മെ​ഴു​കു​തി​രി

രാ​വി​ലെ നേ​രം വെ​ളു​ത്ത​പ്പോ​ൾ​മു​ത​ൽ തു​ട​ങ്ങി​യ തി​ര​ക്കാ​ണ്. ഇ​പ്പോ​ൾ രാ​ത്രി പ​തി​നൊ​ന്ന് ക​ഴി​ഞ്ഞു. പി​ന്നെ​യും ഓ​രോ മു​റി​യി​ലും സം​സാ​ര​മാ​ണ്. കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ൾ.... അ​വ​രി​ൽ ആ​രൊ​ക്കെ​യോ ഉ​റ​ങ്ങി. ഉ​റ​ങ്ങാ​ത്ത​വ​ർ ക​ളി​യും ചി​രി​യും ത​ല്ലു​മാ​യി ഓ​ടി​ന​ട​ക്കു​ന്നു. ചി​ങ്ങം ക​ഴി​ഞ്ഞ് മ​ഴ​യും തു​ട​ങ്ങി, ചൂ​ടും തു​ട​ങ്ങി ഈ ​കാ​ലാ​വ​സ്ഥ​ക്ക് വൃ​ശ്ചി​ക മാ​സ​ത്തി​ലെ ഒ​രു.....​വ​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ. ചൂ​ടാ​ണോ എ​ങ്കി​ൽ ചൂ​ട്, മ​ഴ​യാ​ണോ അ​ല്ല.

ത​ണു​പ്പൊ​ക്കെ കൂ​ടി​ക്ക​ല​ർ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു​മാ​തി​രി അ​വി​യ​ൽ​പോ​ലെ. പ​ക​ൽ​പോ​ലെ​യ​ല്ല രാ​ത്രി എ​ല്ലാം കൊ​ണ്ടും ഒ​രു വ​ല്ലാ​ത്ത മാ​സം ത​ന്നെ. ന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ മാ​യാ​ത്ത പ​ക​ലും രാ​ത്രി​യും. ഏ​തൊ​ക്കെ​യോ മു​റി​യി​ൽ പി​ന്നെ​യും പി​ള്ളേ​ര് ക​ര​യു​ന്നു. എ​വി​ടെ​യൊ​ക്കെ​യോ പ്രാ​യ​മാ​യ​വ​ർ ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

മു​റ്റ​ത്തു​കൂ​ടെ ആ​രൊ​ക്കെ​യോ ന​ട​ക്കു​ന്നു. ആ​റ്റു​മ​ണ​ലാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടും അ​തു​പോ​ലെ കൂ​ടു​ത​ൽ വ​ള്ളി​ച്ചെ​രി​പ്പു​ള്ള​വ​രും മു​റ്റ​ത്തു​കൂ​ടെ ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ കാ​തി​ൽ ചി​ല​പ്പോ​ൾ ച​ങ്ങ​ല​യു​ടെ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ മ​ഴ​യു​ടെ ശ​ബ്ദം കേ​ൾ​ക്കാം. മ​ഴ​യു​ടെ കാ​ര്യം മ​ന​സ്സി​ൽ ഓ​ടി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഏ​താ​യാ​ലും ഇ​ന്ന് മ​ഴ പെ​യ്തി​ല്ല.

മു​റ്റ​ത്തെ പ​ന്ത​ലി​ൽ മൂ​രി​യി​റ​ച്ചി വേ​വു​ന്ന മ​ണം. ജ​ന​ലി​ന്റെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന് മൂ​ക്കി​ന്റെ അ​റ്റ​ത്ത് കൊ​ഞ്ഞ​നം കു​ത്തി. പ​തു​ക്കെ മൂ​ക്കൊ​ന്ന് കൈ​കൊ​ണ്ടു തി​രു​മി​യ​പ്പോ​ൾ പ​കു​തി ഉ​ള്ളി​ലും ബാ​ക്കി തി​രി​ച്ച് ജ​ന​ലി​ലൂ​ടെ വെ​ളി​യി​ലേ​ക്കും പോ​യി.

“മോ​നേ ജോ​ർ​ജേ’. മു​റി​യു​ടെ ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന് അ​മ്മ ചി​ന്ന​മ്മ വി​ളി​ച്ചു. ‘എ​ന്താ​മ്മേ’. ‘നീ ​കി​ട​ന്നോ’. ‘കി​ട​ന്നു’. ‘ക​ത​കൊ​ന്നു തു​റ​ന്നേ അ​മ്മ​ച്ചി​ക്ക് ഒ​രു കാ​ര്യം പ​റ​യാ​നാ’. ‘ഓ ​എ​ന്ന​താ​മ്മേ.. ഞാ​ൻ കി​ട​ന്നു ഇ​നി നാ​ളെ വാ’. ‘​ഹാ ക​ത​ക് തു​റ​ക്ക് ചെ​റു​ക്കാ. നാ​ളെ​യൊ​ന്നി​നും നേ​രം കാ​ണി​ല്ല’. ‘ഓ​ഹൊ. .....ഒ​ന്നാ​മ​ത് വെ​ളി​യി​ൽ ഒ​ച്ച​യും ബ​ഹ​ള​വും നേ​രം പ​തി​നൊ​ന്നാ​യി ഉ​റ​ക്കം ക​ണ്ണി​ലോ​ട്ട് കേ​റി​യാ​തെ​യു​ള്ളൂ. എ​ന്ന​താ​മ്മേ പ​റ’. ‘ഒ​രു ച​ട​ങ്ങാ​യാ​ൽ അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്, നീ ​ക​ല്യാ​ണ​ഡ്ര​സൊ​ക്കെ എ​ടു​ത്തു​വെ​ച്ചോ. നാ​ളെ നേ​ര​ത്തേ എ​ണീ​റ്റ് കു​ളി​ക്ക​ണം.

നേ​രം പു​ല​ർ​ന്നാ​ൽ പി​ന്നെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ള് കു​ളീം ഒ​രു​ക്ക​വും തു​ട​ങ്ങും പി​ന്നെ നി​ന​ക്ക് മു​ണ്ടു​ടു​ക്കാ​ൻ പോ​ലും സ​മ​യം കി​ട്ട​ത്തി​ല്ല’.അ​തു​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​മ്മ ചി​രി​ച്ചു. സ​ത്യ​ത്തി​ൽ അ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് സ​ത്യ​മാ​ണ്. കൊ​ച്ചൊ​രു വീ​ടാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് പ​റ​യ​ത്ത​ക്ക സൗ​ക​ര്യ​മൊ​ന്നും വീ​ട്ടി​ലി​ല്ല. ‘അ​തെ​നി​ക്ക് അ​റി​യാ​മെ​ങ്കി​ലും അ​മ്മ​ച്ചി​യോ​ന്നു വി​ളി​ച്ചോ​ളൂ. പി​ന്നെ ആ​ദ്യം കേ​റാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​വ​രോ​ട് എ​ന്റെ കു​ളി ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു മ​തി​യെ​ന്ന് ഒ​ന്നു പ​റ​യ​ണേ.

എ​നി​ക്കാ​ണേ​ൽ എ​ല്ലാ​രെ​യൊ​ന്നും അ​റി​യ​ത്തു​മി​ല്ല’. ‘എ​ന്നാ​ൽ ക​ത​ക് കു​റ്റി​യി​ട്ടോ​ളൂ’. അ​മ്മ പോ​കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പേ വീ​ണ്ടും മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ഒ​ന്നു​കൂ​ടെ നോ​ക്കി. ‘അ​യ്യോ ഈ ​യെ​ര​ണം​കെ​ട്ട​വ​ൻ നാ​ളെ ഇ​ടാ​നു​ള്ള തു​ണി​യ​ല്ലേ ഇ​വി​ടെ വെ​ച്ചേ​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ടാ മ​ണ്ടാ പാ​റ്റ കാ​ഷ്ടി​ച്ചാ​ല് അ​റി​യി​ല്ല. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ രാ​ത്രി എ​ലി​യോ മ​റ്റോ വ​ന്നാ​ൽ ഇ​തൊ​ക്കെ ന​ശി​പ്പി​ക്ക​ത്തി​ല്ലേ. എ​ന്തി​നാ​ടാ ഇ​ത് വെ​ളി​യി​ൽ വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ആ ​അ​ല​മാ​രി​യി​ൽ വെ​ച്ചു പൂ​ട്ടി കി​ട​ക്കെ​ടാ. ഇ​നി നീ ​എ​ന്നാ ജോ​ർ​ജേ ഇ​തൊ​ക്കെ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​ത്.’‘ആ ​പോ​യേ.....​അ​ത് ഞാ​നെ​ടു​ത്തു​വെ​ക്കാം.’​അ​മ്മ പോ​യെ​ങ്കി​ലും അ​മ്മ​ക്ക് ഉ​റ​ക്ക​മി​ല്ല എ​ന്നെ​നി​ക്ക​റി​യാം. ഞാ​ൻ ലൈ​റ്റ് അ​ണ​ച്ചു​കി​ട​ന്നു. ലൈ​റ്റ് ഓ​ഫ് ചെ​യ്ത​തും ഫോ​ണി​ന്റെ റി​ങ് എ​ത്തി​യ​തും ഒ​ന്നി​ച്ച്.

നോ​ക്കി​യ 1100 മൊ​ബൈ​ലി​ന്റെ ശ​ബ്ദം എ​ന്റ​മ്മോ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ഉ​ണ​ർ​ത്തി. ‘ഹ​ലോ. ആ​രാ’. ‘ഞാ​നാ. നാ​ൻ​സി’. ‘അ​ല്ല എ​ല്ലാ​വ​രും കി​ട​ന്നോ’. ‘ഇ​ല്ല ഞാ​ൻ കി​ട​ന്നു’. ‘എ​ന്തേ ഇ​ത്ര​യും നേ​ര​ത്തേ’. ‘എ​ന്ത് നേ​ര​ത്തേ, സ​മ​യം പ​തി​നൊ​ന്ന് ക​ഴി​ഞ്ഞു’. ‘ഇ​ച്ഛാ​യ നാ​ളെ എ​പ്പോ​ഴാ പ​ള്ളി​യി​ലെ​ത്തു​ന്ന​ത്’. ‘ആ​ഹാ....​ഒ​ക്കെ അ​തി​ന്റെ സ​മ​യ​ത്ത് എ​ത്തും പെ​ണ്ണേ’. ‘ഈ ​പെ​ണ്ണേ വി​ളി ഇ​തു​വ​രെ മാ​റ്റി​യി​ല്ലേ’. ‘വേ​ണോ.....​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ മാ​റ്റി പേ​ര് വി​ളി​ക്കാം. പോ​രേ’. ‘ഓ ​മ​തി’. ‘അ​ച്ചാ​യോ ഒ​രു​പാ​ട് സ്വ​പ്നം ക​ണ്ടു​കി​ട​ക്ക​ണ്ട’. ‘അ​തെ​ന്തെ നാ​ൻ​സീ’. ‘നാ​ളെ എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും മു​ന്നി​ൽ​നി​ന്ന് താ​ലി​കെ​ട്ടു​ന്ന കാ​ര്യം ചി​ന്തി​ച്ചോ​ളൂ’. അ​വ​ളു​ടെ സം​സാ​രം കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ ഇ​ത്ര​യും കൊ​ല്ല​മാ​യി​ട്ട് കെ​ട്ടി​നെ​പ്പ​റ്റി സ​ത്യ​ത്തി​ൽ ചി​ന്തി​ച്ചി​ട്ടേ ഇ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

പി​ന്നെ കൊ​ച്ച​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ് പെ​ൺ​കെ​ട്ടും ആ​ൺ​കെ​ട്ടും ഉ​ണ്ടെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​ത് അ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ന്നേ​രം എ​ല്ലാ​വ​രും പ​റ​ഞ്ഞു​ക​ളി​യാ​ക്കി. അ​ങ്ങ​നെ കെ​ട്ടും പ​ഠി​ച്ചു.

‘നാ​ൻ​സീ, നീ ​ടെ​ൻ​ഷ​ൻ ആ​കേ​ണ്ട. കെ​ട്ടൊ​ക്കെ എ​നി​ക്ക​റി​യാം’. ‘ഓ​ക്കെ. ഞാ​ൻ ഉ​റ​ങ്ങു​ന്നു. ഗു​ഡ് നൈ​റ്റ്’. ‘ശ​രി ഗു​ഡ് നൈ​റ്റ്’. തെ​ക്കേ​ലെ അ​ച്ഛ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ രാ​ത്രി​യി​ൽ മ​രി​ച്ചു​പോ​യ​വ​രു​ടെ ആ​ത്മാ​ക്ക​ൾ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും കാ​ണാ​ൻ വ​രു​മോ. എ​ന്താ​യാ​ലും ഇ​ന്നി​വി​ടെ ബ​ന്ധ​ത്തി​ലു​ള്ള എ​ല്ലാ​വ​രും എ​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. നാ​ള​ത്തെ ദി​വ​സ​ത്തി​ന് അ​വ​ർ സാ​ക്ഷി​യാ​കു​മോ. വി​ളി​ച്ച​വ​രു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്ന് ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​രാ​തി​രി​ക്കു​മോ, എ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും പി​ഴ​വ് സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ.

ചി​ന്ത​ക​ൾ രാ​ത്രി സ​ഞ്ചാ​രി​യു​ടെ രൂ​പ​ത്തി​ലെ​ത്തി പി​ന്നാ​ലെ ഉ​റ​ക്ക​വും. അ​ങ്ങ​നെ ആ ​രാ​ത്രി​യും ക​ട​ന്നു​പോ​യി, നേ​രം വെ​ളു​ത്തു. എ​ല്ലാം ശാ​ന്തം. വീ​ടി​ന്റെ പി​ന്നി​ലെ ക​ല​വ​റ​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​ന്ന​ലെ ചെ​യ്തു​വെ​ച്ച ആ​ഹാ​ര​ത്തി​ന് ശേ​ഷ​മു​ള്ള പു​ക ഉ​യ​രു​ന്നു​ണ്ട്. അ​ല്ലാ​തെ ആ​രെ​യും അ​വി​ടെ​യെ​ങ്ങും കാ​ണാ​നി​ല്ല.

ജോ​ർ​ജേ, എ​ടാ എ​ണീ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ കു​ളി​ക്ക​ണ്ടേ.. ഇ​പ്പോ​ൾ സ​മ​യ​മ​ങ്ങ് പോ​കും. പി​ന്നെ പ​ള്ളി​യി​ലെ അ​ച്ഛ​നും ആ​ളു​ക​ളും എ​ത്തും. തി​ര​ക്കി​നു മു​മ്പ് നീ ​എ​ണീ​റ്റ് ഒ​രു​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങ​ടാ കൊ​ച്ചേ..’

‘ദാ ​എ​ണീ​ക്കു​ന്നു’. രാ​വി​ലെ വി​ളി​ക്കാ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​ത് അ​മ്മ​ച്ചി​യ​ല്ലേ? അ​മ്മ​ച്ചി ഇ​തെ​വി​ടെ​പ്പോ​യി? കു​ളി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ തോ​ർ​ത്തും സോ​പ്പു​മെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് കു​ളി​മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പ് അ​മ്മ​ച്ചി​യെ ഒ​ന്നു​ക​ളി​യാ​ക്കി.

‘അ​ല്ല ഇ​ന്ന​ലെ പാ​തി​രാ​ത്രി വ​ന്നു എ​ന്നെ കു​റ്റ​വും പ​റ​ഞ്ഞ് നേ​ര​ത്തേ എ​ത്താ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു പോ​യ അ​മ്മ​ച്ചി​യെ വി​ളി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ ആ​നെ വി​ളി​ക്ക​ണോ, തു​മ്പി​ക്കൈ​യി​ൽ വെ​ള്ളം നി​റ​ച്ച് ആ​ന എ​ത്തി അ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ ചെ​വി​യി​ൽ വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ച്ചു ക​ഴി​യു​മ്പോ​ൾ അ​മ്മ​ച്ചി​യും ഉ​ണ​രും’. ഉ​ത്ത​ര​മൊ​ന്നും കി​ട്ടി​യി​ല്ല, ഞാ​ൻ കു​ളി​ക്കാ​ൻ കു​ളി​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു ക​യ​റി. എ​ന്റെ കു​ളി പ​കു​തി​യാ​കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പ് വീ​ട്ടി​ൽ ക​ര​ച്ചി​ലി​ന്റെ ശ​ബ്ദം ഉ​യ​ർ​ന്നു.

പെ​ട്ടെ​ന്ന് തോ​ർ​ത്തി ഞാ​ൻ കു​ളി​മു​റി​ക്ക് വെ​ളി​യി​ലേ​ക്കെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ എ​ല്ലാ​വ​രും അ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റു​ന്നു. ‘എ​ടീ എ​ൽ​സി എ​ന്തു​പ​റ്റി?’ ‘ജോ​ർ​ജേ അ​മ്മ​ച്ചി പോ​യി?’ ത​മ്പു​രാ​നേ ന​ല്ലൊ​രു ദി​വ​സ​മാ​യി​ട്ട് എ​ന്റെ ക​ല്യാ​ണ​ത്തി​നു കൂ​ടാ​തെ ഇ​ന്ന​ലെ രാ​ത്രി​യി​ൽ വ​ന്ന കാ​ര​ണ​വ​ന്മാ​രോ​ടും അ​പ്പ​നോ​ടു​മൊ​പ്പം എ​ന്റെ അ​മ്മ​ച്ചി പോ​യോ. എ​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ലെ ചി​ന്ത മു​ഴു​വ​ൻ ഇ​ന്ന​ലെ രാ​ത്രി​യി​ൽ മു​റ്റ​ത്തു കേ​ട്ട ചെ​രി​പ്പി​ന്റെ ശ​ബ്ദം.

അ​ത് അ​വ​ർ​ത​ന്നെ ആ​യി​രു​ന്നു.ഇ​ന്ന​ലെ രാ​ത്രി​യി​ൽ പ​തി​നൊ​ന്ന് മ​ണി​ക്ക് എ​ന്റെ​യ​ടു​ത്തു​വ​ന്ന് ഉ​പ​ദേ​ശം ത​ന്നി​ട്ട് പോ​യ​താ​ണ്. അ​വ​സാ​നം ഇ​നി നീ ​എ​ന്നാ​ണ് ശ​രി​യാ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന് ഒ​രു താ​ക്കീ​തും. എ​ന്നി​ട്ട് നേ​രെ പോ​യ​ത് മു​റി​യി​ലേ​ക്ക​ല്ല. ത​മ്പു​രാ​ന്റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്കാ​ണ്. എ​ല്ലാം ഓ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ൾ എ​ന്റെ നെ​ഞ്ച് പി​ട​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും ഒ​പ്പം ഞാ​നും നി​ല​വി​ളി​ച്ചു. ‘എ​ന്റ​മ്മ​ച്ചി​യെ എ​ന്റ​മ്മ​ച്ചി​യെ........​എ​നി​ക്കു​വ​യ്യാ​യേ.. ഞാ​നെ​ങ്ങ​നെ അ​ങ്ങോ​ട്ട് വ​രും.. ’എ​ന്റെ നി​ല​വി​ളി ഉ​ച്ച​ത്തി​ലാ​യി.. എ​ല്ലാ​വ​രും എ​ന്നെ നോ​ക്കി.. ഞാ​നും ക​ര​യു​ന്നു അ​വ​രും ക​ര​യു​ന്നു.. പെ​ട്ടെ​ന്ന് ആ​രോ എ​ന്റെ മു​റി​യു​ടെ ക​ത​കി​ൽ ആ​ഞ്ഞ് കൊ​ട്ടി. ഞാ​ൻ ചാ​ടി എ​ണീ​റ്റ് വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്നു വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള സ​ക​ല​രും എ​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു. അ​വ​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ലേ​ക്ക് ഞാ​ൻ ക​ണ്ണ് ഒ​ന്നു​കൂ​ടെ തി​രു​മി നോ​ക്കി. അ​മ്മ​ച്ചി അ​വ​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ മ​രി​ച്ച​തോ?

ഞാ​ൻ വെ​റു​തെ ചി​ന്തി​ച്ചു നി​ന്ന​പ്പോ​ൾ എ​ല്ലാ​വ​രും ഉ​റ​ക്കെ ചി​രി​ച്ചു. അ​മ്മ​ച്ചി എ​ന്റെ മു​ഖ​ത്ത് ത​ള്ളി​ക്കൊ​ണ്ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ‘പോ​യി ദൈ​വ​ത്തെ വി​ളി​ച്ച് കി​ട​ന്നു​ട​ങ്ങ​ടാ പി​ശാ​ചേ’. എ​ല്ലാ​വ​രും പോ​യി. ഞാ​ൻ മു​റി കു​റ്റി​യി​ട്ട് എ​ന്റെ ക​ട്ടി​ലി​ൽ ഇ​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ഴും എ​ന്റെ അ​മ്മ​ച്ചി​ക്കൊ​ന്നും സം​ഭ​വി​ക്ക​ല്ലേ ദൈ​വ​മേ എ​ന്നു​മാ​ത്രം പ​റ​ഞ്ഞു. കാ​ര​ണം ഇ​ന്നും വീ​ടി​ന്റെ മെ​ഴു​കു​തി​രി​യാ​ണ് അ​മ്മ​ച്ചി. എ​ല്ലാ​വ​രും പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഒ​രു കാ​ള​രാ​ത്രി ക​ഴി​ഞ്ഞു. എ​ന്റെ ഉ​റ​ക്ക​വും പോ​യി വെ​ളി​യി​ൽ കോ​ഴി​യും കൂ​വി.