‘ഞങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ചാൽ ഈ നാടിനെ ആര് പരിപാലിക്കും?’

ഗ​സ്സ: മൂ​ന്നും നാ​ലും ദി​വ​സം തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി ഒ​രു നി​മി​ഷം പോ​ലും ഉ​റ​ങ്ങാ​തെ ജോ​ലി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഡോ​ക്ട​ർ​മാ​രും ന​ഴ്സു​മാ​രും. ഒ​രു ജീ​വ​ൻ​കൂ​ടി അ​ധി​കം ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​മോ എ​ന്ന് മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ ചി​ന്ത. അ​താ​യി​രു​ന്നു ക​ഴി​ഞ്ഞ​യാ​ഴ്ച വ​രെ ഗ​സ്സ​യി​ലെ അ​ൽ ശി​ഫ ആ​ശു​പ​ത്രി. ഇ​ന്നി​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ശ്മ​ശാ​ന മൂ​ക​ത. ആ​ശു​പ​ത്രി മു​റ്റ​ത്ത് നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​ന് മൃ​ത​ദേ​ഹ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. അ​ട​ക്കം ചെ​യ്യാ​ൻ പോ​ലും ഇ​സ്രാ​യേ​ൽ സൈ​ന്യം അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഗ​സ്സ​യി​ലെ ഏ​റ്റ​വും പ​ഴ​ക്ക​മേ​റി​യ​തും വ​ലു​തു​മാ​യ ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ കോ​മ്പൗ​ണ്ടി​ലേ​ക്ക് ആ​രെ​യും ക​ട​ക്കാ​ൻ അ​നു​വ​ദി​ക്കാ​തെ ക​ഴി​ഞ്ഞ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച മു​ത​ൽ സൈ​ന്യം ഉ​പ​രോ​ധി​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ ഹ​മാ​സ് പോ​രാ​ളി​ക​ളു​ടെ ക​മാ​ൻ​ഡ് സെ​ന്റ​ർ ഉ​ണ്ടെ​ന്ന് അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടാ​ണ് ഇ​സ്രാ​യേ​ൽ സൈ​ന്യം ക്രൂ​ര​മാ​യ ആ​ക്ര​മ​ണ​വും റെ​യ്ഡും ന​ട​ത്തി​യ​തെ​ങ്കി​ലും ഇ​തു​വ​രെ അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്ന് തെ​ളി​യി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. അ​ൽ ശി​ഫ​യു​ടെ അ​ത്യാ​ഹി​ത വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​ൽ സ​ന്ന​ദ്ധ സേ​വ​നം ന​ട​ത്തി​യി​രു​ന്ന ജ​വ്ദ​ത്ത് സ​മി അ​ൽ മ​ദൂ​ൻ പ​ങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ ഉ​ള്ളു​പൊ​ള്ളി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. ‘‘ഒ​രു ദി​വ​സം സാ​ര​മാ​യി പ​രി​ക്കേ​റ്റ കൊ​ച്ചു പെ​ൺ​കു​ട്ടി എ​ന്നെ നോ​ക്കി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘അ​ങ്കി​ൾ, എ​ന്റെ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളും സ​ഹോ​ദ​ര​നും കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു. ഞാ​ൻ അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം മ​രി​ക്ക​ട്ടെ. അ​വ​രി​ല്ലാ​തെ എ​ങ്ങ​നെ ജീ​വി​ക്കു​മെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല’ എ​ന്താ​ണ് ആ ​കു​ട്ടി​യോ​ട് മ​റു​പ​ടി പ​റ​യു​ക. ഞാ​ൻ പൂ​ർ​ണ പ​രി​ശീ​ല​നം ല​ഭി​ച്ച ഒ​രു ന​ഴ്സ​ല്ല. ഒ​ന്ന​ര വ​ർ​ഷ​ത്തോ​ളം പ​ഠി​ച്ച അ​നു​ഭ​വം വെ​ച്ച് പ​രി​ക്കേ​റ്റ​വ​രെ ക​ഴി​യു​ന്ന വി​ധ​ത്തി​ൽ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ എ​ത്തി​യ​താ​ണ്. ഉ​പ​രോ​ധ​വും ആ​ക്ര​മ​ണ​വും വ​ന്ന​തോ​ടെ മ​രു​ന്നും മ​തി​യാ​യ ചി​കി​ത്സ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളു​മി​ല്ലാ​തെ ആ​ളു​ക​ൾ മ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്നു’’.

‘എ​ന്റെ സു​ഹൃ​ത്ത് ഇ​സ്‍ലാം അ​ൽ മു​ൻ​ഷി​ദി​നെ ഒ​രു​ദി​വ​സം റി​സ​പ്ഷ​ൻ ഏ​രി​യ​യി​ൽ ഗു​രു​ത​ര​മാ​യി പ​രി​ക്കേ​റ്റ് ക​ണ്ടു. അ​ൽ ശി​ഫ ഗേ​റ്റി​ന് നേ​രെ ഇ​സ്രാ​യേ​ൽ ന​ട​ത്തി​യ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ലാ​ണ് പ​രി​ക്കേ​റ്റ​ത്. മൂ​ന്നു​ദി​വ​സം ഓ​രോ മ​ണി​ക്കൂ​റി​ലും ഞാ​ൻ അ​വ​നെ പോ​യി നോ​ക്കും. ഒ​ടു​വി​ൽ അ​വ​ൻ മ​രി​ച്ചു. ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഒ​ന്നും ചെ​യ്യാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. ഏ​റ്റ​വും കു​റ​ഞ്ഞ ചി​കി​ത്സ ഉ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​നെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു’. വൃ​ക്ക​രോ​ഗി​യാ​യ ത​​ന്റെ മാ​താ​വി​ന്റെ നി​ശ്ച​യ​ദാ​ർ​ഢ്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചും ജ​വ്ദ​ത്ത് വാ​ചാ​ല​നാ​യി. ഒ​രി​ക്ക​ലും ന​ഗ​രം വി​ട്ടു​പോ​കി​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ർ ഉ​റ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. അ​വ​ർ എ​ന്നോ​ട് പ​റ​യും ‘‘ന​മ്മ​ൾ ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചാ​ൽ ഈ ​നാ​ടി​നെ പ​രി​പാ​ലി​ക്കാ​ൻ ആ​രാ​ണു​ണ്ടാ​വു​ക’’. എ​വി​ടെ​നി​ന്നാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഊ​ർ​ജം കി​ട്ടു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​റി​യി​ല്ല. മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കാ​നു​ള്ള ശ​ക്തി ന​മു​ക്കെ​ല്ലാം ദൈ​വം ന​ൽ​കി​യി​രു​ന്നി​രി​ക്ക​ണം’ -ജ​വ്ദ​ത്ത് പ​റ​ഞ്ഞു​നി​ർ​ത്തി.