Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

പന്തിന്മേൽ ആണ്ടവൻ കള്ളൻ

പന്തിന്മേൽ ആണ്ടവൻ കള്ളൻ
cancel

ജ​യി​ലി​ലെ തു​രു​മ്പെ​ടു​ത്ത മേ​ശ​ക്കാ​ലു​ക​ള്‍ ആ​ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. ‘‘ഇ​യ്യ​ല്ലാ​ണ്ടെ ആ​രേ​ലും ലോ​ക​ക​പ്പ് ടൈ​മി​ല് രാ​ത്രി ക​ക്കാ​ന്‍ പോ​വ്വോ..? അ​തും മ്മ്‌​ടെ മ​ല​പ്പൊ​റ​ത്ത്! ഇ​ന്ന​ലെ പെ​റ്റി​ട്ട കു​ട്ടീം കൂ​ടി ഇ​ണീ​ച്ചി​ര്ന്ന് ക​ളി കാ​ണ​ണ് ണ്ടാ​വും.’’ കേ​ട്ട​തു മു​ഴു​വ​ന്‍ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നു​ള്ള മ​ല​യാ​ളം അ​ന്ന​യാ​ള്‍ക്ക് വ​ശ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ടും ചൂ​ളി. താ​ന്‍ ക​ള്ള​ന​ല്ല. സ​ര്‍ക്കാ​ര്‍ ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ ചാ​റ്റ​ല്‍ ന​ന​ച്ച വ​രാ​ന്ത​യി​ലി​രു​ന്ന് ഒ​രു​പാ​ട് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ട്ടാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്ത​ത്. അ​യ്യ​നാ​ര്‍...

Your Subscription Supports Independent Journalism

View Plans

​യി​ലി​ലെ തു​രു​മ്പെ​ടു​ത്ത മേ​ശ​ക്കാ​ലു​ക​ള്‍ ആ​ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു.

‘‘ഇ​യ്യ​ല്ലാ​ണ്ടെ ആ​രേ​ലും ലോ​ക​ക​പ്പ് ടൈ​മി​ല് രാ​ത്രി ക​ക്കാ​ന്‍ പോ​വ്വോ..? അ​തും മ്മ്‌​ടെ മ​ല​പ്പൊ​റ​ത്ത്! ഇ​ന്ന​ലെ പെ​റ്റി​ട്ട കു​ട്ടീം കൂ​ടി ഇ​ണീ​ച്ചി​ര്ന്ന് ക​ളി കാ​ണ​ണ് ണ്ടാ​വും.’’

കേ​ട്ട​തു മു​ഴു​വ​ന്‍ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നു​ള്ള മ​ല​യാ​ളം അ​ന്ന​യാ​ള്‍ക്ക് വ​ശ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ടും ചൂ​ളി. താ​ന്‍ ക​ള്ള​ന​ല്ല. സ​ര്‍ക്കാ​ര്‍ ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ ചാ​റ്റ​ല്‍ ന​ന​ച്ച വ​രാ​ന്ത​യി​ലി​രു​ന്ന് ഒ​രു​പാ​ട് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ട്ടാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്ത​ത്. അ​യ്യ​നാ​ര്‍ കോ​വി​ലി​ന​ടു​ത്തൂ​ടെ നൂ​ണ്ടി​റ​ങ്ങി വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്ന ഓ​ര്‍മ​പോ​ലു​മി​ല്ല. എ​ട്ടാം വ​യ​സ്സി​ല്‍ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ​താ​ണ്. ചൂ​ല് വി​റ്റു​ന​ട​ന്ന അ​മ്മ​യെ തീ​വ​ണ്ടി ത​ട്ടി​യ​പ്പോ​ള്‍ ത​നി​ച്ചാ​യി. റെ​യി​ല്‍വേ സ്റ്റേ​ഷ​ന​ടു​ത്തു​ള്ള ചാ​യ​ക്ക​ട​യി​ല്‍ കു​റേ​ക്കാ​ലം നി​ന്നു. റോ​ഡു​പ​ണി ക​ട കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​പ്പോ​ള്‍ റോ​ഡു​പ​ണി​ക്കാ​രു​ടെ കൂ​ടെ​യാ​യി. കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​രു​ത്ത​ന്റെ അ​നി​യ​ത്തി​യെ കെ​ട്ടി.

നാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി​യ അ​ളി​യ​ന്‍ ര​ണ്ടാ​ഴ്ച​ മു​മ്പ് കാ​ണാ​ന്‍ വ​ന്നി​രു​ന്നു. അ​രി​മു​റു​ക്കും മീ​നാ​ക്ഷി കോ​വി​ലി​ലെ പ്ര​സാ​ദ​വും കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. അ​ളി​യ​നി​പ്പോ​ള്‍ പ​ണി​ക്കു പോ​വാ​റി​ല്ല. ശി​വ​ഗം​ഗ​യി​ലെ തി​രു​ട്ടു​ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലാ​ണ് താ​മ​സം. ആ​ണ്ട​വ​നെ​യും അ​ങ്ങോ​ട്ട് ക്ഷ​ണി​ച്ചു. കൂ​ടു​ത​ല്‍ ആ​ളു​ള്ള വ​ലി​യ ടീ​മി​ന് കൂ​ടു​ത​ല്‍ മു​ത​ല് കി​ട്ടും. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ പോ​യി​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ലും വ​രി​ല്ലെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു. പ​ത്തു നാ​ള്‍ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​തി​നു​മു​മ്പ് ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ക​ള്ള​നാ​യി. മോ​ള്‍ ഉ​റ​ക്കം പി​ടി​ച്ച​ശേ​ഷ​മാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ ഇ​റ​ങ്ങി​യ​ത്. പേ​പ്പ​ര്‍ വി​രി​ച്ച നി​ല​ത്ത് തൊ​ട്ട​ടു​ത്താ​യി വ​ള്ളി ഉ​റ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ള്‍ ഉ​ണ​ര്‍ത്തി​യി​ല്ല. ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ മു​ന്നി​ല്‍നി​ന്ന് ബ​സ് കി​ട്ടി. കീ​ശ​യി​ല്‍ 70 രൂ​പ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 35 രൂ​പ​ക്ക് പോ​കാ​വു​ന്ന ദൂ​ര​ത്തി​ല്‍ ബ​സ് ക​യ​റാ​മെ​ന്നു വെ​ച്ചു. അ​വ​ര്‍ എ​ണീ​ക്കും മു​ന്നേ തി​രി​ച്ചെ​ത്ത​ണം. ബാ​ക്കി മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ച് അ​തി​ന്...

ആ​ളി​ല്ലാ​ത്ത ബ​സി​ന്റെ ബാ​ക്ക്സീ​റ്റി​ലി​രു​ന്ന് എ​ന്തൊ​ക്കെ ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലു​റ​പ്പി​ച്ചു. വാ​ര്‍പ്പു​പ​ണി​ക്കു പോ​യി പ​രി​ച​യ​മു​ണ്ട്. വെ​ളി​ച്ച​മി​ല്ലാ​ത്ത, ഒ​ച്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത വീ​ടി​ന്റെ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റ​ണം. ഓ​ടി​ട്ട ത​റ​വാ​ട് വീ​ടാ​ണെ​ങ്കി​ല്‍ സൗ​ക​ര്യം. ഏ​തെ​ങ്കി​ലും വാ​തി​ല്‍ തു​റ​ന്നു കി​ട​ക്കു​മാ​യി​രി​ക്കും. അ​ക​ത്തു നി​ന്ന​ട​ച്ച വാ​തി​ല്‍ വ​ല്ല​വി​ധ​വും തു​റ​ന്നു​കി​ട്ടി​യാ​ല്‍ മ​തി... എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ക​യ​റി​പ്പ​റ്റി​യാ​ല്‍ മെ​ല്ലെ അ​ല​മാ​ര​ക​ള്‍ തു​റ​ക്ക​ണം. പ​ണ​മോ സ്വ​ര്‍ണ​മോ കാ​ണാ​തി​രി​ക്കി​ല്ല. ബ​സ് കു​ഴി​ക​ള്‍ ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​യി​ട്ടും ന​ട്ടെ​ല്ല് വി​റ​ച്ചു. വ​ണ്ടി നി​ര്‍ത്തി മ​ണി​യ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ക​ണ്ട​ക്ട​ര്‍ക്ക് വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ചി​രി.

ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ അ​രി​കു പ​റ്റി ന​ട​ന്നു. റോ​ഡ് സൈ​ഡി​ല്‍ വീ​ടു​ക​ളി​ല്ല. ഇ​ട​വ​ഴി പി​ടി​ച്ചു. തെ​രു​വു​വി​ള​ക്ക് എ​ത്താ​ത്ത ദൂ​ര​ത്തി​ല്‍ ഓ​ടി​ട്ട വീ​ട്. ഗെ​യി​റ്റി​നുള്ളി​ലൂ​ടെ കു​റ​ച്ചു​നേ​രം നോ​ക്കി​നി​ന്നു. പ​ട്ടി ഇ​ല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പു വ​രു​ത്തി. ഇ​നി ക​യ​റാം. മു​ണ്ടു ക​യ​റ്റി​ക്കെ​ട്ടി മ​തി​ലി​ല്‍ പി​ടി​ച്ചു ക​യ​റി. ശ്വാ​സം ഉ​ള്ളി​ലെ​വി​ടെ​യോ കു​ടു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നു. വീ​ടി​നു​ള്ളി​ല്‍ അ​ന​ക്ക​മൊ​ന്നും കാ​ണാ​നി​ല്ല. ഇ​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ള്‍ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ വ​ട്ട ക്ലോ​ക്കി​ൽ രാ​ത്രി ര​ണ്ടു മ​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​പ്പോ​ള്‍ ര​ണ്ടേ മു​ക്കാ​ല്‍, മൂ​ന്നാ​യി​ക്കാ​ണും. സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ള്‍ ക​ണ്‍പീ​ലി​ക​ള്‍ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ നു​ഴ​ഞ്ഞു​കേ​റു​ന്ന നേ​രം. സൗ​ക​ര്യ​ത്തി​നു വ​ള​ഞ്ഞു​നി​ന്നി​രു​ന്ന മാ​വി​ന്റെ കൊ​മ്പി​ല്‍ ഭാ​രം കൊ​ടു​ത്ത് അ​യാ​ള്‍ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി. ചെ​റി​യ ശ​ബ്ദം ഉ​ണ്ടാ​യി. പ​ക്ഷേ, ജ​നാ​ല​ക​ള്‍ തു​റ​ന്നി​ല്ല. നി​ലാ​വെ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ കൂ​ട്ടു​കി​ട്ടി​യ​പ്പോ​ള്‍ അ​യാ​ള്‍ ഓ​ടി​ള​ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി. ആ​ളി​ല്ലാ​ത്ത മു​റി​യാ​ണ് താ​ഴെ. കു​റേ​ക്കാ​ലം പ​ണി​യെ​ടു​ത്ത ത​ഴ​ക്ക​ത്തോ​ടെ അ​യാ​ള്‍ ഊ​ര്‍ന്നു താ​ഴേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.


അ​യാ​ളു​ടെ വ​ല​തു കാ​ലി​ന്റെ പെ​രു​വി​ര​ല്‍ നി​ല​ത്തൂ​ന്നി​യ​തും അ​ലാ​റ​മ​ടി​ച്ച​തും ഒ​ന്നി​ച്ച്. വെ​പ്രാ​ള​ത്തി​ല്‍ തി​രി​ച്ചു​കേ​റാ​ന്‍ പ​റ്റി​യി​ല്ല. അ​ടു​ത്ത വീ​ടു​ക​ളി​ല്‍നി​ന്നും അ​ലാ​റം കേ​ട്ടു. വ​ഴി​യി​ല്‍ വെ​ട്ടം വി​രി​ഞ്ഞു. ഗോ​വ​ണി​യി​റ​ങ്ങി​യ​തും വാ​തി​ല്‍പ്പി​ടി​യി​ല്‍ വി​ര​ല്‍തൊ​ട്ട​തും മു​ത​ലി​ങ്ങോ​ട്ട് ആ​ണ്ട​വ​ന് ഓ​ര്‍മ​ക​ളി​ല്ല. വേ​ദ​നി​ച്ചു. ന​ന്നാ​യി വേ​ദ​നി​ച്ചു. മു​ക​ള്‍നി​ര​യി​ലെ പ​ല്ലി​നു പൊ​ട്ട​ലു​ണ്ടാ​യി. ത​ന്റെ പേ​രി​ല്‍ നാ​ല് കേ​സു​ക​ളു​ണ്ടെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​റി​ഞ്ഞു. ജ​യി​ല്‍ അ​ത്ര മോ​ശ​മാ​യി​ത്തോ​ന്നി​യി​ല്ല. വ​ള്ളി​യേം മോ​ളേം കൂ​ടെ ജ​യി​ലി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍ പെ​രു​സു​ഖ​മാ​യേ​നെ.

മ​ല​യാ​ളം അ​യാ​ള്‍ക്കി​പ്പോ ന​ന്നാ​യി പ​റ​യാ​ന​റി​യാം. വ​ഴി ചോ​ദി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു ബ​സ് പി​ടി​ക്കാ​ന്‍ പ​റ്റി. മ​ഞ്ച എ​ന്ന​ല്ലാ​തെ മ​ഞ്ഞ എ​ന്ന് കൃ​ത്യം പ​റ​ഞ്ഞു ഉ​ടു​പ്പ് വാ​ങ്ങാ​നും പ​റ്റി. ബ​സ്സി​റ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ള്‍ ക​ണ്ട​ക്ട​ര്‍ക്കു സ്റ്റോ​പ്പ് മാ​റി​യെ​ന്നാ​ണ് ആ​ദ്യം തോ​ന്നി​യ​ത്. റോ​ഡു​വ​ക്കി​ല്‍ മ​ര​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ല. പാ​ടം നി​ന്നി​ട​ത്തു മൂ​ന്നു ക​ട​ക​ള്‍. പ​ഴ​യ പോ​സ്റ്റ് ഓ​ഫി​സ് ക​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ആ​ശ്വാ​സ​മാ​യ​ത്. ഇ​നി വീ​ടെ​ത്താ​ന്‍ കു​റ​ച്ച് ന​ട​ക്ക​ണം. റോ​ഡെ​ത്താ​ത്തി​ട​ത്ത് ആ​രും വ​രി​ല്ലെ​ന്ന ധൈ​ര്യ​ത്തി​ലാ​ണ് പാ​ട​ത്തോ​ടു ചേ​ര്‍ന്നു​കി​ട​ന്ന പ​റ​മ്പി​ല്‍ ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ കു​ടി കെ​ട്ടി​യ​ത്. ന​ല്ല മ​ഴ​ക്കാ​ല​ത്ത് മു​റ്റം ച​തു​പ്പാ​വും. ഓ​ടും വെ​ട്ടു​ക​ല്ലും നി​ര​ത്തി വ​ഴി​യൊ​രു​ക്ക​ണം. ഇ​ന്നി​പ്പോ​ള്‍ ടാ​റി​ട്ട പു​ത്ത​ന്‍ റോ​ഡി​ലൂ​ടെ ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ഇ​രു​വ​ശ​വും കൂ​റ്റ​ന്‍ വീ​ടു​ക​ളാ​ണ്. മ​തി​ലി​ന്മേ​ല്‍ ചെ​ടി​ച്ച​ട്ടി​ക​ളും ഇ​രു​മ്പ​ന്‍ അ​ല​ങ്കാ​ര​പ്പ​ണി​ക​ളും. കാ​വി​യി​ട്ട കാ​വ​ല്‍ക്കാ​ര​ന്‍ വാ​തി​ല്‍ക്ക​ല്‍ ഉ​റ​ങ്ങി​യാ​ടു​ന്ന മ​ണി​മാ​ളി​ക ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ ശ​രി​ക്കു​ള്ള ആ​ണ്ട​വ​നെ വി​ളി​ച്ചു​പോ​യി.

നാ​ലാ​മ​ത്തെ ക​റ​ണ്ടു​ക​മ്പി തി​രി​ഞ്ഞു​ള്ള ഇ​ട​തു​വ​ള​വി​ല്‍ പാ​ട​മി​ല്ല. വ​ഴി തെ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്നു​റ​പ്പാ​ണ്. അ​യാ​ള്‍ തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത ഗെ​യി​റ്റ് തു​റ​ന്നു കാ​ളി​ങ് ബെ​ല്ല​ടി​ച്ചു. എ​ഴു​പ​തു വ​യ​സ്സ് തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒ​ര​മ്മ​യാ​ണ് വാ​തി​ല്‍ തു​റ​ന്ന​ത്. വ​ള്ളി താ​മ​സം മാ​റി പോ​യി​ട്ട് മൂ​ന്നു വ​ര്‍ഷ​മാ​യി​ പോ​ലും. പാ​ടം നി​ക​ത്താ​ന്‍ ക​ട​ലാ​സു​മാ​യി വ​ന്ന​വ​ര്‍ അ​വ​ളോ​ട് ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​കാ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തി​ല്‍പ്പി​ന്നെ അ​വ​ള്‍ ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു വ​ന്നി​ട്ടേ​യി​ല്ല. അ​മ്മ​യു​ടെ മ​ക​ളോ മ​രു​മ​ക​ളോ ആ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഒ​രു സ്ത്രീ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു വ​ന്നു. അ​വ​രു​ടെ ക​യ്യി​ല്‍ വ​ള്ളി​യു​ടെ ന​മ്പ​ര്‍ ഉ​ണ്ടെ​ന്ന്. ഫോ​ണ്‍ ഒ​ക്കെ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടാ​ണോ... വ​ഴു​തി​പ്പോ​വാ​തി​രി​ക്കാ​ന്‍ ര​ണ്ടു​ ക​യ്യി​ല്‍ കൂ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച പ​ല​ക​പോ​ല​ത്തെ ഫോ​ണ്‍ അ​യാ​ള്‍ ചെ​വി​ചേ​ര്‍ത്തു. മൂ​ന്നാ​ലു മ​ണി​യ​ടി.

‘‘അ​ലോ...’’ അ​വ​ള്‍ത​ന്നെ.

‘‘വ​ള്ളീ...’’ അ​യാ​ള്‍ വി​ളി​ച്ചു.

അ​റി​യാ​വു​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ളൊ​ക്കെ ഉ​മി​നീ​രി​ല്‍ വ​ഴു​തി നാ​ക്കി​ന​ടി​യി​ലേ​ക്ക് ചു​രു​ണ്ടു. അ​പ്പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് നി​ല​വി​ട്ട ശ്വാ​സം കേ​ട്ടു. അ​വ​ള്‍ക്കു മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ, മ​റു​പ​ടി വ​ന്നി​ല്ല.

‘‘വ​ള്ളീ...’’ അ​യാ​ള്‍ വീ​ണ്ടും വി​ളി​ച്ചു. മ​റു​പ​ടി​യി​ല്ല.

‘‘ക​ട്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും മോ​ള് മ​രി​ച്ച​തീ​പ്പി​ന്നെ അ​വ​ക്ക് പ്ര​ത്യേ​ക സ്വ​ഭാ​വാ.’’

ന​മ്പ​രെ​ഴു​തി​ത്ത​ന്ന കീ​റ​ക്ക​ട​ലാ​സ് കീ​ശ​യി​ലാ​ക്കി അ​യാ​ള്‍ ന​ട​ന്നു. പ​ഴ​യ കു​ള​ത്തി​ലി​പ്പോ​ള്‍ പ​ഞ്ചാ​യ​ത്തി​ന്റെ ജ​ല​നി​ധി കി​ണ​ര്‍. മു​ഖ​മൊ​ളി​പ്പി​ക്കാ​ന്‍ വ​ഴി​യ​രി​കി​ല്‍ പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള മ​ര​ങ്ങ​ളും ക​ണ്ടി​ല്ല. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ കു​ന്നു​ക​യ​റി. ഇ​രു​മ്പു തി​ന്നു​ന്ന കു​ന്നി​ന്റെ മ​റു​ക​ര​യി​ലി​രു​ന്ന് താ​ഴേ​ക്ക് നോ​ക്കി പാ​റ​പ്പു​റ​ത്ത് നീ​ണ്ടു​നി​വ​ര്‍ന്നു​ കി​ട​ന്നു. യ​ന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ മു​ര​ള്‍ച്ച​യി​ല്‍ അ​ൽ​പം ക​ര​ഞ്ഞു. ഉ​ച്ച​വെ​യി​ലി​ല്‍ മു​ഖ​ത്ത് ഉ​പ്പു​ചാ​ലു​ക​ള്‍ ക​ട്ട​കെ​ട്ടി. സൂ​ര്യ​ന്‍ ചാ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​യാ​ളെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​ത്. നെ​ഞ്ചി​നു വ​ല്ലാ​ത്ത ക​നം. കീ​ശ​യി​ലെ ക​ട​ലാ​സ് അ​ന്തി​ക്കാ​റ്റി​നു ക​ളി​ക്കാ​ന്‍ കൊ​ടു​ത്തു.

നി​ഴ​ല്‍ ച​വി​ട്ടി കു​ന്നി​റ​ങ്ങി. ഏ​തൊ​ക്കെ​യോ ദി​ശ​യി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു. വീ​ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നെ​ന്ത് വ​ഴി തെ​റ്റാ​ന്‍! കൃ​ത്യ​സ​മ​യ​ത്ത് ആ​ഹാ​രം ക​ഴി​ച്ചു ശ​രീ​ര​ത്തി​ന് ശീ​ല​മാ​യി​പ്പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വ​യ​റു ക​ര​യു​ന്ന​തി​ന്റെ പ​തി​വി​ല്ലാ​ത്ത ശ​ബ്ദം അ​യാ​ളെ ഞെ​ട്ടി​ച്ചു. വി​ശ​പ്പി​നെ താ​ന്‍ മ​റ​ന്നു​വെ​ന്നോ? ജ​യി​ല്‍ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ നീ​ക്കി​യി​രി​പ്പാ​യി കു​റ​ച്ച് പ​ണം ക​യ്യി​ലു​ണ്ട്. പ​ല ക​ള​റി​ലെ പ​ര​സ്യ​വെ​ട്ടം ക​ണ്ണി​ല്‍ത്ത​ട്ടും മു​മ്പേ പെ​രും​ജീ​ര​ക​ത്തി​ന്റെ മ​ണം മൂ​ക്കി​ലെ​ത്തി. റോ​ഡ്സൈ​ഡി​ലെ ഹോ​ട്ട​ലി​ല്‍ തി​ര​ക്കി​ല്ല. ക​ട പൂ​ട്ടാ​നു​ള്ള തി​ര​ക്കി​ലാ​ണ് മു​ത​ലാ​ളി. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ആ​ദ്യ​ത്തെ മേ​ശ​യി​ലി​രു​ന്നു. എ​ളു​പ്പം കി​ട്ടു​ന്ന ക​റി നോ​ക്കി ഓ​ര്‍ഡ​ര്‍ കൊ​ടു​ത്തു. തി​ങ്ക​ളാ​ഴ്ച രാ​ത്രി നാ​വി​ന് ച​പ്പാ​ത്തി ത​ന്നെ കി​ട്ട​ണം. രു​ചി​മു​കു​ള​ങ്ങ​ള്‍ ക​ല​ണ്ട​ര്‍ നോ​ക്കി പ​ണി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ ഇ​ത്ര​നാ​ള്‍. ഇ​ന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ള്‍ സെ​ല്ലു വി​ടാ​ന്‍ സ​മ​യ​മെ​ടു​ക്കും.

‘‘ഈ ​റോ​ഡി​ല്‍ നി​ന്നാ​ല്‍ ബ​സ്സ് കി​ട്ടോ?’’

‘‘അ​ടു​ത്ത് ബ​സ്സ്സ്റ്റോ​പ്പു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ, ഏ​ഴു​മ​ണി വ​രെ​യേ ഇ​തി​ലേ ബ​സ്സു​ള്ളൂ. സാ​ധാ​ര​ണ ഓ​ട്ടോ ഉ​ണ്ടാ​വാ​റു​ള്ള​താ​ണ്. വ​ന്ന​വ​ഴി​ക്ക് റോ​ഡി​ലെ കാ​ട്ടി​ക്കൂ​ട്ട​ലു​ക​ള്‍ ക​ണ്ടു​കാ​ണു​മ​ല്ലോ. ഫൈ​ന​ലി​ന് ആ​രും വ​ണ്ടി​യി​റ​ക്കി​ല്ല. ഇ​ത് സ്ഥ​ലം റി​യോ ആ​ണ്. ബൈ​പ്പാ​സു വ​രെ ന​ട​ന്നാ​ല്‍ ബ​സ്സ് കി​ട്ടും.’’

വ​ണ്ടി കി​ട്ടി​ല്ല, ന​ട​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​മെ​ന്നു​മാ​ത്രം ആ​ണ്ട​വ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. അ​യാ​ള്‍ വ​ഴി ചോ​ദി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. വി​ചാ​രി​ച്ച​തി​ലും പ​ന്ത്ര​ണ്ടു രൂ​പ അ​ധി​കം ചെ​ല​വാ​യി. ജ​യി​ല്‍ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ലാ​ഭം.

അ​ങ്ങോ​ട്ടു​ള്ള പോ​ക്കി​ല്‍ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന വ​ഴി​ത്ത​ണ​ല്‍ രൂ​പ​ങ്ങ​ളെ ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ സൂ​ക്ഷി​ച്ചുനോ​ക്കി. എ​ല്ലാം മ​ഞ്ഞ​ക്കു​പ്പാ​യ​മി​ട്ട മ​നു​ഷ്യ​ക്കോ​ല​ങ്ങ​ള്‍. ക​ളി​ക്കാ​രാ​യി​രി​ക്കും. ത​ളി​ര് പു​ത​ച്ച ബ​ദാം​ മ​ര​ത്തോ​ട് ചേ​ര്‍ത്ത് ഷീ​റ്റി​ട്ട ബ​സ് സ്റ്റോ​പ്പ് ക​ണ്ടു. ഇ​താ​ക​ണം ഹോ​ട്ട​ലു​കാ​ര​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ ബ​സ് ഇ​ല്ലാ​ത്ത സ്റ്റോ​പ്പ്. ഉ​ള്ളി​ല്‍ സി​മെ​ന്റ് ബെ​ഞ്ചു​ണ്ട്. ര​ണ്ടു മി​നി​റ്റ് ഇ​രു​ന്നി​ട്ട് പോ​കാം. എ​ത്താ​ന്‍ തി​ര​ക്കു​ള്ള സ്ഥ​ല​മി​ല്ലാ​ത്ത​തി​ന്റെ ആ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ല്‍ ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ചാ​രി​യി​രു​ന്നു.

വ​യ​ര്‍ നി​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ശ്വാ​സ​ത്തി​നു​പോ​ലും എ​രി​വ്. ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ തൂ​ങ്ങു​ന്നു. ഇ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി പു​ല​ര്‍ച്ചെ ബ​സ് പി​ടി​ച്ചാ​ലോ എ​ന്ന് തോ​ന്നാ​തി​രു​ന്നി​ല്ല. ഉ​റ​ക്കം പൊ​ക്കി​ള്‍ച്ചു​ഴി​യി​ല്‍നി​ന്ന് ച​ക്ര​വാ​തം പോ​ലെ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് അ​ടി​ച്ചു​ക​യ​റി. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ഞെ​ട്ടി. അ​ടു​ത്തേ​തോ വീ​ട്ടി​ല്‍നി​ന്ന് അ​ല​ര്‍ച്ച. പി​ൻക​ഴു​ത്തി​നെ കൈ​കൊ​ണ്ട് താ​ങ്ങി അ​യാ​ള്‍ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. അ​വി​ട​ന്ന് പി​ന്നെ​യും ഇ​ര​മ്പം കേ​ട്ടു. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് വേ​റെ വീ​ടു​ക​ളി​ല്ല. അ​യാ​ള്‍ തി​ര​ക്കി​ട്ടു. വീ​ടി​ന്റെ വാ​തി​ല്‍ തു​റ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്നു. കു​തി​പ്പി​നാ​യി ശ്വാ​സ​മെ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ഴാ​ണ് ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ ജ​നാ​ല ക​ണ്ട​ത്. ചു​മ​ര്‍ നി​റ​യു​ന്ന ടി.​വി​യി​ല്‍ ഫു​ട്ബോ​ള്‍.

ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ഒ​രു നി​മി​ഷം ക​ളി ക​ണ്ടു. വ​ഴി​വ​ക്കി​ലെ പൊ​യ്ക്കാ​ലു​ക​ളി​ല്‍നി​ന്ന് ഉ​യി​രി​ട്ട മ​നു​ഷ്യ​ര്‍ മൈ​താ​ന​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഊ​ര്‍ന്നു​വീ​ണി​രി​ക്കു​ന്നു. വീ​ട്ടു​കാ​ര്‍ പി​ന്നെ​യും അ​ല​റി. ആ​ര്‍പ്പു​വി​ളി​ക​ളു​മു​ണ്ടാ​യി.

‘‘അ​മ്മേ, അ​ണ്ണാ​ച്ചി...’’ ജ​നാ​ല​ക്ക​മ്പി​യു​ടെ നി​ഴ​ല്‍വീ​ണ കു​ഞ്ഞി​ക്ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ ത​ന്നെ നോ​ക്കു​ന്നു. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ചി​രി വ​രു​ത്താ​ന്‍ വൈ​കി. കൊ​ലു​സി​ട്ട കാ​ലു​ക​ള്‍ അ​ക​ത്തേ​ക്കോ​ടി. അ​ടു​ത്ത നി​മി​ഷം വാ​തി​ലും ജ​ന​ലും അ​ട​ഞ്ഞു. മ​തി​ലി​ലെ ലൈ​റ്റ് തെ​ളി​ഞ്ഞു. അ​തുപോ​ലൊ​രു കൊ​ലു​സി​നു പ​ണ്ട് വി​ല ചോ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. അ​ന്നു വാ​ങ്ങാ​ന്‍ പ​റ്റി​യി​ല്ല. ഇ​നി വേ​ണ്ട.


 



അ​യാ​ള്‍ ബൈ​പാ​സി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു. റി​യോ​യു​ടെ വ​ഴി ശാ​ന്തം. എ​ല്ലാ​വ​രും ടി.​വി​ക്കു മു​ന്നി​ലാ​ണെ​ന്ന് ശ്വാ​സ​മ​ട​ക്കി​യ വീ​ടു​ക​ള്‍ പ​റ​ഞ്ഞു. കാ​റ്റു​പോ​യൊ​രു പ​ന്തി​ന്റെ ശ​വം വ​ഴി​യി​ൽ ക​ണ്ടു. കാ​ലു​കൊ​ണ്ട് ത​ട്ടി​നോ​ക്കി. അ​ന​ങ്ങാ​ന്‍ മ​ടി​യു​ണ്ട്. ശ​ക്തി കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ള്‍ കു​റ​ച്ചു​ദൂ​രം മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​യി. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ പി​ന്നെ​യും പി​ന്നെ​യും പ​ന്ത് ത​ട്ടി. ജീ​വ​ന്‍ വെ​പ്പി​ച്ച് സ്വ​ന്ത​മാ​ക്ക​ണം.

അ​യാ​ളു​ടെ പ​ന്ത് പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് ക​വ​റു​ക​ളി​ല്‍ ത​ല​മു​ക്കി​യ ചൊ​ക്ലി​ക​ളെ ചെ​ന്നു​ത​ട്ടി. രോ​മം കൊ​ഴി​ഞ്ഞ​തും വാ​ല്‍ മു​റി​ഞ്ഞ​തും മു​ട​ന്തു​ള്ള​തു​മാ​യ ചൊ​ക്ലി​ക്കൂ​ട്ടം ഓ​രി​യി​ട്ടു. നി​ഴ​ലു​ക​ള്‍ നാ​ലു​ കാ​ലി​ലേ​ക്ക് രൂ​പം മാ​റി. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ഓ​ടി. വ​ള​വു​തി​രി​ഞ്ഞ ച​ര​ക്കു​വ​ണ്ടി ഇ​ടി​ച്ചു ബൈ​പാ​സി​ലേ​ക്ക് തെ​റി​ച്ചു വീ​ണി​ട്ടും ആ​ണ്ട​വ​ന്റെ തൊ​ണ്ട​ക്കു​ഴി​യി​ല്‍നി​ന്ന് ക​ര​ച്ചി​ല്‍ പു​റ​ത്തു​ ചാ​ടി​യി​ല്ല. അ​ടു​ത്ത വ​ണ്ടി അ​യാ​ളെ ഒ​ഴി​വാ​ക്കി വ​ശം ചേ​ര്‍ന്ന് ക​ട​ന്നു​പോ​യി.

തോ​ല്‍വി​യു​ടെ ക​യ്പ് അ​ത്താ​ഴം മു​ട​ക്കി​യ രാ​ത്രി ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ ന​ടു​റോ​ഡി​ല്‍ ക​മ​ഴ്ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത് റി​യോ​ക്കാ​ര്‍ അ​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. ര​ണ്ടു വ​ള​വു​ക​ള്‍ക്ക് അ​പ്പു​റ​ത്തു ഡീ​ഗോ​യി​ല്‍നി​ന്നൊ​രു ബൈ​ക്ക് റാ​ലി വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ത​ങ്ങ​ളു​ടെ ജ​യ​ത്തി​ന്റെ അ​പ​ദാ​ന​ങ്ങ​ള്‍ പാ​ടി അ​വ​ര്‍ റി​യോ​യി​ലേ​ക്ക് പു​റ​പ്പെ​ട്ടു.

‘‘ഞ​ങ്ങ​ടെ തേ​വ​ര് ക​ളം നി​റ​ഞ്ഞു, ക​പ്പ​ടി​ച്ചു. നി​ങ്ങ​ടെ തേ​വാ​ങ്ക് ക​ളി മ​റ​ന്നു, ക​ര​യ​ടി​ഞ്ഞു.’’

‘‘ആ​ര്‍ക്കു​ണ്ടെ​ടാ ദൈ​വം കൂ​ട്ടി​ന്? ഞ​ങ്ങ​ള്‍ക്കു​ണ്ടെ​ടാ ദൈ​വം കൂ​ട്ടി​ന്.’’

വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ പ​ര​മാ​ണു​ക്ക​ള്‍ മി​ന്നാ​മി​നു​ങ്ങു​ക​ളാ​യി ചി​റ​കു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ശ​ബ്ദ​ത​രം​ഗ​ങ്ങ​ളെ ചീ​വീ​ടു​ക​ള്‍ വി​ഴു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ​ണ്ട​വ​ന്‍ മ​രി​ച്ചോ?

News Summary - madhyamam weekly malayalam story