വെള്ളത്തിൽ ലയിച്ച സമയം

പലദിനം പോലെ ഒരുദിനമവൾ

പെരിയ മാളിന്റെയരികിൽ നിൽക്കുന്നു.

എന്തോ തിരഞ്ഞവൾ ആകാശം നോക്കുമ്പോൾ

സമയം ക്ലോക്കിൽനിന്നിറങ്ങിയോടുന്നു.

പൊടുന്നനെയവൾ സ്റ്റെപ്പിൽക്കയറുവാൻ

ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ക്ഷണം സ്റ്റക്കായി നിൽക്കുന്നു.

നഗരശബ്ദങ്ങൾ നേർത്തുനേർത്തുപോയി

കരയിലുണ്ടായി കടൽനിശ്ശബ്ദത.

മരങ്ങൾ, വണ്ടികൾ, മനുഷ്യരൊക്കയും

പെയിന്റി​ങ്ങോ അതോ ഫോട്ടോകണക്കെയോ!

ഇവിടെയെന്നല്ല എവിടെയുമെല്ലാം

നിശ്ചലം. കാറ്റ് നിശ്ചലം പുഴ, കാടുകൾ.

ഇരപിടിക്കാനായി ചാടിയ പുലി-

വായുവിൽതന്നെ തങ്ങി നിൽപതായി.

സമയം പോയപ്പോൾ ഇരുട്ടുമാത്രമായ്,

പലേതരമിരുൾ പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നു.

സമയമെപ്പൊഴോ കടലിലെത്തുന്നു.

തിരകളങ്ങനെ ഉയർന്നുപൊന്തുന്നു.

തിരകളിൽനിന്നു തിരകളിലേക്കു-

പായുമൊരു മത്സ്യം പറക്കുവാനായി

ചിറകെടുക്കവേ, കടലിലേക്കതു-

പതിച്ചു വേഗത്തിൽ കുതിച്ചു പായുന്നു.

കടലിലെപ്പൊഴോ കുളിച്ചുനിന്നവർ

പലകാലങ്ങൾക്കു മുന്നിലാണ്ടുപോയി.

കരയിൽ ജീവിച്ച ഓർമയെവിടെയോ -

മറഞ്ഞുപോയപ്പോൾ, കടലു മാത്രമായ്.

ജലത്തിനുമീതെ നടന്നുപോകാനും

ജലജീവിയെപ്പോൽ പറന്നു നീന്താനും.

തോന്നുമ്പോൾ ക്ഷണം മറഞ്ഞു പാർക്കാനും

പുതിയൊരു കഴി,വവർക്കുണ്ടാകുന്നു.

കപ്പലിലൊരു കാടുണ്ടാക്കുന്നു.

ആ കാട്ടിൽ ഒരു മാൻ ഉയർന്നുചാടുന്നു.

അനേകം വീടുകൾ ഒഴുകിയങ്ങനെ

കടലിരുട്ടിലെ വെളിച്ചമാകുന്നു.

കരയിലപ്പൊഴും സമയം നിശ്ചലം.

വിമാനം വായുവിൽ പറന്നുനിൽക്കുന്നു.

ചെടികളിൽനിന്നു പൊഴിഞ്ഞ പൂവുകൾ

വായുവിൽതന്നെ തങ്ങിനിൽക്കുന്നു.