കുട്ടികളുടെ ദുശ്ശാഠ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ...

കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളർത്തുക എന്നുള്ളത്​ ഇന്ന്​ മാതാപിതാക്കളുടെ പേടി സ്വപ്​നങ്ങളിലൊന്നായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുക യാണ്​. അതിനുള്ള പ്രധാന കാരണങ്ങൾ അമിതമായ വാശിയും അനുസരണമില്ലായ്​മയും തന്നെ. വന്നുവന്ന്​, കുട്ടികളോട്​ എന്ത്​, എപ്പോൾ പറയണം എന്നുപോലും അറിയാതെ പകച്ചുനിൽക്കുന്ന രക്ഷിതാക്കൾ പോലും ഇന്നത്തെ കാഴ്​ചയാണ്​.
വാശി ഒരു വ്യക ്തിയുടെ അന്ത:സത്തയുടെ അവിഭാജ്യഘടകമാണ്​. വാശിയില്ലാ​െത ഒരു വ്യക്തിക്ക്​ വ്യക്തമായ നിലനിൽപ്പ്​ ഇല്ല തന്നെ. ഒരു മത്സരത്തിൽ ജയിക്കാനോ പരീക്ഷയെ നേരിടാനാ വാശികൂടിയേ തീരൂ. എന്തിനധികം താനേ​റ്റടുത്ത ഏതൊരു പ്രവൃത്തിയും നന്നാ യി പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന്​ വാശി അത്യാവശ്യമാണ്​.

മിതമായ തോതിലുള്ള വാശിയെ ‘ശുഷ്​കാന്തി’ എന്ന്​ വിളിക്കാം. ആ വശ്യത്തിനുള്ള അളവിൽ വാശി ‘പ്രചോദന’മായി മാറുന്നു. അമിതമായ വാശിയാണ്​ അപകടം. ഒന്നാമതെത്തിയ തീരൂ എന്ന്​പറയുന്നത ്​ മനസ്സിലാക്കാം. എന്നാൽ, അഥവാ ഒന്നാമതെത്തിയില്ലെങ്കിൽ അത്​ ശരിയാംവണ്ണം ഉൾക്കൊള്ളാനാവാതെ ജയിച്ചവനോട്​ പകയ ും വൈരാഗ്യവും വെക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള വാശിയും മനോഭാവവും ഒന്ന്​ ചിന്തിച്ചുനോക്കൂ.

മാതാപിതാക്കൾക്ക്​ മാത് രമല്ല, അധ്യാപകർക്കും കൂട്ടുകാർക്കും വരെ കുട്ടികളുടെ അമിതവാശികൊണ്ട്​ ഉപദ്രവം ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്​. ഇത്തരം കുട്ട ികൾ മറ്റുള്ളവരുമായി ആരോഗ്യകരമായ ഒരു ബന്ധം സ്​ഥാപിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുകയും ക്രമേണ മുതിർന്നു വരു​േമ്പാൾ സ ാമൂഹ്യ വിരുദ്ധത മുതലായ കൂടിയ തരം മാനസിക അപചയങ്ങൾക്ക്​ വിധേയമാവുകയും ചെയ്​തേക്കും. കൂടാതെ അമിത വാശിയെ ചെറുപ്ര ായത്തിൽ തന്നെ വേണ്ട വിധത്തിൽ നിയന്ത്രിച്ചില്ലെങ്കിൽ ഇവരിൽ മുൻകോപം, അസഹിഷ്​ണുത, അക്ഷമ, സഹാനുഭൂതിയില്ലായ്​മ ത ുടങ്ങി ഒരു വ്യക്തിയുടെ ജീവിത വിജയത്തിന്​ വിലങ്ങു തടിയായി നിൽക്കുന്ന സകല കുഴപ്പങ്ങളും ഉടലെടുത്തേക്കാം. അമിത വ ാശി അ​െല്ലങ്കിൽ ദുശ്ശാഠ്യത്തെ ഫലപ്രദമായി നേരിടുന്നതിന്​ പല വിധ മാർഗങ്ങളുണ്ട്​. എന്നാൽ, അതിനു മുമ്പായി എങ്ങനെ യാണ്​ ദുശ്ശാഠ്യം ഒരു സ്വഭാവമായി മാറുന്നത്​ എന്ന്​ നാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾ വ ്യക്തിയുടെ ജനനത്തിന്​ മുമ്പ്​ തന്നെ രൂപപ്പെട്ടു തുടങ്ങുന്നു എന്നത്​ ഇന്ന്​ എല്ലാവർക്കും അറിയാവുന്ന കാര്യമാ ണ്​. ‘‘വൈകാരിക സത്ത’ അഭവാ ‘emotional self’ എന്ന സ്വഭാവ വിശേഷവും ഇതിൽനിന്നും വ്യത്യസ്​തമല്ല. ഗർഭകാലത്തെ ഗൃഹാന്തരീക്ഷം, അ ല്ലെങ്കിൽ അമ്മയുടെ ചുറ്റുമുള്ള അന്തരീക്ഷം, അമ്മ അനുഭവിക്കുന്ന ശാരീരിക മാനസിക പിരിമുറുക്കങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ഗർഭസ്​ഥ ശിശുവി​​​​െൻറ വൈകാരിക നിലയെ സ്വാധീനിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്​. സിഗരറ്റ്​, മദ്യം, മറ്റു മയക്കു മരുന്നുകൾ എന്നിങ്ങനെ മാതാവി​​​​െൻറ ലഹരി ഉപയോഗവും കുഞ്ഞിനെ തകരാറുള്ള ഒരു വൈകാരിക വ്യക്തിത്വത്തി​​​​െൻറ ഉടമ യാക്കാം. അമ്മമാരിലുള്ള ഉൽകണ്​ഠാ രോഗങ്ങൾ, നിരന്തരമായി അവർ അനുഭവിക്കുന്ന ഭയം എന്നിവ ഇവയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്​.

പിറന്നു വീണ നിമിഷം മുതൽ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ചുറ്റുപാടുനിന്നും കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാനും പഠിക്കാനും തുടങ്ങും. അതിനാ ൽ തന്നെ കുഞ്ഞ്​ വളർന്ന്​ വരുന്ന ഗൃഹാന്തരീക്ഷം പരമ പ്രധാനമാണ്​. വൈകാരികമായി വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധയും പരിചരണവും കിട് ടാത്ത കുട്ടികളിൽ പലവിധ സ്വഭാവ പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങളും കാണാം. ദുശ്ശാഠ്യം അതിലൊന്ന്​ മാത്രമാണ്​. അതുപോലെ കുഞ് ഞുങ്ങളിലുണ്ടാകുന്ന ചെറിയ തോതിലുള്ള പേടി, ഉൽകണ്​ഠ എന്നിവയും ശരിയായ വിധത്തിൽ കൈകാര്യം ചെയ്​തില്ലെങ്കിൽ ഭാവിയ ിൽ ചെറുതല്ലാത്ത വൈകാരിക പ്രശ്​നങ്ങളിലേക്ക്​ നയിച്ചേക്കാം.

കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ശാരീരിക ആരോഗ്യവും വൈകാരിക തലവും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ട്​ എന്ന കാര്യം നാം സാധാരണയായി ചിന്തിക്കാറില്ല. മറ്റ്​ ശാരീരിക അസുഖങ്ങളുടെ കാര്യവും ഇതുപോലെത്തന്ന പ്രാധാന്യമേറിയതാണ്​. കുഞ്ഞ്​ നിർത്താതെ ചിണുങ്ങിക്കരയുകയോ ശീലക്കേടുകൾ കാണിക്കുകയോ ചെയ്യു​േമ്പാൾ പരിചയം സിദ്ധിച്ച അമ്മമാർ അല്ലെങ്കിൽ മുത്തശ്ശിമാർ ‘കുഞ്ഞിന്​ ഉറക്കം വന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ’, കുഞ്ഞിന്​ വിശക്കുന്നുണ്ടല്ലോ,’ എന്നിങ്ങനെയുള്ള പരിഹാ​രക്രിയകൾ തുടങ്ങുന്നത്​ കാണാം. ഗ്രഹണി, വിരശല്യം മറ്റു പോഷകാഹാരക്കുറവുകൾ തുടങ്ങി കുഞ്ഞിനെ അസ്വസ്​ഥനാക്കുന്ന രോഗങ്ങളും, കാഴ്​ച വൈകല്യങ്ങൾ, തലവേദന തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങളും കുട്ടികളിൽ സ്വഭാവ പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം. ദുശ്ശാഠ്യത്തിന്​ വളമേകുന്ന മറ്റൊരു പ്രധാന പ്രശ്​നമാണ്​ ശ്രദ്ധക്കുറവ്​ എന്ന ‘അറ്റൻഷൻ ഡഫിസിറ്റ്​’ എന്ന അസുഖം.

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ ചില കുട്ടികൾ ദുശ്ശഠ്യക്കാരായി ജനിക്കുന്നു, ദുശ്ശാഠ്യക്കാരായി വളരുന്നു എന്ന്​ പറയാം. അല്ലെങ്കിൽ ദുശ്ശാഠ്യക്കാരാകാൻ വേണ്ടി മാത്രമായി ജനിക്കുന്നു എന്ന്​ നമുക്ക്​ തോന്നാം. ഇവരെ മെരുക്കുക എന്നത്​ വളരെ ദുഷ്​കരം തന്നെയാണ്​. നിങ്ങളുടെ കുട്ടി ദുശ്ശാഠ്യക്കാരനാ​േണാ അല്ലെങ്കിൽ ആയിത്തീരുമോ എന്നറിയുന്നത്​ അവരെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിന്​ മുൻകൂട്ടി ഒരു കരുതൽ സ്വീകരിക്കാൻ സഹായിക്കും. ഇക്കൂട്ടരിൽ കണ്ടുവരുന്ന ചില പ്രധാന സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾ എന്തെല്ലാമാണെന്ന്​ നോക്കാം.
സാധാരണയായി ഇത്തരം കുട്ടികൾ വലിയ നിശ്ചയ ദാർഢ്യം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. അവർക്ക്​ അവരുടേതായ അഭിപ്രായങ്ങളും ചിന്താഗതികളും ഉണ്ടായിരിക്കും. പലപ്പോഴും കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്​ (അവരുടേതായ രീതിയിൽ) വ്യക്തമായ ഒരു ധാരണയും അവർക്കുണ്ടായിരിക്കും. ഇതുകൊണ്ടുതന്നെ അവ​െര അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളിൽനിന്ന്​ ഇളക്കാൻ വലിയ പ്രയാസമാണ്​. പലപ്പോഴും ഇത്​ ദുശ്ശാഠ്യമായാണ്​ നമുക്ക്​ അനുഭവപ്പെടുന്നതെങ്കിലും ചില സന്ദർഭങ്ങളിലെങ്കിലും ഇത്​ ജീവിത വിജയത്തിനുതകുന്ന മികച്ച ഒരു സ്വഭാവ വിശേഷമാണ്​ എന്നതും മറക്കരുത്​. ഇപ്പറഞ്ഞത്​ ഇത്തരക്കാരിലെ ഏതാണ്ടെല്ലാ സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾക്കും ബാധകമാണ്​.

സാധാരണയിൽ കവിഞ്ഞ ഒരു ബുദ്ധിശക്തി ഏതാണ്ടെല്ലാ ദുശ്ശാഠ്യക്കാരിലും കാണാം. അതുകൊണ്ട്​ തന്നെ ഇവർ കാര്യങ്ങളുടെ യഥാർഥ ച​ിത്രം അറിയാനാഗ്രഹിക്കുകയും അത്​ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യും. നമുക്ക്​ പലപ്പോഴും അലോസരമായി തോന്നുന്നതും ഇതു തന്നെ. ഇക്കൂട്ടർ ഒരു പാട്​ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല അവർക്ക്​ പിടിക്കാത്ത അവരുടെ ധാരണക്ക്​ നിരക്കാത്ത കാര്യങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യാനും മടിക്കുന്നില്ല. ജിജ്ഞാസ ഇവരിൽ വളരെ കൂടുതൽ ആയിരിക്കും.

സ്വന്തമായി കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ഇഷ്​ടപ്പെടുന്നവരാണ്​ ഇവർ. പക്ഷേ അവരുടേതായ സമയത്തും അവരുടേതായ രീതിയിലും ആയിരിക്കും എന്ന്​ മാത്രം. വിട്ടുവീഴ്​ച ചെയ്യാൻ പലപ്പോഴും ഇവർ ഒരുങ്ങുന്നില്ല. പ്രായത്തിൽ കവിഞ്ഞ സ്വതന്ത്രചിന്താഗതി പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഇവരെ മെരുക്കാൻ എളുപ്പമല്ല. മറിച്ച്​ മറ്റുള്ളവരുടെ മേൽ അധികാരം അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ഇവർ ശ്രമിക്കുന്നു. ഇത്​ മുതിർന്നവർക്കുണ്ടാകുന്ന പ്രശ്​നങ്ങൾ ചില്ലറയല്ല. കുടുംബം അല്ലെങ്കിൽ ക്ലാസ്​ ശരിയായ രീതിയിൽ മുന്നോട്ടുകൊണ്ടു പോകുന്നതിൽ രക്ഷിതാക്കൾ അല്ലെങ്കിൽ അധ്യാപകർ വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടും. എന്നാൽ, മുതിർന്ന്​ വന്നാൽ ഇക്കൂട്ടർ മികച്ച നേതാക്കളായിത്തീരാൻ സാധ്യതയേറെയാണ്​. ഇവരിലുള്ള നേതൃഗണത്തെ ശരിയാംവിധം പരിപോഷിപ്പിച്ചെടുക്കണം എന്ന്​ മാത്രം.

ഒരു കാര്യം ഏറ്റെടുത്താൽ ജീവൻ കളഞ്ഞും അത്​ പൂർത്തിയാക്കുന്നവരാണ്​ ഇവർ. വാക്കിന്​ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വില കൽപ്പിക്കുന്നു. അത്​ പക്ഷെ അവരുടെ ധാരണക്കനുസരിച്ചായിരിക്കും എന്ന്​ മാത്രം. കാര്യങ്ങൾക്ക്​ അവരുടേതായ രീതിയിൽ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കു​േമ്പാൾ ഇത്​പലപ്പോഴും രക്ഷിതാക്കളുമായി ഒരു ഏറ്റുമുട്ടലിന്​ വഴി​െയാരുക്കുന്നു. ഇതുകൊണ്ട്​ തന്നെയാണ്​ ഇവർ ഇവരുടെ ജീവിതത്തിലെ കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങൾക്കും കൂട്ടുകാർക്കും അമിത പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നത്​. ഇവർ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾക്ക്​ കാര്യമായി ചെവികൊടുത്തില്ലെങ്കിലോ ഇവർ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളെ അംഗീകരിച്ചില്ലെങ്കിലോ ഇവർ പെ​െട്ടന്ന്​ ചൊടിക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന നീരസം സാധാരണ കുട്ടികളെക്കാൾ കൂടുതലായിരിക്കുകയും ചെയ്യും.

പൊതുവെ വഴക്കാളികളായിട്ടാണ്​ ഇവർ പെരുമാറുക. നിസാര കാര്യങ്ങൾക്ക്​ പോലും വലിയ വഴക്ക്​ ഇവരിൽനിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാം. ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം നടക്കുന്നത്​ വരെ ആവശ്യപ്പെടുന്നത്​ കിട്ടുന്നത്​ വരെ അവർ വഴക്ക്​ തുടരും. വാശിപിടിച്ച്​ കാട്ടികൂട്ടുന്ന വേലത്തരങ്ങൾ സാധാരണ കുട്ടികളിൽ ഉള്ളതിനേക്കാൾ ഏറെ കൂടുതൽ ആയിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ചെറിയ കുട്ടികളാണെങ്കിൽ നിലത്ത്​ കിടന്ന്​ ഉരുണ്ട്​ കരയുക (സ്​ഥലവും കാലവും നോക്കാതെ !) അച്ഛനെയോ അമ്മയെയോ അടിക്കുകയും മാന്തുകയും ​ഒക്കെ ചെയ്യുക, വലിയ വായിൽ നിലവിളിക്കുക എന്നിവയൊക്കെ ഉണ്ടാകാം. മുതിർന്ന കുട്ടികളിൽ മിണ്ടാതിരിക്കുക, പിണങ്ങി മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ച്​ കുറ്റിയിടുക, ഭക്ഷണം കഴിക്കാതിരിക്കുക, പഠിക്കാതിരിക്കുക എന്നിവയൊക്കെ കാണാം.

ഒരിക്കൽ കൂടി പറയ​െട്ട, ദുശ്ശാഠ്യക്കാരായ കുട്ടികൾ നമുക്ക്​ ഏറ്റവും വലിയ തലവേദന ഉണ്ടാക്കുമെങ്കിലും, ശരിയാംവണ്ണം ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഇവരെ മികച്ച പൗരന്മാരാക്കി വളർത്തിയെടുക്കാം. അതിന്​​ സാധാരണയിൽ കവിഞ്ഞ അറിവും, ക്ഷമയും, അധ്വാനവും ആവശ്യമാണെന്ന്​ മാത്രം. പലപ്പോഴും ഇതിനായി ഡോക്​ടർ, സൈകോളജിസ്​റ്റ്​, സ്​കൂൾ കൗൺസിലർ തുടങ്ങിയ വിദഗ്​ധരുടെ സേവനവും ആവശ്യമായി വരും. ഇത്തരക്കാരെ പരിപാലിച്ചെടുക്കാനുള്ള ചില വിദ്യകൾ എന്തെല്ലാമാണെന്ന്​ നമു​ക്കൊന്ന്​ പരിശോധിക്കാം. മാതാപിതാക്കൾക്ക്​ താരമമ്യേന എളുപ്പത്തിൽ നടപ്പിലാക്കാവുന്ന എന്നാൽ ഏറെ ഫലപ്രദമായ ചില വിദ്യകളാണ്​ ഇനിപറയാൻ പോകുന്നത്​.

ആദ്യമായി കുട്ടികളുടെ ശാരീരിക ആരോഗ്യം ശരിയാണെന്ന്​ ഉറപ്പുവരുത്തുക, പോഷകക്കുറവ്​, മറ്റ്​ ശാരീരിക അസുഖങ്ങൾ എന്നിവയൊന്നും കുട്ടിക്ക്​ ഇല്ല എന്ന്​ ഉറപ്പുവരുത്തുക. സ്​ഥിരമായ വിശപ്പില്ലായ്​മ ഉള്ള കുട്ടികളാണെങ്കിൽ ശരിയാംവണ്ണം രോഗ നിർണ്ണയം നടത്തി ആവശ്യമായ ചികിത്സ നൽകുക, ഭയം ഉൽക്കണ്​ഠ എന്നിവയുള്ള കുട്ടികളെയും ആവശ്യമായ ചികിത്സ കൗൺസലിങ്​ എന്നിവക്ക്​ വിധേയമാക്കുക, ശരിയായ ആരോഗ്യം ഉറപ്പുവരുത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക്​ ദുശ്ശാഠ്യം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള വഴികളെക്കുറിച്ചാലോചിക്കാം.

നമ്മിൽ പലരും ഇന്ന്​ ചെയ്​തുവരുന്ന ഒരു വലിയ തെറ്റാണ്​ ആവശ്യം വരുന്നതിന്​ മുമ്പ്​ അതിനായി ഒരുങ്ങി നിൽക്കുക എന്നത്​. ചില കാര്യങ്ങളിലൊക്കെ ഇത്​ നല്ലതായേക്കാമെങ്കിലും കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇത്​ വളരെ തെറ്റായ ഒരു സന്ദേശമാണ്​ നൽകുക. ഞാനൊക്കെ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത്​ ഒരു പെൻസിൽ തേഞ്ഞ്​ തീർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രമേ വേറൊന്ന്​ വാങ്ങിത്തരികയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതെങ്ങാൻ കളഞ്ഞുപോയാലുള്ള കഥ പറയുകയും വേണ്ട. ഇന്ന്​ നമ്മൾ വാങ്ങുന്നത്​ തന്നെ ഒരു പെട്ടി പെൻസിലാണ്​. വലുതായി കൂർപ്പിച്ച്​ രണ്ട്​ പെൻസിലെങ്കിലും ദിവസവും കൊടുത്ത്​ വിടുകയും ചെയ്യും. പകുതിയിൽ ചെറുതാവു​േമ്പാഴേക്കും കുട്ടിക്ക്​ അത്​ ‘പിടിക്കാൻ വയ്യാതാകും’ ! പിന്നെ വേറൊ​െരണ്ണം എടുക്കാമല്ലോ ? കളഞ്ഞുപോയാൽ നാം പ്രത്യേകിച്ച്​ ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല. അവർ തന്നെ പെട്ടിയിൽനിന്നും വേറൊരെണ്ണം എടുത്തോളും. ഇത്തരം കുട്ടികൾ ശാഠ്യക്കാരാകുന്നതിൽ അത്ഭുതമില്ല. അതിനാൽ ആവശ്യം ഉണ്ടാവു​േമ്പാൾ മാത്രം, ആവശ്യം അറിഞ്ഞ്​, അതിനനുസരിച്ച്​ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ഒരു ശീലം ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കണം.

കുട്ടികൾ ആവശ്യപ്പെടു​ന്നതൊന്നും ക്ഷണേന വാങ്ങികൊടുക്കുന്നത്​ മറ്റൊരു തകരാറാണ്​. ഇത്​ നാം തന്നെ ചെറുപ്പത്തിലേ തുടങ്ങുന്നു. സ്​നേഹാധക്യത്താലാണ്​ ഇത്​ ചെയ്യുന്നത്​ എന്ന്​ എല്ലാവർക്കും അറിയാം. കൂടാതെ വാങ്ങികൊടുക്കാനുള്ള പണം നമ്മുടെ കൈയ്യിലുണ്ട്​ താനും. നന്നേ കുഞ്ഞുനാളിലെ തുടങ്ങുന്ന ഇൗ ശീലം കുഞ്ഞിനെ അക്ഷമയിലേക്കും ക്രമേണ ദുശ്ശാഠ്യത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നു എന്ന്​ നാം അറിയുന്നില്ല

കുട്ടികൾക്ക്​ ആവശ്യമായ ശ്രദ്ധയും ആദരവും കൊടുക്കുക ആവശ്യമായ കാര്യങ്ങളിൽ അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക്​ വില കൽപ്പിക്കുക അവർ ശാഠ്യം പിടിക്കുന്ന സമയത്ത്​ നാം സമചിത്തതയോടെ അതിനെ നേരിടുക; ഇത്​ നല്ലൊരുപായമാണ്​. ഇതിനാർഥം അവർ ചോദിക്കുന്നതെന്തും സാധിച്ചുകൊടുക്കുക എന്നല്ല. അനുവദിക്കാൻ പറ്റാത്ത കാര്യമാണെങ്കിൽ അത്​ ശാന്തമായി അവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. നാം അതിൽ ഉറച്ച്​ നിൽക്കുകയും ചെയ്യുക. തുടക്കത്തിൽ അൽപം ബുദ്ധിമുട്ടാവുമെങ്കിലും സാധിക്കില്ല എന്നുറപ്പാവു​േമ്പാൾ കുട്ടികൾ പതുക്കെപ്പതുക്കെ നമ്മുടെ വഴിക്ക്​ വരും. ക്രമേണ അവരുടെ സ്വഭാവത്തിൽ നിന്ന്​ ദുശ്ശാഠ്യം അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ചെയ്യും.

അവരുടെ കൂടെ കൂടി കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുക. ഹോംവർക്ക്​ ചെയ്യില്ല എന്ന്​ വാശിപിടിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയോ ‘‘അമ്മയും വരാം, നമുക്കൊന്നിച്ച്​ ചെയ്യാം’’ എന്ന്​ പറയുക. കുട്ടിയുടെകൂടെയിരുന്ന്​ ഒാരോന്ന്​ ചോദിച്ചും പറഞ്ഞും അവരെക്കൊണ്ട്​ തന്നെ ഹോം വർക്ക്​ ചെയ്യിക്കുക.ഒാർക്കുക -ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ ആവശ്യമായ പ്രചോദനവും ദി​ശാബോധവും നൽകുക എന്നല്ലാതെ ഒരിക്കലും അവരുടെ ജോലി അവക്ക്​ പകരം നാം ചെയ്​തുകൊടുക്കരുത്​. കുട്ടികളുടെ ഹോം വർക്ക്​ സ്​ഥിരമായ ചെയ്​തുകൊടുക്കുന്ന അമ്മമാരും അച്ഛന്മാരും ഉണ്ട്​. ഇത്​ ഗുണത്തേക്കാളേറെ ദോഷമാണ്​ ചെയ്യുക എന്ന്​ മനസ്സിലാക്കണം.

അവരോട്​ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയുക. ചർച്ച ചെയ്​തു കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്ന ഒരു ശീലം ചെറുപ്പത്തിലേ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുക. ‘‘എന്താണ്​ മോളുടെ പ്രശ്​നം ?’’ എന്ന ഒരൊറ്റ ചോദ്യം ഒരു പക്ഷേ ഒരു ദിവസം മുഴുവൻ നീണ്ടേക്കാവുന്ന ഒരു വഴക്കിന്​ വിരാമമി​േട്ടക്കാം. കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക്​ അവരുടേതായ ഇഷ്​ടാനിഷ്​ടങ്ങളും ചിന്തകളും ആകുലതകളും ഉണ്ടെന്ന്​ ഇത്തരുണത്തിൽ ഒാർക്കേണ്ടതുണ്ട്​. അവരെ അവരുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന്​ മനസ്സിലാക്കു​േമ്പാൾ മാത്രമേ ഒരു ചർച്ചക്കു പ്രസക്തിയുള്ളൂ എന്നും ഒാർക്കുക. അല്ലാതെ ഏക പക്ഷീയമായി നമ്മുടെ അഭിപ്രായം അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കു​േമ്പാഴാണ്​ പലപ്പോഴും കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടുപോകുന്നത്​.

സമാധാനപരമായ ഒരു ഗൃഹാന്തരീക്ഷം സൃഷ്​ടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക എന്നത്​ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്​. സ്​കൂളിലും സ്​ഥിതി വ്യത്യസ്​തമല്ല. കുട്ടികൾ വളരെപ്പെ​െട്ടന്ന്​ ഭയപ്പെടുമെന്നും ഉൽകണ്​ഠാകുലരാകുമെന്നും എപ്പോഴും നാം ഒാർത്തിരിക്കേണ്ടതാണ്​.

പല വഴിക്കാളി കുട്ടികൾക്കും പിറകിൽ ശരിയല്ലാത്ത ഒരു ഗൃഹാന്തരീക്ഷം ഉണ്ടെന്നാണ്​ അനുഭവത്തിൽനിന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നത്​. അതുകൊണ്ട്​ തന്നെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഏതെങ്കിലും പ്രശ്​നങ്ങളോ പരിതികളോ കൊണ്ടു വരു​േമ്പാൾ ‘‘ശരിയാണല്ലോ ’’ എന്ന ഒരു മനോഭാവത്തോടെ അതിനെ സമീപിക്കുക. അവരെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുക എന്നത്​ പിന്നീടാകാം. പലപ്പോഴും നമ്മുടെ ക്ഷമയോടെയുള്ള ശ്രദ്ധയും സാന്ത്വന മേകുന്ന ഒരു വാക്കും കഴിയു​േമ്പാൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കേണ്ട ആവശ്യം തന്നെയുണ്ടാകില്ല എന്നതാണ്​ രസകരമായ സത്യം.

കുഞ്ഞുങ്ങളിൽ നല്ല ശീലങ്ങൾ വളർത്തിയെടുക്കുക, അവരെ ശുഭാപ്​തി വിശ്വാസമുള്ള വ്യക്തികളാക്കി മാറ്റിയെടുക്കാൻ ചെറുപ്പം മുതലേ ശ്രദ്ധിക്കുക, അത്യാവശ്യത്തിന്​ ശിക്ഷ നൽകുന്നതോടൊപ്പം ആവശ്യത്തിന്​ പ്രശംസയും നൽകാൻ മറക്കരുത്​. ശിക്ഷിക്കുന്നത്​ എപ്പോഴും താനും കുട്ടിയും മാത്രം ഉള്ളപ്പോഴായിരിക്കണം. എന്നാൽ പ്രശംസിക്കു​േമ്പാൾ പിശുക്കു കാട്ടാതിരിക്കുക. നാലാൾ കാണുന്നയിടം തന്നെ അതിനായി തിരെഞ്ഞെടുക്കണം. ഒരു ചെറിയ തെറ്റിന്​ ദിവസം മുഴുവൻ നീണ്ടു നിൽക്കു ശകാരം ഗുണത്തേക്കാളേറെ ദോഷമാണ്​ എന്ന്​ ​പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. അതിനാൽ ശിക്ഷയാണെങ്കിലും പ്രശംസയാണെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന്​ മാത്രം നൽകുക. ഇത്​ ശുഭാപ്​തി വിശ്വാസം അവരിൽ വേരോടാൻ സഹായിക്കും.

അമിത വാശിയും ദുശ്ശാഠ്യവും വളരെ ഗുരുതരമായ പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങളാണ്​. എന്നാൽ ഇത്തരം സ്വഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന കുട്ടികളിൽ അധികവും യഥാർഥത്തിൽ ശാഠ്യക്കാരല്ല എന്നതാണ്​ വസ്​തുത. നമ്മുടെ ഭാഗത്ത്​ നിന്നുൾപ്പെടെ ഉണ്ടാകുന്ന തകരാറുകളാണ്​ ഇവരെ ഇത്തരക്കാരാക്കുന്നത്​ എന്നത്​ മറക്കരുത്​. അതിനാൽ തന്നെ വിവേക പൂർണമായ സമീപനം എളുപ്പത്തിൽ പ്രശ്​ന പരിഹാരം സാധ്യമാക്കും എന്ന്​ ആശ്വസിക്കുക.

തികച്ചും ഗുരുതരമായ പെരുമാറ്റ വൈകല്യമുള്ള കുട്ടികളെ ആവശ്യമായ ചികിത്സക്ക്​ വിധേയമാക്കുക. മാനസിക വ്യതിയാനങ്ങൾക്ക്​ ഹോമിയോപ്പതിയിൽ ഉള്ളത്ര മികച്ച ചികിത്സ മറ്റെങ്ങും ലഭ്യമല്ല എന്നതാണ്​ വസ്​തുത. ആവശ്യമായ സന്ദർഭങ്ങളിൽ കൗൺസലിങ്​ പോലുള്ള സഹായങ്ങൾ കൂടി ലഭ്യമാക്കുകയാണെങ്കിൽ ദുഃശാഠ്യം എന്നത്​ ഒരു പേടി സ്വപ്​നമേയല്ല.

Dr. Abdul Gafar
BHMS, MSC Applied Psychology
Homeopathic Consultant & Counselling
'Ashiyana', Near Over Bridge, Gandhi Road, Kozhikode
Ph. 7034469659.