നേരി​െൻറ നെരിപ്പോടുകൾ

ഞാനറിഞ്ഞ നിൻ മുഖം
വേറെ എന്നോതി ചിലർ
അറിഞ്ഞു നിന്നെ നിൻ വികൃതികളെ
അറിയാതെ പോയി നിൻ മനമെന്ന ചോരനെ
ക ള്ളമെന്നറിയാഞ്ഞതല്ല നിൻ വാക്കുകൾ
കളങ്കിതമാക്കരുതത് നിൻ മന-
മതിൽ പോലുമെന്ന ചിന്തയിൽ
വെറുമൊരു പരാജിത പ്രതിഭിംബമായി
മാറി നിൽപ്പൂ ഞാനിന്ന്
സഹതാപമൊട്ടും വേണ്ടിനി നിനക്കതിൽ
പരിഭവമോതുവാനില്ല ഞാനിനി നിൻ മുന്നിൽ...

നിൻ വിരലുകൾ മായ തന്ത്രികൾ
എന്നിലുണർത്തിയ രാഗരേണുക്കൾ
നി​​​െൻറ ചുണ്ടിലെ തീരാ ഗന്ധമതിൽ ലയിച്ചു
ഞാനേറ്റ നോവുകൾ
മായ്ക്കാൻ മറക്കാൻ നിൻ നോട്ടമൊരു മാത്ര മതിയായിരുന്നെനിക്കേതും
നീ എനിക്കേകിയ ചൂടിൻ വിസ്മയം
വിസ്മരിച്ചീടില്ല ഈ ജന്മമെങ്കിലും
നിൻ തോളിൽ ചേർന്നൊന്നു മയങ്ങാൻ
കൊതിച്ചൊരെൻ ചിത്തമതിനെ
ഞാനെന്ന ഭാവമാം കിങ്കരനാൽ ഒതുക്കിയതും
എല്ലാം ഇന്നി​​​െൻറ നേർക്കാഴ്ചകൾ ...

നി​​​െൻറ കവിളിലെ നനുത്ത താടിയിൽ
പുളകിതയായി ഞാൻ മാറിയതും
പറയാതെ വയ്യ നിൻ ചുടു സ്നേഹമതിൽ
എണ്ണാവുന്നതല്ല നിൻ ചുംബന മധുരങ്ങൾ
ശലഭം നുകരും മകരന്ദ വിസ്മയമതാസ്വദിക്കും
പനിനീരെന്ന പോൽ
നീ എന്നെ ചേർത്തണച്ചതും
ഏതായിരുന്നു ഇന്നി​​​െൻറ നേരുകൾ
പ്രണയമതോതുവാൻ ഭാഷയില്ലെനിക്കേതും
വിരഹമതേതുമില്ലതിൽ വേദന
പുകയായ് പൂവിളിയായ്
നിറമേറും പാനീയമായി
നുകരാം നിനക്ക് നിൻ ഒഴിയാവേളകൾ
ബാക്കിവെച്ചോരെൻ മോഹങ്ങളത്രയും
പാഥേയമായിതാ നൽകുന്നു നിനക്കു ഞാൻ
ഇല്ലിനിയില്ല ഒരു വിടചൊല്ലൽ നിനക്കെ​​െൻറ ജീവനിൽ
കൂടെ കൂട്ടീടുന്നു ഞാനെന്നാത്മാവിൽ...