പ്ര​വാ​സം ബാ​ക്കി​വെ​ക്കു​ന്ന​ത്

ക​ഴി​ഞ്ഞ കു​റ​ച്ചു ദി​വ​സം മു​മ്പ് അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യൊ​രു സ​ന്ദേ​ശം എ​ന്നെ ത്തേ​ടി​യെ​ത്തി. 'എ​ന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി തി​രി​ച്ചു​പോ​കു​ക​യാ​ണ്, പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യി​ൽ ഓ​ർ​മി​ക്കു​മ​ല്ലോ' എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ ര​ണ്ടു വ​രി​ക​ൾ! അ​വ​രു​മാ​യു​ള്ള പ​ഴ​യ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യൊ​ക്കെ ഞാ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി ക​ട​ന്നു​പോ​യി. ഏ​റെ നാ​ളു​ക​ളാ​യി ഒ​രു വി​ളി​പ്പാ​ട​ക​ലെ അ​വ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രെ​ന്‍റെ സു​ഹൃ​ത്താ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ വെ​റു​മൊ​രു പ​രി​ച​യ​ക്കാ​രി മാ​ത്ര​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പ​രി​ച​യ​ത്തി​നും സൗ​ഹൃ​ദ​ത്തി​നു​മി​ട​യി​ലെ വ​ഴി​ത്താ​ര​യി​ലൂ​ടെ എ​ത്ര​പേ​രാ​ണ് ന​മ്മോ​ടൊ​പ്പം ന​ട​ന്നു​നീ​ങ്ങി​യ​ത്! ഒ​രേ കാ​ഴ്ച​ക​ൾ ക​ണ്ട്, ഒ​രേ കാ​റ്റും മ​ഴ​യും വെ​യി​ലു​മേ​റ്റ് മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​ക​വെ ചി​ല​പ്പോ​ൾ ഒ​രു വ​ഴി​ത്തി​രി​വി​ലേ​ക്ക് അ​വ​ർ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​രാ​കു​ന്നു.

ന​മു​ക്ക് തീ​ർ​ത്തും അ​പ​രി​ചി​ത​മാ​യ വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ അ​വ​ർ യാ​ത്ര തു​ട​രു​ന്നു​ണ്ടാ​വാം. ഒ​രു യാ​ത്ര പ​റ​ച്ചി​ലി​ന​പ്പു​റം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഇ​ടം ശൂ​ന്യ​മാ​കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് അ​വ​ർ ന​മു​ക്ക് ആ​രെ​ല്ലാ​മോ ആ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​ത്. ചി​ല മ​നു​ഷ്യ​രു​ണ്ട്. എ​ന്തി​നോ വേ​ണ്ടി അ​വ​ർ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു. മ​ന​സ്സി​ൽ ഒ​രി​ക്ക​ലും മാ​യാ​ത്ത കു​റെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ കോ​റി​യി​ട്ട് എ​വി​ടേ​ക്കോ മ​റ​യു​ന്നു. പ്ര​വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​റ്റ​വും മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ നീ​ക്കി​യി​രി​പ്പ് ഇ​ത്ത​രം ഓ​ർ​മ​ക​ൾ ത​ന്നെ​യാ​കാം.

‘ഒ​ട്ട​ക​ങ്ങ​ൾ വ​രി​വ​രി വ​രി​യാ​യ്, കാ​ര​ക്ക​മ​ര​ങ്ങ​ൾ നി​ര​നി​ര നി​ര​യാ​യ്....'

ഏ​റെ ഇ​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ഈ ​ഗാ​ന​ത്തി​നൊ​പ്പം മ​ന​സ്സി​ൽ വ​ര​ച്ചി​ട്ട ഒ​രു ചി​ത്ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​സ്ത​മ​യ സൂ​ര്യ​ന്‍റെ ചു​വ​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ തി​ള​ങ്ങു​ന്ന മ​ണ​ലാ​ര​ണ്യ​വും കാ​ര​ക്ക കു​ല​ക​ളാ​യ് കാ​യ്ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന തോ​ട്ട​ങ്ങ​ളും അ​ല​ഞ്ഞു തി​രി​യു​ന്ന ഒ​ട്ട​ക​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളും...

പി​ന്നീ​ട് പ​ല​പ്പോ​ഴാ​യി ആ ​ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ മാ​റി​മ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. യാ​ഡ്‌​ലി പൗ​ഡ​റി​ന്‍റെ മ​നം മ​യ​ക്കു​ന്ന ഗ​ന്ധം​പോ​ലെ, വ​ർ​ണ​ക്ക​ട​ലാ​സു​ക​ളി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞു വ​ന്നി​രു​ന്ന ചോ​ക്ല​റ്റി​ന്‍റെ മ​ധു​രം​പോ​ലെ, ക​ണ്ണി​മ വെ​ട്ടാ​തെ നോ​ക്കി​നി​ന്നി​രു​ന്ന കു​ഞ്ഞു​ടു​പ്പു​ക​ൾ പോ​ലെ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ണ് പ്ര​വാ​സ​മെ​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ൽ ക​രു​തി​യി​രു​ന്നു.

പി​ന്നീ​ട് ഏ​റെ മു​തി​ർ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് പ​ല​ർ​ക്കും പ്ര​വാ​സ​മെ​ന്ന​ത് ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ ന​ര​ച്ച പ്ര​ത​ല​ത്തി​ൽ പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ളും സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളും​കൊ​ണ്ട് നി​റം പ​ക​ർ​ന്നൊ​രു മാ​യാ​ക്കാ​ഴ്ച മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടാ​യ​ത്. ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്‍റെ​യും സ​ഹ​ന​ത്തി​ന്‍റെ​യും ആ​ഴ​ക്ക​ട​ൽ നീ​ന്തി​ക്ക​യ​റി​യ ഒ​രു ത​ല​മു​റ​ക്കു മു​ന്നി​ൽ ഞാ​നെ​ന്ന പ്ര​വാ​സി ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യാ​ണ്. എ​ങ്കി​ലും ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം എ​ന്‍റെ ഇ​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഇ​രു​ട്ടി​ൽ ചീ​വി​ടു​ക​ളു​ടെ ചി​ല​ക്ക​ലു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ വാ​ഴ​യി​ല​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ നി​ഴ​ൽ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ വ​ര​യ്ക്കു​ന്ന രാ​ത്രി​യു​ടെ നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യ ഭം​ഗി, ഇ​രു​ട്ടി​നെ വ​ക​ഞ്ഞു​മാ​റ്റി ഓ​ല​ക്കീ​റു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ അ​രി​ച്ചി​റ​ങ്ങു​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്‍റെ തെ​ളി​ച്ചം, പു​ല​ർ​ച്ചെ തൊ​ടി​യി​ലെ​വി​ടെ​യോ നി​ന്നൊ​രു കോ​ഴി​യു​ടെ കൂ​വ​ൽ, മ​ഴ​യു​ടെ വ്യ​ത്യ​സ്ത ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ, മു​ത്തു​മ​ണി​ക​ൾ താ​ള​മേ​ള​ത്തി​ൽ ചി​ത​റി​ത്തെ​റി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലൊ​രു മ​ര​പ്പെ​യ്ത്ത്, ധ​നു​മാ​സ​രാ​വി​ലെ ആ​ർ​ദ്ര​മാ​യ ത​ണു​പ്പ്, പു​ഴ​യു​ടെ ക​ര​യി​ലൂ​ടെ ക​ട​ന്നു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ കാ​ണു​ന്ന അ​ക്ക​ര​പ്പ​ച്ച​യു​ടെ വ​ശ്യ​ത, ഇ​ട​വ​ഴി​യി​ലാ​ർ​ക്കോ​വേ​ണ്ടി പൂ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന പാ​ഴ് ചെ​ടി​ക​ൾ, ഗ​ന്ധ​രാ​ജ​ന്‍റെ​യും ഇ​ല​ഞ്ഞി​യു​ടെ​യും പി​ച്ച​ക​ത്തി​ന്‍റെ​യും മ​നം​മ‍യ​ക്കു​ന്ന ഗ​ന്ധം.

ഇ​ട​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന പി​ൻ​വി​ളി​യൊ​ച്ച​ക​ൾ, ഇ​ൻ​ക്വി​ലാ​ബ് വി​ളി​ക​ൾ, പൊ​ടു​ന്ന​നെ നി​ശ്ച​ല​മാ​കു​ന്ന റോ​ഡു​ക​ൾ, നാ​ട്ടു​ത്സ​വ​ങ്ങ​ൾ, ക​ല്യാ​ണ​വീ​ട്ടി​ലെ ക​ല​പി​ല​ക​ൾ... അ​തെ, ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ര നീ​ണ്ട​താ​ണ്. മോ​ളേ എ​ന്ന വി​ളി​യോ​ടെ കൈ​യി​ലൊ​രു പൊ​തി​യു​മാ​യി ക​ട​ന്നു​വ​രാ​റു​ള്ള വാ​പ്പ, ക​ടു​ത്ത ഒ​രു പ​നി​പ്പ​ക​ർ​ച്ച​യി​ൽ അ​രി​കി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന് കൊ​തി​ക്കാ​റു​ള്ള ഉ​മ്മ​യു​ടെ ക​രു​ത​ൽ, പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ വേ​ർ​പാ​ടു​ക​ൾ. ഓ​രോ വ​ര​വി​ലും പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​രൊ​ക്കെ​യോ കാ​ണാ​മ​റ​യ​ത്തേ​ക്ക് പോ​യി മ​റ​യാ​റു​ണ്ട്.

സ്നേ​ഹ വാ​ത്സ​ല്യ​ങ്ങ​ൾ ചൊ​രി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ഒ​രു ത​ല​മു​റ​ത​ന്നെ ഓ​ർ​മ​യാ​യി മാ​റി. ഇ​പ്പോ​ൾ ഇ​ട​ക്കൊ​ക്കെ നാ​ട്ടു​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു​നീ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ വെ​റു​മൊ​രു അ​ന്യ​യാ​ണോ എ​ന്ന് തോ​ന്നി​പ്പോ​കാ​റു​ണ്ട്.

ഒ​ന്നും ഒ​ന്നി​നും പ​ക​ര​മാ​കാ​റി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ പ​ക​രം ന​ൽ​കി​യ ചി​ല നി​റ​ക്കാ​ഴ്ച​ക​ളു​ണ്ട്. പൊ​ടു​ന്ന​നെ ആ​ർ​ത്ത​ല​ച്ചു പെ​യ്യു​ന്ന മ​ഴ​ക്കാ​ഴ്ച​യി​ലേ​ക്ക് തു​റ​ക്കു​ന്ന ജ​ന​ൽ​പാ​ളി​ക​ൾ​ക്ക​പ്പു​റം കാ​ണു​ന്ന തി​ള​ക്ക​മു​ള്ള ക​ണ്ണു​ക​ൾ! മ​ഴ​യെ പ്ര​വാ​സി​യോ​ളം പ്ര​ണ​യി​ക്കാ​ൻ ആ​ർ​ക്കാ​ണ് ക​ഴി​യു​ന്ന​ത്? പാ​റി​പ്പ​റ​ക്കു​ന്ന തു​മ്പി​യെ, ചി​ല​ക്കു​ന്ന കി​ളി​ക​ളെ, വി​ട​ർ​ന്നു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന പു​ക്ക​ളെ അ​ത്ര​മേ​ൽ ഇ​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ മ​റ്റാ​രാ​ണ് നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കാ​റ്?

നാ​ട് അ​ത്ര​മേ​ൽ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ങ്കി​ലും, നാ​ടി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​ക​ൾ അ​ത്ര​മേ​ൽ ഗൃ​ഹാ​തു​ര​ത്വ​മു​ണ​ർ​ത്തു​ന്ന​താ​ണെ​ങ്കി​ലും എ​ന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി പ്ര​വാ​സ​ത്തോ​ട് വി​ട പ​റ​യു​ന്ന​വ​രു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലൊ​ക്കെ​യും തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്ത എ​ന്തോ സ​ങ്ക​ടം മി​ന്നി​മ​റ​യു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​റു​ണ്ട്. വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​നാ​കാ​ത്ത പ​രി​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ നി​ഴ​ലി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.

ഒ​രി​ക്ക​ൽ ന​ട​ന്നു​തീ​ർ​ത്ത വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഇ​നി​യൊ​രു യാ​ത്ര​യു​ണ്ടാ​കി​ല്ലെ​ന്ന​തോ, ക​ണ്ടു പ​രി​ചി​ത​മാ​യ മു​ഖ​ങ്ങ​ൾ അ​പ​രി​ചി​ത​മാ​കു​മെ​ന്ന​തോ, അ​ന്നം ത​ന്ന നാ​ട് അ​ന്യ​മാ​കു​ന്നു​വെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലോ ആ​കാം.

ഭാ​വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​ര​ക്ഷി​ത ബോ​ധ​വു​മാ​കാം. ഏ​റെ അ​പ​രി​ചി​ത​രാ​യ​വ​ർ ഒ​ത്തു​ചേ​ർ​ന്ന് ഒ​ന്നാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ് വീ​ണ്ടും അ​പ​രി​ചി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​താ​ണ് പ്ര​വാ​സം എ​ന്ന വ​രി​ക​ളോ​ർ​ക്കു​ന്നു. അ​ത്ര​മേ​ൽ ന​മ്മെ ചേ​ർ​ത്തു​നി​ർ​ത്തി​യ നാ​ടി​നോ​ട് ക​ണ്ണീ​രോ​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ആ​ർ​ക്കാ​ണ് വി​ട പ​റ​യാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്ന​ത്.