ജീ​വി​ത​ത്തെ ന​ന്മ നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ക്കു​ക

എ​ന്താ​ണ് ന​ന്മ എ​ന്ന ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് പ്ര​വാ​ച​ക​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ മ​റു​പ​ടി ശ്ര​ദ്ധേ​യം: ‘‘നീ ​ദൈ​വ​ത്തെ വ​ഴി​പ്പെ ​ടു​ക, അ​വ​നെ ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പോ​ലെ.​നീ അ​വ​നെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൻ നി​ന്നെ കാ​ണു​ന് നു​ണ്ട​ല്ലോ.’’

ന​ന്മ എ​ന്ന പ​ദം ത​ന്നെ സു​ന്ദ​ര​മാ​ണ്. കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ ഇ​മ്പ​മു​ള്ള​തും. ന​ന്മ ഒ​രു ഗു​ണ​മാ​ ണ്. അ​ത് ഇ​ന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ഗോ​ച​ര​മാ​ണ്. എ​ങ്കി​ലോ, അ​നു​ഭ​വ​വേ​ദ്യ​വും. അ​ത് ആ​ശ​യ​പ​ര​മാ​യ ഗു​ണ​മാ ​ണ്. ക​ർ​മ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ്​ അ​ത് പ്ര​ക​ട​മാ​വു​ക. ക​ർ​മ​ങ്ങ​ൾ ന​ന്മ നി​റ​ഞ്ഞ​താ​വു​മ്പോ​ൾ ക​ർ​ത്താ​വ് ക ൃ​താ​ർ​ഥ​നാ​വു​ന്നു. ന​ന്മ​യു​ടെ പി​തൃ​ത്വം ഏ​ൽ​ക്കാ​ൻ ഏ​വ​രും ഒ​രു​ക്കം.​എ​ന്നാ​ൽ, തി​ന്മ​യെ താ​ങ്ങു​ന്ന​വ​രും തു​ണ​ക്കു​ന്ന​വ​രും ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പ​ങ്ക് തു​റ​ന്നം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല.

ന​ന്മ എ​ന്നും ന​ന്മ ത​ന്നെ. തി​ന്മ തി​ന്മ​യും. അ​ത് കാ​ല, ദേ​ശ, വ​ർ​ഗ, വ​ർ​ണ ഭേ​ദ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​തീ​ത​മാ​ണ്. മ​റി​ച്ചാ​യാ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​രാ​ശി​ക്ക് മൂ​ല്യ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാ​താ​കും. ദി​ശാ​സൂ​ചി നി​ശ്ച​ല​മാ​കും. ന​ന്മ-​തി​ന്മ വി​വേ​ച​നം വ്യ​ർ​ഥ​മാ​കും. അ​ത് അ​ന​ന്ത​ര​മാ​യി ന​ൽ​കു​ന്ന​തോ അ​രാ​ജ​ക​ത്വ​വും.

തി​ന്മ​യു​ടെ അ​ഭാ​വ​മാ​ണ് ന​ന്മ എ​ന്ന ധാ​ര​ണ തീ​ർ​ത്തും തെ​റ്റാ​ണ്. അ​ത് നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​ക സ​മീ​പ​ന​മാ​ണ്. ന​ന്മ ര​ച​നാ​ത്മ​ക​മാ​ണ്. സൃ​ഷ്​​ട്യു​ന്മു​ഖ​വും. ന​ന്മ​യെ​ന്ന​ത് ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​രി​മി​ത​മ​ല്ല. എ​ല്ലാ ക​ർ​മ​ങ്ങ​ളി​ലും സ​ന്നി​വേ​ശി​പ്പി​ക്കാ​വു​ന്ന ആ​ശ​യ​പ​ര​മാ​യ ഗു​ണ​മാ​ണ​ത്.

ന​ന്മ ദൈ​വ നി​ശ്ചി​ത​മാ​ണ്. തി​ന്മ​യും ത​ഥൈ​വ. മ​നു​ഷ്യ​ൻ അ​വ നി​ശ്ച​യി​ക്കു​മ്പോ​ൾ സ്വാ​ർ​ഥ​താ​ൽ​പ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​തി​ൽ നി​ർ​ണാ​യ​ക സ്വാ​ധീ​നം ചെ​ലു​ത്തു​ന്നു. അ​ത് ആ​ത്യ​ന്തി​ക​മാ​യി ന​ന്മയു​ടെ നി​രാ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണ് ന​യി​ക്കു​ക.

മ​നു​ഷ്യ​രൊ​ക്കെ​യും ജ​ന്മ​നാ ന​ല്ല​വ​രാ​ണ്. ദു​ഷ്​​ട​രോ പാ​പി​ക​ളോ അ​ല്ല. പി​റ​ന്നു വീ​ഴു​ന്ന പി​ഞ്ചു പൈ​ത​ൽ എ​ത്ര പ​രി​ശു​ദ്ധ​ൻ! നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​നും. വ​ള​ർ​ന്നു​വ​രു​മ്പോ​ൾ ശൈ​ശ​വ വി​ശു​ദ്ധി ന​ഷ്​​ട​മാ​കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്. ദൈ​വ​സ്മ​ര​ണ വ​ള​ർ​ത്തി ആ​രാ​ധ​ന​ക​ൾ അ​താ​ണ് സാ​ധി​ത​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്.

താ​ൻ ദൈ​വ​ത്തെ കാ​ണു​ന്നു. ദൈ​വം ത​ന്നെ​യും. ഈ ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ന​ന്മ-​തി​ന്മ​ക​ൾ വി​വേ​ചി​ച്ച​റി​യാ​ൻ ഒ​ട്ടും വി​ഷ​മി​ക്കേ​ണ്ടി വ​രി​ല്ല. വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​െ​ൻ​റ ദൃ​ഢ​ത​യും സ​ജീ​വ​ത​യു​മ​നു​സ​രി​ച്ച് മ​നു​ഷ്യ​ൻ തി​ന്മ​യി​ൽ നി​ന്ന​ക​ലു​ന്നു. ന​ന്മ​യി​ൽ വ്യാ​പൃ​ത​നാ​കു​ന്നു. അ​ഥ​വാ ദി​വ്യ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച സ​ജീ​വ​ബോ​ധം ജീ​വി​ത​ത്തെ വി​ശു​ദ്ധ​മാ​ക്കു​ന്നു. ന​ന്മ​നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ക്കു​ന്നു. റ​മ​ദാ​നി​ലെ വ്ര​താ​നു​ഷ്ഠാ​നം സാ​ധ്യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തും സാ​ധ്യ​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തും ഇ​തു​ത​ന്നെ.