ആർട്സ് ക്ലബ്
text_fieldsരമ്യ മിത്രപുരം
പ്രവാസം
കടമകൾ തീർക്കാൻ
കടൽ കടന്ന് ഞാൻ
തിരഞ്ഞെടുത്തതാണെൻ പ്രവാസം
കണ്ണുനീർ നനവുള്ളൊ
രായിരം ഓർമകൾ
സമ്മാനിച്ചതാണെൻ പ്രവാസം
അലയടിച്ചുയരുന്ന തിരമാല
പോലെയാണെന്റെ ഉള്ളം
ഒറ്റക്കിരുന്നു കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടേറെ നേരം
ഞാൻ പെറ്റൊരാ പൈതലിനെ ഓർത്ത്
എന്നമ്മതൻ കൈകളിലേകി
ഞാനവൾക്ക് മുത്തം
കൊടുത്ത് മടങ്ങുമ്പോഴും
ഉള്ളിലൊരു അഗ്നികുണ്ഡം
എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു
നിന്നെ വീണ്ടും നെഞ്ചോട്
അടക്കിപ്പിടിക്കുവാൻ എൻ
മനം വെമ്പൽ കൊണ്ട്
നിന്റെ കളി ചിരിയും കൊഞ്ചലും
വളർച്ചയും കണ്ടതേയില്ല ഈ അമ്മ
മാപ്പു തരിക മകളേ നീ ഈ
നിരാലംബയാം അമ്മതൻ വേദന നീയറിഞ്ഞോ
നിനക്കായ് തിരഞ്ഞെടുത്തതാണ്
ഞാൻ എൻ പ്രയാസമാം പ്രവാസം...
Don't miss the exclusive news, Stay updated
Subscribe to our Newsletter
By subscribing you agree to our Terms & Conditions.