കവിത: അമ്മ

ഒ​രി​ക്ക​ലെ​ന്നി​ൽ വ​ന്നു നി​റ​ഞ്ഞു

ബാ​ല്യ​ത്തി​ൻ ഓ​ർ​മ​ക​ൾ

പ​ഠി​ച്ചു ഞാ​ൻ മി​ടു​ക്ക​നാ​യി...

വ​ള​ർ​ന്നു ഞാ​ൻ ഉ​ന്ന​ത​നാ​യി...

എ​ന്നി​ലെ ഉ​യ​ർ​ച്ച ക​ണ്ട്

മ​ന്ദ​ഹാ​സം പൊ​ഴി​ച്ചൂ

ഇ​ര​വും പ​ക​ലും

എ​ന്ന​മ്മ...

പ​റ​ന്ന​ക​ന്നു ഞാ​ൻ പ​റു​ദീ​സ തേ​ടി...

പി​റ​ന്ന മ​ണ്ണി​നോ​ടും

അ​മ്മ​ത​ൻ സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടും

വി​ട​ചൊ​ല്ലി

നേ​ടി​യെ​ടു​ത്തു ഞാ​ൻ

വി​ദേ​ശ​ത്തൊ​രു ജോ​ലി

ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ​വി​ടെ​വെ​ച്ചെ​ൻ

ന​വ വ​ധു​വി​നെ​യും

കാ​ണാ​ത്ത മ​രു​മ​ക​ൾ​ക്കാ​യി

ഫോ​ണി​ലൂ​ടെ നേ​ർ​ന്നു എ​ന്ന​മ്മ

‘ദീ​ർ​ഘ സു​മം​ഗ​ലീ ഭ​വ...’

ജീ​വി​ച്ചു ഞാ​ൻ ആ​ർ​ഭാ​ട​മാ​യി...

കി​ട​പ്പി​ലാ​യെ​ന്ന​മ്മ

എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും

പ​ല​വു​രി കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നാ​ഗ്ര​ഹം

പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും

സ​മ​യ​ത്തെ പ​ഴി​ചാ​രി

സ്വ​യം മ​റ​ന്നു​വോ

ഞാ​നാ ഭൂ​മി​യി​ലെ സ്വ​ർ​ഗ​ത്തെ...

അ​റി​ഞ്ഞി​ല്ല ഞാ​നൊ​രി​ക്ക​ലും

അ​മ്മ​ക്ക​യ​ച്ച

മ​ണി​യോ​ർ​ഡ​റു​ക​ളൊ​ക്കെ​യും

വേ​ല​ക്കാ​രി

കൈ​ക്ക​ലാ​ക്കി​യെ​ന്ന​തും

ഒ​രു​നാ​ൾ ദൈ​വം തി​രി​കെ​യെ​ടു​ത്തു

സ​ർ​വ​തും എ​ന്നി​ൽ​നി​ന്നും

ക​ണ്ടെ​ത്തി​യെ​ൻ പ്രി​യ​ത​മ

മ​റ്റൊ​രു പ്ര​തി​ശ്രു​ത വ​ര​നേ​യും

എ​ല്ലാം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഞാ​ൻ

തി​രി​കെ​യ​ണ​യാ​നാ​ശി​ച്ചു

അ​മ്മ​ത​ൻ കാ​ൽ​ക്ക​ൽ വീ​ണു

പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞൊ​ന്നു

മാ​പ്പി​നാ​യു​ര​ചെ​യ്തി​ടാ​ൻ

തി​രി​കെ​യെ​ത്തി

ഞാ​നാ പി​റ​ന്ന മ​ണ്ണി​ൽ

അ​വി​ടെ​വെ​ച്ചു ഞാ​ൻ ക​ണ്ട​തോ

അ​ന്തി​ത്തി​രി വെ​ക്കാ​നാ​ളി​ല്ലാ​തെ

അ​ന്ത്യ​വി​ശ്ര​മം കൊ​ള്ളു​മെ​ൻ

അ​മ്മ​ത​ൻ അ​സ്ഥി​ത്ത​റ​യും

വാ​ടാ​തെ എ​ന്ന​മ്മ കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ച​

തു​ള​സി​ത്ത​റ​യും മാ​ത്രം...

കേ​ഴു​ന്നു​വോ അ​വ ര​ണ്ടു​മെ​ന്നോ​ട്

ഒ​രി​റ്റു ദാ​ഹ​ജ​ല​ത്തി​നാ​യി.

വീ​ടി​ന്ന​ക​ത്ത​ള​ത്തു

ക​ണ്ടെ​ത്തി ഞാ​ൻ

അ​മ്മ​ത​ൻ ചി​ത​ല​രി​ക്കും

ഡ​യ​റി​ക്കു​റി​പ്പ്

വി​റ​യാ​ർ​ന്ന കൈ​ക​ളാ​ൽ

ഞാ​ന​തൊ​ന്നു മ​റി​ച്ചു​നോ​ക്ക​വേ

എ​ൻ ന​ന​വാ​ർ​ന്ന ന​യ​ന​ങ്ങ​ളാ​ൽ

ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തോ

അ​മ്മ​യാം മ​ഹാ​സാ​ഗ​രം

എ​ഴു​തി​വെ​ച്ച​തൊ​ക്കെ​യും

നേ​രു​ന്നു മ​ക​നേ നി​ന​ക്കാ​യ്

എ​ന്നും ന​ന്മ​ക​ൾ മാ​ത്രം...