അ​വ​ൾ പാ​ടു​ന്ന ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ൾ

ജ​ഹാം​നി​ർ​പു​രി​യി​ൽ വാ​യു​വി​ന്റെ ഗു​ണ​നി​ല​വാ​ര സൂ​ചി​ക നാ​നൂ​റ്റി എ​ൺ​പ​ത്തി​മൂ​ന്നി​ലെ​ത്തി​യ പ​ക​ലി​ൽ, മാ​ധ​വ​ൻ പ​ണി​യെ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന ക​ണ്ട​ത്തി​നോ​ട് ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള റോ​ഡി​ൽ​നി​ന്ന് അ​പ​രി​ചി​ത​നാ​യ ഒ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ മാ​ധ​വ​നോ​ട് വി​ളി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു: ‘ചേ​ട്ട​ന്റെ ജീ​വി​തം സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​ണോ?’ അ​യാ​ള​ത് ചോ​ദി​ച്ച​തും ആ ​സൗ​ര​ജീ​വി​യു​ടെ ത​ല താ​ഴ്ന്നു. ഒ​ന്നു​കൂ​ടി ചു​ണു​ങ്ങി ചെ​ളി​പു​ര​ണ്ട തൊ​ലി പ്രൗ​ഢ​മ​ല്ലാ​ത്ത ത​ന്റെ ജീ​വി​ത​മ​യാ​ൾ മ​ന​സ്സി​ൽ വ​ര​ച്ചു.

ക​ണ്ട​വ​രു​ടെ പാ​ട​ത്തും പ​റ​മ്പി​ലും പ​ണി​യെ​ടു​ത്തു​ണ​ങ്ങി​പ്പോ​യ ഒ​രു നി​ല​വി​ളി​യാ​ണ് താ​ൻ. കാ​ഴ്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത മൂ​ത്ത​വ​ൾ, ന​ല​ന​ര​ച്ച കെ​ട്ടു​പ്രാ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞ ര​ണ്ടാ​മ​ത്ത​വ​ൾ. ന​ട​പ്പ് ഇ​രു​പ​തി​ലെ​ത്തി​യ ഏ​റ്റ​വും ഇ​ള​യ​വ​ൾ. പൂ​ർ​ണ​ത​യു​ള്ള ഒ​ര​ച്ഛ​ന്റെ ക​ട​മ അ​വ​ളി​ലെ​ങ്കി​ലും പൂ​ർ​ത്തീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ത​നി​ക്കാ​വു​മോ? താ​ൽ​ക്കാ​ലി​ക മൗ​ന​ത്തി​ല​ക​പ്പെ​ട്ട മാ​ധ​വ​നെ നോ​ക്കി ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു:

‘ചേ​ട്ടാ ഞാ​ൻ ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ, സെ​യി​ൽ​സ് എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വാ​ണ്. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒ​രു പ്രോ​ഡ​ക്ട് പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ വേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​താ.’ ഉ​ൽ​പ​ന്ന​ങ്ങ​ൾ വി​ൽ​ക്കാ​നെ​ത്തു​ന്ന കു​ട്ടി​ക​ളോ​ട് പ​റ​യാ​റു​ള്ള സ്ഥി​ര​വാ​ച​കം മാ​ധ​വ​ൻ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു: ‘അ​യ്യോ ഒ​ന്നും വേ​ണ്ട​പ്പാ കാ​ശി​ല്ല.’ താ​ന​റി​ഞ്ഞ നി​രാ​ശ പു​റ​ത്ത് കാ​ണി​ക്കാ​തെ ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ വൃ​ത്തി​യു​ള്ള ഒ​രാ​വ​ശ്യം​കൂ​ടി മാ​ധ​വ​നു​മേ​ൽ വി​രി​ച്ചു: ‘ചേ​ട്ട​ന്റെ​യൊ​രു പ​ത്തു മി​നി​റ്റ് എ​നി​ക്ക് ത​രു​മോ?’

മാ​ധ​വ​നി​ൽ ക​രു​ണ വി​പു​ല​മാ​ണ്. അ​യാ​ളു​ടെ ചു​വ​ടു​ക​ളി​ലു​ള്ള​താ​ണ് ദ​യ. ‘കേ​ൾ​വി​യൊ​രു ക​ല​യാ​ണ്. ന​ല്ല കേ​ൾ​വി​ക്കാ​ര​ൻ ഒ​ര​പാ​ര ക​ലാ​കാ​ര​നാ​ണ്.’ അ​താ​യി​രു​ന്നു ആ ​പ​ഴ​ക്ക​മു​ള്ള ജ​ന്മ​ത്തി​ന്റെ ക​ണ്ടെ​ത്ത​ൽ. ര​മാ​കാ​ന്ത​ന്റെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​ൽ ത​ട്ടി​വീ​ണ മാ​ധ​വ​ൻ കു​രി​ശ​ടി​യി​ലെ മെ​ഴു​കു​തി​രി​നാ​ളം പോ​ലെ നി​ന്ന ക​റ്റ​ക​ൾ വ​ക​ഞ്ഞ് ക​ണ്ട​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് ചാ​ടി​ക്ക​യ​റി. ന​ന​ഞ്ഞ അ​യാ​ളു​ടെ കാ​ലി​ന​ടി​യി​ൽ പൊ​ടി​മ​ണ്ണി​ന്റെ ഉ​ണ​ക്ക​ത്ത​രി​യൊ​ട്ടി.

ഇ​തേ​സ​മ​യം, മാ​ധ​വ​നൊ​പ്പം പ​ണി​യു​ന്ന കു​ട്ട​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക​രി​കി​ലെ​ത്തി. അ​ധി​കം നേ​രം ക​ള​യാ​തെ ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ വാ​ചാ​ല​നാ​യി: ‘ലോ​ക​ത്ത് 80 ശ​ത​മാ​നം പേ​ർ​ക്കും ശു​ദ്ധ​വാ​യു ല​ഭി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് ലോ​കാ​രോ​ഗ്യ സം​ഘ​ട​ന പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ആ ​എ​ൺ​പ​ത് ശ​ത​മാ​ന​ത്തി​ൽ ന​മ്മ​ളൊ​ക്കെ പെ​ടും. ശു​ദ്ധ​വാ​യു കി​ട്ടാ​തെ ഇ​തു​വ​രെ മ​രി​ച്ച​ത് എ​ട്ടേ പോ​യ​ന്റ് എ​ട്ട് മി​ല്യ​ൺ ആ​ളു​ക​ളാ​ണ്. ഇ​തി​നൊ​ക്കെ​യൊ​രു പ​രി​ഹാ​ര​മാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​മ്പ​നി എ​യ​ർ​ഫ്ര​ണ്ട് മു​​ന്നോ​ട്ടു​വെ​ക്കു​ന്ന​ത്.

കാ​ന​ഡ​യി​ലെ മ​ല​നി​ര​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ക​ട​ലി​ന്റെ അ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ലെ സൂ​ക്ഷ്മ​ജീ​വി​ക​ളാ​യ സൈ​ന​ക്കോ​കോ​ക്ക​സ്, പ്രോ​ളോ​​റോ​കോ​ക്ക​സ് ഇ​തി​ൽ​നി​ന്നെ​ല്ലാം ശേ​ഖ​രി​ച്ച്, ശു​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച് മ​നു​ഷ്യ​ന് ശ്വ​സി​ക്കാ​വു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ വാ​യു മാ​ർ​ക്ക​റ്റി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ക​യാ​ണ്.’ ഇ​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം ബാ​ഗി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു ഓ​ക്സി​ജ​ൻ മാ​സ്ക് എ​ടു​ത്ത് അ​തു​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന രീ​തി ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക് കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു.

ര​മാ​കാ​ന്ത​നെ ക​ണ്ടും കേ​ട്ടും നി​ന്ന മാ​ധ​വ​ന് നൊ​ന്തു. അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖം ഇ​രു​ട്ടി​നെ ത​ടു​ത്തു​കൂ​ടി. വാ​യു​വി​നെ ഓ​ർ​ത്ത​തി​ന്റെ ക​ണ​ക്കി​ൽ ത​ന്നി​ലെ കു​റ്റ​വാ​ളി​യെ മാ​ധ​വ​ൻ ക​ണ്ടു. ഒ​ര​ശ​രീ​രി മാ​ധ​വ​നെ വ​ലം​വെ​ച്ചു. ‘ആ​രു​ടെ ദൃ​ഢ​മാ​യ വി​ന്യാ​സ​ത്തി​ലാ​​ണോ നീ ​ഉ​റ​ച്ച​ത് അ​താ​ണ് നീ ​മ​റ​ന്ന​ത്. മാ​ധ​വാ മ​റ​വി​യു​ടെ മു​റി​വി​നോ​ളം വ​ലി​യ പീ​ഡ​യി​ല്ല.’

‘ഇ​നി​യി​പ്പോ​ൾ കേ​ര​ള​ത്തി​ലും വ​രു​മോ മോ​നേ, എ​ന്നാ​യി​തി​ന്റെ വെ​ല?’ മാ​ധ​വ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘ഇ​വി​ട​ത്തെ വാ​യു​വും അ​ത്ര ശു​ദ്ധ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല ചേ​ട്ടാ. അ​തു​കൊ​ണ്ട് വൈ​കാ​തെ ഇ​വി​ടെ​യും ഇ​തൊ​ക്കെ വ​രും. ഇ​തി​നൊ​രു 320 രൂ​പ​യാ​കും. ഒ​രു​മ​ണി​ക്കൂ​ർ ജീ​വ​ൻ നി​ല​നി​ർ​ത്താ​ന​ത് മ​തി.’

‘ഇ​തൊ​ന്നും ഇ​വി​ടെ വ​രാ​ൻ​പോ​ണി​ല്ല മാ​ധ​വേ​ട്ടാ. ഡ​ൽ​ഹി​യി​ലാ ഇ​തൊ​ക്കെ ആ​വ​ശ്യം’ മാ​ധ​വ​നെ ത​ണു​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി കു​ട്ട​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘ഇ​താ ന​മ്മു​ടെ കു​ഴ​പ്പം ലോ​ക​ത്തി​ലെ മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ സ്വ​ന്തം ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് വ​ന്നാ​ലേ ന​മ്മ​ള് വി​ശ്വ​സി​ക്കൂ. നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​രു കാ​ര്യ​മ​റി​യു​മോ?’ ന​മ്മ​ൾ കു​ടി​ക്കു​ന്ന പ​ച്ച​വെ​ള്ളം ചൈ​നീ​സ് ബോ​ളി​നേ​ക്കാ​ൾ കു​റ​ച്ച് വ​ലു​പ്പ​ത്തി​ൽ വ​രാ​ൻ പോ​വ്വാ. അ​തി​ന് പ​ഴം ക​ണ​ക്കൊ​രു പു​റം​തൊ​ലി കാ​ണും. ആ ​തൊ​ലി മാ​റ്റി​യാ വെ​ള്ളം ന​മു​ക്ക് ആ​പ്പി​ളു​മാ​തി​രി ക​ടി​ച്ചു​തി​ന്നാം. ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് മാ​ധ​വ​നും കു​ട്ട​നും വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല. ഒ​ഴു​കു​ന്ന പു​ഴ​ക​ൾ ജ​ല​യു​ണ്ട​ക​ളാ​കു​ന്ന​തും മ​നു​ഷ്യ​ര​ത് ക​ടി​ച്ചു​തി​ന്നു​ന്ന​തും മാ​ധ​വ​ൻ മ​ന​സ്സി​ൽ ക​ണ്ടു. അ​യാ​ളു​ടെ തൊ​ണ്ട വ​ര​ണ്ടു.

ര​മാ​കാ​ന്ത​ൻ പോ​യി​ട്ടും അ​യാ​ൾ തീ​ർ​ത്ത വി​വാ​ദം മാ​ധ​വ​നെ വി​ട്ടി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ക​ണം, അ​ന്ന​യാ​ൾ പ​തി​വി​ലും നേ​ര​ത്തേ പ​ണി നി​ർ​ത്തി. മാ​ധ​വ​ൻ ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ അ​യാ​ളു​ടെ പാ​ർ​ല​മെ​ന്റ് ത​ന്റെ സ​ൻ​സ​ദ് ഭ​വ​ന്റെ മു​റ്റം തൂ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഭാ​ര്യ​യെ സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ തൊ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് മാ​ധ​വ​ൻ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​ത്.

സ​ന്ധ്യ മ​യ​ങ്ങി​യ​തും ചി​ങ്ക​നാ​ശാ​നും കു​ട്ട​നും മാ​ധ​വ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി. മു​ഷി​ഞ്ഞ തോ​ർ​ത്ത് ഉ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന മാ​ധ​വ​നെ ക​ണ്ട​തും ആ​ശാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു:

‘എ​ന്നാ​ടാ മാ​ധ​വാ കു​ളി​ക്കാ​ത്തെ പ​ണി​ക​ഴി​ഞ്ഞ് വ​ന്നി​ട്ട്?’

‘എ​ത്ര പാ​ള വെ​ള്ള​ത്തി കു​ളി​ച്ചാ​ലും മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ലെ ക​റ മാ​യി​ല്ലാ​ശാ​നേ. പൂ​വാ​തി​യി​ൽ ചി​ല ക​ന​ലു​വീ​ണാ കെ​ടി​ല്ല.’

എ​ന്ന​ത്തെ​യും പോ​ലെ കു​ട്ട​നും വാ​റ്റ് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​രു​ന്നു. അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​പേ​രു​മ​ത് സേ​വി​ച്ചു. അ​ന്നി​റ​ങ്ങാ​ൻ നേ​രം ചി​ങ്ക​നാ​ശാ​ൻ മാ​ധ​വ​നാ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​ന്നാ നാ​ളെ കാ​ണ​ടാ മാ​ധ​വാ.’

ഇ​റ​യ​ത്തോ​ട് ചേ​ർ​ത്ത് കെ​ട്ടി​യി​രു​ന്ന നീ​ല പ​ടു​ത​ക്ക​ടി​യി​ൽ മ​ര​ക്ക​ട്ടി​ലി​ട്ടാ​ണ് മാ​ധ​വ​ന​ന്ന് ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ കി​ട​ന്ന​ത്. ല​ഹ​രി​യി​ൽ അ​യാ​ൾ വേ​ഗ​മു​റ​ങ്ങി. പി​റ്റേ​ന്ന് വാ​യു അ​ന്ന​തി​ന്റെ എ​ക്കാ​ല​ത്തെ​യും വ​ലി​യ സ​ങ്ക​ട ഗു​ണ​നി​ല​വാ​ര സൂ​ചി​ക രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി. മ​ഴ​യും വെ​യി​ലു​മൊ​ഴി​ഞ്ഞ പ​ക​ലു​ടു​ത്ത പ്ര​കൃ​തി വാ​യു​വി​ന്റെ ക​ണ്ണു​നീ​രി​ൽ അ​ടി​മു​ടി ന​ന​ഞ്ഞു.