ജീവിതത്തിന്‍റെ ചന്തമുള്ള 'ചന്ത'പ്പെണ്ണുങ്ങൾ...

മോനേ, പറ്റുവെങ്കില്​ ഇൗ മാർക്കറ്റിലിരുന്ന്​ മരിക്കണമെന്നാണ്​ അമ്മച്ചീട ആഗ്രഹം. ഇവിടത്തെ ഒച്ച കേക്കാതെ എങ്ങനാ കിടക്കാൻ പറ്റുന്നത്​. എങ്ങനാ ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നത്​. പത്ത്​ വയസ്സില്​ വന്ന്​ കേറീതാണ്​. കൊല്ലം അറുപത്​ കഴിഞ്ഞ്​. ഇവിടുത്തെ മഞ്ഞും വെയിലും മഴയും പൊടിയും കൊണ്ട്​ ഒണ്ടാക്കിയ ജീവിതമേ നമ്മക്കുള്ളൂ. അത്​ ഇവിടത്തന്ന ഒടുങ്ങിയാ അത്തറേം സന്തോഷം. പിന്ന ചന്തപ്പെണ്ണുങ്ങളെന്ന്​ വിളിച്ച്​ കളിയാക്കുന്നോര്​ വിളിച്ചോ​െട്ട. അതിനെന്താ, ഞങ്ങ ചന്ത​െപ്പണ്ണുങ്ങള്​ തന്നാ. നല്ല അന്തസ്സുള്ള ഒന്നാന്തരം ചന്തപ്പെണ്ണുങ്ങള്​. നിങ്ങള്​ പറയുന്ന കോലത്തിലും അർഥത്തിലും അല്ലെന്നുമാത്രം. ജീവിതത്തി​െൻറ കനത്തെക്കുറിച്ച്​ പറയുന്നോര്​ക്ക്​ എന്തറിയാം. ഇൗ ചന്തേലെ വെയിലേറ്റ്, ഇൗ ചന്തേലെ ചൂടേറ്റ്​, ഇൗ ചന്തേലെ പൊടിയേറ്റ്​ ഞങ്ങ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തതാ ഞങ്ങടെ ജീവിതം. ഞങ്ങടെ കുടുംബം. ഞങ്ങടെ എല്ലാം. ഞങ്ങക്ക്​ നിവർന്നുനിക്കാനേ ന​െട്ടല്ല്​ തന്നത്​ ഇൗ ചന്തയാ. അതും ചേർത്തുള്ള തെറി ഞങ്ങക്കൊര്​ അലങ്കാരായി​േട്ട തോന്നൂ. വിളി​ക്കുന്നോര്​ വിളിച്ചോ​െട്ടന്നേ...''

സ്വർണമ്മ 60 വർഷത്തി​െൻറ കണക്കുകളും നിലപാടുകളും നിരത്തി. നീണ്ട 60​ വർഷങ്ങൾ. നിശ്ചയമായും അത്​ കുറഞ്ഞൊരു കാലയളവല്ല. അതൊരാളുടെ ആയുസ്സി​െൻറ ഏറ്റവും ഏറിയ പങ്കാണ്​. അ കാലമത്രയും ആണിടങ്ങളെന്ന്​ നമ്മൾ കരുതി വിശ്വസിച്ചുറപ്പിച്ചുപോരുന്ന ചന്തകളിൽ സ്വന്തമായി ഇരിപ്പിടം കണ്ടെത്തി ന​െട്ടല്ല്​ നിവർത്തിയിരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളുടെ പ്രതിനിധിയാണ്​ സ്വർണമ്മ. തിരുവനന്തപുരം, കുര്യാത്തി ത്രിവേണിനഗറിൽനിന്നാണ്​ സ്വർണമ്മ ചാല മാർക്കറ്റിലേക്ക്​ എത്തുന്നത്​. അവരുടെ പത്താമത്തെ വയസ്സിൽ. അത്ര സുവർണമല്ലെങ്കിലും ത​െൻറ ജീവിതത്തിന്​ അഭിമാനത്തി​െൻറയും സ്വന്തം കാലിൽ നിൽപി​െൻറയും നിറങ്ങൾ പകർന്നുനൽകിയ ചാല ക​േമ്പാളത്തിനോട്​ ഇവർക്കുള്ള ആത്മബന്ധം ചെറുതൊന്നുമല്ല. രണ്ടു​ പെൺമക്കളും ഒരു മകനുമുണ്ട്​ സ്വർണമ്മക്ക്​. ഭർത്താവ്​ നേരത്തേ മരിച്ചു. ഇപ്പോഴും സ്വയം അധ്വാനിച്ച്​ ജീവിക്കുന്നു.

സ്വർണമ്മയെപ്പോലെ കേരളത്തിൽ അങ്ങോളമിങ്ങോളം നൂറുകണക്കിന്​ പെണ്ണുങ്ങളുണ്ട്​. ചന്തകളിൽ കച്ചവടത്തിനെത്തുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ. ശരിക്കും ചന്തകൾ ഇവരുടെ വയറ്റുപ്പിഴപ്പ്​ കേന്ദ്രങ്ങൾ മാത്രമല്ല, അവരുടെ രക്ഷാകർത്താവും ജീവായുസ്സി​െൻറ ഭാഗവുംകൂടിയാണ്​. ചെറ്റയും തറയും പുലയാടിയും ഒക്കെ തെറിയായി പറഞ്ഞുപഠിച്ച നമ്മുടെ മറ്റൊരു ആക്ഷേപവാക്കാണല്ലോ ചന്തപ്പെണ്ണുങ്ങൾ. ഒ​​െട്ടാരു ത​േൻറടമുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ, ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ തലയുയർത്തി ഉറച്ച സ്വരത്തിൽ സംസാരിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെ ഒ​ക്കെ അസഭ്യപ്പെടുത്താൻ നാം തിരഞ്ഞെടുത്ത തെറികളിൽ ഒന്നാണ​േല്ലാ ആ വാക്ക്​. ചന്തയിൽ കച്ചവടത്തിനെത്തി ആണിനോട്​ ഒച്ചയുയർത്തി സംസാരിച്ച, കച്ചവടംചെയ്​ത, കുടുംബം പുലർത്തിയ, അന്തസ്സോടെ തലയുയർത്തി നടന്ന പെണ്ണുങ്ങളെ ആൺകൂട്ട അഹന്തക്ക്​ അത്ര പിടിച്ചുകാണില്ല.

ചന്തകളിലെത്തിയ കച്ചവടക്കാരികളെ അവർ ചന്തപ്പെണ്ണുങ്ങൾ എന്ന്​ ആക്ഷേപിച്ചു വിളിച്ചു. ആക്ഷേപം ചൊരിഞ്ഞു ചൊരിഞ്ഞ്​ നാടുമുഴുവൻ പിന്നെയാ വാക്കൊരു തെറിയായി പരകായപ്പെട്ടു. ഉച്ചത്തിൽ മറുവാക്കുകൾ പറയുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെയൊക്കെയും ആൾക്കൂട്ടം പ്രത്യേകിച്ചും ആൺകൂട്ടം ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എന്നാക്ഷേപിച്ച്​ മൂലക്കിരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. അതിനിടയിൽ ജീവിതത്തി​​െൻറ നല്ലപാതി നമ്മുടെ ചന്തകളിൽ ചെലവഴിച്ച ഒരുകൂട്ടം പെണ്ണുങ്ങൾ ഈ തെറിവിളികളെ ഒക്കെയും മറികടന്നു. അവർ ആണുങ്ങളോട്​ പൊരുതിത്തന്നെ ചന്തകളിൽ അവരുടെ ഇടങ്ങൾ കണ്ടെത്തി. കച്ചവടം ചെയ്​തു. ജീവിതത്തി​​െൻറ ചന്തംകൂട്ടി. അത്തരം കുറെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ കഥയാണിത്​. കുറെ ചന്തപ്പെണ്ണുങ്ങളുടെ കഥ...

തിരുവനന്തപുരം കുര്യാത്തി ത്രിവേണിനഗറിൽനിന്നുതന്നെയാണ്​​ സുഭദ്രാമ്മയും വരുന്നത്​. 90 വയസ്സുണ്ടാകും. 60 വർഷങ്ങളായി ചാല ക​േമ്പാളത്തിലാണ്​ കച്ചവടം. ചാല മാർക്കറ്റിൽ കച്ചവടം നടത്തുന്നവരുടെയും സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ വരുന്നവരു​െടയും അമ്മച്ചിയാണ്​ സുഭദ്ര. ഭർത്താവ്​ കൃഷ്​ണൻ വരക്കടയിലുള്ള കൊപ്ര ആട്ടുന്ന മില്ലിലെ പണിക്കാരനായിരുന്നു. കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിനു​ പിന്നാലെയാണ്​ ചാല മാർക്കറ്റിൽ കച്ചവടത്തിനെത്തുന്നത്​. പുലർച്ച ആറ​ു​ മണിക്ക്​ ക​േമ്പാളത്തിൽ എത്തണം. നാലു​ മണിക്കെങ്കിലും എഴുന്നേൽക്കണം. എന്നാലേ സമയംതെറ്റാതെ എത്താൻ കഴിയൂ. ''ദൈവത്തെ കാണു​േമ്പാലെയാണ്​ നമ്മുടെ മുന്നിൽ സാധനം വാങ്ങാൻ വരുന്നവരെ കാണുന്നത്​. മക്കളേന്നുള്ള വിളി കേൾക്കു​േമ്പാൾതന്നെ വാങ്ങാനെത്തുന്നവർക്ക്​ നിറഞ്ഞ സന്തോഷമാകും. ചിലർ ചോദിച്ചതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ വിലക്ക്​ സാധനം വാങ്ങാറുണ്ട്​. ചിലർ തിരിച്ചും'' -സുഭദ്രാമ്മ പറയുന്നു.

അന്നൊക്കെ തേങ്ങ, കാന്താരി, ഒടൻ​കൊല്ലി മുളക്, മുട്ട, ആത്തച്ചക്ക, മാങ്ങ​ എന്നിവയായിരുന്നു പെണ്ണുങ്ങൾ കച്ചവടത്തിന്​ കൊണ്ടുവന്നിരുന്നത്​. തനി നാടൻ സാധനങ്ങൾ. ആണുങ്ങളായ വ്യാപാരികളും നന്നായി സഹായിക്കും. എല്ലാവരും മാന്യമായി പെരുമാറും. ആരും തെറിവാക്കുകളോ മോശം വർത്തമാനങ്ങളോ നടത്തിയിട്ടില്ല. അന്നന്ന്​ വിൽക്കാനുള്ള സാധനങ്ങൾ തലേ ദിവസമോ പുലർച്ചയോ കൂടുതലായി വാങ്ങി സൂക്ഷിക്കണം. നാട്ടുപച്ചക്കറികളാണ്​ വിൽപനക്കെത്തിക്കാറ്​. ഇന്നുവരെ ആരിൽനിന്നും ഒരു മോശം അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടില്ലെന്ന്​ അവർ പറയുന്നു. ''എല്ലാരും അമ്മച്ചീന്ന്​ തന്നാണ്​ വിളിക്കണത്​. നമ്മടെ മുന്നിലെത്തണവരെ ഞാൻ മക്കളേന്ന്​ വിളിക്കും. ഇന്നേവരെ ആരും മൊടക്ക്​ വന്നിട്ടില്ല. വന്നോരെ ഒട്ട്​ വിട്ടിട്ടുവില്ല''-സുഭദ്ര പറഞ്ഞു. പ​ണ്ടൊക്കെ മാർക്കറ്റിൽ നിറയെ പെണ്ണുങ്ങൾ കച്ചവടത്തിനെത്തിയിരുന്നെന്നും ഇപ്പോൾ ചുരുങ്ങി ചുരുങ്ങി തങ്ങളെപ്പോലെ ഏതാനും വയോധികർ മാത്രമാണ്​ വരുന്ന​െതന്നും അവർ പറഞ്ഞു. പുതിയതായി ഒരാൾപോലും ഇവരുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക്​ അടുത്തൊന്നും ചേർന്നിട്ടില്ല.

ആക്ഷേപിക്കുന്നവരും ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എന്ന്​ തെറിവാക്ക്​ വിളിക്കുന്നവരും ഒക്കെയാണ്​ ശരിക്കും ആക്ഷേപിക്കപ്പെടേണ്ടവർ എന്നാണ്​ സുഭദ്രയുടെ പക്ഷം. മാന്യമായി തൊഴിലെടുത്ത്​ ജീവിക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്ക്​ ഇതൊന്നും ഗൗനിക്കാൻ സമയമില്ല. വിളിക്കുന്നവര്​ അവിടെക്കിടന്ന്​ വിളിക്ക​െട്ട, ഒരാളും നേരിട്ട്​ വന്ന്​ ചന്തപ്പെണ്ണെന്ന്​ വിളിക്കാനുള്ള ധൈര്യമൊന്നും ഇതുവരെ കാണിച്ചിട്ടില്ലെന്നും അങ്ങനെ വരു​േമ്പാൾ അപ്പോൾ നോക്കാമെന്നും അവർ പറയുന്നു.

നാലു​ മക്കളാണ്​ സുഭദ്രക്ക്​. ഭർത്താവ്​ നേരത്തേ മരിച്ചു. ഒരു മകൻ ജീവിതത്തിൽനിന്നും മരണത്തിലേക്ക്​ ഒളിച്ചോടി. മറ്റു​ മൂന്നു​ പെൺമക്കൾ. മരണം വരെ മറ്റാരെയും ആശ്രയിക്കാതെ അറിയാവുന്ന തൊഴിൽ ചെയ്​ത്​ ജീവിക്കണം. അതിന്​ ഇൗ ചന്ത തന്നേ കൂട്ടായിട്ടുണ്ടാകൂ. ആ ഉറപ്പാണ്​ ജീവിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം തരുന്നതെന്നും സുഭദ്രാമ്മ പറയുന്നു.

ചാല ചന്തയിലെതന്നെ ഏറ്റവും സീനിയറായ കച്ചവടക്കാരി ആരെന്ന്​ ചോദിച്ചാൽ സരസ്വതിയമ്മ എന്നു പറയേണ്ടിവരും. 96 വയസ്സ്​​. ഇന്നും അധ്വാനിച്ച്​ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കുന്നു. സ്വന്തമായി ഓല ചീകി 'തൊറപ്പാ' (ചൂൽ) ഉണ്ടാക്കി ചാല മാർക്കറ്റിൽ കൊണ്ടുവന്നു വിൽക്കുന്നു. നാല​ു മക്കളുണ്ടെങ്കിലും 1000 രൂപ മാസവാടകക്ക് ഒറ്റമുറി വീട്ടിലാണ് ഇപ്പോഴും താമസം. സ്വന്തം റേഷൻ കാർഡ് പോലും കൈയിലില്ല. എന്നിട്ടും ആരുടെ മുന്നിലും കൈനീട്ടാതെ, തലകുനിക്കാതെ ഇന്നും അധ്വാനിച്ച്​ അന്നത്തിനുള്ള വകകണ്ടെത്തുകയാണ് സരസ്വതിയമ്മ. വീട്ടിലെ പാചകവും ഒറ്റക്കുതന്നെ. ഇൗ ഉൾക്കരുത്തി​െൻറ പേരുകൂടിയാണ്​ ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എന്നത്​. ഏതാനും നാളുകൾക്കുമുമ്പ്​ ചാല മാർക്കറ്റിലെ വ്യാപാരിയും സാമൂഹിക പ്രവർത്തകനുമായ ഷാജി അട്ടക്കുളങ്ങര സമൂഹമാധ്യമം വഴി സരസ്വതിയമ്മയെ പരിചയപ്പെടുത്തിയതോടെ ആയിരങ്ങളാണ്​ അവരെ പിന്തുണച്ച്​ രംഗത്തെത്തിയത്​. അംബികയും ചന്ദ്രികയും ഒക്കെ ഇതുപോലെ ക​േമ്പാളത്തിൽ കച്ചവടം ചെയ്​ത്​ കുടുംബം പുലർത്തുന്ന പെണ്ണുങ്ങളാണ്​. നമ്മുടെ സാമൂഹിക ജീവിതത്തെയും മലയാളിയുടെ ​പൊതുബോധത്തെയും ഒക്കെ നമ്മളേക്കാൾ നന്നായി അടുത്തുനിന്ന്​ തൊട്ടറിഞ്ഞവർ. കേരളത്തിലെ അങ്ങോളമിങ്ങോളമുള്ള ചന്തകളിൽ നമുക്ക്​ ഇതുപോലെ നിരവധി പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാം.

ഇനി പറയൂ, ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എങ്ങനെയാണ്​ തെറിവാക്കാകുന്നത്​. എങ്ങനെയാണ്​ ആക്ഷേപമാകുന്നത്​.

ശരിക്കും ഇതൊരു ചന്തവും അഭിമാനവും തുളുമ്പുന്ന വാക്കാണ്​. ചിലരുടെ ജീവിതത്തി​െൻറ നദികളായിരുന്നു ചന്തകൾ. വാക്കുകൾ കടമെടുത്താൽ, മുട്ടിലിഴയുകയോ നിലത്തുരുളുകയോ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്ന കുറേ ഒറ്റയായ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക്​ ന​െട്ടല്ല്​ കൊടുത്തത്​ ചന്തകളാണ്​. അതിലവർ നിവർന്നുനിൽക്കുകയും സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ ശ്വസിക്കുകയും ചെയ്​തു. മറ്റുള്ളവർക്ക്​ എന്ത് തോന്നും എന്ന തോന്നൽ വയറുനിറച്ച്​ വാരിത്തിന്ന്​ മാ​ത്രം ജീവിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള നമുക്കിടയിലാണ്​ ന​െട്ടല്ല്​ നിവർത്തി ഇവർ ഇടങ്ങൾ പൊരുതി നേടിയെടുക്കുന്നത്​. അവരു​െട ഇടങ്ങളെയും അവരുടെ നിർഭയങ്ങളെയുമാണ്​ തെറികൊണ്ട്​ മൂടി തോൽപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്​. ''നമ്മള്​ ജീവിക്കുന്നത്​ നമ്മടെ മാത്രം ജീവിതമല്ലേ കുഞ്ഞേ, ഇൗ പറയുന്നോര്​ വല്ലോം നമുക്ക്​ വല്ലതും വെറുതെ കൊണ്ടുത്തരുമോ. അവരവിടെക്കിടന്ന്​ വിളിക്ക​െട്ടന്നേ'' എന്ന സരസ്വതിയമ്മയുടെ വാക്കേറിലുണ്ട്​ നിർഭയത്തി​െൻറ പാലം കടന്ന മൂർച്ചയുള്ള ശബ്​ദം. ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എന്ന്​ തന്നെ ആക്ഷേപിച്ചവരോട്​ അഭിനേത്രി റിമ കല്ലിങ്കൽ കൊടുത്ത മറുപടി തന്നെയാണ്​ ഉചിതം. അതൊരു അംഗീകാരമായി കാണുന്നെന്നും കൂടുതൽ നന്നായി തൊഴിലെടുക്കുന്നവ​െരന്നാണ്​ അതി​െൻറ അർഥമെന്നും റിമ പറയുന്നു.

എല്ലാ നന്മകളെയും വളരെ വേഗത്തിൽ മറവിയിൽ തള്ളി തിന്മകളും തെറികളും മാത്രം ബാക്കിയായി സൂക്ഷിക്കുന്നവരാണ്​ മനുഷ്യരിൽ അധികവും. നമ്മൾ പോലുമറിയാതെ അടിമുടി സ്​ത്രീവിരുദ്ധത പേറി ഒാരോ മണിക്കൂറിലും മരിച്ചുവീഴുന്ന സമൂഹമാണ്​ നമ്മുടേത്​. ​ഇത്​ വായിച്ചുകഴിയു​േമ്പാൾ ചന്തപ്പെണ്ണ്​ എന്ന വാക്കിലെങ്കിലുമുള്ള സ്​ത്രീവിരുദ്ധതയെയും മനുഷ്യത്വ വിരുദ്ധതയെുമെങ്കിലും ഒന്ന്​ താളുമറിച്ചുനോക്കാൻ നമുക്കായെങ്കിൽ...