ആ ​വെ​ളി​ച്ചം അ​ണ​ഞ്ഞു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വെ​ളി​ച്ചം നി​ഷ്ക്ര​മി​ച്ച് എ​ങ്ങും ഇ​രു​ട്ട് പ​ര​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളോ​ട് എ​ന്തു പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്നും എ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്നും അ​റി​യാ​തെ ഞാ​ൻ കു​ഴ​യു​ന്നു. ബാ​പ്പു​വെ​ന്ന് നാം ​വി​ളി​ച്ച ന​മ്മു​ടെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട നേ​താ​വാ​യ രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വ് ഇ​താ വി​ട​പ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യാ​മോ​യെ​ന്ന​റി​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലും, ഇ​ത്ര​യും വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ നാം ​അ​ടു​ത്തു ദ​ർ​ശി​ച്ച​പോ​ലെ ഇ​നി​യൊ​രി​ക്ക​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ കാ​ണു​കി​ല്ല. ഉ​പ​ദേ​ശം തേ​ടി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന​രി​കി​ൽ എ​ത്തി​ല്ല. സാ​ന്ത്വ​നം തേ​ടാ​നാ​കി​ല്ല. എ​നി​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, രാ​ജ്യ​ത്തെ ദ​ശ​ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് മാ​നു​ഷ​ർ​ക്കെ​ല്ലാം അ​പ​രി​ഹാ​ര്യ​മാ​യ ആ​ഘാ​ത​മാ​ണ​ത്. ഞാ​നോ മ​റ്റാ​രെ​ങ്കി​ലു​മോ ന​ൽ​കു​ന്ന ഏ​ത് ഉ​പ​ദേ​ശ​ത്തി​നും പ​ക​ര​മാ​വാ​ത്ത ന​ഷ്ടം.

വെ​ളി​ച്ചം അ​ണ​ഞ്ഞു​പോ​യെ​ന്ന് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ശ​രി​യ​ല്ല അ​ത്. കാ​ര​ണം, ഈ ​രാ​ജ്യ​ത്ത് ഇ​തു​വ​രെ​യും തെ​ളി​ഞ്ഞു​ക​ത്തി​യ​ത് സാ​ധാ​ര​ണ വെ​ളി​ച്ച​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇ​ത്ര​യും വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന് വെ​ളി​ച്ച​മാ​യ ആ ​പ്ര​കാ​ശം ഇ​നി​യു​മേ​റെ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ, അ​ല്ല സ​ഹ​സ്രം വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ ക​ഴി​ഞ്ഞും വ​ഴി​വെ​ട്ട​മാ​യു​ണ്ടാ​കും.

എ​ണ്ണ​മ​റ്റ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് സാ​ന്ത്വ​നം പ​ക​രും. പി​ന്നി​ട്ടു​ക​ട​ന്ന ഗ​ത​കാ​ല​ത്തേ​ക്കു മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല ആ ​വെ​ളി​ച്ചം. ഇ​പ്പോ​ഴു​മു​ള്ള, ഇ​നി​യും അ​ന​ശ്വ​ര​കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള സ​ത്യ​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണ് അ​ത് പ്ര​തി​നി​ധാ​നം ചെ​യ്ത​ത്. നേ​ർ​വ​ഴി​യാ​ണ് അ​ത് കാ​ണി​ച്ചു​ന​ൽ​കി​യ​ത്; തി​ന്മ​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ് അ​ക​റ്റി​നി​ർ​ത്തി​യ​ത്. പൗ​രാ​ണി​ക​ത​യു​ടെ പൈ​തൃ​ക​മു​ള്ള ഈ ​രാ​ജ്യ​ത്തെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് അ​താ​ണ് വ​ഴി​ന​ട​ത്തി​യ​ത്.

അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് അ​ധി​ക​മൊ​ന്നും ചെ​യ്യാ​നാ​കാ​ത്ത സ​മ​യ​ത്തും കാ​ല​ത്തു​മാ​ണ് ഇ​ത്ര​യും സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്. ആ ​ദൗ​ത്യം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യെ​ന്നോ ഇ​നി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ആ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലെ​ന്നോ ന​മു​ക്ക് ചി​ന്തി​ക്കാ​നാ​കി​ല്ല. ഒ​രു​പാ​ടൊ​രു​പാ​ട് പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ൾ മു​ന്നി​ൽ​വ​ന്നു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഈ ​ഘ​ട്ട​ത്തി​ൽ മ​ഹാ​ത്മാ​വ് കൂ​ടെ​യി​ല്ലെ​ന്ന​ത് വ​ലി​യ ആ​ഘാ​തം ത​ന്നെ​യാ​ണ്.

ഒ​രു ഭ്രാ​ന്ത​ൻ ആ ​ജീ​വ​ന് തി​ര​ശ്ശീ​ല വീ​ഴ്ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. കൃ​ത്യം ന​ട​ത്തി​യ​വ​നെ ഭ്രാ​ന്ത​നെ​ന്ന​ല്ലാ​തെ വി​ളി​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്കാ​കി​ല്ല. ക​ഴി​ഞ്ഞ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലും മാ​സ​ങ്ങ​ളി​ലും രാ​ജ്യ​ത്ത് വി​ഷം വ​ല്ലാ​തെ പ​ട​ർ​ന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​വ ജ​ന​മ​ന​സ്സു​ക​ളെ മ​ലി​ന​മാ​ക്കി​യി​ട്ടു​മു​ണ്ട്. ഈ ​വി​ഷം നാം ​കൈ​കാ​ര്യം​ചെ​യ്തേ പ​റ്റൂ. അ​ത് ന​മ്മി​ൽ വേ​രാ​ഴ്ത്തി​യ എ​ല്ലാ അ​പാ​യ​മു​ന​ക​ളെ​യും നേ​രി​ടു​ക​യും ചെ​യ്തേ​പ​റ്റൂ. ചെ​യ്ത​തി​ന് പ​ക​രം ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ട​ത് ഭ്രാ​ന്ത​മാ​യ​ല്ല, ദു​രു​പ​ദി​ഷ്ട​വു​മാ​യ​ല്ല. പ​ക​രം, ന​മ്മു​ടെ പ്രി​യ​ഗു​രു​നാ​ഥ​ൻ ന​മു​ക്ക് ദി​ശ​തെ​ളി​ച്ചു​ത​ന്ന അ​തേ മാ​ർ​ഗ​ത്തി​ലാ​ക​ണം.

ഈ ​സ​മ​യം നാം ​ഓ​ർ​ക്കേ​ണ്ട പ്ര​ഥ​മ വ​സ്തു​ത, അ​ദ്ദേ​ഹം അ​രി​ശ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാ​മെ​ന്ന​തി​ന്റെ പേ​രി​ൽ നാ​മും മോ​ശ​മാ​യി പെ​രു​മാ​റ​രു​ത്. ധീ​ര​മാ​യി, ഇ​ച്ഛാ​ശ​ക്തി​യോ​ടെ​യാ​ക​ണം ന​മ്മു​ടെ രീ​തി​ക​ൾ. ന​മ്മെ മൂ​ടി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ അ​പ​ക​ട​ങ്ങ​ളും നേ​രി​ടാ​നു​ള്ള ഉ​റ​പ്പോ​ടെ. മ​ഹാ​നാ​യ ഗു​രു​വും അ​ധ്യാ​പ​ക​നും കൈ​മാ​റി​യ അ​ധി​കാ​ര​പ​ത്രം ന​ട​പ്പാ​ക്കു​മെ​ന്ന ഇ​ച്ഛ​യോ​ടെ. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആ​ത്മാ​വി​ന് അ​ഹി​ത​മാ​യി തോ​ന്നു​ന്ന പെ​രു​മാ​റ്റ ദൂ​ഷ്യ​മോ അ​തി​ക്ര​മ​മോ ന​മ്മി​ൽ​നി​ന്ന് സം​ഭ​വി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ.

ഹിം​സ ന​മ്മി​ൽ​നി​ന്നു സം​ഭ​വി​ക്ക​രു​ത്. എ​ന്നു​വെ​ച്ച് നാം ​ദു​ർ​ബ​ല​രാ​വു​ക​യ​ല്ല പ​ക​രം, മു​ന്നി​ൽ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്ന ഏ​തേ​തു പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ​യും ക​രു​ത്തോ​ടെ, ഒ​രു​മ​യോ​ടെ​നി​ന്ന് നേ​രി​ട​ണം. ഈ ​മ​ഹാ​ദു​ര​ന്തം ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന വ​ലി​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. നാം ​വെ​റു​തെ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ചെ​റി​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ മ​റ​ക്കാ​നു​ള്ള​തെ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തും. മ​ര​ണം കൊ​ണ്ട് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വ​ലി​യ പാ​ഠ​ങ്ങ​ളാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ക​ർ​ന്നു​ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നെ​ന്നും പു​ല​രു​ന്ന സ​ത്യ​ത്തെ​യും. അ​തു നാം ​സ്മ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നാ​ൽ ഇ​ന്ത്യ​ക്കു ഗു​ണ​ക​ര​മാ​കും.

ദ​ശ​ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് ഇ​ന്ത്യ​ക്കാ​ർ​ക്ക് അ​ന്ത്യോ​പ​ചാ​രം അ​ർ​പ്പി​ക്കാ​ൻ അ​വ​സ​ര​മെ​ന്നോ​ണം മ​ഹാ​ത്മ​ജി​യു​ടെ ശ​രീ​രം കു​റെ നാ​ളു​ക​ൾ എം​ബാം ചെ​യ്തു സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് ചി​ല സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ങ്ങ​നെ​യു​ണ്ടാ​ക​രു​തെ​ന്ന് പ​ല​ത​വ​ണ​യാ​യി അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​സ്യ​ത്ത് ചെ​യ്ത​താ​ണ്. ശ​രീ​രം എം​ബാം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന് അ​ദ്ദേ​ഹം എ​തി​രാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ​വി​ഷ​യ​ത്തി​ൽ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു​പ​ക​രം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആ​ഗ്ര​ഹം സ​ഫ​ല​മാ​ക്കാ​നാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ തീ​രു​മാ​നം.

സംസ്കാരം ഡ​ൽ​ഹി പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ൽ യ​മു​ന ന​ദി​ക്ക​ര​യി​ൽ ശ​നി​യാ​ഴ്ച​യാ​ണ് ന​ട​ത്തു​ക. ശ​നി​യാ​ഴ്ച ഉ​ച്ച​ക്കു​മു​മ്പ് 11.30ഓ​ടെ ബി​ർ​ള മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ശ​വ​മ​ഞ്ചം യാ​ത്ര പു​റ​പ്പെ​ടും. നി​ർ​ദി​ഷ്ട പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ യ​മു​ന ന​ദി ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക്കി​യാ​കും യാ​ത്ര. വൈ​കീ​ട്ട് നാ​ലു മ​ണി​യോ​ടെ സംസ്കാരം ന​ട​ക്കും. റേ​ഡി​യോ​യി​ലൂ​ടെ​യും മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങ​ളി​ലും സ്ഥ​ല​വും റൂ​ട്ടും അ​റി​യി​ക്കും.

മ​ഹാ​ത്മാ​വി​ന് അ​ന്ത്യോ​പ​ചാ​ര​മ​ർ​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള ഡ​ൽ​ഹി​ക്കാ​ർ ഈ ​റൂ​ട്ടി​ന്റെ ഇ​രു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലു​മാ​യി നി​ൽ​ക്ക​ണം. കൂ​ടു​ത​ൽ പേ​ർ ബി​ർ​ള മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് വ​ര​ണ​മെ​ന്ന് ഞാ​ൻ ഉ​പ​ദേ​ശി​ക്കി​ല്ല. പ​ക​രം, ബി​ർ​ള മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് യ​മു​ന ന​ദി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി​യി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ന​ല്ല​ത്. പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത​യോ​ടെ നി​ൽ​ക്കു​മെ​ന്നും ഞാ​ൻ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. ഈ ​മ​ഹാ​മ​നു​ഷ്യ​ന് അ​ന്ത്യ​യാ​ത്ര ന​ൽ​കാ​ൻ അ​താ​ണ് ഉ​ചി​ത​വും പ​ഥ്യ​വു​മാ​യ വ​ഴി. ശ​നി​യാ​ഴ്ച ന​മു​ക്കെ​ല്ലാം വ്ര​ത​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യു​ടെ​യും ദി​ന​മാ​ക​ണം.

ഡ​ൽ​ഹി​ക്ക് പു​റ​ത്ത് രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ മ​റ്റു ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള​വ​രും അ​ന്ത്യോ​പ​ചാ​ര​ത്തി​ന് അ​വ​സാ​ന​മാ​യി പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ പ​ങ്കാ​ളി​ക​ളാ​ക​ണം. അ​വ​ർ​ക്കും ഈ ​നാ​ൾ വ്ര​ത​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യു​ടേ​യു​മാ​ക​ട്ടെ. സംസ്കാരത്തി​നാ​യി നി​ശ്ച​യി​ച്ച നാ​ലു മ​ണി സ​മ​യ​ത്ത് ആ​ളു​ക​ൾ പു​ഴ​യി​ലോ ക​ട​ലി​ലോ പോ​യി അ​വി​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ളി​ലേ​ർ​പ്പെ​ട​ണം. പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ളി​ൽ ഏ​റ്റ​വും മി​ക​ച്ച​ത് നാം ​സ​ത്യ​ത്തി​നാ​യും മ​ഹാ​ത്മാ​വ് ജീ​വി​ച്ചു​മ​രി​ച്ച ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​നാ​യും സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കു​മെ​ന്ന പ്ര​തി​ജ്ഞ പു​തു​ക്ക​ലാ​ണ്. ഇ​ന്ത്യ​ക്കും ന​മു​ക്കുത​ന്നെ​യു​മാ​യി നി​ർ​വ​ഹി​ക്കാ​നു​ള്ള ഏ​റ്റ​വും മി​ക​ച്ച പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും അ​താ​ണ്.