വെർറ്റിഗോ -മലയാളം കവിത

വാ​​ക്കി​​ലൂ​​റ്റം​​കൊ​​ണ്ട

വീ​​റു​​ക​​ൾ, വെ​​റും പാ​​ഴ്

കൂ​​റ്റ​​ൻ കു​​ന്നി​​നു​​ച്ചി​​യി​​ൽ

വ​​രി​​തെ​​റ്റി​​നി​​ൽ​ക്കെ.

കാ​​റ്റി​​ലേ​​ക്കെ​​യ്ത കൈ​​വി​​മാ​​നം

നി​​ല​​തെ​​റ്റി വീ​​ഴു-

മാ​​കാ​​ശ​​ച്ചെ​​രി​​വ-

ന​​ന്ത​​മാം ക​​ട​​ൽ​​ച്ചേ​​ല.

ഞെ​​ട്ട​​റ്റു​​വീ​​ഴും

നൂ​​ൽ​​ക്ക​​മ്പി​​യി​​ൽ

ഞാ​​ന്നി​​റ​​ങ്ങു​​മാ-

കാ​​ശ​​പ്പ​​റ​​ത്തം.

വ​​ഴു​​ക്ക​​ന്മ​​ര​​ത്തി-

ലൂ​​ർ​​ന്നി​​റ​​ക്കം

ഉ​​റ​​ക്ക​​ക്ക​​ട്ടി​​ൽ

മ​​റി​​ഞ്ഞു​​വീ​​ഴ്ച.

ഉ​​യ​​ര​​പ്പേ​​ടി​​യി​​ലു-

റ​​ക്കം​​മു​​റി​​ഞ്ഞെ​​ത്ര

രാ​​ത്രി​​ക​​ളു-

ന്മാ​​ദ​​ഗ​​ർ​​ത്ത​​ങ്ങ​​ൾ.

ഏ​​തു​​യ​​ര​​മു​​ന​​മ്പി​​ലും

ക​​റ​​ങ്ങു​​മു​​ല​​ക​​മ-

തി​​നാ​​ൽ​​പ്പാ​​തി​​യി​​ൽ

താ​​ഴോ​​ട്ടി​​റ​​ക്കം.

ആ​​യ​​ത്തി​​ലേ​​ക്കു-

മു​​യ​​ര​​ത്തി​​ലേ​​ക്കും

ഒ​​രേ ഉ​​ട​​ൽ​​ദൂ​​ര-

മ​​തി​​ൻ മ​​രി​​ച്ചു​​നീ​​ന്ത​​ൽ.

മ​​ണ്ണോ​​ടു​​ചേ​​രു​​മു-

ട​​ൽ​​ക്ക​​ന​​മ​​റ്റ പേ​​ടി

വേ​​ര​​ട​​ക്ക​​മ​​റ്റു​​പോം

പേ​​ക്കി​​നാ​​പ്പ​​ർ​​വതം.

കാ​​ൽ​​തെ​​റ്റി​​വീ​​ഴു​​മാ​​കാ​​ശം.