അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി

ചാ​മ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് കേ​ട്ടി​ട്ടാ​ണ് അ​ശോ​ക​ന്റെ മു​ഖം മ​ല​ങ്കൊ​റ​വ​ന്‍ കു​ത്തി​യ​പോ​ലെ വീ​ര്‍ത്ത​ത്. ഞാ​ന​തൊ​ന്നും മൈ​ന്‍ഡ് ചെ​യ്യാ​നേ പോ​വു​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ന്റെ മൊ​ഖോം ത​രോം നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നാ​ല്‍ എ​ന്റെ കാ​ര്യം ന​ട​ക്കു​മോ? കാ​പ്പി​ക്ക​വാ​ത്തി​നി​ടെ അ​ശോ​ക​ന്‍ അ​വ​ന്റ​ളി​യ​ന്‍ മ​ണ്ണാ​ച്ച​നോ​ട് പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഞാ​ന്‍ അ​സ്സ​ലാ​യി​ട്ട് ഇ​വി​ടെ കേ​ട്ട​ല്ലോ, അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി വ​രു​ന്നെ​ന്ന്.

ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം: രാ​ജേ​ഷ്​ ചി​റ​പ്പാ​ട്​

അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി ഇ​റ​ങ്ങീ​ട്ടൊ​ണ്ടെ​ന്നാ​ണേ ചാ​മ​ന്‍ അ​ശോ​ക​നോ​ട് ഇ​പ്പോ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണേ പ​ത്ത​ര​യു​ടെ സ്റ്റെ​ല്ലാ​മേ​രി മൂ​ന്നാം​ഗേ​റ്റി​ല്‍ നി​ര്‍ത്തി​യ​പ്പോ അ​വ​ന്‍ നോ​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​ത്. അ​ല്ലേ​ല്‍ ഏ​തൊ​ക്കെ ബ​സ് പോ​വു​ന്നു, ആ​രൊ​ക്കെ ഇ​റ​ങ്ങു​ന്നു എ​ന്നെ​ല്ലാം നോ​ക്കു​ന്ന അ​ശോ​ക​നാ​ണേ.

ചാ​മ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് കേ​ട്ടി​ട്ടാ​ണ് അ​ശോ​ക​ന്റെ മു​ഖം മ​ല​ങ്കൊ​റ​വ​ന്‍ കു​ത്തി​യ​പോ​ലെ വീ​ര്‍ത്ത​ത്. ഞാ​ന​തൊ​ന്നും മൈ​ന്‍ഡ് ചെ​യ്യാ​നേ പോ​വു​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ന്റെ മൊ​ഖോം ത​രോം നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നാ​ല്‍ എ​ന്റെ കാ​ര്യം ന​ട​ക്കു​മോ? കാ​പ്പി​ക്ക​വാ​ത്തി​നി​ടെ അ​ശോ​ക​ന്‍ അ​വ​ന്റ​ളി​യ​ന്‍ മ​ണ്ണാ​ച്ച​നോ​ട് പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഞാ​ന്‍ അ​സ്സ​ലാ​യി​ട്ട് ഇ​വി​ടെ കേ​ട്ട​ല്ലോ, അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി വ​രു​ന്നെ​ന്ന്. അ​ശോ​ക​ന്‍ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, മ​ണ്ണാ​ച്ച​നും അ​വ​ന്റെ പെ​ങ്ങ​ള് പി​റു​ങ്ങ​ത്തി​യും അ​വ​ളു​ടെ മൊ​ട്ട​ത്തി​ക​ളും അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി​യെ​ന്ന് വി​ളി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യാ​വേ. എ​ന്നി​ട്ടെ​നി​ക്കി​പ്പോ​ളെ​ന്തേ​ലും പ​റ്റി​യോ. ഇ​നി​യി​പ്പോ സൂ​ക്ഷി​ച്ച് നോ​ക്കി​യാ​ല്‍ അ​ശോ​ക​ന്റെ പ​ട്ടി​ക​ളും എ​ന്നെ നോ​ക്കി മു​റു​മു​റു​ക്കു​ന്നൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്. അ​ശോ​ക​ന്റെ മ​ന​സ്സ് വാ​യി​ച്ച​പോ​ലെ​യാ​ണ് അ​വ​ന്റെ പ​ട്ടി​ക​ള്‍ എ​ന്നെ നോ​ക്കു​ക. എ​ന്നി​ട്ടി​പ്പോ എ​നി​ക്കെ​ന്തേ​ലും പ​റ്റി​യോ?

അ​ശോ​ക​ന്റെ ഡി​മാ​ന്റാ​ക്ക​ല് മു​ഴു​വ​നും ഇ​നി ക​ണ്ട് സ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട​തു ത​ന്നെ​യാ. ഒ​രുദി​വ​സം എ​ന്റെ കൂ​ടെ വ​ന്നാ​ല്‍ കാ​ണി​ച്ചു​ത​രാം അ​വ​ന്റെ പ​ത്രാ​സ്. നേ​രം അ​ര​മ​ണി​ക്കൂ​റു​കൊ​ണ്ട് തീ​രാ​വു​ന്ന ചെ​റി​യോ​രു കാ​ര്യ​ത്തി​നാ​ണേ ഞാ​നീ ആ​ടു​കേ​റാ​മ​ല താ​ണ്ടു​ന്ന​ത്. പി​ള്ളാ​രു​ടെ ക​യ്യും കാ​ലും ആ​ളെ​ണ്ണം പി​ടി​ച്ചാ​ലും ഒ​റ്റ​യെ​ണ്ണം ബൈ​ക്കി​ല്‍ ഇ​ത്ര​ടം വ​രെ ഇ​റ​ക്കി​ത്ത​രി​ല്ല. അ​ശോ​ക​ന്റെ ഡി​മാ​ന്റാ​ക്ക​ല് ഇ​ന്നു​ച്ച​വ​രെ നീ​ളും. ക​ണ്ടോ ഞാ​ന​ത് പ​റ​ഞ്ഞ് നാ​ക്കെ​ടു​ത്തി​ല്ല​ല്ലോ, അ​വ​ന​താ അ​ടു​ത്ത കാ​പ്പി​വ​രി​യി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു. സാ​ധാ​ര​ണ ന​മ്മ​ള്‍ മ​നു​ഷ്യ​ര് അ​റി​യു​ന്ന ആ​ളെ​ക്ക​ണ്ടാ​ല്‍ ക​വാ​ത്ത് നി​ര്‍ത്തി വ​ര്‍ത്ത​മാ​നം പ​റ​യൂ​ലേ. ഇ​വ​ന്‍ ചെ​യ്ത​ത് ക​ണ്ടോ. ഈ ​പു​ളി​യു​റു​മ്പു​ക​ളെ​യൊ​ന്നും തൊ​ടാ​തെ, ച​വി​ട്ടാ​തെ ദാ​ണ്ടെ... അ​പ്പു​റ​ത്ത് പോ​യി, അ​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തി​ന്റെ ചോ​ട്ടി​ല്‍ പോ​യി വി​ളി​ക്ക​ണം; അ​ശോ​കാ​ന്ന്. ആ​ദ്യ​ത്തെ വി​ളി​യൊ​ന്നും അ​വ​നു​ള്ള​തേ​യ​ല്ല. മൂ​ന്നു​വ​ട്ട​മെ​ങ്കി​ലും അ​ശോ​കാ​ന്ന് ഓ​രി​യി​ട്ടാ​ല്‍ ഒ​ന്ന് മു​ഖം തി​രി​ക്കും. അ​ല്ല​ശോ​കാ, നെ​ന്നെ​യ​ല്ലേ ഞാ​ന്‍ വി​ളി​ച്ച​ത് എ​ന്നെ​ങ്ങാ​നും ചോ​ദി​ച്ചാ​ല്‍ അ​വ​ന്‍ പ​ണ്ട​ത്തെ കാ​ര്യം മു​ഖ​ത്ത​ടി​ച്ച​പോ​ലെ എ​ടു​ത്തി​ടും.

നി​ങ്ങ​ക്ക് ഇ​ന്ന​ല്ലേ ഞാ​ന്‍ അ​ശോ​ക​നാ​വു​ള്ളൂ.

പ​ണ്ടെ​പ്പെ​ഴോ എ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലെ അ​റി​യാ​ന്‍ പാ​ടി​ല്ലാ​ത്ത പി​ള്ളേ​ര് അ​വ​നെ എ​ന്തോ വി​ളി​ച്ചു​പോ​യി. അ​ത​വ​ന് കു​റ​ച്ചി​ലാ​യി​പ്പോ​യി. ന​മ്പൂ​രി​യെ ന​മ്പൂ​രീ​ന്നും നാ​യ​രെ നാ​യ​രേ​ന്നും മാ​പ്ലേ​നെ മാ​പ്ലേ​ന്നും വി​ളി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ​യ​ങ്ങ് ക​ണ്ടാ​പ്പോ​രേ?

പി​ള്ളേ​ര് പ​റേ​ന്ന​പോ​ലെ അ​ശോ​ക​ന്‍ ഇ​ന്നെ​ന്നെ പോ​സ്റ്റാ​ക്കും. പോ​യി​ട്ട് എ​ന്തോ​രം പ​ണി​യു​ള്ള​താ​ണ്. കൊ​ച്ചി​ന് കാ​ന​ഡാ​യി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നു​ള്ള​താ​ണ​ല്ലോ എ​ന്നോ​ര്‍ത്തി​ട്ടാ​ണ്. അ​ല്ലേ​ല്‍ ഇ​വ​ന്റെ​യൊ​ക്കെ മൂ​ച്ചി​ലെ ഡി​മാ​ൻ​ഡ് കാ​ണാ​ന്‍ മോ​ളി​ക്കു​ട്ടി​യെ കി​ട്ട​ത്തി​ല്ല. ക​ണ്ടോ അ​വ​ന്‍ അ​ടു​ത്ത കാ​പ്പി​യി​ല്‍ വാ​ക്ക​ത്തി വെ​ച്ചു. ഇ​നി അ​തും ക​വാ​ത്ത​ണം.

അ​ശോ​കാ, രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ നേ​ര​ത്തേ പൂ​ട്ടു​മെ​ന്ന് വി​ളി​ച്ച​പ്പോ​ളേ പ​റ​ഞ്ഞ​താ. നീ​യ് ഒ​ന്ന് വാ​ടോ.

‘‘ഇ​ന്ന് പ​ണി​യാ​ണ്. പ​ണി നി​ര്‍ത്താ​ന്‍ പാ​പ്പ​ന്‍ സ​മ്മ​തി​ക്കൂ​ല. കൂ​ലി പോ​കും. നാ​ളെ വ​ന്നോ.’'

ക​വാ​ത്തി​നി​ടേ​ല്‍ അ​ശോ​ക​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കേ​ട്ടോ!

അ​ശോ​ക​ന്‍ എ​നി​ക്കി​ട്ട് ​പണി ഇ​റ​ക്കു​ക​യാ​ന്നേ. അ​തെ​നി​ക്ക​റി​യാ​വേ.

അ​ല്ല​ശോ​കാ, ഞാ​ന്‍ ഇ​ന്ന​ലെ വൈ​കു​ന്നേ​രം മ​ര്യാ​ദ​യ്ക്ക് വി​ളി​ച്ച് ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നോ, നി​ന്റെ സ​മ്മ​തം കി​ട്ടീ​ട്ട​ല്ലേ വ​ന്ന​ത്? നീ​യ്യ​ല്ലേ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ഈ​യാ​ഴ്ച പ​ണി​യി​ല്ലാ​ന്ന്.

‘‘പ​ണി​യെ​ല്ലാ​മു​ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തോ കേ​ട്ട​താ​ണ്. നാ​ളെ വ​ന്നോ. ഇ​ന്ന് പ​ണി.’’

ക​ണ്ടോ അ​വ​ന്റെ​യൊ​രു ഡി​മാ​ൻ​ഡ്. കാ​ര്യം മ​ന​സ്സി​ലാ​യ​ല്ലോ പ​ണി നി​ര്‍ത്തി​യാ​ല്‍ ഇ​ന്ന​ത്തെ കൂ​ലി പോ​കും. എ​ന്റെ അ​ത്യാ​വ​ശ്യം ഞാ​ന്‍ ഇ​ന്ന​ലെ അ​വ​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യ​ല്ലോ. കൊ​ച്ചി​ന് കാ​ന​ഡാ​യി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നാ​ണെ​ന്ന് വാ​യീ​ന്ന് വീ​ണു​പോ​യ​പ്പോ​ഴേ ഇ​വ​ന്‍ അ​ത് മൊ​ത​ലാ​ക്കു​മെ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ പേ​ടി​ച്ച​താ​ന്നേ. സം​ഭ​വി​ച്ചു!

‘‘അ​ശോ​കാ ഉ​ച്ച​പ്പ​ണി​യാ​ന്നോ...’’

വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്താ​ലെ​ങ്ങ​നെ​യാ നേ​രെ​യാ​വു​ക? ഈ ​മോ​ളി​ക്കു​ട്ടി മൂ​ന്നാം ഗേ​റ്റി​ലി​റ​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടേ​ല്‍ കാ​ര്യം ന​ട​ന്നി​ട്ടേ പോ​കൂ.

‘‘അ​ല്ല​ന്നേ, വൈ​കു​ന്ന​രം വ​രെ. ര​ണ്ട് പ​ണി ഒ​ന്നി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യാ.’’

അ​ശോ​ക​ന്‍ മു​ഖ​ത്ത് നോ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ.

ക​ണ്ടോ ഡി​മാ​ൻ​ഡ് കൂ​ടി. സാ​ധാ​ര​ണ ആ​റു​മു​ത​ല്‍ ഒ​ന്നു​വ​രെ​യാ​ണ് അ​വ​ന്‍ പ​ണി​യെ​ടു​ക്കാ​റ്. ഇ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ വ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​നി രാ​ത്രി​യും ക​വാ​ത്തു​*മാ​യി​രി​ക്കും!

അ​ശോ​കാ, നീ ​ആ​ളെ​യി​ട്ട് വ​ട്ടം​ക​റ​ക്ക​രു​ത്. നി​ന്റെ മൊ​ത​ലാ​ളി​യെ ഞാ​ന്‍ ക​ണ്ടേ​ച്ചു​വ​രാം. ഒ​ന്നു വാ​ടാ... ആ ​രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ പോ​കും.

മാ​താ​വേ, അ​വ​ന്റെ പ​ട്ടി​ക​ള്‍ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് മൂ​രി​നി​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്. ഇ​നി​യെ​ല്ലാം കൂ​ടി എ​ന്നെ നോ​ക്കി കു​ര​യ്ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങും. അ​ശോ​ക​നോ​ട് അ​ധി​കം മി​ണ്ടി​യാ​ല​ങ്ങ​നെ​യാ... പി​ന്നെ അ​വ​റ്റ​ക​ളാ​ണ് മ​റു​പ​ടി മി​ണ്ടു​ക.

‘‘ഇ​ന്ന​ത്തെ കൂ​ലി ത​രു​മോ?’’ ക​ണ്ടോ, അ​ശോ​ക​ന്‍ ബി​സി​ന​സ്സെ​റ​ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യേ.

‘‘അ​തൊ​ക്കെ ചി​ന്തി​ക്കാ​വു​ന്ന കേ​സ​ല്ലേ​യു​ള്ളൂ അ​ശോ​കാ, നീ​യൊ​ന്നു വാ​ക്ക​ത്തി അ​വി​ടെ വെ​ച്ചി​ട്ട് ഒ​ന്നി​റ​ങ്ങി വാ​യോ...’’

രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ ഒ​രു മി​നി​റ്റ് പോ​ലും കാ​ത്തി​രി​ക്കി​ല്ലാ​ന്ന് അ​ശോ​ക​നെ​യും കൂ​ട്ടി​വ​രാ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ മു​ന്‍കൂ​ട്ടി പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്. രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ എ​ത്രാ​യി​രം അ​ശോ​ക​ന്മാ​രെ ക​ണ്ട​താ​ണ്. ഇ​വ​ന്‍ ക​ളി​പ്പി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​ങ്ങോ​ര്‍ക്ക​റി​യാം.

‘‘ദേ​വീ​നേം കൊ​ണ്ട് പോ​കാ​നു​ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ള് നാ​ളെ വാ.’’

​മു​ഖ​ത്ത് നോ​ക്കാ​തെ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ എ​നി​ക്ക് സ്വ​തേ ക​ണ്ണി​ന് നേ​രെ ക​ണ്ടു​കൂ​ടാ. അ​വ​ന്റെ മു​ഖം നേ​രെ എ​ന്റെ നേ​ര്‍ക്ക് തി​രി​ച്ചൊ​ടി​ച്ച് വെ​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നീ​ട്ട് വ​യ്യ!

‘‘എ​ന്റെ​ശോ​കാ ദേ​വീ​നെ നാ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യാ​പ്പോ​രേ. ഞാ​നെ​പ്പോ വ​ന്നാ​ലും നീ​യി​തു​ത​ന്നെ​യാ പ​റ​യാ​റ്. ദേ​വീ​നേം കൊ​ണ്ട് പോ​കാ​നു​ണ്ടെ​ന്ന്. എ​ന്നി​ട്ട് നീ​യ്യ് ദേ​വീ​നേം കൊ​ണ്ട് പോ​കാ​റു​ണ്ടോ അ​തു​മി​ല്ല.’’

അ​ശോ​ക​ന്‍ ക​വാ​ത്ത് ക​ത്തി താ​ഴ്ത്തി എ​ന്നെ​യൊ​ന്നു നോ​ക്കി.

‘‘നി​ങ്ങ​ളോ​ടാ​ര് പ​റ​ഞ്ഞ് ഞാ​ന്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​റി​ല്ലെ​ന്ന്? പി​ന്നെ നി​ങ്ങ​ളാ​ണോ കൊ​ണ്ടു​പോ​ക്ക്. അ​ണ്ടി​ക്കീ​രി പോ​ലെ തോ​ന്ന്യ​ത് ചി​ല​പ്പു​കൂ​ട്ടു​ക​യാ​ന്നോ...’’

എ​നി​ക്കാ​കെ​യ​ങ്ങ് ഉ​ളു​ത്തു​ക​യ​റി​യ​താ​ണ് വാ​യി​ല്‍ വ​ന്ന​ത് പ​റ​യാ​ന്‍. പ​ക്ഷേ​ങ്കി​ല്‍ എ​ന്റാ​വ​ശ്യം അ​വ​ന്റെ മ​ടീ​ലി​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ലേ. അ​ശോ​ക​ന്റെ​യും അ​വ​ന്റെ അ​ളി​യ​ന്‍ മ​ണ്ണാ​ച്ച​ന്റെ​യും വാ​ര്‍ഡി​ന്റെ ചാ​ര്‍ജ് സാ​വി​ത്രി​ക്കാ​ണ്. അ​വ​ള് പ​റ​ഞ്ഞ് എ​നി​ക്ക് ന​ന്നാ​യി അ​റി​യാം ഇ​വ​ന്റെ കാ​ര്യം. ഞാ​ന​തൊ​ന്നും പ​റ​യാ​ന്‍ പോ​കു​ന്നി​ല്ല. ഗു​ളി​ക ത​രു​ന്ന ആ​ശ** പ​റ​ഞ്ഞൂ​ന്നെ​ങ്ങാ​നും പ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യാ​ല്‍ പി​ന്നെ അ​തു​മ​തി. മി​ണ്ട​ണ്ട. ന​മ്മ​ടെ കാ​ര്യം ന​ട​ക്ക​ണ​മ​ല്ലോ.

ഇ​നി​യി​പ്പോ ദേ​വി​യെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നു​ണ്ടെ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ള്‍ത്ത​ന്നെ പ​റ​ഞ്ഞ​തെ​ന്തി​നാ​ന്ന​റി​യോ? അ​വ​ന്റെ ന്യാ​യ​ത്തി​ല്‍ ഞാ​ന​വ​ന്റെ പ​ണി നി​ര്‍ത്തി​ച്ച​താ​ണേ, അ​വ​ന്റെ ക​യ്യി​ല്‍ ഭാ​ര്യ​യെ ഡോ​ക്ട​റെ​യ​ടു​ത്ത് കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ന്‍ പൈ​സ​യി​ല്ലേ, ഇ​ന്ന​ത്തെ പ​ണി ഞാ​ന്‍ മൊ​ട​ക്കി​യേ​ക്കു​ക​യാ​ന്നേ, അ​പ്പോ​ള്‍ ഭാ​ര്യ​യെ ചി​കി​ത്സി​ക്കാ​നു​ള്ള ഇ​ന്ന​ത്തെ പോ​ക്ക് എ​ന്റെ പെ​ട​ലി​ക്കാ​ണേ അ​വ​ന്‍ കൊ​ണ്ടി​ടാ​ന്‍ പോ​കു​ന്ന​ത്. അ​വ​നി​പ്പോ ക​വാ​ത്ത് ക​ത്തി സ​ഞ്ചി​യി​ലി​ട്ട്, ത​ല​യി​ലെ കെ​ട്ട​ഴി​ച്ച് തോ​ള​ത്തി​ട്ട് ഒ​രു ന​ട​ത്തം ന​ട​ക്കു​മേ, പോ​കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ല്‍ കൊ​ട്ട​ക്ക​ണ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒ​രു സം​ഖ്യ​യ​ങ്ങ് പ​റ​യു​മേ. രാ​ജേ​ട്ട​ന്റെ​യ​ടു​ത്തെ​ത്തും വ​രെ ഞാ​ന്‍ അ​വ​ന്റെ പി​റ​കേ ന​ട​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് പ​റ​ഞ്ഞ് സം​ഖ്യ​യ​ങ്ങ് എ​നി​ക്ക് പാ​ങ്ങു​ള്ള​താ​ക്കി മാ​റ്റു​മേ...

ക​ണ്ടോ, ഞാ​മ്പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ ന​ട​ന്ന​ത്. അ​വ​ന​താ സ​ഞ്ചി​യു​മെ​ടു​ത്ത് ത​ലേ​ക്കെ​ട്ട​ഴി​ച്ച് ന​ട​ക്കു​ന്നു.

പി​ന്നാ​ലെ​യ​വ​ന്റെ പ​ട്ടി​ക​ളും മൂ​രി​നി​വ​ര്‍ന്ന​ല്ലോ. അ​വ​റ്റ​ക​ളു​ടെ കാ​ര്യ​മാ പേ​ടി​ക്കേ​ണ്ട​ത്. അ​വ​നോ​ട് ച്ചി​രി ശ​ബ്ദം കൂ​ട്ടി സം​സാ​രി​ച്ചാ​ല്‍ പ​ട്ടി​ക​ള് നാ​ലും വാ​ല് വ​ള​ച്ച് തി​രി​ഞ്ഞ് നി​ല്‍ക്കും. ഒ​ന്ന് മൂ​ളി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യാ​ല്‍ മ​തി ബാ​ക്കി​യെ​ല്ലാം കൂ​ടി മൂ​ളി​മൂ​ളി ഒ​റ്റ​ക്കൊ​ര​യാ​ണ്. എ​നി​ക്ക് പേ​ടി​യാ. അ​വ​റ്റ​ക​ളെ പേ​ടി​ച്ച് ഞാ​ന്‍ അ​ശോ​ക​നോ​ട് ഒ​രു വാ​ക്കു​പോ​ലും അ​ധി​കം പ​റ​യാ​റി​ല്ല.

ഇ​വ​നെ​ന്താ​ണ് വ​ട​ക്കോ​ട്ട് പോ​കു​ന്ന​ത്. ത​മ്പു​രാ​നേ, ഇ​നി ഞാ​ന്‍ ആ ​മ​ല​യും താ​ണ്ടേ​ണ്ടി വ​രു​മോ?

‘‘അ​ശോ​കാ, അ​ങ്ങാ​ടി​ക്ക് ന​മ്മ​ക്ക് ഓ​ട്ടോ വി​ളി​ക്കാം. നി​ന്റെ ക​യ്യി​ല്‍ ഓ​ട്ടോ​ക്കാ​ര​ന്റെ ന​മ്പ​റ് ഉ​ണ്ടേ​ല്‍ വി​ളി​ച്ചോ. പൈ​സ ഞാ​ന്‍ കൊ​ടു​ത്തേ​ക്കാം.’’

ഹാ​വൂ, അ​ശോ​ക​ന്‍ എ​ന്നെ തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി.

‘‘കാ​ര്‍ഡ് എ​ടു​ക്ക​ണം.’’

എ​ന്തൊ​രു ക​ഷ്ട​മാ​ണി​ത്! കൊ​ച്ചി​ന് വി​സ വ​ന്ന ദി​വ​സം തൊ​ട്ട് ഞാ​ന്‍ വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. അ​വ​ന് ക​വാ​ത്തി​ന് വ​രു​മ്പോ​ള്‍ ആ ​കാ​ര്‍ഡും കൂ​ടി ക​യ്യി​ല്‍ വെ​ച്ചാ​ലെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ഇ​ടി​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​മോ?

അ​ശോ​കാ, ഞാ​നി​വി​ടെ നി​ക്കാം, നീ ​അ​തെ​ടു​ത്തി​ട്ട് വാ ​എ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ് ഇ​വി​ടെ​യെ​ങ്ങാ​നും നി​ല്‍ക്കാ​നും ത​ര​മി​ല്ല. അ​വ​നെ​ന്നെ പോ​സ്റ്റാ​ക്കും. അ​വ​ന് ആ​രോ​ടും ഒ​രു ക​ട​പ്പാ​ടു​മി​ല്ല, പ​റ​ഞ്ഞ വാ​ക്കു​മി​ല്ല, ചാ​ക്കു​മി​ല്ല. വ​ട​ക്കോ​ട്ട് ക​യ​റി തെ​ക്കി​ലൂ​ടെ ഇ​റ​ങ്ങി അ​വ​ന്റെ പാ​ട്ടി​ന​ങ്ങ് പോ​കും. എ​ന്റെ​യൊ​രു ദി​വ​സം അ​ശോ​ക​നെ​ടു​ക്കും.

പി​റ​കേ ക​യ​റു​ക​ത​ന്നെ.

‘‘അ​ശോ​കാ, നി​ന്റെ മൂ​ത്ത​ത് എ​ത്രേ​ലെ​ത്തി?’’

എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും മി​ണ്ടീം പ​റ​യാ​തേം ഈ ​ആ​ടു​കേ​റാ​മ​ല എ​ങ്ങ​നെ താ​ണ്ടും?

എ​ട്ടി​ലാ​ണ്...

വ​ല്ലോം പ​ഠി​ക്കേം വാ​യി​ക്കേ​മൊ​ക്കെ ചെ​യ്യു​മോ​ടാ?

‘‘നി​ങ്ങ മ​ക്ക​ക്കേ പ​ഠി​ക്കാ​ന​റി​യു​ള്ളോ?’’

അ​ശോ​ക​ന​ങ്ങ​നെ ചോ​ദി​ച്ചു​ക​ള​യു​മെ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ സ്വ​പ്‌​നേ​പി വി​ചാ​രി​ച്ചി​ല്ല.

എ​വി​ടെ! പി​ള്ളേ​ര് വാ​യി​ക്കു​ന്നോ പ​ഠി​ക്കു​ന്നോ എ​ന്ന് അ​വ​ന് വ​ല്ലോം അ​റി​യു​മോ? അ​വ​ന​തൊ​ന്നും നോ​ക്കാ​ന്‍ വ​ഴി​യി​ല്ല. വീ​ട്ടി​ലെ കൊ​ച്ചു​ങ്ങ​ളു​ടെ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ങ്ങാ​നും ഈ ​പി​ള്ളേ​ര്‍ക്കൊ​ക്കെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ല്‍ ഇ​വ​രൊ​ക്കെ ആ​രാ​യി​പ്പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നോ! ഇ​ന്ന​ത്തെ കാ​ല​ത്ത് പി​ള്ളാ​രു​ടെ അ​ടു​ത്തു​ന്ന് ഒ​രു നി​മി​ഷം മാ​റി​യാ​ല്‍ എ ​പ്ല​സ് ക​ണ്ട​വ​ഴി​ക്ക് പോ​കും. ഇ​ള​യ​തൊ​ന്നി​നേം കൊ​ണ്ട് ഫു​ള്‍ എ ​പ്ല​സ് കി​ട്ടാ​ന്‍ ഞാ​ന്‍ പെ​ട്ട പാ​ട്. എ​ന്നി​ട്ട് സ​യ​ന്‍സ് ഇ​ങ്ങ് കി​ട്ടി​യോ? സ്‌​കൗ​ട്ട്, ഗൈ​ഡ്‌​സ്, എ​സ്.​പി.​സി തു​ട​ങ്ങി ഗ്രേ​സ് മാ​ര്‍ക്കു​ക​ള്‍ അ​ങ്ങ​നെ നി​ര​ന്ന് നി​ല്‍ക്ക​ല്ലേ. ചെ​റു​ക്ക​ന്‍ ഹ്യൂ​മാ​നി​റ്റീ​സി​ല്‍ ക​യ​റി​ക്കൂ​ടി​യ​തു​ത​ന്നെ ആ​ശ്വാ​സം.

‘‘അ​ശോ​കാ, എ​ന്റെ മൂ​ത്ത മോ​ന് കാ​ന​ഡാ​യി​ലേ​ക്ക് വി​സ വ​ന്നു. ഇ​നി അ​വ​ന്റെ പ​ഠി​ത്തോം ജോ​ലീ​മൊ​ക്കെ അ​വി​ടെ​യാ. അ​വ​ന്‍ എ​ൻ​ജി​നീ​യ​റി​ങ് ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ മു​ത​ല്‍ നോ​ക്കു​ന്ന​താ ഒ​ന്ന് അ​പ്പു​റം ക​ട​ക്കാ​ന്‍. എ​ന്റെ കൊ​ച്ച് എ​ന്തോ​രം ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ന്ന​റി​യോ. കാ​ന​ഡ അ​വ​ന്റെ ഒ​രു സ്വ​പ്‌​ന​മാ...’’

അ​ശോ​ക​ന്‍ ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​മ്പോ​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ന് കാ​ന​ഡാ​യൊ​ന്നും ഒ​രു വി​ഷ​യ​മേ​യ​ല്ല. മ​ക്ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചൊ​ന്നും ഇ​ത്ത​രം ആ​ധി​യൊ​ന്നും അ​വ​നി​ല്ലെ​ന്നേ.

കൊ​ച്ച് പോ​കു​മ്പോ​ള്‍ ച്ചി​രി അ​വ​ലോ​സു​ണ്ടേം, കു​ഴ​ല​പ്പോം പു​ട്ടു​പൊ​ടീം കൊ​ടു​ത്ത​യ​ക്കാ​തെ എ​ങ്ങ​നെ​യാ ത​ള്ള​യാ​യ ഞാ​ന്‍ ഇ​വി​ടെ പൊ​റു​ത്തു​കൂ​ടു​ക? നേ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടെ​ങ്ങാ​നു​മാ​ന്നോ നി​ന്റൊ​പ്പം ഈ ​മ​ല ക​യ​റു​ന്നേ.

ക​ണ്ടോ, എ​ലി​യെ​ത്ര ക​ര​ഞ്ഞാ​ലും പൂ​ച്ചേ​ടെ ക​ണ്ണി​ല്‍നി​ന്നും വെ​ള്ളം വ​രി​കേ​ല. അ​വ​ന്‍ ക​മാ​ന്ന് മി​ണ്ടു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ.

‘‘നി​ന്റെ മോ​ള് വ​ല്യ​കു​ട്ടി​യാ​യോ അ​ശോ​കാ, മൂ​ന്നാ​ല് മാ​സം മു​മ്പ് അ​വി​ടു​ന്നാ​യി​രു​ന്നോ തു​ടി​കൊ​ട്ട് കേ​ട്ട​ത്?’’

‘‘ആ​യി.’’

പോ​കു​ന്ന പോ​ക്കി​ല്‍ പാ​ണ​ല്‍ക്കു​റ്റി നോ​ക്കി ആ​ഞ്ഞു​വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് അ​വ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്റെ പി​ള്ളാ​ര് ഇ​ടു​ന്ന പോ​ല​ത്തെ ഡ്ര​സ്സൊ​ക്കെ ഇ​ടു​ന്ന കൂ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണേ​ല്‍ ഞാ​ന​വ​ള്‍ക്ക് ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടെ​ണ്ണം എ​ടു​ത്തു​വെ​ക്കാം. നീ ​നേ​രം കി​ട്ടു​മ്പോ​ള്‍ വാ. ​ജീ​ന്‍സും ടീ​ഷ​ര്‍ട്ടു​മൊ​ക്കെ ഇ​ട​ത്തി​ല്ലേ?’’

നി​ങ്ങ മ​ക്ക​ക്കേ അ​തൊ​ക്കെ ഇ​ടാ​മ്പ​റ്റു​ള്ളൂ?

പാ​ണ​ല്‍ക്കു​റ്റി​യി​ല്‍നി​ന്നും ജീ​വ​ന​റ്റ​ മ​ണം മൂ​ക്കി​ലേ​ക്ക​ടി​ച്ചു​ക​യ​റീ​ട്ടാ​ണോ അ​തോ ക​യ​റ്റം ക​യ​റു​ന്നോ​ണ്ടാ​ണോ എ​ന്ന​റി​യ​ത്തി​ല്ല എ​നി​ക്ക് ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​യേ.

‘‘അ​ശോ​ക​നെ​ന്താ അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യു​ന്ന​ത്? ഞാ​ന്‍ നി​ന്റെ കൊ​ച്ചി​നെ താ​ഴ്ത്തി​ക്കെ​ട്ടി പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ന്നോ? നി​ന്റെ മോ​ള് ഇ​ടു​വെ​ങ്കി​ല്‍ അ​വി​ടെ എ​ന്തോ​രം എ​ണ്ണം ഇ​രി​പ്പു​ണ്ട്. ഈ ​പി​ള്ളാ​ര്‍ക്ക് ഡ്ര​സ്സെ​ന്നു​വെ​ച്ചാ​ല്‍ എ​ന്തൊ​രു ഭ്ര​മ​മാ​ന്നോ! ര​ണ്ടോ മൂ​ന്നോ ത​വ​ണ ഇ​ടും. പി​ന്നെ മൂ​ല​യ്ക്കാ​യി. അ​പ്പോ​ളേ​ക്കും അ​ടു​ത്ത ട്രെ​ന്റി​റ​ങ്ങും. പി​ന്നെ അ​താ​യി. ലെ​യ്‌​സ് പോ​ലും മ​ങ്ങാ​ത്ത എ​ന്തോ​രം കു​പ്പാ​യ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നോ ഞാ​ന്‍ അ​ല​മാ​ര ഒ​ഴി​വാ​ക്കി ചാ​ക്കി​ലാ​ക്കി​യ​ത്. ഓ​ട്ടോ​യി​ലാ​ണ് വ​രു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ല്‍ ചാ​ക്കോ​ടെ ഇ​ങ്ങ് എ​ടു​ത്താ​ല്‍ മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. നി​ന്റെ മ​ക്ക​ള്‍ക്ക് വേ​ണ്ട​തെ​ടു​ത്തി​ട്ട് ബാ​ക്കി​യു​ണ്ടേ​ല്‍ മ​റ്റു​ള്ളോ​ര്‍ക്കും കൊ​ടു​ക്കാ​ലോ. എ​നി​ക്കാ​ണേ​ല്‍ സ്ഥ​ലോം ഒ​ഴി​വാ​യി​ക്കി​ട്ടും. തു​ണി​ക​ള് ക​ണ്ടാ​ല്‍ അ​പ്പോ​ള്‍ എ​ലി വ​ന്ന് പെ​റ്റു​കൂ​ട്ടും.’’

‘‘നി​ങ്ങ എ​ന്റെ മോ​ക്കൊ​രു പു​തി​യ​ത് മേ​ടി​ച്ചു​കൊ​ട്.’’

അ​ശോ​ക​ന്‍ അ​തു പ​റ​യു​മെ​ന്ന് ഞാ​ന്‍ സ്വ​പ്‌​നേ​പി ക​രു​തീ​ല്ല. ഞാ​നെ​ന്തോ അ​വ​ന്റെ അ​ഭി​മാ​ന​ത്തെ തൊ​ട്ട​പോ​ലെ​യാ​ണ് അ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. അ​വ​നി​പ്പോ മ​ട​ക്കി​ക്കു​ത്തി ന​ട​ക്കു​ന്ന കൈ​ലി ആ​രു​ടേ​താ​ണെ​ന്ന് അ​വ​നോ​ര്‍മ കാ​ണി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കും, കൈ​ലി​മു​ണ്ടി​ന്റെ​യ​റ്റം ചാ​ച്ച​ന്‍ ച​വി​ട്ടി​ക്കീ​റി നാ​ശ​മാ​ക്കി​യ​പ്പോ​ള്‍ മേ​ലി​ല്‍ ഉ​ടു​ക്ക​രു​തെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ഞാ​ന്‍ അ​ടു​ക്ക​ള​യു​ടെ ബ​ര്‍ത്തി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞ സാ​ധ​ന​മാ​ണ്. ഇ​വ​ന്റെ ദേ​വി അ​ന്നെ​നി​ക്ക് വ​ല്യ സ​ഹാ​യ​മാ​യി​ര്ന്ന്. പാ​വം ഒ​ടി​ഞ്ഞു​കി​ട​പ്പാ​യി​പ്പോ​യി. അ​വ​ളൊ​രി​ക്ക​ല്‍ ബ​ര്‍ത്തെ​ല്ലാം അ​ടി​ച്ചു​തു​ട​യ്ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ക​യ്യി​ല്‍ത്ത​ട​ഞ്ഞ് എ​ന്നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു​ മേ​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​താ​ണ്. അ​തും ഉ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​ന്റെ മോ​ള്‍ക്ക് പു​തി​യ​ത് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഞാ​നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​ന്‍ പോ​കു​ന്നി​ല്ലേ.

ക​യ​റ്റം പ​കു​തി​യാ​യ സ്ഥി​തി​ക്ക് അ​തും​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​നോ​ട് കോ​ര്‍ക്കാ​ന്‍ പോ​കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ന​ല്ല​ത്. ഇ​നി​യി​പ്പോ ഇ​ത്ര​ട​മെ​ത്തി​യ സ്ഥി​തി​ക്ക് ദേ​വി​യെ ഒ​ന്നു ക​യ​റി​ക്ക​ണ്ട് ര​ണ്ട് വാ​ക്ക് പ​റ​യാ​തെ​ങ്ങ​നെ​യാ. ഒ​രു പാ​ക്ക​റ്റ് ബ്ര​ഡ്‌​പോ​ലും വാ​ങ്ങി​യ​തു​മി​ല്ല. അ​വ​ള്‍ക്കെ​ന്നെ വ​ല്യ കാ​ര്യ​മാ​ണ്. ര​ണ്ടെ​ണ്ണം അ​വ​ളെ​ടു​ത്താ​ലും വ​വ്വാ​ലൂ​മ്പി​യി​ട്ട അ​ട​ക്ക​ക​ള്‍ ഒ​റ്റ​യെ​ണ്ണ​മി​ല്ലാ​തെ തോ​ട്ട​ത്തി​ല്‍നി​ന്നും പെ​റു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​ത്ത​രും പാ​വം. ര​ണ്ടേ ര​ണ്ടെ​ണ്ണ​മേ അ​വ​ളെ​ടു​ക്ക​ത്തൂ​ള്ളൂ. അ​വ​ള് വ​രാ​താ​യ​തി​ല്‍പ്പി​ന്നെ ക​വു​ങ്ങി​ന്‍ തോ​ട്ട​ത്തി​ല്‍ എ​ന്തോ​രം തൈ​ക​ളാ​ണ് മു​ള​ച്ചു​പൊ​ന്തി​യ​ത്.

കു​ത്ത​നെ ക​യ​റി എ​ന്റെ മു​ട്ടു​ക​ള്‍ ര​ണ്ടും വി​റ​യ്ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി. ഇ​ന്നി​നി എ​ന്നെ​ക്കൊ​ണ്ട് ഒ​രു ഉ​പ​കാ​ര​വും ആ​ര്‍ക്കും കി​ട്ടൂ​ല. എ​നി​ക്കി​ങ്ങ​നെ ക​യ​റാ​നൊ​ന്നും മേ​ല. ഇ​ത്രേം ന​ര​കം ഇ​ന്നേ​വ​രെ എ​നി​ക്ക് വ​ന്നു​പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലും വേ​ണ്ടി​ല്ല, ദേ​വി​യെ വ​ന്നു​ ക​ണ്ടു എ​ന്നാ​യ​ല്ലോ. ഒ​രു പാ​ക്ക​റ്റ് ബി​സ്‌​ക​റ്റെ​ങ്കി​ലും ക​രു​തി​യി​ല്ല. നി​ന​ക്കി​ഷ്ട​മു​ള്ള​ത് വാ​ങ്ങി​ത്തി​ന്നോ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ഒ​രു ഇ​രു​പ​ത്ത​ഞ്ച് രൂ​പ​യെ​ങ്കി​ലും കൊ​ടു​ക്കാ​തെ​ങ്ങ​നെ​യാ... അ​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ഇ​തി​ന് മെ​ന​ക്കെ​ട​ണ്ടാ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് പി​ള്ളേ​ര് ചാ​ടി​ക്ക​ടി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു മെ​ച്ചം.

ത​മ്പു​രാ​നെ! ദേ​വി​യാ​കെ അ​രി​വാ​ള് പോ​ലെ വ​ള​ഞ്ഞു​പോ​യ​ല്ലോ. കോ​ലാ​യി​ല്‍ ത​ണു​ത്ത​ കാ​റ്റും പ​റ്റി എ​ന്തൊ​രു കി​ട​പ്പാ​ണ്. ക​ണ്ട് സ​ഹി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല.

‘‘അ​ല്ല​ശോ​കാ, നി​യ്യ് ദേ​വീ​നെ ഡോ​ക്ട​റെ കാ​ണി​ക്കാ​റി​ല്ലേ? ഇ​വ​ളെ​ല്ലാം കൂ​ടി എ​ന്താ​യി​പ്പോ​യി! അ​ശോ​കാ, നി​ന്റെ മ​ക്ക​ള്‍ക്ക് ത​ള്ള​യു​ണ്ടാ​വി​ല്ലാ​ട്ടോ, നാ​ളേ​ക്ക് അ​വ​ര്‍ക്ക് ഒ​രു ത​ള്ള​യെ​ക്കൊ​ണ്ട് എ​ന്തെ​ല്ലാം ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​താ​ണ്. നീ ​ന​ല്ല ആ​ശു​പ​ത്രീ​ല്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ. പി​ടി​യൂ​രി​യ അ​രി​വാ​ള് ക​ണ​ക്ക​ല്ലേ കി​ട​പ്പ്. ദേ​വി​യേ, ഇ​ത് ഞാ​നാ​ടീ, മോ​ളി​യ​മ്മ. ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ ആ​യി​പ്പോ​യ​ത് നീ​യെ​ന്താ എ​ന്നെ​യൊ​ന്ന് വി​ളി​ച്ച് പ​റ​യാ​ഞ്ഞ​ത്. നെ​ന​ക്കീ പെ​ങ്കൊ​ച്ചി​നെ ഒ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചാ​ല്‍പ്പോ​രാ​യി​രു​ന്നോ? ഞാ​നൊ​ക്കെ നി​ന​ക്ക് അ​ത്ര​യേ ഉ​ള്ളോ?’’

പി​ള്ളാ​രെ​ങ്ങാ​ന്‍ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ല്‍ അ​മ്മ​ച്ചി സീ​നാ​ക്കു​ന്നെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് ട്രോ​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാ​ന്‍  പ​ക്ഷേ ആ​ത്മാ​ര്‍ഥ​മാ​യി​ട്ടാ​ണേ അ​വ​ളോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ഇ​തൊ​രു വ​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ​യാ​യി​പ്പോ​യി. എ​നി​ക്ക് അ​വ​ളു​ടെ മ​ക്ക​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് നോ​ക്കാ​നാ​വു​ന്നി​ല്ല. നാ​ലെ​ണ്ണ​മെ​ങ്ങാ​നു​മു​ണ്ട്. കീ​രി​ക​ള് മൂ​ട്ടി​ല്‍പ്പി​ടി​ച്ച് ന​ട​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ ഒ​ന്നി​നു​പി​റ​കെ ഒ​ന്നാ​യി നി​ല്‍ക്കു​ന്നു.

അ​ശോ​കാ...,

ഉം...

​അ​വ​ന്റെ​യൊ​രു മൂ​ള​ല്‍. അ​വ​ന്റെ മൂ​ങ്ങ​ത്ത​രം​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ഇ​വ​ളി​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​പ്പോ​യ​ത്.

‘‘നി​യ്യി​വ​ളെ ആ​ശു​പ​ത്രീ​ല്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി​ല്ലേ?’’

‘‘അ​വ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങാ​ന്‍ പ​റ്റു​കേ​ല. ഇ​റ​ങ്ങി​യാ​ല്‍ ക​യ​റാ​ന്‍ പ​റ്റു​കേ​ല. വി​വ​രം പ​റ​ഞ്ഞാ​ല്‍ ആ​ശ മ​രു​ന്ന് കൊ​ണ്ടു​ത്ത​രും.’’

‘‘അ​തും നേ​രാ​ണ്. അ​ല്ല​ശോ​കാ, അ​രി​വാ​ളു​പോ​ലാ​യ​തി​നേം​കൊ​ണ്ട് ഈ ​മ​ല​മൂ​ട്ടി​ല്‍ത്ത​ന്നെ നീ ​കു​ടി​കെ​ട്ടി​പ്പാ​ര്‍ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തി​നാ​ന്ന്. നി​ന​ക്ക് റോ​ഡ് സൈ​ഡി​ല്‍ ഒ​ര​ഞ്ച് സെ​ന്റ് വാ​ങ്ങി​യി​ട്ട് പ​ഞ്ചാ​യ​ത്തി​ല് അ​പേ​ക്ഷ കൊ​ടു​ത്താ​ല്‍ വീ​ട് പാ​സ്സാ​ക്കി​ത്ത​രൂ​ലേ. അ​ശോ​കാ, കു​റ​ച്ചൊ​ക്കെ നെ​ന​ക്കും ചി​ന്ത വേ​ണം.’’

അ​ശോ​ക​നെ​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ നോ​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടോ. അ​വ​നൊ​ന്നും ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രു ചി​ന്ത​യു​മി​ല്ലെ​ന്നേ.

‘‘ഇ​തു​പോ​ലെ പ​ത്തി​രു​നൂ​റാ​ള്ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ക്ക് കു​റേ പ​റ​മ്പി​ല്ലേ, ഈ ​മ​ല നി​ങ്ങ​ള്‍ക്ക് ത​രാം. റോ​ഡ് സൈ​ഡി​ല്‍ അ​ഞ്ച് സെ​ന്റ് വീ​തം ത​രു​ന്നോ?’’

അ​മ്പ​മ്പോ! ഇ​വ​നൊ​ക്കെ വ​ര്‍ത്ത​മാ​നം പ​റ​യാ​ന്‍ പ​ഠി​ച്ചു​കേ​ട്ടോ. ചാ​ച്ച​നെ​ങ്ങാ​നും കേ​ട്ടാ​ല്‍.

അ​ശോ​കാ, ആ ​മ​ക്ക​ള് വ​ല്ലോ ക​ഴി​ച്ച​താ​ന്നോ?

അ​ശോ​ക​ന്‍ എ​ന്നെ​യൊ​ന്ന് നോ​ക്കി. നി​ങ്ങ​ള് അ​ടു​ക്ക​ളേ​ല്‍ ക​യ​റി വ​ല്ല​തും ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്ക് എ​ന്ന മ​ട്ടി​ലാ​യി​രി​ക്കും. ഇ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്തേ​ലും ക​ണ്ടു​പോ​യാ​ല്‍ ഞാ​നി​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ ചോ​ദി​ച്ചു​പോ​കും. എ​ന്റെ പി​ള്ളാ​ര് ഇ​തും പ​റ​ഞ്ഞ് എ​ന്നോ​ട് എ​പ്പോ​ഴും മു​ട്ട​ന്‍ വ​ഴ​ക്കാ​ണ്. വേ​ണ്ടാ​ത്ത കാ​ര്യ​മൊ​ക്കെ എ​ന്തി​നാ​ണ് ചോ​ദി​ക്കാ​ന്‍ പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ്. ദേ​വി കി​ട​ക്കു​ന്ന പാ​യ​യു​ടെ കോ​ലം ക​ണ്ടാ​ല്‍... മി​ണ്ട​ണ്ട. കൊ​ച്ചി​ന്റെ കാ​ന​ഡാ​പ്പോ​ക്ക് മാ​ത്രം ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ന​ല്ല​ത്.

അ​മ്മ​ച്ചി കി​ട​ന്ന കോ​സ​ടി അ​വി​ടെ വി​റ​കു​പു​രേ​ല്‍ ക​യ​റ് കെ​ട്ടി തൂ​ക്കി​യി​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്. മ​രി​ച്ച​പ്പോ​ള്‍ അ​മ്മ​ച്ചി കി​ട​ന്ന​തും പു​ത​ച്ച​തും ഇ​ട്ട​തും ഉ​ടു​ത്ത​തു​മെ​ല്ലാം ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​ന്‍ പി​ള്ളേ​ര് പ​റ​ഞ്ഞ​ത് അ​തു​പോ​ലെ ഞാ​ന്‍ കേ​ട്ട​താ​ണ്. പ​ക്ഷേ, കോ​സ​ടി മ​രി​ക്കു​ന്നേ​ന് ഒ​രാ​ഴ്ച മു​മ്പ് വാ​ങ്ങി​യ​താ​ണ്. പു​തി​യ​ത്. സ്റ്റി​ക്ക​റ് പോ​യി​ട്ടി​ല്ല. പ​ക്ഷേ അ​ശോ​ക​നോ​ട് ചോ​ദി​ക്കാ​നെ​നി​ക്ക് പേ​ടി​യാ​ന്നേ. ദേ​വി വീ​ട്ടി​ല്‍ വ​രു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നേ​ല്‍ കോ​സ​ടി​യും അ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ വി​രി​പ്പു​മെ​ല്ലാം അ​വ​ള​ങ്ങ് ചോ​ദി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി​ച്ചേ​നെ. ചോ​ദി​ച്ച് വെ​റു​തെ ഞാ​ന്‍ നാ​റു​ന്ന​തെ​ന്തി​ന്. എ​ങ്ങ​നേ​ലും കെ​ട​ക്ക​ട്ടെ. എ​നി​ക്കെ​ന്റെ കാ​ര്യോം സാ​ധി​ച്ച്...

‘‘അ​ശോ​കാ, രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ പൂ​ട്ടി​പ്പോ​കു​മേ...’’

ഉ​മ്മ​റ​ത്തും കോ​ല​ായി​ലും നി​ല്‍ക്കു​ന്ന അ​വ​ന്റെ മ​ക്ക​ള്‍ മി​ണ്ടാ​തെ എ​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ മ​ക്ക​ളൊ​ക്കെ ഇ​ങ്ങ​നെ​ത്ത​ന്നെ​യാ. വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ഒ​രാ​ള്‍ വ​ന്നു​ക​യ​റി​യാ​ല്‍ ഒ​ര​ക്ഷ​രം മി​ണ്ടൂ​ല. ക​യ​റി ഇ​രി​ക്കാ​ന്‍പോ​ലും പ​റ​യി​ല്ല. വ​ന്ന​ത് ആ​രാ​ണ് എ​ന്ന​റി​യു​ക പോ​ലും വേ​ണ്ട. അ​വി​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ സ്ഥി​തി​യും ഇ​തു​ത​ന്നെ. ആ​രെ​യും മൈ​ന്‍ഡ് ചെ​യ്യൂ​ല.

‘‘ദേ​വി​യേ, ഞാ​ന്‍ ഇ​ങ്ങോ​ട്ട് ക​യ​റി​വ​രേ​ണ്ടി വ​രു​മെ​ന്ന് ക​രു​തി​യി​ല്ല. ഒ​ന്നും കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ന്‍ പ​റ്റി​യി​ല്ല. ഞാ​ന്‍ ഒ​രുദി​വ​സം സാ​വി​ത്രീ​ടെ കൂ​ടെ വ​രാം കേ​ട്ടോ. അ​വ​ള്‍ ന​മ്മു​ടെ വീ​ടി​ന​ടു​ത്ത​ല്ലേ താ​മ​സം. എ​ടീ, നീ ​വ​രാ​ത്ത​തി​ല്‍പ്പി​ന്നെ ഒ​രു ചാ​ക്ക് അ​ട​ക്ക​യോ​ളം വീ​ണു​ മു​ള​ച്ചു. കാ​ടി​വെ​ള്ളം ചൂ​ടാ​ക്കു​ന്ന പാ​ത്ര​മെ​ല്ലാം ക​രി​പി​ടി​ച്ച് അ​ങ്ങ​ന്നെ​ കി​ട​പ്പാ​ണ്. നി​ന​ക്ക് ന​ല്ല വൃ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ന്ന് ചാ​ച്ച​ന്‍ ഇ​ന്നു​കൂ​ടി കാ​ടി​പ്പാ​ത്രം നോ​ക്കി പ​റ​ഞ്ഞ​തേ​യു​ള്ളൂ. മോ​ളെ, നി​ന​ക്ക് വേ​ഗം ഭേ​ദ​മാ​വൂ​ടി.’’

ഞാ​നി​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​വ​ളൊ​ന്നും മി​ണ്ടീ​ല്ല. ആ​വു​ന്നു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലും എ​നി​ക്ക് സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി. ഇ​ങ്ങ​നാ​ണേ​ലും അ​വ​ളെ ഒ​ന്നു കാ​ണാ​ന്‍ പ​റ്റി​യ​ല്ലോ. അ​ശോ​ക​ന്‍ പു​റ​പ്പെ​ട്ടി​റ​ങ്ങി ന​ട​ന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. അ​വ​ന്റെ പി​ന്നാ​ലെ പോ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ല്‍ ഈ ​മ​ല ക​യ​റി​യ​ത് വെ​റു​തേ​യാ​വും. പി​ള്ളാ​ര് ട്രോ​ളും. ക​യ​റ്റം പോ​ലെ​ത്ത​ന്നെ ഇ​റ​ക്ക​വും ഒ​രു ന​ര​കം​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. കാ​ലി​ന്റെ മീ​മ്പ​ള്ള​യി​ല്‍ ക​യ​റി​ട്ട് പി​റ​കോ​ട്ട് വ​ലി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ.

അ​ശോ​കാ, നീ​യ​വ​ളെ ന​ല്ല ഡോ​ക്ട​റെ കാ​ണി​ക്ക്. അ​വ​ള് ച​ത്തു​പോ​കു​മേ, നി​ന്റെ പി​ള്ളാ​ര്‍ക്ക് ത​ള്ള​യി​ല്ലാ​താ​വു​മേ എ​ന്നൊ​ക്കെ പ​റ​യാ​നാ​ഞ്ഞ​താ​ണ് ഞാ​ന്‍.

അ​ശോ​കാ, ക​ഴി​ഞ്ഞ മാ​സം നീ ​കാ​ര്‍ഡ് ലി​ല്ലി​ച്ചേ​ച്ചി​ക്ക് കൊ​ടു​ത്ത​ല്ലേ? ഞാ​ന​ല്ലേ സ്ഥി​രം ചോ​ദി​ക്കാ​റ്.

‘‘മ​ത്താ​യി സാ​റി​ന്റ മ​ക​ന്റെ ക​ല്യാ​ണ​ത്തി​ന് ക​ണ്ടി​ട്ട് മി​ണ്ടാ​തെ നി​ന്നി​ല്ലേ. ലി​ല്ലി​ച്ചേ​ച്ചി വ​ന്ന് മി​ണ്ടി.’’

‘‘അ​ശോ​കാ, ഞാ​ന്‍ നി​ന്നെ ക​ണ്ട​തും ചി​രി​ച്ചി​ല്ലേ, പി​ന്നെ ഞാ​ന്‍ മ​ധു​രം​വെ​പ്പി​ന്റെ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​പ്പോ​യി​ല്ലേ. നീ ​അ​ന്ന് ക​ഴി​ച്ചി​ട്ട​ല്ലേ പോ​യ​ത്...’’

‘‘ലി​ല്ലി​ച്ചേ​ച്ചി ക​ഴി​ക്കാ​നി​രു​ത്തി. അ​വ​ര് ചോ​ദി​ച്ചാ​ല്‍ ഇ​നി​യും കൊ​ടു​ക്കും.’’

ലി​ല്ലി ഇ​തി​പ്പോ മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ കാ​ര്‍ഡാ​ണ് വ​ശ​ത്താ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​വ​ള്‍ക്ക് ഒ​ടു​ക്ക​ത്തെ ആ​ര്‍ത്തി​യാ​ണ്.

‘‘നി​ങ്ങ​ള് പകു​തി​യെ​ടു​ത്താ​ല്‍ മ​തീ​ട്ടോ, പ​കു​തി ഞാ​ന്‍ വെ​റൊ​രാ​ള്‍ക്ക് കൊ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്.’’ അ​ങ്ങാ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ഞ്ഞ​തും അ​ശോ​ക​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കേ​ട്ട് ഞാ​ന്‍ ഞെ​ട്ടി.

‘‘പ​കു​തി​കൊ​ണ്ട് എ​ന്തു​ണ്ട പി​ടി​ക്കാ​നാ​ണ് അ​ശോ​കാ, പി​ള്ളാ​ര് എ​ന്ത് വി​ചാ​രി​ക്കും...’’

ഇ​ത് അ​വ​ന്റെ അ​ട​വാ​ണേ. ഞാ​ന്‍ അ​മ്പ​തേ കൊ​ടു​ക്കാ​ന്‍ പോ​കു​ന്നു​ള്ളൂ എ​ന്ന് അ​വ​ന​റി​യാം. അ​ത് ഇ​ര​ട്ടി​യാ​ക്കാ​നു​ള്ള വി​ദ്യ​യാ​ണ്. ഇ​ര​ട്ടി കൊ​ടു​ത്ത് അ​വ​ന്റെ കാ​ല് പി​ടി​ക്കേ​ണ്ട വ​ല്ല ആ​വ​ശ്യോ​മു​ണ്ടോ. അ​വ​ന്‍ എ​ന്താ​ന്ന് വെ​ച്ചാ​ല്‍ ചെ​യ്യ​ട്ടെ. ഞാ​ന്‍ അ​മ്പ​തേ കൊ​ടു​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. ഇ​വ​ന്‍ മാ​ത്ര​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല ലോ​ക​ത്തു​ള്ള​ത്. വേ​റേം കാ​ര്‍ഡ് കി​ട്ടാ​ന്‍ അ​ത്ര പ​ണി​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല. അ​വ​നെ​ന്തേ​ലും കാ​ട്ട​ട്ടെ.

കീ​ശ​യി​ല്‍നി​ന്നും റേ​ഷ​ന്‍കാ​ര്‍ഡെ​ടു​ത്ത് അ​വ​ന്‍ രാ​ജേ​ട്ട​ന് കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും നോ​ക്കി ഞാ​ന്‍ നി​ന്നു. ഇ​തൊ​ന്നു​ വേ​ഗ​മാ​ക്കി​യി​ട്ട് വേ​ണം കൊ​ച്ചി​ന് കാ​ന​ഡാ​യി​ല്‍ പോ​കു​മ്പോ​ള്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​കേ​ണ്ട ഡ്ര​സു​ക​ള്‍ വാ​ങ്ങി​ക്കാ​മ്പോ​കാ​ന്‍. എ​ല്ലാം ബ്രാ​ന്‍ഡ​ഡ് ത​ന്നെ വേ​ണം. കാ​ന​ഡാ​യി​ല്‍ എ​ല്ലാ​വ​രും ബ്രാ​ന്‍ഡു​ക​ള്‍ മാ​ത്രം ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ എ​ന്റെ കൊ​ച്ച് മാ​ത്രം അ​ങ്ങ​നെ ചെ​റു​താ​യി​പ്പോ​കാ​മ്പാ​ടി​ല്ല.

വി​ര​ല​ട​യാ​ളം കൊ​ടു​ത്ത് മാ​റി​നി​ന്ന അ​വ​നെ ഞാ​ന്‍ അ​വ​നെ ദീ​ന​ത​യോ​ടെ നോ​ക്കി.

‘‘അ​ശോ​കാ, പ​കു​തി​യാ​ന്നോ...’’

അ​വ​നൊ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല.

‘‘രാ​ജേ​ട്ടാ, മു​ഴു​വ​നും എ​ടു​ത്തോ.’’ ഞാ​ന​ങ്ങ് പ​റ​ഞ്ഞു. ഇ​നി​യ​വ​ന്‍ കാ​ര്‍ഡ് ത​ന്നി​ല്ലേ​ല്‍ വേ​ണ്ട. പ​ക്ഷേ, ഇ​ത് മു​ഴു​വ​നും ഞാ​ന്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​കും. മ​ല ക​യ​റി​യി​റ​ങ്ങി​യ​ത് ഓ​ര്‍ക്കു​മ്പോ​ള്‍ എ​നി​ക്ക് സ​ഹി​ക്കാ​നാ​വു​ന്നി​ല്ല.

രാ​ജേ​ട്ട​ന്‍ പാ​വം. അ​യാ​ളൊ​രു ന​ല്ല മ​നു​ഷ്യ​നാ​ണ്.

തി​രി​കെ കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ കാ​ര്‍ഡി​ല്‍ ഞാ​ന്‍ നൂ​റ് ത​ന്നെ വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. അ​വ​ന്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി മോ​ന്ത​ട്ടെ. ആ ​നൂ​റ് കൊ​ണ്ട് അ​വ​ന​ങ്ങ് ന​ന്നാ​വു​മെ​ങ്കി​ല്‍ ആ​വ​ട്ടെ!

♦

* വി​​ള​​വെ​​ടു​​പ്പ് ക​​ഴി​​ഞ്ഞാ​​ല്‍ കാ​​പ്പി​​ച്ചെ​​ടി വൃ​​ത്തി​​യാ​​ക്കു​​ന്ന ജോ​​ലി

* * ആ​ശാ​വ​ര്‍ക്ക​ര്‍