വെ​ളി​ച്ചം പൊ​ഴി​ക്കു​ന്ന ഗ്ര​ന്ഥം

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വെ​ളി​ച്ചം വ​ള​രെ അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​ണ്. കാ​ണാ​ൻ ക​ണ്ണു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും വെ​ളി​ച്ച​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ കാ​ണാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, മ​നു​ഷ്യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ല​ക്ഷ്യ​പ്രാ​പ്തി​ക്ക് കേ​വ​ല കാ​ഴ്ച മാ​ത്രം പോ​രാ. ഉ​ൾ​ക്കാ​ഴ്ച​കൂടി വേ​ണം. ‘തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ക​ണ്ണു​ക​ളെ​യ​ല്ല അ​ന്ധ​ത ബാ​ധി​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, നെ​ഞ്ചു​ക​ളി​ലു​ള്ള ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണ് യ​ഥാ​ർ​ഥത്തി​ൽ അ​ന്ധ​ത ബാ​ധി​ക്കു​ന്ന​ത്. (വി​ശു. ഖു​ർ 22:46)

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ സ​ത്യ​വും അ​സ​ത്യ​വും വേ​ർ​തി​രി​ച്ച് കാ​ണു​വാ​ൻ മ​ന​സ്സി​ലെ വെ​ളി​ച്ച​മാ​ണ് ആ​വ​ശ്യം. മ​ന​സ്സി​നെ അ​ന്ധ​ത ബാ​ധി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ അ​സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ ഇ​രു​ട്ട് സ​ർ​വ​ത്രി​ക​മാ​യി ബാ​ധി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. അ​ന്ധ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും അ​നാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മാ​ന​സി​ക​മാ​യ അ​ടി​മ​ത്ത​ത്തി​ന്റെ​യും ഇ​രു​ട്ടു​ക​ളി​ൽനി​ന്ന് മ​നു​ഷ്യ​രെ വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ലേ​ക്ക് ന​യി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണ് വേ​ദ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ. അ​വ​യി​ൽ അ​വ​സാ​ന​ത്തേ​താ​ണ് പ​രി​ശു​ദ്ധ ഖു​ർ​ആ​ൻ.

ഖു​ർ​ആ​ന്‍റെ അ​വ​ത​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​രം​ഭം കു​റി​ച്ച​ത് ഒ​രു റ​മ​ദാ​ൻ മാ​സ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. മ​നു​ഷ്യ​രെ അ​വ​രു​ടെ ര​ക്ഷി​താ​വി​ന്‍റെ അ​നു​മ​തി പ്ര​കാ​രം ഇ​രുട്ടി​ൽനി​ന്ന് വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ലേ​ക്ക് ന​യി​ക്കു​വാ​ൻ വേ​ണ്ടി​യാ​ണ് ഈ ​ഗ്ര​ന്ഥം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച് ത​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​ത് (​വി​ശു. ഖു​ർ 14:2).

ഖു​ർ​ആ​ന്‍റെ ഈ ​വെ​ളി​ച്ചം ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ സ​ക​ല മേ​ഖ​ല​ക​ളെ​യും പ്ര​ഭാ​പൂ​രി​ത​മാ​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണ്. ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സം, ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന, വ്യ​ക്തി​ജീ​വി​തം, കു​ടും​ബ​ജീ​വി​തം, സാ​മ്പ​ത്തി​ക, സാ​മൂ​ഹി​ക, രാ​ഷ്ട്രീ​യ മേ​ഖ​ല​ക​ൾ എ​ന്നി​വ​യി​ലെ​ല്ലാം ഉ​ള്ള അ​ന്ധ​കാ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽനി​ന്ന് സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണ് ഖു​ർ​ആ​ൻ ന​യി​ക്കു​ന്ന​ത്.

അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഖു​ർ​ആ​ൻ പ​റ​യു​ന്നു ‘നി​ങ്ങ​ൾ അ​ല്ലാ​ഹു​വി​ലും അ​വ​ന്‍റെ ദൂ​ത​നി​ലും നാം ​അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച പ്ര​കാ​ശ​ത്തി​ലും വി​ശ്വ​സി​ച്ചു കൊ​ള്ളു​വി​ൻ’ (വി​ശു. ഖു​ർ 64:8). ഖു​ർ​ആ​നി​നെ​ക്കാ​ൾ വെ​ളി​ച്ചം ന​ൽ​കു​ന്ന മ​റ്റൊ​രു വേ​ദ​ഗ്ര​ന്ഥ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തും നാം ​സ്വീ​ക​രി​ച്ചു കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്ന് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​വാ​ൻ ന​ബി(​സ)​യോ​ട് ഖു​ർ​ആ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​ഥ​വാ സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ പ്ര​കാ​ശമല്ലാ​തെ മ​റ്റൊ​രു വ​ക്ര​ത​യും സ്വീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്ന​ർ​ഥം. അ​ല്ലാ​ഹു പ​റ​ഞ്ഞു ‘ന​ബി​യേ പ​റ​യു​ക അ​ല്ലാ​ഹു​വി​ൽനി​ന്ന് ഒ​രു വേ​ദ​ഗ്ര​ന്ഥം നി​ങ്ങ​ൾ കൊ​ണ്ടു​വ​രൂ. അ​ത് ര​ണ്ടി​ൽ ഏ​റ്റ​വും നേ​ർ​വ​ഴി കാ​ണി​ക്കു​ന്ന ഗ്ര​ന്ഥം ഏ​താ​ണോ അ​ത് ഞാ​ൻ പി​ൻ​പ​റ്റി​ക്കൊ​ള്ളാം; നി​ങ്ങ​ൾ സ​ത്യ​വാ​ന്മാ​രാ​ണെ​ങ്കി​ൽ (വി​ശു. ഖു​ർ 28:49)