‘മ​നു​ഷ്യ​ന്‍, എ​ത്ര മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ പ​ദം’

വ​യ​നാ​ട​ൻ ഭൂ​ക​മ്പ​ത്തി​ന്റെ കെ​ടു​തി​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തി​ന്റെ ആ​ഴ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ചി​ത്രം ക​ണ്ടു. ‘കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് മു​ല​പ്പാ​ൽ വേ​ണേ​ൽ പ​റ​യ​ണേ, ഭാ​ര്യ റെ​ഡി​യാ​ണ്’... ദു​ര​ന്ത​ഭൂ​മി​യി​ൽ എ​വി​ടെ​യോ പ​ട്ടി​ണി കി​ട​ക്കു​ന്ന പേ​ടി​ച്ച​ര​ണ്ട ഒ​രു കു​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​വു​മെ​ന്ന ചി​ന്ത​യാ​ൽ എ​വി​ടെ​യോ ഉ​ള്ള ഒ​രു അ​മ്മ ഉ​ത്ക​ണ്ഠ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ സ​ന്ന​ദ്ധ​യാ​വു​ന്നു. ആ ​അ​മ്മ​യു​ടെ ഉ​ത്ക​ണ്ഠ മ​ല​യാ​ളി​ക​ളു​ടെ ആ​ക​മാ​നം ഉ​ത്ക​ണ്ഠ​യാ​ണ്. ലോ​ക​ത്തെ ക​രു​ണ​വ​റ്റാ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ പ്ര​തീ​ക​മാ​യി ആ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ ആ ​അ​മ്മ മാ​റി. സ്നേ​ഹ​ത്തി​നും ക​രു​ത​ലി​നും അ​തി​രു​ക​ളി​ല്ലെ​ന്നും, ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ സ​ഹ​ജ​മാ​യ ന​ൻ​മ​യു​ടെ​യും അ​നു​ക​മ്പ​യു​ടെ​യും തെ​ളി​വു​മാ​ണി​ത്.

ഒ​രു സു​പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്ക് ചു​റ്റു​മു​ള്ള​വ​ർ എ​ല്ലാം ഇ​ല്ലാ​താ​യി പോ​വു​ന്ന ഒ​ര​വ​സ്ഥ ഓ​ർ​ത്തു​നോ​ക്കൂ. ഒ​രു ഇ​ടം ത​ന്നെ ഭൂ​പ​ട​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​വു​ന്ന​ത്. ഒ​ഴു​കി നീ​ങ്ങു​ന്ന പു​ഴ​യി​ൽ ത​ല​യി​ല്ലാ​ത്ത ഉ​ട​ലും കൈ​യും കാ​ണു​ന്ന​തി​ന്റെ ഭീ​ക​ര​ത. എ​ത്ര​യോ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലെ അം​ഗ​ങ്ങ​ൾ മ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു.

ചി​ല​രെ കാ​ണാ​താ​യി. സ്വ​രു​ട​ക്കൂ​ട്ടി​വെ​ച്ച് പ​ണി​ത വീ​ടും ഭൂ​മി​യും ത​ക​ർ​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ലും നി​ക​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത ശൂ​ന്യ​ത​യി​ൽ ദു​രി​താ​ശ്വാ​സ കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ട്രോ​മ​യി​ൽ പെ​ട്ടു​കി​ട​ക്കു​ന്നു ചി​ല​ർ. ദു​ര​ന്തം തീ​ർ​ത്ത മു​റി​വു​ക​ൾ അ​ത്ര എ​ളു​പ്പം നി​ക​ത്താ​നാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല. തീ​വ്ര​ദു​രി​താ​ശ്വാ​സ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ൾ ന​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും വേ​ദ​ന​യും ന​ഷ്ട​വും വ​ള​രെ വ​ലു​താ​ണ്.

നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ത​ക്ക് പേ​രു​കേ​ട്ട​വ​രാ​ണ് വ​യ​നാ​ട്ടു​കാ​ർ. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യും എ​റെ അ​നു​ക​മ്പ​യോ​ടും ഉ​ദാ​ര​ത​യോ​ടും ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രാ​ണ് അ​വ​ർ. ഈ ​സം​ഭ​വം കേ​ര​ള​ത്തെ മാ​ത്ര​മ​ല്ല ന​ടു​ക്കി​യ​ത്. പ്ര​വാ​സി​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലും ദൂ​രം വേ​ദ​ന കു​റ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. അ​ഗാ​ധ അ​ശാ​ന്ത​ത​യി​ൽ പ്ര​വാ​സി​ക​ൾ​ക്കും ഉ​റ​ക്കം ന​ഷ​ട​പ്പെ​ട്ട ദി​ന​രാ​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ണ് ക​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​യ​ത്.

ദു​ര​ന്ത​ഭൂ​മി​യി​ലെ ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​ട​പെ​ട​ൽ അ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്തി​നും ത​യാ​റാ​യ സ​ന്ന​ദ്ധ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ർ, ര​ക്ത​ദാ​ന​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ നീ​ണ്ട നി​ര. വീ​ടു​വെ​ച്ചു ന​ൽ​കാ​നും മ​റ്റും പി​ന്തു​ണ​യു​മാ​യി എ​ത്തി​യ​വ​രു​ടെ പ്ര​വാ​ഹം. ര​ക്ത​ബ​ന്ധ​മോ സൗ​ഹൃ​ദ ബ​ന്ധ​മോ ഒ​ന്നു​മ​ല്ല ആ​രെ​യും മു​ന്നോ​ട്ടു ന​യി​ക്കു​ന്ന​ത്. മ​റി​ച്ച് മാ​നു​ഷി​ക​മാ​യ ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത ബോ​ധ​മാ​ണ്. അ​തി​ൽ അ​പ​രി​ചി​ത​രി​ല്ല.

പ്ര​വാ​സ​ലോ​ക​വും വെ​റു​തെ ഇ​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ല. സ​ഹാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി ഇ​റ​ങ്ങി പു​റ​പ്പെ​ട്ട വി​വി​ധ സം​ഘ​ട​ന​ക​ളെ ചു​റ്റും കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട്. കൂ​ട്ടാ​യ ഈ ​പ്ര​യ​ത്നം ഏ​ത് പ്ര​തി​സ​ന്ധി ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ലും ആ​രും ഒ​റ്റ​ക്ക​ല്ലെ​ന്ന് ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. എ​ല്ലാ വി​ലാ​പ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും മ​നു​ഷ്യ​ർ ചെ​വി​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഏ​ത് ഇ​രു​ട്ടും മ​റി​ക​ട​ക്കാ​നും വെ​ളി​ച്ചം ക​ണ്ടെ​ത്താ​നും ക​ഴി​യും എ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യാ​ണ് ഇ​വ പ​ങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​ത്. ‘മ​നു​ഷ്യ​ന്‍, എ​ന്ന​ത് എ​ത്ര മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ പ​ദം’ എ​ന്ന വാ​ക്ക് അ​ർ​ഥ പൂ​ർ​ണ​മാ​കു​ന്ന​ത് ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്.