വയലാറിലെ കനൽപ്പൂക്കൾ

കാ​ലാ​തി​വ​ർ​ത്തി​യാ​ണ്​ ക​ഥ. വാ​മൊ​ഴി​യു​ടെ ഉ​ൽ​പ​ത്തി​നാ​ൾമു​ത​ൽ​ക്കി​ന്നോ​ളം, ക​ഥ​കേ​ട്ടാ​ണ്​ മ​നു​ഷ്യ​പ​ര​മ്പ​ര​ക​ൾ വ​ള​ർ​ന്ന​ത്. പു​ല്ലും പൂ​വും അ​ശ​രീ​രി​ക​ളും അ​രു​വി​ക​ളു​മാ​യ യ​ക്ഷ^​ഗ​ന്ധ​ർ​വ​ന്മാ​രും തു​ട​ങ്ങി, ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളാ​ത്ത​ത്​ യാ​തൊ​ന്നു​മി​ല്ല എ​ന്നൊ​രു സാ​ർ​വ​ലൗ​കി​ക​ത​യാ​ണ്​ ക​ഥ. ജീ​വി​ത​ത്തി​െ​ൻ​റ നി​ർ​വ​ച​നം​പോ​ലും ‘‘അ​തൊ​രു ക​ഥ​യി​ല്ലാ​യ്​​മ’’​യ​ല്ലേ എ​ന്നൊ​ര​പ​ക​ടം നി​റ​ഞ്ഞ വാ​ച​ക​ത്തി​ലു​ണ്ട്.

‘‘ഒ​രി​ട​ത്ത്​’’ എ​ന്നാ​ണ്​ ക​ഥ​ക​ൾ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​ത്. എ​ല്ലാ ക​ഥ​ക​ളും അ​തെ. ഒ​രി​ട​ത്ത്​ എ​ന്നോ ‘‘Once upon a time’’ എ​ന്നോ ഒാ​ർ​ക്കാ​ത്ത ബാ​ല്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ല. ഒ​രു പൗ​രാ​ണി​ക സ​ന്ധ്യ​യി​ൽ, ന​ദീ​തീ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ പാ​റ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ, ക​ത്തി​ച്ചി​ട്ട തീ​കു​ണ്ഡ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ചു​റ്റും വ​ട്ട​മി​ട്ടി​രു​ന്ന ആ​ദി​മ​നു​ഷ്യ​രും ക​ഥ​ക​ളാ​വ​ണം പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത്.ഇ​ന്നും ഒാ​രോ പ്ര​ഭാ​ത​വും പു​തി​യ ക​ഥ​ക​ളു​മാ​യി​ട്ടാ​ണ്​ ഉ​ണ​രു​ന്ന​ത്. അ​ടി​സ്​​ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി വ​യലാ​ർ മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി, ഇൗ ​പ​ര​മ്പ​ര​യു​ടെ ക​ണ്ണി​യാ​ണ്​; ഒ​രു ക​ഥ​പ​റ​ച്ചി​ലു​കാ​ര​നാ​ണ്. ‘വ​യ​ലാ​റി​ലെ ക​ന​ൽ​പൂ​ക്ക​ൾ’ എ​ന്ന ക​ഥാസ​മാ​ഹാ​ര​ത്തി​ലെ പ​തി​മൂ​ന്നു ക​ഥ​ക​ളും ക​ഥ^​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​െ​ൻ​റ പാ​ര​മ്പ​ര്യ​വ​ഴി​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ മാ​റി​ന​ട​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണ്. ക​ണ്ടും കേ​ട്ടും പ​രി​ച​യി​ച്ചും പോ​ന്ന ക​ഥാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ വി​ഭി​ന്ന​മാ​യ​വ. ഇൗ ​ക​ഥ​ക​ളെ അ​നു​ഭ​വ​ക്ഷ​മ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി​ത്തീ​ർ​ക്കു​ന്ന​തും ഇൗ ​വി​ഭി​ന്ന ത​ല​മാ​ണ്.

മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി, കൃ​ത​ഹ​സ്​​ത​നും ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നി​യു​മാ​യ ഒ​രു സി​നി​മ​ാക്കാ​ര​നാ​ണ്. മ​ല​യാ​ള ടെ​ലി​വി​ഷ​ൻ ച​രി​ത്ര​ത്തി​ൽ, പു​തു​വ​ഴി​ക​ൾ വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നി​ട്ടു​പോ​ലും അ​തി​െ​ൻ​റ അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട​ലു​ക​ളു​ടെ മു​ൻ​നി​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന്​ ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​തേ മ​ന​സ്സ്, ഇൗ ​ക​ഥ​ക​ളി​ലും കാ​ണാം. സം​ഭ​വ​ബ​ഹു​ല​മാ​യ ക​ഥ മു​ന്നോ​ട്ടു​വെ​ച്ചു​ത​ന്നി​ട്ട്​ ക​ഥാ​കാ​ര​ൻ മാ​റി​നി​ൽ​ക്കു​ക​യും ക​ഥ സ്വ​യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന കാ​ഴ്​​ച മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ണ്.

ഇൗ ​സ​മാ​ഹാ​ര​ത്തി​ലെ പ​ന്ത്ര​ണ്ടാ​മ​ത്​ ക​ഥ​യാ​ണ്​ ‘മാ​ലാ​ഖ​മാ​രു​ടെ ചും​ബ​നം’. അ​ഞ്ചു വ​യ​സ്സു​കാ​രു​ടെ സ്​​കൂ​ൾ വാ​ർ​ഷി​ക ദി​ന​ത്തി​ൽ, ഏ​യ്​​ഞ്ച​ൽ നൃ​ത്ത​ത്തി​നി​ടെ, ര​ണ്ട്​ കു​ഞ്ഞു​മാ​ലാ​ഖ​മാ​ർ സ്​​റ്റേ​ജി​ൽ​വെ​ച്ച്​ ചും​ബി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്ത്​ അ​വ​രു​ടെ സം​ഭ​വ​ബ​ഹു​ല​മാ​യ ജീ​വി​തം ആ​രം​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്​ കൗ​തു​ക​ക​ര​മാ​യ കാ​ഴ്​​ച​യാ​വു​ന്നു. കേ​ര​ളീ​യ സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്​ ദി​ശാ​വ്യ​തി​യാ​നം വ​രു​ത്തി​യ ര​ണ്ട്​ തീ​വ്ര വി​പ്ല​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​ഥ​ക​ൾ (വ​യ​ലാ​റി​ലെ ക​ന​ൽ​പൂ​ക്ക​ൾ, മു​ല​ചെ​ത്തി​പ്പ​റ​മ്പി​ലെ ന​ങ്ങേ​ലി) മു​ന്നി​ലും ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്​ ഇൗ ​ക​ഥാ​കൃ​ത്ത്​ ഒ​രു സി​നി​മ സം​വി​ധാ​യ​ക​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്. പ​ത്ര​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​നി​ൽ​നി​ന്ന്​ സം​വി​ധാ​യ​ക​നി​േ​ല​ക്കു​ള്ള രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്രാ​പ്​​തി​യി​ൽ, അ​ക്ഷ​ര​ജ്വാ​ല​ക​ൾ മ​ന​സ്സി​ൽ കെ​ടാ​തെ സൂ​ക്ഷി​ച്ച ഒ​രു സൂ​ക്ഷ്​​മ​പ​ടു​വി​െ​ൻ​റ മ​ന​സ്സാ​ണ്​ ഇൗ ​ക​ഥ​ക​ളെ സൃ​ഷ്​​ടി​ച്ച​ത്.

1946ലാ​ണ്​ പു​ന്ന​പ്ര​യി​ലും വ​യ​ലാ​റി​ലും സി.​പി​യു​ടെ പ​ട്ടാ​ള​ത്തി​െ​ൻ​റ ന​ര​വേ​ട്ട ന​ട​ക്കു​ന്ന​ത്. വ​യ​ലാ​റി​െ​ൻ​റ ചൊ​രി​മ​ണ​ലി​ൽ വീ​ണ​ത്, ആ​യി​ര​ത്തി​ല​ധി​കം പേ​രു​ടെ നെ​ഞ്ചി​െ​ല ചോ​ര​യാ​ണ്. ത​ക​ർ​ന്നു​പോ​യ ജീ​വി​ത​ങ്ങ​ൾ​ക്ക്​ ക​ണ​ക്കു​മി​ല്ല. അ​വി​ടെ​നി​ന്ന്​ തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​െ​ൻറ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കും 1947 ജൂ​ലൈ​യി​ൽ കെ.​സി.​എ​സ്. മ​ണി, സി.​പി​ക്കു​നേ​രെ ന​ട​ത്തി​യ വ​ധ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കും ക​ട​ന്നാ​ണ്​ ച​രി​ത്രം സ്വ​ത​ന്ത്ര ഇ​ന്ത്യ​യി​ലേ​ക്കെ​ത്തു​ന്ന​ത്. ഒ​രു സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​സ​മ​ര​മെ​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ൾ ഇൗ ​വി​ശു​ദ്ധ​യു​ദ്ധം ക​മ്യൂ​ണി​സ്​​റ്റു​ക​ൾ ആ​സൂ​ത്ര​ണം ചെ​യ്​​ത വി​പ്ല​വ​മാ​യി ക​ണ​ക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊ​ണ്ടും ച​രി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാ​ർ അ​ത്ത​ര​ത്തി​ൽ ലേ​ബ​ൽ ചെ​യ്​​ത​തു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ണ്​ പു​ന്ന​പ്ര വ​യ​ലാ​ർ സമരം, പാ​ർ​ശ്വ​വ​ത്​​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത്. ഇൗ ​സം​ഘ​ർ​ഷ​ത്തി​െ​ൻ​റ ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ ക​ണ്ടെ​ടു​ത്ത ജീ​വി​ത​ത്ത​ി​െ​ൻ​റ പ​ച്ച​നേ​രു​ക​ളാ​ണ്​ ‘വ​യ​ലാ​റി​ലെ ക​ന​ൽ​പൂ​ക്ക​ൾ’ എ​ന്ന ആ​ദ്യ​ക​ഥ.

ഇൗ ​ക​ഥ വാ​യി​ക്കു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ, തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും വ​യ​ലാ​റി​ലേ​ക്ക്​ ഒ​രു യാ​ത്ര ന​ട​ത്ത​ണം. വെ​ടി​ക്കു​ന്നും ര​ക്​​ത​സാ​ക്ഷി സ്​​മാ​ര​ക​വും കാ​ണ​ണം. ത​െ​ൻറ​യു​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ ദി​ഗ​ന്ത​ങ്ങ​ളെ ഭേ​ദി​ക്കു​മാ​റ്​​ ‘‘ലാ​ൽ​സ​ലാം’’ എ​ന്നൊ​രു ഗ​ർ​ജ​നം ഉ​യ​രു​ന്ന​ത്​ അ​ത്ഭു​ത​ത്തോ​ടെ ശ്ര​വി​ക്കാ​നാ​വും. അ​താ​ണ്​ ഇൗ ​ക​ഥ, കാ​ലാ​തീ​ത​മാ​യ ഒ​ര​ന്യൂ​ന അ​നു​ഭ​വ​മാ​യി വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.
​െഎ.​എ.​എ​സു​കാ​ർ ത​ല​പ്പ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന വ​ലി​യൊ​രു സ​ർ​ക്കാ​ർ ആ​ർ​ഭാ​ട​ത്തി​െ​ൻ​റ മു​ഖ​മാ​ണ്​ ന​മ്മു​ടെ ടൂ​റി​സ​ത്തി​ന്. അ​ത്​ വി​ക​സി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള ത​ന്ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂ​പ​വ​ത്​​ക​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള ആ​ഗോ​ള ത​ന്ത്ര​പ്പാ​ടി​ലാ​ണ്​ ഇൗ ​സം​വി​ധാ​ന​മ​​ത്ര​യും ഇൗ ​വ​കു​പ്പ്​ രൂ​പ​വ​ത്​​കൃ​ത​മാ​യ കാ​ലം മു​ത​ൽ. ഒ​രൊ​റ്റ വ​രി​യി​ൽ, ഒ​രു സ​ൂ​ത്ര​വാ​ക്യം കു​റി​ച്ച്​ മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി ഇ​തി​െ​ൻ​റ പ​രം​പൊ​രു​ൾ ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന കാ​ഴ്​​ച അ​ത്ഭു​താ​വ​ഹ​മാ​ണ്. ഒ​രു ഒ.​വി. വി​ജ​യ​ൻ സ​റ്റ​യ​റി​നെ ഒാ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ‘തെ​ണ്ടി​ക​ളു​ടെ സം​വാ​ദ’​ത്തി​ലാ​ണ്​ ‘‘വ​ര​ത്ത​ന്​ ക​ള്ളും പെ​ണ്ണും കൊ​ടു​ക്ക​ണം, എ​ന്നാ​ലേ ടൂ​റി​സം വി​ക​സി​ക്കൂ’’ എ​ന്ന ആ ​സൂ​ത്ര​വാ​ക്യ​മു​ള്ള​ത്. (‘പു​ന്ന​യ്​​ക്ക വി​ക​സ​ന കോ​ർ​പ​റേ​ഷ​ൻ’ എ​ന്ന മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി​യ​ു​ടെ കൃ​തി​യു​മാ​യി ചേ​ർ​ത്തു​വാ​യി​ക്കു​േ​മ്പാ​ൾ, സു​താ​ര്യ​മാ​യ ഒ​രു വ​ക സ​റ്റ​യ​റി​നു​ട​മ​യാ​ണ്​ ഇ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്ന്​ വെ​ളി​പ്പെ​ടും.)

​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ ‘അ​ന്തി​മി​നു​ക്ക​ങ്ങ​ൾ’ ഒ​രു സാ​ധാ​ര​ണ ക​ഥ​യാ​ണ്. അ​തി​നെ അ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ജാ​ല​വി​ദ്യ ക​ഥാ​കാ​ര​ൻ നി​ർ​വ​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്​ അ​തി​െ​ൻ​റ അ​വ​സാ​ന വാ​ച​ക​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണ്. ‘‘എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടോ, എ​െ​ൻ​റ കൈ​ക​ൾ വി​റ​ക്കു​ന്നു. എ​നി​ക്ക്​ ഇ​നി​യൊ​ന്നും എ​ഴു​താ​നാ​വി​ല്ല.’’ സു​ദീ​ർ​ഘ വി​ര​ഹ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി​യ ക​ഥാ​കൃ​ത്താ​യ കാ​മു​ക​നെ​ത്തേ​ടി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ​യി​ലൂ​ടെ ഒ​രു ക​ത്ത്​ പൂ​ർണ​മാ​വു​ന്ന​തി​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്. ജ​യിം​സ്​ കാ​മ​റൂ​ണി​െ​ൻ​റ ‘ടൈ​റ്റാ​നി​ക്​’ എ​ന്ന ചി​ത്ര​ത്തി​ൽ ക​പ്പ​ലി​െ​ൻ​റ ച​ര​ക്കു​മു​റി​യി​ലെ വി​ൻ​ഡേ​ജ്​ കാ​റി​നു​ള്ളി​ലെ ഇ​ണ​ചേ​ര​ലി​നൊ​ടു​വി​ൽ റോ​സ്​ എ​ന്ന പ​തി​നേ​ഴു​കാ​രി ജാ​ക്​ സോ​സ​നോ​ട്​ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ചോ​ദ്യ​വും ഇ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്​ ‘‘നീ, ​വി​റ​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തെ​ന്ത്​?’’
ഇ​ത്, പ്ര​ണ​യ​ത്തി​െ​ൻ​റ പ​ര​കോ​ടി​ഭാ​വ​മാ​ണ്. ശ​രീ​ര​പ​രി​മി​തി​ക​ൾ വി​ട്ടു​യ​രു​ന്ന ആ​ത്​​മാ​വി​െ​ൻ​റ​ പ്ര​ണ​യ​മാ​ണ്​ വി​റ​കൊ​ള്ളു​ന്ന​ത്. അ​നി​ർ​വ​ച​നീ​യ​മാ​യ ആ ​അ​നു​ഭൂ​തി.

‘പ​ച്ച​നി​റ​മു​ള്ള പ​ട്ടി​ക്കു​ട്ടി‘, ‘ക​ട​വ​ത്ത്​ തോ​ണി അ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ൾ’ എ​ന്നി​വ ജീ​വി​ത​ദൗ​ർ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ സൂ​ക്ഷ്​​മ​മാ​യ ഒാ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ളാ​ണ്. ഇൗ ​ഒാ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ൾ, സ​മ​കാ​ലി​ക ക​ഥ​ക​ളി​ലേ​ക്ക്​ തി​രി​ച്ചെ​ത്തു​ന്ന​ത്, ത​ച്ചു​ട​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ന​മ്മു​ടെ വാ​യ​ന​സം​സ്​​കാ​ര​ത്തി​ന്​ ഒ​രു കൈ​ത്താ​ങ്ങാ​യി​ത്തീ​രും. തീ​രേ​ണ്ട​തു​ണ്ട്. ഒ​രു പി​താ​വി​െ​ൻ​റ വാ​ർ​ധ​ക്യ​വ്യ​ഥ​ക​ൾ, അ​യാ​ളു​ടെ മ​ന​സ്സി​നെ താ​ളം​തെ​റ്റി​ക്കു​ന്ന സം​ഭ്ര​മ​ജ​ന​ക​മാ​യ ഒ​ര​വ​സ്​​ഥാ​വി​ശേ​ഷം ‘നാ​രാ​യ​വും നാ​രാ​യ​ണീ​യ​വും’ കൈാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്നു. ‘ഗാ​ന്ധി​മാ​മ്മ​ൻ’ ഒ​ര​ന്ത​ർ​ദേ​ശീ​യ​തയാ​ണ്. ഇ​ദ്ദേ​ഹം ന​മ്മു​ടെ സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തു​മു​ണ്ട്. ഒാ​രോ ദേ​ശ​ത്തിനും ഒാ​രോ ഗാ​ന്ധി​മാ​മ​നുണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. വേ​രു​ക​ളും രൂ​പ​ങ്ങ​ളും വ്യ​ത്യ​സ്​​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നേ​യു​ള്ളൂ. വി​കാ​രം ഒ​ന്നു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ക​ഥ വാ​യി​ക്കു​േമ്പാ​ൾ, ന​ഷ്​​ട​സ്​​മൃ​ത​നാ​യ ഒ​രു ചി​ര​കാ​ല സു​ഹൃ​ത്തി​നെ വീ​ണ്ടും ക​ണ്ടെ​ടു​ത്ത ആ​ർ​ദ്ര​ത അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടും.

ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ഇൗ ​സ​മാ​ഹാ​ര​ത്തി​ലെ മ​റ്റു ക​ഥ​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ വ്യ​ത്യ​സ്​​ത​മാ​ണ്​ ‘പെ​രി​യാ​ർ ഹൗ​സി​ലെ കാ​ട്ടു​ചീ​വീ​ടു​ക​ൾ’. മ​നു​ഷ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​താ​ര്യ​ത​യു​ടെ നൂ​ൽ​പാ​ല​ത്തി​ലൂ​െ​ട​യു​ള്ള അ​വ​സാ​നി​ക്കാ​ത്ത പ്ര​യാ​ണം, ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തെ അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത ട്വി​സ്​​റ്റി​ന്മേ​ൽ സ്​​ത്രീ എ​ന്ന, ഭാ​ര്യ എ​ന്ന മ​ഹാ​സ​ങ്ക​ൽ​പ​ത്തി​െ​ൻ​റ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തി​ലേ​ക്ക്​ പ​ക​ർ​ന്നാ​ട്ടം ന​ട​ത്തു​ന്ന അ​പൂ​ർ​വാ​നു​ഭ​വ​മാ​ണ്​ ഇൗ ​ക​ഥ. കാ​മു​ക​െ​ൻ​റ ക​ര​വ​ല​യ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന്, ഒ​രു ശാ​രീ​രി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തി​െ​ൻ​റ വി​ഷ്​​കം​ഭ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന്​ ന​ന​ഞ്ഞ വ​സ്​​ത്ര​വു​മാ​യി ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക്, ശി​ഥി​ല കാ​മ​ന​ക​ളെ കീ​ഴ്​​പ്പെ​ടു​ത്തി ഒാ​ടി​പ്പോ​വു​ന്ന ഒ​രു ഭാ​ര്യ​യു​ടെ ചി​ത്രം ഒ​രു മ​ഹാ​സ​ന്ദേ​ശ​മാ​ണ്. എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​െ​ൻറ നി​യോ​ഗം ഭം​ഗി​യാ​യി നി​ർ​വ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും ഇ​വി​ടെ​യാ​ണ്.
കാ​മു​ക​െ​ൻ​റ ജ​ഡം പോ​സ്​​റ്റു​മോ​ർ​ട്ടം ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന ഒ​രു ഡോ​ക്​​ട​റു​ടെ ക​ഥ ‘നി​രാ​മ​യ​നി’​ൽ മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി പ​റ​യു​േ​മ്പാ​ൾ, സ​മ​കാ​ലി​ക​ത​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന്​ ക​ഥ​ക്കു​ള്ള നി​മി​ത്ത​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടെ​ടു​ക്കു​ന്ന എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​െ​ൻ​റ മ​ന​സ്സാ​ണ്​ നാം ​കാ​ണു​ന്ന​ത്. ‘‘കാ​ടു​പി​ടി​ച്ചു​കി​ട​ന്ന ആ ​മു​റ്റ​ത്ത്​ അ​താ, ഒ​ര​പ്പൂ​പ്പ​ൻ താ​ടി. അ​ത​ങ്ങ​നെ ഇ​ളം​കാ​റ്റി​െ​ൻറ മെ​ല്ലെ​യു​ള്ള ത​ലോ​ട​ലേ​റ്റ്​ പൊ​ങ്ങി​യും താ​ണും അ​ക​ലു​ന്നു’’ എ​ന്നൊ​രു മ​നോ​ഹ​ര​വാ​ച​കം ഇൗ ​ക​ഥ​യെ വി​ളം​ബ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തും.

ചേ​ർ​ത്ത​ല​യി​ലെ മ​നോ​ര​മ​ക്ക​വ​ല​യി​ലൂ​ടെ ക​ട​ന്നു​പോ​കു​േ​മ്പാ​ൾ, ഘ​നീ​ഭ​വി​ച്ച ഒ​രു ഭൂ​ത​കാ​ലം, ഇ​പ്പോ​ൾ എ​ന്നെ ഗ്ര​സി​ക്കു​ന്നു. അ​തി​െ​ൻ​റ അ​ങ്ങാ​ടി​ത്തി​ര​ക്കു​ക​ൾ നി​ശ്ച​ല​മാ​വു​ക​യും അ​മ​ർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച ഒ​രു പെ​ൺ​നി​ല​വി​ളി എ​െ​ൻ​റ പി​ന്നാ​ലെ വ​രു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന്​ ഇ​റ​ങ്ങി​വ​രു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം, ന​ങ്ങേ​ലി എ​ന്നെ അ​ങ്ങോ​ട്ട്​ കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യും സ്​​ത്രീ​ത്വ​ത്തി​െ​ൻ​റ അ​പാ​ര​വും അ​പ്ര​തി​രോ​ധ്യ​വു​മാ​യ ചെ​റു​ത്തു​നി​ൽ​പി​നു മു​ന്നി​ൽ നി​ർ​ത്തി, വി​ചാ​ര​ണ കൂ​ടാ​തെ വി​ധി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. വ​ർ​ഷ​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ൽ തെ​റി​പ്പാ​ട്ടു കേ​ട്ടു​ന്മാ​ദംകൊ​ള്ളു​ന്ന ഭ​ഗ​വ​തി​േ​യാ​ടു​ള്ള ത​െ​ൻ​റ പ്രേ​മം മ​റ​ച്ചു​വെ​ക്കാ​ത്ത ന​ങ്ങേ​ലി, സ്​​ത്രൈ​ണ​ത​ക​ളു​ടെ കാ​മി​നി​യാ​ണെ​ന്ന്​ വ​രു​ത്തു​ന്നി​ട​ത്തു​ത​ന്നെ, ത​െ​ൻ​റ വ​ക്ഷോ​ജ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ള​വെ​ടു​ക്കാ​ൻ വ​രു​ന്ന പാ​ർ​വ​ത്യ​കാ​ര​െ​ൻ​റ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ പ​ണി​ക്ക​രു​ടെ ഇം​ഗി​ത​മ​റി​യി​ച്ച ചി​ണ്ട​ന്​ ന​ൽ​കു​ന്ന മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു​ള്ള ഒ​ര​ടി​വ​ന്നു​വീ​ഴു​ന്ന​ത്​ പു​രു​ഷ​ത്വ​ത്തി​െ​ൻറ മു​ഖ​ത്താ​ണ്. ഛേദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വ​ക്ഷോ​ജ​ങ്ങ​ൾ പെ​ണ്ണി​െ​ൻ​റ (വെ​റും പെ​ണ്ണ്​ എ​ന്ന്​ പ​ല​പ്പോ​ഴാ​യി ച​രി​ത്രം വ്യ​വ​േ​ച്ഛ​ദി​ച്ച ആ ​വ​ർ​ഗ​ത്തി​െ​ൻ​റ) ആ​ത്​​മാ​ഭി​മാ​ന​ത്തി​െ​ൻ​റ കൊ​ടി​യ​ട​യാ​ള​മാ​യി ഇൗ ​ക​ഥ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ ഉ​ത്സ​വ​ക്കൊ​ടി​യേ​റ്റി​യി​ട്ട ക്ഷേ​ത്ര​ധ്വ​ജം ക​ണ​ക്കെ നി​ല​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

‘പാ​ഴ്​​സി​പ്പെ​ണ്ണും വെ​ളു​ത്ത പൂ​ച്ച​യും’ എ​ന്ന ക​ഥ​യി​ൽ ‘‘ജാ​ന​കി​യ​മ്മ​യു​ടെ ജ​ഡം, പാ​ഴ്​​സി​പ്പെ​ണ്ണി​െ​ൻ​റ പ​റ്റെ മു​ര​ൾ​ച്ച​യോ​ടെ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന പൂ​ച്ച, കോ​രി​ച്ചൊ​രി​യു​ന്ന മ​ഴ, രാ​ത്രി’’ എ​ന്ന്​ മാ​ധ​വ​ൻ​കു​ട്ടി എ​ഴു​തു​ന്നു. അ​തു​ല്യ​മാ​യ ഒ​രു വി​ഷ്വ​ൽ സ​ങ്ക​ല​ന​മാ​ണി​ത്​ എ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ലേ? ഇ​നി​യു​മു​ണ്ട്​: ‘‘പ​ക​ൽ സൂ​ര്യ​െ​ൻ​റ തീ​ക്ഷ്​​​ണ​ത​യി​ൽ ത​ള​ർ​ന്ന ത​െ​ൻ​റ ശ​രീ​രം ന​ക്ഷ​ത്ര​ക്കൈ​ക​ളി​ലെ ത​ണു​ത്ത ത​ലോ​ട​ലു​ക​ൾ​ക്ക്​ ദാ​നം ന​ൽ​കി അ​വ​ൾ ഉ​റ​ങ്ങി’’ (തെ​ണ്ടി​ക​ളു​ടെ സം​വാ​ദം). ‘‘ആ​കാ​ശ​ത്ത്​ അ​റു​പ​ത്തി​നാ​ലു ക​ല​ക​ൾ ഉ​രു​ക്കി വാ​ർ​ത്ത ച​ന്ദ്ര​ക്ക​ഥ. ഭൂ​മി​യി​ൽ ച​ന്ദ്ര​കാ​ന്തം ചും​ബി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തു​ന്ന നി​ശാ​സു​ര​ഭി​ക​ൾ’’ (മു​ള്ളു​ക​ൾ, മു​ത്തു​ക​ൾ). ക​ഥ​ക​ളു​ടെ ത​ല​ക്കെ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി ജാ​ഗ്ര​ത വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന തോ​ന്ന​ൽ ഇ​വി​ടെ പ​ങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു.
‘‘ഒ​രു വി​പ്ല​വ​കാ​രി, ഒ​ന്നി​ലും ഒ​രി​ക്ക​ലും തോ​ൽ​ക്കു​ന്നി​ല്ല’’ എ​ന്ന ആ ​വാ​ച​കം, പു​സ്​​ത​ക​മ​ട​ച്ചു​വെ​ച്ച​ശേ​ഷ​വും ന​മ്മു​ടെ​യു​ള്ളി​ൽ ബാ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കും. ഇൗ ​പു​സ്​​ത​ക​ത്തി​െ​ൻ​റ ധ​ർ​മ​വും അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.