പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാൻ ആ പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടിട്ടില്ല

എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വഴിത്തിരിവുണ്ടാകുന്നത്​ 2011 ലാണ്​. അന്ന്​ കേരള വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പി​​​​​​​െൻറ മൂല്ല്യബോധ ജാഥയുടെ ക്യാപ്​റ്റനായിരുന്നു ഞാൻ. കാസർകോട്​ നിന്നാരംഭിച്ച ആ ജാഥ100 കാമ്പസുകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച്​ തിരുവനന്തപുരത്തെ വിമൻസ്​ കോളേജിൽ സമാപിച്ചു. എന്നും സ്​ത്രീത്വത്തി​െന ആദരവോടെ കാണുന്ന ആളാണ്​. സ്​ത്രീകളോട്​ എനിക്കുള്ള എ​​​​​​​െൻറ ആദരവിന്​ കാരണം എ​​​​​​​െൻറ അമ്മയാണ്​. അതിനെ കുറിച്ചെല്ലാം എനിക്ക്​ പറയാനേറെയുണ്ട്​. അതെല്ലാം തുടർന്ന്​ പറയാം. വിമൻസ്​​ കേ​ാളേജിൽ നടന്ന സമാപന ചടങ്ങിൽ സംസാരിക്കവെ, പെൺകുട്ടികൾ ഇറുകിയ വസ്​ത്രങ്ങൾ ഇടുന്നതും അതി​​​​​​​െൻറ ഭാഗമായുള്ള ശാരീരികമായ പ്രശ്​നങ്ങളെ കുറിച്ചെല്ലാം ഞാൻ പറയരെ, പിന്നിൽ നിന്നും ഒരു പെൺകുട്ടി എഴുന്നേറ്റ്​ നിന്ന്​ കൂവി. സദസ്​ എല്ലാവരും എ​​​​​​​െൻറ വർത്തമാനത്തിൽ ശ്രദ്ധിച്ചി​രിക്കു​േമ്പാഴാണ്​ ആ കുട്ടിയുടെ പ്രതിഷേധമുയർന്നത്​.

എന്തോ പ്ലാൻ ചെയ്​ത പോലുള്ള പ്രവൃത്തിയായാണ്​ എനിക്ക്​​ തോന്നിയത്​. എന്നാൽ സദസിൽനിന്നും മറ്റാരും ഒരു പ്രശ്​നവുമുണ്ടാക്കിയില്ല. ഞാൻ സ്​ത്രീ വിരുദ്ധമായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്ന്​ സദസിന്​ ബോദ്ധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ പെൺകുട്ടിയുടെ പ്രവൃത്തി പിന്നീട്​ വലിയ ഒരു കാര്യമായി ചി​ത്രീകരിക്കപ്പെടുകയും എന്നെ കുറ്റക്കാരനായി ചില മാധ്യമങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കുകയും ചെയ്​തു. എന്നാൽ പിന്നീട്​ എനിക്ക്​ ​സമൂഹത്തി​​​​​​​െൻറ ശ്രദ്ധ നേടാനും എ​​​​​​​െൻറ പ്രഭാഷണങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാനും ആ സ​േഹാദരിയുടെ പ്രവൃത്തിമൂലം കാരണമായെന്ന്​ പറയാതെ വയ്യ. അതിനാൽ ആ പെൺകുട്ടിയോട്​ എനിക്കിന്നും നന്ദിയുണ്ട്​.ഒരു പക്ഷെ ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ എന്തെങ്കിലും തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ പേരിൽ ഒരു വ്യക്തിക്കെതിരെ സമൂഹം പ്രതികരിച്ചേക്കാം. എന്നാൽ സത്യത്തി​​​​​​​െൻറ മുഖത്തിന്​ നേരെ ആർക്കും വാതിലുകൾ കൊട്ടിയടക്കാൻ കഴിയില്ല. എനിക്ക്​  എക്കാലവും സ്​ത്രീകളോട്​ ബഹുമാന​േമയുള്ളൂ.  

എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തി​​​​​​​െൻറ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്​ ഞാൻ സംസാരിക്കാറുള്ളത്​. ജീവിതം എന്നെ പഠിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചാണ്​ ഞാൻ മറ്റുള്ളവരോട്​ പറയാറുള്ളത്​. ചെയ്​ത്​ പോയ ചില തെറ്റുകളെ കുറിച്ചോർത്ത്​ എപ്പോഴും ​േവദനിക്കുന്ന ആളാണ്​ ഞാൻ. ചില ദുശീലങ്ങൾ ഒരു കാലത്ത്​ എന്നെ കീഴടക്കിയിരുന്നു. എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തി​​​​​​​െൻറ ചില നല്ല കാലങ്ങളെ ആ തെറ്റുകൾ ദോഷകരമായി ബാധിച്ചു. എ​​​​​​​​െൻറ സ്വപ്​നങ്ങളെ അവ തകർത്തു കളഞ്ഞു എന്നതാണ്​ സത്യം. അതൊന്ന​​ും തുറന്ന്​ പറയുന്നതിൽ എനിക്കൊരു മടിയുമില്ല. എന്നാൽ അതിൽ നി​െന്നല്ലാം ഞാൻ മോചനം നേടി. അത്തരം കാര്യങ്ങളെ ക​ുറിച്ച്​ പറയു​േമ്പാൾ എ​​​​​​​െൻറ ബാല്ല്യത്തെ കുറിച്ച്​ കൂടി പറയേണ്ടതുണ്ട്​.

അച്​ഛൻ കുട്ടിക്കാലത്തെ എനിക്ക്​ നഷ്​ടപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം അമ്മയാണ്​ എന്നെ വളർത്തിയത്​. ഗവ.ആശുപത്രിയിലെ ലാസ്​റ്റ്​ ഗ്രേഡ്​ ​േജാലിക്കാരിയായിരുന്നു അമ്മ. ചെറുപ്പമായിട്ടും  മ​റ്റൊരു വിവാഹം വേണ്ടാന്ന്​ വച്ച്​  എനിക്ക്​ വേണ്ടി മാത്രമായി ആ സാധു  ജീവിച്ചു.  അമ്മ എന്നെ ഒരു ഡോക്​ടറാക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. ജോലി ചെയ്​ത്​ തളർന്ന്​ വരു​േമ്പാൾ, എനിക്കായി കഷ്​ട​െപ്പടു​േമ്പാൾ, അമ്മ എല്ലാവരോടും   ആ സ്വപ്​നത്തെ കുറിച്ച്​ പറഞ്ഞു.  ഞാനും അതിനായി യത്​നിച്ചു. എ​​​​​​​െൻറ അമ്മയുടെ കണ്ണീരൊപ്പണം, ആ മഹതിയുടെ സ്വപ്​നം സാക്ഷാത്​ക്കരിക്കണം എന്നായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. സ്​കൂളിൽ പത്താം ക്ലാസ്​ വരെ ഞാൻ നന്നായി പഠിച്ചു നല്ല മാർക്ക്​ വാങ്ങിയപ്പോൾ അമ്മയുടെ സന്തോഷത്തിന്​ അതിരില്ലായിരുന്നു.  

പ്രീഡിഗ്രിക്കുവേണ്ടി ഞാൻ തിരുവനന്തപുരത്ത്​ കോളേജിൽ ചേർന്നു.  അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ പുതിയ കൂട്ടുകാരായി.  നഗരത്തി​​​​​​​െൻറ മായിക കാഴ്​ച്ചകൾ എന്നെ അത്​ഭുതപ്പെടുത്തി. ഞാൻ അവയിൽ ലയിക്കാൻ തുടങ്ങി. പതിയെ അമ്മക്ക്​ കൊടുത്ത വാക്ക്​ മറന്നു. എ​​​​​​​െൻറ ലക്ഷ്യബോധത്തെ കുറിച്ച്​ മറന്നു. കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം ആടിപ്പാടിയും സിനിമ കണ്ടും ക്ലാസ്​ കട്ട്​ ചെയ്​തും ഞാൻ ആഘോഷിച്ചു. പക്ഷെ പഠനത്തിൽ ഞാൻപോലും അറിയാതെ, പിന്നോക്കം പോയി. അതി​​​​​​​െൻറ ഫലമായി എനിക്ക്​ എഴുതിയ എൻട്രൻസ്​ പരീക്ഷകളിലൊന്നും  വിജയിക്കാനായില്ല. എന്തുപറ്റി​െയന്ന്​ ചോദിച്ച്​  എ​​​​​​​െൻറ അമ്മ നിരാശപ്പെടുന്നത്​ എനിക്ക്​ കാണേണ്ടി വന്നു. 

 ആ കരച്ചിൽ കണ്ട​േപ്പാൾ ഞാനും കരഞ്ഞു. എനിക്ക്​ വിജയത്തി​​​​​​​െൻറ പാതയിൽ എത്തണമെന്ന്​ തോന്നി. പിന്നീട്​ ഞാൻ ഡിഗ്രിയും പിജിയും എംഫില്ലും പഠിച്ച്​ മികച്ച വിജയം നേടി. 28 ാം വയസിൽ ഗവ.കോളേജ്​ അദ്ധ്യാപകനായി. അവിടെയും എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തിൽ ചില കൂട്ടുകെട്ടുകളുടെ കടന്നുവരവുകളുണ്ടായി. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി മദ്യപാനം എന്ന വലിയ തെറ്റ്​ ചെയ്​തു. തുടർന്ന്​ അതി​​​​​​​െൻറ ഇരയാകാൻ തുടങ്ങി. അതൊരു ശീലമായപ്പോൾ കടം വാങ്ങിപ്പോലും കുടിച്ചു. അങ്ങനെ  എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതം തകരാൻ തുടങ്ങി. അതിനിടയിൽ 2001 ൽ ഞാൻ വിവാഹിതനായി. എ​​​​​​​െൻറ ഭാര്യ നല്ല വ്യക്തിയായിരുന്നു.

എന്നിട്ടും കുടുംബ ജീവിതത്തിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിക്കാൻ  എനിക്ക്​ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതാണ്​ ദു:ഖസത്യം. ഇതിനിടയിൽ ഭാര്യ ഗർഭിണിയായി. എന്നാലത്​ അവളുടെ ജനിതക തകരാറുകൾ കാരണം, മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അലസി. രണ്ടാമതും അവർ ഗർഭം ധരിച്ചു. എന്നാൽ ദുർവിധി കനത്തതായിരുന്നു. പ്രസവത്തിൽ എ​​​​​​​െൻറ ഭാര്യയും കുഞ്ഞും ഇൗ ലോക​േത്താട്​ വിട പറഞ്ഞു. 2005 ലായിരുന്നു അത്​. സദാ മദ്യപാനിയായിരുന്ന എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തിൽ ഇടിത്തീയ്​ പോലെയായിരുന്നു ആ സംഭവം. ദു:ഖം സഹിക്കാതെ ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനും ഇടയിലുള്ള സഞ്ചാര പാതയിലൂടെയായിപ്പോയി ഞാൻ. എന്താണ്​ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്​ എനിക്കുപോലും നിശ്​ചയമില്ലായിരുന്നു.

ആയിടക്ക്​ ഞാൻ ആറ്റിങ്ങൽ ഒരു വൈകുന്നേരം പട്ടണത്തിലൂടെ പോകു​േമ്പാൾ ഒരു സംഭവമുണ്ടായി. പള്ളിയിൽ വിശ്വാസികൾ നോമ്പ്​ തുറക്കാൻ കാത്ത്​ നിൽക്കുന്ന കാഴ്​ച്ചയായിരുന്നു അത്​. മനസിനെ വല്ലാതെ അത്​ സ്വാധീനിച്ചു. റമദാ​​​​​​​െൻറ തുടക്ക കാലമായിരുന്നു അത്​. പിറ്റെന്ന്​ മുതൽ ഞാനും നോ​​െമ്പടുക്കാൻ തുടങ്ങി. 24 നോമ്പുകൾ ഞാനെടുത്തു. ആ ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്നും ഞാൻ മദ്യപിച്ചില്ല. എന്ന്​ മാത്രമല്ല അതിനുശേഷം ഇതുവരെ ഞാൻ മദ്യപിച്ചിട്ടില്ല. (ഇനി ഒരു കാലത്തും ഞാൻ മദ്യപിക്കുകയുമില്ല.) തുടർന്ന്​ ഭഗവത്​ ഗീതയും പുരാണങ്ങളും ബൈബിളും ഖുറാനും പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. വേദങ്ങൾ എ​​​​​​​െൻറ കണ്ണ്​ തുറപ്പിച്ചു. ഇപ്പോൾ എ​​​​​​​െൻറ ജീവിതം മറ്റുള്ളവർക്ക്​ നൻമ പകരാൻ വേണ്ടിയാണ്​.

കുട്ടികൾക്ക്​ ബോധവത്​ക്കരണം നൽകാനാണ്​. രക്ഷകർത്താക്കളെ കരയിക്കരുതെന്ന്​ കുട്ടികളോട്​ ഞാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കാരണം പാവപ്പെട്ട ഒരമ്മയുടെ സ്വപ്​നത്തിനുമേൽ കരിനിഴൽ വീഴ്​ത്തിയ മകനാണ്​ ഞാൻ. അതി​​​​​​​െൻറ ​േവദനയിൽ നിന്നും ഇന്നും ഞാൻ മുക്തനല്ല. ഒരു ലഹരി വസ്​തുക്കളും ഉപ​േയാഗിക്കരുത്​ എന്ന്​ ഞാൻ എ​​​​​​​െൻറ ശരീരത്തിനെ തെളിവായി കാട്ടി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കാരണം 10 വർഷത്തെ മദ്യപാന ശീലംകൊണ്ട്​ എ​​​​​​​െൻറ ആരോഗ്യം നശിച്ചുപോയിരിക്കുന്നു. ഒന്ന്​ കൂടി പറയ​​െട്ട. എ​ന്നെ മലയാളിക്ക്​ മുന്നിൽ ശ്രദ്ധിപ്പിക്കാൻ കാരണക്കാരിയായ ആ പെൺകുട്ടിയെ പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നെങ്കിലും ആ പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടാൽ ഞാൻ നന്ദി പറയും. എനിക്ക്​ വഴിത്തിരിവുണ്ടാക്കിയതിന്​.