ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ രണ്ടു ദശകങ്ങളായി മലയാളിയുടെ നിത്യജീവിതത്തിന്‍െറ ഭാഗമാണ്. കേരളീയ സാമൂഹിക സാംസ്കാരിക, രാഷ്ട്രീയ മണ്ഡലത്തെ അത് പോസിറ്റിവായും നെഗറ്റീവായും സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ ദൃശ്യമാധ്യമപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്‍െറ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ കൊള്ളാവുന്ന ഒരു സിനിമ പോലും മലയാളത്തില്‍ നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ശ്രീബാല കെ. മേനോന്‍െറ ‘ലവ് 24x7’ എന്ന ചിത്രം ആ കുറവ് നികത്തുമെന്നായിരുന്നു ഈയുള്ളവന്‍ കരുതിയിരുന്നത്. കാരണം ശ്രീബാല കഴിവുള്ള എഴുത്തുകാരിയാണ്. ദൃശ്യമാധ്യമരംഗവുമായി അവര്‍ക്ക് അടുത്ത ബന്ധമുണ്ട്. എന്നാല്‍ ആ ധാരണ തെറ്റാണെന്ന് ചിത്രം തെളിയിക്കുന്നു. ആ മാധ്യമലോകത്തേക്കുള്ള പാളിനോട്ടം പോലുമാവുന്നില്ല ഈ സിനിമ. ക്യാമറക്കു പിന്നിലെ വാര്‍ത്താവതാരകരുടെ സാധാരണജീവിതത്തിലേക്കു കണ്ണയക്കുന്നതാണ് തന്‍െറ ആദ്യ സിനിമ എന്ന ശ്രീബാലയുടെ അവകാശവാദം ഇവിടെ അസ്ഥാനത്താവുന്നു. ചാനല്‍രംഗത്തെ കിടമല്‍സരങ്ങളെക്കുറിച്ചും വേജ്ബോഡ് സമരത്തെക്കുറിച്ചും ഹയര്‍ ആന്‍റ് ഫയര്‍ സംസ്കാരത്തെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ അങ്ങിങ്ങ് ചില പരാമര്‍ശങ്ങളുണ്ട് എന്നുമാത്രം. കേരളത്തിലെ ചാനല്‍രംഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചില കമന്‍റുകള്‍ സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വായില്‍ തിരുകിക്കയറ്റിയിട്ടുണ്ട്. അത്രയേയുള്ളൂ. ചാനല്‍ലോകത്തിന്‍െറ ഉള്ളറകള്‍ തുറന്നുകാട്ടുന്ന ഒരു ദൃശ്യംപോലും ചിത്രത്തിലില്ല. ദൃശ്യമാധ്യമപ്രവര്‍ത്തനത്തിലെ പോസിറ്റിവോ നെഗറ്റീവോ ആയ, ത്രസിപ്പിക്കുന്ന, ഉദ്വേഗഭരിതമായ ഒരു ചലനം പോലും ഇതില്‍ കാണാനാവില്ല. ഒരു ചാനലിന്‍െറ ഓഫീസില്‍ നടക്കുന്ന അതിസാധാരണമായ പ്രണയകഥ. അത് ചാനലിലല്ല ചായക്കടയില്‍ നടന്നാലും ഒരു വ്യത്യാസവുമുണ്ടാവാന്‍ പോവുന്നില്ല.
ശ്രീബാല കെ. മേനോന്‍ എഴുത്തുകാരിയെന്ന നിലയില്‍ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട ശേഷമാണ് സിനിമാ രംഗത്ത് എത്തുന്നത്. ‘19, കനാല്‍ റോഡ്’ എന്ന പുസ്തകം 2005ലെ മികച്ച ഹാസ്യസാഹിത്യത്തിനുള്ള കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരം നേടിയിരുന്നു. ഒരു ദശകം മുമ്പ് ഒരു വനിതാപ്രസിദ്ധീകരണത്തില്‍ അവര്‍ എഴുതിയിരുന്ന പ്രതിമാസപംക്തി നര്‍മത്തിന്‍െറ ശക്തമായ അടിയൊഴുക്കുള്ള ആഴമേറിയ ജീവിതവീക്ഷണങ്ങളാല്‍ സമൃദ്ധമായിരുന്നു. ‘നരേന്ദ്രന്‍ മകന്‍ ജയകാന്തന്‍ വക’ എന്ന ചിത്രം മുതലാണ് അവര്‍ സത്യന്‍ അന്തിക്കാടിന്‍െറ അസിസ്റ്റന്‍റാവുന്നത്. ‘ഭാഗ്യദേവത’ എന്ന ചിത്രത്തോടെ അസോസിയേറ്റ് ഡയരക്ടറായി. ഒരു എഴുത്തുകാരിയുടെ ചിത്രമെന്ന നിലയില്‍ പ്രേക്ഷകനു പ്രതീക്ഷിക്കാവുന്ന പ്രമേയഗൗരവമോ, പ്രമുഖ സംവിധായകന്‍െറ കളരിയില്‍ പഠിച്ചുവളര്‍ന്ന ചലച്ചിത്രകാരിയെന്ന നിലയില്‍ ഈ മാധ്യമത്തിലുള്ള കൈത്തഴക്കമോ പ്രതീക്ഷിച്ചുപോവുന്നവര്‍ക്ക് കടുത്ത നിരാശയായിരിക്കും ഫലം. ഒരു എഴുത്തുകാരിയെന്ന നിലയിലും ചലച്ചിത്രകാരിയെന്ന നിലയിലും അഞ്ജലി മേനോനുമായി വിദൂരമായ താരതമ്യംപോലും അര്‍ഹിക്കുന്നില്ല ശ്രീബാല കെ. മേനോന്‍ എന്നുകൂടി പറയട്ടെ.
ഒരു ദൃശ്യത്തിലോ വാക്കിലോ പോലും പുതുമയുണ്ടാവരുത് എന്ന നിര്‍ബന്ധബുദ്ധിയുണ്ടായിരുന്നു സംവിധായികക്ക് എന്നു തോന്നും ചിത്രം കണ്ടാല്‍. പിന്നെ പ്രമേയത്തില്‍ മാത്രമായിട്ടെന്തിന് പുതുമ?. പ്രേമം എന്നു തന്നെയാണ് സിനിമയുടെ പേര്. ഇംഗ്ളീഷില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നുവെന്നു മാത്രം. അല്‍ഫോണ്‍സ് പുത്രന്‍ പറഞ്ഞുപഴകിയ പ്രേമകഥ പുതുമയോടെ പറഞ്ഞ് കൈയടി നേടിയപ്പോള്‍ ശ്രീബാല നൂറ്റൊന്നാവര്‍ത്തിച്ച കഥ അത്രയുംതന്നെ പഴകിയ ആഖ്യാനത്തില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കൈയടി പോയിട്ട് ആളനക്കമില്ല തിയറ്ററില്‍. ആദ്യദിനത്തില്‍ പോലും.
ഒട്ടും ശില്‍പഭദ്രതയില്ലാത്ത തിരക്കഥയാണ് സംവിധായിക ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. മുഖ്യകഥ തുടങ്ങി പാതിവഴിയി ലെത്തുമ്പോഴേക്കും അതിനെ അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഉപകഥ തുടങ്ങുന്നു. രണ്ടിനെയും സമാന്തരമായി വികസിപ്പിക്കാന്‍ ദുര്‍ബലമായ ശ്രമം നടത്തുന്നു. ഫലത്തില്‍ മുഖ്യകഥയും ഉപകഥയും രസച്ചരട് മുറിച്ചെറിയുന്നു. ഇരുകഥകളിലെയും കഥാപാത്രങ്ങളാവട്ടെ സ്വന്തം ഭൂതകാലം പറഞ്ഞ് നമ്മുടെ ക്ഷമ കെടുത്തുന്നു. മുഖ്യധാരാ സിനിമ ഇന്‍റര്‍വെല്‍ പഞ്ച് എന്നു വിളിക്കുന്ന ഒരു ആഖ്യാനസൂത്രമുണ്ട്. പ്രേക്ഷകന്‍ ഇടവേളക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോവാതിരിക്കാന്‍ കാട്ടുന്ന തക്കിടിവേല. ഈ ചിത്രത്തിലെ ഇന്‍റര്‍വെല്‍പഞ്ചു കണ്ടാല്‍ ജിജ്ഞാസ സഹിക്കവയ്യാതെ നമ്മള്‍ കൂട്ടിലിട്ട വെരുകിനെപ്പോലെ തിയറ്ററിനകത്ത് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഓടും. ‘പാഞ്ചജന്യം’ എന്ന പുതിയ ചാനല്‍ തുടങ്ങാന്‍ പോവുന്നു എന്ന ക്ളാസിഫൈഡ് പരസ്യം കഥാനായകന്‍ വായിക്കുന്നതാണ് ആ ദൃശ്യം. ഒപ്പം ഉപകഥയിലെ നായകന്‍ ശശികുമാര്‍ കടന്നുവരുന്നു.
സംസ്കൃതപദജടിലമായ ഭാഷ അഭിമുഖത്തിന് ഉപയോഗിക്കുന്ന മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകന്‍ കെ.പി മോഹനനെ ആക്ഷേപഹാസ്യപരമായി ചിത്രീകരിക്കാന്‍ നിയുക്തനായിരിക്കുന്നത് പ്രമുഖ നാടകസംവിധായകന്‍ ജയപ്രകാശ് കുളൂര്‍ ആണ്. മാഹിക്കാരന്‍ രൂപേഷ് നമ്പ്യാരുടെ നാട്ടിലെ ഭാഷയും തിരുവനന്തപുരത്തുകാരി കബനിയുടെ ഭാഷയും ഒന്നുരണ്ടിടങ്ങളില്‍ ചിരിയുണര്‍ത്തുന്നു. മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരുടെ ബൈലൈന്‍ നിശ്ചയിക്കുന്നതിനിടെ ജാതിവാല്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള ചില പരിഷ്കാരങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കുന്നതിനെ ആക്ഷേപഹാസ്യവിമര്‍ശനത്തിന് വിധേയമാക്കുന്നുണ്ട് ചിത്രത്തില്‍. അങ്ങനെയാണ് കബനിയെ കബനി കാര്‍ത്തികയാക്കുന്നത്. മലയാള മാധ്യമലോകത്ത് ഏറ്റവും അശ്ളീലമായി കാണുന്നത് ബൈലൈനിലെ ജാതിവാലുകളാണ്. ശ്രീബാല കെ. മേനോന്‍െറ സിനിമയിലെ കേന്ദ്രകഥാപാത്രം രൂപേഷ് നമ്പ്യാരാണ് എന്നോര്‍ക്കുക. സംവിധായികയും അവര്‍ ആദര്‍ശവത്കരിച്ച കഥാപാത്രവും ഒരുപോലെ ജാതിവാല്‍ പേറുന്നവര്‍. നവചാതുര്‍വര്‍ണ്യത്തിന്‍െറ ജീര്‍ണതയെ ആഘോഷിക്കുന്നതിനിടെ ഒരു ദലിത് സ്ത്രീയെ കാണിക്കുന്നുണ്ട് സംവിധായിക. എന്തിനോ എന്തോ...!
വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ അവരുടേത് മാത്രമാണ്, മാധ്യമത്തിേൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.