ഒ​ന്നാ​മ​നാ​കാം

നാടകം ഇഷ്ടമല്ലേ കൂട്ടുകാർക്ക്. എന്നാൽ ഒരു 'ഗണിത നാടകം' പരിചയപ്പെട്ടാലോ. ക്ലാസിൽ അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാം.

ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ: അ​ച്ഛ​ൻ, അ​മ്മ, ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ൻ, മാ​ഷ്

(ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ന്റെ വീ​ട്. അ​മ്മ എ​ന്തോ ക​റി​ക്ക​രി​യു​ന്നു. അ​ച്ഛ​ൻ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു)

അ​ച്ഛ​ൻ: ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ൻ സ്കൂ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വ​ന്നി​ല്ലേ?

അ​മ്മ: വ​ന്നു. ക്രി​ക്ക​റ്റ് ബാ​റ്റു​മെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് അ​ന്നേ​രം പോ​യ​താ.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​പ്പോ​ഴു​മി​ങ്ങ​നെ ക​ളി​ക്കാ​ൻ വി​ട​രു​തെ​ന്ന് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലേ?

അ​മ്മ: മു​ഴു​വ​ൻ കേ​ൾ​ക്ക്. ആ​ളി​ന്നു വ​ലി​യ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ലാ.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​ന്തു​ണ്ടാ​യി?

അ​മ്മ: ക​ണ​ക്കി​ന് അ​മ്പതി​ൽ അ​മ്പതു മാ​ർ​ക്ക്.

അ​ച്ഛ​ൻ: ഓ​ഹോ. മൂ​ന്നും നാ​ലും വാ​ങ്ങി​ച്ചോ​ണ്ടി​രു​ന്ന​വ​ൻ ഇ​തെ​ങ്ങ​നെ ഒ​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു?

അ​മ്മ: അ​വ​നു ബു​ദ്ധി​യു​ണ്ടെ​ന്നേ. ക്ലാ​സി​ൽ അ​മ്പതി​ൽ അ​മ്പതു വേ​റാ​ർ​ക്കു​മി​ല്ല. മോ​ളേ​ത്തേ ഗ്രേ​സി​യു​ടെ മോ​ൾ​ക്ക് 18. കി​ഴ​ക്കേ​ലെ അ​ശ്വി​ന് ട്യൂ​ഷ​നു​ണ്ടാ​യി​ട്ട് കി​ട്ടി​യ​ത് മു​പ്പ​ത്തി​ര​ണ്ടാ. എ​ന്നും 'ഫ​സ്റ്റ് മേ​ടി​ക്കു​ന്ന​വ​ളാ​ണേ കാ​ർ​ത്തി​ക. അ​ച്ഛ​ൻ ക​ണ​ക്കു​സാ​റാ​യി​ട്ടു കൂ​ടി അ​വ​ൾ​ക്കു കി​ട്ടി​യ​ത് നാ​ൽ​പ​ത്തി​മൂ​ന്ന്.

(ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ൻ ​പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു)

അ​ച്ഛ​ൻ: മോ​നെ​ത്ര മാ​ർ​ക്കാ ക​ണ​ക്കി​ന്?

ഉ​ണ്ണി: അ​മ്പതിൽ അ​മ്പത്.

അ​ച്ഛ​ൻ: മി​ടു​ക്ക​ൻ.

അ​മ്മ: ദേ​ഹ​ത്തു വി​യ​ർ​പ്പാ. പോ​യി കു​ളി​ക്ക്.

ഉ​ണ്ണി: അ​മ്മേ കു​ളി​ച്ചി​ട്ട് ഞാ​നി​ച്ചി​രി നേ​രം ടി.​വി ക​ണ്ടോ​ട്ടെ.

അ​മ്മ: പി​ന്നെ​ന്താ മോ​ൻ ക​ണ്ടോ.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​ഴു​തി വി​റ്റി​ട്ടാ​യാ​ലും മ​തി മോ​നെ ഒ​രു ഡോ​ക്ട​റാ​ക്ക​ണം.

അ​മ്മ: അ​താ എ​ന്റെ​യും ആ​ശ.

അ​ച്ഛ​ൻ: കാ​ർ​ഡി​യോ​ള​ജി വേ​ണോ, ഇ.​എ​ൻ.​ടി വേ​ണോ?

അ​മ്മ: കാ​ർ​ഡി​യോ​ള​ജി ആ​യി​ക്കോ​ട്ടെ.

അ​ച്ഛ​ൻ: വി​ദേ​ശ​ത്തൊ​ക്കെ പോ​യി പ​ഠി​ച്ചെ​ങ്കി​ലേ ഡോ​ക്ട​ർ​മാ​ർ​ക്കൊ​രു വി​ല​യു​ള്ളൂ. ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ ബോ​ർ​ഡു വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലേ. ന​ല്ല ഡോ​ക്ട​ർ​മാ​രു​ടെ പേ​രു ക​ഴി​ഞ്ഞ് പ​ത്തി​രു​പ​ത്തി​യാ​റ് അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ കാ​ണും.

അ​മ്മ: ന​മു​ക്ക് വി​റ്റു​പെ​റു​ക്കി​യോ പ​ണ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യോ അ​വ​നെ പ​ഠി​പ്പി​ക്ക​ണം.

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​വ​ന് ഡോ​ക്ട​റാ​വാ​നാ​ണോ ഇ​ഷ്ടം? അ​തോ-

അ​മ്മ: ന​മ്മ​ള​ങ്ങു ത​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞാമ​തി. അ​വ​ൻ കേ​ൾ​ക്കും.

(ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ൻ കു​ളി ക​ഴി​ഞ്ഞുവ​രു​ന്നു)

അ​ച്ഛ​ൻ: മോ​നെ ഞ​ങ്ങ​ൾ ചി​ല പ്ലാ​നൊ​ക്കെ ഇ​ടു​വാ.

ഉ​ണ്ണി: എ​നി​ക്കും ചി​ല പ്ലാ​നൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്.

അ​മ്മ: അ​തെ​ന്തു​വാ?

ഉ​ണ്ണി: എ​നി​ക്ക് നെ​റ്റു​ള്ള ഒ​രു ഫോ​ൺ വേ​ണം. ഒ​രു സൈ​ക്കി​ളും വേ​ണം.

അ​ച്ഛ​ൻ: ര​ണ്ടും അ​ച്ഛ​നേ​റ്റു. ഇ​തു​പോ​ല​ങ്ങു മാ​ർ​ക്കു മേ​ടി​ക്കാ​മോ?

ഉ​ണ്ണി: ഫു​ൾ മാ​ർ​ക്കും വാ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കും. ഒ​രു മാ​ർ​ക്കു​പോ​ലും കു​റ​യി​ല്ല.

അ​മ്മ: അ​തു കേ​ട്ടാമ​തി.

അ​ച്ഛ​ൻ: (അ​മ്മ​യോ​ട്) ഇ​പ്പോ​ൾ കാ​ശു​ണ്ടോ ഫോ​ൺ വാ​ങ്ങാ​ൻ?

അ​മ്മ: (കൈ​യി​ൽ കി​ട​ന്ന ര​ണ്ടു വ​ള ഊ​രി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു) ഇ​തു പ​ണ​യം വെ​ച്ചോ​ളൂ.

(അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യും കൂ​ടി ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ന്റെ കൈ​യി​ലും കാ​ലി​ലും പി​ടി​ച്ചു​യ​ർ​ത്തി തൊ​ട്ടി​ലാ​ട്ടു​ന്നു. അ​വ​ർ 'ഉ​ണ്ണി വാ​വേ....' പാ​ടു​ന്നു).

(രം​ഗം മാ​റു​ന്നു. ​വേ​റൊ​രു ദി​വ​സം അ​ച്ഛ​നും മാ​ഷും എ​തി​ർ​ദി​ശ​യി​ൽ ന​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു)

അ​ച്ഛ​ൻ: മാ​ഷെ​ങ്ങോ​ട്ടാ?

മാ​ഷ്: ന​ട​ക്കാ​നി​റ​ങ്ങി.

അ​ച്ഛ​ൻ: ഞാ​ൻ ഒ​ട്ടും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​ത​ല്ല മാ​ഷേ. മോ​ന​ത്ര​യും-

മാ​ഷ്: ര​ക്ഷ​ക​ർ​ത്താ​ക്ക​ൾ ഓ​ർ​ക്കേ​ണ്ട ഒ​ന്നു​ണ്ട്. മാ​ർ​ക്ക് അ​ൽ​പം കു​റ​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ട് കു​ട്ടി മ​ണ്ട​നാ​ണെ​ന്നു ക​രു​ത​രു​ത്. മാ​ർ​ക്ക് ബു​ദ്ധി​ശ​ക്തി​യു​ടെ അ​ള​വു​കോ​ല​ല്ല.

അ​ച്ഛ​ൻ: ശ​രി​യാ മാ​ഷേ. എ​ന്റെ മോ​ൻ ത​ന്നെ ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണം.

മാ​ഷ്: അ​ൽ​പം കൂ​ടി ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക.

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​വ​ൻ സ്വ​യം പ​ഠി​ച്ചു​കൊ​ള്ളും മാ​ഷേ. ആ​രും കൂ​ട്ടിരി​ക്കേ​ണ്ട.

മാ​ഷ്: ന​ല്ല​ത്. കോ​രി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക​യ​ല്ല, വാ​രി​ത്തി​ന്നു​ക​യാ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​ല്ലാ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും ഫു​ൾ മാ​ർ​ക്കു വാ​ങ്ങി​ക്കാ​മെ​ന്നേ​റ്റി​രി​ക്കു​വാ.

മാ​ഷ്: കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്ക് ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തു ന​ല്ല​തു​ത​ന്നെ.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​ന്നാ​ലും അ​വ​ൻ അ​മ്പതി​ൽ അ​മ്പതു മാ​ർ​ക്കു വാ​ങ്ങു​മെ​ന്നു ഞാ​ൻ ക​രു​തി​യി​ല്ല മാ​ഷെ.

മാ​ഷ്: അ​മ്പ​തി​ൽ അ​മ്പ​തോ?

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​തെ.

മാ​ഷ്: ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​നോ?

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​തേ. എ​ന്താ അ​ത്ര​യു​മി​ല്ലേ?

മാ​ഷ്: ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ന് ഒ​രു മാ​ർ​ക്കാ​ണ് കി​ട്ടി​യ​ത്.

അ​ച്ഛ​ൻ: ​ങേ!!!

(​ത​ല​ചു​റ്റി വീ​ഴാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്നു. മാ​ഷ് താ​ങ്ങി​പ്പി​ടി​ക്കു​ന്നു)

(രം​ഗം മാ​റു​ന്നു. അ​തേ ദി​വ​സം. അ​ച്ഛ​ൻ രം​ഗ​ത്തേ​ക്കോ​ടി​ക്ക​യ​റി അ​ങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും അ​സ്വ​സ്ഥ​നാ​യി ന​ട​ക്കു​ന്നു).

അ​ച്ഛ​ൻ: ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ടാ.... എ​വി​ടെ അ​വ​ൻ?.... എ​ടീ അ​വ​നെ​വി​ടെ​പ്പോ​യെ​ന്ന്?

അ​മ്മ: (പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു) എ​ന്താ, എ​ന്തു​ണ്ടാ​യി?

അ​ച്ഛ​ൻ: വി​ളി​ക്ക​വ​നേ. അ​വ​ന്റെ​യൊ​രു മൊ​ബൈ​ലും സൈ​ക്കി​ളും... എ​ല്ലാം ഞാ​നി​ന്ന​ടി​ച്ചു​പൊ​ട്ടി​ക്കും.

അ​മ്മ: നി​ങ്ങ​ളു കാ​ര്യം പ​റ.

അ​ച്ഛ​ൻ: കേ​ട്ടോ. ക​ണ​ക്കി​നു തോ​റ്റു.

അ​മ്മ: (നെ​ഞ്ച​ത്തൊ​രി​ടി) എ​ന്റെ ദൈ​വ​മേ!

ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​ൻ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു. രം​ഗം ക​ണ്ട് പ​രു​ങ്ങു​ന്നു:

അ​ച്ഛ​ൻ: ഇ​വി​ടെ വാ​ടാ. എ​ടാ ഇ​ങ്ങ​ടു​ത്തു വ​രാ​ൻ.

(അ​മ്മ​യോ​ട്) നീ ​അ​ക​ത്തുപോ​യി ഒ​രു വ​ടി​യെ​ടു​ത്തു കൊ​ണ്ടു​വാ.

അ​മ്മ: എ​ടാ മോ​നേ, നീ ​ക​ണ​ക്കി​നു തോ​റ്റോ?

അ​ച്ഛ​ൻ: ഇ​ല്ല ജ​യി​ച്ചു. അ​വ​ന്റെ മാ​ർ​ക്കു കേ​ൾ​​ക്ക​ണോ നി​ന​ക്ക്. ഒ​ന്ന്.

അ​മ്മ: ഒ​രു മാ​ർ​ക്കോ? ഞാ​നെ​ന്തായീ ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​ത്? ആ​ർ​ക്കോ തെ​റ്റി​യ​താ​യി​രി​ക്കും.

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​വ​ന്റെ സാ​റാ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

അ​ച്ഛ​ൻ: ക​ള്ളം പ​റ​ഞ്ഞ് മി​ടു​ക്കുകാ​ണി​ക്കാ​ൻ ന​ട​ക്കു​ന്നു.

അ​മ്മ: മാ​ർ​ക്കു കു​റ​ഞ്ഞ​ത​ല്ല. ക​ള്ളം പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ലാ എ​നി​ക്കു വി​ഷ​മം. (അ​ക​ത്തുപോ​യി വ​ടി​യു​മാ​യി വ​രു​ന്നു).

അ​ച്ഛ​ൻ: നി​ന്റെ പ​രീ​ക്ഷാ പേ​പ്പ​റെ​വി​ടെ?

ഉ​ണ്ണി: എ​ന്റെ കൈ​യി​ലു​ണ്ട്.

അ​ച്ഛ​ൻ: നി​ന​ക്കെ​ത്ര മാ​ർ​ക്കാ കി​ട്ടി​യ​ത്?

ഉ​ണ്ണി: ഒ​ന്ന്.

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​തെ​ങ്ങ​നെ അ​മ്പ​തി​ൽ അ​മ്പ​താ​യി?

(ഉ​ണ്ണി 50/50=1 എ​ന്നെ​ഴു​തി പ്ല​ക്കാ​ഡ് ഉ​യ​ർ​ത്തി കാ​ണി​ക്കു​ന്നു).

50/50 = 1

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​മ്പതി​ൽ അ​മ്പത് സ​മം ഒ​ന്നോ?

ഉ​ണ്ണി: 5/5 = 1 10/10 = 1 എ​ന്നൊ​ക്കെ സാ​റു പ​ഠി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​പ്പോ​ൾ 50/50 = 1 അ​ല്ലേ?

അ​ച്ഛ​ൻ: അ​തു​കൊ​ണ്ട്?

ഉ​ണ്ണി: അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു മാ​ർ​ക്കു​ള്ള ഞാ​ൻ 50/50 മാ​ർ​ക്കു​ണ്ടെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​മ്മ: (എ​ന്തോ ഓ​ർ​ത്തി​ട്ടെ​ന്നപോ​ലെ)​ ശോ​ശാ​മ്മ ടീ​ച്ച​ർ എ​ന്നെ​യും അ​ങ്ങ​നാ പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​ത്.

അ​ച്ഛ​ൻ: എ​ന്നെ അ​പ്പു മാ​ഷും അ​ങ്ങ​നാ പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​ത്.

(അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യും ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​നും രം​ഗ​ത്തു വ​ലം​വെ​ച്ചു പാ​ടു​ന്നു).

അ​മ്പ​തി​ല​മ്പ​ത് ഒ​ന്നാ​ണേ

ഒ​ന്നെ​ന്നാ​ല​മ്പ​തി​ല​മ്പ​താ​ണേ

ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​നു ഡോ​ക്ട​റാ​വാം

അ​മ്പ​തി​ല​മ്പ​തു മാ​ർ​ക്കു​ണ്ടേ.

(മാ​ഷ് പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു)

മാ​ഷ്: പാ​ട്ടു​കേ​ട്ടു കേ​റി​യ​താ. 50/50 = 1 ശ​രി​ത​ന്നെ. എ​ന്നാ​ൽ, ഉ​ണ്ണി​ക്കു​ട്ട​നു കി​ട്ടി​യ മാ​ർ​ക്ക് 1/50 ആ​ണ്. 1/50 എ​ങ്ങ​നെ 50/50നു ​തു​ല്യ​മാ​കും?

(എ​ല്ലാ​വ​രും മി​ഴി​ച്ചുനി​ൽ​ക്കു​ന്നു)