മൃഗങ്ങളില് നിന്ന് മനുഷ്യരിലേക്ക് വൈറസ് വഴി പകരുന്ന ഒരു രോഗമാണ് മങ്കിപോക്സ് അഥവാ വാനരവസൂരി.
തീവ്രത കുറവാണെങ്കിലും 1980ല് ലോകമെമ്പാടും ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ടതായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ട ഓര്ത്തോപോക്സ് വൈറസ് അണുബാധയായ വസൂരിയുടെ ലക്ഷണങ്ങളുമായി വാനര വസൂരിയുടെ ലക്ഷണങ്ങള്ക്ക് സാദൃശ്യമുണ്ട്.
1958ലാണ് ആദ്യമായി കുരങ്ങുകളില് രോഗം സ്ഥിരീകരിച്ചത്. 1970ല് ഡെമോക്രാറ്റിക് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് കോംഗോയില് ഒമ്പത് മാസം പ്രായമുള്ള ആണ്കുട്ടിയിലാണ് മനുഷ്യരില് വാനരവസൂരി ആദ്യമായി കണ്ടെത്തിയത്.
രോഗം ബാധിച്ച മൃഗങ്ങളുടെ രക്തം, ശരീര സ്രവങ്ങള് എന്നിവ വഴി നേരിട്ടുള്ള സമ്പര്ക്കത്തിലൂടെ മൃഗങ്ങളില് നിന്ന് മനുഷ്യരിലേക്ക് വാനരവസൂരി പകരാം.
അണ്ണാന്, എലികള്, വിവിധ ഇനം കുരങ്ങുകള് എന്നിവയുള്പ്പെടെ നിരവധി മൃഗങ്ങളില് വാനര വസൂരി വൈറസ് അണുബാധയുടെ തെളിവുകള് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. വനമേഖലയിലോ സമീപത്തോ താമസിക്കുന്ന ആളുകള്ക്ക് രോഗബാധിതരായ മൃഗങ്ങളുമായുള്ള സമ്പര്ക്കമുണ്ടായാല് രോഗബാധയുണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്.
രോഗബാധിതനായ ഒരാളുടെ ശ്വാസകോശ സ്രവങ്ങളുമായുള്ള അടുത്ത സമ്പര്ക്കത്തിലൂടെയാണ് മനുഷ്യരില് നിന്ന് മനുഷ്യരിലേക്ക് രോഗം പകരുന്നത്.
പനി, തീവ്രമായ തലവേദന, കഴലവീക്കം, നടുവേദന, പേശി വേദന, ഊര്ജക്കുറവ് എന്നിവയാണ് പ്രാരംഭ ലക്ഷണങ്ങള്. പനി വന്ന് 13 ദിവസത്തിനുള്ളില് ദേഹത്ത് കുമിളകള് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാന് തുടങ്ങുന്നു.
മുഖത്തും കൈകാലുകളിലുമാണ് കൂടുതല് കുമിളകള് കാണപ്പെടുന്നത്. ഇതിനുപുറമെ കൈപ്പത്തി, ജനനേന്ദ്രിയം, കണ്ജങ്ക്റ്റിവ, കോര്ണിയ എന്നീ ശരീരഭാഗങ്ങളിലും ഇവ കാണപ്പെടുന്നു.
രോഗം ഗുരുതരമാകുന്നത് രോഗിയുടെ ആരോഗ്യനില, പ്രതിരോധശേഷി, രോഗത്തിന്റെ സങ്കീര്ണതകള് എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.
രോഗലക്ഷണങ്ങള് ലഘൂകരിക്കുന്നതിനും, രോഗം മൂലമുണ്ടാകുന്ന സങ്കീര്ണതകള് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനും, ദീര്ഘകാല പ്രത്യാഘാതങ്ങള് തടയുന്നതിനും വാനരവസൂരിയുടെ ലക്ഷണങ്ങള് കണ്ടാല് ചികിത്സ തേടേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. വാനര വസൂരിക്ക് വാക്സിനേഷന് നിലവിലുണ്ട്.
വൈറസ് ബാധയുണ്ടെന്ന് സംശയിക്കുന്നതോ സ്ഥിരീകരിച്ചതോ ആയ രോഗികളെ പരിചരിക്കുന്ന ആരോഗ്യ പ്രവര്ത്തകരും രോഗബാധിതരുടെ സ്രവങ്ങള് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവരും രോഗപ്പകര്ച്ച ഒഴിവാക്കുന്നതിനായി നിര്ബന്ധമായും സാധാരണ സ്വീകരിക്കുന്ന അണുബാധ നിയന്ത്രണ മുന്കരുതലുകളെടുക്കണം.
വന്യമൃഗങ്ങളുമായി അസുഖം ബാധിച്ച സമയത്തും, അവയുടെ മൃതശരീരങ്ങള് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന സമയത്തും സുരക്ഷിതമല്ലാത്ത സമ്പര്ക്കം ഒഴിവാക്കുക.