കവിത: ഒ​ലി​വു​മ​ര​ങ്ങ​ൾ ക​ര​യാ​റി​ല്ല

പാ​തി​രാ​പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന​യി​ൽ മു​ഴു​ക​വേ

പ​ടി​വാ​തി​ൽ​ക്ക​ലാ​രോ

നി​ദ്ര​വെ​ടി​ഞ്ഞ​തി​ൽ ക​നം തൂ​ങ്ങും

മു​ഖ​വു​മാ​യൊ​രാ​ൾ വ​ന്നു കെ​ഞ്ചി

പ​ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ താ​ണ്ടി വ​ന്ന​താ​ണ്

കി​ട​ക്കാ​നി​ട​ത്തി​ന് ക​നി​ഞ്ഞീ​ട​ണം

അ​ഭ​യം തേ​ടു​ന്ന​വ​നെ അ​തി​ഥി​യാ​ക്കു​ക

നീ​ട്ടു​ന്ന കൈ​ക​ളി​ൽ നി​റ​യേ ന​ൽ​കു​ക

ദൈ​വ​ദൂ​ത​മ​ന്ത്ര​മോ​ർ​ത്ത വ​ലീ​ദ്

വ​ല​തു​കൈ നീ​ട്ടി വ​ര​വേ​റ്റു

പോ​കു​വാ​നൊ​രി​ട​മി​ല്ലാ​ത്തോ​ർ​ക്ക്

കൂ​ടി​യു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നി​ടം

ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളേ​റെ കൊ​ഴി​യും​തോ​റും

വ​ന്നൂ ചി​ല​ർ പ​ല​ദി​ക്കി​ൽ​നി​ന്നും കൂ​ട​പ്പി​റ​പ്പെ​ന്നും

കൂ​ട്ടു​കാ​രാ​ണെ​ന്നും

ഓ​രോ​രോ പേ​രി​ൽ പു​ര​നി​റ​ഞ്ഞു

ഒ​ലി​വു​മ​ര​ങ്ങ​ൾ ക​ര​യാ​റി​ല്ല

പി​ന്നെ​യെ​ൻ നേ​രെ​യാ​യ് ശ​ണ്ഠ കൂ​ടി

എ​ന്റെ കു​ടി​ലി​ൽ ഞാ​ന​ന്യ​നാ​യ്

ആ​ക്രോ​ശ​ത്തോ​ട​വ​രാ​ജ്ഞാ​പി​ച്ചു.

ഈ ​വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്നും നീ ​പു​റ​ത്തു​പോ​കൂ

കാ​ര​ണം ചോ​ദി​ച്ച​തോ​ർ​മ​മാ​ത്രം

ക​ര​ണ​ത്തി​ൽ കൈ​യി​ൻ പ​ടം നി​റ​ഞ്ഞു

സ​ങ്ക​ട​ത്താ​ലെ​ൻ മ​ക​ൻ ചൊ​ടി​ച്ചു

എ​ന്നോ​മ​ന​യെ​യ​വ​ർ കൊ​ന്നു​ത​ള്ളി

ചേ​ത​ന​യ​റ്റ ശ​രീ​രം നോ​ക്കി

മാ​ലോ​ക​രൊ​ന്നാ​യ് പി​റു​പി​റു​ത്തു

ചെ​ക്ക​ൻ ചൊ​റി​യു​വാ​ൻ പോ​യ​തെ​ന്തേ?

അ​തേ ഞ​ങ്ങ​ളീ മ​ണ്ണി​ന്റെ നേ​ര​വ​കാ​ശി​ക​ൾ

സ്വ​ന്തം ഭൂ​വി​ല​ഭ​യാ​ർ​ത്ഥി​ക​ളാം

ഹ​ത​ഭാ​ഗ്യ​ർ

അ​ധി​നി​വേ​ശ​ത്തി​ന്ന​ടി​മ​പ്പെ​ട്ട​ര​ഞ്ഞ ജ​ന്മ​ങ്ങ​ള്‍

ജ​നി​ച്ച മ​ണ്ണി​ൽ ആ​ഴ​ത്തി​ലോ​ടി​യ

വേ​രു​ക​ളു​മ​വ​ർ പി​ഴു​തെ​റി​ഞ്ഞു

ഞ​ങ്ങ​ൾ ന​ട്ട ഒ​ലി​വു​മ​ര​ങ്ങ​ളും

ഓ​റ​ഞ്ച് മ​ര​ങ്ങ​ളു​മു​ണ​ക്കി​യ​ല്ലോ

സ്വ​ന്ത​മാ​യൊ​രി​ട​വു​മി​ല്ല

തി​ന്നാ​നൊ​രു​പി​ടി വ​റ്റു​മി​ല്ല

ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ല്ല ദേ​ശ​വും ദേ​ശീ​യ​ഗാ​ന​വും

ആ​യി​രം കു​ഞ്ഞി​നെ കൊ​ന്ന​ശേ​ഷം

കാ​പ​ട്യ യോ​ഗ​ങ്ങ​ൾ ചേ​ർ​ന്നീ​ടു​ന്നു.

ഐ​ക്യ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ൻ ത​ല​വ​രൊ​ന്നാ​യ്

ചു​മ്മാ​തെ ക​ണ്ണീ​ർ പൊ​ഴി​ച്ചീ​ടു​ന്നു

പാ​ൽ കൊ​ടു​ക്കും കൈ​ക​ൾ

കൊ​ത്തീ​ടു​വാ​ൻ പി​ന്നി​ലൂ​ടെ പ​രി​ശീ​ല​ന​വും

തെ​രു​വു​നാ​യ്ക്ക​ള്‍ക്കൊ​പ്പ​മെ​ത്തീ​യ​വ​ർ

നി​സ്സ​ഹാ​യ​രാം ഞ​ങ്ങ​ളെ ക​ടി​ച്ചു​കീ​റാ​ൻ

കാ​തു​തു​ള​ക്കു​ന്നു

വെ​ടി​തീ​ർ​ത്ത ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ൾ

ക​ൺ​മു​ന്നി​ൽ നൃ​ത്ത​മാ​ടു​ന്നു

ക്രൂ​ര​പ്പി​ശാ​ചു​ക്ക​ൾ

ഒ​ലി​വു​മ​ര​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നെ സാ​ക്ഷി

പ​ത​റി​ല്ല ത​ള​രി​ല്ല ഒ​ന്നു​കൊ​ണ്ടും

ഖാ​ലി​ക്കും മാ​ലി​ക്കു​മേ​ക​നെ​ന്ന

വി​ശ്വാ​സം ദൃ​ഢ​മു​ള്ള കാ​ല​ത്തോ​ളം.