കൈ​നീ​ട്ട​മാ​യി അ​മ്മ ത​ന്ന ഒ​രുപി​ടി കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ൾ

എ​ന്‍റെ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ ഓ​ണം​പോ​ലെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ഉ​ത്സ​വ​മാ​ണ് വി​ഷു. മേ​ട​മാ​സ​ത്തി​ൽ കൊ​ന്ന​ക​ളാ​യ കൊ​ന്ന​ക​ളൊ​ക്കെ പൂ​ത്ത് കു​ടം ചൊ​രി​ഞ്ഞ് നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ വി​ഷു വ​ലി​യൊ​രു ഉ​ത്സ​വ​മാ​യി മ​ന​സ്സി​ലേ​ക്കു ക​ട​ന്നു​വ​രും. തേ​ച്ചു​മി​നു​ക്കി ഓ​ട്ടു​രു​ളി​യി​ൽ അ​രി​യും പൂ​ക്ക​ളും കോ​ടി​മു​ണ്ടും സ്വ​ർ​ണാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളും വെ​ച്ച് വി​ഷു​ക്ക​ണി​യൊ​രു​ക്കും. രാ​ത്രി​യി​ൽ​ത​ന്നെ ക​ണി​യൊ​രു​ക്കി​യി​ട്ടാ​കും വീ​ട്ടു​കാ​ർ ഉ​റ​ങ്ങു​ക. വെ​ളു​പ്പി​ന് അ​മ്മ ഉ​ണ​ർ​ന്ന് വി​ഷു​ക്ക​ണി​ക്കു മു​ന്നി​ൽ നി​ല​വി​ള​ക്ക് കൊ​ളു​ത്തി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കും. പി​ന്നീ​ട് ഉ​റ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന എ​ന്നെ​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​യും അ​മ്മ വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തും. ക​ണ്ണു​പൊ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് വി​ഷു​ക്ക​ണി​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ എ​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​നി​ർ​ത്തും. ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്ന് വി​ഷു​ക്ക​ണി കാ​ണി​ക്കും. വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന വ​ർ​ഷ​ത്തെ സ​ക​ല സൗ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങ​ളും അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് തു​ട​ങ്ങു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണ് വി​ശ്വാ​സം.

വി​ഷു​വി​ന് ചി​ല വീ​ടു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം പ​ട​ക്കം​പൊ​ട്ടി​ക്കു​ന്ന ഏ​ർ​പ്പാ​ടെ​ല്ലാ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ട​ക്കം പൊ​ട്ടു​ന്ന​തൊ​ക്കെ കേ​ട്ടി​രി​ക്കാ​നേ എ​നി​ക്ക് ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അ​തി​നു​ള്ള പാ​ങ്ങും വ​ഴി​യു​മൊ​ന്നും കു​ടും​ബ​ത്തി​നി​ല്ല. എ​നി​ക്ക് അ​ഞ്ചു​വ​യ​സ്സു​ള്ള​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​ച്ഛ​ൻ മ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. പി​ന്നെ എ​ല്ലാം അ​മ്മ​യാ​യി​രു​ന്നു. ക​ഷ്ട​പ്പാ​ടി​ന്‍റേ​താ​യി​രു​ന്നു ബാ​ല്യ​കാ​ലം. അ​മ്മ ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടാ​ണ് വ​ള​ർ​ത്തി​യ​ത്. സ​ഹാ​യി​ക്കാ​നും വ​ഴി​കാ​ണി​ക്കാ​നും ആ​രു​മി​ല്ലാ​ത്ത കാ​ലം. ന​ല്ല വാ​ക്കു പ​റ​യാ​നും ആ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഉ​ടു​പ്പ്, മു​ണ്ട്, ഭ​ക്ഷ​ണം എ​ന്നി​വ​യൊ​ന്നും ആ​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നൊ​പ്പം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഉ​ള്ള​തു​പോ​ലെ ക​ഴി​യു​ന്ന​താ​ണ് ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ​യു​ള്ള ശീ​ലം.

വി​ഷു ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ഞാ​ൻ ത​ലേ ദി​വ​സം​ത​ന്നെ കൂ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്കൊ​പ്പം കൊ​ന്ന​പ്പൂ ശേ​ഖ​രി​ക്കാ​നി​റ​ങ്ങു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​ന്നൊ​രു വി​ഷു​ത്ത​ലേ​ന്ന്. എ​നി​ക്ക​ന്ന് എ​ട്ടോ ഒ​മ്പ​തോ വ​യ​സ്സു​കാ​ണും. കൂ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്കൊ​പ്പം തൊ​ടി​യി​ലും മ​റ്റും ഓ​ടി​ന​ട​ന്ന് ശേ​ഖ​രി​ച്ച കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി, നി​റ​ഞ്ഞ മ​ന​സ്സോ​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​താ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ. ഇ​ത് ക​ണ്ട് അ​മ്മ എ​ന്നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു: ''എ​ന്തി​നാ മോ​നേ ഇ​ത്ര​യ​ധി​കം പൂ​ക്ക​ൾ, ന​മ്മ​ൾ ഇ​ക്കു​റി ക​ണി​വെ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.'' ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു, ''എ​ന്താ അ​മ്മേ, എ​ല്ലാ​വ​രും വി​ഷു​വി​ന് വീ​ട്ടി​ൽ ക​ണി​വെ​ക്കു​മ​ല്ലോ, ന​മ്മ​ളെ​ന്താ ക​ണി​യൊ​രു​ക്കാ​ത്ത​ത്.'' ''ക​ണി​വെ​ക്കു​മ്പോ​ൾ കൈ​നീ​ട്ടം ന​ൽ​ക​ണം. മോ​ന് കൈ​നീ​ട്ടം ത​രാ​ൻ അ​മ്മ​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ ഇ​ത്ത​വ​ണ കാ​ശി​ല്ല...'' ഇ​ത് പ​റ​ഞ്ഞ​തും അ​മ്മ സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും ക​ണ്ടു. കൈ​ക്കു​ട​ന്ന​യി​ൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന പൂ​ക്ക​ൾ ക​ള​യാ​ൻ തോ​ന്നി​യി​ല്ല. വാ​ടി​പ്പോ​കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ വാ​ഴ​ക്കൈ​യു​ടെ ഉ​ള്ളി​ൽ വെ​ച്ച​ശേ​ഷം ഞാ​ൻ പോ​യി​ക്കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി.

എ​ങ്കി​ലും അ​മ്മ കി​ണ്ണ​ത്തി​ൽ അ​രി​യും കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ളും നി​റ​ച്ച് ക​ണി​യൊ​രു​ക്കി​യ​ശേ​ഷ​മാ​ണ് ഉ​റ​ങ്ങി​യ​ത്. അ​ങ്ങ​നെ വി​ഷു​പ്പു​ല​രി​യാ​യി. വെ​ളു​പ്പി​നെ എ​ന്നെ വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തി, വി​ഷു​ക്ക​ണി​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ കൊ​ണ്ടു​നി​ർ​ത്തി ക​ണ്ണ് തു​റ​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ഞാ​ൻ ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്ന് വി​ഷു​ക്ക​ണി ക​ണ്ടു.

കൈ​നീ​ട്ടം ത​രാ​ൻ അ​മ്മ​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ കാ​ശി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു കൈ​യോ​ളം കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ൾ ഇ​റു​ത്തെ​ടു​ത്ത് എ​ന്‍റെ കൈ​യി​ൽ വെ​ച്ചു​ത​ന്നു. ''അ​മ്മ​ക്ക് കൈ​നീ​ട്ടം ത​രാ​ൻ ഇ​തേ​യു​ള്ളൂ മോ​നേ...'' പ​റ​ഞ്ഞു തീ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​മ്മ​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ സ​ങ്ക​ടം​കൊ​ണ്ട് നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു, ശ​ബ്ദം ഇ​ട​റി​യി​രു​ന്നു. ഇ​തെ​ല്ലാം ക​ണ്ട് ഞാ​നും അ​റി​യാ​തെ ക​ര​ഞ്ഞു​പോ​യി. പ​ക്ഷേ, ക​ണി​യാ​യും കൈ​നീ​ട്ട​മാ​യും എ​നി​ക്ക​ത് മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ എ​ന്‍റെ മ​ന​സ്സ് നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

അ​മ്മ എ​ന്‍റെ ​കൈ​യി​ൽ വെ​ച്ചു​ത​ന്ന ആ ​കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ൾ, അ​താ​യി​രു​ന്നു എ​നി​ക്കു കി​ട്ടി​യ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ വി​ഷു​ക്കൈ​നീ​ട്ടം. കൈ​നീ​ട്ടം ത​രാ​ൻ കാ​ശി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ലാ​ണ് 'ക​ണി വെ​ക്ക​ണ്ട' എ​ന്ന് അ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. എ​ങ്കി​ലും എ​നി​ക്ക് വി​ഷ​മ​മാ​കു​മെ​ന്ന് ക​രു​തി​യാ​ക​ണം ഞാ​ൻ വാ​ഴ​ക്കൈ​യി​ൽ വാ​ടാ​തെ സൂ​ക്ഷി​ച്ച കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ളാ​ൽ അ​മ്മ വി​ഷു​ക്ക​ണി​യൊ​രു​ക്കി​യ​ത്, ഒ​പ്പം വി​ഷു​ക്കൈ​നീ​ട്ട​വും. ആ ​നാ​ളൊ​ക്കെ ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇ​പ്പോ​ഴ​ത് പ​ഴ​യൊ​രു ഓ​ർ​മ​യാ​ണ്. ആ ​കാ​ല​വും അ​ന്ന​ത്തെ കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ളും വാ​ടി​പ്പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. പ​ക്ഷേ, അ​മ്മ അ​ന്ന് എ​ന്‍റെ കൈ​യി​ൽ ഇ​റു​ത്തു​ത​ന്ന ആ ​പൂ​ക്ക​ൾ വാ​ടാ​തെ, ശോ​ഭ​യോ​ടെ ഇ​പ്പോ​ഴും എ​ന്‍റെ മ​ന​സ്സി​ലു​ണ്ട്, തീ​രെ വാ​ടാ​തെ.

ഇ​പ്പോ​ഴും കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ൾ കാ​ണു​മ്പോ​ഴും ആ ​പ​ഴ​യ വി​ഷു​വി​ന്‍റെ കാ​ര്യം ഞാ​ൻ ഓ​ർ​മി​ക്കും. പ്രാ​യം കു​റെ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും കൊ​ന്ന​പ്പൂ​ക്ക​ൾ വി​ട​ർ​ന്നു​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഈ ​സം​ഭ​വ​മാ​ണ് മ​ന​സ്സി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​യെ​ത്തു​ക. ശ​രി​ക്കും മ​റ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത വി​ഷു​ക്ക​ണി​യാ​ണ​ത്.

വി​ഷു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ല്ലാം എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. കാ​ർ​ഷി​ക സ​മൃ​ദ്ധി​യു​ടെ ഉ​ത്സ​വ​മാ​ണ് വി​ഷു. കൃ​ഷി അ​ൽ​പം കു​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും വി​ര​സ​മാ​യ ജീ​വി​ത​ത്തെ സ​മ്പ​ന്ന​മാ​ക്കാ​ൻ ഇ​ത്ത​രം ആ​ഘോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ക​ഴി​യു​മെ​ന്നാ​ണ് വി​ശ്വാ​സം.

ത​യാ​റാ​ക്കി​യ​ത്: എം. ​ഷി​ബു