ചെ​റു​ക​ഥ: ഭ​യം

ആ​ർ​ത്തു​വി​ളി​ച്ച് വ​രു​ന്ന ജ​ന​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന് മു​ന്നി​ലൂ​ടെ അ​യാ​ൾ പി​ന്തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കാ​തെ നി​ല​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടോ​ടി. ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടു പ്രാ​വ​ശ്യം ത​ല്ലി​യ​ല​ച്ചു വീ​ണു. പി​ട​ഞ്ഞെ​ണീ​റ്റു വീ​ണ്ടു​മോ​ടി. റോ​ഡി​ൽ നി​റ​യെ ചീ​റി​പ്പാ​ഞ്ഞു വ​രു​ന്ന വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ൾ. പെ​ട്ടെ​ന്നു​ണ്ടാ​യ ഉ​ഗ്ര​സ്‌​ഫോ​ട​ന​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ ത​ല​യ​ടി​ച്ചു വീ​ണു. ശ​രീ​ര​മാ​കെ പു​ക​ഞ്ഞു നീ​റു​ന്നു. അ​വ​സാ​ന ശ്വാ​സ​ത്തി​നാ​യി ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​റി​ച്ചു.

‘അ​മ്മേ’ എ​ന്നൊ​ര​ല​ർ​ച്ച​യോ​ടെ അ​യാ​ൾ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ചാ​ടി​യെ​ണീ​റ്റു. ഭാ​ര്യ ഞെ​ട്ടി​യെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു ലൈ​റ്റി​ട്ടു. ‘ആ ​കാ​ണും, ദുഃ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലേ അ​ത്ഭു​ത​മു​ള്ളൂ. അ​മ്മാ​തി​രി​യ​ല്ലേ എ​ഴു​തി​ക്കൂ​ട്ടി വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ദേ ​ഒ​ന്നു ഞാ​ൻ പ​റ​യാം. എ​ഴു​തി​യെ​ഴു​തി കു​ടും​ബം അ​നാ​ഥ​മാ​ക്ക​രു​ത്. ഒ​രു പ​ട്ടി​യും കാ​ണി​ല്ല തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​ൻ’.

ശ​രി​യാ​ണ് അ​വ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ഇ​തി​പ്പോ​ൾ ര​ണ്ടാം ത​വ​ണ​യാ​ണ്. ഒ​രു രാ​ഷ്ട്രീ​യ​പാ​ർ​ട്ടി​യെ വി​മ​ർ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഫേ​സ്ബു​ക്കി​ൽ പോ​സ്റ്റി​ട്ട​താ​ണ്. വി​മ​ർ​ശ​നം അ​ൽ​പം ക​ട​ന്നു​പോ​യി എ​ന്ന​ത് നേ​രാ​ണ്. എ​ത്ര​യെ​ത്ര വ​ധ​ഭീ​ഷ​ണി​ക​ളാ​ണ് വ​ന്ന​ത്, മെ​സ​ഞ്ച​റി​ലും വാ​ട്സ്ആ​പ്പി​ലും നേ​രി​ട്ടു വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും.. ര​ണ്ടേ ര​ണ്ടു മ​ണി​ക്കൂ​ർ മാ​ത്രം. ഭീ​ഷ​ണി​ക​ൾ പ്ര​വ​ഹി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ പോ​സ്റ്റ് താ​ൻ നീ​ക്കം ചെ​യ്ത​താ​ണ്. എ​ന്നി​ട്ടും ആ​ളു​ക​ളു​ടെ ക​ലി​യ​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ല.

അ​യാ​ൾ ഉ​റ​ക്കം വ​രാ​തെ തി​രി​ഞ്ഞും മ​റി​ഞ്ഞും കി​ട​ന്നു. ക​ണ്ട സ്വ​പ്നം സ​ത്യ​മാ​വു​മോ.. ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ലാ​ണോ താ​ൻ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ടു​ക.. അ​തോ വെ​ട്ടു​ക​ത്തി, വ​ടി​വാ​ൾ, ക​ഠാ​ര തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​യി​ൽ ഏ​തെ​ങ്കി​ലു​മാ​വു​മോ ത​ന്റെ ജീ​വ​നെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്. ക​ണ്ണ​ട​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല, ആ​ക്രോ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് പാ​ഞ്ഞ​ടു​ക്കു​ന്ന ആ​ൾ​ക്കൂ​ട്ട​മാ​ണ് മു​ന്നി​ൽ. ഒ​രു​വി​ധേ​ന അ​യാ​ൾ നേ​രം വെ​ളു​പ്പി​ച്ചു. കൂ​ട്ടു​കാ​രെ വി​ളി​ച്ചു പാ​ട​ത്തി​ന​പ്പു​റ​മു​ള്ള ജ​ങ്ഷ​നി​ൽ കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു. അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​നാ​ലു പേ​രു​ണ്ട്. ‘നീ ​വി​ഷ​മി​ക്കാ​തെ, എ​ഴു​തി​യ​തെ​ല്ലാം സ​ത്യ​മ​ല്ലേ.. പി​ന്നെ​ന്തി​ന് ഭ​യ​ക്ക​ണം?’. ഒ​രു​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘ആ ​അ​താ​ണ് ഭ​യ​ക്കേ​ണ്ട​ത്. എ​ഴു​തി​യ​തെ​ല്ലാം സ​ത്യ​ങ്ങ​ളാ​ണ്. ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത്‌ അ​പ്രി​യ സ​ത്യ​ങ്ങ​ളി​ങ്ങ​നെ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യാ​ൻ പാ​ടു​ണ്ടോ? നീ​യൊ​ന്ന് സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത് ന​ല്ല​താ​ണ്‌’. ര​ണ്ടാ​മ​ന്റെ അ​ഭി​പ്രാ​യം. മൂ​ന്നാ​മ​ൻ അ​ത് ശ​രി​വെ​ച്ചു. ‘സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​യ ഒ​രു സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്ക് ഇ​ന്നു​ത​ന്നെ മാ​റ​ണം. തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പ് ക​ഴി​യും​വ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും അ​താ​യി​രി​ക്കും ന​ല്ല​ത്. എ​ന്താ​വ​ശ്യ​ത്തി​നും ഞ​ങ്ങ​ൾ കൂ​ടെ​യു​ണ്ട്’. അ​യാ​ളും ആ ​തീ​രു​മാ​നം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു.

തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പ് ക​ഴി​ഞ്ഞു. വ​ലി​യ കോ​ലാ​ഹ​ല​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും പി​ന്നീ​ടു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. പോ​സ്റ്റി​നെ തു​ട​ർ​ന്നു​ണ്ടാ​യ തീ​യും പു​ക​യും കെ​ട്ട​ട​ങ്ങി. അ​യാ​ൾ പ​തു​ക്കെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ച്ചു​ചെ​ന്നു. പെ​രു​മ​ഴ പെ​യ്തു തോ​ർ​ന്ന ആ​ശ്വാ​സം ആ ​മു​ഖ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

‘എ​ത്ര നാ​ളു​ക​ളാ​യി എ​ന്തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ന്ന് എ​ഴു​തി​യി​ട്ട്’, കു​ളി ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഭാ​ര്യ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന ക​ടു​പ്പ​ത്തി​ലു​ള്ള ചാ​യ ആ​സ്വ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ൾ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു. പി​ന്നെ ഒ​ട്ടും അ​മാ​ന്തി​ച്ചി​ല്ല. പേ​ന​യും പേ​പ്പ​റു​മെ​ടു​ത്ത് ചാ​രു​ക​സേ​ര കൈ​വ​രി​യോ​ട് ചേ​ർ​ത്തി​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ൾ എ​ഴു​താ​നി​രു​ന്നു. പെ​ട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ളു​ടെ രം​ഗ​പ്ര​വേ​ശം. ‘അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​തൊ​ന്നും കൊ​ണ്ട് പ​ഠി​ച്ചി​ല്ല അ​ല്ലേ.. ദൈ​വ​ത്തെ​യോ​ർ​ത്ത് നി​ങ്ങ​ളി​നി എ​ഴു​ത​രു​ത്. എ​ന്റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ അ​ച്ഛ​നി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​ക്ക​രു​ത്. എ​ന്റെ അ​പേ​ക്ഷ​യാ​ണ്.’ കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്ത പേ​ന അ​യാ​ളു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ഊ​ർ​ന്ന് താ​ഴെ​വീ​ണു.