നങ്ങേലെ ബീത്ത -കഥ

ഞ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ വീ​​​ട്ടി​​​ൽ വ​​​ന്നാ അ​​​ടു​​​ക്ക​​​ള​​​യു​​​ടെ വാ​​​തി​​​ലി​​ൻെറ മ​​​റ​​​വി​​​ൽ​ന ി​​​ന്ന് മാ​​​ത്ര​​​മേ ആ​യി​​​ശ്ത്ത സം​​​സാ​​​രി​​​ക്കു​​​ള്ളൂ. അ​​​ത് കൊ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രി​​​ക്ക​​​ണം ഉ​ ​​മ്മാ​​​ക്ക് ആ​യി​​​ശ്ത്താ​നെ ഇ​​​ത്ര ഇ​​​ഷ്​​ടം! കോ​​​ലാ​​​യി​​​ൽ ആ​​​രെ​​​ങ്കി​​​ലും വ​​​ന്നു ബെ​​​ല്ല ​​​ടി​​​ച്ചാ​​​ൽ ഓ​​​ടി​​​പ്പോ​​​യി നോ​​​ക്കാ​​​റു​​​ള്ള എ​​​ന്നോ​​​ട് പെ​​​ൺ​​​കു​​​ട്ടി​​​ക​​​ൾ ‘കു​ ​​ദാ​​​കു​​​ത്ത​​​നെ’ അ​​​ങ്ങ​​​നെ പോ​​​ക​​​രു​​​തെ​​​ന്നും പാ​​​തി തു​​​റ​​​ന്ന വാ​​​തി​​​ലി​​​ൻെ​റ മ​​ ​റ​​​വി​​​ൽ​നി​​​ന്ന് ‘ആ​​​രാ​​​ണ്, എ​​​ന്താ​​​ണ്’ എ​​​ന്നൊ​​​ക്കെ അ​​​ന്വേ​​​ഷി​​​ച്ചാ മ​​​തി​​​യെ​​​ന് നു​​​മു​​​ള്ള ഉ​​​മ്മ​​​യു​​​ടെ നി​​​ർ​​​ദേ​​​ശം ഞാ​​​ൻ വ​​​ക​​​വെ​​​ക്കാ​​​റി​​​ല്ല. കു​​​ലീ​​​ന​​​ത​​​ യു​​​ള്ള പെ​​​ൺ​​​കു​​​ട്ടി​​​ക​​​ൾ അ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യാ​​​ണ് പെ​​​രു​​​മാ​​​റു​​​ക എ​​​ന്ന അ​​​വ​​​സാ​​​ന അ​​​ട​​​വി​​​ൽ ഞാ​​​ൻ വീ​​​ണു. ആ​​​റ​​​ടി​​​യോ​​​ളം പൊ​​​ക്ക​​​മു​​​ണ്ടാ​​​കും ആ​യി​​​ശ്ത്താ​ക്ക്. ​​നീ​​ ​ണ്ടു മെ​​​ലി​​​ഞ്ഞ ശ​​​രീ​​​ര​​​പ്ര​​​കൃ​​​തം. മു​​​ൻ​​​വ​​​ശ​​​ത്തെ പ​​​ല്ലു​​​ക​​​ൾ അ​​​ൽ​പം ത​​​ള്ളി ക​​​വി​​​ളു​​​ക​​​ൾ ഒ​​​ട്ടി, നാ​​​ൽ​പ​തി​​​ൽ കൂ​​​ടു​​​ത​​​ൽ പ്രാ​​​യം ഉ​​​ണ്ടാ​​​കും അ​​​വ​​​ർ​​​ക്ക്. പ ​​​ല പ​​​ല നി​​​റ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ള്ള പൂ​​​ക്ക​​​ളു​​​ടെ പ്രി​​​ൻ​റു​​​ക​​​ളു​​​ള്ള ഷി​​​ഫോ​​​ൺ സാ​​​രി​​​ക ​​​ളാ​ണ് ഉ​​​പ​​​യോ​​​ഗി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന​​​ത്. ത​​​ല​​​ശ്ശേ​​​രി​​​യു​​​ടെ ക​​​ണ്ണി​​​ലെ ഒ​​​രു മൊ​​​ ഞ്ച​​​ത്തി ആ​​​യി​​​രു​​​ന്നി​​​ല്ല ആ​യി​​​ശ്ത്ത. ​​പൊ​​​ക്കം അ​​​ൽ​പം കു​​​റ​​​ഞ്ഞാ​​​ലും വ​​​ണ്ണം അ​​​വ ി​​​ടെ നി​​​ർ​​​ബ​​​ന്ധ​​​മാ​​​ണ്. അ​​​ല്ലാ​​​ത്ത​വ​​​രെ​​​യൊ​​​ക്കെ ‘കോ​​​ലു​പോ​​​ലെ’ എ​​​ന്ന് വി​​​ശേ​ ​​ഷി​​​പ്പി​​​ക്കാ​​​റു​​​ണ്ട്. വീ​​​ട്ടി​​​ൽ വ​​​ന്നു കു​​​റ​​​ച്ചു​സ​​​മ​​​യം വി​​​ശേ​​​ഷ​​​ങ്ങ​​​ളൊ​ ​​ക്കെ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു​​​ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞാ​​​ൽ ഉ​​​മ്മ എ​​​ന്തേ​​​ലും പൈ​​​സ കൊ​​​ടു​​​ക്കും. ചി​​​ല​​​പ്പോ​​​ൾ പ​​​റ​​​യും, ‘മാ​​​ഷി​​​ൻെ​റ പീ​​​ടി​​​ക​​​യി​​​ൽ​നി​​​ന്ന് നി​​​ന​​​ക്ക് വേ​​​ണ്ട​​​ത് മേ​​​ടി​​​ച്ചോ’ എ​ന്ന്.

പ​​​തി​​​ഞ്ഞ ശ​​​ബ്​​ദ​ത്തി​​​ലാ​​​ണ് ആ​യി​​​ശ്ത്ത സം​​​സാ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തെ​​​ങ്കി​​​ലും ഉ​​​മ്മാ​​​ൻെ​റ ആ​​​ശ്ച​​​ര്യ​​​ത്തോ​​​ടെ​​​യു​​​ള്ള മ​​​റു​​​ചോ​​​ദ്യം എ​​​നി​​​ക്ക് കാ​​​ര്യം വെ​​​ളി​​​വാ​​​ക്കി​​​ത്ത​​​ന്നു.
‘‘പാ​​​ട്ട് പാ​​​ട്‌​​​ന്നാ? പാ​​​യി​​​ര​​​ക്കാ?’’ പാ​​​ട്ട് എ​​​ന്ന് കേ​​​ട്ട​​​തോ​​​ടെ മ​​​ന​​​സ്സി​ലൂ​​​ടെ പ്ര​​​ശ​​​സ്ത​​​മാ​​​യ സി​​​നി​​​മാ​​ പാ​​​ട്ടു​​​ക​​​ൾ ഒ​ഴു​കി​വ​ന്നു. ഇ​​​ട​​​ക്കു​​​ണ്ടാ​​​യ ഖു​​​ർ​​​ആ​​​ൻ ഓ​​​ത്ത് കൂ​​​ടാ​​​തെ എ​​​പ്പോ​​​ഴോ ര​​​ണ്ടു ത​​​വ​​​ണ പാ​​​ട്ടും പാ​​​ടി​​യ​​​ത്രേ. ന​​​ല്ല ശീ​​​ലി​​​ലാ​​​ണ​​​ത്രെ പാ​​​ട്ട്. ഗാ​​​ഢ​മാ​​​യ നി​​​ദ്ര​​​യി​​​ൽ നി​​​ന്നു​​​ണ​​​രു​​​മ്പോ മൂ​​​പ്പ​​​ർ​ക്ക് അ​​​തൊ​​​ന്നും ഓ​​​ർ​മ​യി​​​ല്ല​​​ത്രേ. ആ​യി​​​ശ്ത്താ​ൻെ​റ പു​യ്യാ​പ്ല​ക്ക് ഫി​​​ലിം സോ​​​ങ് ഒ​​​ക്കെ അ​​​റി​​​യാ​​​മോ?
‘‘എ​​​ന്ത് സോ​​​ങ് ആ​​​ണ് ഇ​​​ത്താ?’’ ചോ​​​ദ്യം കേ​​​ട്ട ഉ​​​മ്മ രൂ​​​ക്ഷ​​​മാ​​​യി എ​​​ന്നെ നോ​​​ക്കി.
‘‘വ​​​ല്യ ആ​​​ൾ​​​ക്കാ​​​ർ വ​​​ർ​​​ത്താ​​​നം പ​​​റ​​​യു​​​മ്പോ വാ​​​യി​​​ൽ ക​​​സാ​​​ല ഇ​​​ട്ട് ഇ​​​രി​​​ക്ക​​​ർ​​​ത്. എ​​​ത്ര പ​​​റ​​​ഞ്ഞാ​​​ലും കേ​​​ക്കൂ​​​ല. പോ, ​​​അ​​​പ്പ​​​ർ​​​ത്ത് .’’
ഞാ​​​ൻ പോ​​​യി​​​ല്ല. പ​​​ക​​​രം അ​​​വ​​​രു​​​ടെ സം​​​ഭാ​​​ഷ​​​ണം ശ്ര​​​ദ്ധി​​​ക്കാ​​​ത്ത​പോ​​​ലെ അ​​​വി​​​ടെ​യു​​​ള്ള മ​​​ല​​​ർ​​​വാ​​​ടി എ​​​ടു​​​ത്തു​െ​വ​​​ച്ച്​ വാ​​​യ​​​ന തു​​​ട​​​ങ്ങി. അ​​​ൽ​​​പ സ​​​മ​​​യ​​​ത്തെ മൗ​​​ന​​​ത്തി​​​നു​ശേ​​​ഷ​​​മു​​​ള്ള ഉ​​​മ്മാ​​ൻെറ ശ​ബ്​​ദം. ഞാ​​​ൻ പു​​​സ്ത​​​ക​​​ത്തി​​​ൽ​നി​​​ന്ന് ക​​​ണ്ണെ​​​ടു​​​ക്കാ​​​തെ കാ​​​തോ​​​ർ​​​ത്തു.
‘വെ​​​ള്ളി​​​യാ​​​ഴ്ച വൈ​​​കു​​​ന്നേ​​​രം മും​​​താ​​​സ് വ​​​രും. ഓ​​​ളാ ബീ​​​ത്താ​​​ൻെ​റ ആ​​​ള്.’
‘ന​​​ങ്ങേ​​​ലെ ബീ​​​ത്ത’
‘‘ബീ​​​ത്താ​​​നെ ക​​​ണ്ടാ എ​​​ന്തേ​​​ലും പ്ര​​​തി​​​വി​​​ധി ഉ​​​ണ്ടാ​​​ക്കും. അ​​​തു​വ​​​രെ നീ ​​​ആ​​​ലോ​​​ച​​​ന​​​മാ​​​ല കെ​​​ട്ട​​​ണ്ട.’’
‘ന​​​ങ്ങേ​​​ലെ ബീ​​​ത്ത’. ഈ ​​​പേ​​​ര് എ​​​വി​​​ടെ​​​യോ കേ​​​ട്ടി​രു​ന്ന​ല്ലോ...
ആ, ​​​അ​​​തെ​​​ന്നേ... സ്കൂ​​​ളി​​​ൻെ​റ മു​​​റ്റ​​​ത്ത് മ​​​ഗ്‌​​​രി​​​ബി​​​ന് ക​​​ളി​​​ച്ചോ​​​ണ്ടി​​​രു​​​ന്ന ന​​​സീ​​​മാ​​​ൻെ​റ മേ​​​ത്ത് ശൈ​​​ത്താ​​​ൻ കേ​​​റി​​​യ​​​പ്പോ ഈ ​​​ബീ​​​ത്ത​​​യാ ഇ​​​റ​​​ക്കി​​​യെ. അ​​​പ്പൊ ആ​യി​​​ശ്ത്താ​ൻെ​റ ഹ​​​സ്ബ​​​ൻ​ഡിൻെറ പ്ര​​​ശ്ന​​​വും മാ​​​റും. ഓ​​​രു മാ​​​റ്റും ! ഞാ​​​ൻ ചി​​​ന്താ​​​ലോ​​​ക​​​ത്തു​നി​​​ന്ന് ഉ​​​ണ​​​രു​​​മ്പോ​​​ഴേ​​​ക്കും ആ​യി​​​ശ്ത്ത ഉ​​​മ്മ​​​യു​​​മാ​​​യു​​​ള്ള സം​​​ഭാ​​​ഷ​​​ണം അ​​​വ​​​സാ​​​നി​​​പ്പി​​​ച്ച് തി​​​രി​​​ച്ചു​പോ​​​യി.. അ​​​യ്യോ, എ​​​നി​​​ക്കൊ​​​രു കാ​​​ര്യം ചോ​​​യ്ക്കാ​​​നു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ആ​യി​​​ശ്ത്ത പോ​​​യ വ​​​ഴി​​​യേ ഞാ​ൻ ഓ​​​ടി .
‘‘ആ​യി​​​ശ്ത്താ... ഓ​​​രേ​​​ത് പാ​​​ട്ടാ പാ​​​ടി​​​യെ?’’
പ്ര​​ത്യേ​​​കി​​​ച്ചൊ​​​രു വി​​​കാ​​​ര​​​വും പ്ര​​​ക​​​ട​​​മാ​​​ക്കാ​​​തെ അ​വ​ർ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു, ‘‘ഒ​​​ട്ട​​​ക​​​ങ്ങ​​​ൾ വ​​​രി വ​​​രി വ​​​രി​​​യാ​​​യ്...കാ​​​ര​​​ക്ക മ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ൾ നി​​​ര നി​​​ര​​​നി​​​ര​​​യാ​​​യി ...’’ ( ബാ​​​ക്കി വ​​​രി​​​ക​​​ൾ മ​​​ന​​​സ്സി​​​ലേ​​​ക്കൊ​​​ഴു​​​കി​യെ​ത്തി. എ​​​ളാ​​​മ എ​​​ന്നും പാ​​​ടു​​​ന്ന പാ​​​ട്ടാ​​​ണ്).
‘‘ആ​യി​​​ശ്ത്താ... മ​​​റ്റേ പാ​​​ട്ട്?’’
‘‘കാ​​​ഫു​മ​​​ല ക​​​ണ്ട പൂ​​​ങ്കാ​​​റ്റേ..!’’
ഗോ​​​വി​​​ന്ദേ​​​ട്ട​​​ൻെ​റ ചാ​​​യ​​​പ്പീ​​​ട്യേ​​​ലേ​​​ക്കു​​​ള്ള ഇ​​​ട​​​വ​​​ഴി​​​യി​​​ൽ ഷി​​​ഫോ​​​ൺ സാ​​​രി മ​​​റ​​​ഞ്ഞു.. അ​​​വി​​​ടെ​നി​​​ന്ന് ഞാ​​​ൻ ക​​​ണ്ണെ​​​ടു​​​ത്തി​​​ല്ല. മ​​​ന​​​സ്സി​​​ൽ ഒ​​​രു സം​​​ശ​​​യ​​​മു​​​ണ​​​ർ​​​ന്നു. ന​​​ല്ല പാ​​​ട്ടാ​​​ണ​​​ല്ലോ പ​​​ട​​​ച്ചോ​​​നേ.. പി​​​ന്നെ​​​ന്താ ഓ​​​രു പാ​​​ടി​​​യാ​​​ല് !

അ​​​ജെ​​​ബെ​​​ൻ​റ അ​​​ജ​​​ബാ! ആ​​​ത്ത താ​​​ടി​​​ക്കു കൈ​​​കൊ​​​ടു​​​ത്ത്​ ഇ​​​രി​​​പ്പാ​​​യി. പ​​​ല​​​പ്പോ​​​ഴും എ​​​നി​​​ക്ക് തോ​​​ന്നാ​​​റു​​​ണ്ട് ആ​​​ത്ത ഓ​​​വ​​​ർ റി​​​ആ​​​ക്റ്റി​​​വ് ആ​​​ണെ​​​ന്ന്. ഇ​​​തി​​​പ്പോ ഇ​​​ത്ര പ്ര​​​ശ്ന​​​മാ​​​ക്കേ​​​ണ്ട കാ​​​ര്യ​​​മി​​​ല്ല. എ​​​ന്നാ​​​ലും ഉ​​​മ്മ​​​യും ആ​​​ത്ത​​​യും ഒ​​​ക്കെ വ​​​ല്യ വി​​​ഷ​​​മ​​​ത്തി​​​ലാ​​​ണ്. ആ​യി​​​ശ്ത്താ​​​നെ വി​​​ളി​​​പ്പി​​​ച്ചു. വൈ​​​കീ​​​ട്ട് ബീ​​​ത്താ​​​ൻ​റ​​​വി​​​ടെ പോ​​​കാ​​​ൻ തീ​​​രു​​​മാ​​​നി​​​ച്ചു. വീ​​​ട്ടി​​​ലേ ആ​​​ൺ​​​സിം​​​ഹ​​​ങ്ങ​​​ൾ അ​​​റി​​​യാ​​​തെ വേ​​​ണം പോ​​​കാ​​​ൻ. എ​​​ങ്ങ​​​നെ പോ​​​കും.
‘‘സ​​​ത്യേ​​​ട്ട​​​ൻെ​റ ഓ​​​ട്ടോ​​​യി​​​ൽ പോ​​​കാം’’, ഞാ​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു .
‘‘ആ​​​ത്താ... ഞാ​​​നും വ​​​ന്നോ​​​ട്ടെ ബീ​​​ത്താ​​​നെ കാ​​​ണാ​​​ൻ?’’
ഉ​​​മ്മ എ​​​തി​​​ർ​​​ത്തെ​​​ങ്കി​​​ലും ഞാ​​​ൻ നി​​​ർ​​​ബ​​​ന്ധം പി​​​ടി​​​ച്ചു.
‘‘ഓ​​​ള്​ വ​​​ന്നോ​​​ട്ടെ ഞാ​​​ൻ നോ​​​ക്കി​​​ക്കോ​​​ളാം’’ (ആ​​​ത്ത പ​​​റ​​​ഞ്ഞാ​ൽ പി​​​ന്നെ ഉ​​​മ്മാ​​​ക്ക് ഓ​​​ക്കേ ആ​​​ണ്).
വ​​​ള​​​രെ പ​​​രി​​​താ​​​പ​​​ക​​​ര​​​മാ​​​യ അ​​​വ​​​സ്ഥ​​​യാ​​​ണ് സ​​​ത്യേ​​​ട്ട​​​ൻെ​റ ഓ​​​ട്ടോ​​​റി​​​ക്ഷ. പ​​​ണ്ട് ഏ​​​തോ പാ​​​ർ​​​ട്ടി​​​യി​​​ൽ പ്ര​​​വ​​​ർ​​​ത്തി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന സ​​​ത്യേ​​​ട്ട​​​നെ പാ​​​ർ​​​ട്ടി പു​​​റ​​​ത്താ​​​ക്കി​​​യ​​​താ​​​ണ​​​ത്രേ. ആ​​​കെ ശോ​​​ഷി​​​ച്ചു എ​​​ല്ലും തോ​​​ലും കാ​​​ണാ​​​ൻ പാ​​​ക​​​ത്തി​​​ലാ​​​ണ് സ​​​ത്യേ​​​ട്ട​​​നും മൂ​​​പ്പ​​​രു​​​ടെ ഓ​​​ട്ടോ​​​യും. അ​​​ങ്ങ​​​നെ വെ​​​ള്ളി​​​യാ​​​ഴ്ച വൈ​​​കീ​​​ട്ട് ഞാ​​​നും ആ​​​ത്ത​​​യും ആ​യി​​​ശ്ത്ത​​​യും കൂ​​​ടി ‘ന​​​ങ്ങേ​​​ലെ ബീ​​​ത്താ​​​നെ’ കാ​​​ണാ​​​ൻ പു​​​റ​​​പ്പെ​​​ട്ടു. മ​​​ന​​​സ്സി​​​ൽ ചി​​​ത്ര​​​ങ്ങ​​​ൾ തെ​​​ളി​​​ഞ്ഞു​വ​​​ന്നു. പ​​​ഴ​​​യൊ​​​രു ത​​​റ​​​വാ​​​ട് വീ​​​ട്ടി​​​ൽ വെ​​​ള്ള​നി​​​റ​​​ത്തി​​​ലു​​​ള്ള ത​​​ട്ടം ചു​​​റ്റി കൊ​​​ണ്ട് ഊ​​​ദു​ക​​​ത്തി​​​ക്ക​ൽ​ക്കി​​​ട​​​യി​​​ൽ ബീ​​​ത്ത ക​​​ണ്ണ​​​ട​​​ച്ചി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. എ​​​ന്തൊ​​​ക്കെ​​​യോ ദി​​​ക്റു​​​ക​​​ൾ ഉ​​​രു​​​വി​​​ടു​​​ന്നു. അ​​​ള്ളാ​​ൻെറ മ​​​ക്ക​​​ളേ... ഈ ​​​സ​​​ത്യ​​​ൻെ​റ ഓ​​​ട്ടോ​​​യി​​​ൽ വ​​​ന്ന​​​ത് നാ​​​ണ​​​ക്കേ​​​ടാ​​​യി. ഇ​​​ട​​​ക്ക് ഓ​​​ട്ടോ​​​യി​​​ൽ​നി​​​ന്ന് എ​​​ന്തൊ​​​ക്കെ​​​യോ ശ​​​ബ്​​ദ​​​ങ്ങ​​​ൾ പു​​​റ​​​ത്തു​വ​​​രും. അ​​​ത് കേ​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ൾ റോ​​​ഡി​​​ൻെ​റ അ​​​രി​​​കെ നി​​ൽ​കു​​​ന്ന​​​വ​​​രൊ​​​ക്കെ ന​​​മ്മ​​​ളെ അ​​​തി​​​ശ​​​യ​​​ത്തോ​​​ടെ നോ​​​ക്കും. ആ​​​ത്താ​​​ക്ക് അ​​​ത് സ​​​ഹി​​​ക്കാ​​​നാ​​​യി​​​ല്ല .
‘‘അ​​​ല്ല സ​​​ത്യാ.. ഇ​​​തെ​​​ന്താ ഇ​​​െ​ൻ​റ വ​​​ണ്ടീ​​​ന് ഒ​​​ച്ച​​​പ്പാ​​​ട്.’’
‘‘ഒ​​​ന്നൂ​​​ല്ല മും​​​ത​​​സ്താ... റോ​​​ഡ് ശെ​​​രി​​​യ​​​ല്ല അ​​​താ...’’
‘‘ആ​​​ത്താ... ഈ ​​​ബീ​​​ത്ത കാ​​​ണാ​​​ൻ ന​​​മ്മ​​​ളെ വെ​​​ല്ലു​​​മ്മാ​​​നെ പോ​​​ലെ​​​യാ?’’
‘‘നീ ​​​നോ​​​ക്കി​​​ക്കോ. ന​​​ല്ല മൊ​​​ഞ്ചാ!’’

ഓ​​​ട്ടോ ഒ​​​രു ക​​​യ​​​റ്റ​​​ത്തി​​​ന് മു​​​ന്നി​​​ൽ നി​​​ന്നു. ‘‘തെ​​​ര​​​ക്കി​​​ല്ലെ​​​ങ്കി​​​ൽ നീ ​​​ഈ​​​ടെ നി​​​ക്ക് സ​​​ത്യാ. ന​​​മ്മ​​​ള്​ വേ​​​ഗം വ​​​രാ.’’ യാ​​​ത്ര​​​യി​​​ലു​​​ട​​​നീ​​​ളം ആ​യി​​​ശ്ത്ത നി​​​ശ്ശ​ബ്​​ദ​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. പ​​​റ​​​യാ​​​നു​​​ള്ള​​​തൊ​​​ക്കെ ഉ​​​മ്മ ആ​​​ത്താ​​​നോ​​​ട് അ​​​വ​​​ത​​​രി​​​പ്പി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു. ക​​​യ​​​റ്റം ക​​​യ​​​റി വീ​​​ട്ടി​​​ലേ​​​ക്കു​​​ള്ള വ​​​ഴി​​​യി​​​ൽ നി​​​റ​​​യെ ആ​​​ളു​​​ക​​​ൾ.
‘‘ആ​​​ത്താ, ബീ​​​ത്ത മ​​​ങ്ങ​​​ലം കൈ​​​ച്ചി​​​നാ?’’
‘‘ഇ​​​നി​​​ക്കീ ചെ​​​റി​​​യ വാ​​​യി​​​ൽ ബ​​​ല്യ വ​​​ർ​​​ത്താ​​​നേ വ​​​രൂ? ഇ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യൊ​​​ന്നും ബീ​​​ത്താ​​​ൻെ​റ മു​​​ന്നീ​​​ന് ചോ​​​യ്ക്ക​​​ർ​​​ത്.’’ മ​​​ന​​​സ്സി​​​ൽ സ​​​ങ്ക​​​ൽ​പി​​​ച്ച​പോ​​​ലെ ആ​​​യി​​​രു​​​ന്നി​​​ല്ല ബീ​​​ത്താ​​ൻെറ വീ​​​ട്. പ​​​ഴ​​​യ ഓ​​​ടി​​​ട്ട വീ​​​ടി​​​ൻെ​റ അ​​​വി​​​ടേം ഇ​​​വി​​​ടേം ന​​​ന്നാ​​​ക്കി ആ​​​ധു​​​നി​​​ക​​​മാ​​​ക്കാ​​​ൻ നോ​​​ക്കി, ‘ഇ​​​വി​​​ടു​​​ന്നു പു​​​റ​​​പ്പെ​​​ട്ടു അ​​​വി​​​ടെ എ​​​ത്തി​​​യ​​​തു​​​മി​​​ല്ല’. ആ ​​​അ​​​വ​​​സ്ഥ​​​യി​​​ലാ​​​ണു വീ​​​ട്.
‘‘നീ​​​റാ​​​യി​​​പോ​​​റ​​​ത്തൂ​​​ടെ പോ​​​കാം...’’
ആ​​​ത്ത എ​​ൻെറ ​ൈക​​യി​​​ൽ വ​​​ലി​​​ച്ചു. ആ​യി​​​ശ്ത്ത അ​​​നു​​​ഗ​​​മി​​​ച്ചു. അ​​​ടു​​​ക്ക​​​ള​​​ഭാ​​​ഗ​ത്ത് നി​​​റ​​​യെ പെ​​​ണ്ണു​​​ങ്ങ​​​ൾ. സാ​​​രി, നൈ​​​റ്റി, പ​​​ർ​​​ദ അ​​​ങ്ങ​​​നെ പ​​​ല രൂ​​​പ​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ൽ.
അ​​​വി​​​ടെ​​​യൊ​​​ക്കെ ഡെ​​​റ്റോ​​​ളി​​​ട്ട് പ​​​ണി​​​ക്കാ​​​ര​​​ത്തി തു​​​ട​​​ച്ചു വൃ​​​ത്തി​​​യാ​​​ക്കു​ന്നു. ഊ​​​തു​​​ക​​​ത്തി​​​ലി​ൻെ​റ സു​​​ഗ​​​ന്ധം പ്ര​​​തീ​​​ക്ഷി​​​ച്ച എ​​​നി​​​ക്ക് ഏ​​​തോ ആ​​​ശു​​​പ​​​ത്രി വ​​​രാ​​​ന്ത​​​യി​​​ലെ​​​ത്തി​​​യ പോ​​​ലെ അ​​​നു​​​ഭ​​​വ​​​പ്പെ​​​ട്ടു.
‘‘അ​​​ത് പി​​​ന്നെ ബീ​​​ത്താ​​​ക്ക്​ ന​​​ല്ല ബെ​​​ടു​​​പ്പാ... ’’ ആ​​​ത്ത ആ​യി​​​ശ്ത്താ​​​നോ​​​ടാ​​​യി പ​​​റ​​​ഞ്ഞു. ശീ​​​ട്ടി​​​ൽ പേ​​​രെ​​​ഴു​​​താ​​​ൻ ഇ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന പെ​​​ണ്ണി​​​നെ ആ​​​ത്താ​​​ക്ക്‌ പ​​​രി​​​ച​​​യ​​​മു​​​ണ്ട്.
‘‘അ​​​യിൻെറ ഉ​​​ള്ളി​​​ലെ ആ​​​ൾ എ​​​റ​​​ങ്ങി​​​യാ ഇ​​​ങ്ങ​​​ള് കേ​​​റി​​​ക്കോ. ഇ​​​താ​​​രാ ഒ​​​പ്പ​​​രം? ഇ​​​ങ്ങ​​​ളെ ചെ​​​റി​​​യ മോ​​​ളാ?’’, എ​​​ന്നെ നോ​​​ക്കി അ​​​വ​​​ർ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു.
‘‘ആ ​​​മോ​​​ളെ​​​ന്നെ!’’ (ആ​​​ത്ത എ​​​ന്നെ നോ​​​ക്കി ചി​​​രി​​​ച്ചു. പി​​​ന്നെ പ​​​തു​​​ക്കെ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു. അ​​​നി​​​യ​​​ത്തി​​​ൻെ​റ മോ​​​ൾ എ​​​ൻെ​റ മോ​​​ളെ​ന്നെ​​​യാ)

വി​​​ശാ​​​ല​​​മാ​​​യ അ​​​ക​​​ത്ത​​​ളം. അ​​​വി​​​ടേ​​​ക്കു പ്ര​​​വേ​​​ശി​​​ച്ച്​ വ​​​ല​​​തു​വ​​​ശ​​​ത്തു​​​ള്ള മു​​​റി​​​യി​​​ലേ​​​ക്കു ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ പ​​​തു​​​ക്കെ ന​​​ട​​​ന്നു. ന​​​ല്ല സു​​​ഗ​​​ന്ധം. ആ​​​ത്ത​​​യും ആ​യി​​​ശ്ത്ത​​​യും ന​​​ല്ല ഉ​​​ന്മേ​​​ഷ​​​ത്തി​​​ലാ​​​ണ്. എ​​​നി​​​ക്ക് മാ​​​ത്രം എ​​​ന്തോ​​​ളീ ഇ​​​ത്ര ബേ​​​ജാ​​​റ്‌? വെ​​​ള്ള​​​നി​​​റ​​​ത്തി​​​ലു​​​ള്ള ക​​​ർ​​​ട്ട​​​ണി​​​ൽ അ​​​വി​​​ട​​​വി​​​ടെ കു​​​ഞ്ഞു റോ​​​സ് വെ​​​ൽ​​​വെ​​​റ്റ് പൂ​​​ക്ക​​​ൾ. ക​​​ർ​​​ട്ട​​​ൻ നീ​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തി​​​നി​​​ട​​​യി​​​ൽ ആ​​​ത്ത പ​​​തി​​​യെ കൈ ​​​കൊ​​​ണ്ട് ത​​​ലോ​​​ടി. ‘‘ദു​​​ബൈ​​​ന്ന് ആ​​​രെ​​​ങ്കി​​​ലും കൊ​​​ണ്ടു​​​കൊ​​​ടു​​​ത്ത​​​താ​​​യി​​​രി​​​ക്കും’’. പ​​​തു​​​ക്കെ ഞ​​​ങ്ങ​​​ളാ മു​​​റി​​​യി​​​ലേ​ക്ക്​​​ ക​​​ട​​​ന്നു. മു​​​റി​​​യി​​​ൽ വ​​​ള​​​രെ കു​​​റ​​​ച്ച് ഫ​​​ർ​​​ണി​​​ച്ച​​​റു​​​ക​​​ളെ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു​​​ള്ളൂ . ക​​​ട്ടി​​​ലി​​​ൻെ​റ ഓ​​​ര​​​ത്ത് ബീ​​​ത്ത. ആ​​​ദ്യ​​​മേ പ​​​രി​​​ച​​​യ​​​മു​​​ള്ള​​​വ​​​രാ​​​യ​​​തു​കൊ​​​ണ്ട് ആ​​​ത്ത എ​​​നി​​​ക്കി​​​വി​​​ടെ സ്വാ​​​ധീ​​​ന​​​മു​​​ണ്ടെ​​​ന്ന മ​​​ട്ടി​​​ൽ ക​​​ട്ടി​​​ലി​​​ൻെ​റ താ​​​ഴെ ബീ​​​ത്താ​​​ൻെ​റ അ​​​രി​​​കി​​​ലി​​​രു​​​ന്നു. ആ​​​യി​​​ശ്​​ത്താ തൊ​​​ട്ട് പി​​​റ​​​കി​​​ലും. ഞാ​​​ൻ കു​​​റ​​​ച്ചു​കൂ​​​ടെ മാ​​​റി ബീ​​​ത്താ​​​നെ നോ​​​ക്കി​​​യി​​​രു​​​ന്നു. വെ​​​ളു​​​ത്തു തു​​​ടു​​​ത്തു വ​​​ട്ട​​​മു​​​ഖം. പു​​​ഞ്ചി​​​രി​​​ക്കു​​​മ്പോ പി​​​ന്നേം ചെ​​​റു​​​താ​​​വു​​​ന്ന ക​​​ണ്ണു​​​ക​​​ൾ. എ​​​ന്തൊ​​​രു മൊ​​​ഞ്ചാ! ബീ​​​ത്താ​​​നെ ഇ​​​മ​​​വെ​​​ട്ടാ​​​തെ നോ​​​ക്കി​നി​​​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ മ​​​ന​​​സ്സി​​​ൽ അ​​​മ്മാ​​​യി​​​യു​മാ​​​യു​​​ള്ള സം​​​ഭാ​​​ഷ​​​ണം ഓ​​​ർ​മ​വ​​​ന്നു. ‘‘സൂ​​​റ​​​മ്മാ​​​യി... എ​​​ല്ലാ മ​​​ങ്ങ​​​ല​​​പ്പൊ​​​രേ​​​ലും പാ​​​ടൂ​​​ലെ ‘ലെ​​​ങ്കി മ​​​റി​​​യു​​​ന്നോ​​​ളെ...’ എ​​​ന്ന്. ശെ​​​രി​​​ക്കും അ​​​ങ്ങ​​​നെ ഇ​​​ണ്ടാ?’’ ‘‘അ​​​യി​​​ന് നീ ​​​ത​​​ല​​​ശ്ശേ​​​രീ​​​ലെ മൊ​​​ഞ്ച​​​ത്തി​​​ക​​​ളെ ഇ​​​ങ് ക​​​ണ്ടാ? ക​​​ണ്ടാ ഇ​​​നി​​​ക്ക് ഈ ​​​സം​​​ശ​​​യൊ​​​ന്നും ഇ​​​ണ്ടാ​​​വൂ​ല.’’

ആ​​​ത്ത ആ​യി​​​ശ്ത്താ​​​ൻെ​റ പ്ര​​​ശ്ന​​​ങ്ങ​​​ളൊ​​​ക്കെ ബീ​​​ത്താ​​​നോ​​​ട് അ​​​വ​​​ത​​​രി​​​പ്പി​ച്ചെ​​​ന്ന് തോ​​​ന്നി. അ​​​തി​​​ൻെ​റ ഇ​​​ട​​​യി​​​ൽ ഞാ​​​ൻ മു​​​റി​​​യി​​​ലാ​​​കെ ക​​​ണ്ണോ​​​ടി​​​ച്ചു. ബീ​​​ത്ത ഇ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന ക​​​ട്ടി​​​ൽ കൂ​​​ടാ​​​തെ ഒ​​​രു ക​​​സേ​​​ര​​​യും മേ​​​ശ​​​യും. മേ​​​ശ​​​പ്പു​​​റ​​​ത്ത് കു​​​റ​​​ച്ചു മു​​​സ്ഹ​​​ഫു​​​ക​​​ൾ. ര​​​ണ്ട് ത​​​സ്ബീ​​​ഹ് മാ​​​ല. ബീ​​​ത്താ​​​ൻെ​റ ​ൈക​യി​ലു​മു​​​ണ്ട് ഒ​​​രു ത​​​സ്ബീ​​​ഹ്. ആ​​​ത്താ​​​നോ​​​ട് സം​​​സാ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തി​​​നി​​​ട​​​യി​​​ലും ബീ​​​ത്താ​​​ൻെ​റ മ​​​നോ​​​ഹ​​​ര​​​മാ​​​യ വി​​​ര​​​ലു​​​ക​​​ൾ അ​​​തി​​​ലെ ഓ​​​രോ മു​​​ത്തു​​​മ​​​ണി​​​ക​​​ൾ ത​​​ഴു​​​കി പോ​​​കു​​​ന്നു​​​ണ്ട്. മ​​​ന​​​സ്സി​​​ൽ ദി​​​ക്ർ ചൊ​​​ല്ലു​​​ന്നു​​​ണ്ടാ​​​വാം. ബീ​​​ത്താ പ്ര​​​ശ്‌​​​ന​പ​​​രി​​​ഹാ​​​ര നി​​​ർ​​​ദേ​​​ശ​​​ങ്ങ​​​ൾ ന​​​ൽ​​​കു​​​മ്പോ​​​ൾ ആ​​​ത്ത ഇ​​​ട​​​ക്കി​​​ടെ ആ​യി​​​ശ്​​ത്താ​​​നെ നോ​​​ക്കി, മ​​​ന​​​സ്സി​​​ലാ​​​യോ എ​​​ന്ന​​​ർ​​​ഥ​ത്തി​​​ൽ...എ​​​ല്ലാം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ്​ ഇ​​​റ​​​ങ്ങാ​​​ൻ നേ​​​രം ബീ​​​ത്ത എ​​​ന്നെ അ​​​ടു​​​ത്തേ​​​ക്ക് വി​​​ളി​​​ച്ചു. അ​​​ടു​​​ത്തേ​​​ക്ക്​ പോ​​​കു​​​മ്പോ ന​​​ല്ല അ​​​ത്ത​​​ർ മ​​​ണം. കൈ ര​​​ണ്ടും പി​​​ടി​​​ച്ചു ത​​​ലോ​​​ടി.
‘‘എ​​​ന്താ മോ​​​ളെ പേ​​​ര്?’’
‘‘ഫാ​​​ത്തി​​​മ...’’
ക​​​ണ്ണു​​​ക​​​ൾ ഒ​​​ന്ന് തി​​​ള​​​ങ്ങി...
‘‘റ​​​സൂ​​​ലി​​​ൻെ​റ മോ​​​ള് ..!’’ ഒ​​​രു പു​​​ഞ്ചി​​​രി.
മി​​​ന്നാ​​​യം പോ​​​ലെ ഞാ​​​ൻ ക​​​ണ്ടു ബീ​​​ത്താ​​​െ​ൻ​റ ചെ​​​വി​​​യി​​​ൽ ഒ​​​രു ചെ​​​റി​​​യ പ​​​ഞ്ഞി​​​ക്കെ​​​ട്ട്. ഉ​​​മ്മാ​​​മ വെ​​​ക്കു​​​ന്ന​പോ​​​ലെ അ​​​ത്ത​​​ർ മു​​​ക്കീ​ട്ട്​ വെ​​​ച്ച​​​താ​​​വും. എ​​​ന്തൊ​​​ക്കെ​​​യോ ഖു​​​ർ​​​ആ​​​ൻ സൂ​​​ക്ത​​​ങ്ങ​​​ളും ആ​​​യ​​​ത്തു​​​ൽ കു​​​ർ​​​സി​​​യും ഒ​​​ക്കെ ഓ​​​താ​​​ൻ പ​​​റ​​​ഞ്ഞു ബീ​​​ത്ത...യാ​​​ത്ര പ​​​റ​​​ഞ്ഞ്​ ഇ​​​റ​​​ങ്ങാ​​​ൻ നേ​​​രം ആ​​​ത്ത വാ​​​തി​​​ലി​​​െ​ൻ​റ അ​​​ടു​​​ത്തെ​​​ത്തി തി​​​രി​​​ഞ്ഞു നി​​​ന്ന് ചോ​​​ദി​​​ച്ചു, ‘‘ബീ​​​ത്ത... ഓ​​​രു പാ​​​ട്ടു പാ​​​ടു​​​ന്ന​​​തി​​​ന് ആ​​​യ​​​ത്തു​​​ൽ കു​​​ർ​​​സി​​ ഓ​​​തേ​​​ണ്ട?
‘‘അ​​​ത​​​ങ്ങ​​​നെ പ്ര​​​ത്യേ​​​കം ഒ​​​ന്നും ചെ​​​യ്യേ​​​ണ്ട,
പാ​​​ട്ട​​​ല്ലേ... അ​​​തോ​​​ര് പാ​​​ടി​​​ക്കോ​​​ട്ടെ.’’
സ​​​ത്യേ​​​ട്ട​​​ൻെ​റ ഓ​​​ട്ടോ​​​യി​​​ൽ വീ​​​ട്ടി​​​ലേ​​​ക്ക് മ​​​ട​​​ങ്ങു​​​മ്പോ എ​​​ന്തെ​​​ന്നി​​​ല്ലാ​​​ത്ത സ​​​ന്തോ​​​ഷം. ചാ​​​റ്റ​​​ൽ മ​​​ഴ​​​യോ​​​ടൊ​​​പ്പം ഓ​​​ട്ടോ​​​യും മ​​​ന​​​സ്സും തു​​​ള്ളി​​​ച്ചാ​​​ടി... ഒ​​​ളി​​​ക​​​ണ്ണി​​​ട്ട് ഞാ​​​ൻ അ​​​വ​​​രെ ര​​​ണ്ട് പേ​​​രെ​​​യും നോ​​​ക്കി. ‘‘പാ​​​ട്ട​​​ല്ലേ, അ​​​തോ​​​ര് പാ​​​ടി​​​ക്കോ​​​ട്ട!’’

ഫാത്തി സലീമിൻെറ ഇമെയിൽ: safrasindo@gmail.com