ഫാഷിസ്​റ്റ്​ ഭീകരത എഴുത്തുകാർ തിരിച്ചറിയണം –മനോജ്​ കുറൂർ

മനാമ: എഴുത്തുകാരൻ ത​​​​​െൻറ രചനക്ക്​ പേരിടാൻ ഫാഷിസ്​റ്റ്​ രാഷ്​ട്രീയക്കാരോട്​ അനുവാദം ചോദിക്കേണ്ട ഗതികേടിലേക്ക്​ കാലം മാറുമോ എന്ന ഭയമാണിപ്പോൾ നിലനിൽക്കുന്നതെന്ന്​ കവിയും നോവലിസ്​റ്റുമായ മനോജ്​ കുറൂർ പറഞ്ഞു. ബഹ്​റൈനിൽ ‘ഗൾഫ്​ മാധ്യമ’വുമായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം​. നിഗൂഢ രാഷ്​ട്രീയ അജണ്ടയുമായാണ്​ ഇന്ന്​ ഇന്ത്യയിൽ ​ഒാരോ കാര്യവും നടക്കുന്നത്​. തികഞ്ഞ ഏകാധിപത്യ അവസ്​ഥ. 

ആത്​മീയത, മതാത്​മകത,വിശ്വാസം, ജീവിതരീതി എന്നീ ഘടകങ്ങൾ ഏകീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളുണ്ടാകുന്നു. ഇൗ ഭീകരത തിരിച്ചറിയണം. ഇൗ അവസ്​ഥയാണ്​ ‘രണ്ടാമൂഴം’ നോവലുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചർച്ചയിൽ പ്രകടമാകുന്നത്. ആ നോവലി​​​​​െൻറ സിനിമാവിഷ്​കാരത്തിന്​ എന്ത്​ പേരിടണം എന്ന്​ തീരുമാനിക്കുന്നതുവരെ ചർച്ചയാകുന്നു.പ്രകോപനവും ശുദ്ധ വിവരക്കേടും ഒരുമിക്കുന്ന രാഷ്​ട്രീയ അന്തരീക്ഷമാണ്​​ ഇപ്പോഴുള്ളത്​.

നടക്കുന്ന ഇടങ്ങളിലെല്ലാം കാൽപാട്​ പതിപ്പിക്കാൻ എഴുത്തുകാർക്കാകണം. അത്​ സാധിക്കണമെങ്കിൽ  മറ്റുള്ളവരിൽനിന്ന്​ തികച്ചും വ്യത്യസ്​തനാകേണ്ടി വരും. 
വല്ലാത്ത ഉപരിവിപ്ലവതയുടെ കാലത്താണ്​ നാം ജീവിക്കുന്നത്. എഴുത്തിലും ഇൗ അവസ്​ഥയുണ്ട്​.മൂന്ന്​തരം യുക്​തികളാണ്​ എഴുത്തുകാരെ നിലവിൽ ഭരിക്കുന്നത്. ബ്യൂറോക്രാറ്റിക്​, ജേർണലിസ്​റ്റിക്​, അക്കാദമിക്​ യുക്​തികൾ. ഇതിൽനിന്ന്​ പുറത്ത്​കടക്കാതെ എഴുത്തുകാർ രക്ഷപ്പെടില്ല. ജീവിതാംശമോ നല്ല ഭാഷയോ ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ മേൽപറഞ്ഞ ഘടകങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കുകയോ തള്ളിക്കളയു​കയോ ചെയ്യണം. ബദൽ ശക്​തിയും ശബ്​ദങ്ങളും ഉണ്ടാകണം. ഇൗ അവസ്​ഥ സാഹിത്യത്തിൽ മാത്രമല്ല പ്രകടമാകുന്നത്​.

‘ബാഹുബലി’ പോലുള്ള സിനിമകൾ കലാസൃഷ്​ടി എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക്​ പൊതുബോധ നിർമിതിയുടെ പ്രത്യയശാസ്​ത്ര ഉപകരണമായി മാറുകയാണ്​. ഇതിനോട്​ ചേർന്ന്​ പോകാൻ കഴിയില്ല. മനുഷ്യ​​​​​െൻറ ആസ്വാദനം ഒരുതരം ഉന്മാദത്തിലേക്ക്​ പോകുന്നു.ഇത്​ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടണം.
പുസ്​തകം വായിച്ച്​ പെ​െട്ടന്ന്​ തോന്നുന്ന ഒരു അഭിപ്രായമുണ്ടാകും. അത്​ പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല വേദിയാണ്​ ഫേസ്​ബുക്ക്​. ഇതിൽ​ മിക്കപ്പോഴും രാഷ്​ട്രീയവും കടന്നുവരുന്നുണ്ട്​. ‘വാട്​ ഇൗസ്​ ഇൻ യുവർ മൈൻഡ്​’ എന്നല്ലേ എഫ്​.ബി തുറക്കു​േമ്പാൾ കാണുന്നത്​. അതിനുള്ള ഉത്തരങ്ങളാണ്​ നാം ഇടുന്നതും. ഒരു വിഷയത്തിലും ധാരണയില്ലാത്തവരും ആധികാരിക സ്വരമായി മാറുന്ന കാഴ്​ചയാണ്​ഇപ്പോൾ കാണുന്നത്​. അഭിപ്രായത്തിൽ ബഹുസ്വരതക്ക്​ ഇടമില്ലാതെ വരുന്നു. സൃഷ്​ടിപരമായ സംവാദമാണ്​ പ്രധാന വിഷയമാകേണ്ടത്​. 

എഴുത്തുകാര​ുടെ പേരുനോക്കി അവരെ ഒരു മതത്തി​​​​​െൻറ ഭാഗമാക്കുന്ന നിലപാട്​ തെറ്റാണ്​. ‘സെൻസിറ്റീവ്​’ ആയ വിഷയങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും എഴുത്തുകാര​​​​​െൻറയോ കഥാപാത്രങ്ങളുടെയോ മതമോ രാഷ്​ട്രീയമോ വിഷയമാക്കി രാഷ്​ട്രീയം വ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ്​ നടക്കുന്നത്​. എഴുത്ത്​ എന്തിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു എന്ന്​ തിരിച്ചറിയാൻ വായനക്കാരന്​ കഴിയണം.ഇന്ത്യയിലെ ഇതിഹാസങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച്​ നിരവധി ആവിഷ്​കാരങ്ങൾ നടന്നിട്ടുണ്ട്​. അതൊക്കെ മറന്നുകൊണ്ടാണ്​ ചർച്ചകൾ പോകുന്നത്​. ഇതിഹാസങ്ങളെ മത​ഗ്രന്​ഥമായി കാണരുത്​. രാമായണവും മഹാഭാരതവും മതഗ്രന്​ഥങ്ങളല്ല. 
വേദങ്ങളെയാണ്​ ​മതഗ്രന്​ഥമായി കാണേണ്ടത്​. വൈദിക കൃതികളും അതി​​​​​െൻറ തുടർ ചർച്ചകളുമാണ്​ ഇക്കൂട്ടത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നത്​. ഇൗ തിരിച്ചറിവില്ലാത്തവരാണ്​ ഫാഷിസ്​റ്റ്​ നടപടികളുമായി നീങ്ങുന്നത്​. ഇതിനെ എഴുത്തുകാർ ശക്​തമായി പ്രതിരോധിക്കണം. 

പുതിയകാലത്ത്​ ഒരു കവിത ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടാൽ ആ കവിതയുടെ പേരിൽ തന്നെയാണ്​ പുസ്​തകം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്​. അതിൽ എത്ര കവിത നല്ലതുണ്ടെന്ന്​ തിരിച്ചറിയാനുള്ള ശ്രമം കവിയും പ്രസാധകനും നടത്തുന്നില്ല.സമകാലിക കവികളിൽ നല്ല കവിതകൾ എഴുതുന്നവരുണ്ട്​. താളവും ലയവും നിറഞ്ഞ കവിതകളും കാണാം. ‘ചൊൽകവിതകൾ’ വായിക്കപ്പെടാതെ പോകാറുണ്ട്​​. ചി​ലപ്പോൾ അവിടെ കേൾവിയുടെ സുഖം മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. ചൊല്ലി കേൾപ്പിച്ചല്ല ജനകീയമാകേണ്ടത്​. വായിച്ചാണ്​ കവിത അറിയേണ്ടത്​. കവിത വായിക്കാനുള്ള സാക്ഷരതയാണ്​ ‘സി.ഡി കവിതകൾ ’നഷ്​ടപ്പെടുത്തുന്നത്. മുമ്പുള്ളവർ എഴുതിയത്​ കവിതയല്ല എന്നും ഇന്നത്തെ കവിതകളാണ്​ ഉത്തമകാവ്യ രൂപങ്ങളുമെന്ന വിഢിത്തം വിളമ്പുന്നവരുണ്ട്​. കവിക്ക്​ ബൃഹദ്​ ആഖ്യാനം പറ്റില്ല എന്ന പൊതുധാരണയെ തകർക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്​.കവിതയിൽ ഇമേജുകൾ അടുക്കി വെക്കു​േമ്പാൾ നോവൽ അതി​​​​​െൻറ വിശദീകരണമാണ്​  ആവശ്യപ്പെടുന്നത്​. ഒരു എഴുത്തുകാരൻ എന്ന വാക്കിനെ ‘എന്തെഴുത്തും വഴങ്ങുന്നവൻ’ എന്ന്​ നിലയിലും വ്യാഖ്യാനിക്കാമെന്നും മനോജ്​ പറഞ്ഞു.