റ​മ​ദാ​നി​ലെ ഒ​രു പ​റ്റു​ബു​ക്കി​ന്റെ ക​ഥ

നോ​മ്പോ​ർ​മ എ​ന്നും കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തേ​ക്കു​ള്ള ഒ​രു തി​രി​ച്ചു​പോ​ക്കാ​ണ്. ആ ​തി​രി​ച്ചു​പോ​ക്കി​ലെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​രെ​ല്ലാം കാ​ണാ​മ​റ​യ​ത്തെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​വ​രെ ഓ​ർ​ക്കാ​തെ ഒ​രു ദി​ന​വും ക​ട​ന്നു​പോ​യി​ട്ടു​മി​ല്ല. ഉ​പ്പ, വെ​ല്ലി​മ്മ, മാ​മു​ക്ക... ഇ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു​പാ​ടു​പേ​ർ. എ​ന്റെ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ കു​ട്ടി​ക​ളെ​ല്ലാം​ത​ന്നെ നോ​മ്പെ​ടു​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ​രും നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട്ടൊ​ന്നു​മ​ല്ല. നോ​മ്പു​വ​ന്നാ​ൽ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും​പോ​ലെ ഞ​ങ്ങ​ളും നോ​മ്പെ​ടു​ക്കും.

മ​ല​പ്പു​റം ജി​ല്ല​യി​ലെ പൊ​ന്നാ​നി താ​ലൂ​ക്കി​ലെ മാ​റ​ഞ്ചേ​രി​യാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ നാ​ട്. പു​രോ​ഗ​മ​നാ​ശ​യ​ങ്ങ​ൾ ചി​ന്ത​ക​ളു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു വീ​ട്ടു​കാ​ർ. ഇ. ​മൊ​യ്തു മൗ​ല​വി വെ​ല്ലി​പ്പ​യു​ടെ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നാ​ണ്.

ഇ​തൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഉ​പ്പ ഞ​ങ്ങ​ളെ ‘ന​ബ​യ്തു സൗ​മ​അ​തി​ൻ അ​ൻ അ​ദാ​ഇ’ എ​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന ഉ​രു​വി​ട്ട് ‘റ​മ​ദാ​നി​ലെ നോ​മ്പ് നോ​ൽ​ക്കാ​ൻ നി​യ്യ​ത്ത് ചെ​യ്യു​ന്നു’ എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച് എ​ന്റെ​യും ഇ​ക്കാ​ക്ക​യു​ടെ​യും നോ​മ്പു​റ​പ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​ന് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റാ​ൽ ഉ​പ്പാ​ക്കും വെ​ല്ലി​മ്മാ​ക്കും മാ​മു​ക്കാ​ക്കും ഭ​ക്ഷ​ണം എ​ത്തി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക​ൽ എ​ന്റെ ഡ്യൂ​ട്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. വി​ള​മ്പി​ത്ത​രാ​നും അ​ത് ന​ടു​മു​ഖം വ​രെ കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​നും ആ​ളു​ണ്ട്. അ​തു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് മു​ൻ​വ​ശ​ത്ത് ഉ​പ്പാ​ക്കും മാ​മു​ക്കാ​ക്കും മ​റ്റു​മാ​യി മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് എ​ത്തി​ച്ചാ​ൽ മ​തി. മാ​മു​ക്ക ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​യ​ൽ​വാ​സി​യാ​ണ്. എ​ന്നും വൈ​കീ​ട്ട് വ​ന്ന് കു​റേ​നേ​രം വെ​ല്ലി​മ്മ​യു​ടെ​യും ഉ​പ്പ​യു​ടെ​യും കൂ​ടെ ഇ​രു​ന്ന് സം​സാ​രി​ച്ച് രാ​ത്രി​ഭ​ക്ഷ​ണ​വും ക​ഴി​ച്ചാ​ണ് മ​ട​ങ്ങാ​റ്. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ ഒ​രം​ഗം​ത​ന്നെ. നോ​മ്പാ​യാ​ൽ അ​ത്താ​ഴം ക​ഴി​ഞ്ഞേ മ​ട​ങ്ങു​ക​യു​ള്ളൂ.

എ​ന്നെ​ക്കാ​ൾ ര​ണ്ടു വ​യ​സ്സി​നു മൂ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു ‘ഇ​ക്കാ​ക്ക’ എ​ന്നു വി​ളി​ക്കു​ന്ന എ​ന്റെ ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ അ​ക്ബ​ർ. വി​കൃ​തി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും വെ​ല്ലി​മ്മാ​ന്റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. വെ​ല്ലി​പ്പ അ​ബ്ദു മാ​സ്റ്റ​റി​ന് ഒ​രു എ​ൽ.​പി സ്കൂ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വെ​ല്ലി​പ്പ മ​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്ത് ജോ​ലി​യൊ​ന്നും ഇ​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന മ​ക​ൻ ഖാ​ലി​ദി​നെ സ്കൂ​ൾ മാ​നേ​ജ​രാ​ക്ക​ണം എ​ന്ന് എ​ന്റെ ഉ​പ്പ​യോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പ്ര​കാ​രം സ്കൂ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ​താ​യി. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ എ​ൽ.​പി പ​ഠ​ന​വും അ​വി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​ഞ്ചാം ക്ലാ​സി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ഇ​ക്കാ​ക്കാ​ടെ വി​കൃ​തി​യെ​ല്ലാം ഇ​നി ത​ന്റെ മേ​ൽ​നോ​ട്ട​ത്തി​ലാ​വാം എ​ന്ന് ക​രു​തി​യി​ട്ടാ​വും ഉ​പ്പ, താ​ൻ അ​ധ്യാ​പ​ക​നാ​യ പ​ന​മ്പാ​ട് സ്കൂ​ളി​ൽ അ​വ​നെ​യും ചേ​ർ​ത്തു. സ്കൂ​ളി​ൽ ചേ​ർ​ത്ത​തി​നൊ​പ്പം ഉ​പ്പ ചാ​യ കു​ടി​ക്കു​ന്ന ക​ട​യി​ൽ ഇ​ക്കാ​ക്കാ​നെ​യും പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ക​ഴി​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യാ​ൽ ഇ​വി​ടെ​നി​ന്ന് ക​ഴി​ച്ചോ​ളാ​ൻ ഇ​ക്കാ​ക്ക​ക്ക് അ​നു​മ​തി​യും ന​ൽ​കി.

അ​ക്കൊ​ല്ലം റ​മ​ദാ​ൻ എ​ത്തി. പ​തി​വു​പോ​ലെ ഞ​ങ്ങ​ൾ നോ​മ്പെ​ടു​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി. ഇ​ക്കാ​ക്ക​യു​ടെ നോ​മ്പി​ന് വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു അം​ഗീ​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു വെ​ല്ലി​മ്മാ​ടെ അ​ടു​ത്ത്. നോ​മ്പ് തു​റ​ക്കാ​ൻ സ​മ​യ​മാ​യാ​ൽ.

‘ആ ​ചെ​ക്ക​ന് നോ​മ്പു​ള്ള​താ, വേ​ഗം കൊ​ടു​ക്കി​ൻ’... എ​ന്നൊ​ക്കെ പ​റ​ഞ്ഞ് ഇ​ക്കാ​ക്കാ​ക്ക് ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലൊ​ക്കെ വ​ള​രെ ഉ​ത്സാ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു. ര​ണ്ടു വ​യ​സ്സി​നു താ​ഴെ​യു​ള്ള ഒ​രു പെ​ൺ​കു​ട്ടി​യു​ണ്ടെ​ന്നും അ​വ​ൾ​ക്ക് നോ​മ്പു​ണ്ടോ എ​ന്നൊ​ന്നും വെ​ല്ലി​മ്മ അ​റി​യു​ന്നു​പോ​ലു​മി​ല്ല. എ​ന്താ​യാ​ലും ഞ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഭം​ഗി​യോ​ടെ 30 നോ​മ്പു​മെ​ടു​ത്തു. പെ​രു​ന്നാ​ളും ക​ഴി​ഞ്ഞു.

അ​ടു​ത്ത​ദി​വ​സം ഉ​പ്പ സ്കൂ​ൾ വി​ട്ടു​വ​ന്ന​ത് ഒ​രു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​യോ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഉ​പ്പാ​ന്റെ കൈ​യി​ലൊ​രു ബി​ല്ലും. നോ​മ്പ് ക​ഴി​ഞ്ഞ് പ​തി​വു​പോ​ലെ സ്കൂ​ളി​ലെ സ്റ്റാ​ഫ് റൂ​മി​ലേ​ക്ക് ചാ​യ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഉ​പ്പാ​നെ വ​ര​വേ​റ്റ​ത് ആ ​ബി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ‘എ​ന്റെ നോ​മ്പു​കാ​ര​ൻ ഇ​ക്കാ​ക്കാ​ന്റെ റ​മ​ദാ​നി​ലെ പ​റ്റു​ക​ണ​ക്ക്...’ -അ​വ​ൻ നോ​മ്പ് മു​പ്പ​തി​നും അ​വി​ടെ പോ​യി വേ​ണ്ട​തൊ​ക്കെ വാ​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ച്ചി​രു​ന്നു എ​ന്ന് ബി​ല്ലു​കി​ട്ടി​യ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു ഉ​പ്പ അ​റി​ഞ്ഞ​ത്, ഉ​പ്പ​യി​ലൂ​ടെ ഞ​ങ്ങ​ളും...