മ​രി​ച്ചുപോ​യ മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്ക് ഒ​രു ക​ത്ത്

എ​ന്റെ പേ​ര് സി​ദ്ധാ​ർഥ​ന്‍. മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്റെ പേ​ര് ചാ​ത്ത​ന്‍. മു​ത്ത​ശ്ശി മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ഞാ​ന്‍ ജ​നി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ജാ​തി​യി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​ന്‍ ഇ​പ്പോ​ള്‍ ഹൈ​ഡ​ല്‍ബ​ര്‍ഗി​ല്‍ ഇ​ന്ത്യ​യി​ലെ ജാ​തി​വ്യ​വ​സ്ഥ​യി​ല്‍ ഗ​വേ​ഷ​ണം ന​ട​ത്തു​ന്നു, ര​ക്തം പു​ര​ണ്ട പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ള്‍ വാ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്. ഒ​രു സ്കോ​ള​ര്‍ഷി​പ്പി​ലാ​ണ് ഞാ​ന്‍ ഇ​വി​ടെ വ​ന്ന​ത്. ജ​ര്‍മ​ന്‍ഭാ​ഷ​യും ഒ​രുവി​ധം ന​ന്നാ​യി പ​ഠി​ച്ചു. മു​ത്ത​ശ്ശി അ​ൽപം സം​സ്കൃ​തം പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ –കൂ​ടു​ത​ല്‍ പ​ഠി​ക്കാ​ന്‍ ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും അ​ന്ന​ത്തെ ആ​ണു​ങ്ങ​ള്‍ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും. ജ​ർമ​ന്‍...

എ​ന്റെ പേ​ര് സി​ദ്ധാ​ർഥ​ന്‍. മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്റെ പേ​ര് ചാ​ത്ത​ന്‍. മു​ത്ത​ശ്ശി മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ഞാ​ന്‍ ജ​നി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ജാ​തി​യി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​ന്‍ ഇ​പ്പോ​ള്‍ ഹൈ​ഡ​ല്‍ബ​ര്‍ഗി​ല്‍ ഇ​ന്ത്യ​യി​ലെ ജാ​തി​വ്യ​വ​സ്ഥ​യി​ല്‍ ഗ​വേ​ഷ​ണം ന​ട​ത്തു​ന്നു, ര​ക്തം പു​ര​ണ്ട പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ള്‍ വാ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്.

ഒ​രു സ്കോ​ള​ര്‍ഷി​പ്പി​ലാ​ണ് ഞാ​ന്‍ ഇ​വി​ടെ വ​ന്ന​ത്. ജ​ര്‍മ​ന്‍ഭാ​ഷ​യും ഒ​രുവി​ധം ന​ന്നാ​യി പ​ഠി​ച്ചു. മു​ത്ത​ശ്ശി അ​ൽപം സം​സ്കൃ​തം പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ –കൂ​ടു​ത​ല്‍ പ​ഠി​ക്കാ​ന്‍ ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും അ​ന്ന​ത്തെ ആ​ണു​ങ്ങ​ള്‍ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും. ജ​ർമ​ന്‍ കു​റെ​യൊ​ക്കെ അ​തി​ന്റെ അ​ടു​ത്തുവ​രും. ര​ണ്ടും ചാ​ര്‍ച്ച​ക്കാ​ര്‍ ത​ന്നെ. വ്യാ​ക​ര​ണ​മൊ​ക്കെ ഒ​രുപോ​ലെ. പ​ല വാ​ക്കു​ക​ളും ത​മ്മി​ലും ര​ക്ത​ബ​ന്ധ​മു​ണ്ട്. മു​ത്ത​ശ്ശി​യി​ല്‍നി​ന്ന് പ​ഠി​ച്ച അ​ൽപം സം​സ്കൃ​തം മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്‍ വ​ഴി, അ​ച്ഛ​ന്‍ വ​ഴി, പ​ക​ര്‍ന്നു ഇ​ത്തി​രി​യൊ​ക്കെ എ​നി​ക്കും കി​ട്ടി. പി​ന്നെ ഞാ​ന്‍ ഈ ​വേ​ദ​ങ്ങ​ളും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ങ്ങ​ളും ഗീ​ത​യും മ​നു​സ്മൃ​തി​യും അ​ർഥ​ശാ​സ്ത്ര​വു​മൊ​ക്കെ ഗ​വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ആ​വ​ശ്യ​ത്തി​നാ​യി വാ​യി​ക്കാ​ന്‍ കൂ​ടു​ത​ല്‍ പ​ഠി​ച്ചു. അ​ത് ന​ല്ല പ്ര​യോ​ജ​നം ചെ​യ്തു. നി​ങ്ങ​ള്‍ക്ക് ര​ണ്ടുപേ​ര്‍ക്കും ന​ന്ദി.

പി​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ ച​രി​ത്രം ഞാ​ന്‍ ഒ​രുപാ​ട് വാ​യി​ച്ചു. എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ള്‍ അ​യ്യ​ൻകാ​ളി​യെ​യും സ​ഹോ​ദ​ര​ന്‍ അ​യ്യ​പ്പ​നെ​യും ആ​റാ​ട്ടു​പു​ഴ വേ​ലാ​യു​ധ​പ്പ​ണി​ക്ക​രെ​യും പൊ​യ്ക​യി​ല്‍ അ​പ്പ​ച്ച​നെ​യും ആ​മ​ചാ​ടി തേ​വ​നെ​യും ദാ​ക്ഷാ​യ​ണി വേ​ലാ​യു​ധ​നെ​യും മ​റ്റും കു​റി​ച്ച് ന​ന്നാ​യി അ​റി​യാം. മു​ല​ക്ക​ര​ത്തി​നെ​തി​രെ മു​ല​ക​ള്‍ മു​റി​ച്ചു രാ​ജ​ദൂ​ത​ര്‍ക്ക് കാ​ഴ്ചവെ​ച്ച ന​ങ്ങേ​ലി​യു​ടെ​യും അ​വ​ര്‍ക്കൊ​പ്പം മ​രി​ച്ച ചി​രു​ക​ണ്ട​ന്റെ​യും ക​ഥ അ​റി​യാം. അ​ങ്ങനെ എ​ത്ര​യെ​ത്ര പേ​ര്‍. മു​ത്ത​ശ്ശി പോ​ത്തേ​രി കു​ഞ്ഞ​മ്പു​വി​ന്റെ ‘സ​ര​സ്വ​തീ​വി​ജ​യം’ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ? പൊ​യ്ക​യി​ല്‍ അ​പ്പ​ച്ച​ന്റെ പാ​ട്ടു​ക​ള്‍ കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ? മു​ത്ത​ശ്ശി​യു​ടെ സ​മു​ദാ​യ​ത്തി​ല്‍നി​ന്നുത​ന്നെ പി​ന്നെ പ​ല​രു​മു​ണ്ടാ​യി, ല​ളി​താം​ബി​ക അ​ന്ത​ര്‍ജ​ന​ത്തെ​പ്പോ​ലെ, ദേ​വ​കീ നി​ല​യ​ങ്ങോ​ടി​നെ​പ്പോ​ലെ, സ്വ​ന്തം സ​മു​ദാ​യ​ത്തി​ലെ അ​നീ​തി​ക​ളെ ചോ​ദ്യംചെ​യ്ത​വ​ര്‍. വി.​ടി. ഭ​ട്ട​തി​രി​പ്പാ​ടും എം.ആ​ര്‍.ബി​യും പ്രേം​ജി​യും ഉ​ണ്ടാ​യി.

പ​ക്ഷേ വി​വേ​ച​ന​ങ്ങ​ള്‍ ഇ​ന്നും ഇ​ല്ലാ​താ​യി​ട്ടി​ല്ല, മു​ത്ത​ശ്ശീ. ഇ​നി​യും പ​ല സ​മ​ര​ങ്ങ​ളും വേ​ണ്ടിവ​രും, സ്ത്രീ​ക​ള്‍ക്കും ദ​ലി​ത​ര്‍ക്കും ആ​ദി​വാ​സി​ക​ള്‍ക്കു​മെ​ല്ലാം നീ​തി കി​ട്ടാ​ന്‍. ആ ​ദൂ​ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​ഠി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ഞാ​ന്‍, തി​രി​ച്ചുചെ​ല്ലാ​നാ​ണ് ഞാ​ന്‍ ഇ​വി​ടെ വ​ന്ന​ത്. ഇ​വി​ടെ ജീ​വി​ക്കാ​ന​ല്ല. പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ന്‍ വേ​ണ്ടി ച​രി​ത്രം പ​ഠി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. മ​റ​വി​യി​ല്‍നി​ന്ന് ഏ​റെ വീ​ണ്ടെ​ടു​ക്കാ​നു​ണ്ട്, വി​ശേ​ഷി​ച്ചും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ്യം, ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട മേ​ല്‍ക്കോ​യ്മ തി​രി​ച്ചുപി​ടി​ക്കാ​ന്‍ കോ​പ്പു​കൂ​ട്ടു​മ്പോ​ള്‍.

ഓ​ർമ​യു​ണ്ടോ, പ​ണ്ട് മു​ത്ത​ശ്ശി ക​ര്‍ഷ​ക​ ക​ലാ​പ​ത്തി​ന്റെ കാ​ല​ത്ത് എ​ന്റെ മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്റെ കു​ടി​ലി​ല്‍ അ​ഭ​യം തേ​ടി​യ​ത്? അ​ന്നൊ​ക്കെ മ​ല​ബാ​റി​ലെ കു​ടി​യാ​ന്മാ​രും പാ​ട്ട​ക്കാ​രു​മാ​യ ക​ര്‍ഷ​ക​രെ പ​ല​രും വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത് ക്രൂ​ര​മു​ഹ​മ്മ​ദ​ര്‍, പീ​റ​ജ്ജോ​ന​ക​ര്‍, ദു​ഷ്ട​മു​ഹ​മ്മ​ദ​രാ​ക്ഷ​സ​ന്മാ​ര്‍, ജ​ന്തു​ക്ക​ള്‍, ക​ശ്മ​ല​ര്‍ എ​ന്നെ​ല്ലാ​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. അ​ത് കേ​ട്ടു ചി​ല വ​ലി​യ ക​വി​ക​ള്‍പോ​ലും ആ ​വാ​ക്കു​ക​ള്‍ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു, എ​ന്താ​ണ് സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് അ​റി​യാ​തി​രു​ന്ന മു​ത്ത​ശ്ശി​യു​ടെ വാ​യി​ലും അ​വ തി​രു​കി.

ഇ​പ്പോ​ള്‍ അ​ങ്ങനെ​യ​ല്ല, മു​ത്ത​ശ്ശീ. ഞാ​ന്‍ അ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഒ​രുപാ​ട് പ​ഠി​ച്ചു. എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​ന്റെ, അ​ങ്ങനെ എ​ന്റെ​യും, ജ​ന്മം സാ​ധ്യ​മാ​ക്കി​യ​തി​ല്‍ അ​ന്ന്, ഒ​രു നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​നും മു​മ്പ്, ജ​ന്മി​മാ​ര്‍ ‘മാ​പ്പി​ള​ല​ഹ​ള’ എ​ന്ന് വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന ആ ​ക​ലാ​പ​ത്തി​നും പ​ങ്കു​ണ്ട​ല്ലോ. അ​ല്ല​ല്ല, നേ​താ​ക്ക​ള്‍ അ​റി​യാ​തെ ആ ​ക​ര്‍ഷ​ക​രി​ല്‍ ചി​ല​ര്‍ ചെ​യ്ത​ത് എ​ല്ലാം ശ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ വാ​ദി​ക്ക​യ​ല്ല. നേ​താ​ക്ക​ള്‍ത​ന്നെ ആ ​ക്രൂ​ര​ത​ക​ളെ ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

തി​രി​ച്ചു മു​ത്ത​ശ്ശി​യു​ടെ കൂ​ട്ട​ര്‍ ഏ​റെ​ക്കാ​ലം അ​വ​രോ​ടു ചെ​യ്ത​തും അ​തി​ലും കൊ​ടി​യ ക്രൂ​ര​ത ആ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍പോ​ലും. ആ ​സ​നാ​ത​നി​ക​ള്‍ മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്റെ കൂ​ട്ട​രെ​യും കു​ടി​യാ​ന്മാ​രെ​യും കൂ​ലി​ക്കാ​രെ​യും അ​ടി​മ​ക​ളാ​ക്കി, പ​ല​പ്പോ​ഴും കെ​ട്ടി​യി​ട്ടു ച​മ്മ​ട്ടികൊ​ണ്ട് അ​ടി​ച്ചു, കാ​ര്യ​സ്ഥ​ന്മാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ട് ദ്രോ​ഹി​പ്പി​ച്ചു, പ​ട്ടി​ണി​യി​ട്ടു. അ​വ​രി​ല്‍ ചി​ല​ര്‍ അ​പ്പോ​ള്‍ത​ന്നെ മ​രി​ച്ചു, ചി​ല​ര്‍ പി​ന്നീ​ട് പ​തു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ. അ​വ​രു​ടെ സ്ത്രീ​ക​ള്‍ മു​ത്ത​ശ്ശി​യു​ടെ കാ​ര​ണ​വ​ന്മാ​ര്‍ക്ക് വി​ധേ​യ​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. ചി​ല​പ്പോ​ള്‍ അ​വ​രു​ടെ ആ​ദ്യ​രാ​ത്രി​ക​ള്‍ ത​ന്നെ ആ ​കാ​മ​കി​ങ്ക​ര​ര്‍ക്ക് സ​മ​ര്‍പ്പി​ക്കാ​ന്‍ നി​യ​മ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ അ​വ​ര്‍ക്ക് അ​യി​ത്ത​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ര്‍ പെ​ണ്‍ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ള്‍ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രി​ല്‍നി​ന്ന് ഗ​ര്‍ഭം ധ​രി​ച്ച പ​ല ജോ​ലി​ക്കാ​രി​ക​ളും കു​ള​ത്തി​ലോ പു​ഴ​യി​ലോ കെ​ട്ടി​ത്താ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട്ടു. അ​തി​നെ​യും ക്രൂ​ര​ത എ​ന്ന് ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ പ​റ​യു​ക മു​ത്ത​ശ്ശീ? എ​ന്നി​ട്ടും എ​ന്തേ ആ​രും അ​വ​രെ ‘ക്രൂ​ര​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ര്‍’, ‘ക​ശ്മ​ല​നാ​യ​ന്മാ​ര്‍’ എ​ന്നെ​ല്ലാം പ​റ​യാ​തി​രു​ന്ന​ത്?

മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്ക് അ​തൊ​ന്നും അ​റി​യി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, പ​ക്ഷേ ഞാ​ന്‍ പ​ഠി​ച്ചു, മു​ത്ത​ശ്ശീ, സ​ങ്ക​ട​വും രോ​ഷ​വും ഉ​ള്ളി​ല​ട​ക്കി എ​ന്നി​ല്‍ മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്‍ തീ​രെ ഇ​ല്ലെ​ന്നപോ​ലെ നി​സ്സം​ഗ​നാ​യി ഞാ​ന്‍ അ​തെ​ല്ലാം പ​ഠി​ച്ചു, പി​ന്നാ​ലെ വ​ന്ന ഉ​ണ​ര്‍ച്ച​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി​യും പ​ഠി​ച്ചു. എ​ങ്കി​ലും ഇ​ന്നും സ​മൂ​ഹം ഏ​റെ​യൊ​ന്നും മാ​റി​യി​ല്ല. എ​ന്നെ​പ്പോ​ലെ ചി​ല​ര്‍ ഭാ​ഗ്യ​വും ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​വുംകൊ​ണ്ട് ഉ​യ​ര്‍ന്നുവ​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും. മു​ത്ത​ശ്ശി വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ഞ്ഞും പ​ത്ര​ങ്ങ​ളും മാ​സി​ക​ക​ളു​മൊ​ക്കെ വാ​യി​ക്കാ​റുണ്ടാ​വു​മ​ല്ലോ. ന​മ്മു​ടെ പ്ര​ബു​ദ്ധ​മാ​യ നാ​ട്ടി​ല്‍ ആ​ദി​വാ​സി​ക​ള്‍ ത​ല്ലി​ക്കൊ​ല്ലപ്പെ​ടു​ന്ന​ത്, ചി​ല അ​വ​കാ​ശ​ങ്ങ​ള്‍ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ര്‍ക്ക് മാ​ത്ര​മാ​യി നി​ലനി​ര്‍ത്ത​പ്പെടു​ന്ന​ത്, ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ള്‍ തി​രി​ച്ചുപി​ടി​ക്കാ​ന്‍ അ​വ​രു​ടെ സം​ഘ​ങ്ങ​ള്‍ ആ​ഹ്വാ​നംചെ​യ്യു​ന്ന​ത്, കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ നി​റ​മാ​യി മു​ത്ത​ശ്ശി ക​ണ്ട ആ​ളു​ക​ള്‍ നി​റ​ത്തി​ന്റെ പേ​രി​ല്‍ അ​വ​മ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്, ജാ​തി പ​റ​ഞ്ഞു വി​വാ​ഹ​പ്പ​ര​സ്യ​ങ്ങ​ള്‍ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്, ജാ​തി​ക്കും മ​ത​ത്തി​നും പു​റ​ത്തു​ള്ള പ്ര​ണ​യം എ​തി​ര്‍ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്, ഇ​തൊ​ക്കെ മു​ത്ത​ശ്ശി അ​റി​യു​ന്നു​ണ്ടോ?

ഞാ​ന്‍ ചി​ല​പ്പോ​ള്‍ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ടും, മു​ത്ത​ശ്ശി ക്ഷ​മി​ക്ക​ണം, ഒ​രു ചെ​റു​മ​ക​ന്‍ ഒ​രുപ​ക്ഷേ ഇ​ങ്ങനെ​യൊ​ന്നും ചോ​ദി​ച്ചുകൂ​ടാ, മു​ത്ത​ശ്ശി മു​ത്ത​ശ്ശ​നെ ശ​രി​ക്കും സ്നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നോ? അ​തോ അ​ത് നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യി​ല്‍നി​ന്ന് വ​ള​ര്‍ന്ന ഒ​രുത​രം അ​നു​ക​മ്പ​യാ​യി​രു​ന്നോ? മു​ത്ത​ശ്ശി സ്വ​ന്തം അ​വ​സ്ഥ​യെ ദു​ര​വ​സ്ഥ​യാ​യാ​ണോ ക​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത്, ച​ളി​ക്കു​ണ്ടി​ല്‍ വീ​ണ ഒ​രു പൂ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ? അ​ത്താ​ഴ​വും വാ​യ​ന​യും ക​ഴി​ഞ്ഞു ക​ട്ടി​ലേ​റി പൂ​ന്ത​ല​യി​ണ​മേ​ല്‍ ത​ല​ചേ​ര്‍ത്ത്, പൂ​മു​റ്റ​ത്ത് മു​ല്ല​യും ചെ​മ്പ​ക​വും ജ​മ​ന്തി​യുംപോ​ലെ ആ​കാ​ശ​ത്ത് ഓ​മ​ന​ത്താ​ര​ങ്ങ​ള്‍ വി​രി​യു​ന്ന​തും നോ​ക്കി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ​ല്ലോ മു​ത്ത​ശ്ശി സ്വ​പ്ന​ത്തി​ല്‍പോ​ലും സ​ങ്ക​ൽപി​ക്കാ​ത്ത ആ ​ഭ​യാ​ന​ക​മാ​യ ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ള്‍ ക​ണ്ട​ത്.

ആ ​അ​വ​സ്ഥ​യി​ല്‍നി​ന്ന് ഓ​ടി​പ്പോ​ന്നു മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്റെ പാ​ഴ്​ കുടി​ലി​ല്‍ അ​ഭ​യം തേ​ടേ​ണ്ടിവ​ന്ന​പ്പോ​ള്‍ ശ​രി​ക്കും മു​ത്ത​ശ്ശി എ​ന്താ​ണ് വി​ചാ​രി​ച്ച​ത്? ‘‘എ​ന്ത​റി​വൂ നീ ​മ​ന​യ്ക്ക​ലെ പ്രൗഢി​യും അ​ന്ത​സ്സും ഞാ​ന​തു ചൊ​ല്ലി​യാ​ലും?’’ എ​ന്നും ‘‘കോ​ണി​യി​റ​ങ്ങീ​ട്ടി​ല്ലോ​മ​നേ​യേ​റെ ഞാ​ന്‍, നാ​ണം വെ​ടി​ഞ്ഞു ന​ട​ന്നി​ട്ടി​ല്ല, വ​ട്ട​ക്കു​ട​യും വൃ​ഷ​ലി​യും കൂ​ടാ​തെ​യൊ​ട്ടെ​ന്‍ കു​ള​ക്ക​ട​വോ​ള​വും ഞാ​ന്‍’’ എ​ന്നും ‘‘വേ​ണ്ടാ, പ​റ​യേ​ണ്ട​യെ​ന്റെ​യാ​ബ്ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങ​ള്‍ വീ​ണ്ടും വ​രാ​തെ പ​റ​ന്നുപോ​യി’’ എ​ന്നും ‘‘ത​ണ്ട​ല​ര്‍സം​ഭ​വ​ന​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്‍ പി​ഞ്ചു​മ​ണ്ട​യി​ല്‍ താ​ഴ്ത്തി​യെ​ഴു​തി​പ്പോ​യി’’ എ​ന്നു​മൊ​ക്കെ മു​ത്ത​ശ്ശി ആ​ലോ​ചി​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മാ​ണോ ചെ​യ്ത​ത്, അ​തോ ശ​രി​ക്കും മു​ത്ത​ശ്ശ​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നോ? (ആ ‘ഓ​മ​നേ’ എ​ന്ന വി​ളി എ​നി​ക്ക് വ​ലി​യ ഇ​ഷ്ട​മാ​യി കേ​ട്ടോ മു​ത്ത​ശ്ശീ) അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് അ​പ്പോ​ള്‍ വേ​ദ​നി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വി​ല്ലേ? അ​ല്ല, വി​ഷ​മംകൊ​ണ്ടാ​വും അ​ല്ലേ?

നി​ങ്ങ​ള്‍ ഒ​ന്നി​ച്ചു​ള്ള ജീ​വി​തം എ​ങ്ങ​നെ ആ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല. മു​ത്ത​ശ്ശി വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും പ​ഴ​യകാ​ര്യ​ങ്ങ​ള്‍ ഓ​ര്‍ത്ത് നെ​ടു​വീ​ര്‍പ്പി​ടാ​റു​ണ്ടോ? അ​തോ മു​ത്ത​ശ്ശ​നെ കാ​ണും മു​മ്പു​ള്ള അ​ന്ത​ർജ​ന​ത്തി​ന്റെ ത​ട​വ​റ​ജീ​വി​തം ഓ​ര്‍ത്ത് വേ​ദ​നി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ? താ​ത്രി​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ സ്മാ​ര്‍ത്ത​വി​ചാ​ര​മൊ​ക്കെ മു​ത്ത​ശ്ശി കു​ട്ടി​യാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​വും ന​ട​ന്ന​ത് അ​ല്ലെ? താ​ത്രി –അ​തെ മു​ത്ത​ശ്ശി​യു​ടെ പേ​രുത​ന്നെ. പ​റ​ഞ്ഞു കേ​ട്ടി​രി​ക്കും. ആ ​ആ​ളു​ക​ള്‍ അ​ത്ത​രം സ്ത്രീ​ക​ളെ ‘സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ള്‍’ എ​ന്നാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത്. സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ള്‍! ഇ​ന്നും പ​ല പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും സ്ത്രീ​ക​ളെ അ​ങ്ങനെ ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ കാ​ണു​ന്ന​ത്, പ​റ​യാ​ന്‍ ഭ​യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും? താ​ത്രി​ക്കു​ട്ടി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​പ്ര​ത്യക്ഷ​വും പ​രോ​ക്ഷ​വു​മാ​യി പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്കു​ന്ന ആ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ള്‍, നേ​രും ഭാ​വ​ന​യു​മെ​ല്ലാം ക​ല​ര്‍ന്ന​വ, പ​ല​തും പി​ന്നീ​ടാ​ണ് എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​ത്.

ഞാ​ന്‍ ചി​ല​തൊ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്, ‘പ്ര​തി​കാ​ര​ദേ​വ​ത’, അ​ഗ്നി​സാ​ക്ഷി’, ‘ഭ്ര​ഷ്ട്’, ‘അ​മൃ​ത​മ​ഥ​നം’, ‘താ​ത്രീ​ഭ​ഗ​വ​തി’ അ​ങ്ങനെ. പി​ന്നെ ‘കു​റി​യേ​ട​ത്ത് താ​ത്രി’, ‘ഓ​രോ​രോ കാ​ല​ത്തി​ലും’ അ​ങ്ങനെ ചി​ല നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളും ചി​ല സി​നി​മ​ക​ളും –‘പ​രി​ണ​യം’, ‘വാ​ന​പ്ര​സ്ഥം’, ‘മാ​റാ​ട്ടം’ അ​ങ്ങനെ ചി​ല​ത് ഓ​ർമ​യു​ണ്ട് –ക​ണ്ടു. താ​ത്രി ചെ​യ്ത​ത് തെ​റ്റാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് അ​മ്മ ക​രു​തു​ന്നു​ണ്ടോ? അ​ത് വ​ഞ്ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​ളു​ടെ പ്ര​തി​കാ​രംത​ന്നെ ആ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? അ​തോ സ്ത്രീ​യു​ടെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മോ? അ​ന്ന്, ഇ​ന്നു​ള്ള പോ​ലെ, അ​തൊ​ക്കെ വി​ളി​ച്ചു പ​റ​യാ​നു​ള്ള പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ള്‍ ഇ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​ര​ന്ത​ര്‍ജ​ന​ത്തി​ന് കോ​ട​തി​യി​ല്‍ പോ​കാ​നും വ​ഴി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ര്‍ മ​റ്റെ​ന്തു ചെ​യ്യ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു? പി​ഴ​ച്ച​ത് അ​വ​രാ​യി​രു​ന്നോ, അ​തോ ആ ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രോ? അ​വ​ര്‍ക്കും ഭ്ര​ഷ്ട് ക​ൽപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു എ​ന്ന​ത് ശ​രി ത​ന്നെ.

 

പി​ന്നെ​യും എ​ത്ര പേ​ര്‍ എ​ന്ന് ആ​ര്‍ക്ക​റി​യാം! കു​റെ ആ​യ​പ്പോ​ള്‍ സ്മാ​ര്‍ത്ത​ന്‍ ത​ന്നെ വി​ചാ​ര​ണ നി​ര്‍ത്തി എ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ഒ​രു സ്ത്രീ​ക്കും പു​രു​ഷ​നും ഇ​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ പ​ര​സ്പ​രം ബ​ന്ധ​പ്പെ​ടാ​ന്‍ അ​വ​കാ​ശ​മി​ല്ലേ? ഇ​വി​ടെ ജ​ർമ​നി​യി​ല്‍ അ​ത് സാ​ധ്യ​മാ​ണ്. വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ച്ചാ​ല്‍ പൊ​തു​വേ ഇ​വി​ട​ത്തു​കാ​ര്‍ പു​റ​ത്തു പ്ര​ണ​യം പ​തി​വി​ല്ല, അ​ങ്ങനെ വ​ന്നാ​ല്‍ വി​വാ​ഹ​മോ​ച​ന​ത്തി​ന് ത​ട​സ്സ​വു​മി​ല്ല. ന​മ്മു​ടെ നാ​ട്ടി​ല്‍ വി​വാ​ഹ​മോ​ച​ന​ങ്ങ​ള്‍ കു​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് സ്ത്രീ​ക​ള്‍ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ല്‍ സം​തൃ​പ്ത​ര്‍ ആ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് കൊ​ണ്ടൊ​ന്നു​മ​ല്ല എ​ന്നാ​ണ് എ​ന്റെ തോ​ന്ന​ല്‍: കു​ട്ടി​ക​ളെ ഓ​ര്‍ത്ത്, അ​ല്ലെ​ങ്കി​ല്‍ നാ​ട്ടു​കാ​രെ പേ​ടി​ച്ച്, അ​തു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ല്‍ തി​രി​ച്ചുചെ​ന്നാ​ല്‍ വീ​ട്ടു​കാ​ര്‍ തി​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കി​ല്ല, ത​ങ്ങ​ള്‍ അ​നാ​ഥ​രാ​കും എ​ന്നു ഭ​യ​ന്ന്...​ സ്ത്രീ​ക​ള്‍ക്ക് സ്വ​ന്തം കാ​ലി​ല്‍ നി​ല്‍ക്കാ​നാ​യാ​ല്‍ അ​വ​ര്‍ ആ​രു​ടെ​യും അ​ടി​മ​ക​ളാ​കാ​ന്‍ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടി​ല്ല...​ ഞാ​ന്‍ ക​ട​ന്നു ചി​ന്തി​ക്ക​യാ​ണെ​ന്നു മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്ക് തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടോ?​ ക്ഷ​മി​ക്കൂ, ഇ​തെ​ല്ലാം ഉ​റ​ക്കെ​യു​ള്ള ആ​ലോ​ച​ന​ക​ള്‍ മാ​ത്ര​മാ​യി എ​ടു​ത്താ​ല്‍ മ​തി.

ഞാ​ന്‍ എ​ങ്ങോ​ട്ടൊ​ക്കെ​യോ വ​ഴി​തെ​റ്റി​പ്പോ​യി, മു​ത്ത​ശ്ശീ. അ​ല്ലാ, നി​ങ്ങ​ള്‍ വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ല്‍ സം​തൃ​പ്ത​രാ​യി​രു​ന്നോ? മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്‍ പി​ന്നെ​യും മു​ത്ത​ശ്ശി​യെ ഭ​യ​ബ​ഹു​മാ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടെ​യാ​ണോ നോ​ക്കി​ക്ക​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത്? ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത് ഔ​ചി​ത്യ​മ​ല്ലാ എ​ന്ന​റി​യാം, എ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങ​ള്‍ കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലും അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലും പു​റ​ത്തും എ​ല്ലാം തു​ല്യ​രെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണോ പെ​രു​മാ​റി​യി​രു​ന്ന​ത്?​മു​ത്ത​ശ്ശ​ന് അ​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അ​ധ​മ​ബോ​ധം പി​ന്നെ​യും തു​ട​ര്‍ന്നി​രു​ന്നോ? മു​ത്ത​ശ്ശി ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ഗൃ​ഹാ​തു​ര​ത്വ​ത്തി​ല്‍ മാ​ഴ്കി​യി​രു​ന്നോ? ന​ല്ല ഒ​രു ന​മ്പൂ​തി​രി മാം​ഗ​ല്യം ചെ​യ്തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍ എ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​രു​ന്നോ?

വ​ഴി​യി​ല്ലാ എ​ന്ന് ത​ന്നെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​ണ് എ​നി​ക്കി​ഷ്ടം. അ​ന്ന​ത്തെ ന​മ്പൂ​തി​രി​മാ​ര്‍ക്ക് വേ​ളി കൂ​ടാ​തെ സം​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളും ഉ​ണ്ടാ​യി​രുന്ന​ല്ലോ. അ​ത് മു​ത്ത​ശ്ശി​ക്ക് പ​ഥ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​ന്‍ ഇ​ട​യി​ല്ല. അ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​രു​ന്നപോ​ലെ മു​ത്ത​ശ്ശി ഞാ​റു ന​ടാ​നും ക​ള പ​റി​ക്കാ​നും കൊ​യ്യാ​നും ഒ​ക്കെ പോ​യി​രു​ന്നോ? ശ​രി​ക്കും നി​ങ്ങ​ള്‍ ഒ​ന്നി​ച്ചു പ​ണി​യെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നോ? ലോ​ല​മാ​യ കൈ ​നൊ​ന്ത​പ്പോ​ള്‍ മു​ത്ത​ശ്ശി ക​ര​ഞ്ഞി​രു​ന്നോ? വൃ​ഷ​ളി​മാ​രെ​യും വെ​പ്പു​കാ​രെ​യും, കൊ​യ്ത് ക​റ്റ​ക​ള്‍ മു​റ്റ​ത്തു കൊ​ണ്ടുവെ​ച്ചി​രു​ന്ന ‘പു​ല​ക്ക​ള്ളി’മാ​രെ​യും ഓ​ര്‍ത്തു നെ​ടു​വീ​ര്‍പ്പി​ട്ടി​രു​ന്നോ? മു​ത്ത​ശ്ശി വേ​ദ​ങ്ങ​ള​ല്ലാ​തെ പ​ല​തും വാ​യി​ച്ചി​രു​ന്നോ? മു​ത്ത​ശ്ശ​നെ വാ​യി​ച്ചു കേ​ള്‍പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നോ? എ​ന്റെ അ​ച്ഛ​ന് ഒ​രു സ​ഹോ​ദ​രികൂ​ടി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​വ​ര്‍ എ​ങ്ങനെ​യാ​ണ് മ​രി​ച്ച​ത്?

എ​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​ത്ര കു​റ​ച്ചു മാ​ത്ര​മാ​ണ് എ​നി​ക്ക​റി​യു​ക എ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ന്നു. ‘ദു​ര​വ​സ്ഥ’ എ​ഴു​തി​യ ക​വി​ക്ക്‌ ന​ന്ദി. ആ ​ദു​ര​വ​സ്ഥ ആ​രു​ടേ​താ​ണ് എ​ന്ന ചോ​ദ്യം എ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ല്‍ ഇ​പ്പോ​ഴും കി​ട​ന്നു ക​റ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും. ന​ന്ദി, മു​ത്ത​ശ്ശീ. പ​റ​യാ​ന്‍ പ​റ്റാ​ത്ത​ത് വ​ല്ല​തും പ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യെ​ങ്കി​ല്‍ ക്ഷ​മി​ക്കു​ക. ലൈ​ബ്ര​റി​യി​ല്‍ ഇ​രു​ന്നു മു​ഷി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ്‌ ഇ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ക​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യം ആ​ലോ​ചി​ച്ച​ത്. ഇ​ത് എ​ങ്ങോ​ട്ട് അ​യ​ക്ക​ണം എ​ന്ന് ആ​ലോ​ചി​ച്ച​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഇ​ത് ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ക്കാം എ​ന്ന വി​ചാ​രം വ​ന്ന​ത്. എ​നി​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ല്‍ പ്ര​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ള്‍ എ​ഴു​തി​യു​ള്ള പ​രി​ച​യ​മേ ഉ​ള്ളൂ. ആ​രെ​ങ്കി​ലും ഇ​ത് ക​ഥ​യാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മോ ആ​വോ!

Tags:    
News Summary - weekly literature story

വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ അവരുടേത്​ മാത്രമാണ്​, മാധ്യമത്തി​േൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്​പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്​. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.