മുടിയറകൾ -24

99

‘‘കാ​യേ​ന് എ​ന്തു ശി​ക്ഷ​യാ​ണ് കി​ട്ടി​യ​തെ​ന്ന് നി​ന​ക്ക​റി​യു​മോ?‘‘

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് അ​തൊ​ന്നും അ​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ൻ വെ​റു​തെ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​നെ കേ​ട്ടു​നി​ന്നു.

‘‘ആ​ബേ​ലി​നെ കൊ​ന്ന​തി​നു​ശേ​ഷം ചാ​കും വ​രെ അ​വ​ൻ മ​ല​മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ അ​ല​ഞ്ഞു. തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ കാ​യേ​ന്റെ നെ​റ്റി​യി​ലൊ​രു മു​റി​വ് അ​ട​യാ​ള​മാ​യി കൊ​ടു​ത്തു. അ​വ​നെ ഇ​ല്ലാ​യ്മ​ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രെ ഏ​ഴി​ര​ട്ടി​യാ​യി ശി​ക്ഷി​ക്കു​മെ​ന്ന മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു​മു​ണ്ടാ​യി.

ദൈ​വ​ത്തി​ന് എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും കു​റി​ച്ചൊ​രു ക​രു​ത​ലു​ണ്ട്. നീ ​രാ​യ​നു​മാ​യി വ​ഴ​ക്കി​നൊ​ന്നും പോ​ക​ണ്ട.’’

രാ​യ​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​ച്ച​നോ​ട് പ​രാ​തി പ​റ​യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് തോ​ന്നി. അ​ച്ച​നുമാ​യി അ​വ​ന് ന​ല്ല അ​ടു​പ്പ​മു​ണ്ട്. അ​ത് എ​ന്തി​ന്റെ പേ​രി​ലാ​ണെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

ര​ണ്ടു മൂ​ന്നാ​ഴ്ച ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഒ​രു കു​പ്പി ചാ​രാ​യ​വും വാ​ങ്ങി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ കാ​ണാ​ൻ ചെ​ന്നു. ക​നാ​ലി​നോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള ഗോ​ഡൗ​ണി​ൽ എ​ത്തു​മ്പോ​ൾ നേ​രം ഇ​രു​ട്ടി​യി​രു​ന്നു. വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടി. അ​ക​ത്തു​നി​ന്നും രാ​യ​ന്റെ പ​രു​ക്ക​നൊ​ച്ച.

‘‘കേ​റി വാ.’’

​ഓ​ർ​മ​വെ​ച്ച കാ​ലം മു​ത​ൽ കാ​ണു​ന്ന​താ​ണ് ക​നാ​ലി​ന്റെ ക​ര​യി​ലെ നി​ര​നി​ര​യാ​യു​ള്ള ഗോ​ഡൗ​ണു​ക​ൾ. ഫി​ലി​പ്പ് മു​ത​ലാ​ളി​യാ​ണ് ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ കൈ​വ​ശ​ക്കാ​ര​ൻ. ജ​ന​ൽ​പാ​ളി​യെ​ല്ലാം വി​ജാ​ഗി​രി വി​ട്ട് ഉ​റ​ഞ്ഞു​തൂ​ങ്ങി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ഭി​ത്തി​യി​ൽ ആ​ലി​ന്റെ വേ​രു​ക​ൾ. വി​ണ്ടു​കീ​റി​യ സി​മ​ന്റു​ത​റ. ചെ​രി​പ്പു ഫാ​ക്ട​റി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള റ​ബ​ർ​ഷീ​റ്റാ​ണ് ഗോ​ഡൗ​ണി​ൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. തെ​ക്കേ​ച്ചി​റ​യി​ലെ ഒ​രാ​ൾ രാ​ത്രി കാ​വ​ലി​നു​ണ്ടാ​കും. പ​ള്ളീ​ല​ച്ച​ൻ ഇ​ട​പെ​ട്ട് അ​യാ​ളെ മാ​റ്റി​യി​ട്ടാ​ണ് രാ​യ​ന് ആ ​പ​ണി ഏ​ർ​പ്പാ​ടാ​ക്കി​യ​ത്.

അ​ടി​ച്ചു​വാ​രാ​തെ കി​ട​ന്ന മു​റി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി തൂ​ത്ത് വെ​ടി​പ്പാ​ക്കി. റോ​ഡ​രി​കി​ലെ ടാ​പ്പി​ൽനി​ന്നും വെ​ള്ള​മെ​ടു​ത്തു കൊ​ണ്ടു​വെ​ച്ചു.

‘‘എ​ന്താ നി​ന്റെ പ​രി​പാ​ടി, ഇ​വി​ടെ കൂ​ടാ​നൊ​ന്നും പ​റ്റി​ല്ല.’’

‘‘അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല രാ​യാ. മാ​റാ​ല ക​ണ്ട് ചൂ​ലെ​ടു​ത്ത​താ.’’

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന കു​പ്പി രാ​യ​നെ​ടു​ത്തു.

കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​റ​യു​മെ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ത​റ​യി​ലി​രു​ന്നു. ക​നാ​ൽ​ക്ക​ര​യി​ലെ മ​ര​ത്തി​ൽ ചേ​ക്കേ​റു​ന്ന പ​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ ചി​ല​ക്ക​ൽ. സി​ഗ​രറ്റും ക​ത്തി​ച്ച് രാ​യ​ൻ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ജ​നാ​ല​യു​ടെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു.

‘‘ഞാ​നൊ​രാ​ളെ കൊ​ന്നേ​ച്ചാ​ണ് ഇ​വി​ടു​ന്ന് പോ​യ​ത്.’’

കു​ഴി​വെ​ട്ടി ചാ​ക്കോ മ​രി​ക്കാ​നി​ട​യാ​യ സാ​ഹ​ച​ര്യം പ​റ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ രാ​യ​ൻ കു​പ്പി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​ന്നു​കൂ​ടി ഒ​ഴി​ച്ചു. കൊ​ല​യും ക​ഴി​ഞ്ഞ് മ​ല​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള യാ​ത്ര​യും, പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ മാ​ളി​ക​യി​ലെ വി​ശേഷ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി അ​വ​ന്റെ സം​സാ​രം നീ​ണ്ടു.

“ഞാ​നി​ട​യ്ക്കെ​ല്ലാം പാ​ഴൂ​രി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ ചെ​ല്ലും. ഒ​രുദി​വ​സം ഇ​ള​യ പെ​ൺ​കൊ​ച്ചു മാ​ത്ര​മേ അ​വി​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ആ​ള് മൂ​ടി​പ്പു​ത​ച്ചു കി​ട​ക്കു​ന്നു. നെ​റ്റി​യി​ൽ തൊ​ട്ടുനോ​ക്കി. ന​ല്ല പ​നി. മൂ​ത്ത​വ​ളാ​ണെ​ന്ന് ക​രു​തി​യാ​വും അ​വ​ളെ​ന്റെ കൈ​ക്ക് പി​ടി​ച്ചു. എ​നി​ക്കൊ​രു ര​സം. ഒ​ച്ച​യു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ വാ ​പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു. ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി​യി​ട്ടാ​വും പെ​ണ്ണ് കാ​ഞ്ഞു​പോ​യി. നീ ​കൂ​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന് ആ​ശി​ച്ച നേ​ര​മാ. ഒ​റ്റ​യ്ക്കൊ​രു ശ​വം ഞാ​നെ​ന്നാ ചെ​യ്യാ​നാ. കി​ള​വ​ൻ ഏ​ല​ത്തി​ന് അ​ടി​ക്കാ​ൻ വെ​ച്ചി​രു​ന്ന വി​ഷ​മെ​ടു​ത്ത് അ​ണ്ണാ​ക്കി​ലേ​ക്ക് ഒ​ഴി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ട് ക​യ്യാ​ല ചാ​ടി പോ​ന്നു. ഭാ​ഗ്യ​ത്തി​ന് ആ​രും ക​ണ്ടി​ല്ല. പി​റ്റേ​ന്ന് ഒ​ന്നു​മ​റി​യാ​ത്ത​പോ​ലെ അ​വ​ളു​ടെ ശ​വ​മ​ട​ക്കി​ന് കൂ​ടി. പെ​ണ്ണ് ആ​ത്മ​ഹ​ത്യ ചെ​യ്ത​താ​ണെ​ന്നാ​ണ് അ​വി​ട​ത്തെ പൊ​ട്ട​ന്മാ​ര് ക​രു​തി​യ​ത്.”

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ ക​ണ്ണു​നി​റ​ഞ്ഞു.

“എ​ന്തു പ​റ്റി​യെ​ടാ. എ​ന്തേ വ​ല്ലാ​ണ്ട്.”

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ തോ​ർ​ത്തി​ന് മു​ഖം തു​ട​ച്ചു. അ​വ​ന്റെ ദേ​ഷ്യ​ത്തോ​ടെ​യു​ള്ള നോ​ട്ടം ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ ഒ​രെ​ണ്ണം അ​വ​നും ഒ​ഴി​ച്ചു. വേ​ണ്ടെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ തൊ​ണ്ട​ക്കു​ഴി​യി​ൽ ത​ള്ള​വി​ര​ൽ അ​മർ​ത്തി. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ ത​ല​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ഞ​ര​മ്പു​ക​ൾ വ​ലി​ഞ്ഞു. ക​ണ്ണ് ര​ണ്ടും പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ത​ള്ളി.

“രാ​യാ. വി​ട് ഞാ​ൻ ചാ​വും.”

‘‘ന​ല്ല​വ​ൻ ച​മ​ഞ്ഞ് ഇ​തൊ​ക്കെ ആ​രോ​ടെ​ങ്കി​ലും പ​റ​ഞ്ഞാ​ലു​ണ്ട​ല്ലോ.’’

ശ​വ​വ​ണ്ടി​പ്പു​ര​യി​ൽ രാ​ത്രി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട ചാ​ക്കോ​യെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഓ​ർ​ത്തു. നി​റം മ​ങ്ങി​യ ബ്ലാ​ക്ക് ആ​ൻ​ഡ് വൈ​റ്റ് ഫോ​ട്ടോ ട്ര​ങ്കി​ൽ​നി​ന്നെ​ടു​ത്ത് രൂ​പ​ത്ത​ട്ടി​ൽ വെ​ച്ചു. തി​രി​വെ​ട്ട​ത്തി​ൽ അ​ച്ച​മ്മ​യും ചാ​ക്കോ​യും.

‘‘പി​ശാ​ചാ. കൊ​ല്ലാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചാ​ൽ അ​വ​ന​ത് ചെ​യ്യും. സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണേ.’’

100

പു​ത്ത​ൻ ക​പ്പേ​ള​യു​ടെ വെ​​ഞ്ച​രി​പ്പി​ന്റെ ദി​വ​സ​മാ​ണ് ഫി​ലി​പ്പ് മു​ത​ലാ​ളി മ​രി​ച്ച​ത്. ഒ​രു​ക്ക​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ എ​ത്തി​യ മ​ര​ണം പ​ള്ളി​ക്ക​മ്മി​റ്റി​യി​ൽ ചി​ല ത​ർ​ക്ക​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് കാ​ര​ണ​മാ​യി.

“ര​ണ്ടു ക​പ്പേ​ള​ക​ൾ​ക്കും ഏ​റ്റ​വും കൂ​ടു​ത​ൽ തു​ക ന​ൽ​കി​യ​ത് ഫി​ലി​പ്പ് മു​ത​ലാ​ളി​യ​ല്ലേ.”

“അ​ങ്ങേ​ര് മ​രി​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​മ്പോ എ​ങ്ങ​നെ​യാ. കൂ​ദാ​ശ.”

“രാ​വി​ലെ ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ അ​ട​ക്കം. ഉ​ച്ച​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ക​പ്പേ​ള​യു​ടെ വെ​​ഞ്ച​രി​പ്പും.”

ആ​ളു​ക​ൾ ത​ർ​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും ശ​വ​മ​ട​ക്കും കൂ​ദാ​ശ​യും ഒ​രു​ദി​വ​സം​ത​ന്നെ ന​ട​ത്തു​മെ​ന്ന് അ​റി​യി​ച്ചി​ട്ട് മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ പാ​രി​ഷ് ഹാ​ളി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി.

മ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് ഒ​രു ആ​റേ​ഴു മാ​സം മു​ന്നേ​വ​രെ ഫി​ലി​പ്പ് മു​ട​ങ്ങാ​തെ പ​ള്ളി​യി​ൽ വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നീ​ട​ത് വ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മാ​യി. ഡ്രൈ​വ​റെ​യും കൂ​ട്ടി പ​ള്ളി​മു​റ്റം​വ​രെ കാ​റി​ൽ എ​ത്തും. പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി​ല്ല. തി​രി​യും നേ​ർ​ച്ച​ക്കാ​ശും ഡ്രൈ​വ​റെ ഏ​ൽ​പി​ക്കും. പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ ന​ട​യി​ലെ തി​രി ക​ത്തി​ത്തീ​രു​ന്ന​തും നോ​ക്കി കാ​റി​ലി​രി​ക്കും.

പി​ന്നീ​ട് ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ര​വ് നി​ല​ച്ചു. വീ​ടി​ന്റെ തെ​ക്കേ അ​തി​ര് ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു പ​ള്ളി​യാ​ണെ​ന്ന സ​ങ്ക​ൽ​പ​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ അ​വി​ടെ​യൊ​രു കു​രി​ശു നാ​ട്ടി. വ​ട​ക്കേ​യ​റ്റ​ത്ത് ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു മ​ഠ​ത്തി​നു മ​റ്റൊ​രു കു​രി​ശും. പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ കു​രി​ശ​ടി, മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ ക​പ്പേ​ള, അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​മ്പ് മു​ഴു​വ​ൻ ആ​രാ​ധ​നാ​ല​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ കു​രി​ശു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞു. പ​തു​ക്കെ ന​ട​ന്ന് ഓ​രോ കു​രി​ശി​നു മു​ന്നി​ലെ​ത്തു​മ്പോ​ഴും അ​യാ​ൾ കു​മ്പി​ട്ടു വ​ണ​ങ്ങി.

തീ​രെ വ​യ്യാ​താ​യ​തോ​ടെ ത​ടി​മി​ല്ലി​ലെ ത​ങ്ക​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു മു​റ്റ​ത്തെ ആ​ര്യ​വേ​പ്പി​ൽനി​ന്നും അ​യാ​ൾ ഒ​രു ക​വ​ര മു​റി​പ്പി​ച്ചു. പോ​ട്ട​ത്തി​ട്ട് ഉ​ണ​ക്കി​യ വേ​പ്പി​ൻ​ക​മ്പും കു​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു പി​ന്നീ​ടു​ള്ള ന​ട​പ്പ്.

ച​വ​യ്ക്കാ​നു​ള്ള ആ​രോ​ഗ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു കാ​ര​ണം പാ​ക്കും പൊ​ക​ല​യും​കൂ​ടി വേ​ല​ക്കാ​രി പൊ​ടി​ച്ച് ഒ​രു ടി​ന്നി​ലി​ട്ട് കൊ​ടു​ക്കും. ബി​സ്ക​റ്റു പാ​ട്ടേ​ൽ പി​ള്ളാ​രു കൈ​യി​ട്ടു​ തി​ന്നു​ന്ന​പോ​ലെ അ​യാ​ളെ​പ്പോ​ഴും മു​റു​ക്കാ​ൻ​പൊ​ടി​യെ​ടു​ത്ത് ച​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ഇ​ട​ക്ക് ചു​ണ്ടി​നു മീ​തെ വി​ര​ലു​ക​ൾ ചേ​ർ​ത്തു നീ​ട്ടി​ത്തു​പ്പും. പാ​തി​മു​ണ്ടി​ലും ത​റ​യി​ലു​മാ​യി വീ​ഴും. ത​റ തു​ട​ച്ച് വേ​ല​ക്കാ​രി​പ്പെ​ണ്ണ് കു​ഴ​ഞ്ഞു.

ക​രി​ക്ക​ലാ​കു​മ്പോ​ൾ കൊ​തു​മ്പും ചി​ര​ട്ട​യു​മെ​ടു​ത്ത് ഇ​റ്റാ​ലി​യ​ൻ ഗ്രാ​നൈ​റ്റു ത​റ​യു​ടെ മീ​തെ ഫി​ലി​പ്പ് തീ ​കൂ​ട്ടും. ചൂ​ടു കാ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ കാ​ടി​നു ന​ടു​ക്കാ​ണെ​ന്നാ​ണ് അ​യാ​ളു​ടെ വി​ചാ​രം. വേ​പ്പി​ന്റെ ക​വ​ര​ക്ക മ്പ് ​തോ​ക്കാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തി അ​തും ചൂ​ണ്ടി ഒ​റ്റ​യി​രു​പ്പാ. ആ​രെ​ങ്കി​ലും അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നാ​ൽ മി​ണ്ട​രു​തെ​ന്ന് ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ക്കും.

‘‘കാ​ട്ടു​പ​ന്നി​യാ. ചാ​വാ​ണ്ടി​രി​ക്ക​ണെ അ​ന​ങ്ങാ​ണ്ട് എ​ന്റെ പി​ന്നി​ലി​രു​ന്നോ.’’

വി​റ​യ​ലോ​ടെ അ​യാ​ള​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞൊ​പ്പി​ക്കും. നാ​യാ​ട്ട് ചി​ല​പ്പോ​ൾ പാ​തി​രാ​വ​രെ നീ​ളും. ക​രി​യും പു​ക​യും പി​ടി​ച്ച് നെ​രോ​ലാ​ക് ഭി​ത്തി മു​ഴു​വ​ൻ ക​റു​ത്തു. ആ​ഴി​കൂ​ട്ടി​യ ത​റ പ​ട്ടി​മാ​ന്തി​യ​പോ​ലെ ക​രി​ക്ക​ട്ട നി​റ​ഞ്ഞ് വ​ലി​യൊ​രു പോ​താ​യി.

ക​പ്പേ​ള​യു​ടെ വെ​ഞ്ച​രി​പ്പി​ന്റെ ത​ലേ​ന്ന് രാ​ത്രി മു​ത​ലാ​ളി പ​തി​വു​പോ​ലെ നാ​യാ​ട്ടി​നാ​യി ക​വ​ര​ക്ക​മ്പെ​ടു​ത്തു. ഒ​രു കാ​ട്ടു​മു​യ​ൽ പ​മ്മി​യെ​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും ഉ​ന്നം പി​ഴ​ച്ചു. ഫി​ലി​പ്പ് ക്ഷ​മ​യോ​ടെ കാ​ത്തി​രു​ന്നു. പാ​തി​ര​യാ​യി. ആ​ഴി​യി​ലെ ചി​ര​ട്ട​ക്ക​ന​ലെ​ല്ലാം ചാ​രം മൂ​ടി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ക​മ്പും പി​ടി​ച്ചു​ള്ള ഇ​രി​പ്പി​ൽ​നി​ന്നു മൂ​പ്പി​ലാ​ൻ എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​ത്ത​ത് ക​ണ്ട് വേ​ല​ക്കാ​രി വി​ളി​ച്ചെ​ഴു​ന്നേ​ൽ​പി​ക്കാ​ൻ നോ​ക്കി.

‘‘അ​ങ്ങു​ന്നേ​ക്ക് ഒ​ടു​ക്ക​ത്തെ ഒ​രു ഉ​ന്നാ. ദേ. ​പ​ന്നി മ​ല​ർ​ന്നൂ​ട്ടോ.’’

അ​വ​ൾ തോ​ളി​ൽ പി​ടി​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ന്റെ കു​ടി​യേ​റ്റ​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ലെ അ​വ​സാ​ന പു​റം ഇ​രു​ന്ന ഇ​രു​പ്പി​ൽ പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് മ​റി​ഞ്ഞു.

101

ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ മ​ര​ണ​ത്തി​ൽ രാ​യ​നു സ​ന്തോ​ഷ​മാ​ണ് തോ​ന്നി​യ​ത്. അ​ങ്ങേ​രു​ടെ കു​ടും​ബ​ക്ക​ല്ല​റ തു​റ​ക്കാ​ൻ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്കൊ​പ്പം അ​വ​നും കൂ​ടി. ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ ഭാ​ര്യ ലാ​ല​മ്മ​യെ​യാ​ണ് ഒ​ടു​ക്കം ക​ല്ല​റ​യി​ൽ അ​ട​ക്കി​യ​ത്. ശ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ക​മ്മ​ൽ നീ​ക്കം ചെ​യ്തി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന് ക​പ്യാ​ര് സം​ശ​യം പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. അ​സ്ഥി​യും മു​ടി​യു​മൊ​ക്കെ അ​രി​ച്ചു​പെ​റു​ക്കി​യി​ട്ടും ഒ​രു ത​രി​പോ​ലും സ്വ​ർ​ണം ക​ണ്ണി​ൽ​പ്പെ​ടാ​തെ വ​ന്ന​തോ​ടെ ക​പ്യാ​ര് പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​പ്പോ​യി.

‘‘ആ ​നാ​റി പ​റ്റി​ച്ച​താ​വും.’’

സ്ലാ​ബി​ള​ക്കാ​നെ​ടു​ത്ത ക​മ്പി​പ്പാ​ര ക​പ്യാ​രു​ടെ ചെ​രി​പ്പി​ൽ കു​ത്തി​നി​ർ​ത്തി​യി​ട്ട്, രാ​യ​ൻ പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തു​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി.

ഫി​ലി​പ്പു മു​ത​ലാ​ളി​യു​ടെ ശ​വ​മ​ട​ക്കു ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ പി​റ്റേ​മാ​സം മാ​മ​ല്ല​പു​ര​ത്തു​നി​ന്നു പ​ണി​ക്കാ​രെ​ത്തി. വെ​ട്ടു​ക​ല്ലി​ൽ പ​ണി​ത പ​ഴ​യ ശ​വ​കു​ടീ​രം പൊ​ളി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞ് മാ​ർ​ബി​ളി​ന്റെ ക​ല്ല​റ അ​വ​ർ പ​ണി​തു. ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു പാ​ല​ത്തി​ൽ നി​ന്നാ​ൽ കാ​ണാ​വു​ന്ന​ത്ര പൊ​ക്കം ക​ല്ല​റ​യി​ൽ വെ​ച്ച മാ​ർ​ബി​ൾ കു​രി​ശി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പാ​തി​രി ചോ​ദി​ച്ച​തി​നേ​ക്കാ​ൾ കൂ​ടു​ത​ൽ തു​ക ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ കു​ടും​ബം പ​ള്ളി​ക്ക് സം​ഭാ​വ​ന​യാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​തു കാ​ര​ണം കു​രി​ശി​ന്റെ പൊ​ക്ക​ത്തി​ൽ ആ​രും ത​ർ​ക്ക​മൊ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. ക​ല്ല​റ​യു​ടെ​യും കു​രി​ശി​ന്റെ​യും പ​ണി ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ പി​റ്റേ ആ​ഴ്ച ത​മി​ഴ​ർ വീ​ണ്ടു​മെ​ത്തി. ഇ​ത്ത​വ​ണ വി​ള​ക്ക് ക​ത്തി​ച്ചു​വെ​ച്ച് രാ​ത്രി​യാ​യി​രു​ന്നു മി​നു​ക്കു​പ​ണി.

ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ ഇ​ള​യ​മ​ക​നാ​യി​രു​ന്നു കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നോ​ക്കി​ന​ട​ത്തി​യി​രു​ന്ന​ത്. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ അ​യാ​ൾ കു​റ​ച്ചു കാ​ശ് വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു.

“പ​ണി ക​ഴി​യു​ന്ന​തു​വ​രെ നീ ​പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങ​ണ്ട.”

കു​ഴ​പ്പം പി​ടി​ച്ച​തൊ​ന്നും കാ​ണേ​െ​ണ്ട​ന്ന് ക​രു​തി പ​തി​വി​ലും നേ​ര​ത്തേ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ശ​വ​വ​ണ്ടി​പ്പു​ര​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി വാ​തി​ല​ട​ച്ചു.

നേ​രം വെ​ളു​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ക​ല്ല​റ​യി​ലെ കു​രി​ശി​ന്റെ ഒ​ത്ത​ന​ടു​ക്കാ​യി ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ മാ​ർ​ബി​ളി​ൽ കൊ​ത്തി​യ ത​ല.

നാ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്ക് കൗ​തു​കം.

മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ന്റെ മു​ഖം മാ​ത്രം തെ​ളി​ച്ച​മി​ല്ലാ​തെ കി​ട​ന്നു.

102

ന​വ​നാ​ൾ നോ​വേ​ന ക​ഴി​ഞ്ഞ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച രാ​ത്രി രാ​യ​നെ​യും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ​യും അ​ച്ച​ൻ മേ​ട​യി​ലേ​ക്ക് വി​ളി​പ്പി​ച്ചു. പ​ഴ​യ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ മ​ണി​യ​ടി​ക്കാ​തെ രാ​യ​ൻ വാ​തി​ൽ മു​ട്ടി. പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ അ​ച്ച​ൻ ര​ണ്ടാ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. അ​ണ​പ്പോ​ടെ​യു​ള്ള ന​ട​പ്പ്. പാ​തി​രി പെ​ട്ടെ​ന്ന് വ​യ​സ്സ​നാ​യ​തു​പോ​ലെ രാ​യ​നു തോ​ന്നി. സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ലെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​റ​യു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ലും ഇ​ട​ക്കി​ടെ അ​ച്ച​ൻ ചു​മ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

“ആ​ദ്യ​മാ​യി​ട്ടാ​ണ് കു​രി​ശേ​ൽ ഒ​രാ​ളു​ടെ ത​ല. അ​തെ​ങ്ങ​നെ ശ​രി​യാ​കും.”

സെ​മി​ത്തേ​രി​യു​ടെ ഗേ​റ്റ് തു​റ​ക്കു​മ്പോ​ൾ പാ​തി​രി സ്വ​രം താ​ഴ്ത്തി.

‘‘ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ഞാ​നി​ത്തി​രി പ​ണം വാ​ങ്ങി​പ്പോ​യി. ത​ല​വെ​യ്ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം അ​വ​രെ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു​മി​ല്ല. നി​ങ്ങ​ൾ ര​ണ്ടു പേ​രും കൂ​ടി അ​തി​ങ്ങ് ഇ​ള​ക്കി​യെ​ടു​ത്തോ​ണ്ടു വാ.’’

​കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പേ​ടി​ച്ചു. ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ ഇ​ള​യമ​ക​ൻ വെ​ച്ചു​നീ​ട്ടി​യ പൈ​സ വാ​ങ്ങേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​വ​ന് തോ​ന്നി.

‘‘ത​ല കാ​ണാ​താ​യാ​ൽ അ​യാ​ളെ​ന്നോ​ടേ ചോ​ദി​ക്കൂ. അ​ത​വി​ടെ ഇ​രു​ന്നോ​ട്ടെ അ​ച്ചാ.’’ അ​ച്ച​ൻ ദേ​ഷ്യ​മ​ട​ക്കി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ നോ​ക്കി. രാ​യ​നൊ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ അ​ച്ച​ന്റെ പി​ന്നാ​ലെ ന​ട​ന്നു.

‘‘സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ൽ ഒ​രു ത​ല വ​ന്നാ​ൽ അ​തി​ന്റെ വാ​ലേ തൂ​ങ്ങി മ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ന്റെ​യെ​ല്ലാം കു​രി​ശേ​ൽ ചെ​റു​തും വ​ലു​തു​മാ​യി ത​ല​ക​ള​ങ്ങ​നെ കാ​ശി​ന്റെ മി​ടു​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് വ​രും. ത​ല​യ്ക്കു താ​ഴെ​യാ പി​ന്നെ തി​രി ക​ത്തു​ക. ഫി​ലി​പ്പ് കേ​റി പു​ണ്യ​ാള​നാ​വി​ല്ലെ​ന്ന് ആ​ർ​ക്ക​റി​യാം. നി​ന​ക്കു പേ​ടി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഇ​വ​ന​ത് ഒ​റ്റ​യ്ക്കു ചെ​യ്‌​തോ​ളും.’’

“ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു ദി​വ​സ​ത്തെ സാ​വ​കാ​ശം വേ​ണം.”

അ​ച്ച​ൻ കൊ​ടു​ത്ത പ​ണം രാ​യ​ൻ വാ​ങ്ങി.

ഗോ​ഡൗ​ണി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ന​ത് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ കാ​ണി​ച്ചു.

‘‘ഇ​തെ​ന്തു നോ​ട്ടാ​ണ് രാ​യാ..?’’

‘‘ഫോ​റി​നാ. ഇ​തൊ​ക്കെ രൂ​പ​യാ​ക്കി അ​ച്ച​നെ തി​രി​ച്ചേ​ൽ​പി​ക്ക​ണം.’’

103

നോ​ട്ടു മാ​റു​ന്ന ഒ​രു ചേ​രി കാ​വ​നാ​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു രാ​യ​ൻ പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ മാ​ലി​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് പോ​കു​ന്ന വ​ഴി​യാ​ണ് ആ ​സ്ഥ​ല​മെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യോ​ർ​ത്തു. പി​റ്റേ​ന്നു രാ​ത്രി സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ലെ​ത്തി​യ രാ​യ​ൻ ഫി​ലി​പ്പു മു​ത​ലാ​ളി​യു​ടെ ത​ല കു​രി​ശി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​ള​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ഒ​രു സ​ഞ്ചി​യി​ലാ​ക്കി ഗോ​ഡൗ​ണി​ൽ കൊ​ണ്ടു​വെ​ച്ചു. രാ​ത്രി​ത​ന്നെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ​യും കൂ​ട്ടി കാ​വ​നാ​ട്ടേ​ക്ക് വ​ണ്ടി ക​യ​റി. വെ​ളു​പ്പി​നേ അ​വി​ടെ എ​ത്തു​മ്പോ​ൾ മ​ദ്ര​സ​യി​ലേ​ക്കു പോ​കു​ന്ന കു​റ​ച്ചു പി​ള്ളാ​രും ആ​ടു​ക​ളും മാ​ത്ര​മേ റോ​ഡി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. നി​ര​ന്നു​ള്ള പെ​ട്ടി​ക്ക​ട​ക​ളു​ടെ അ​റ്റ​ത്തെ ചാ​യ​പ്പീ​ടി​ക തു​റ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്.

ചാ​യ​യും പ​ഴം​പൊ​രി​യും വാ​ങ്ങി​യി​ട്ട് രാ​യ​ൻ ക​ട​ക്കാ​ര​നോ​ടു എ​ന്തോ ചോ​ദി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ പാ​ത്രം ക​ഴു​കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന പ​യ്യ​നെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വി​ളി​ച്ച് അ​വ​രു​ടെ കൂ​ടെ അ​യ​ച്ചു. ചെ​ക്ക​ന്റെ പി​ന്നാ​ലെ ന​ട​ന്ന് ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു വ​ള​വു ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും റോ​ഡി​നി​രു​വ​ശ​വും പ​ഴ​യ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വി​ൽ​ക്കു​ന്ന ക​ട​ക​ൾ. കാ​ള​വ​ണ്ടി​യു​ടെ വീ​ലു മു​ത​ൽ പ​ഴ​യ കാ​ല​ത്തെ പീ​ര​ങ്കി​വ​രെ​യു​ണ്ട് ചി​ല ക​ട​ക​ളി​ൽ.

‘‘ഇ​വി​ടെ കി​ട്ടാ​ത്ത​താ​യി ഒ​ന്നു​മി​ല്ല.’’

രാ​യ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​തു കേ​ട്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​തി​ശ​യ​ത്തോ​ടെ പ​ഴ​യ​ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടു ന​ട​ന്നു. മു​സ്‍ലിം പ​ള്ളി ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഇ​ട​ത്തേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ​പ്പോ​ൾ കൂ​ടെ വ​ന്ന ചെ​ക്ക​ൻ ഓ​ടി​ട്ട വീ​ട് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി​യി​ട്ട് ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ ഓ​ടി​പ്പോ​യി. രാ​യ​ൻ ഗേ​റ്റ് തു​റ​ന്നു. മു​റ്റ​ത്തെ കൂ​ടു​ക​ളി​ൽ നി​റ​യെ പ്രാ​വു​ക​ളും മു​യ​ലു​ക​ളും. കാ​റ്റി​ന് പ​ക്ഷി​ക്കാ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ നാ​റ്റം. അ​ക​ത്തു നി​ന്ന് പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യോ​ടൊ​പ്പം കൊ​ച്ചു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ക​ര​ച്ചി​ൽ.

‘‘സാ​ബി​റേ ആ​രാ പൊ​രേ​ന്റെ മു​ന്നീ. നോ​ക്കീ​ൻ.’’

മ​യി​ൽ​പ്പീ​ലി​പോ​ലെ ചി​റ​കു​വി​ട​ർ​ത്തി ഇ​ണ​ചേ​രാ​ൻ തു​ള്ളു​ന്ന പ്രാ​വു​ക​ൾ. തീ​റ്റി​ക്കി​ട​യി​ലും മൂ​ക്കു​വി​ട​ർ​ത്തി ചു​റ്റു​പാ​ടും പേ​ടി​യോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്ന മു​യ​ലു​ക​ൾ. ഒ​രു ചൂ​ര​ൽ​കൊ​ട്ട​യി​ൽ നി​റ​യെ മു​യ​ലി​നു കൊ​ടുക്കാ​നു​ള്ള അ​ട​മ്പ. ഇ​ല വാ​ടി​യി​ട്ടും അ​തി​ൽനി​ന്നൊ​രു വ​യ​ല​റ്റു കോ​ളാ​മ്പി​പ്പൂ വി​ട​ർ​ന്നു​നി​ന്നു. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യും രാ​യ​നും കാ​ഴ്ച​ക​ൾ ക​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​രി​പ്പ​പോ​ലു​ള്ള തൊ​പ്പി​യും ത​ല​യി​ൽ​വെ​ച്ച് ഒ​രാ​ൾ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. നീ​ള​ൻ​മൂ​ക്കും തെ​ളി​ച്ച​മു​ള്ള ക​ണ്ണു​ക​ളും. എ​വി​ടെ​യോ ക​ണ്ടു​മ​റ​ന്നൊ​രു മു​ഖം.

വ​ഴി​യ​രി​കി​ൽ ഒ​തു​ക്കി​യി​ട്ടി​രു​ന്ന ലാ​മ്പ​ട്രാ സ്റ്റാ​ർ​ട്ടാ​ക്കി ര​ണ്ടു​പേ​രോ​ടും അ​തി​ൽ കേ​റാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​യാ​ളു​ടെ പ്രൗ​ഢി​ക്ക് ചേ​രാ​ത്തൊ​രു തു​രു​മ്പി​ച്ച വ​ണ്ടി. അ​തി​നു​ള്ളി​ൽ വെ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു പ​ണ​മി​ട​പാ​ട്. ചെ​റി​യ ഇ​ട​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങി എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഇ​ട​പാ​ട് ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

തി​രി​ച്ചു​പോ​രും വ​ഴി പ​ഴ​യ​ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വി​ൽ​ക്കു​ന്ന ക​ട​യി​ൽ​നി​ന്നും രാ​യ​നൊ​രു ടൈ​പ്പ്റൈ​റ്റ​ർ വാ​ങ്ങി.

“ഇ​താ​ർ​ക്കാ രാ​യാ..?”

“അ​തൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്. പി​ന്നെ പ​റ​യാം...”

(തു​ട​രും)