ഇരുപ്പ് വെള്ളച്ചാട്ടം
മഴയുടെ ഓര്‍മകള്‍ എന്നും മധുരങ്ങളാണ്. ഓരോ മഴക്കാലവും കുടുംബത്തോടൊപ്പമുള്ള മധുര നിമിഷങ്ങളാണ്. ആവിപറക്കുന്ന കട്ടന്‍ ചായയും അമ്മയുടെ മടിയിലെ അരി വറുത്തുവെച്ച പാത്രത്തിനു നേരെ കൈകള്‍ നീട്ടി തമാശകളും താന്തോന്നിത്തരങ്ങളും പങ്കുവെച്ച് കൈയില്‍ ചീട്ടുകെട്ടുമായി ഹാളില്‍ പുതപ്പിന്‍റെ ചൂടേറ്റ് എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചിരിക്കുന്ന കാഴ്ച മഴക്കാലങ്ങള്‍ക്കു മാത്രമേ നല്‍കാനാകൂ. എന്നെ സംബന്ധിച്ച് മഴക്കാലം എന്നു കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സിലേക്ക് ആദ്യം ഓടിവരുന്നത് നാട്ടിലെ മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖമാണ്.
കുട്ടിക്കാലത്തെ എന്‍റെ ഓര്‍മകളില്‍ ആകാശം പൊതുവെ മേഘാവൃതമായതിനാല്‍ മഴ പെയ്യാനും പെയ്യാതിരിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട് എന്ന് പുലര്‍കാല റേഡിയോ നാദത്തെക്കാള്‍ കണിശക്കാരിയായിരുന്നു മുത്തശ്ശി. സ്കൂളില്‍ പോകാന്‍ സമയം മാനത്തെ മഴക്കാറ് നോക്കി കൃത്യമായി പ്രവചിക്കും മഴ പെയ്യുമോ ഇല്ലേയെന്ന്. ഇന്നത്തെ തലമുറക്ക് വശമില്ലാത്ത മഴയുടെ പല ലക്ഷണങ്ങളും പറഞ്ഞുതന്നിരുന്നു മുത്തശ്ശി. മഴ അടുക്കുമ്പോഴാണ് ഉറുമ്പുകള്‍ മുട്ടകളുമായി വരിവരിയായി പോകുന്നതെന്നും വടക്കുകിഴക്കു ദിക്കില്‍ കാര്‍മേഘം കണ്ടാല്‍ അന്ന് മഴ തീര്‍ച്ചയെന്നും തുമ്പികള്‍ താഴ്ന്നുപറന്നാല്‍ മഴയുടെ ആഗമനമാണെന്നും, കൂടാതെ വീട്ടിലെ കന്നുകാലികളുടെ കരച്ചില്‍ കേട്ടും മഴ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. എന്നാല്‍, ഇന്ന് കാലം മാറി. മഴ ആസ്വദിക്കുന്നത് യാത്രകളിലൂടെയാണ്. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു മഴക്കാല യാത്രയിലേക്കാണ് നിങ്ങളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നത്. മഴ നനഞ്ഞ അയലത്തെ സുന്ദരിയെക്കാണാന്‍. ആ സുന്ദരി വേറാരുമല്ല, നമ്മുടെ അയല്‍ സംസ്ഥാനമായ കര്‍ണാടക അതിര്‍ത്തിയില്‍ കേരളത്തോട് ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന കുടക് എന്ന സുന്ദരി. കുടകിലെ തലക്കാവേരിയിലേക്കാണ് ഈ മഴ യാത്ര.
മഴ ആസ്വദിക്കാന്‍ വയനാട് വഴിയാണ് കുടകിലേക്ക് തെരഞ്ഞെടുത്തത്. ഉച്ച തിരിഞ്ഞ് തൃശൂരില്‍നിന്ന് പതിവ് ടീമുമായി കാറില്‍ പുറപ്പെട്ട യാത്ര സന്ധ്യയോടെ വയനാട് ചുരം കയറിത്തുടങ്ങി. ഹെയര്‍പിന്‍ വളവുകള്‍ ഓരോന്നായി പിന്നിടുമ്പോഴേക്കും ചെറു ചാറ്റല്‍ മഴയും തണുപ്പും കൂട്ടിനെത്തി. രാത്രി ഒമ്പത് മണിയോടെ തോല്‍പെട്ടി എത്തിയ ഞങ്ങള്‍ അന്ന് അവിടെ താമസിച്ച് ബാക്കിയാത്ര പുലര്‍ച്ചയോടെ ആരംഭിച്ചു. കുട്ട എന്ന കന്നട ഗ്രാമത്തോടുകൂടി കുടകിന്‍റെ ഭംഗി കണ്ണുകളിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.
തലേന്ന് പെയ്ത മഴയില്‍ നനഞ്ഞുകിടന്ന റോഡിലൂടെ വണ്ടി മുന്നോട്ടു പോയപ്പോള്‍ മനസ്സ് ആദ്യം തിരഞ്ഞത് കുടകിന്‍റെ കുളിരുള്ള ഇരുപ്പ് വെള്ളച്ചാട്ടത്തെ ആയിരുന്നു. കായമാനി ജങ്ഷനില്‍നിന്ന് ഇടത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞ് കുറച്ചുദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ ശ്രീരാമേശ്വരം ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ വലിയ പാര്‍ക്കിങ് മൈതാനിയില്‍ വഴി അവസാനിച്ചു. അവിടെ വണ്ടി പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് കാടിനുള്ളിലൂടെ നടന്നുവേണം ഇരുപ്പ് വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലേക്കത്തൊന്‍. അവിടെനിന്നുള്ള ഓരോ ചുവടും ആ കാടിനുള്ളില്‍ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന സുന്ദരിയെ കാണാനുള്ള വെമ്പലിലായിരുന്നു. തിടുക്കം കണ്ട മലയണ്ണാന്‍ ഞങ്ങളെ മരത്തിന്‍ മുകളിലിരുന്ന് കൊഞ്ഞനംകുത്തി കാണിച്ചു.
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്‍റെ ശബ്ദം അടുത്തടുത്തുവന്നു. മലമുകളില്‍നിന്നു പതിക്കുന്ന സുന്ദരിയെ ദൂരെനിന്ന് ആരും കാണാതിരിക്കാന്‍ മരങ്ങള്‍ തങ്ങളുടെ നീണ്ട കൈകള്‍ വിരിച്ച് മറതീര്‍ത്തിരിക്കുന്ന മനോഹര കാഴ്ചയാണ് ആദ്യം കണ്ണില്‍പെട്ടത്. ആ മറകളെ തട്ടിമാറ്റി ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന പാറകളില്‍ ചാടിച്ചാടി അവയുടെ അടുത്തെത്തിയതും തന്നെ കാണാനെത്തിയ കണ്ണുകളെയും മനസ്സിനെയും കുളിരണിയിക്കാന്‍ അവള്‍ മറന്നില്ല. അവളിലെ നെടുവീര്‍പ്പിന്‍റെ കണങ്ങള്‍ വാരിവിതറി ഞങ്ങളെ കോരിത്തരിപ്പിച്ചു. ആ കുളിരില്‍ സ്വയം മറന്ന് ഞങ്ങളും അവളില്‍ അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്നു. ആകാശത്തില്‍നിന്ന് ഇരമ്പിവീഴുന്ന ആ പാല്‍ക്കടലില്‍ കൊച്ചുകുട്ടികളെപ്പോലെ തുള്ളിക്കളിച്ചു. അതുവരെ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചിരുന്ന ഭാരമൊക്കെ അതില്‍ ഒലിച്ചുപോയ പോലെ തോന്നി. തട്ടുതട്ടായി വീഴുന്ന ആ വെള്ളച്ചാട്ടം അതിന്‍റെ പൂര്‍ണഭംഗി പ്രാപിക്കുക മഴക്കാലത്തായതു കൊണ്ട് ഇവിടെ വരാന്‍ പറ്റിയ സമയം ഇതുതന്നെ. രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ നീണ്ടുനിന്ന കുളിക്കൊടുവില്‍ നവോന്മേഷകരായി വീണ്ടും തലക്കാവേരിയിലേക്ക് യാത്ര തുടര്‍ന്നു.
ഇവിടന്ന് ഇനി അങ്ങോട്ട് കാട്ടിലൂടെ ഏഴ് കിലോമീറ്റര്‍ നീളമുള്ള മലമ്പാതയിലൂടെ വണ്ടി വളഞ്ഞും പുളഞ്ഞും മലകയറിത്തുടങ്ങി. വഴിയിലെങ്ങും വെള്ളത്തിന്‍റെ കുത്തൊഴുക്കുകള്‍ മാത്രം. ഹരിത സമൃദ്ധിയില്‍ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയ കാട് മനസ്സിനെ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. മുകളിലേക്ക് കയറുന്തോറും തണുപ്പിന്‍റെ കാഠിന്യം കൂടിക്കൂടി വന്നു. അതുവരെ കാറിന്‍റെ സൈഡ് വിന്‍ഡോയിലൂടെ വന്നിരുന്ന ഇളം കുളിരുള്ള കാറ്റാണെങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ വരുന്നത് കിടുകിടാ വിറപ്പിക്കുന്ന നല്ല തണുപ്പുള്ള കാറ്റായി.
മഴ ആസ്വദിക്കാന്‍ തുറന്നിട്ട ഗ്ലാസുകള്‍ തണുപ്പിന്‍റെ കാഠിന്യം കൊണ്ട് മെല്ലെഉയരാന്‍ തുടങ്ങി. ഒടുവില്‍ മൂന്നു മണിയോടെ ചുരം കയറി മുകളിലെത്തിയപ്പോള്‍ മഞ്ഞ് മൂടിക്കിടക്കുന്ന വഴിയില്‍ വണ്ടികള്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അതിന്‍റെ പിന്നിലായി പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് വണ്ടിയില്‍ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോഴേക്കും മഴ മെല്ലെ ഞങ്ങള്‍ക്കായി മാറിത്തന്നതും മഴ മാറിയെന്നറിഞ്ഞ സന്തോഷത്തില്‍ മലഞ്ചെരുവുകളില്‍ എവിടെയോ ഒളിച്ചിരുന്ന കോടമഞ്ഞ് ഞങ്ങളെ ആകെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു.
മുന്നില്‍ കണ്ട വലിയ കവാടം കടന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയതും പുരാതനമായ ക്ഷേത്രത്തിനെ മഞ്ഞിന്‍പാളികള്‍ തന്‍റെ വെള്ളിച്ചിറകുകളാല്‍ പൊതിയുന്ന കാഴ്ചയാണ് ആദ്യം കണ്ണില്‍പെട്ടത്. ആ ദൃശ്യചാരുത ഒട്ടും വര്‍ണം ചോരാതെ ഒപ്പിയെടുക്കാനാണ് കാമറ പുറത്തേക്ക് എടുത്തത്. എന്നാല്‍, രണ്ട് കൊച്ചു കാലടികള്‍ കോടയെ തട്ടിമാറ്റി പടികളിലൂടെ ഓടിക്കയറുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാമറ ആദ്യം കവര്‍ന്നത്. നീളമേറിയ പടികളില്‍ പാദങ്ങള്‍ പതിയുമ്പോള്‍ എങ്ങുനിന്നോ തണുപ്പ് രൂക്ഷമായി ഇരച്ചു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചുറ്റുപാടും കോട പുതച്ചു നില്‍ക്കുന്ന തലക്കാവേരി ക്ഷേത്രക്കാഴ്ച എന്‍റെ കണ്ണുകളെ അദ്ഭുതപ്പെടുത്തി. മഴത്തുള്ളികള്‍ വിതറി കണ്ണാടി പോലെ തിളങ്ങുന്ന തറയില്‍ എവിടെ നോക്കിയാലും പ്രതിബിംബങ്ങള്‍ തെളിഞ്ഞുകാണാം.
ദൂരം:
ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടവ:
വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ അവരുടേത് മാത്രമാണ്, മാധ്യമത്തിേൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.