വാ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട്ട വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ

‘ഭാ’!! ​ഒ​രൊ​റ്റ​യാ​ട്ട്.

മു​ന്നി​ലെ തേ​ക്കു​മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്ത് ഒ​ത്ത​ന​ടു​ക്കാ​യി​ട്ടി​രു​ന്ന വേ​ദ​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ന്റെ മു​ക​ളി​ൽ പ്രൗ​ഢി​യോ​ടെ നീ​ണ്ടു​നി​വ​ർ​ന്നി​രു​ന്ന കൊ​ന്ത വി​റ​ച്ചു​തു​ള്ളി അ​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് മ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ണ് അ​ട്ട​യെ​പ്പോ​ലെ ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടി. വ​ത്തി​ക്കാ​ൻ സു​ഗ​ന്ധ​മു​ള്ള മെ​ഴു​കു​തി​രി ത​ല​യെ​ടു​പ്പോ​ടെ ക​ത്തി​നി​ന്നി​രു​ന്ന​ത് ഉ​ല​ഞ്ഞു ത​വി​ഞ്ഞ് അ​ൽ​പം ക​രി​മ​ണ​ക്കു​ന്ന പു​ക​യു​യ​ർ​ന്നു. (അ​തെ​ന്നാ, മെ​ഴു​കു​തി​രി​യാ​യാ ത​വി​യ​ത്തി​ല്ലി​യോ എ​ന്ന് ചോ​ദി​ക്കു​മാ​യി​രി​ക്കും. എ​ന്നാ അ​ങ്ങ​ന​ല്ല. മെ​ത്രാ​ന​ല്ലാ​തെ വേ​റാ​രും കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാ​ത്ത മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്ത് ഇ​രി​ക്കു​ന്ന മെ​ഴു​കു​തി​രി​യ​ല്ലി​യോ? അ​തി​ന്റെ അ​ഹ​ങ്കാ​രം കാ​ണു​മെ​ന്നു​ക​ണ്ടോ.)

ര​ണ്ടു കെ​ട്ടാ​യി​ട്ട് മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന, ഒ​പ്പി​ട്ട​തും ഒ​പ്പി​ടാ​ത്ത​തു​മാ​യ ക​ട​ലാ​സു​ക​ൾ കെ​ട്ടും​പൊ​ട്ടി​ച്ച് കു​ത​റി​ച്ചാ​ടി പി​ന്നി​ലെ ജ​നാ​ല​വ​ഴി പ​ള്ളി സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ലെ​ത്തി നേ​രെ ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ക​ല്ല​റ തു​റ​ന്ന് അ​തി​ൽ ക​യ​റി​ക്കി​ട​ന്ന് അ​ന്ത്യ​വി​ശ്ര​മം​കൊ​ള്ളാ​ൻ വെ​മ്പും​പോ​ലെ പ​ട​ച്ചു​ത​ല്ലി ഉ​യ​ർ​ന്നു​താ​ണു. ആ​ട്ടി​ന്റെ ശ​ക്തി​യി​ൽ ഏ​ഴു ക​ര​ണം മ​റി​ഞ്ഞ ക​പ്യാ​ര് എ​ല്ല​ൻ കൊ​ച്ചു​മാ​ണി ന​ടു​വും തി​രു​മ്മി​ക്കൊ​ണ്ട് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ‘‘ഈ​ശോ’’ എ​ന്നൊ​ന്ന് ഞ​ര​ങ്ങി, പി​ന്നെ​യും വി​ള​ക്കു​കാ​ലു തു​ട​യ്ക്കു​ന്ന പ​ണി​തു​ട​ർ​ന്നു. ഇ​ത്ര​യു​മാ​യ​പ്പോ​ൾ കൈ​വി​ട്ടു​പോ​യ ആ​ട്ടി​ന്റെ ശ​ക്തി​യി​ൽ മു​ന്നോ​ട്ടാ​ഞ്ഞു പോ​കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന പോ​ള​ച്ച​ൻ നി​വ​ർ​ന്നു​ത​ന്നെ ഇ​രു​ന്നു. കാ​ര​ണം, ഇ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ന​ട​ന്ന​ത് പോ​ള​ച്ച​ന്റെ ത​ല​യ്ക്ക​ക​ത്താ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ.

മു​ന്നി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​ഭി​വ​ന്ദ്യ ബി​ഷ​പ്പ് മാ​ർ ജോ​സ​ഫ് മാ​പ്ലാ​യ്ക്ക​ലാ​യി​പ്പോ​യി. കൈ​യി​ലി​രി​പ്പും നാ​ക്കു​ദോ​ഷ​വും ഇ​വി​ടെ​ക്കാ​ണി​ച്ചാ മോ​ണ​യ്ക്ക് കു​ത്തും​കൊ​ണ്ട​ല്ലാ​തെ പോ​വാ​ൻ പ​റ്റു​വേ​ലാ​ന്ന് പോ​ള​ച്ച​ന് ന​ന്നാ​യി​ട്ട​റി​യാം. എ​ന്നാ പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും മി​ണ്ടാ​തെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് പോ​രാ​ൻ പ​റ്റു​വോ? ആ ​ജാ​തി ചെ​യ്ത്ത​ല്ലി​യോ ഈ ​അ​വ​സാ​ന നി​മി​ഷം ചെ​യ്ത​ത്? മ​ഠ​ത്തു​വ​ട​ക്കേ​ൽ കു​ടും​ബ​ക്കാ​ര് പൊ​തു​വേ ഒ​റ്റ​ബു​ദ്ധി​യാ​ണ്. ഒ​റ്റ​തി​രി​ഞ്ഞ് വ​ന്ന​വ​രാ​ണ​ല്ലോ.

വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ മ​രി​ച്ചേ​പ്പി​ന്നെ പോ​ള​ച്ച​ന്റെ നാ​ക്കി​നൊ​രെ​ല്ലു​കൂ​ടി കു​റ​ഞ്ഞെ​ന്ന് അ​സൂ​യ​ക്കാ​ര് പ​റ​യും. പ​ക്ഷേ, അ​ത് കാ​ണി​ക്കേ​ണ്ട ആ​ളും ത​ര​വു​മൊ​ക്കെ പോ​ള​ച്ച​ന് ന​ന്നാ​യി​ട്ട​റി​യാം. കാ​ലേ​ന്ന് ഇ​ര​ച്ചു​ക​യ​റി​വ​ന്ന അ​രി​ശം തൊ​ണ്ട​ക്ക​ക​ത്ത് വി​ത​റി​യ വാ​ക്കു​ക​ളൊ​ക്കെ പ​ല്ലി​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ അ​രി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ഇ​ത്ര​യും പു​റ​ത്തേ​ക്കി​ട്ടു:

‘‘തി​രു​മേ​നി ഇ​തെ​ന്നാ വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​മാ​യീ​പ്പ​റ​യു​ന്നേ? ഇ​തി​പ്പോ നാ​ട്ടു​കാ​രെ മൊ​ത്തം അ​റി​യി​ച്ചു നോ​ട്ടീ​സു​മ​ടി​ച്ചി​ട്ട് ഇ​പ്പൊ ഇ​തെ​ന്ന​താ ഒ​രു മ​ല​ക്കം​മ​റ​ച്ചി​ല്? ഇ​ട​വ​ക​ക്കാ​രോ​ടും എ​ന്റെ അ​ണി​ക​ളോ​ടു​മൊ​ക്കെ ഞാ​ൻ എ​ന്നാ പ​റ​യും? അ​തൊ​ക്കെ പോ​ട്ടെ. മോ​ള​മ്മേ​ടെ കാ​ര്യം പി​ന്നെ...’’

കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി മ​ന​സ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ‘‘എ​ല്ലാം പോ​ട്ടെ​ന്നു വ​യ്ക്കാം. അ​സം​ബ്ലി ഇ​ല​ക്ഷ​ൻ മൂ​ട്ടീ​ക്ക​ടി​ക്കാ​റാ​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ ​ചെ​റി​യാ​ൻ കു​ള​വേ​ലി​യെ പു​ക​ച്ചു​ചാ​ടി​ച്ച​ത് ഈ ​ഒ​രൊ​റ്റ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തോ​ടെ മ​ല​വെ​ള്ളംപോ​ലെ ഒ​ഴു​കി​വ​രു​ന്ന വോ​ട്ട് മ​ന​സ്സി​ൽ ക​ണ്ടി​ട്ട് ത​ന്നാ.’’ എ​ന്നാ​ലും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല, പാ​ർ​ട്ടി​യു​ടെ ത​ല​പ്പ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന നാ​ല​ഞ്ച് പേ​ർ​ക്കും പി​ന്നെ ഭാ​ര്യ മോ​ളി​ക്കു​മ​ല്ലാ​തെ ഈ ​ക​സേ​ര​ക​ളി ന​ട​ന്ന കാ​ര്യം വേ​റൊ​രു കു​ഞ്ഞി​ന് അ​റി​യ​ത്തി​ല്ല.

ഈ ​കൊ​ല്ല​ത്തെ ഏ​ലോം കു​രു​മു​ള​കും ഒ​ന്നാ​ന്ത​രം എ​ക്സ്പോ​ർ​ട്ട് ക്വാ​ളി​റ്റി തേ​യി​ല​പ്പൊ​ടി​യും ചി​ല്ല​റ​യ​ല്ല അ​വ​ന്മാ​രു​ടെ അ​ണ്ണാ​ക്കി​ലോ​ട്ട് തി​രു​കി​യ​ത്. വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ പോ​യ​ശേ​ഷ​മു​ള്ള ഈ ​ആ​റു​വ​ർ​ഷം​കൊ​ണ്ടാ​ണി​തൊ​ക്കെ! അ​തി​നും ഈ ​ഇ​രി​ക്ക​ണ അ​ഭി​വ​ന്ദ്യ പി​താ​വാ​ണ് പി​രി​കേ​റ്റി​വി​ട്ട​തും! ജ​യി​ക്കു​മെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പി​ല്ലാ​തെ ഒ​രു​ കാ​ര്യ​ത്തി​ന് ഇ​റ​ങ്ങു​ന്ന​വ​ന​ല്ല പോ​ള​ച്ച​ൻ. എ​ന്നി​ട്ട് ഇ​തൊ​രു​മാ​തി​രി ഒ​ല​ക്കേ​മ്മേ​ലെ ചെ​യ്ത്താ​യി​പ്പോ​യി.”

ഇ​തൊ​ക്കെ ഒ​ന്ന​ങ്ങു പ​റ​യാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത വി​മ്മി​ട്ട​ത്തി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ കൊ​ല്ലം പോ​ട്ട ധ്യാ​ന​ത്തി​ൽ വി​റ​ബാ​ധ കേ​റീ​ട്ട് ക​ടി​ച്ച​ട​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന മോ​ള​മ്മ​യെ​പ്പോ​ലെ കു​ലു​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു പ​ല്ലു​ഞ​റു​മ്മു​ന്ന പോ​ള​ച്ച​നെ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് തി​രു​മേ​നി പ​റ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

‘‘പോ​ള​ച്ചാ, നി​ന്റെ അ​വ​സ്ഥ​യൊ​ക്കെ എ​നി​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​കും. കാ​ര്യം എ​നി​ക്കു​മി​തി​ൽ പ​ങ്കു​ണ്ട്. വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ പോ​ണ​വ​രെ നീ ​സ്വ​ർ​ണ​ക്കൂ​ട്ടി​ലെ ത​ത്ത​യാ​രു​ന്ന​ല്ലോ. പ​ക്ഷേ, നി​ന്റെ പൊ​ട്ട​ൻ​ഷ്യ​ൽ എ​നി​ക്ക​റി​യാ​രു​ന്ന്. മോ​ള​മ്മേ​ടെ പേ​ര​പ്പ​ൻ എ​ന്ന നി​ല​യ്ക്ക​ല്ല, നീ ​ഉ​യ​രേ​ണ്ട​ത് സ​മു​ദാ​യ​ത്തി​ന്റേം കൂ​ടി ആ​വ​ശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​ല്ലേ​ൽ നീ ​പ​റ, ഞാ​ൻ നി​ന​ക്ക് ഗു​ണ​മി​ല്ലാ​ത്ത എ​ന്തി​നേ​ലും കൂ​ട്ട് നി​ൽ​ക്കോ?’’

മ​റു​പ​ടി പ​റ​യു​ന്ന​തി​ന് പ​ക​രം ത​ല​പൊ​ക്കി തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ മു​റി​യി​ൽ വ​ല​തു​ഭാ​ഗ​ത്താ​യി ജ​ന​ലി​ന്റെ അ​രി​കി​ൽ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന പ​ടു​കൂ​റ്റ​ൻ അ​ല​മാ​ര​യി​ലേ​ക്ക് ഒ​ന്ന് നോ​ക്കി. എ​സ്റ്റേ​റ്റ് ബം​ഗ്ലാ​വി​ന്റെ പു​റ​കി​ലെ തേ​ക്കി​ന്റെ കു​റ്റി​യി​ൽ പ​ച്ച​മ​ണം മാ​റി​യി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നു​പ​റ​യു​മ്പോ​ലെ ഒ​രു നോ​ട്ടം. ഇ​ട​തു​കൈ അ​റി​യാ​തെ കൊ​ടു​ത്ത​തി​ന് ഇ​പ്പൊ എ​ന്നാ​ടാ വീ​ണ്ടു​മൊ​രാ​ലോ​ച​ന​യെ​ന്ന് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ ഇ​പ്പോ സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലി​രു​ന്ന് ചീ​ത്ത​വി​ളി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും! ആ ​നോ​ട്ടം ഇ​പ്പോ​ൾ ത​ന്റെ നേ​രെ തി​രി​യു​മെ​ന്ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടെ​ന്ന​പോ​ലെ തി​രു​മേ​നി പെ​ട്ടെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്നാ​ലും ന്യാ​യ​മു​ള്ള കാ​ര്യ​മാ​യ​കൊ​ണ്ട് ഒ​ഴി​യാ​ൻ പ​റ്റു​മോ? എ​ന്നെ​ക്കൊ​ണ്ടാ​വു​ന്ന​തെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു.’’

പോ​ള​ച്ച​ൻ അ​ന​ങ്ങു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ തി​ടു​ക്ക​ത്തി​ൽ തി​രു​മേ​നി തു​ട​ർ​ന്നു:

‘‘ആ, ​ഞാ​ൻ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ല്ല​ല്ലോ... ഇ​ത് ഡോ​ക്ട​ർ അ​ലോ​ഷി. നി​ന്റ​പ്പ​ന്റെ കാ​ല​ത്ത് ഈ ​പ​ള്ളി​യി​ട​വ​ക​യി​ൽ അം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്ന ആ​ലും​കു​റ്റി അ​ന്തോ​ണി​യു​ടെ ഇ​ള​യ മ​ക​ൻ. അ​ന്തോ​ണി മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഇ​വ​ൻ കോ​ട്ട​യം മെ​ഡി​ക്ക​ൽ കോ​ളേ​ജി​ൽ പ​ഠി​ക്ക്യാ​രു​ന്ന്. ഇ​പ്പൊ ന്യൂ​യോ​ർ​ക്ക് മൗ​ണ്ട് സി​നാ​യി ഹോ​സ്പി​റ്റ​ലി​ൽ ന്യൂ​റോ സ​ർ​ജ​റി ചീ​ഫ്. അ​തി​ലു​പ​രി വ​ത്തി​ക്കാ​ന്റെ മെ​ഡി​ക്ക​ൽ അ​ഡ്വൈ​സ​റി ബോ​ർ​ഡി​ലു​ണ്ട്.’’

മു​റി​യു​ടെ ഒ​രു കോ​ണി​ൽ പു​സ്ത​ക ഷെ​ൽ​ഫു​ക​ളു​ടെ ഇ​ട​യി​ലെ ജ​നാ​ല​പ്പ​ടി​യി​ൽ​ ചാ​രി, ഇ​രു​ന്നു ഇ​രു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ ഒ​രാ​ൾ! ഒ​ളി​ച്ചി​രി​ക്കു​വാ​രു​ന്നോ ഇ​യാ​ള്? ഇ​ത്ര​യും​നേ​രം അ​വി​ടെ ഒ​രാ​ൾ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടി​ല്ല​ല്ലോ. ശാ​ന്ത​നാ​യി ര​ണ്ട് കൈ​യും കെ​ട്ടി സം​ഭാ​ഷ​ണ​മ​ത്ര​യും ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. മു​ടി ഏ​താ​ണ്ട് മു​ഴു​വ​നാ​യും ന​ര​ച്ചി​ട്ടാ​ണ്. എ​ന്നാ​ലും ഏ​താ​ണ്ട് അ​മ്പ​തി​നു താ​ഴെ​യേ പ്രാ​യ​മു​ള്ളൂ എ​ന്ന് മു​ഖം ക​ണ്ടാ​ല​റി​യാം. മീ​ശ വെ​ക്കാ​ത്ത ക്ലീ​ൻ​ഷേ​വ് മു​ഖം. പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്ന് സം​ശ​യം. ക​ടും​ചാ​ര നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ഫു​ൾ​കൈ കു​പ്പാ​യ​വും കാ​ലു​റ​യു​മാ​ണ് ധ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. വ​ര​വ് വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന അ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ പോ​ള​ച്ച​ൻ ഒ​ന്ന് ത​ല കു​ലു​ക്കി. ഇ​ല്ല, വെ​റു​തെ തോ​ന്നി​യ​താ​ണ്, ഇ​പ്പ​ഴാ​ണ് മു​ഖ​ത്തൊ​രു പു​ഞ്ചി​രി മി​ന്നി​മാ​ഞ്ഞ​ത്.

പോ​ള​ച്ച​നെ ബ​ഹു​മാ​നി​ക്കു​മ്പോ​ലെ അ​ലോ​ഷി ഒ​ന്ന് ത​ല​കു​നി​ച്ച​താ​യി തോ​ന്നി.

‘‘പോ​ള​ച്ചാ, നി​ന്നോ​ട് പ​റ​യേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മി​ല്ല​ല്ലോ. നീ​യ​ന്ന് കൊ​ച്ച​നാ.

ഈ ​പ്ര​ദേ​ശം മ​നു​ഷ്യ​വാ​സ​ത്തി​ന് പ​റ്റി​യ ഇ​ട​മാ​ക്കി​യ​ത് നി​ന്റ​പ്പ​ൻ ക​റി​യാ​ച്ച​ന്റെ അ​ധ്വാ​ന​മാ​ണ്. പ​ത്തു നാ​ൽ​പ​ത് വ​യ​സ്സി​ൽ അ​വ​നെ കാ​ട്ടു​പ​ന്നി കു​ത്തി​മ​ല​ർ​ത്തു​മ്പോ ന​മ്മ​ടെ വ​ർ​ക്കി​ക്ക് ഏ​താ​ണ്ട് പ​തി​നാ​റോ പ​തി​നേ​ഴോ വ​യ​സ്സ് കാ​ണും. വ​ർ​ക്കി അ​ന്ന് നി​ർ​ത്തി​യ​താ പ​ഠി​ത്തം. അ​പ്പ​ന്റെ തൂ​മ്പാ​യും എ​ടു​ത്ത് അ​വ​ൻ തോ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ​പ്പോ വേ​ണ്ടാ​ന്നാ​രും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​വ​ൻ പ​ഠി​ക്കാ​ൻ മ​ണ്ട​നാ​യി​ട്ട​ല്ല, നി​ന​ക്കെ​ങ്കി​ലും മു​ട​ങ്ങാ​തെ പ​ഠി​ത്തം തു​ട​ര​ണേ​ൽ അ​ന്ന് വേ​റെ വ​ഴി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. പ​ട്ടി​ണി കി​ട​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ മാ​ത്രം ക​റി​യാ ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​യ​തീ​ന്ന് പി​ന്നീ​ട് അ​വ​ൻ വെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച​താ ബാ​ക്കി​യൊ​ക്കെ.’’

പോ​ള​ച്ച​ന്റെ ചു​ണ്ടൊ​ന്ന് കോ​ടി​യെ​ന്ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടാ​വ​ണം തി​രു​മേ​നി ച​രി​ത്രം വെ​ട്ടി​ച്ചു​രു​ക്കി.

ച​രി​ത്രം പോ​ള​ച്ച​ന​റി​യാം. തി​രു​മേ​നി ഇ​പ്പൊ പ​റ​ഞ്ഞ​തും പ​റ​യാ​ത്ത​തും. മ​റ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​ന്ന​ത​ല്ല​ല്ലോ അ​തൊ​ന്നും. മ​റ​ക്ക​ണം എ​ന്ന് ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ച ചി​ല​തു​കൂ​ടി അ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലു​ണ്ട്. അ​പ്പോ​ഴും തി​ക​ട്ടി​വ​രു​ന്ന ഓ​ർ​മ​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ അ​വി​ട​വി​ടെ​യാ​യി ഊ​റു​ന്ന മ​ധു​രം മ​റ​ക്ക​ലി​നെ അ​സാ​ധ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു. ഉ​ട​ഞ്ഞു​പോ​യ ചി​ല്ലു​പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഓ​രോ ക​ഷ​ണ​വും പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ച ഈ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ മ​റ​ക്കാ​ൻ പാ​ടി​ല്ലാ​ത്ത ചി​ല കു​ഞ്ഞു​വെ​ളി​പാ​ടു​ക​ൾ. ഏ​തോ തി​ര​ശ്ശീ​ല​ക്ക​പ്പു​റം നി​ന്ന് ക​ണ്ട​തു​പോ​ലെ അ​വ്യ​ക്ത​മാ​യ, എ​ന്നാ​ൽ അ​ത്ര​ത​ന്നെ പ്ര​സ​ക്ത​മാ​യ ചി​ല കാ​ഴ്ച​ക​ൾ. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തി​ന്റെ പു​ക​ച്ചു​രു​ളു​ക​ളി​ൽ ജീ​ർ​ണ​ത​യാ​ൽ വ്യ​ക്ത​ത ന​ശി​ച്ച ജ​ല ഛായാ​ചി​ത്രംപോ​ലെ ചി​ല ഓ​ർ​മ​ക​ൾ.

****

വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന് ‘അ​ർ​ക്കീ​സ് വ​ർ​ക്കി’ എ​ന്ന പേ​ര് നാ​ട്ടു​കാ​ർ പ​തി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്ത കാ​ല​ത്ത് പോ​ള​ച്ച​ൻ ആ​റാം ക്ലാ​സി​ലാ​ണ്‌. അ​പ്പ​ച്ച​ൻ മ​രി​ച്ച​ശേ​ഷം തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നോ​ക്കാ​ൻ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ മാ​ത്രം. ക​മി​ഴ്ന്നു​വീ​ഴാ​ൻ​പോ​ലും പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത കു​ഞ്ഞി​നോ​ട് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ന​ട​ക്കാ​ൻ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കാ​ലം എ​ന്നു​വേ​ണം പ​റ​യാ​ൻ. ക​റി​യാ​ച്ച​ന്റെ പെ​ട്ടെ​ന്നു​ള്ള മ​ര​ണ​ത്തോ​ടെ പു​റം​ലോ​ക​വു​മാ​യു​ള്ള ബ​ന്ധം ഏ​താ​ണ്ട് അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു ത്രേ​സ്യാ​മ്മ.

ആ​ളു​ക​ൾ കു​റ​വു​ള്ള അ​തി​രാ​വി​ല​ത്തെ കു​ർ​ബാ​ന​കൊ​ള്ളാ​ൻ ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച​ക​ളി​ൽ പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള പോ​ക്കൊ​ഴി​ച്ചാ​ൽ വാ​തി​ലു​ക​ട​ന്നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ള്ള യാ​ത്ര​ക​ൾ തീ​രെ​യി​ല്ല. ആ​ള് കൂ​ടു​ന്ന വി​ശേ​ഷ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​ള്ളി​യി​ൽ​പ്പോ​ക്കും മു​ട​ങ്ങും. ശ​രീ​രം ന​ഷ്ട​മാ​യ നി​ഴ​ലി​നെ​പ്പോ​ലെ കി​ട​പ്പു​മു​റി​യു​ടെ ഇ​രു​ണ്ട കോ​ണി​ൽ വേ​ദ​പു​സ്ത​ക​വും കു​ർ​ബാ​ന​ക്ര​മ​വും കൊ​ന്ത​യു​മാ​യി ശ​ബ്ദ​മി​ല്ലാ​തെ പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ര​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കും. ന​ട്ടു​ച്ച​ക്കു​പോ​ലും വെ​ളി​ച്ചം ക​ട​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം ക​ടു​ത്ത നി​റ​മു​ള്ള തി​ര​ശ്ശീ​ല​ക​ൾ മൂ​ടി​യ അ​വ​രു​ടെ ജ​നാ​ല​ക​ൾ രാ​പ്പ​ക​ലു​ക​ളു​ടെ ഇ​ട​യി​ലു​ള്ള വേ​ർ​തി​രി​വി​നെ തീ​ർ​ത്തും ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.

ആ ​ഇ​രി​പ്പു ക​ണ്ടാ​ലും ചി​ല​പ്പോ​ൾ ഭ​യം തോ​ന്നും. ശ്വാ​സ​മെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്ന് സം​ശ​യം തോ​ന്നി​യി​ട്ട് കൊ​ച്ചു പോ​ള​ച്ച​ൻ അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന് സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കും. അ​വ​രു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ളാ​ണ് ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക. അ​ന​ക്ക​മേ​യി​ല്ലെ​ന്ന് തോ​ന്നു​ന്ന​ത്ര പ​തു​ക്കെ, എ​ന്നാ​ൽ കൃ​ത്യ​മാ​യ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​ട​വേ​ള​ക​ളി​ൽ പ​തി​യെ നി​ര​ങ്ങി​നീ​ങ്ങു​ന്ന കൊ​ന്ത​മാ​ല​യു​ടെ മു​ത്തു​ക​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണ് ജീ​വ​നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തി​ന്റെ ഏ​ക തെ​ളി​വ്.

നീ​ണ്ട വൃ​ത്ത​ത്തി​ൽ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന മു​ത്തു​ക​ൾ അ​വ​രു​ടെ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​പോ​ലെ മൗ​ന​മാ​യി ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​നീ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു ദി​വ​സം ആ ​വി​ര​ലു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​നി​ന്ന് കൊ​ന്ത​മാ​ല ഊ​ർ​ന്നു​പോ​യ​പ്പോ​ൾ ആ ​വീ​ടി​ന് പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ച് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ന​ഷ്ടം സം​ഭ​വി​ച്ച​താ​യി തോ​ന്നി​യി​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ആ​ത്മാ​വ് അ​വി​ടെ ജീ​വി​ച്ചു മ​രി​ച്ച​തി​ന്റെ തെ​ളി​വാ​യി അ​നാ​ഥ​മാ​യ വേ​ദ​പു​സ്ത​ക​വും കൊ​ന്ത​മാ​ല​യും ഇ​പ്പോ​ഴും ആ ​മു​റി​യി​ൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു​ മാ​ത്രം.

പോ​ള​ച്ച​നെ വ​ള​ർ​ത്തി​യ​ത​ത്ര​യും വ​ർ​ക്കി​യാ​ണ്. ഇ​ട​യ്ക്ക് ക​ഠി​ന​മാ​യ ജ്വ​രം വ​ന്നു കി​ട​ന്ന ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ട് പോ​ള​ച്ച​ന്. പ​ണി​യെ​ടു​ത്ത് ത​ഴ​മ്പി​ച്ച വി​ര​ലു​ക​ളു​ടെ ത​ലോ​ട​ൽ ഇ​ട​യ്ക്ക് എ​പ്പോ​ഴോ മു​റി​ഞ്ഞ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​നി​ട​യി​ൽ നെ​റ്റി​യി​ൽ. ‘‘പോ​ള​ച്ചാ, എ​ന്നെ ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​ക്കി​യി​ട്ട് പോ​ക​ല്ലേ​ടാ’’ എ​ന്ന് പ​തി​ഞ്ഞ്, ഇ​ട​റി​മു​റി​ഞ്ഞ ഒ​ച്ച​യി​ൽ കേ​ട്ട​പോ​ലെ. സ്വ​പ്ന​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. സ്നേ​ഹ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ​റ​യു​ന്ന​തും കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​തും ഒ​ന്നും താ​ൽ​പ​ര്യ​മു​ള്ള ആ​ള​ല്ല​ല്ലോ.

അ​മ്മ​ച്ചി പോ​യ​ശേ​ഷം പ​ള്ളി​യു​മാ​യി വ​ലി​യ ബ​ന്ധ​മൊ​ന്നും വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​ല്ല. വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന തോ​ന്ന​ൽ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഒ​രി​ക്ക​ലും ഉ​ണ്ടാ​യ​താ​യി തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. കാ​ശു​ണ്ടാ​ക്ക​ണം, അ​ത് ചി​ല​വാ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ണം. ഇ​നി അ​ഥ​വാ ചി​ല​വാ​യാ​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ കാ​ശു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ വേ​ണ്ടി മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഇ​ത​ല്ലാ​തെ മ​റ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചി​ന്ത അ​ച്ചാ​യ​ന് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി പോ​ള​ച്ച​ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടി​ല്ല.

പു​തി​യ പു​സ്ത​ക​മോ തു​ണി​യോ അ​ങ്ങ​നെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ആ​വ​ശ്യം വ​ന്നാ​ൽ പ​ത്തു​വ​ട്ട​മെ​ങ്കി​ലും പോ​ള​ച്ച​ൻ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ച ശേ​ഷ​മേ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ മ​ടി​ക്കു​ത്തി​ലെ പ​ണ​പ്പെ​ട്ടി​യു​ടെ താ​ക്കോ​ൽ ഒ​ന്നു തൊ​ടൂ. ഇ​നി കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​വ​ട്ടെ പ​ത്തു​രൂ​പ​യു​ടെ ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​ഞ്ചു​വ​ട്ട​മാ​യി ര​ണ്ടു​രൂ​പ വീ​തം കൊ​ടു​ക്കും. പ​ണ​ത്തി​ന്റെ മൂ​ല്യം മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ പോ​ള​ച്ച​നെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണ് ഈ ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ന്റെ പി​ന്നി​ലെ വി​ചി​ത്ര​മാ​യ ന്യാ​യീ​ക​ര​ണം. എ​ളി​യി​ൽനി​ന്നും താ​ക്കോ​ൽ എ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും പ​ണ​പ്പെ​ട്ടി തു​റ​ക്കു​ന്ന​തും നീ​ണ്ട ന​ട​പ​ടി​ക്ര​മ​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​പ്പ​ൻ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന ക​മ്പി വ​ള​ച്ച താ​ക്കോ​ൽ​ക്കു​രു​ക്ക് ഇ​ട​തു​കൈ​യു​ടെ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ലി​ൽ ഇ​ട്ടു ക​റ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് ഒ​രു​നി​മി​ഷം നി​ൽ​ക്കും. എ​ന്നി​ട്ട് മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു ക​ര​ക​ര ഒ​ച്ച​കേ​ൾ​പ്പി​ക്കു​ന്ന പ​ഴ​യ പെ​ട്ടി തു​റ​ന്ന് നാ​ണ​യ​ങ്ങ​ൾ പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് കു​ലു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് തി​രി​ച്ചു​വ​രും. ര​ണ്ടു രൂ​പ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും നാ​ല് വ​ട്ടം എ​ണ്ണി​യി​ട്ടേ കൈ​മാ​റൂ. ഒ​രു പു​തി​യ താ​ക്കോ​ൽ വ​ള​യം വാ​ങ്ങി​ക്കൂ​ടെ എ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്, ‘‘അ​പ്പ​ന്റെ ഈ ​പ​ണ​പ്പെ​ട്ടി ഒ​റ്റ​ത്താ​ക്കോ​ലു​മാ​യി ക​യ്യി​ൽ കി​ട്ടി​യ​താ​ണ്, അ​ത് അ​ങ്ങ​നെ കി​ട​ന്നോ​ട്ടെ. വ​ന്ന​വ​ഴി മ​റ​ക്ക​രു​ത​ല്ലോ.’’

ആ ​കൊ​ല്ലം ഈ​സ്റ്റ​റി​നാ​ണ് പ​ള്ളി പ​ണി​യാ​ൻ തീ​രു​മാ​ന​മാ​യ​ത്. അ​തു​വ​രെ ഓ​ടു​മേ​ഞ്ഞ കൊ​ച്ചു ചാ​പ്പ​ൽ ആ​യി​രു​ന്നു. പ​ള്ളി​യി​ൽ വ​രു​മ്പോ​ൾ ഇ​ട​വ​ക​ക്കാ​ർ അ​വ​ര​വ​രാ​ൽ ആ​കു​ന്ന​ത് പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് ഇ​ട്ടേ​ക്ക​ണം എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ആ​ദ്യ​ത്തെ തീ​രു​മാ​നം. അ​തു​കൊ​ണ്ട് തി​ക​യി​ല്ലെ​ന്നും അ​ധി​കം പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്ക് കാ​ണാ​ത്ത ആ​ളു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് കൂ​ടു​ത​ൽ തു​ക​ക​ൾ വാ​ങ്ങാ​തെ പ​റ്റി​ല്ലെ​ന്നും ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ വീ​ടു​വീ​ടാ​ന്ത​രം ക​യ​റി പി​രി​വ് തു​ട​ങ്ങി.

പി​രി​വു​കാ​ർ മ​ഠ​ത്തു​വ​ട​ക്കേ​ൽ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​ത് ഒ​രു ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ഉ​ച്ച​തി​രി​ഞ്ഞാ​യി​രു​ന്നു. സ്കൂ​ൾ മു​ട​ക്കം ആ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് പോ​ള​ച്ച​നും വീ​ട്ടി​ലു​ണ്ട്. പി​രി​വു​കാ​രെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ത്തി പ​റ​യാ​നു​ള്ള​തെ​ല്ലാം കേ​ട്ടശേ​ഷം മ​റ്റൊ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ അ​ച്ചാ​യ​ൻ മു​ണ്ടി​ന്റെ മ​ടി​ക്കു​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് താ​ക്കോ​ലെ​ടു​ത്ത് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ അ​ന്തം​വി​ട്ടു. തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന് കൈ​യി​ൽ ചു​രു​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന കാ​ശ് വ​ന്ന​വ​രു​ടെ കൈ​യി​ൽ ഏ​ൽ​പി​ച്ച ശേ​ഷം ‘‘എ​ന്നാ​ൽ ഞാ​ൻ അ​ങ്ങോ​ട്ടി​റ​ങ്ങ​ട്ടെ, നാ​ളെ കു​രു​മു​ള​ക് ലോ​ഡ​യ​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കു​ണ്ട്’’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ക​സേ​ര​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ കി​ട​ന്ന മു​ഷി​ഞ്ഞ ഷ​ർ​ട്ടെ​ടു​ത്ത് തോ​ളി​ലി​ട്ട് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

ര​ണ്ടു കൈ​യും കൂ​ട്ടി ഭ​വ്യ​ത​യോ​ടെ കാ​ശ് വാ​ങ്ങി​യ ത​ര​ക​ൻ കൈ ​വി​ട​ർ​ത്തി നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഒ​ന്ന് എ​ത്തി​നോ​ക്കി പോ​ള​ച്ച​ൻ. അ​ഞ്ച് രൂ​പ! പി​രി​വു​കാ​രു​ടെ മു​ഖം വി​ള​റി​യ​ത് ഇ​ന്നും ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ട്. അ​വി​ടെ നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ജാ​ള്യ​ത തോ​ന്നി, പോ​ള​ച്ച​ൻ പ​തി​യെ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് വ​ലി​ഞ്ഞു. വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ വ​ള​വ് തി​രി​ഞ്ഞ് റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. അ​ന്നാ​ണ് ആ ​പേ​ര് വീ​ണ​ത് ‘അ​ർ​ക്കീ​സ് വ​ർ​ക്കി’.

****

പ​ത്തി​രു​പ​ത്തി​നാ​ല് വ​യ​സ്സ് ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ത്ത​ന്നെ അ​നി​യ​നെ​യ​ങ്ങ് കു​ടും​ബ​സ്ഥ​നാ​ക്കാ​ൻ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന് തി​ടു​ക്ക​മാ​യി. ‘അ​ച്ചാ​യ​ൻ ആ​ദ്യം’ എ​ന്നൊ​ന്ന് ബ​ലം​പി​ടി​ച്ചു പോ​ള​ച്ച​ൻ. നി​ന്റെ പി​ള്ളേ​ർ​ക്ക് സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ ഒ​രു വ​ല്യ​പ്പാ​പ്പ​ൻ വേ​ണ്ടേ​ടാ പോ​ള​ച്ചാ എ​ന്ന ചി​രി​മാ​ത്രം കി​ട്ടി മ​റു​പ​ടി.

മോ​ളി​യു​ടെ ആ​ലോ​ച​ന​യി​ൽ പോ​ള​ച്ച​ൻ വീ​ണു. അ​തി​ലും ന​ല്ലൊ​രു ബ​ന്ധം കി​ട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് ഒ​ളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും ഒ​ന്നു​ര​ണ്ട് വ​ട്ടം സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച​ത​ല്ലാ​തെ മോ​ളി​യോ​ട് കെ​റു​വി​ച്ച് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ ഒ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലും അ​വ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് വി​രു​ന്നു​വ​ന്ന​വ​രോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ വ​ലി​യ ശു​ഷ്‌​കാ​ന്തി കാ​ണി​ച്ചി​ല്ല.

അ​ങ്ങ​നൊ​രു താ​ൽ​പ​ര്യം വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന് ആ​രോ​ടു​മി​ല്ലെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​ന്ന് തു​ട​ങ്ങി​യ ചൊ​രു​ക്ക് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​നെ കു​ഴീ​വെ​ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ മോ​ളി കാ​ണി​ക്കാ​തെ​യു​മി​രു​ന്നി​ല്ല. പി​ന്നീ​ട് ര​ണ്ടു​പേ​രോ​ടും മ​റ്റേ​യാ​ളെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കാ​നൊ​ന്നും പോ​യി​ല്ല. അ​വ​ർ​ക്കെ​ടേ​ലു​ള്ള​ത് അ​വ​ർ തീ​ർ​ത്തോ​ണം. വ​ർ​ക്കി​ച്ച​നോ​ട് ഇ​തു​വ​രെ മു​ഖം ക​റു​ത്ത് ഒ​രു​ വാ​ക്കു പോ​ള​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. പ​റ​യാ​ൻ പോ​ള​ച്ച​നു ക​ഴി​യ​ത്തി​ല്ല. മോ​ള​മ്മ​യോ​ട് പി​ന്നെ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് കാ​ര്യ​മി​ല്ല. പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന ഇ​ന​മ​ല്ല.

പോ​ള​ച്ച​ന്റെ ഇ​ള​യമ​ക​ൾ ലി​സി​ക്കൊ​ച്ചി​നെ​യുംകൊ​ണ്ട് വ​ർ​ക്കി സ്കൂ​ൾ ഒ​ഴി​വു​സ​മ​യ​ത്ത് ഏ​ല​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ൽ പോ​കു​ന്ന വ​ഴി​ക്ക് ന​ട​ന്ന ഒ​രു അ​പ​ക​ടം. ജീ​പ്പി​ൽ​നി​ന്നും തെ​റി​ച്ച് റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് വീ​ണ് ബോ​ധം മ​റ​യും മു​മ്പ് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ ത​ല​പൊ​ക്കി നോ​ക്കി. കൊ​ച്ച് എ​ന്തി​യെ ക​ർ​ത്താ​വേ എ​ന്നൊ​രാ​ന്ത​ലും ഒ​പ്പം ജീ​പ്പി​ന​ക​ത്തു​നി​ന്ന് വ​ല്യ​പ്പാ​പ്പാ എ​ന്നൊ​രു വി​ളി​യും. ബോ​ധം തെ​ളി​ഞ്ഞ​ത് മൂ​ന്നാം ദി​വ​സ​മാ​ണ്.

ക​ണ്ണു​ തു​റ​ന്ന​പ്പോ​ഴും ആ​ദ്യം തി​ര​ക്കി​യ​ത് ലി​സി​ക്കൊ​ച്ചി​നെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണ്. കൊ​ച്ചി​ന് കു​ഴ​പ്പ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​ച്ചാ​യ​ന് സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യ​ത്. തോ​ളി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മു​റി​വ് വ​ക​വെ​ക്കാ​തെ കൊ​ച്ചി​നെ വാ​രി​യെ​ടു​ത്ത് അ​ടു​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു. ക​ല്ലി​നെ​യും അ​ലി​യി​ക്കാ​ൻ ത​ല​മു​റ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പ​ക​ർ​ന്നൊ​ഴു​കു​ന്ന ര​ക്ത​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ചി​ന്തി​ന് എ​ത്ര ശ​ക്തി​യു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​ന്ന് പോ​ള​ച്ച​ൻ ക​ണ്ടു. ‘ക​ൺ​മു​ന്നി​ൽ ഒ​രു​ത്ത​ൻ പ​ട്ടി​ണി​കി​ട​ന്ന് മ​രി​ച്ചാ​ൽ​പോ​ലും കു​ലു​ങ്ങാ​ത്ത ചെ​കു​ത്താ​ൻ’ എ​ന്ന് വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന മോ​ള​മ്മ​പോ​ലും വാ ​പൊ​ളി​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടു.

വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന്റെ പു​ന​ർ​ജ​ന്മ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്!

****

പ​ള്ളി​ക്ക​വ​ല​യി​ലെ ചാ​യ​ക്ക​ട​യി​ൽ ചാ​യ കു​ടി​ക്കാ​ൻ ക​യ​റി​യ​താ​യി​രു​ന്നു പോ​ള​ച്ച​ൻ. കു​ർ​ബാ​ന തീ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും നെ​ഞ്ചെ​രി​ച്ചി​ൽ തു​ട​ങ്ങും. പ​തി​വി​ല്ലാ​ത്ത പു​തു​മ​ക​ളോ​ടു​ള്ള വ​യ​റി​ന്റെ പ്ര​തി​ഷേ​ധം. വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ ഒ​ന്ന് പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ഒ​രു ചാ​യ​യെ​ങ്കി​ലും വേ​ണം. ‘‘മ​നു​ഷ്യ​നെ നാ​ണം കെ​ടു​ത്താ​ൻ! ഭാ​ര്യ​യെ ജീ​പ്പി​ലി​രു​ത്തി ക​ണ്ട ചാ​യ​ക്ക​ട​യി​ൽ ക​യ​റി ചാ​യ കു​ടി​ക്കു​ന്നു. വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ ഒ​ന്ന് പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ മേ​ലാ​യോ?’’ മോ​ള​മ്മ​യു​ടെ പി​റു​പി​റു​ക്ക​ലു​ക​ൾ അ​വ​ഗ​ണി​ക്കും. പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന ഇ​ന​മ​ല്ല.

ഇ​ന്നെ​ന്താ​യാ​ലും ചാ​യ കു​ടി​ച്ചു​തീ​ർ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​യി​ല്ല. മോ​ളു​വ​ട​ക്കേ​ലെ പ​തി​നൊ​ന്ന​ര​യേ​ക്ക​ർ ഏ​ല​ത്തോ​ട്ടം വി​ൽ​ക്കാ​ൻ ക​രാ​റാ​യെ​ന്ന് കേ​ട്ട​ല്ലോ എ​ന്ന് ചാ​യ​ക്ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ പൈ​ലി ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​റി​യു​ന്ന​തു​ത​ന്നെ. ഉ​ള്ളി​ലെ ന​ടു​ക്കം പു​റ​ത്തു കാ​ണി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ പോ​ള​ച്ച​ൻ ന​ന്നേ പ​ണി​പ്പെ​ട്ടു.

‘പ​ള്ളി പു​തി​യ​താ​യി പ​ണി​യു​ന്ന അ​നാ​ഥാ​ല​യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന്റെ ഇ​ഷ്ട​ദാ​നം.’ പ​തി​നൊ​ന്ന​ര ഏ​ക്ക​റി​ന്റെ ന​ഷ്ട​മ​ല്ല വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ച​ത്. ഒ​രു​വാ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല എ​ന്ന​തു​മ​ല്ല! അ​ച്ചാ​യ​നി​തെ​ന്തു പ​റ്റി എ​ന്ന​താ​ണ്.

കാ​റ്റു​പി​ടി​ച്ച​തു​പോ​ലെ തി​രി​ച്ച് ജീ​പ്പി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ജീ​പ്പി​ൽ മോ​ള​മ്മ പ​തി​വു​പോ​ലെ മു​ഖം വീ​ർ​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പി​താ​വി​ന്റെ ചാ​ർ​ച്ച​ക്കാ​രി​യാ​യി​ട്ടു​കൂ​ടി അ​വ​ളോ വീ​ട്ടു​കാ​രോ അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന്റെ ഇ​ഷ്ട​ദാ​നം! അ​ല്ലേ​ല് കൂ​ന​ങ്കു​രി​ശ്ശ​ടി​യി​ലെ പെ​രു​ന്നാ​ളി​ന്റെ മാ​ല​പ്പ​ട​ക്കം​പോ​ലെ കേ​ട്ടേ​നെ കി​ട​ക്കാ​ന്നേ​രം.

വ​ണ്ടി​യോ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഒ​ന്നും സം​സാ​രി​ച്ചി​ല്ല. വീ​ട്ടി​ൽ എ​ത്തു​മ്പോ​ൾ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ വ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. നേ​രെ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​പ്പോ​ന്നു. ദോ​ശ എ​ടു​ത്തു വെ​ച്ചെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു മോ​ളി വി​ളി​ച്ചി​ട്ടും കി​ട​ന്ന​കി​ട​പ്പി​ൽ​നി​ന്നും എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യി​ല്ല.

ഉ​ച്ച​തി​രി​ഞ്ഞാ​ണ് ഉ​ണ​ർ​ന്ന​ത്. താ​ഴെ നി​ന്ന് വ​ർ​ത്ത​മാ​നം കേ​ട്ടു. ‘‘ന​മ്മു​ടേ​തെ​ന്ന് ന​മ്മ​ൾ ക​രു​തു​ന്ന​ത് പ​ല​തും വീ​തി​ക്കാ​നാ​യി​ട്ട് ന​മ്മു​ടെ ക​യ്യി​ല് ക​ർ​ത്താ​വ് വി​ശ്വ​സി​ച്ചേ​ൽ​പി​ക്കു​ന്ന​താ. ന​മ്മ​ളാ​ണേ​ല​ത് ഒ​റ്റ​യ്ക്കെ​ടു​ത്ത് കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച​ങ്ങി​രി​ക്കും. ഒ​ടു​ക്കം ച​ത്ത് മോ​ളീ​ച്ചെ​ല്ലു​മ്പോ ക​ർ​ത്താ​വ് മു​ഖ​ത്ത് നോ​ക്കി​ച്ചോ​ദി​ക്കും.

അ​ന്യ​ന്റെ മൊ​ത​ല് ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​രു​തെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ക​ക്കു​ന്ന​വ​നോ​ടും പി​ടി​ച്ചു​പ​റി​ക്കാ​ര​നോ​ടും മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നോ​ടാ വ​ർ​ക്കീ? ക​ള്ള​നും ച​തി​ക്കു​ന്ന​വ​നും ക​ണ്ണീ​രി​നു​മേ​ലെ വെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കു​ന്ന​വ​നും ഒ​രേ ന​ര​ക​ത്തീ​യ​ല്ലേ​ടാ, നീ ​പി​ന്നെ എ​ന്നാ ക​ണ്ടി​ട്ടാ ഇ​ങ്ങോ​ട്ട് കേ​റി​പ്പോ​ന്ന​ത് എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് കാ​ലേ​പ്പി​ടി​ച്ച് കി​ഴ​ക്കാ​ന്തൂ​ക്കാ​യി​ട്ട് ന​ര​ക​ത്തി​ലോ​ട്ട് ഒ​റ്റ​യേ​റു കൊ​ടു​ക്കും.’’ ലി​സി​ക്കൊ​ച്ച് മ​ടി​യി​ലി​രു​ന്ന് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഒ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല. അ​വി​ടെ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​ത്ത മ​ട്ടി​ൽ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ൽ ചെ​ന്ന് ചോ​റു വി​ള​മ്പി​യെ​ടു​ത്തു.

പ​ള്ളി​ക്ക​വ​ല​യി​ൽ പു​തി​യ​താ​യി പ​ണി​യി​പ്പി​ച്ച ക​ട​മു​റി​ക​ൾ ഓ​രോ​ന്നാ​യി വേ​ദ​പാ​ഠ ക്ലാ​സി​നും പാ​ട്ട് പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​നും ഒ​ക്കെ വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു തു​ട​ങ്ങി. ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്നു, ‘‘നി​ന്റ​പ്പ​നാ​ണോ​ടാ ഇ​തു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ത്’’ എ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ചാ​ൽ മി​ണ്ടാ​തെ കേ​ട്ടോ​ണ്ട് പോ​ര​രു​ത് എ​ന്ന ഉ​പ​ദേ​ശ​വും ത​ന്നു മോ​ള​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞു​വി​ട്ട​തു​കൊ​ണ്ട് മാ​ത്ര​മ​ല്ല.

ചോ​ദി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് ക​രു​തി​യി​രു​ന്ന​താ​ണ്. ചോ​ദി​ച്ചു, വി​ചാ​രി​ച്ച​ത്ര ക​ന​ത്തി​ല​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ചോ​ദി​ച്ചു. ‘‘എ​ന്നി​ട്ടും മ​ന​സ്സി​ൽ ക​ടം തീ​രു​ന്നി​ല്ല​ടാ പോ​ള​ച്ചാ, എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ വീ​ടാ​നു​ണ്ട് എ​ന്ന് ചെ​വീ​ല് പ​റ​യു​മ്പോ​ലെ. ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ കി​ട​ക്കു​മ്പോ ന​മ്മ​ട​പ്പ​ന്റെ ആ​ത്മാ​വ് വെ​ള്ളം കി​ട്ടാ​തെ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന് സ്വ​പ്നം കാ​ണു​വാ. നീ ​കി​ട​ന്നോ, ഞാ​നൊ​ന്ന് വേ​ദ​പു​സ്ത​കം വാ​യി​ക്ക​ട്ടെ’’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് പോ​യി.

കൂ​ർ​ത്ത വാ​ളി​ന്റെ അ​റ്റ​ത്ത് വെ​ണ്ണ ത​ട​വി അ​ലി​യി​ച്ചു ക​ള​ഞ്ഞ​പോ​ലെ! ദേ​ഷ്യ​ത്തെ ദേ​ഷ്യം​കൊ​ണ്ട് നേ​രി​ട്ടാ​ൽ എ​ത്ര ന​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. സൗ​മ്യ​ത കൊ​ണ്ട് നി​രാ​യു​ധ​നാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു!

ശാ​ന്ത​ത​യു​ടെ ക​ട​ൽ​ത്തീ​ര​ത്ത് നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ എ​വി​ടെ നി​ന്നൊ​ക്കെ​യോ വ​ഴി​തെ​റ്റി പ​റ​ന്നു​വ​ന്ന ഓ​ർ​മ​ക​ൾ ക​ണ്ണു​നീ​റി​ക്കു​ന്ന ഉ​പ്പു​കാ​റ്റു​പോ​ലെ. ‘‘എ​ന്നെ ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​ക്കി പോ​ക​ല്ലേ​ടാ പോ​ള​ച്ചാ’’ എ​ന്ന് തി​ര​ക​ൾ മ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ. പ​രാ​ജി​ത​നാ​യി മ​ട​ങ്ങി​വ​രു​ന്ന പോ​രാ​ളി​യെ നോ​ക്കി ചു​ണ്ടു​കോ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് ഭാ​ര്യ തി​രി​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്നു. ‘പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന ഇ​ന​മ​ല്ല.’ പോ​ള​ച്ച​ൻ ലൈ​റ്റ് ഓ​ഫ് ചെ​യ്തു കി​ട​ന്ന് ക​ണ്ണു​ക​ൾ അ​ട​ച്ചു.

****

‘‘വ​ർ​ക്കി​യു​ടെ പ​ഴ​യ കാ​ല​മ​ല്ല ഇ​വി​ട​ത്തെ പ്ര​ശ്നം. അ​തൊ​ക്കെ ആ​ദ്യ​ത്തെ ച​ർ​ച്ചേ​ലും സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും ചെ​കു​ത്താ​ന്റെ​യും സം​വാ​ദ​ത്തി​ലു​മ​ങ്ങ് ക​ഴി​ഞ്ഞു. പി​ച്ച​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ വ​ന്നോ​ന് അ​മ്പ​ത് പൈ​സ കൊ​ടു​ത്ത ജോ​ലി​ക്കാ​ര​ന് അ​ടു​ത്ത​മാ​സം മു​ത​ൽ അ​മ്പ​ത് പൈ​സ കു​റ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ട് ധാ​രാ​ളി​ക​ൾ​ക്ക് ചു​മ്മാ കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ഇ​വി​ടെ കാ​ശി​ല്ലെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞോ​നാ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ. അ​തും അ​തി​ന​പ്പു​റ​വും തീ​രാ​നും വേ​ണ്ടി അ​വ​ൻ പി​ന്നീ​ട് ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്തി​ട്ടൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്. ഈ ​പ​ള്ളി​വ​ക ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ 65 പി​ള്ളേ​ര​ടെ നേ​ഴ്സി​ങ് പ​ഠി​ത്തം ഇ​പ്പൊ മ​ഠ​ത്തു​വ​ട​ക്കേ​ൽ ഫൗ​ണ്ടേ​ഷ​നാ ന​ട​ത്തു​ന്നേ.

അ​തി​നു​വേ​ണ്ട മൂ​ല​ധ​നം മൊ​ത്തം എ​ഴു​തി​വ​ച്ച​ട്ടാ അ​വ​ന​ങ്ങു പോ​യ​ത്. വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ൻ സ​ഹാ​യി​ച്ച രോ​ഗി​ക​ൾ​ടെ എ​ണ്ണം​ത​ന്നെ എ​ത്ര! അ​ത്ഭു​തം അ​ത​ല്ല, അ​വ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​മെ​ന്നേ​റ്റ മാ​റാ​രോ​ഗി​ക​ൾ​പോ​ലും ദൈ​വം തൊ​ട്ട​വ​രാ​യി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു ന​ട​ന്നു. അ​വ​രു​ടെ സാ​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നും വി​ടാ​തെ ന​മ്മ​ള​ങ്ങ്‌ എ​ത്തി​ച്ച​ല്ലോ വ​ത്തി​ക്കാ​നി​ല്. പ​ക്ഷേ, ഇ​തി​പ്പോ വ​ത്തി​ക്കാ​നീ​ന്ന് ഇ​ങ്ങ​നൊ​രു കു​രു​ക്ക് ഞാ​നും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​ത​ല്ല. ന​മ്മ​ള് കൊ​ടു​ത്ത ആ​ശു​പ​ത്രി രേ​ഖ​യൊ​ക്കെ പ​ഠി​ച്ച പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ക്ക​മ്മ​റ്റി​യാ​ണ് അ​ന്ന് ചി​കി​ത്സി​ച്ച ഡോ​ക്ട​ർ​ക്ക​ത് അ​യ​ച്ച​തും. അ​ലോ​ഷി ന​മ്മു​ടെ പ​യ്യ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടും കാ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ ഗൗ​ര​വം അ​റി​യാ​വു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടും അ​വ​ൻ തീ​രു​മാ​നം എ​ത്തും മു​മ്പേ അ​റി​യി​ക്കാ​നാ​യി​ട്ട് ഇ​ന്ന​ലേ​യി​ങ്ങു പോ​ന്നൂ​ന്ന് മാ​ത്രം’’, തി​രു​മേ​നി പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​നി​ക്കൊ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​വു​ന്നി​ല്ല, തി​രു​മേ​നി ഒ​ന്ന് തെ​ളി​യി​ച്ചു പ​റ.’’ പോ​ള​ച്ച​ന് ക​സേ​ര​യി​ൽ ഇ​രു​പ്പു​റ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ആ​കെ ഒ​രു വി​മ്മി​ട്ടം. ഡോ​ക്ട​റാ​ണ് മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

‘‘അ​ന്ന​ത്തെ വാ​ഹ​നാ​പ​ക​ട​ത്തി​ൽ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന് പു​തു​ജീ​വ​ൻ ല​ഭി​ക്കു​ക​യും മാ​ന​സാ​ന്ത​രം വ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു എ​ന്നാ​ണ് റി​പ്പോ​ർ​ട്ടി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ത് തെ​റ്റാ​ണെ​ന്ന് ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്നി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, ഇ​ത്ത​ര​മൊ​രു സം​ഭ​വം വ​ത്തി​ക്കാ​ൻ ച​രി​ത്ര​രേ​ഖ​ക​ളി​ൽ മു​മ്പേ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്ത​താ​യി അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ണ് പ​ഠ​ന​ത്തി​നാ​യി അ​വ​രെ​ന്നെ സ​മീ​പി​ച്ച​ത്. അ​തി​നാ​യി ഞാ​ൻ വ​ർ​ക്കി​ച്ച​നെ അ​ഡ്മി​റ്റ് ചെ​യ്ത ശേ​ഷ​മു​ള്ള മെ​ഡി​ക്ക​ൽ രേ​ഖ​ക​ൾ കോ​ട്ട​യം മെ​ഡി​ക്ക​ൽ കോ​ളേ​ജി​ൽനി​ന്നും എ​ടു​പ്പി​ച്ചു.’’ ഒ​ന്നു നി​ർ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം അ​ലോ​ഷി തി​രു​മേ​നി​യെ നോ​ക്കി. ‘തു​ട​ർ​ന്നോ​ളൂ’ എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ നി​സ്സ​ഹാ​യ​മാ​യ ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ച തി​രു​മേ​നി​യെ പോ​ള​ച്ച​ൻ പ​ക​ച്ചു​നോ​ക്കി.

‘‘ഞ​ങ്ങ​ൾ ഇ​തി​ന് ടി.​ബി.​ഐ അ​ഥ​വാ ട്രൗ​മാ​റ്റി​ക് ബ്രെ​യി​ൻ ഇ​ഞ്ചു​റി എ​ന്നാ​ണ് പ​റ​യു​ക. ത​ല​ച്ചോ​റി​ന്റെ ഫ്ര​ണ്ട​ൽ ലോ​ബി​ൽ അ​പ​ക​ട​സ​മ​യ​ത്ത് ഏ​റ്റ ആ​ഘാ​തം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച ഒ​രു സ്വ​ഭാ​വ​വ്യ​തി​യാ​നം മാ​ത്ര​മാ​ണ് വ​ർ​ക്കി​ച്ച​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്. ഇ​ത് പ​ല​രീ​തി​യി​ലും കാ​ണ​പ്പെ​ടാ​റു​ണ്ട്. ഒ​രു​പാ​ട് സം​സാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​ധി​കം മി​ണ്ടാ​ട്ടം ഇ​ല്ലാ​തെ​യാ​കു​ക. സൗ​മ്യ​രാ​യ​വ​ർ ദേ​ഷ്യ​ക്കാ​രാ​കു​ക, അ​ങ്ങ​നെ പ​ല​തും ഇ​ത്ത​ര​ത്തി​ൽ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്’’, അ​ലോ​ഷി വീ​ണ്ടും നി​ർ​ത്തി.

ഒ​രു ദീ​ർ​ഘ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ തു​ട​ർ​ന്നു. ‘‘ഈ ​റി​പ്പോ​ർ​ട്ട് അ​യ​ച്ചാ​ൽ തീ​രു​മാ​നം എ​ന്താ​യി​രി​ക്കും എ​ന്നു​ള്ള കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ എ​നി​ക്ക് സം​ശ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, സ​മാ​ന​മാ​യ സം​ഭ​വം ഉ​ണ്ടാ​യ​തി​ന്റെ രേ​ഖ​ക​ൾ അ​വ​രു​ടെ കൈ​വ​ശ​മു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടും, എ​ന്റെ പ്രൊ​ഫ​ഷ​ണ​ൽ എ​ത്തി​ക്സി​ന് എ​തി​രാ​യി നി​ല​പാ​ട് സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടും എ​നി​ക്ക് മ​റ്റൊ​ന്നും ചെ​യ്യാ​നാ​യി​ല്ല.’’

****

ശി​ല​പോ​ലെ ഇ​രു​ന്നു കേ​ട്ടു പോ​ള​ച്ച​ൻ. ചെ​വി​യി​ൽ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു കേ​ട്ടി​രു​ന്ന ആ​ർ​പ്പു​വി​ളി​ക​ൾ അ​ക​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ അ​ല​ക​ൾ! അ​സം​ബ്ലി ഇ​ല​ക്ഷ​നു മു​മ്പ് വ​ത്തി​ക്കാ​നി​ൽ പോ​പ്പി​ന്റെ കൈ​ മു​ത്തു​ന്ന ചി​ത്രം മ​ന​സ്സി​ൽ വ​ര​ച്ചു​ചേ​ർ​ത്തി​രു​ന്നു. ഇ​ല​ക്ഷ​ൻ പ്ര​ചാ​ര​ണ​ത്തി​നും വി​ജ​യാ​ഘോ​ഷ​ത്തി​നും അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ഫോ​ട്ടോ അ​ടി​ച്ചു​വ​രാ​ൻ വേ​ണ്ട ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ നേ​ര​ത്തേ ചെ​യ്തുംവെ​ച്ചി​രു​ന്നു. ത​ല​ക​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത് പോ​ലെ.

പോ​ള​ച്ച​ൻ ക​സേ​ര​യി​ൽ​നി​ന്നും പ​തി​യെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. വാ​തി​ൽ ഏ​തു വ​ശ​ത്താ​ണ്! നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​ന് ത​വ​ണ ക​യ​റി​യി​റ​ങ്ങി​യ ഇ​ടം ഒ​റ്റ​യ​ടി​ക്ക് തി​ക​ച്ചും അ​പ​രി​ചി​ത​മാ​യ​പോ​ലെ. നി​ന്ന​നി​ൽ​പി​ൽ ഇ​ട​ത്തോ​ട്ടും വ​ല​ത്തോ​ട്ടും നോ​ക്കി. വാ​തി​ലി​ന്റെ സ്ഥാ​ന​ത്ത് പു​ക​മ​റ​യാ​ണോ? ഇ​ട​റി മു​ന്നോ​ട്ട് ന​ട​ന്നു. ‘‘പോ​ള​ച്ചാ...’’ തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ വി​ളി കേ​ൾ​ക്കാ​ഞ്ഞ​ല്ല, തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി​യി​ല്ല. മു​ട്ടി​നു താ​ഴെ ബ​ല​ക്ഷ​യം ബാ​ധി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നീ​ങ്ങാ​ൻ മ​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന കാ​ലു​ക​ൾ നീ​ട്ടി​വ​ലി​ച്ച് പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ചു​വ​രി​ൽ ആ​ണി അ​ടി​ച്ചു​​വെ​ക്കാ​ൻ എ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്ന വ​ർ​ക്കി​യു​ടെ വ​ലി​യ എ​ണ്ണഛാ​യാ​ചി​ത്രം നി​ല​ത്ത് ചാ​രിവെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടു, കു​നി​ഞ്ഞു കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്തു. അ​ത് വെ​ക്കാ​നാ​യി തീ​രു​മാ​നി​ച്ച ഇ​ട​ത്ത് ഗീ​വ​ർ​ഗീ​സ് സ​ഹ​ദാ​യു​ടെ പു​തി​യ ചി​ത്ര​മു​ള്ള ക​ല​ണ്ട​ർ തൂ​ങ്ങു​ന്നു!

അ​തി​ന​പ്പു​റ​ത്തു​ള്ള ചി​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഒ​രു​നി​മി​ഷം നോ​ട്ടം പോ​യി. മ​ദ​ർ തെ​രേ​സ! പി​റ​കി​ലെ ജ​ന​ലി​ൽ​നി​ന്നും ക​ട​ന്നു​വ​രു​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ കു​സൃ​തി. മ​ദ​റി​ന്റെ വെ​ളു​ത്ത വ​സ്ത്ര​ത്തി​ൽ പോ​ള​ച്ച​ന്റെ കൈ​യി​ലി​രു​ന്ന ഫോ​ട്ടോ​യു​ടെ പ്ര​തി​ഫ​ല​നം. അ​തി​ന​ടു​ത്ത ഫോ​ട്ടോ​യി​ൽ അ​ൽ​ഫോ​ൺ​സാ​മ്മ. ഒ​രു നി​മി​ഷം ര​ണ്ടു ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും മാ​റി​മാ​റി നോ​ക്കി. പി​ന്നെ പ​തി​യെ​ത്തി​രി​ഞ്ഞ് തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്തും.

‘‘അ​രു​ത് പോ​ള​ച്ചാ, വേ​ണ്ടാ​ത്ത​തൊ​ന്നും ചേ​ർ​ത്തു വാ​യി​ക്ക​രു​ത്’’ എ​ന്നൊ​രു മു​റി​ഞ്ഞ നി​ല​വി​ളി ഉ​ച്ച​രി​ക്കാ​ത്ത ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ർ​ത്ത ശ​ര​ങ്ങ​ൾ ഏ​റ്റു​പി​ട​ഞ്ഞ മാ​പ്ലാ​ക്ക​ലി​ന്റെ മു​ഖ​ത്തെ സ്ത​ബ്ധ​നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത​യി​ൽ വാ​യി​ക്കാം. പോ​ള​ച്ച​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളെ പി​ന്തു​ട​ർ​ന്ന് ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യ ഡോ​ക്ട​റും ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ നോ​ക്കി​ത്ത​റ​ഞ്ഞു നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ആ​രും ഒ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല. ത​ല​കു​നി​ച്ച് ഇ​റ​ങ്ങി ന​ട​ന്നു.

ചി​ത്ര​ത്തി​ന് ഭാ​രം കൂ​ടി​വ​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ. തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പി​ന്റെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ച​ർ​ച്ച​ക​ൾ​ക്കാ​യി വാ​ഴ്ത്ത​ൽ ച​ട​ങ്ങി​നോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ച് ചെ​യ്യേ​ണ്ട കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ തീ​രു​മാ​നി​ക്കാ​ൻ രാ​വി​ലെ എ​ത്തു​മെ​ന്ന് അ​റി​യി​ച്ചി​രു​ന്ന അ​തി​ഥി​ക​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ആ​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ ക​ട്ട​പ്പ​ന​യി​ൽനി​ന്നെ​ത്തി​ച്ച കാ​ട​മു​ട്ട​യും ആ​ടും ന​ന്നാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന മോ​ള​മ്മ​യെ ഓ​ർ​ത്തു​കൊ​ണ്ട് പ​തി​യെ കു​ന്നി​റ​ങ്ങി താ​ഴേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

‘‘പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന ഇ​ന​മ​ല്ല’’ എ​ന്ന് പി​റു​പി​റു​ത്ത് മു​ന്നോ​ട്ട് ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ പി​റ​കി​ലെ സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ൽ​നി​ന്നും ഒ​രു ത​ണു​ത്ത കാ​റ്റ് വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ പു​തി​യ സ്കൂ​ൾ കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ളും മൃ​ഗാ​ശു​പ​ത്രി​യും ക​ട​ന്ന് പ​തി​യെ പോ​ള​ച്ച​നെ അ​നു​ഗ​മി​ച്ചു.

(ചിത്രീകരണം: തോ​ലി​ൽ സു​രേ​ഷ്)