അടുത്ത ബംഗാൾ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു; ആശങ്ക നിങ്ങൾക്കും വേണം

പശ്​ചിമ ബംഗാളിൽ വരാനിരിക്കുന്ന അടുത്ത നിയമസഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ എന്നെ ഖിന്നനാക്കുന്നു​. ആര്​ ജയിക്കും, തോൽക്കും എന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്​ എനിക്ക്​ പണം മുടക്കുള്ളതുകൊണ്ടൊന്നുമല്ല ആധി. ഏതു മാനദണ്​ഡം വെച്ചുനോക്കിയാലും ചില ജനോപകാര പദ്ധതികളുമായി തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസി​ (ടി.എം.സി)​െൻറത്​ ശരാശരി സർക്കാറായിരുന്നു. ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങൾ, അഴിമതി തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിലെ ട്രാക്ക്​ റെക്കോഡ്​ അത്ര മുന്തിയതൊന്നുമല്ല. ഇടതുപക്ഷത്തി​െൻറ വീരചരമം, കോൺഗ്രസ്​ പിന്നെയും അപ്രസക്​തമായി തുടരൽ എന്നിവ ബംഗാൾ രാഷ്​ട്രീയത്തി​െൻറ നടപ്പുരീതികളായി മാറിയിട്ടുണ്ട്​. സ്വാഭാവികമായും, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഭാരതീയ ജനത പാർട്ടി അതിദ്രുതം രംഗം പിടിക്കുന്നത്​ പ്രതീക്ഷിക്കപ്പെട്ടതു തന്നെ. ആദർശപരവും വ്യക്​തിപരവുമായ ഇഷ്​ടാനിഷ്​ടങ്ങൾ മാറ്റിവെച്ചാൽ ആശങ്കക്ക്​ പ്രത്യേക കാരണങ്ങളൊന്നുമില്ല. എന്തു സംഭവിച്ചാലും, ബംഗാൾ ജനതയുടെ വിധിയും സാഹചര്യവും കാര്യമായി മാറാൻ സാധ്യത നന്നേ കുറവ്​.

ഫലം എന്താകുമെന്നതിനെക്കാൾ എന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നത്​ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ തന്നെയാണ്​. ഈ തെരഞ്ഞെടുപ്പിലേക്കുള്ള പഥങ്ങളാണ്​. തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ ദിനവും എന്നെ ആധിയിലാഴ്​ത്തുന്നു. പലയിടങ്ങളിലും ഒരിക്കലും തീർക്കാനാവാത്ത കേടുപാടുകൾ അതിനിടെ സംഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും. ബംഗാളി​നെ മൊത്തമായി അത്​ ഛിന്നഭിന്നമാക്കും. മു​േമ്പ തളർന്നുപോയ നമ്മുടെ പല സ്​ഥാപനങ്ങളെയും അത്​ കൂടുതൽ ശുഷ്​കമാക്കും.

1972ലെ കോൺഗ്രസ്​ കളങ്കം

എ​െൻറ ഒന്നാമത്തെ ആധി പശ്​ചിമ ബംഗാളിൽ സാധുവായി കഴിഞ്ഞ ഒരു കീഴ്​വഴക്കമാണ്​. പൊതുവെ മോശമല്ലാതെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ നടക്കുന്ന ചരിത്രമുള്ള രാജ്യത്തിനു മേൽ​ 1972ൽ ബംഗാളിൽ നടന്ന നിയമസഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ ശരിക്കും കളങ്കമായിരുന്നു. ആ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഇന്ദിര ഗാന്ധിയ​ുടെ കോൺഗ്രസ്​- അന്ന്​ കോൺഗ്രസ്​ (ആർ) എന്നായിരുന്നു പേര്​- ​കമ്യൂണിസ്​റ്റ്​ പാർട്ടി ഓഫ്​ ഇന്ത്യ (സി.പി.ഐ.എം)യെ നിലംപരിശാക്കി. 280 അംഗ സഭയിൽ സി.പി.എം പ്രാതിനിധ്യം 14ലേക്കു ചുരുങ്ങി. ഇടത്​ അനുകൂല മാധ്യമങ്ങളെയും അക്കാദമിക്കുകളെയും വിശ്വസിച്ചാൽ അന്നത്തെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ കൃത്രിമത്വങ്ങള​ുടെ അരങ്ങായിരുന്നു.

ഒന്നുകൂടി മിതമായി പറഞ്ഞാൽ കോൺഗ്രസ്​ മിനിമം മാർജിനിൽ ജയിക്കുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പായിരുന്നു​. 1971ലെ ബംഗ്ലാദേശ്​ യുദ്ധം വരുത്തിയ മനംമാറ്റമാണ്​ നിമിത്തം. പ്രചാരണത്തി​െൻറ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ തോൽവി മണത്ത സിദ്ധാർഥ ശങ്കർ റേ- ഇന്ദിര ഗാന്ധിയുടെ വിശ്വസ്​തനായിരുന്നു- അപായ ബട്ടൺ ഞെക്കി ഇറങ്ങിക്കളിച്ച്​ ജയം വൻ മാർജിനിലാക്കിയെടുത്തു.

ലക്ഷ്യം എന്തുതന്നെയാക​ട്ടെ, പല മണ്​ഡലങ്ങളിലും കോൺഗ്രസ്​ ബലം​പ്രയോഗിച്ച്​ വോട്ടർമാരെ മടക്കിയും ബൂത്തുകൾ പിടിച്ചെടുത്തും കാര്യങ്ങൾ വരുതിയിലാണെന്ന്​ ഉറപ്പുവരുത്തി. പല മണ്​ഡലങ്ങളിലും വോട്ടിങ്​ രീതിയിൽ വന്ന അത​ിവേഗ മാറ്റം ഒരിക്കലും വിശദീകരണത്തിന്​ വഴങ്ങുന്നതായിരുന്നില്ല. ചുരുക്കത്തിൽ, 1972ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ പല തലങ്ങളിലും കൃത്രിമത്തിന്​ വിധേയമായി.

ബി.ജെ.പിക്ക്​ ബംഗാൾ വേണം

ബംഗാൾ ഇത്തവണയെങ്കിലും പിടിക്കണമെന്ന ബി.ജെ.പിയുടെ ശാഠ്യമാണ്​ എന്നെ ആ​ശങ്കയുടെ മുനയിൽ നിർത്തുന്നത്​. അവർക്ക്​ ചെറുതായെങ്കിലും ഒരു അവസരം ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്​. എല്ലാ അധികാരവും വിഭവങ്ങളും കൈവശമുണ്ട്​ ബി.ജെ.പിക്ക്. ഇത്തിരി പോലും മനഃസാക്ഷിക്കുത്ത്​ ഇല്ലെന്നത്​ പറയാനുമില്ല.

ബംഗാൾ പിടിക്കണമെന്ന ബി​.ജെ.പി നിർബന്ധം അങ്ങാടിപ്പാട്ടാണ്​. ഇന്ത്യ മുഴുക്കെ അധികാരം വ്യാപിപ്പിക്കണമെന്ന എല്ലാം ചൂഴ്​ന്നുനിൽക്കുന്ന മോഹം ഒരുവശത്ത്​. അതിലേറെ ലളിതമായ മറ്റൊരു ആവശ്യം കൂടിയുണ്ട്​. വളർച്ചയ​ുടെ പരമാവധി ഇപ്പോഴേ തൊട്ടുകഴിഞ്ഞ വടക്കേ ഇന്ത്യയിൽ പാർട്ടി അനുഭവിച്ച, അനുഭവിക്കാൻ ഇടയുള്ള നഷ്​ടങ്ങൾ കിഴക്കുനിന്നോ തെക്കുന​ിന്നോ പിടിക്കണം. തമിഴ്​നാട്​, കേരളം പോലുള്ളവ ഇനിയും ഏറെ അകലെ. അതിനാൽ തന്നെ, കിഴക്കുനിന്ന്​ പിടിക്കുകയേ വഴിയുള്ളൂ. തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ ജയിക്കാൻ എന്തും ചെയ്യാറുള്ള പാർട്ടി, ജയം അനിവാര്യമായിടത്ത്​ എന്തൊക്കെ ചെയ്യുമെന്ന്​ ഊഹിക്കാനാകില്ല.

ബംഗാളിൽ പുറത്തുനിന്ന്​ ഒരു അവസരമേ ബി.ജെ.പി കാണുന്നുള്ളൂ. കഴിഞ്ഞ നിയമസഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ മൂന്നു സീറ്റായിരുന്നു ആകെ സമ്പാദ്യം. പക്ഷേ, ഇന്ന്​ അവിടെയല്ല, പാർട്ടിയുള്ളത്​. 2019ലെ ലോക്​സഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ടി.എം.സിയെക്കാൾ മൂന്നു ശതമാനം വോട്ട്​ മാത്രമായിരുന്നു കുറഞ്ഞത്​. ലോക്​സഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ അസംബ്ലി സീറ്റുകളിൽ കണക്കുകൂട്ടിയാൽ ടി.എം.സി 152 നേടുന്നിടത്ത്​ ബി.ജെ.പിക്ക്​ നേട്ടം 126 ​എണ്ണമാകും.

ഇനിയൊരിക്കൽ ഇതുപോലെ ആവർത്തിക്കാനാവില്ലെന്ന്​ ബി.ജെ.പിക്ക്​ നന്നായി അറിയാം. കാരണം, സംസ്​ഥാനത്ത്​ ലോക്​സഭയിലെ പ്രകടനം ഒരിക്കലും നിയമസഭയിൽ ആവർത്തിക്കാൻ സാധിക്കാറില്ല. മാത്രമല്ല, മുഖ്യ​മന്ത്രി മമത ബാനർജിയുടെ ജനപ്രീതിയുടെ അടുത്തെങ്ങുമെത്തുന്ന നേതാക്കളും ബി.ജെ.പിക്കില്ല. എന്നുവെച്ചാൽ, 'അടുത്താണ്​, പക്ഷേ, എത്ര അകലെ' എന്നതാണ്​ സ്​ഥിതി. അപകടകരമാം വിധം മോഹിപ്പിക്കുന്നു, ഈ സാഹചര്യം.

ബംഗാളിൽ എ​െൻറ ഭീതി

ഇത്തിരി നിർത്തിയിട്ടു പറയാം: കാരണം, തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ കൃത്രിമത്തെ കുറിച്ചും വഞ്ചനയെ കുറിച്ചും പറയു​േമ്പാൾ ഇപ്പോഴും തീരെ യാഥാസ്​ഥിതികനാണ്​ ഞാൻ, പതിവിലേറെ കരുതലുള്ളവനും. 2006ൽ പരാജയ​ത്തെ ന്യായീകരിച്ച്​ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ കൃത്രിമം കാരണമായി നിരത്തിയ മമത ബാനർജിയെ ഞാൻ ചീത്ത വിളിച്ചതാണ്​. 2019ലെ ബി.ജെ.പി ജയം വോട്ടിങ്​ മെഷീൻ ഹാക്കിങ്ങോ കൃത്രിമമോ കൊണ്ടാണെന്നും ഞാൻ കരുതുന്നില്ല, എ​െൻറ മോദി വിരുദ്ധ സൗഹൃദവലയത്തെ അത്​ നോവിക്കുമെങ്കിലും.

എ​െൻറ ആശങ്ക ഞാൻ പങ്കുവെക്കാം. 2021ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ 1972ലെതിനെക്കാൾ മോശമാകും. കാരണം, അടുത്ത തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ജയം പിടിക്കാൻ നിലവിലെ കേന്ദ്ര ഭരണകൂടം താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്​തുവെന്നിരിക്കും.

ഒന്ന്​, പേരിലില്ലെങ്കിലും സംസ്​ഥാനത്ത്​ ഗവർണർ ഭരണമാകും നടക്കുക. ഗവർണറുടെ ഇതുവരെയുള്ള പച്ചയായ പക്ഷപാത നിലപാടുകൾ വെച്ചുനോക്കിയാൽ,രാജ്​ഭവൻ ബി.ജെ.പി ഹെഡ്​ക്വാർ​ട്ടേഴ്​സ്​ ആയി മാറും.

രണ്ട്​, ജനമനസ്സിൽ എന്നേ കറവീണ തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ കമീഷൻ, കൂടുതൽ കളി തുടർന്ന്​ കൂടുതൽ അടി വാങ്ങും. തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ കമീഷ​െൻറ നിഷ്​പക്ഷത കൂടുതൽ അളക്കപ്പെടുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പാകും ഇത്​. പക്ഷേ, സമ്മർദം കൂടുതലുണ്ടാകുക, കേന്ദ്രഭരണ കക്ഷിയിൽനിന്നാകും.

മൂന്ന്​, കരുത്തുകാട്ടി തെരുവിലുള്ള തൃണമൂൽ അണികളെ ഒതുക്കാൻ കേന്ദ്രം കൂടുതൽ അധികാരം പ്രയോഗിക്കും. തെരഞ്ഞെടുപ്പ്​ ദിനത്തിലും കടുത്ത പക്ഷപാതം കണ്ടേക്കാം.

നാല്​, പശ്​ചിമ ബംഗാൾ ഇതുവരെയും സാക്ഷിയാകാത്തത്ര പണം ഒഴുകും. എന്തു വീഴ്​ചകൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയാലും പഞ്ചാബ്​, ക​ർണാടക സംസ്​ഥാനങ്ങളിലെ പോലെ പണം ഇവിടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഒഴുകുന്നത്​ കണ്ടിട്ടില്ല. ഇത്തവണ പക്ഷേ, അതു മാറും.

അവസാനമായി, ഇന്ത്യ ദർശിക്കാൻ പോകുന്ന ഏറ്റവും കടുത്ത വിഭജനാധിഷ്​ഠിത തെരഞ്ഞെടുപ്പാകും ഇത്​. സാമുദായിക ധ്രുവീകരണത്തിന്​ ​നടപടികൾ ബി.ജെ.പി നേരത്തെ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞതാണ്​. മുസ്​ലിം ജനസംഖ്യ നാലിലൊന്നിൽ കൂടുതലായ സംസ്​ഥാനമാണ്​ ബംഗാൾ. എന്നല്ല, മതത്തി​െൻറ പേരിൽ ചോര ചിന്തിയ പാരമ്പര്യവും ആ മണ്ണിനുണ്ട്​. വിഭജനാനന്തര കാലത്ത്​ സംഘർഷമേറെ കാണുകയും ചെയ്​തതാണ്​. വിഭജനത്തിനു മുമ്പുള്ള ബംഗാളിലേക്ക്​ പിൻമടക്കത്തിനാണ്​ നാം സാക്ഷിയാകുന്നത്​.

എ​െൻറ ഈ ആധികൾ വെറുതെയായി വര​ട്ടെ. പക്ഷേ, നിലവിലെ സാഹചര്യത്തിൽ സാധ്യതകളേറെയാണ്​. അതിനാൽ നിങ്ങളും ഭയക്കണം.

(കടപ്പാട്​: theprint.in മൊഴിമാറ്റം: കെ.പി. മൻസൂർ അലി)