'അ'

ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് ചാ​രു​ക​സേ​ര​യി​ൽ ഇ​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഒ​രി​ക്ക​ലും തി​രി​ച്ചു​വ​രാ​ത്ത ബാ​ല്യ​വും കൗ​മാ​ര​വും യൗ​വ​ന​വു​മാ​യി​രു​ന്നു മാ​ഷി​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ൽ. ജീ​വി​തം ക​ണ്ണ​ട​ച്ച് തു​റ​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും എ​രി​ഞ്ഞ് തീ​രു​ക​യാ​ണ്. പ്രൈ​മ​റി വി​ദ്യാ​ല​യ​ത്തി​ൽ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ എ​ഴു​ത്തി​നി​രു​ത്തു​മ്പോ​ൾ, അ​വ​രെ അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ളും വാ​ക്കു​ക​ളും എ​ല്ലാം ഓ​രോ​ന്നാ​യി പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​മ്പോ​ൾ, അ​വ​ർ പി​ഞ്ചു​വാ​യി​ൽ ഉ​റ​ക്കെ ഉ​ച്ച​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ എ​ന്തൊ​രു ഹ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്റെ ര​ക്ത​ത്തി​ല​ലി​ഞ്ഞു ചേ​ർ​ന്ന​താ​ണ് അ​ധ്യാ​പ​നം എ​ന്നാ​ണ് വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. കാ​ലം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ നാ​ട്ടു​കാ​ർ മാ​ഷി​നെ മ​റ​ന്നു. വ​ഴി​യി​ൽ എ​വി​ടെ​വെ​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ക​ണ്ടാ​ൽ ബ​ഹു​മാ​നം കൊ​ണ്ടു മാ​റി നി​ൽ​ക്കും. ഒ​രു കു​ശ​ലാ​ന്വേ​ഷ​ണം ന​ട​ത്താ​ൻ പോ​ലും ആ​രും മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​രി​ല്ല. ഇ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ൾ പ്രാ​യ​മാ​യി, ഒ​ന്നി​നും ആ​വ​തി​ല്ലാ​തെ ത​നി​യെ ഈ ​ത​റ​വാ​ട്ടി​ൽ കി​ട​ന്ന് ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​മ്പോ​ൾ ആ​രും കൂ​ട്ടി​നി​ല്ല. ആ​യ കാ​ല​ത്ത് ക​ല്യാ​ണം ക​ഴി​ക്കാ​ത്ത​തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​മാ​ണ് എ​ന്നാ​ണെ​ല്ലാ​വ​രും പി​റുപി​റു​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ല്ലാ​തെ അ​വ​രു​ടെ മ​ക്ക​ളെ എ​ഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു എ​ന്നു​െ​വ​ച്ച് മാ​ഷി​നെ ജീ​വി​തകാ​ലം മു​ഴു​വ​ൻ പോ​റ്റി​ക്കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്ന് ഏ​ൽ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല​ല്ലോ. അ​പ്പോ പി​ന്നെ അ​വ​രു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്ത് ത​ന്നെ ന്യാ​യം. മാ​ഷ് നെ​ടു​വീ​ർ​പ്പി​ട്ടു. ലോ​ക​ത്തി​ന് ഇ​പ്പോ​ൾ ത​ന്റെ ക​ണ്ണി​ൽ വെ​റും ക​രി പു​ത​ഞ്ഞ ചി​മ്മി​നി​യു​ടെ നി​റ​മാ​ണ്. എ​വി​ടെ നോ​ക്കി​യാ​ലും മ​ങ്ങ​ൽ മാ​ത്രം. പെ​ൻ​ഷ​ൻ തു​ക കൊ​ണ്ട് ജീ​വി​തം ത​ള്ളി നീ​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ പ്ര​യാ​സം ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ട​ല്ല. പ​ട്ടി​ണി​യേ​ക്കാ​ൾ പ്ര​ശ്നം ഏ​കാ​ന്ത​ത​യാ​ണ്. മി​ണ്ടാ​നും പ​റ​യാ​നും ആ​രു​മി​ല്ലാ​തെ പ്ര​ഭാ​തം മു​ത​ൽ പ്ര​ദോ​ഷം വ​രെ ചു​വ​രു​ക​ളോ​ടും ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് ഞാ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന മു​ല്ല വ​ള്ളി​ക​ളോ​ടും പ​രി​ഭ​വം പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ശ്മ​ശാ​ന​ത്തി​ൽ എ​രി​ഞ്ഞ് തീ​ർ​ന്ന ചി​ത​ക​ളോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന പ്ര​തീ​തി​യാ​ണ്. എ​ന്നും ഒ​രേ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചി​ന്തി​ക്കു​ന്നു, ഒ​രേ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ വാ​യി​ക്കു​ന്നു. അ​ടു​പ്പ​ത്ത് അ​രി തി​ള​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഓ​ർ​മ​യു​ടെ വ​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് ഞെ​ട്ടി​യു​ണ​ർ​ന്നു ക​ലം തൊ​ടു​മ്പോ​ൾ കൈ ​പൊ​ള്ളു​ന്നു. ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് ഓ​ളം ഉ​ണ്ട്, താ​ളം ഉ​ണ്ട്... എ​ന്നും ഒ​രേ താ​ളം ആ​ണെ​ങ്കി​ൽ മ​ടു​ത്ത് പോ​കി​ല്ലേ...? കു​ട്ടി​ക​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​ത് കൊ​ണ്ട് ത​നി​ക്ക് ഇ​തു​വ​രെ ഒ​രു ഉ​പ​കാ​ര​വും ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ലേ? അ​ന്ന് തോ​ന്നി​യ സം​തൃ​പ്തി​യും അ​നു​ഭൂ​തി​യും അ​ല്ലാ​തെ വേ​റെ ഒ​ന്നും? പെ​ൻ​ഷ​ൻ കി​ട്ടു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ... അ​തെ, അ​തി​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ എ​ന്ത് ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​നാ​ണ്? അ​തു​കൊ​ണ്ട് പി​ള്ളേ​രെ ശ​പി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല​ല്ലോ. ത​നി​ക്ക് പി​ന്നെ എ​ന്താ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്? അ​റി​യി​ല്ല...

മാ​ഷ് ചാ​രു​ക​സേ​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് തൂ​ണി​ൽ പി​ടി​ച്ചു ന​ട​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്ക​വേ അ​ടി തെ​റ്റി വീ​ഴാ​ൻ പോ​യി. പ​ക്ഷേ ബ​ലി​ഷ്ഠ​മാ​യ ര​ണ്ട് കൈ​ക​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ താ​ങ്ങി. അ​ത്ഭു​ത​ത്തോ​ടെ ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി നോ​ക്കി. ക​രി പി​ടി​ച്ച ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ചി​ത്ര​മ​ല്ലാ​തെ ഒ​ന്നും കാ​ണാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.

''എ​ന്താ മാ​ഷേ ഇ​ത്? നോ​ക്കി​യും ക​ണ്ടും ഒ​ക്കെ ന​ട​ക്ക​ണ്ടേ? അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വീ​ഴി​ല്ലേ? ഈ ​വ​യ​സ്സാം കാ​ല​ത്ത് പ​ണി ഉ​ണ്ടാ​ക്ക​ണോ?.'' ശ​രീ​ര​ത്തി​ൽ നി​ന്ന് പി​ടി വി​ടാ​തെ​യു​ള്ള ആ​ഗ​ത​ന്റെ ചോ​ദ്യം മാ​ഷി​ന്റെ അ​ക​ത്ത​ട്ടി​ൽ അ​ല​യ​ടി​ച്ചു. ഈ ​ശ​ബ്ദം... എ​വി​ടെ​യോ... ഉ​ണ്ട്... ചി​ല മി​നു​ക്ക് പ​ണി​ക​ൾ ന​ട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട് എ​ന്ന​ല്ലാ​തെ അ​തി​ന് മാ​റ്റം ഒ​ന്നും ഇ​ല്ല​ല്ലോ.​മാ​ഷ് ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു.

''മാ​ഷ് വാ, ​ന​മു​ക്ക് അ​ക​ത്തി​രി​ക്കാം''.

ആ​ഗ​ത​ൻ മാ​ഷി​നെ പി​ടി​ച്ച് അ​ക​ത്തെ മു​റി​യി​ലെ ക​യ​റ്റു ക​ട്ടി​ലി​ൽ കൊ​ണ്ട് പോ​യി ഇ​രു​ത്തി. മേ​ശ​മേ​ൽ പ​ത്ര​ത്തി​ന് മു​ക​ളി​ലാ​യി​െ​വ​ച്ചി​രു​ന്ന ക​ണ്ണ​ട എ​ടു​ത്ത് മാ​ഷി​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​െ​വ​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു. എ​ന്നി​ട്ട് മു​റി​യി​ലെ ജാ​ല​ക​ങ്ങ​ൾ തു​റ​ന്നു. വെ​ളി​ച്ചം തു​ള്ളി തു​ള്ളി​യാ​യി ക​ട​ന്ന് വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ത​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​രോ​ഗ​ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​നാ​യ, ന​ല്ല പോ​ലെ വ​സ്ത്രം ധ​രി​ച്ച മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ മു​ഖം തെ​ളി​ഞ്ഞു​വ​ന്നു. ആ ​മു​ഖ​ത്ത് താ​ൻ പ​ണ്ട് പ​ഠി​പ്പി​ച്ച ഒ​രു കു​ഞ്ഞി​ന്റെ പു​ഞ്ചി​രി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

''നീ...'' ​മാ​ഷ് അ​വ​ന്റെ നേ​രെ കൈ ​ചൂ​ണ്ടി ത​ന്റെ ഓ​ർ​മ​ക​ൾ പ​ര​തി.

''വേ​ണ്ട മാ​ഷേ... ഓ​ർ​ത്ത് എ​ടു​ക്ക​ൽ അ​ത്ര നി​ർ​ബ​ന്ധം ഉ​ള്ള കാ​ര്യം ഒ​ന്നും അ​ല്ല.'' അ​യാ​ൾ മാ​ഷി​ന്റെ കാ​ൽ​ചു​വ​ട്ടി​ലാ​യി നി​ല​ത്ത് ച​മ്രം പ​ടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ആ ​കാ​ലു​ക​ൾ മ​ടി​യി​ലേ​ക്ക്​​ച്ച​വെ​ച്ച് ത​ട​വി. ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്റെ ഏ​തോ അ​റ​യി​ൽ മു​റി​വേ​റ്റ് ര​ക്തം മി​ഴി​നീ​രാ​യി ഒ​ലി​ച്ചി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ അ​ത് തു​ട​ക്കാ​ൻ ഉ​ള്ള ശേ​ഷി പോ​ലും മാ​ഷി​ന് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല..

''അ​യ്യേ... മാ​ഷ് ക​ര​യാ​ണോ? അ​റി​യാ​ലോ ക​ര​യു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ചൂ​ര​ൽ കൊ​ണ്ടു​ള്ള ന​ല്ല അ​ടി​യാ​ണ് ശി​ക്ഷ!! മാ​ഷ് എ​ന്നെ​ക്കൊ​ണ്ട് അ​ത് ചെ​യ്യി​ക്ക​രു​ത്.'' അ​യാ​ൾ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു.

''മാ​ഷ് വ​ല്ല​തും ക​ഴി​ച്ചാ​രു​ന്നോ?'' അ​യാ​ളു​ടെ സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ഉ​ള്ള ആ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് മു​ന്നി​ൽ മാ​ഷി​ന് മൗ​നം മാ​ത്ര​മേ മ​റു​പ​ടി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ...

''ഉ​ണ്ടാ​വി​ല്ല, എ​നി​ക്ക​റി​യാം.'' അ​യാ​ള് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് പോ​യി ഉ​മ്മ​റ​പ്പ​ടി​യി​ൽ ​െവ​ച്ചി​രു​ന്ന പൊ​തി​ക​ളു​മാ​യി​വ​ന്നു. അ​തെ​ല്ലാം ത​റ​യി​ൽ നി​ര​ത്തി​െ​വ​ച്ചു. വി​പു​ല​മാ​യ ഒ​രു സ​ദ്യ​ത​ന്നെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു അ​തി​ൽ. എ​ല്ലാ​വി​ധ ക​റി​ക​ളും കൂ​ട്ടാ​നും. വി​ള​മ്പി വെ​ച്ച ചോ​റി​ലേ​ക്ക് എ​ല്ലാം ചേ​ർ​ത്ത് കു​ഴ​ച്ച് ഉ​രു​ള​യാ​ക്കി മാ​ഷി​ന്റെ വാ​യി​ൽ​വെ​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു...​നി​റ​ഞ്ഞു​വ​ന്ന ക​ണ്ണു​ക​ൾ​കൊ​ണ്ട് വീ​ണ്ടും കാ​ഴ്ച​ക​ൾ അ​വ്യ​ക്ത​മാ​യ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം തേ​ങ്ങി.

മാ​ഷി​ന്റെ കൈ​ക​ൾ ക​ഴു​കി കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ക​വി​ളി​ൽ ഒ​ന്ന് ത​ട്ടി. ''ന​ല്ല കു​ട്ടി.'' എ​വി​ടെ​യോ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ചി​ല​ത് തി​രി​ച്ചു കി​ട്ടി​യ പ്ര​തീ​തി​യോ​ടെ മാ​ഷ് ക​ര​ഞ്ഞു.

''മാ​ഷി​ന് ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ടോ, ഞാ​ൻ നാ​ലാം ക്ലാ​സി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്ത്, ഒ​രു ദി​വ​സം മാ​ഷ് എ​ന്നോ​ട് 'വാ​ത്സ​ല്യം' എ​ന്ന് ബോ​ർ​ഡി​ൽ എ​ഴു​താ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. നാ​ല് വ​ർ​ഷം സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​യി​ട്ടും ഒ​രു അ​ക്ഷ​രം പോ​ലും എ​ഴു​താ​നും വാ​യി​ക്കാ​നും അ​റി​യാ​ത്ത എ​ന്നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച് അ​ത് ഒ​രു ക​ടു​ത്ത പ​രീ​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ഷ് ത​ന്ന ചോ​ക്ക് കൈ​യി​ൽ പി​ടി​ച്ച് മി​ഴി​ച്ചു​നി​ന്ന എ​ന്നെ മാ​ഷ് തൂ​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് വെ​ളി​യി​ലേ​ക്കി​ട്ടു. എ​ന്നി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു; പോ​യി തു​ല​യെ​ടാ ന​ശൂ​ല​മേ.​നാ​ണ​ക്കേ​ട് ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. എ​ഴു​താ​നും വാ​യി​ക്കാ​നും അ​റി​യാ​തെ ജീ​വി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല. അ​റി​യു​മോ നി​ന​ക്ക് എ​ന്ന്... കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പ​രി​ഹാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും മാ​ഷി​ന്റെ ദേ​ഷ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും സ​മ്മി​ശ്ര നോ​ട്ട​ങ്ങ​ളെ ത​ല​കു​നി​ച്ച് ആ​വാ​ഹി​ച്ച്, പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞ് അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് പ​ടി​യി​റ​ങ്ങി​യ​തി​ൽ പി​ന്നെ ഞാ​ൻ ഒ​രു സ്കൂ​ളി​ലും പോ​യി​ട്ടി​ല്ല. ക​ര​ഞ്ഞു ത​ള​ർ​ന്ന് അ​മ്മ​യു​ടെ മ​ടി​യി​ൽ ത​ല​വെ​ച്ച് കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞു: മാ​ഷി​ന് അ​റി​യാം എ​ഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും അ​റി​യാ​തെ ജീ​വി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല എ​ന്ന്, എ​ന്നി​ട്ട് എ​ന്റെ കു​ഞ്ഞി​നെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം ശ്ര​മി​ക്കാ​തെ ഇ​റ​ക്കി വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു, പ​ഠി​ക്കാ​നാ​ണ​ല്ലോ സ്കൂ​ളി​ൽ വി​ടു​ന്ന​ത്. മോ​ൻ വി​ഷ​മി​ക്ക​ണ്ട, ന​മു​ക്ക് വേ​റെ സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​കാം. പ​ക്ഷേ അ​ന്നേ​രം ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് എ​ന്താ​ണ് എ​ന്ന​റി​യോ മാ​ഷി​ന്? എ​ഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും അ​റി​യാ​തെ ജീ​വി​ക്ക​ണം എ​ന്ന്. അ​ന്ന് മു​ത​ൽ ഞാ​ൻ പ​ണി​ക്ക് പോ​യി തു​ട​ങ്ങി. എ​ല്ല് മു​റി​യെ, കൈ​യി​ലും കാ​ലി​ലും ത​ഴ​മ്പ് വ​രു​വോ​ളം രാ​പ്പ​ക​ലി​ല്ലാ​തെ കൂ​പ്പി​ലും ക്വാ​റി​യി​ലും ഞാ​ൻ പ​ണി​യെ​ടു​ത്തു. വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​പ്പു​റം ഒ​രു ബി​സി​ന​സ് സാ​മ്രാ​ജ്യം കെ​ട്ടി​പ്പ​ടു​ത്ത​തും എ​ഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും അ​റി​യാ​തെ​യാ​ണ് എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മാ​ഷ് വി​ശ്വ​സി​ക്കു​മോ?''

ഒ​രു അ​ർ​ധ​വി​രാ​മം ക​ണ​ക്കെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു നി​ർ​ത്തി. ഞെ​ട്ടി​ത്ത​രി​ച്ച് ഇ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന മാ​ഷ് മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​നാ​കാ​തെ കു​ഴ​ഞ്ഞു. വീ​ണ്ടും

''നീ...'' ​എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു, മു​ഴു​മി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല.

''വേ​ണ്ട മാ​ഷേ, വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​പ്പു​റം മാ​ഷ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത് തെ​റ്റാ​ണ് എ​ന്ന് സ്ഥാ​പി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നോ പ​ഴ​യ​തെ​ല്ലാം ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ച് മാ​ഷി​നെ വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കാ​നോ അ​ല്ല ഞാ​ൻ വ​ന്ന​ത്. അ​ന്ന് മാ​ഷ് എ​ന്നെ പു​റ​ത്താ​ക്കി​യ​ത് ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഉ​ണ്ടാ​യ ദേ​ഷ്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാം, അ​ല്ലാ​തെ ഒ​രി​ക്ക​ലും ഒ​രു അ​ധ്യാ​പ​ക​ൻ ത​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നെ വെ​റു​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാം, പ​ക്ഷേ അ​ന്ന​ത്തെ ആ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ന് എ​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ വി​ല​യു​ണ്ടെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി ത​ന്ന​ത് മാ​ഷാ​ണ്. മാ​ഷി​ന് ഒ​രു കാ​ര്യം അ​റി​യു​മോ, എ​നി​ക്ക് മാ​ഷ് ദൈ​വ​ത്തെ പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു, അ​വ​താ​ര പു​രു​ഷ​നാ​യി​രു​ന്നു, അ​ത്ഭു​ത മ​നു​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് മു​ന്നി​ൽ മാ​ഷ് വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ ചെ​പ്പ് തു​റ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ക്കാ​റു​ണ്ട്, മാ​ഷി​ന് എ​ല്ലാം അ​റി​യാം... മാ​ഷ് ഓ​രോ പു​സ്ത​കം വാ​യി​ക്കാ​ൻ പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ക​വ​ല​യി​ലെ പൊ​തു​വാ​യ​ന​ശാ​ല​യി​ൽ​നി​ന്നും അ​തെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ ത​പ്പി​യെ​ടു​ക്കും. ച​ട്ട​യി​ലെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ നോ​ക്കി. എ​ന്നി​ട്ട് അ​തി​ലെ താ​ളു​ക​ൾ മ​റി​ച്ചു എ​ല്ലാം മ​ന​സ്സി​ലാ​യി എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ ആ​സ്വ​ദി​ക്കും. അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ അ​റി​യാ​ത്ത​തി​ൽ ഞാ​ൻ എ​ന്ത് മാ​ത്രം ക​ര​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട് എ​ന്ന​റി​യാ​മോ?'' അ​യാ​ൾ ക​ണ്ണു​തു​ട​ച്ചു തു​ട​ർ​ന്നു; ''അ​ന്നൊ​ക്കെ ഞാ​ൻ വി​ചാ​രി​ക്കും എ​നി​ക്കും പ​ഠി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​മെ​ന്ന്. ആ ​ശു​ഭ പ്ര​തീ​ക്ഷ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ സ്കൂ​ളി​ൽ വ​ന്നു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത്. ഇ​നി അ​തൊ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു കാ​ര്യ​മി​ല്ല അ​ല്ലേ മാ​ഷേ.'' അ​യാ​ൾ മ​ന്ദ​സ്മി​തം തൂ​കി.

മാ​ഷ് ത​ന്റെ കൈ​ക​ൾ കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖം ത​ഴു​കി.

''മോ​നേ... നീ ​എ​ന്നോ​ട് ക്ഷ​മി....'' അ​ത് മു​ഴു​മി​പ്പി​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ല്ല. മാ​ഷി​ന്റെ ചു​ണ്ടി​ൽ വി​ര​ൽ ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ചു.

''വേ​ണ്ട മാ​ഷേ... എ​നി​ക്ക് ഇ​ങ്ങ​ന​ത്തെ വി​കാ​ര നി​ർ​ഭ​ര​മാ​യ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ എ​ങ്ങ​നെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന് അ​റി​യി​ല്ല.'' അ​യാ​ൾ ചി​രി​ച്ചു, ഒ​പ്പം മാ​ഷും..

''നി​ന്റെ ഓ​രോ വാ​ക്കു​ക​ളി​ലും ന​ന്മ​യു​ടെ കൈ​​യൊ​പ്പു​ണ്ട് മോ​നേ.'' മാ​ഷ് അ​യാ​ളെ ചേ​ർ​ത്ത് പി​ടി​ച്ചു. ''ഞാ​ൻ കാ​ര​ണം നീ...''

''​ഇ​ല്ല മാ​ഷേ, എ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ ആ​ലോ​ചി​ച്ചാ​ലും മാ​ഷി​നെ കു​റ്റ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ഇ​തു​വ​രെ എ​നി​ക്ക് തോ​ന്നി​യി​ട്ടി​ല്ല, മാ​ഷ് കാ​ര​ണ​മാ​ണ് ഞാ​ൻ ഈ ​നി​ല​യി​ലെ​ത്തി​യ​ത് എ​ന്ന് വി​ചാ​രി​ക്കാ​നാ​ണ് എ​നി​ക്കി​ഷ്ടം. ഞാ​ൻ ഇ​പ്പോ വ​ന്ന​ത് എ​ന്തി​നാ​ണ് എ​ന്നാ​ണ് മാ​ഷ് ക​രു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്? അ​ന്ന് താ​ൻ പു​റ​ത്താ​ക്കി​യ ഒ​രു​ത്ത​ൻ നി​ല​യും വി​ല​യും പ്ര​ദ​ർ​ശി​പ്പി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​താ​ണെ​ന്ന​ല്ലേ... എ​ന്നാ​ൽ അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ല. ഞാ​ൻ കു​റ​ച്ച് കാ​ലം ഇ​വി​ടെ ഉ​ണ്ടാ​കും.''

മാ​ഷ് ചോ​ദ്യ ഭാ​വ​ത്തി​ൽ അ​യാ​ളെ നോ​ക്കി.

''ഇ​വി​ടെ എ​ന്നു​െ​വ​ച്ചാ​ൽ ഈ ​വീ​ട്ടി​ൽ... അ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടും ഞാ​ൻ എ​ഴു​താ​നും വാ​യി​ക്കാ​നും പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ മാ​ഷ് ഒ​ന്ന് ഞെ​ട്ടി​യി​ല്ലേ. ആ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് സ​ത്യ​മാ​ണ്, അ​ത് പ​ക്ഷേ ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു നി​മി​ഷ​ത്തി​ന് വേ​ണ്ടി​യോ മാ​ഷി​നെ ത​രം താ​ഴ്ത്തി സം​സാ​രി​ക്കാ​നോ അ​ല്ല, അ​ക്ഷ​ര​ത്തി​ന്റെ കൂ​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ജീ​വി​തം മ​ടു​പ്പ് നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്. മാ​ഷി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ത​ന്നെ​യാ​ണ് ആ ​സ​ത്യം എ​നി​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി ത​ന്ന​ത്. മാ​ഷി​ന്റെ അ​ടു​ത്തു​നി​ന്ന് ത​ന്നെ അ​തൊ​ക്കെ പ​ഠി​ക്ക​ണം... അ​ന്ന് പാ​ഴാ​യിപ്പോ​യ ആ ​ഹ​രി​ശ്രീ കു​റി​ക്ക​ൽ ഇ​ന്ന് ഇ​വി​ടെ​െ​വ​ച്ചാ​ക​ട്ടെ. ഞാ​ൻ അ​രി​യൊ​ക്കെ കൊ​ണ്ടു വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്. ദ​ക്ഷി​ണ എ​ന്താ​ണ് വേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​തി, ഉ​ട​ൻ ഇ​വി​ടെ എ​ത്തും. എ​ന്താ മാ​ഷേ സ​മ്മ​ത​മാ​ണോ? ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഇ​പ്പോ​ൾ ത​ന്നെ പ​റ​യ​ണം, ഇ​വി​ടെ താ​മ​സ​മാ​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ കൊ​ണ്ടുവ​ന്ന പെ​ട്ടി​യും കി​ട​ക്ക​യും ഒ​ക്കെ കാ​റി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്ത് ഇ​റ​ക്കേ​ണ്ട​ല്ലോ.'' അ​യാ​ൾ വീ​ണ്ടും ചി​രി​ച്ചു. സ്വ​പ്ന​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ എ​ല്ലാം കേ​ട്ടു​നി​ന്ന മാ​ഷ് ഞൊ​ടി​യി​ട​യി​ൽ അ​യാ​ളെ ആ​ലിം​ഗ​നം ചെ​യ്തു. മാ​ഷി​ന്റെ ശു​ഷ്കി​ച്ച ശ​രീ​രം അ​യാ​ൾ ചേ​ർ​ത്തുപി​ടി​ച്ചു. എ​ന്നെ​ങ്കി​ലും താ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​ത് ന​ഷ്ട​മാ​യി എ​ന്ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ട് എ​ങ്കി​ൽ അ​ത് ഈ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ഓ​ർ​ത്തു.

വെ​ള്ളിത്തളി​ക​യി​ലെ ന​ന​ഞ്ഞ അ​രി​യി​ൽ മാ​ഷ് അ​യാ​ളു​ടെ കൈ​ക​ൾ കൊ​ണ്ട് ആ​ദ്യ​ക്ഷ​രം കു​റി​ച്ച് കൊ​ടു​ത്തു. ''അ''

​മാ​ഷ് പ​റ​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ളും ഹൃ​ദ​യം കൊ​ണ്ട് ഉ​ച്ച​രി​ച്ചു.

''അ''...

l

(കഥ, കവിത, പുസ്തകാസ്വാദനം തുടങ്ങി വായനക്കാരുടെ സ്വതന്ത്ര രചനകൾ മാധ്യമം ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനായി online@madhyamam.com എന്ന ഇ-മെയിൽ വിലാസത്തിലേക്ക് ഫോട്ടോയും ഫോൺനമ്പറും സഹിതം അയക്കാം...)