വേ​ദ​വ​തി

ഒ​രി​ക്ക​ൽ രാ​വ​ണ​ൻ ഹി​മ​വ​ൽ പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള വ​ന​ത്തി​ൽ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ജ​ട​യും മാ​ൻ​തോ​ലും ധ​രി​ച്ച രൂ​പ​യൗ​വ​ന ചാ​രു​ത​യാ​ർ​ന്ന ഒ​രു ക​ന്യ​ക​യെ ദ​ർ​ശി​ച്ചു. ആ​കൃ​ഷ്ട​നാ​യ രാ​വ​ണ​ൻ അ​വ​രെ വേ​ൾ​ക്കാ​ൻ ആ​ശി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും താ​ൻ ബ്ര​ഹ്മ​ർ​ഷി​യാ​യ കു​ശ​ധ്വ​ജ​ന്റെ പു​ത്രി വേ​ദ​വ​തി​യാ​ണെ​ന്നും ശ്രീ​നാ​രാ​യ​ണ​നെ അ​ല്ലാ​തെ ആ​രെ​യും ഭ​ർ​ത്താ​വാ​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നും യു​വ​തി പ​റ​ഞ്ഞു. രാ​വ​ണ​ൻ ഈ ​സ​മ​യം വേ​ദ​വ​തി​യു​ടെ മു​ടി​യി​ൽ പി​ടി​ച്ചു. സ്വ​ന്തം കൈ​ക​ളെ വാ​ളാ​ക്കി മാ​റ്റി​യ യു​വ​തി രാ​വ​ണ​ൻ സ്പ​ർ​ശി​ച്ച മു​ടി അ​റു​ത്ത് താ​ഴെ​യി​ട്ടു. അ​നാ​ര്യ​നാ​യ രാ​വ​ണ​ൻ സ്പ​ർ​ശി​ച്ച​തി​നാ​ൽ താ​നി​നി ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നും പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു (ഉ​ത്ത​ര കാ​ണ്ഡം. 17:30).

താ​ൻ അ​യോ​നി​ജ​യാ​യി പി​റ​ക്കു​മെ​ന്ന് ഉ​ച്ച​രി​ച്ചുകൊ​ണ്ട് വേ​ദ​വ​തി തീ​യി​ലേ​ക്ക് ചാ​ടി ദേ​ഹ​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്തു. പി​ന്നീ​ട് താ​മ​ര​യി​ൽ ഉ​ത്ഭവി​ച്ച വേ​ദ​വ​തി​യെ രാ​വ​ണ​ൻ വീ​ണ്ടും ക​ണ്ടെ​ത്തി. ഇ​വ​ളെ വീ​ട്ടി​ൽ വെ​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നാ​ൽ ത​ന്റെ മ​ര​ണ​ത്തി​ന് കാ​ര​ണ​മാ​കു​മെ​ന്ന് ല​ക്ഷ​ണ​ജ്ഞ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് രാ​വ​ണ​ൻ ആ ​കു​ഞ്ഞി​നെ ക​ട​ലി​ൽ ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു. ക​ട​ലി​ൽനി​ന്ന് ക​ര​ക്ക​ടി​ഞ്ഞ പ്ര​സ്തു​ത ശി​ശു​വി​നെ യ​ജ്ഞ​ഭൂ​മി​യി​ൽനി​ന്ന് ജ​ന​ക​രാ​ജാ​വി​ന് ല​ഭി​ച്ചു. വേ​ദ​വ​തി​യെ​ന്ന് പേ​രാ​യി കൃ​ത​യു​ഗ​ത്തി​ൽ പി​റ​ന്ന കു​ഞ്ഞ് ത്രേ​താ​യു​ഗ​ത്തി​ൽ സീ​ത​യാ​യി രാ​ക്ഷ​സ വ​ധ​ത്തി​നാ​യി അ​വ​ത​രി​ച്ചു എ​ന്നാ​ണ് വാ​ല്മീ​കി രാ​മാ​യ​ണം ഉ​ത്ത​ര​കാ​ണ്ഡം പ​റ​ഞ്ഞുവെ​ക്കു​ന്ന​ത്.

രാ​ക്ഷ​സോ​ന്മൂ​ല​നം മു​ൻ​കൂ​ട്ടി തീ​രു​മാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി ഈ ​ആ​ഖ്യാ​നം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. വാ​ല്മീ​കി രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ അ​യോ​നി​ജ​യാ​യ സീ​ത​യെപ്പറ്റി പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും സീ​ത​യു​ടെ വേ​ദ​വ​തി എ​ന്ന പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ വൃ​ത്താ​ന്തം ഉ​ത്ത​ര​കാ​ണ്ഡ​ത്തി​ലാ​ണ് വാ​യി​ക്കാ​നാ​വു​ക. രാ​വ​ണ​വ​ധ​ത്തെ ശ​ക്ത​മാ​യി സാ​ധൂ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്ന ഘ​ട്ട​ത്തി​ലാ​വാം വേ​ദ​വ​തി​യു​ടെ വൃ​ത്താ​ന്തം ഉ​ട​ലെ​ടു​ത്ത​ത്.