മുടിയറകൾ - 13

ഞാറക്കടവിലൊരു മഠത്തിനായി വന്നകാലം മുതൽ മാമ്പള്ളിയച്ചൻ ശ്രമിക്കുന്നതാണ്. സ്വത്തിന്റെ പേരിലുള്ള തർക്കങ്ങളായിരുന്നു കോൺവെന്റ് പണിയുന്നതിനുള്ള തടസ്സം. പള്ളിവക സ്ഥലത്ത് മഠം പണിയാൻ സമ്മതമായിരുന്നെങ്കിലും ഭൂമിയുടെ അവകാശം തീറെഴുതാൻ അരമന തയാറല്ല. സിസ്റ്റേഴ്സിനാകട്ടെ മഠത്തിനായി അനുവദിക്കുന്ന സ്ഥലം അവരുടെ പേരിലാക്കണമെന്ന വാശിയും.

ചിത്രീകരണം: കന്നി എം

49

അ​ൾ​ത്താ​ര ഒ​രു​ക്കാ​റു​ള്ള കൊ​ച്ചു​സി​സ്റ്റ​റി​ന്റെ ച​ത​ഞ്ഞ​ര​ഞ്ഞു​പോ​യ മു​ഖം മ​റ​യ്ക്കാ​ൻ പാ​ടു​പെ​ട്ട് ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി​യി​ലെ പൂ​ക്ക​ൾ വി​റ​ങ്ങ​ലി​ച്ചു നി​ന്നു.​ മ​ഞ്ചം അ​ല​ങ്ക​രി​ക്കു​ന്ന ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ ക​ണ്ണ് നി​റ​യു​ന്ന​ത് മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ ക​ണ്ടു. സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഒ​രാ​ളെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കു​ന്ന ച​ട​ങ്ങാ​ണ്. ക​ര​യു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂ​ടെ നി​ർ​വി​കാ​ര​നാ​യി നി​ന്ന് പ്രാ​ർ​ഥ​ന ചൊ​ല്ലാ​നു​ള്ള ത​ന്റെ നി​യോ​ഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഓ​ർ​ത്ത് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലാ​ദ്യ​മാ​യി അ​ച്ച​നൊ​രു മ​ടു​പ്പ് തോ​ന്നി.

ഒ​പ്പീ​സു ചൊ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ സ്വ​ര​മി​ട​റി. ലോ​റി​യി​ടി​ച്ചെ​ന്ന് കേ​ട്ട​പ്പോ​ഴും ക​ർ​ത്താ​വ് അ​തി​നെ ര​ക്ഷി​ക്കു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​ച്ച​ന്റെ പ്ര​തീ​ക്ഷ.

അ​ട​ക്കം​ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​മ്പ​നാ​പു​ര​ത്തു​നി​ന്നും ബ​സി​നു മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ അ​ച്ച​ൻ ഒ​ന്നും​മി​ണ്ടാ​തെ പു​റം​കാ​ഴ്ച​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.

‘‘പെ​ടു​മ​ര​ണ​മാ. ഇ​നി​യ​വി​ടെ​നി​ന്നും സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നെ അ​യ​യ്ക്കു​മെ​ന്ന് തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല...”

“സാ​ര​മി​ല്ല ക​പ്യാ​രെ, ന​മു​ക്കെ​ന്തേ​ലും ഒ​രു വ​ഴി ക​ർ​ത്താ​വ് ഒ​രു​ക്കും.”

ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലൊ​രു മ​ഠ​ത്തി​നാ​യി വ​ന്ന​കാ​ലം മു​ത​ൽ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. സ്വ​ത്തി​ന്റെ പേ​രി​ലു​ള്ള ത​ർ​ക്ക​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു കോ​ൺ​വെ​ന്റ് പ​ണി​യു​ന്ന​തി​നു​ള്ള ത​ട​സ്സം. പ​ള്ളി​വ​ക സ്ഥ​ല​ത്ത് മ​ഠം പ​ണി​യാ​ൻ സ​മ്മ​ത​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഭൂ​മി​യു​ടെ അ​വ​കാ​ശം തീ​റെ​ഴു​താ​ൻ അ​ര​മ​ന ത​യാ​റ​ല്ല. സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നാ​ക​ട്ടെ മ​ഠ​ത്തി​നാ​യി അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന സ്ഥ​ലം അ​വ​രു​ടെ പേ​രി​ലാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന വാ​ശി​യും.

കൊ​ച്ചു​സി​സ്റ്റ​റി​ന്റെ മ​ര​ണ​ത്തോ​ടെ മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ കോ​ൺ​വെ​ന്റി​ലേ​ക്ക് അ​ച്ച​ൻ നേ​രി​ട്ടു​ ചെ​ന്നു. അ​മ്പ​നാ​പു​ര​ത്തെ സി​സ്റ്റ​ർ മ​രി​ച്ച​തും അ​വി​ടെ​നി​ന്നും ഇ​നി സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നെ അ​യ​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം സം​ശ​യ​മാ​ണെ​ന്നും അ​ച്ച​ൻ മ​ദ​റി​നോ​ടു സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു. സ്വ​ന്ത​മാ​യി മ​ഠ​മി​ല്ലാ​തെ അ​ത്ര​യും ദൂ​രേ​ക്ക് സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നെ അ​യ​ക്കാനു​ള്ള ബു​ദ്ധി​മു​ട്ട് മ​ദ​ർ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു.

“അ​ച്ച​ൻ പി​താ​വി​നോ​ടു സം​സാ​രി​ക്കൂ. ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ൽ കാ​ശു​ മു​ട​ക്കാ​ൻ ഞ​ങ്ങ​ളി​പ്പോ​ഴും ത​യാ​റാ​ണ്. പ​ക്ഷേ, സ്ഥ​ലം ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രി​ൽ എ​ഴു​ത​ണം...”

പ്രീ​സ്റ്റ് കോ​ൺ​ഫ​റ​ൻ​സി​ന് അ​ര​മ​ന​യി​ൽ ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​ച്ച​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​കൂ​ടി മെ​ത്രാ​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ ഈ ​വി​ഷ​യം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു. പ​തി​വു ചി​രി​യോ​ടെ മെ​ത്രാ​ൻ അ​ത് അ​വ​ഗ​ണി​ച്ചു.

“അ​ര​മ​ന​യു​ടെ മ​ണ്ണേ​ലാ ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ ക​ണ്ണ്. ആ​ർ​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ലും ന​മു​ക്കി​തൊ​ന്നും കൊ​ടു​ത്തു ശീ​ല​മി​ല്ല​ല്ലോ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ചാ...”

പി​താ​വി​ന്റെ വാ​ക്കും​കേ​ട്ട് ബി​ഷ​പ്പ്സ് ഹൗ​സി​ൽ​നി​ന്നു​മി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ ചി​ല​തൊ​ക്കെ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു.

കൊ​വേ​ന്ത​പ്പ​ള്ളി​യി​ലെ സൗ​ഖ്യ​ധ്യാ​ന​വും ക​ഴി​ഞ്ഞെ​ത്തി​യ ദി​വ​സം ഫി​ലി​പ്പി​ന്റെ ബം​ഗ്ലാ​വി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. ലാ​ല​മ്മ അ​ച്ച​ന് അ​ത്താ​ഴ​മൊ​രു​ക്കി. സ്റ്റൂ​വും കൂ​ട്ടി അ​പ്പം ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ അ​ച്ച​ൻ മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യം സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു.

“കു​റ​ച്ചു സ്ഥ​ലം വേ​ണ​മ​ല്ലോ ഫി​ലി​പ്പേ. റോ​ഡി​നോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​ള്ള അ​മ്പ​തു​സെ​ന്റ് മ​ഠ​ത്തി​നു ത​ന്നൂ​ടെ. വെ​റു​തെ വേ​ണ്ട. ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ള് പ​ണം ത​രും...”

ക​ണ്ണാ​യ സ്ഥ​ലം വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ഫി​ലി​പ്പി​നു മ​ടി. സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നു​വേ​ണ്ടി സം​സാ​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും കെ​ട്ടി​യ​വ​ന്റെ വ​ഴ​ക്കു​ പേ​ടി​ച്ച് ലാ​ല​മ്മ മി​ണ്ടാ​തെ നി​ന്നു. കാ​ര്യം ന​ട​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന് അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും താ​നൊ​ന്നൂ​ടെ ആ​ലോ​ചി​ക്കെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് അ​ച്ച​നി​റ​ങ്ങി.

മ​ഠ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടു സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​ച്ച​ന​തൊ​ന്നും തൃ​പ്തി​യാ​യി​ല്ല. തെ​ക്കേ​ച്ചി​റി​യി​ലെ പെ​ണ്ണ​മ്മ​ക്ക് അ​ന്ത്യ​കൂ​ദാ​ശ കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു വ​രു​ന്ന​വ​ഴി​യാ​ണ് അ​വി​രാ​യു​ടെ വീ​ടും പ​റ​മ്പും വി​ൽ​ക്കാ​നി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന വി​വ​രം ക​പ്യാ​ര് പ​റ​യു​ന്ന​ത്.

“ഇ​ത്തി​രി കു​ഴ​പ്പം പി​ടി​ച്ച മ​ണ്ണാ​ണ്. എ​ന്നാ​ലും ചു​ളു​വി​ല​യ്ക്കു കി​ട്ടു​മ​ച്ചാ. ന​മു​ക്കൊ​ന്നു പോ​യി നോ​ക്കി​യാ​ലോ...”

ക​പ്യാ​രെ​യും കൂ​ട്ടി അ​ച്ച​ൻ അ​വി​രാ​യു​ടെ പ​റ​മ്പി​ലെ​ത്തി. കാ​ടു​പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ന്ന​യി​ടം ര​ണ്ടാ​ളും കൂ​ടി ചു​റ്റി​ന​ട​ന്നു ക​ണ്ടു. പ​റ​വ​ക​ളു​ടെ ചി​ല​യ്ക്ക​ലൊ​ഴി​കെ ആ ​പ്ര​ദേ​ശം മു​ഴു​വ​ൻ അ​ന​ക്ക​മ​റ്റു കി​ട​ന്നു. ഇ​ട​ക്ക് പൊ​ന്ത​ക്കാ​ടൊ​ന്നി​ള​കി.

“അ​ച്ചോ... സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണേ. നി​റ​യെ പാ​മ്പാ.”

ക​റ​വ​ക്കാ​ര​ൻ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് പു​ല്ലു​കെ​ട്ടു​മാ​യി അ​യ്യ​മി​റ​ങ്ങി.

മാ​സാ​ദ്യ​ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച അ​ച്ച​നും മ​ദ​റും​കൂ​ടി അ​വി​രാ​യു​ടെ മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. നാ​ട്ടു​മ​രു​ന്നും പു​ര​ട്ടി വെ​യി​ലു കാ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന അ​യാ​ൾ ര​ണ്ടാ​ൾ​ക്കും സ്തു​തി പ​റ​ഞ്ഞു.

പാ​മ്പി​ന്റെ ശ​ൽ​ക്ക​ങ്ങ​ൾ​പോ​ലെ ചെ​തു​മ്പ​ലു നി​റ​ഞ്ഞ അ​യാ​ളു​ടെ ശ​രീ​രം ക​ണ്ട് ദീ​നാ​മ്മ ​മ​ദ​ർ സ്തു​തി മ​ട​ക്കാ​ൻ മ​റ​ന്നു. ര​ണ്ടു​പേ​രെ​യും അ​വി​രാ അ​ക​ത്തേ​ക്കു ക്ഷ​ണി​ച്ചു.

“സ​ർ​പ്പ​ശാ​പ​മു​ള്ള മ​ണ്ണാ​ണ്. എ​നി​ക്ക​ച്ച​നെ ച​തി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യ.”

‘‘എ​ന്തു ശാ​പം, കു​തി​കാ​ലീ ക​ടി​ച്ചാ ത​ല ച​ത​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​ല്ലേ വേ​ദ​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ല്. ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​നൊ​ന്നു​മി​ല്ല.​ ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന വി​ല​യ്ക്കാ​ണേ ക​ച്ച​വ​ടം ഉ​റ​പ്പി​ക്കാം.”

വി​ല തീ​രെ കു​റ​ഞ്ഞു​പോ​യി​ട്ടും ത​ർ​ക്ക​മൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ അ​യാ​ൾ മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നു പ്ര​മാ​ണം എ​ഴു​താ​മെ​ന്നു സ​മ്മ​തി​ച്ചു.

ക​ച്ച​വ​ടം ഉ​റ​ച്ച വാ​ർ​ത്ത​യ​റി​ഞ്ഞ് കാ​വ​നാ​ട്ടു​നി​ന്നും ര​ണ്ടു​പേ​ർ അ​വി​രാ​യെ കാ​ണാ​നെ​ത്തി. പ​ണം കൂ​ട്ടി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നു വ​ര​ത്ത​ർ.

‘‘പു​തി​യ ബൈ​പ്പാ​സ് അ​വി​രാ​ന്റെ തെ​ക്ക​തി​രി​ലൂ​ടെ​യാ.​ അ​പ്പോ​ൾ ഭൂ​മീ​ന്റെ വി​ല എ​ത്ര​യാ​കൂ​ന്ന് അ​വി​രാ​ക്ക് നി​ശ്ച​യ​മു​ണ്ടോ.’’

‘‘കൂ​ടു​മാ​യി​രി​ക്കും...’’

‘‘അ​തും​കൂ​ടി ക​ണ​ക്കി​ലെ​ടു​ത്തൊ​രു തു​ക ഞ​ങ്ങ​ള​ങ്ങ് ത​രും.’’

‘‘പ​ള്ളി​ക്കാ... വാ​ക്ക് മാ​റ്റി​പ്പ​റ​യാ​ൻ വ​യ്യ.’’

ക​ച്ച​വ​ടം കൈ​വി​ട്ട നി​രാ​ശ​യി​ൽ വ​ര​ത്ത​ർ മ​ട​ങ്ങി.

ആ​ധാ​ര​മെ​ഴു​ത്തി​നു മു​ന്നേ ദീ​നാ​മ്മ​ മ​ദ​റും ര​ണ്ട് സി​സ്റ്റ​ർ​മാ​രും കൂ​ടി ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ വീ​ടും പു​ര​യി​ട​വും കാ​ണാ​നെ​ത്തി. കാ​ടു​പി​ടി​ച്ച പ​റ​മ്പ് ക​ണ്ട​തോ​ടെ മ​ദ​റി​നു വീ​ണ്ടും ആ​ശ​ങ്ക​യാ​യി.

‘‘മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ചാ ഇ​ത് വെ​ട്ടി​ത്തെ​ളി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ​ത​ന്നെ ന​ല്ലൊ​രു തു​ക​യാ​കു​മ​ല്ലോ.’’

റോ​ഡ​രി​കി​നോ​ടു ചേ​ർ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു പ​റ​മ്പ്. കാ​ടും​പ​ട​ലു​മാ​യി മൂ​ടി​പ്പോ​യെ​ങ്കി​ലും കു​റ​ച്ചു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യു​ള്ള വീ​ടി​ന് പ​ഴ​ക്ക​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

“സു​പ്പീ​രി​യ​ർ വ​രു​ന്ന​തി​നു മു​ന്നേ ഇ​തെ​ല്ലാം ഭം​ഗി​യാ​ക്കാം മ​ദ​റേ...”

വ​ലി​യ ചെ​ല​വൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ ചി​ല മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ വ​രു​ത്തി വീ​ട് മ​ഠ​മാ​ക്കി​യെ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്ന് അ​ച്ച​ൻ സ​മാ​ധാ​നി​പ്പി​ച്ചു.

സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​നെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കി​യി​ട്ട് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ ഉ​ട​നെ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​യ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പി​ല​ച്ച​നെ വി​ളി​ച്ചു. ര​ണ്ടാ​ളും സെ​മി​നാ​രി​യി​ൽ ഒ​ന്നി​ച്ചു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​ണ്. അ​ച്ച​ൻ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തുപോ​ലെ അ​തി​രാ​വി​ലെ​ത​ന്നെ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന്റെ പ​ണി​ക്കാ​ർ അ​വി​രാ​യു​ടെ പ​റ​മ്പി​ലെ​ത്തി.​ കാ​ടും​പ​ട​ലും വെ​ട്ടി​യി​ട്ടു ക​ത്തി​ച്ച ആ​ഴി ത​ല്ലി​മ​ര​ത്തോ​ളം ഉ​യ​ർ​ന്നു... തീ​ച്ചൂ​ടേ​റ്റു പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ചാ​ടി​യ പാ​മ്പ് പ​ണിക്കാ​രി​ലൊ​രു​വ​ന്റെ കൈ​യി​ലാ​ണ് ചു​റ്റി​പ്പി​ണ​ഞ്ഞ​ത്.

50

‘‘ക​ർ​ത്താ​വു ഭ​വ​നം കാ​ക്കാ​തെ പോ​യാ​ൽ നി​ന്റെ കാ​വ​ലൊ​ക്കെ വെ​റു​തെ​യാ​കും.’’ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ൻ അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ത​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു​വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ദു​ര​ന്ത​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് പാ​ല​മേ​ൽ ബ​ർ​ത്ത​ലോ​ക്ക് വ​ലി​യ നി​ശ്ച​യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

ബ​ർ​ത്ത​ലോ ആ​യി​രു​ന്നു മ​ല​യി​ലെ ക​ൺ​സ്ട്ര​ക്ഷ​ൻ മു​ത​ലാ​ളി. കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ൻ ആ​ദ്യ​മാ​യി ഒ​രു ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്രം തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തും ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യു​ടെ നാ​ട്ടി​ലാ​ണ്. മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ൽ​വെ​ച്ചാ​ണ് കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ൻ ക​ൺ​സ്ട്ര​ക്ഷ​നി​ൽ ആ​ദ്യ​മാ​യി കൈ​വെ​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​തി​ന്റെ ര​സ​ക​ര​മാ​യ ച​രി​ത്രം ധ്യാ​നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്നി​ട​ത്തെ​ല്ലാം പൊ​ലി​പ്പി​ക്കും.

വ​ത്തി​ക്കാ​നി​ലെ ഉ​പ​രി​പ​ഠ​നം ക​ഴി​ഞ്ഞ് നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ കാ​ലം. മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ ചെ​റി​യ ഷെ​ഡി​ലാ​യി​രു​ന്നു കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന്റെ വ​ച​ന​പ്പു​ര. പ​ത്ത​മ്പത് ആ​ളു​ക​ൾ ആ​ഴ്ച​യ​വ​സാ​ന​മു​ള്ള ഏ​ക​ദിന​ ധ്യാ​ന​ത്തി​നു വ​രും. ഉ​പ​വാ​സ​പ്രാ​ർ​ഥ​ന ആ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് വ​ലി​യ ചെ​ല​വൊ​ന്നു​മി​ല്ല. പി​രി​യാ​ൻ​നേ​രം ര​ണ്ടു​ക​ഷ​ണം ബ്ര​ഡും ക​ട്ട​ൻ​കാ​പ്പി​യും കൊ​ടു​ക്കും. ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി ഒ​രു നാ​ലു​നി​ല പ​ണി​യു​ന്ന കാ​ര്യം സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ കാ​ര​യ്ക്കാ​പറ​മ്പ​ൻ ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യു​ടെ ബം​ഗ്ലാ​വി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. പൈ​സ കി​ട്ടു​മെ​ന്ന ഉ​റ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ ബ​ർ​ത്ത​ലോ ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. മു​ത​ലാ​ളി​യെ ധ്യാ​ന​ത്തി​നു ക്ഷ​ണി​ച്ചി​ട്ട് അ​ച്ച​ൻ വെറും​കൈ​യോ​ടെ ഇ​റ​ങ്ങി. ഗേ​റ്റ് ക​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ പാ​തി​രി​യൊ​രു നെ​ടു​വീ​ർ​പ്പോ​ടെ ബം​ഗ്ലാ​വി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി.

ചി​ല വൈ​കു​ന്നേ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യു​ടെ ഭാ​ര്യ അ​യാ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി ധ്യാ​ന​പ്പു​ര​യു​ടെ മു​ന്നി​ലെ കു​രി​ശ​ടി​യി​ൽ മെ​ഴു​തി​രി ക​ത്തി​ക്കാ​ൻ എ​ത്തും. പ​ത്തോ നൂ​റോ നേ​ർ​ച്ച​ക്കു​റ്റീ​ലി​ടു​ക​യും ചെ​യ്യും. ഒ​രി​ക്ക​ല​ങ്ങ​നെ തി​രി ക​ത്തി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ചാ​ഞ്ഞി​റ​ങ്ങു​ന്ന അ​ന്തി​വെ​ട്ട​ത്തി​ൽ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ൻ കേ​റ്റം​കേ​റി വ​ന്ന​ത്. ഭാ​ര്യ കേ​ൾ​ക്കെ ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യെ പാ​തി​രി ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ചു. ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ക​ർ​ത്താ​വി​ന്റെ ദി​വ​സ​മാ​ണ്. സ​കു​ടും​ബം ധ്യാ​നം കൂ​ട​ണം. അ​യാ​ൾ തി​ര​ക്കു ഭാ​വി​ച്ചു.

‘‘അ​ച്ച​ന​തൊ​ക്കെ പ​റ​യാം.​ എ​ന്റെ കാ​ര്യം ക​ർ​ത്താ​വി​നേ അ​റി​യൂ.’’

മ​റു​പ​ടി പാ​തി​രി​ക്ക് പി​ടി​ച്ചി​ല്ല.

പി​റ്റേ ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യു​ടെ വൈ​ക്കോ​ൽതു​റു​വി​നു തീ ​പി​ടി​ച്ച് അ​യാ​ളു​ടെ സി​ന്ധിപ്പ​ശു​ക്ക​ൾ ച​ത്തു. തീ​യ​ണ​യ്ക്കാ​ൻ ചെ​ന്ന ഭാ​ര്യ​ക്കും പൊ​ള്ള​ലേ​റ്റു. മ​രു​ന്നും വാ​ങ്ങി വാ​ർ​ഡി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ ചെ​ന്തീ​പോ​ലെ മു​ന്നി​ൽ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ൻ.

‘‘സാ​ത്താ​ൻ​ത​ന്നെ അ​ട​ങ്ങ​ലം പി​ടി​ച്ച​ല്ലോ ബ​ർ​ത്ത​ലോ.​ ഇ​നി​യെ​ങ്കി​ലും ധ്യാ​ന​ത്തി​നു വ​ന്നൂടെ.’’

​ബ​ർ​ത്ത​ലോ അ​തു കാ​ര്യ​മാ​യെ​ടു​ത്തി​ല്ല. എ​ല്ലാം ശ​രി​യാ​കു​മെ​ന്നു​ത​ന്നെ അ​യാ​ൾ ക​രു​തി. പൊ​ള്ള​ലേ​റ്റ ഭാ​ര്യ മ​രി​ച്ച​തോ​ടെ അ​യാ​ളു​ടെ ക​രു​ത്തു ചോ​ർ​ന്നു​പോ​യി. ഇ​ള​യമ​ക​ൾ​ക്ക് പെ​ട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ഒ​രു മാ​റാ​വ്യാ​ധി. ബ​ർ​ത്ത​ലോ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന്റെ കാ​ലേ വീ​ണു.

‘‘മു​ട​ങ്ങാ​തെ ഞാ​ൻ വ​രാം.​ എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും വി​ടു​ത​ൽ വാ​ങ്ങി​ത്ത​ര​ണം.’’

പെ​ൺ​മ​ക്ക​ളു​മാ​യി ബ​ർ​ത്ത​ലോ ധ്യാ​നം കൂ​ടാ​നെ​ത്തി.​ ദ​ശാം​ശം ചോ​ദി​ച്ച കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന് അ​തി​ന്റെ നൂ​റി​ര​ട്ടി മ​ടി​കൂ​ടാ​തെ കൊ​ടു​ത്തു. അ​ധി​കം വൈ​കാ​തെ ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ന്റെ നാ​ലു​നി​ല ക​ൺ​സ്ട്രക്ഷ​ന്റെ ചു​മ​ത​ല ബ​ർ​ത്ത​ലോ ഏ​റ്റെ​ടു​ത്തു. പി​ന്നീ​ട​യാ​ൾ സ​ക​ല​തും ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ച് വ​ച​നം പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി.

ത​ച്ചു​ട​യ്ക്കാ​നും പ​ണി​തു​യ​ർ​ത്താ​നു​മു​ള്ള ആ​ത്മീ​യ​കൃ​പ​യോ​ടൊ​പ്പം ബ​ർ​ത്ത​ലോ​യു​ടെ പ​ണി​ക്കാ​രും വാ​ർ​ക്ക​സെ​റ്റും കൂ​ടി കൈ​പ്പി​ടി​യി​ലാ​യ​തോ​ടെ വ​ച​ന​പ്പു​ര​യ്ക്കൊ​പ്പം കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന്റെ ക​ൺ​സ്ട്ര​ക്ഷ​ൻ മേ​ഖ​ല​യും വ​ള​ർ​ന്നു. ഏ​ക​ദി​ന​ ധ്യാ​ന​മെ​ന്ന​ത് മു​ഴു​നീ​ള ധ്യാ​ന​മാ​യി. ഉ​പ​വാ​സ​പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക്കു പ​ക​രം മൂ​ന്നു​നേ​രം ഭ​ക്ഷ​ണം വി​ള​മ്പി. സാ​ക്ഷ്യം പ​റ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി​യ പാ​ല​മേ​ൽ ബ​ർ​ത്ത​ലോ കു​റ​ച്ചു​ കാ​ലം​കൊ​ണ്ട് അ​ച്ച​ൻ​മാ​രേ​ക്കാ​ൾ മു​ന്തി​യ ധ്യാ​ന​പ്ര​സം​ഗ​ക്കാ​ര​നാ​വു​ക​യും കാ​ര​യ്ക്കാപ​റ​മ്പ​ൻ അ​തി​രൂ​പ​ത​യി​ലെ അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ക​ൺ​സ്ട്ര​ക്ഷ​ന​ച്ച​നാ​യി മാ​റു​ക​യും ചെ​യ്തു.

51

അ​വി​രാ​യു​ടെ തൊ​ടി​യി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ കാ​ര​യ്ക്കാ​പ​റ​മ്പ​ന്റെ പ​ണി​ക്കാ​ർ ആ​ലി​ൻ​വേ​രി​റ​ങ്ങി​യ വീ​ടി​ന്റെ ഭി​ത്തി​യൊ​ക്കെ വെ​ടി​പ്പാ​ക്കി വെ​ള്ള പൂ​ശി​ത്തു​ട​ങ്ങി. മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ പ​ണി​ക​ൾ വേ​ഗം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യ​തി​ന്റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ൽ സ​ഹ​ദാ​യു​ടെ രൂ​പ​മാ​ണ് മ​ദ​ർ​ സു​പ്പീ​രി​യ​ർ സ​മ്മാ​ന​മാ​യി ന​ൽ​കി​യ​ത്.

അ​ൾ​ത്താ​ര​മു​റി ഒ​രു​ക്കി​യ​തോ​ടെ വീ​ട് മ​ഠ​മാ​യി മാ​റി. വെ​ള്ള​തേ​ച്ചി​ട്ടും മാ​യാ​ത്ത അ​ടു​ക്ക​ള​ച്ചു​മ​രി​ലെ മെ​ഴു​ക്കു​പോ​ലെ അ​വി​ട​ത്തെ ഒ​ച്ച​യി​ല്ലാ​യ്മ മാ​ത്രം കു​റെ​ക്കൂ​ടി ആ​ഴ​ത്തി​ൽ വേ​രി​റ​ങ്ങി​നി​ന്നു. പ​ണി​ക​ളെ​ല്ലാം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യി​ട്ടും എ​ന്തോ ഒ​രു കു​റ​വു​ള്ള​തു​പോ​ലെ മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​നു തോ​ന്നി. ധ്യാ​ന​പ്പ​ട്ട​ക്കാ​ര​നാ​യി​ട്ടും അ​ച്ച​ന​തി​ന്റെ പൊ​രു​ൾ ക​ണ്ടെ​ത്താ​നാ​യി​ല്ല.

52

ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ സ്വ​ർ​ണ​ക്ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു അ​വി​രാ. അ​യാ​ളു​ടെ മൂ​ത്തമ​ക​ൻ ജി​ബി​ന് കെ​നി​യ​യി​ൽ വ​ജ്ര​ത്തി​ന്റെ ബി​സി​ന​സ്. ഭാ​ര്യ​യും ഇ​ള​യമ​ക​ൾ ക്ലെ​റി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു അ​പ്പ​ന്റെ കൂ​ടെ. വീ​ടി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നും ഭാ​ര്യ ഇ​റ​ങ്ങാ​റി​ല്ല. ഒ​ച്ച കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ പ്ര​ശ്‌​നം. കാ​റ്റി​ലി​ള​കു​ന്ന ജ​ന​ൽ​ക​ർ​ട്ട​ന്റെ അ​ന​ക്കം മ​തി പേ​ടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​ക്കാ​ൻ. റോ​ഡി​ലെ ബ​ഹ​ള​മൊ​ന്നും കേ​ൾ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​ണ് അ​യാ​ൾ ഒ​രേ​ക്ക​റ് ഭൂ​മി വാ​ങ്ങി ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് കേ​റ്റി വീ​ടു പ​ണി​ത​ത്. അ​ന​ക്ക​മി​ല്ലാ​തെ കി​ട​ക്കു​ന്ന വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​ട​ക്കെ​ല്ലാം ക​ര​ച്ചി​ൽ ഉ​യ​രും.

എ​ട്ടി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​മ്പോ​ൾ മ​ക​ളും അ​മ്മ​യെ​പ്പോ​ലെ ചി​ല രോ​ഗ​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ കാ​ണി​ച്ചുതു​ട​ങ്ങി. ഒ​രു തു​ലാ​മ​ഴ​യ​ത്ത് ക്ലെ​റി​യെ ടീ​ച്ച​ർ​മാ​ര് വീ​ട്ടി​ൽ​കൊ​ണ്ടാ​ക്കി. അ​വ​ൾ ക​ടി​ച്ചു​കീ​റി​യ ചെ​രി​പ്പും ബാ​ഗും ക​ണ​ക്കു​മാ​ഷാ​ണ് അ​വി​രാ​യെ ഏ​ൽ​പി​ച്ച​ത്. കൊ​ച്ചി​ന്റെ കൈ​ക​ൾ കൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടി​യ ച​ര​ട് അ​ഴി​ക്കു​മ്പോ​ൾ മ​ല​യാ​ളം ടീ​ച്ച​ർ ക​ര​ഞ്ഞു. സു​ഖ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ട് ഇ​നി അ​യ​ച്ചാ മ​തി​യെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞാ​ണ് സ്കൂ​ളി​ൽനി​ന്നെ​ത്തി​യ​വ​ർ അ​ന്ന് മ​ഴ ന​ന​ഞ്ഞ് മ​ട​ങ്ങി​യ​ത്...

അ​വി​രാ ഒ​രു​പാ​ട് നേ​ർ​ച്ച​ക​ൾ നേ​ർ​ന്നു. ലീ​വി​നു വ​ന്ന മ​ക​ൻ അ​മ്മ​യെ​യും പെ​ങ്ങ​ളെ​യും മൈ​നാ​ങ്കു​ള​ത്തെ ഭ്രാ​ന്താ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ അ​ഡ്മി​റ്റു ചെ​യ്തു. അ​വി​രാ​ക്ക് അ​വ​രു​ടെ മ​ന​സ്സു മ​ര​വി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ചി​കി​ത്സയോ​ട് എ​തി​ർ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു.

അ​പ്പ​നും മ​ക​നും ത​മ്മി​ൽ ക​ച്ച​റ​യി​ട്ട സ​ന്ധ്യ​ക്കാ​ണ് ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു മ​ഹാ​ദേ​വ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ പൂ​ജാ​രി അ​വി​രാ​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ചെ​ല്ലു​ന്ന​ത്. ര​ണ്ടാ​ളും ഒ​ന്നി​ച്ചാ​ണ് ചാ​ക്യാ​ത്തെ ബോ​ർ​ഡി​ങ് സ്കൂ​ളി​ൽ പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. മ​ക​ളു​ടെ ക​ല്യാ​ണം വി​ളി​ക്കാ​നെ​ത്തി​യ പൂ​ജാ​രി​യെ ത​ട​ഞ്ഞ് പ​ത്തി​വി​രി​ച്ച സ​ർ​പ്പ​ങ്ങ​ൾ വ​ഴി​മു​ട​ക്കി നി​ന്നു. ശ്ലോ​കം ചൊ​ല്ലി തു​ട​ങ്ങി​യ​തും അ​തു​ങ്ങ​ൾ ത​ല​താ​ഴ്ത്തി തെ​ക്ക​തി​രി​ലേ​ക്ക് ഇ​ഴ​ഞ്ഞു.

വീ​ട്ടു​മു​റ്റ​ത്ത് പ​ഴ​യ ച​ങ്ങാ​തി​യെ ക​ണ്ട് അ​വി​രാ അ​യാ​ളെ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക്ഷ​ണി​ച്ചു.

‘‘പോ​യി​ട്ടി​ത്തി​രി തി​ര​ക്കു​ണ്ട്. മ​ക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹം ക്ഷ​ണി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​താ​ടോ. എ​ന്താ അ​ക​ത്തൊ​രു ബ​ഹ​ളം.’’

പൂ​ജാ​രി അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റാ​തെ മു​റ്റ​ത്തു​നി​ന്ന് കാ​ര്യം അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു. അ​യാ​ളു​ടെ ചോ​ദ്യം കേ​ട്ട​തും അ​വി​രാ​യു​ടെ ദുഃ​ഖം ഇ​ര​ട്ടി​ച്ചു.

‘‘ഏ​യ് ഒ​ന്നൂ​ല്ല. ഇ​തൊ​ക്കെ ഇ​വി​ടെ പ​തി​വാ.’’

അ​വി​രാ​യു​ടെ വീ​ട് നി​ന്നി​രു​ന്ന​യി​ടം വെ​ച്ചു​ പൂ​ജ​യു​ള്ള കാ​വാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ള​തു വാ​ങ്ങു​ന്ന​തു​വ​രെ സ​ർ​പ്പം​പാ​ട്ടി​നും കു​രു​തി​ക്കു​മൊ​ന്നും മു​ട​ക്ക​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ശീ​മ​ക്കാ​രു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തി​ൽ വാ​രി​ക്കോ​ടു മാ​ട​മ്പി​യെ സ​ഹാ​യി​ച്ച​തി​നു ക​ര​മൊ​ഴി​വാ​യി ആ​ല​ത്തൂ​ർ ത​റ​വാ​ടു​കാ​ർ​ക്ക് കി​ട്ടി​യ സ്ഥ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് ത​റ​വാ​ടു ക്ഷ​യി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​വ​ര​തു വി​റ്റു. പ​ല​രും കൈ​മാ​റി വ​ന്ന സ്ഥ​ലം ഒ​ടു​ക്കം വാ​ങ്ങി​യ​ത് അ​വി​രാ ആ​യി​രു​ന്നു. കാ​വി​ന്റെ ഗൗ​ര​വ​മ​റി​യാ​തെ ഏ​ഴി​ലം​പാ​ല​യു​ൾ​പ്പെ​ടെ സ​ക​ല മ​ര​ങ്ങ​ളും വെ​ട്ടി​ന​ശി​പ്പി​ച്ചാ​ണ് അ​വി​രാ വീ​ടു പ​ണി​ത​ത്. പാ​ല​ച്ചു​വ​ടു മാ​ന്തി​യ​പ്പോ​ൾ മാ​ള​ത്തി​ൽ അ​ട​യി​രു​ന്ന പാ​മ്പു​ക​ളെ അ​യാ​ൾ തീ​യി​ട്ടാ​ണ് കൊ​ന്ന​ത്.

‘‘സ​ർ​പ്പ​ശാ​പ​മാ. താ​നി​വി​ടം വി​ട്ടു​പോ​കാ​ൻ നോ​ക്ക്.’’

കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​യ ന​മ്പൂ​തി​രി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ കേ​ട്ടാ​ണ് അ​വി​രാ ഞാ​റ​ക്ക​ട​വ് ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത്. വീ​ടു​ വി​ൽ​ക്കാ​ൻ നോ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും കാ​വ​നാ​ട്ടെ വ​ര​ത്ത​ര​ല്ലാ​തെ മ​റ്റാ​രും വാ​ങ്ങാ​ൻ ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. വി​ജാ​തീ​യ​ർ​ക്ക് മ​ണ്ണ് കൊ​ടു​ക്കാ​നൊ​രു മ​ടി. മ​ല​മു​ക​ളി​ൽ ഭൂ​മി വാ​ങ്ങി, പു​ത്ത​ൻ ബം​ഗ്ലാ​വ് പ​ണി​തു. കു​ന്നി​ടി​ച്ച് മൂ​ന്നാ​ലു മൈ​ൽ വ​ള​ഞ്ഞു​ചു​റ്റി വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റാ​ൻ വ​ഴി​യും വെ​ട്ടി.

മ​ക​ൻ കെ​നി​യ​യി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ മൈ​നാ​ങ്കു​ള​ത്തെ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ ചി​കി​ത്സ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​യ ഭാ​ര്യ​യെ​യും മ​ക​ളെ​യും അ​യാ​ൾ പു​ത്ത​ൻ​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു വ​ന്നു. മു​ട​ങ്ങി​പ്പോ​യ തൃ​പ്പ​യാ​റ്റൂ​ർ​ മ​ന​യി​ലെ ത​ളം​വെ​ച്ചു​ള്ള ചി​കി​ത്സ വീ​ണ്ടും തു​ട​ങ്ങി.​ ഒ​രുദി​വ​സം അ​യാ​ളെ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി അ​മ്മ​യും മ​ക​ളും ഉ​ടു​ത്തൊ​രു​ങ്ങി കാ​റെ​ടു​ത്തു.

‘‘ര​ണ്ടാ​ളും രാ​വി​ലെ എ​ങ്ങോ​ട്ടാ..?’’

‘‘ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ വീ​ട്ടിലേ​ക്ക് പോ​ണം.’’

‘‘നി​ൽ​ക്ക് ഞാ​നും വ​രാം.’’

പോ​കു​ന്നവ​ഴി നാ​യ​രു​ക​വ​ല​യി​ൽ വ​ണ്ടി നി​ർ​ത്തി അ​വ​ർ തേ​ക്കി​ല​യി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞ പോ​ത്തി​റ​ച്ചി വാ​ങ്ങി. കാ​റി​നു​ള്ളി​ൽ ചോ​ര​യി​റ്റു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടി​ട്ടും അ​വി​രാ വ​ഴ​ക്കൊ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. ച​ല​ന​മ​റ്റു കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന വീ​ടൊ​ന്നു അ​ന​ങ്ങി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ ആ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ.

ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ​ത്തി​യ​തും പൊ​ടി​പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ന്ന മു​റി​ക​ൾ അ​യാ​ൾ തു​ട​ച്ചു മെ​ന​യാ​ക്കി.​ ഉ​ച്ച​വെ​യി​ൽ മൂ​ത്ത​തോ​ടെ കു​രു​മു​ള​കു ചേ​ർ​ത്ത പോ​ത്തി​റ​ച്ചി​യു​ടെ മ​ണം. കൈ​ക​ഴു​കി വ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​വി​രായു​ടെ പാ​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഭാ​ര്യ എ​ല്ലി​റ​ച്ചി വി​ള​മ്പി. പ​രിക്കേ​റ്റ പ​ക്ഷി ചി​റ​കൊ​തു​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ അ​ത്ര​യും​നാ​ൾ മി​ണ്ടാ​തി​രു​ന്ന മ​ക​ൾ അ​ടു​ത്തു​വ​ന്ന് അ​യാ​ളു​ടെ തോ​ളി​ലേ​ക്ക് ത​ല ചാ​യ്ച്ചി​രു​ന്നു. അ​വി​രാ വെ​ന്തു​ട​ഞ്ഞ മ​ര​ച്ചീ​നി ഇ​റ​ച്ചി​ച്ചാ​റു​മാ​യി കു​ഴ​ച്ച് മ​ക​ൾ​ക്കു നീ​ട്ടി.

ഏ​റെ​ക്കാ​ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷം അ​ന്ന​യാ​ൾ ഭാ​ര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി ഉ​റ​ങ്ങി. വെ​ട്ടം​വീ​ണ് എ​ഴു​േ​ന്ന​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ജ​ന​ൽ​ക്ക​മ്പി​യേ​ൽ തൂ​ങ്ങിനി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഭാ​ര്യ​യെ​യാ​ണ് ക​ണ്ട​ത്. വാ​ക്ക​ത്തി​ക്ക് അ​വ​ർ വെ​ട്ടി​പ്പി​ള​ർ​ന്ന മ​ക​ളു​ടെ ച​ത​ഞ്ഞ മു​ഖ​ത്ത് ഉ​റു​മ്പ് അ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

(തു​ട​രും)