ചമയങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു കവിയുടെ ബദൽ ജീവിതം

38ാം വ​യ​സ്സി​ലാ​ണ​ല്ലോ ആ​ദ്യ സ​മാ​ഹാ​രം. ക​വി​ത​യി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തി​യ​ത് എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്?

കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ‘മാ​തൃ​ഭൂ​മി’ ബാ​ല​പം​ക്തി​യി​ൽ ഞാ​ൻ കു​ഞ്ഞു​ക​ഥ​ക​ൾ എ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു. കൗ​മാ​ര​കാ​ല​ത്ത് വി​ജ​യ​നെ​യും മാ​ധ​വി​ക്കു​ട്ടി​യെ​യും അ​നു​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ആ ​ഭാ​ഷ സ്വാം​ശീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​മൊ​ക്കെ എ​ഴു​താ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചി​രു​ന്നു. രാ​പ്പ​ക​ൽ ഇ​രു​ന്ന് ക​ഥ വാ​യി​ക്കു​ക​യും എ​ഴു​തു​ക​യു​മൊ​ക്കെ ചെ​യ്യു​ന്ന കൗ​മാ​ര​കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. സ്കൂ​ളി​ൽ അ​ധ്യാ​പ​ക​നാ​യ ശേ​ഷം എ​ഴു​ത്ത് നി​ല​ച്ചു​പോ​യി. പ​ത്ത് പ​തി​ന​ഞ്ച് വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ശേ​ഷ​മാ​ണ് ക​വി​ത​പോ​ലു​ള്ള എ​ഴു​ത്തു​ക​ൾ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. അ​തി​ന് പ്രേ​ര​ണ​യാ​യ​ത് വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്രം മാ​സി​ക​യാ​ണ്. ആ ​മാ​സി​ക​യി​ൽ ‘ഇ​ള​നീ​രും പു​തു​മ​ഴ​യും’ എ​ന്നൊ​രു ചെ​റി​യ കോ​ള​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചെ​റി​യ പേ​ജാ​ണ് വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്രം മാ​സി​ക​യു​ടേ​ത്. ആ​ളു​ക​ളെ ഒ​രു ആ​ന്ത​രി​ക ലോ​ക​ത്തെ അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ പ്രാ​പ്തി​യു​ള്ള ത​ര​ത്തി​ൽ വ​ള​ർ​ത്താ​ൻ ഉ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള മാ​സി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, അ​ത്. ഒ​രു ബ​സ്​​സ്​​റ്റോ​പ്പി​ലൊ​ക്കെ ഇ​രു​ന്ന് വാ​യി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​തിെ​ൻ​റ രൂ​പ​ക​ൽ​പ​ന. അ​തി​ന് വേ​ണ്ടി എ​ഴു​തുേ​മ്പാ​ഴാ​ണ് വാ​ക്ക് വ​ള​രെ ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് എ​ങ്ങ​നെ എ​ഴു​താം എ​ന്നു​ള്ള ഒ​രു പ്ര​ശ്നം ഉ​യ​രു​ന്ന​ത്. ആ ​കോ​ള​ത്തി​ൽ എ​ഴു​തി​യ കു​റി​പ്പു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ് പ​തു​ക്ക​പ്പ​തു​ക്കെ എെ​ൻ​റ ആ​ദ്യ​ത്തെ ക​വി​ത രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്.

പൊ​തു​വെ രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ വേ​ദി​ക​ളി​ലൊ​ന്നും താ​ങ്ക​ളെ കാ​ണാ​റി​ല്ല. ക​വി​ത​യി​ലാ​ക​ട്ടെ രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​ത്തേ​ക്കാ​ളു​പ​രി പ്ര​ണ​യ​വും ആ​ത്മീ​യ​ത​യു​മാ​ണ് വ​രു​ന്ന​ത്. അ​രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​ത്തിെ​ൻ​റ രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​മാ​ണോ മ​റ്റൊ​രു ത​ര​ത്തി​ൽ താ​ങ്ക​ൾ പ​റ​യാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത്?ഹ​രി​ത രാ​മാ​യ​ണം’ താ​ങ്ക​ളു​ടെ ഏ​റ്റ​വും ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​യ കൃ​തി​യാ​ണ്.  ‘ഹ​രി​ത​രാ​മാ​യ​ണം’ എ​ഴു​താ​നു​ള്ള സാ​ഹ​ച​ര്യം എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ന​മ്മ​ൾ കാ​ണാ​ത്ത​തും ന​മ്മ​ൾ ഉൗ​ഹി​ക്കാ​ത്ത​തു​മാ​യ പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ദി​ശാ​ബോ​ധ​ങ്ങ​ളും ഉ​ണ്ടാ​വും. അ​വ ഉൗ​റി​ക്കൂ​ടുേ​മ്പാ​ഴാ​യി​രി​ക്കും ഒ​രാ​ൾ ക​വി​ത​യി​ൽ എ​ത്തു​ന്ന​ത്. എെ​ൻ​റ കാ​ല​ത്തി​ന് മു​ന്നി​ലു​ള്ള ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ പ്ര​ശ്നം എ​ന്ന് ഞാ​ൻ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​ധി​കാ​ര​ത്തോ​ടു​ള്ള ആ​ന്ത​രി​ക തൃ​ഷ്ണ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന മൂ​ല്യ​രാ​ഹി​ത്യ​വും അ​തി​നെ എ​ങ്ങ​നെ പ്ര​തി​രോ​ധി​ക്കാം എ​ന്ന​തു​മാ​ണ്. ഒ​രു വ്യ​ക്തി വ​ള​രെ സൂ​ക്ഷ്മ​ത​ല​ത്തി​ൽ അ​ധി​കാ​ര​ത്തോ​ടു​ള്ള തൃ​ഷ്ണ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. രാ​മ​ന് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, എ​ല്ലാ സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാ​ര​നും അ​തു​ണ്ട്. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ജ്ഞാ​നം മ​നു​ഷ്യ​നെ പ്രാ​പ്ത​മാ​ക്കു​ന്ന​ത് ഇൗ ​ആ​സ​ക്തി​യി​ൽ​നി​ന്ന് മ​നു​ഷ്യ​നെ മു​ക്ത​നാ​ക്കാ​നാ​യി​രി​ക്കും. മ​നു​ഷ്യ​െ​ൻ​റ മു​ക്തി ആ​ന്ത​രി​ക​മാ​യ അ​ധി​കാ​ര തൃ​ഷ്ണ​യി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള മു​ക്തി​യാ​ണ്. രാ​മ​നെ മു​ക്തി​ദാ​താ​വാ​യി കാ​ണുേ​മ്പാ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​നെ അ​ധി​കാ​ര​തൃ​ഷ്ണ​യി​ൽ​നി​ന്ന് മോ​ച​നം ന​ൽ​കു​ന്ന ഒ​രു പാ​ത​യാ​യി​ട്ട് രാ​മ​ൻ വ​ള​രു​ക​യാ​ണ്. അ​തി​ന് ത​ന്നി​ൽ​ത​ന്നെ ഉൗ​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന അ​ധി​കാ​ര​വാ​ഞ്​ഛ​യി​ൽ​നി​ന്ന് രാ​മ​ൻ മു​ക്ത​നാ​വ​ണം. ആ ​അ​ധി​കാ​ര​വാ​ഞ്​ഛ​യു​ടെ പ്ര​തീ​ക​മാ​യി​ട്ടാ​ണ് അ​യോ​ധ്യ​യെ​യും അ​തിെ​ൻ​റ പാ​ര​മ്പ​ര്യ നി​യ​മ​ങ്ങ​ളെ​യും അ​തി​ന് മേ​ൽ അ​ർ​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളെ​യും വി​ശ്വാ​മി​ത്ര​ൻ അ​ട​ക്ക​മു​ള്ള സ​ന്ന്യാ​സി​മാ​ർ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന വി​ശ്വാ​സ​സം​ഹി​ത​ക​ളെ​യും ഞാ​ൻ വി​ശ​ക​ല​നം ചെ​യ്ത​ത്. ഇൗ ​അ​ധി​കാ​ര വ്യ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ​നി​ന്ന് യാ​ദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി​ട്ട് പു​റ​ത്തു​പോ​കാ​ൻ രാ​മ​ന് ഒ​രു അ​വ​സ​രം കി​ട്ടു​ക​യാ​ണ്. അ​ധി​കാ​ര ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് വ്യ​ത്യാ​സ​മാ​യി​ട്ട്, ജീ​വി​ത​ത്തെ നോ​ക്കി​ക്കാ​ണാ​നു​ള്ള ഒ​രു​ അ​വ​സ​രം കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ്. വ​ന​ജീ​വി​തം ത​നി​ക്ക് എ​ത്ര​മാ​ത്രം ഉ​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു എ​ന്ന് അ​വ​സാ​ന​കാ​ല​ത്ത് ത​ന്നെ ത​ന്നെ നോ​ക്കു​ന്ന​ത​ര​ത്തി​ലാ​ണ് ‘ഹ​രി​ത​രാ​മാ​യ​ണ’​ത്തി​ൽ രാ​മ​െ​ൻ​റ ചി​ന്ത​ക​ൾ വ​രു​ന്ന​ത്. രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ലെ​പോ​ലെ, ഒ​രു ശാ​പ​മാ​യി​ട്ട​ല്ല, മാ​ന​വ നാ​ഗ​രി​ക​ത​യി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തു​പോ​വാ​നു​ള്ള ഒ​രു സാ​ധ്യ​ത​യാ​യി​ട്ട് വ​ന​വി​ഹാ​ര​ത്തെ​യും വ​ന​ജീ​വി​ത​ത്തെ​യും കാ​ണാ​മെ​ന്നാ​ണ് ഞാ​ൻ വി​ചാ​രി​ച്ച​ത്. അ​താ​ണ് ഹ​രി​ത​രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്ന​ത്.

രാ​മ​നെ അ​ധി​കാ​ര​ത്തി​നു​ള്ള വ​ഴി​യാ​യി കാ​ണു​ന്ന ഒ​രു അ​വ​സ്ഥ ഇ​ന്നി​ല്ലേ? അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​ത്തി​ന് എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് രാ​മ​ൻ പ്ര​തി​രോ​ധ​മാ​കു​ന്ന​ത്?

രാ​മ​ൻ ന​മ്മെ പ്ര​ചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് ഇൗ ​വ​ഴി​യി​ൽ പോ​കൂ എ​ന്നാ​ണോ, പോ​കാ​തി​രി​ക്കൂ എ​ന്നാ​ണോ? ഇൗ ​ര​ണ്ട് ത​ര​ത്തി​ലും രാ​മ​െ​ൻ​റ ക​ഥ ന​മു​ക്ക് ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കാം. ആ​ദ​ർ​ശ​നി​ഷ്ഠ എ​ത്ര​മാ​ത്രം വ്യ​ക്തി​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് നേ​രെ പ​രീ​ക്ഷ​ണം ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്ന​താ​ണ് എ​ന്ന കാ​ര്യം രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ ഉ​ണ്ട്. ആ​ന്ത​രി​ക​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളെ തി​ര​സ്ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് മാ​ത്ര​മേ രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ ജീ​വി​തം ക​ഴി​യൂ എ​ന്ന് രാ​മ​ൻ ത​െ​ൻ​റ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലൂ​ടെ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. വ്യ​ക്തി​യു​ടെ നി​ർ​മ​ല​മാ​യ ഗു​ണ​ങ്ങ​ൾ ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് മാ​ത്ര​മേ ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​മാ​യി വി​ജ​യി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റൂ എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​ത്, രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് മേ​ൽ രാ​മാ​യ​ണം ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്ന വ​ലി​യ വെ​ല്ലു​വി​ളി​യാ​ണ്. അ​ത് മ​നു​ഷ്യ​ന് നേ​ർ​ക്കു​ള്ള എ​ന്ന​ത്തേ​യും ഒ​രു വെ​ല്ലു​വി​ളി​യാ​ണെ​ന്ന് ഞാ​ൻ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. അ​തി​നെ മാ​യ്ച്ചു​ക​ള​യാ​നാ​ണ് രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ രം​ഗ​ത്തു​ള്ള​വ​ർ ഇ​ന്ന് ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത്. മ​ഹാ​ഭാ​ര​തം എ​ത്ര​ത്തോ​ളം തീ​വ്ര​മാ​യി​ട്ട് ഹിം​സ​യി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തു​പോ​കാ​ൻ മ​നു​ഷ്യ​നെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ, അ​ത്ര​ത​ന്നെ രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് നേ​രെ സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കാ​നും പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. നേ​രെ​മ​റി​ച്ച്, മ​നു​ഷ്യ​നെ കൂ​ടു​ത​ൽ സാ​മൂ​ഹി​ക​ജീ​വി​ത​ത്തിെ​ൻ​റ അ​പ​ക​ടം നി​റ​ഞ്ഞ ച​തു​പ്പി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​വാ​ൻ രാ​മാ​യ​ണ​ത്തെ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​ത് ഒ​രു വി​രോ​ധാ​ഭാ​സ​മാ​ണ്. ഒ​രാ​ളു​ടെ ജീ​വി​തം ന​മു​ക്ക് പാ​ഠ​മാ​കു​ന്ന​ത്, അ​ത് ന​മു​ക്ക് ഒാ​ജ​സ്സു​ണ്ടാ​ക്കുേ​മ്പാ​ഴാ​ണ്. അ​ല്ലാ​തെ, ന​മ്മെ കൂ​ടു​ത​ൽ ഹിം​സ​യി​ലേ​ക്കും വി​രു​ദ്ധ​ചി​ന്താ​ഗ​തി​ക​ളി​ലേ​ക്കും ജീ​വി​ത സ​ങ്കീ​ർ​ണ​ത​ക​ളി​ലേ​ക്കും കൊ​ണ്ടെ​ത്തി​ക്കുേ​മ്പാ​ഴ​ല്ല. ആ ​ത​ര​ത്തി​ൽ, ഏ​ത് പു​രാ​ണ ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ത്തെ​യും​പോ​ലെ, സ്പ​ർ​ധ​ക​ളി​ല്ലാ​തെ, മു​ൻ​ധാ​ര​ണ​ക​ളി​ല്ലാ​തെ, ആ​ഭി​മു​ഖ്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ, ഭ​യ​മി​ല്ലാ​തെ, ഭ​ക്തി​യി​ല്ലാ​തെ രാ​മ​നെ നോ​ക്കി​ക്കാ​ണാ​ൻ ന​മു​ക്ക് ക​ഴി​യ​ണം.

സ്നേ​ഹ​ത്തിെ​ൻ​റ വ​ഴി​യാ​യ രാ​മ​നെ ഇ​ന്ന് വെ​റു​പ്പിെ​ൻ​റ വ​ഴി​യാ​യി ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?

പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും മി​ത്തു​ക​ളെ​യും ഉ​ട​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള​ത് മാ​ത്രം എ​ടു​ക്കു​ന്ന ഒ​രു​ രീ​തി ഇ​ന്നു​ണ്ട്. രാ​മാ​യ​ണം ഒ​രു വ​ലി​യ ഇ​രു​മ്പു​പാ​ത്ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നെ ഉ​രു​ക്കി​യെ​ടു​ത്തി​ട്ട് ആ​യു​ധ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലു​ള്ള ഒ​രു കാ​ര്യ​മാ​ണ് രാ​മ​നെ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ച് ആ​യു​ധ​മു​ണ്ടാ​ക്കി രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ​ത്തി​ന് വേ​ണ്ടി ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​ന്ന് ഒ​രാ​ൾ​ക്കു​പോ​ലും രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ലെ സം​ഗീ​ത​മോ ക​വി​ത​യോ സ​ന്ദേ​ഹ​മോ ഉ​ൾ​െ​ക്കാ​ള്ളാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. ലോ​ക​ത്തി​ന് മു​ന്നി​ൽ ആ​ന്ത​രി​ക​മാ​യ സ​ന്ദേ​ഹം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച ര​ണ്ട് കൃ​തി​ക​ളാ​ണ്, രാ​മാ​യ​ണ​വും മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​വും. വി​ശ്വാ​സ​ത്തിെ​ൻ​റ മൂ​ല്യ​ത്തി​ൽ രാ​മാ​യ​ണ​ത്തെ​യും മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തെ​യും വാ​യി​ക്കുേ​മ്പാ​ൾ അ​ത് ചോ​ർ​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​ത് സ​ന്ദേ​ഹ​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണ്. പാ​ർ​ഥ​െ​ൻ​റ​യും രാ​മ​െ​ൻ​റ​യും സ​ന്ദേ​ഹ​ങ്ങ​ളെ ചോ​ർ​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് രാ​മാ​യ​ണ​വും മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​വും വാ​യി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് അ​തി​ലെ ക​വി​ത​യാ​ണ് ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. ജ്​​ഞാ​ന​വും ഹിം​സ​യും വി​രു​ദ്ധ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള ര​ണ്ട് ആ​ശ​യ​ങ്ങ​ളാ​ണ്. എ​വി​ടെ​യാ​ണോ ജ്ഞാ​നം അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന​ത്, അ​വി​ടെ​യാ​ണ് ഹിം​സ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​ത്. ഹിം​സ​ക്കു​ള്ള ഒ​രേ​യൊ​രു പ​രി​ഹാ​രം ജ്​​ഞാ​ന​മാ​ണ്. അ​ധ്യാ​ത്മ​രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ ക്രോ​ധി​യാ​യ ല​ക്ഷ്മ​ണ​നോ​ട് രാ​മ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​ത്, നിെ​ൻ​റ ക്രോ​ധം നി​ന്നെ ന​ശി​പ്പി​ക്കും എ​ന്നാ​ണ്. ക്രോ​ധ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ് ഹിം​സ ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന​ത്. എ​ന്താ​ണോ മ​നു​ഷ്യ​നെ ഹിം​സ​യി​ൽ​നി​ന്ന് മോ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്, അ​തി​നെ​യാ​ണ് രാ​മാ​യ​ണം വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം എ​ന്നോ വി​ദ്യ എ​ന്നോ പ​റ​യു​ന്ന​ത്. അ​താ​ണ് ജ്ഞാ​നം. ഇ​താ​ണ് രാ​മാ​യ​ണ​ത്തിെ​ൻ​റ ഹൃ​ദ​യം. ആ ​ഹൃ​ദ​യം മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യാ​ൽ രാ​മാ​യ​ണം വെ​റും ക​ൽ​ക്കൂ​മ്പാ​രം മാ​ത്ര​മാ​യി​ട്ട് മാ​റും. ആ ​ക​ൽ​ക്കൂ​മ്പാ​ര​ത്തെ​യാ​ണ് ഇ​ന്ന് രാ​ഷ്​​ട്രീ​യ പാ​ർ​ട്ടി​ക​ൾ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​ത്. രാ​മാ​യ​ണ​ത്തിെ​ൻ​റ​യും മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തിെ​ൻറ​യും സ​ത്യ​ത്തി​ൽ ആ​മ​ഗ്​​ന​നാ​വു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ​ക്ക്, ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​മി​ല്ല. മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തി​ലാ​യാ​ലും രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ലാ​യാ​ലും പ​റ​യു​ന്ന​ത്, ഇ​ന്ത്യ എ​ന്ന അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഭാ​ര​തം എ​ന്ന പ്ര​ത്യേ​ക ഭൂ​ഭാ​ഗ​ത്തിെ​ൻറ പ്ര​ശ്ന​മ​ല്ല. ദ​ശാ​വ​താ​ര ക​ഥ ത​ന്നെ ഭൂ​മി​യു​ടെ പ്ര​ശ്നം എ​ന്ന​നി​ല​യി​ലാ​ണ്. രാ​മാ​യ​ണ​ത്തെ​യും മ​ഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തെ​യും കേ​വ​ലം ഭാ​ര​ത ഭൂ​ഖ​ണ്ഡ​ത്തിെ​ൻ​റ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഏ​തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​രു ഭാ​ഷ​യി​ലെ ആ​ളു​ക​ളു​ടെ പ്ര​ശ്ന​വു​മാ​യി​ട്ട​ല്ല കാ​ണേ​ണ്ട​ത്. ക​വി​ത ഏ​ത് രാ​ജ്യ​ത്തിെ​ൻ​റ​യും പ്ര​ശ്ന​ത്തി​നു​ള്ള മ​രു​ന്നാ​ണ്.​ രാ​മാ​യ​ണ​ത്തിെ​ൻ​റ ക​വി​ത​യാ​ണ് ഉ​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​ത്. ആ ​ക​വി​ത​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ക​ന്നു​പോ​കുേ​മ്പാ​ഴാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ൻ ഹിം​സ​യി​ൽ എ​ത്തു​ന്ന​ത്.

സം​ഘ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ അ​നു​ദി​നം വ​ർ​ധി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കാ​ല​ത്താ​ണ് നാം ​ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്. ക​വി​ത​കൊ​ണ്ട് ഇ​ന്ന​ത്തെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളെ പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​മെ​ന്ന് താ​ങ്ക​ൾ ക​രു​തു​ന്നു​ണ്ടോ?

മ​നു​ഷ്യ​നു​ത​ന്നെ ത​ന്നെ കാ​ണാ​നും ആ​വി​ഷ്ക​രി​ക്കാ​നും സ​ത്യം തേ​ടാ​നു​മു​ള്ള ശ്ര​മ​ത്തി​നെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ ക​വി​ത എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​ത്. അ​ജ്ഞാ​നം എ​ന്ന് ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് സ​വി​ശേ​ഷ​നാ​യ ഒ​രാ​ളാ​ണ് എ​ന്ന ചി​ന്ത​യാ​ണ്. നി​ങ്ങ​ളും ഞാ​നും ഒ​ന്നാ​ണെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വാ​ണ് ജ്ഞാ​നം. നി​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വ്യ​ത്യ​സ്ത​നാ​യ ഒ​രാ​ളാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് തോ​ന്നു​ന്ന സ​മ​യം ലോ​കം പ്ര​ശ്ന​ക​ലു​ഷി​ത​മാ​യി മാ​റാ​ൻ തു​ട​ങ്ങും. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ശ​പ്പ് എ​​െൻറ വി​ശ​പ്പ​ല്ലാ​താ​യി മാ​റും. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മ​തം എെൻറ മ​ത​മ​ല്ലാ​താ​യി മാ​റും. നി​ങ്ങ​ൾ മോ​ശ​ക്കാ​ര​നും ഞാ​ൻ മി​ക​ച്ച​വ​നു​മാ​കും. ആ ​അ​ജ്ഞാ​ന​മാ​ണ് ലോ​ക​ത്തിെ​ൻ​റ മു​ഴു​വ​ൻ സ്പ​ർ​ധ​ക്കും കാ​ര​ണം. ഒ​രേ​യൊ​രു ജ്ഞാ​ന​മേ മ​നു​ഷ്യ​ന് ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ളൂ. ഞാ​ൻ എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നെ​യാ​ണ് എ​ന്ന സ​ത്യം. മൂ​ന്ന് ത​ര​ത്തി​ൽ പ​ഠി​ക്കാ​ൻ ബു​ദ്ധ​ൻ അ​ത് പ​ഠി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ആ​ദ്യ​ത്തേ​ത് ബോ​ധ​മാ​ണ്. ഞാ​ൻ ത​ന്നെ​യാ​ണ് നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്ന​താ​ണ് ആ ​ബോ​ധം. ഒ​രു കു​ഞ്ഞു​തി​ര ക​ട​ൽ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച് പോ​യ ക​ഥ​യു​ണ്ട്. എ​ന്താ​ണ് ക​ട​ൽ എ​ന്നാ​ണ് തി​ര​യു​ടെ അ​ന്വേ​ഷ​ണം. തി​ര​ക്ക് കി​ട്ടി​യ ജ്ഞാ​നം നീ ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ക​ട​ൽ എ​ന്ന മ​റു​പ​ടി​യാ​ണ്. ഞാ​ൻ എ​ന്നെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​ക എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ, ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യ​ലാ​ണ്. അ​താ​ണ് ബു​ദ്ധ​െ​ൻ​റ ബോ​ധം എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​ത്. അ​ങ്ങ​നെ ബോ​ധം കി​ട്ടി​യ ഒ​രാ​ൾ ധ​ർ​മി​യാ​യി​രി​ക്കും. ധ​ർ​മ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ സം​ഘ​മാ​വും.​ ബു​ദ്ധ​െ​ൻ​റ ഇൗ ​മൂ​ന്ന് പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം അ​നു​ധ്യാ​നം ചെ​യ്താ​ൽ ഒ​രാ​ൾ അ​ൾ​ട്ടി​മേ​റ്റ് ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തും. അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് നീ​തി​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​വും. പ​ക്ഷേ, മ​നു​ഷ്യ​ൻ ഇ​ന്ന് ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന സം​ഘ​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​ന്നും ധ​ർ​മ​വു​മി​ല്ല, ബോ​ധ​വു​മി​ല്ല. ഈ ​ആ​ത്മീ​യ​ത​യെ ക​വി​ത​യി​ലേ​ക്ക് ആ​വാ​ഹി​ക്ക​ണം. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ക​വി​ത​ക്ക് സം​ഘ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ടാ​ൻ ക​ഴി​യു​ക. ക​ട​ലി​ലൂ​ടെ കൂ​രാ​കൂ​രി​രു​ട്ടി​ൽ ദി​ശ​യ​റി​യാ​തെ ന​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് കു​ഞ്ഞു​ന​ക്ഷ​ത്രം ആ​ന​ന്ദ​മാ​കു​ന്ന​േ​പാ​ലെ എ​വി​ടെ​യൊ​ക്കെ​യാ​ണോ വെ​ളി​ച്ചം ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള​ത്, ഇ​രു​ട്ടി​ൽ​പെ​ട്ട് മ​നു​ഷ്യ​ർ അ​ല​യു​ന്ന​ത്, അ​വ​രു​ടെ ആ​കാ​ശ​ത്തിെ​ൻ​റ മു​ക​ളി​ൽ ഒ​റ്റ ന​ക്ഷ​ത്ര​മാ​യി ക​വി​ത ക​ത്തി​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.

മ​ല​യാ​ള സാ​ഹി​ത്യം രൂ​പം​കൊ​ണ്ട കാ​ലം തൊ​ട്ടേ നാം ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന വാ​ക്കാ​ണ് സാ​മൂ​ഹി​ക പ്ര​തി​ബ​ദ്ധ​ത. ആ ​വാ​ക്ക് താ​ങ്ക​ളി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന വി​കാ​ര​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണ്?

എ​ന്താ​ണ് സ​മൂ​ഹം എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ? പ​ല ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള സ​മൂ​ഹം ഉ​ണ്ട്. ഒ​രു ജാ​തി, വ​ർ​ണ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യൊ​ക്കെ പ​ല സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും നി​ല​നി​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്. ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ സ​മൂ​ഹം, കൊ​ല്ല​പ്പ​ണി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ സ​മൂ​ഹം. ഇ​തെ​ല്ലാം ഒാ​രോ​രോ കു​ടു​സ്സ്, കു​ടു​സ്സ് സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​ണ്. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന് വേ​ണ്ടി ക​വി​ത​യെ​ഴു​തു​ന്ന ക​വി ഏ​ത് സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന് വേ​ണ്ടി​യാ​ണ്​ എ​ഴു​തു​ന്ന​ത്? ഏ​ത് സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലാ​ണ് ഞാ​ൻ ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ട​ത്? എെ​ൻ​റ ഭാ​ഷ മ​ന​സ്സി​ലാ​കു​ന്ന, ആ​ളു​ക​ൾ ഉ​ൾ​െ​പ്പ​ട്ട സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലാ​ണോ ഞാ​ൻ? ക​വി​ത എ​ഴു​തു​ന്ന, വാ​യി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ക​ളു​ടെ സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലാ​ണോ ഞാ​ൻ?​ ക​വി​ത​യെ​ഴു​തുേ​മ്പാ​ൾ ഒ​രു​പ​ക്ഷേ ഞാ​ൻ ക​വി​യാ​ണ്. എെ​ൻ​റ ക​വി​ത ഇ​ന്ന മാ​ഗ​സി​നി​ൽ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​ണം എ​ന്ന് ഞാ​ൻ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ അ​ബോ​ധ​മാ​യി​ട്ട് എ​നി​ക്ക് ഒ​രു ധാ​ര​ണ​യു​ണ്ടാ​കും ആ ​മാ​ഗ​സി​ൻ വാ​യി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ ഏ​ത് ത​രം ക​വി​ത വാ​യി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ ആ​ണെ​ന്ന്? അ​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ നി​ർ​മി​ക്കു​ന്ന ക​വി​ത അ​റി​ഞ്ഞോ അ​റി​യാ​തെ​യോ ഞാ​ൻ ഒ​രു പ്ര​ത്യേ​ക ചെ​റി​യ സ​മൂ​ഹ​ത്തെ ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ സ​മൂ​ഹ​ബ​ദ്ധ​മാ​യി​ട്ട് ക​വി​ത​യെ​ഴു​തു​ക എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ അ​ത് സ​മൂ​ഹ​ത്തിെ​ൻ​റ ധാ​ര​ണ​ക​ളെ പൊ​ട്ടി​ക്കു​മോ? എെ​ൻ​റ തൊ​ഴി​ൽ സ​മൂ​ഹ​ത്തെ ഞാ​ൻ പൊ​ട്ടി​ക്കുേ​മാ? എെ​ൻ​റ ദേ​ശ​ത്തെ പൊ​ട്ടി​ക്കു​മോ? എെ​ൻ​റ മ​നു​ഷ്യ​ൻ എ​ന്ന അ​തി​ർ​ത്തി​യെ ഞാ​ൻ പൊ​ട്ടി​ക്കു​മോ? സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ മാ​റ്റം വേ​ണം എ​ന്ന് ഞാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കുേ​മ്പാ​ൾ നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യി ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​ത് നി​ങ്ങ​ൾ മാ​റ​ണം എ​ന്നാ​ണ്. എ​ന്നെ​പ്പോ​ലെ നി​ങ്ങ​ളും ആ​വ​ണം എ​ന്നു​ള്ള എെ​ൻ​റ ചി​ന്താ​ഗ​തി​ക്ക് ഞാ​ൻ മാ​റ്റം എ​ന്ന് പേ​ര് കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഞാ​ൻ എ​ന്നു​ള്ള​ത് ഒ​രു അ​ധി​കാ​ര​മു​ള്ള/​വെ​ളി​ച്ച​മു​ള്ള അ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​ണ്. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ അ​ത് കി​ട്ടാ​ത്ത​വ​രാ​ണ്. എെ​ൻ​റ അ​വ​സ്ഥ​യി​ലേ​ക്ക് മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ മാ​റ്റു​ന്ന​തി​നെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ സ​മൂ​ഹ പ​രി​വ​ർ​ത്ത​നം എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ഞാ​ൻ എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​തി​ന് ത​ന്നെ ഒ​രു പ​രി​മി​തി​യു​ണ്ട്. ശ​രി​യാ​യ വി​പ്ല​വം എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ എ​ന്താ​ണ്? അ​താ​ണ് നാം ​മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ട​ത്. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ മാ​റ്റം ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ക എ​ന്ന​തി​ൽ​നി​ന്ന് വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി, എ​ന്താ​ണ് മാ​റ്റം എ​ന്ന​തി​നെ കു​റി​ച്ച് വ​ള​രെ ആ​ഴ​ത്തി​ൽ അ​റി​യു​ക എ​ന്ന​താ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്. എ​ന്താ​ണ് യ​ഥാ​ർ​ഥ വി​പ്ല​വം? ഇൗ ​ചോ​ദ്യ​ത്തെ അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത​താ​ണ് എ​ല്ലാ സാ​മൂ​ഹി​ക മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും പ​രി​മി​തി.

ഒ​രു ജ്​​ഞാ​നാ​ന്വേ​ഷ​ണ​മാ​ണോ താ​ങ്ക​ൾ​ക്ക് ക​വി​ത?

ഒ​രു പ​ക്ഷി കൂ​ടു​ണ്ടാ​ക്കുേ​മ്പാ​ൾ അ​തിെ​ൻ​റ ജ്ഞാ​നം ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​തി​നെ മു​ന്നോ​ട്ട് ന​യി​ക്കു​ന്ന​ത് ഒ​രു സ്ട്രീ​മാ​ണ്. ഒ​രു ഇ​ല ഞെ​ട്ട​റ്റ് വീ​ഴു​ക എ​ന്ന​തു​പോ​ലെ ത​ന്നെ​യാ​ണ് ഒ​രു പ​ക്ഷി കൂ​ടു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തും. മ​നു​ഷ്യ​ന് ഒ​രു വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ണ്ട്. താ​ൻ കൂ​ടു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യാ​ണ് എ​ന്ന് പ​ക്ഷി തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്നി​ല്ല. മ​നു​ഷ്യ​നി​ൽ എ​ത്തുേ​മ്പാ​ഴു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സം ഇൗ ​സി​സ്​​റ്റം അ​തി​നെ തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ്. അ​താ​യ​ത്, ഞാ​ൻ ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യാ​ണ് പ​ക്ഷേ, ഞാ​ന​ല്ല ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന വ​ലി​യ ഒ​രു സ​മ​ന്വ​യം മ​നു​ഷ്യ​നി​ൽ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഒ​രു ഇ​ല​യെ​പ്പോ​ലെ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു ക​വി​ത​യു​ണ്ടോ? ഒ​രു പൂ​വി​നേ​ക്കാ​ൾ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു പു​ഷ്പ​ക​വി എ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ഉ​ണ്ടോ? ഒ​രു പ​നി​നീ​ർ ചെ​ടി​യു​ടെ മേ​ൽ നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​ന് വ​ർ​ഷ​മാ​യി ഒ​രേ പ​നി​നീ​ർ പൂ​വാ​ണ് വി​ട​രു​ന്ന​ത്. ഒ​രി​ക്ക​ൽപോ​ലും ഒ​രു പ​നി​നീ​ർ പൂ​വി​നെ നോ​ക്കി ഇ​ത് നിെ​ൻ​റ എ​ത്രാ​മ​ത്തെ പ​തി​പ്പാ​ണ് എ​ന്ന് നാം ​ചോ​ദി​ക്കാ​റി​ല്ല. അ​തിെ​ൻ​റ ഇ​ത​ളു​ക​ളി​ൽ, നി​റ​ത്തി​ൽ, ഗ​ന്ധ​ത്തി​ൽ വ്യ​ത്യാ​സ​മി​ല്ല. എ​ന്നി​ട്ടും ഇ​ന്ന് വി​രി​ഞ്ഞ പൂ​വ് ഇ​ന്ന​ത്തെ പൂ​വ് മാ​ത്ര​മാ​ണ്. അ​വി​ടെ​യാ​ണ് ന​മ്മ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​േ​ൻ​റ​താ​യ ഒ​ന്ന് ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത്. മ​നു​ഷ്യ​െൻ​റ ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള ഒ​രു ഫ്ല​വ​റി​ങ് ഉ​ണ്ട​ല്ലോ അ​വ​നി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒ​ന്ന്, ഒ​രു കു​ഞ്ഞിെ​ൻ​റ ചി​രി അ​തി​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു ക​വി​ത​യാ​ണ്. ഒ​രാ​ളു​ടെ കൈ​യി​ൽ മ​റ്റൊ​രാ​ൾ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ, അ​റി​യാ​തെ വ​രു​ന്ന ഒ​രു കു​റു​ക​ലി​ൽ, സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൽ ക​വി​ത​യു​ണ്ട്. ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​െ​ൻ​റ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ഫ്ല​വ​റി​ങ്ങി​നെ​യാ​ണ് ക​വി​ത എ​ന്ന് പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ചി​ല​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ക​വി​ത​യേ ഉ​ണ്ടാ​കൂ. ചി​ല​പ്പോ​ൾ നി​ര​ന്ത​രം ഉ​ണ്ടാ​യെ​ന്ന് വ​രാം. ക​വി​ത ഭാ​ഷ​യി​ലാ​വാം, ചാ​യ​ങ്ങ​ളെ​കൊ​ണ്ടാ​വാം. വെ​റു​തെ​യു​ള്ള ഒ​രു ക​ര​ച​ല​നം​കൊ​ണ്ടാ​വാം. ഒ​രു നോ​ട്ടം​കൊ​ണ്ടാ​വാം. ശി​ൽ​പ​മാ​വാം.

ക​വി​യു​ടെ ആ​ന്ത​രി​കഘ​ട​ന എ​ന്താ​ണ്? പു​റം​ലോ​ക​ത്താ​ൽ വിച്ഛേ​ദി​ത​നാ​യ ഒ​രാ​ളാ​ണോ അ​യാ​ൾ?

മ​നു​ഷ്യ​ൻ എ​ന്ന ജീ​വി​വ​ർ​ഗം നി​ല​നി​ൽ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു​പാ​ട് ത​രം സ​വി​ശേ​ഷ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള ഘ​ട​ന​ക​ൾ അ​തി​നു​ള്ളി​ൽ​ത​ന്നെ വേ​ണം. കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പു​തി​യ ത​ല​മു​റ​ക​ളെ ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​നു​ള്ള കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ വേ​ണം. സ​മ്പ​ത്തു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ശേ​ഷി​യു​ള്ള​വ​ർ വേ​ണം. അ​തി​നോ​ടൊ​പ്പം ജീ​വി​തജ്ഞാ​ന​ത്തെ പ​ക​ർ​ത്തി​വെ​ക്കാ​നു​ള്ള കു​റ​ച്ചു​പേ​രും വേ​ണം. തോ​ട്ടം നി​റ​യെ ച​ക്ക​യു​ണ്ടാ​കു​ന്നു. കു​റെ പേ​ർ വെ​ട്ടി, പു​ഴു​ങ്ങി, പു​ഴു​ക്കാ​ക്കി. കു​റെ പേ​ർ തി​ന്നു. കു​റെ​പേ​ർ​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തു. എ​ന്നി​ട്ടും ബാ​ക്കി​യു​ള്ള കു​റ​ച്ചെ​ണ്ണം എ​ടു​ത്ത് വേ​വി​ച്ച് വ​ര​ട്ടി, എ​ല്ലാ​കാ​ല​ത്തേ​ക്കും വേ​ണ്ടി സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​വെ​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ കു​റ​ച്ചു​പേ​രെ മ​നു​ഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിെ​ൻ​റ ആ​ന്ത​രി​കജ്ഞാ​ന​ത്തെ അ​ടു​ത്ത ത​ല​മു​റ​യി​ലേ​ക്ക് പ​ക​ർ​ത്താ​ൻ വേ​ണ്ടി ഉ​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തും. അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക് എ​ന്തൊ​ക്കെ സ​വി​ശേ​ഷ​ത വേ​ണം? എ​ല്ലാ ലോ​ക​വും എ​നി​ക്ക​റി​യ​ണം എ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഞാ​ൻ എെ​ൻ​റ ലോ​ക​ത്ത് തൃ​പ്ത​നാ​വ​രു​ത്. എ​നി​ക്ക് നി​ങ്ങ​ളി​ൽ താ​ൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​വ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഞാ​ൻ എ​ന്നി​ൽ അ​വ​സാ​നി​ക്ക​രു​ത്. സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാ​രു​ടെ ജീ​വി​തം സാ​ധ്യ​മാ​ക്കു​ന്ന ഭാ​ര്യ, മ​ക്ക​ൾ, മ​ക്ക​ളു​ടെ മ​ക്ക​ൾ അ​വ​രു​ടെ ത​മാ​ശ...​ഇ​ങ്ങ​നെ വ​ള​രെ ല​ളി​ത​മാ​യ ചി​ല സാ​ധാ​ര​ണ സു​ഖ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. അ​തി​ൽ ജീ​വി​ച്ച​വ​സാ​നി​ക്കാ​വു​ന്ന ബോ​ധ​ങ്ങ​ളേ സാ​ധാ​ര​ണ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക് ഉ​ണ്ടാ​കൂ. ഒ​രെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നും സാ​ധാ​ര​ണ ജീ​വി​തം​കൊ​ണ്ട് തൃ​പ്ത​രാ​യി​രി​ക്കി​ല്ല. ജീ​വി​ത​ത്തിെ​ൻ​റ സ​മ​ഗ്ര​സ​ത്യം എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ആ​വി​ഷ്ക​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കൂ. ഒ​രു പ​ത്ര​ത്തി​ലെ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട​ർ​ക്ക് അ​തി​ർ​ത്തി​യി​ൽ യു​ദ്ധം ന​ട​ക്കുേ​മ്പാ​ൾ അ​വി​ടെ പോ​കാ​തെ എ​ങ്ങ​നെ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്യാ​ൻ ക​ഴി​യും? വീ​ടിെ​ൻ​റ സു​ഖ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ജീ​വി​ച്ച് നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ മ​നു​ഷ്യ​െ​ൻ​റ വേ​ദ​ന ആ​വി​ഷ്ക​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യും? ഏ​തെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നും അ​യാ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നി​ര​ന്ത​രം േവ​ദ​ന​ക​ൾ സൃ​ഷ്​​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. അ​യാ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​വേ​ദ​ന​യു​ടെ, നി​ത്യ​സ​ത്യ​ത്തിെ​ൻ​റ ആ​വി​ഷ്കാ​ര​ ക​ർ​ത്താ​വാ​യി​രി​ക്കാ​ൻ സൃ​ഷ്​​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​യാ​ളാ​ണ്.