ഈ പുസ്​തകം പറയുന്നു, ഇതല്ല നാം കണ്ട ഇന്ത്യ

സ്​കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം. അന്ന്​, മാഷ്​ പറഞ്ഞതി​െ ൻറ ഓർമ പച്ചപിടിച്ചു കിടക്കുന്നു. ഇന്ത്യ ഒരു പൂന്തോട്ടമാണ്​. വിവിധ വർണങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായ പൂന്തോട്ടം. എത്രയെ​ത്ര വർണങ്ങൾ... വേഷം, ഭാഷ, ആചാരങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ വേറിട്ട വഴികൾ നിറഞ്ഞ ഇന്ത്യ. ആ ഇന്ത്യയെ ലോകരാജ്യങ്ങൾ എന്നും അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കിനിന്നു. അതാണ്​, നാനാത്വത്തിൽ ഏകത്വം. പലതായി കിടക്കു​േമ്പാഴും ഇന്ത്യക്കാർ എന്ന നിലയിൽ ഒന്നായിത്തീരുന്ന സവിശേഷത. എന്നാലിപ്പോൾ, ഏകത​യെക്കുറിച്ച്​ പറയുന്ന ഭരണകൂടം. ഏകശിലാ സംസ്​കാരത്തിലേക്ക്​ രാജ്യത്തെ നയിക്കുകയാണ്​. ഇതാണ്​, ​നരേന്ദ്ര മോദി ഭരിക്കുന്ന ഇന്ത്യയിൽ നാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്​. അതാക​ട്ടെ, ഹിന്ദുത്വം എന്ന അജണ്ടയിലേക്ക്​ ചുരുങ്ങി. ഇവിടെയാണ്​, രാജ്യ​ത്തി​െൻറ സവിശേഷമായ പാരമ്പര്യം വെല്ലുവിളിക്കപ്പെടുന്നത്​.

ഈ ഭരണകൂട സമീപനത്തിനെതിരെ പ്രത്യക്ഷ സമരങ്ങളും വിവിധങ്ങളായ പ്രതിഷേധങ്ങളും ചർച്ചകളും നടക്കുകയാണ്​. കഴിഞ്ഞ കുറച്ച്​ കാലമായി ഏക സിവിൽകോഡ്​ എന്ന ആശയം സജീവമാക്കിയിരിക്കുകയാണ്​. ഒരു പക്ഷേ, ഏക സിവിൽ കോഡിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകൾക്ക്​ പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ പഴക്കമുണ്ട്​. എന്നാലിപ്പോൾ, ‘ഒരു രാജ്യം ഒരു നിയമം’ എന്ന മുദ്രാവാക്യമാണ്​ സംഘ്പരിവാർ ഭരണകൂടം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്​, അത്​, രാജ്യ​സ്​​നേഹത്തി​െൻറ നിഷ്​കളങ്കതയിൽനിന്ന്​ ജന്മം കൊണ്ടവയല്ല. മറിച്ച്​, രാജ്യത്തെ ന്യൂനപക്ഷ വിശ്വാസ സംഹിതകളിലേക്കുള്ള കടന്നാക്രമണമാണ്​. ഇവിടെയാണ്​ ‘ഏകത്വമോ ഏകാധിപത്യമോ? -ഏക സിവിൽ കോഡ്​ വിമർശനങ്ങൾ’ എന്ന മാധ്യമം പ​​ത്രാധിപ സമിതി അംഗം സുൽഹഫ്​ എഡിറ്റ്​ ചെയ്​ത പുസ്​തകത്തി​െ ൻറ പ്രസക്തി.

വായനയുടെ രാഷ്​ട്രീയം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ഈ പുസ്​തകം പറയുന്നു; ഇതല്ല നാം കണ്ട ഇന്ത്യയെന്ന് . ഏക സിവിൽ കോഡ്​ വിഷയത്തി​ൽ സംഘ്​പരിവാർ രാഷ്​ട്രീയത്തി​െ ൻറ മുഖംമൂടി പൊളിച്ചടുക്കുന്ന നിരവധി ചിന്തകർ ഈ പുസ്​തകത്തി​െൻറ ഭാഗമാകുന്നുണ്ട്​. പ്രഫ. താഹിർ മഹ്​മൂദുമായി മാധ്യമം എഡിറ്റർ വി.എം. ഇബ്രാഹീം നടത്തിയ അഭിമുഖം ഉൾപ്പെടെ 15 അധ്യായങ്ങളുള്ള ഈ പുസ്​തകം രാഷ്​ട്രീയ ജാഗ്രത കൈവരിക്കേണ്ടതിനെക്കുറിച്ച്​ കൃത്യമായി ഓർമപ്പെടുത്തുന്നു.

ഏക സിവിൽ കോഡും ഏകാധിപത്യവും

മോദി ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ ഏകാധിപത്യ പ്രവണത പുതുമയല്ല. അത്​, പ​ലപ്പോഴും പ്രത്യക്ഷത്തിൽതന്നെ പ്രകടമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സാഹചര്യമാണുള്ളത്​. സഭയിലെ ഭൂരിപക്ഷത്തി​െൻറ പിന്തുണയിൽ എതിർ ശബ്​ദങ്ങളെ കണ്ടില്ലെന്ന്​ നടിക്കാനുള്ള രാഷ്​ട്രീയ കാപട്യം ഇതിനകം നാട്​ ഏറെ കണ്ടുകഴിഞ്ഞു. ഏറ്റവും ഒടുവിലായി മണിപ്പൂർ കലാപം ഉൾപ്പെടെ നിരവധി ഉദാഹരണങ്ങൾ നമുക്ക്​ മുന്നിലുണ്ട്​. അതിനാൽ, ഏക സിവിൽ കോഡ്​ എന്ന ആശയം ഒരൊറ്റ ചാട്ടത്തി​ന്​ ഏകാധിപത്യമെന്ന സംഘ്പരിവാർ സ്വപ്​നത്തിലേക്കുള്ള നീക്കമാണെന്ന്​ ഉറപ്പ്​.

ഈ പുസ്​തകത്തിൽ സുനന്ദൻ കെ.എൻ എഴുതിയ ‘ഏകീകരണം എന്ന അധികാര പ്രയോഗം’ എന്ന ലേഖനത്തിൽ പറയുന്നതിങ്ങനെ: ‘ഏകീകൃത സിവിൽ കോഡിനുവേണ്ടിയുള്ള വാദങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും ഉയർന്നുകേൾക്കാറുള്ള ഒരു വാദമാണ്​ ഏകീകൃത ക്രിമിനൽ ചട്ടമാകാമെങ്കിൽ ഏകീകൃത സിവിൽകോഡ്​ എന്തുകൊണ്ട്​ ആയിക്കൂടാ എന്നത്​. എന്നാൽ, ഭരണഘടനാ നിർമാണസമിതിഏകീകൃതമായ ക്രിമിനൽ നിയമങ്ങൾക്കല്ല അനുമതി നൽകിയത്​. ജാതിയുടെയും ലി​ംഗപദവിയുടെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ കടുത്ത വിവേചനം നിലനിൽക്കു​േമ്പാൾ ക്രിമിനൽ നിയമത്തിനകത്തുതന്നെ മർദിത വിഭാഗങ്ങൾക്ക്​ പ്രത്യേക സംരക്ഷണം നൽകുന്ന വകുപ്പുകൾ എഴുതിച്ചേർത്തു. ക്രിമിനൽ നിയമപ്രകാരം ലിംഗ, ജാതി വ്യത്യാസത്തിന്​ അനുസരിച്ച്​ ശിക്ഷകൾ പലതാണ്​.

അതിലെ വൈവിധ്യം വിപുലീകരിക്കണമെന്ന ആവശ്യം ഇപ്പോഴുമുണ്ട്​. ഉദാഹരണത്തിന്​ പോക്​സോ നിയമങ്ങൾ ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളുടെ പ്രത്യേക രീതികളെ കണക്കിലെടുത്ത്​ പരിഷ്​കരിക്കണമെന്ന ആവശ്യം ഉയർന്നുവരുന്നുണ്ട്​. ചുരുക്കത്തിൽ ഒരു കുറ്റത്തിന്​ ഒരു ശിക്ഷ എന്ന സ​മ്പ്രദായം നിലവിലില്ല, അത്​ അനുയോജ്യവുമല്ല. വസ്​തുതകൾ ഇങ്ങനെയാണ്​. എക്കാലത്തും ഏറെ ചർച്ചകൾക്ക്​ ഇടംനൽകിയ ഒന്നാണ്​ വ്യക്തി നിയമം. അത്​, ഗാന്ധി , അംബേദ്​കർ സംവാദം മുതൽ സജീവമായിരുന്നു. ഏകീകരണമെന്ന ആശയം വ്യത്യാസങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കില്ലെന്ന നിലപാടാണ്​ അംബേദ്​കർ മുന്നോട്ട്​ ​വെച്ചത്​. പുതിയ ഹിന്ദുത്വ അജണ്ടകൾക്ക്​ മുമ്പിൽ നിൽക്കു​േമ്പാൾ അംബേദ്​കർ ചിന്തകൾ ശരിയാണെന്ന് ദിനംപ്രതി​ തെളിയുകയാണ്​. ഇവിടെയാണ്​ ഏകീകരണ രാഷ്​ട്രീയം ജനാധിപത്യ വിരുദ്ധമാണെന്ന്​ ബോധ്യപ്പെടുക.

ദുരഭിമാനക്കൊല കണ്ടില്ലെന്ന്​ നടിക്കണോ?

ജാതി യാഥാർഥ്യമായി നിലനിൽക്കെ, വ്യക്തി നിയമം വെറും വായ്​ത്താരി മാത്രമായി നിലകൊള്ളും. ഇതിന്​ നിരവധി ഉദാഹരണങ്ങൾ നമുക്ക്​ മുമ്പിലുണ്ട്​. ഇത്​ തിരിച്ചറിയാതെയല്ല, സംഘ്​പരിവാർ ഭരണകൂടം ഏക സിവിൽ കോഡ്​ മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്​. അത്​ തീർത്തും ഏകാധിപത്യ രാഷ്​ട്രീയത്തിലേക്കുള്ള വഴിവെട്ടുക മാത്രമാണ്​. ഈ വിഷയത്തിൽ എം. ഗീതാനന്ദനും സി.എസ്​. മുരളിയും ചേർന്ന്​ എഴുതിയ ‘ജനത്തെ വിഭജിച്ച്​ അടിച്ചേൽപിക്കാനാവില്ല ഒരു കോഡും’ എന്ന ലേഖനത്തിൽ ഏക സിവിൽകോഡ്​ ന്യൂനപക്ഷ വിഷയം മാത്രമല്ലെന്ന്​ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ഹിന്ദു വിവാഹത്തി​ൽ ജാതി മേധാവിത്വം പകൽ പോലെ വ്യക്ത​മാകുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ഈ നിരീക്ഷണം ഏറെ പ്രസക്തമാണ്​​.

‘2014ലെ ഇന്ത്യൻ ഹ്യൂമൻ ഡെവലപ്​മെൻറ്​ സർവേ അനുസരിച്ച്​ (ഐ.ഡി.എച്ച്​.എസ്) ഇന്ത്യയിലെ ജാതിമാറിയുള്ള വിവാഹം അഞ്ചു ശതമാനം മാത്രമാണ്​. ജാതി മാറിയുള്ള വിവാഹത്തി​െൻറ പേരിൽ നടക്കുന്ന ​കൊലകളുടെ എണ്ണം ദിനംപ്രതി വർധിച്ചുവരുന്നു. ശൈശവ വിവാഹത്തിലും ഹിന്ദുക്കൾ മുമ്പിലാ​ണ​ത്രെ. കേരളംപോലുള്ള പുരോഗമന നാട്ടിൽപോലും എസ്​.സി/ എസ്​.ടി വിഭാഗങ്ങൾ വിവാഹക്ക​േമ്പാളത്തിൽ അന്വേഷകരായി എത്തേണ്ടതില്ലെന്ന പരസ്യങ്ങൾ വ്യാപകമാണ്​. മാധ്യമങ്ങൾപോലും സ്ഥാപനവത്കരിക്കപ്പെട്ട ഈ ക്രിമിനൽ കുറ്റത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു എന്നത്​ സമൂഹത്തി​െ ൻറ ഗതി എ​ങ്ങോട്ടാണെന്നതി​െൻറ സൂചനയാണ്​. സ്​​പെഷൽ മാര്യേജ്​ ആക്​ടുപോലും ജാതി വിവാഹങ്ങളായി പരിവർത്തനപ്പെടുത്താൻ ചില സംസ്ഥാന സർക്കാറുകളും കോടതിയും ഇടപെടുന്നതായും ചില വാർത്തകൾ വന്നു കഴിഞ്ഞു.

സ്​​പെഷൽ മാര്യേജ്​ ആക്​ടി​െൻറ വ്യവസ്ഥ അനുസരിച്ച്​ ഒരു മാസക്കാലം സമയം നൽകുന്നത്​ എന്തിനാണ്​? . അച്ഛനമ്മമാരെ ഒരു മാസക്കാലയളവിനുള്ളിൽ അറിയിക്കണമെന്ന നിർദേശം മിശ്രവിവാഹങ്ങൾ നടക്കുന്നില്ലെന്ന്​ ഉറപ്പ്​ വരുത്താനാണെന്നുകൂടി അനുമാനിക്കാം’. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ‘ഒരു രാജ്യം ഒരു നിയമം’ എന്ന മു​ദ്രാവാക്യത്തി​ന്​ പിന്നിൽ​ രാജ്യസ്​നേഹമല്ല. മൗനം കീഴടങ്ങലാണെന്ന്​ ബോധ്യമുള്ളവർ, ആശയ പ്രതിരോധത്തി​െൻറ രാഷ്​ട്രീയം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ വിഭിന്ന ചിന്താധാരകളിലുള്ളവരുടെ ​​ലേഖനങ്ങൾകൊണ്ട്​ സമ്പന്നമായ ഈ പുസ്​തകത്തി​െ ൻറ വായനകാലം ആവശ്യപ്പെട്ടുന്നുണ്ട്​. അത്​, അനിവാര്യവുമാണ്​.