പൂട്ട് -ഷബ്ന മറിയം എഴുതിയ കഥ

‘‘ഊ​ണ്, ബി​രി​യാ​ണി, ബി​രി​യാ​ണി, എ​ഗ് ബി​രി​യാ​ണി, വെ​ജ് ബി​രി​യാ​ണി, പ​പ്പ​ട വ​ട, വ​ട, വ​ട...’’

തൊ​ണ്ണൂ​റു​ക​ളി​ലെ മ​ണി​ര​ത്നം പാ​ട്ടു​ക​ളും കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് മ​യ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ലാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ ഞെ​ട്ടി​യു​ണ​ര്‍ന്ന​ത്. ര​ണ്ട് കാ​ലു​ക​ളും ര​ണ്ടു പേ​രു​ടെ മ​ടി​യി​ലേ​ക്കു​മാ​യി വി​ട​ര്‍ത്തി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന​പ്പോ​ള്‍. അ​മ്മ​യി​ല്‍നി​ന്നും മാ​ത​ള​യ​ല്ലി​ക​ളും അ​മ്മ​മ്മ​യി​ല്‍നി​ന്നും നി​ല​ക്ക​ട​ല​യും മാ​റി​മാ​റി ക​ഴി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ലാ​ണ് ട്രെ​യി​നി​ല്‍ വി​ൽ​പ​ന​ക്കാ​യി വ​ന്ന എ​ന്തോ പ​ല​ഹാ​ര​ത്തി​ന് വാ​ശി​പി​ടി​ച്ച​വ​ന്‍ ക​ര​യാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. മ​ടി​യി​ല്‍നി​ന്ന് താ​ഴേ​ക്കൂ​ര്‍ന്നി​റ​ങ്ങാ​ന്‍ ശ്ര​മി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ക​ഴി​യാ​ത്ത​തി​നെ​ത്തു​ട​ര്‍ന്ന് അ​മ്മ​യു​ടെ മു​ടി​പി​ടി​ച്ച് പ​റി​ച്ച് വ​ല്ലാ​തെ ബ​ഹ​ളം​വെ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. നാ​ലു വ​യ​സ്സ് തോ​ന്നും. അ​വ​ന​ു​ത​ന്നെ തി​രി​യാ​ത്ത ഏ​തോ പ​ല​ഹാ​ര​ത്തി​ന്‍റെ പേ​രും വി​ളി​ച്ചാ​ണ്, വാ​യ​ക്ക​ക​ത്ത് കു​ത്തി​ത്തി​രു​കി​യ​തും​കൊ​ണ്ട് പ​ണി​പ്പെ​ട്ട് ക​ര​യു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​വ​രു​ടെ കൂ​ടെ​യു​ള്ള പു​രു​ഷ​ന്‍ അ​ഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ള്‍ ബോ​ഗി​ക്ക​ക​ത്തി​രു​ന്ന മി​ക്ക​വാ​റും എ​ല്ലാ​വ​രും ചി​രി​ച്ചു. അ​യാ​ള്‍ക്കും ചി​രി​ക്കാ​ന്‍ വ​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ള്‍ വ​ള​രെ നി​ര്‍ബ​ന്ധ​പൂ​ർ​വം ശ്ര​ദ്ധ​മാ​റ്റി പു​റ​ത്തേ​ക്കു നോ​ക്കി. ചെ​റി​യ ചെ​റി​യ വീ​ടു​ക​ള്‍, അ​തും അ​ടു​ക്കി​വെ​ച്ച​തു​പോ​ലെ. അ​ധി​ക വീ​ടു​ക​ള്‍ക്കു മു​ന്നി​ലും മു​രി​ങ്ങ​യും വേ​പ്പും കു​റ്റി​മു​രി​ങ്ങ​ക​ളും. എ​ന്നി​ട്ടു​മെ​ന്താ​ണി​വ നി​റ​ഞ്ഞ് കാ​യ്ക്കു​ന്ന​ത്? നാ​ട്ടി​ലെ മു​രി​ങ്ങ​മ​ര​ങ്ങ​ളി​ല്‍ ഇ​ത്ര​ക്ക​ങ്ങ് കാ​യ​ക​ള്‍ നി​റ​യി​ല്ല. യാ​ത്ര​യി​ല്‍ ഇ​ട​ക്കി​ട​ക്ക് കാ​ണു​ന്ന പൂ​ർണ​മാ​യും ഇ​ല​ക​ള്‍ കൊ​ഴി​ഞ്ഞ കൂ​റ്റ​ന്‍ മ​ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക​യാ​ള്‍ ക​ണ്ണും ന​ട്ടി​രു​ന്നു. മ​ര​ങ്ങ​ള്‍ക്ക് പ​നി​പി​ടി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​യി​രി​ക്കു​മോ അ​വ?

മാ​ങ്ങാ​ച്ചു​ന പൊ​ള്ളി​യ കാ​ലം മ​റ്റാ​ര്‍ക്കും ക​ഴി​യാ​ത്തവി​ധം തൊ​ട്ടു​രു​മ്മി​യെ​ന്നോ​ണം അ​രി​കി​ല​പ്പോ​ള്‍ കാ​യ്ച്ചു​നി​ന്നു.

അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​നാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്ന​ത്, ഓ​ന്‍റെ ചി​രി കാ​ണാ​ന്‍ ന​ല്ല സൊ​യ​മ്പ​നാ​ണെ​ന്ന്. അ​ന്ന് ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ല് കു​രു​മു​ള​ക് ച​വി​ട്ടി​മെ​തി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ് എ​ല്ലാ​രൂ​ടി തി​ണ്ണേ​ല് വ​ന്നി​രു​ന്ന് വാ​ട്ട​ക്ക​പ്പ ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ടേ​ലും ത​ന്നേം അ​നി​യ​ത്തി​യേം കൂ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച് അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​ന്‍ അ​ത് ത​ന്നെ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘‘എ​ന്തേ​ത്തും ചി​രി​യാ​ടീ ഓ​ന്‍റെ.’’ അ​പ്പോ​ള്‍ നാ​ണം വ​ന്ന് ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ ഇ​റു​ക്കി​യ​ട​ച്ചു ക​ള​ഞ്ഞ​ത് ന​ല്ലോ​ർ​മ​യു​ണ്ട്. ഏ​ത് നേ​ര​ത്തും എ​ല്ലാ കാ​ല​ത്തും ഏ​തേ​ത് വ​സ്ത്ര​ത്തി​നൊ​പ്പ​വും വെ​ളു​ത്തൊ​രു തോ​ര്‍ത്തു​മു​ണ്ട് അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​ന് നി​ര്‍ബ​ന്ധാ​യി​രു​ന്നു. അ​തി​ങ്ങ​നെ ചു​ഴ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ഒ​രു വാ​ക്കി​ല്‍നി​ന്ന് ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ന്‍റേ​താ​യ അ​നേ​കം വാ​ക്കു​ക​ള്‍ ചി​ത​റി​ത്തെ​റി​ച്ചെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന പ​ച്ച​പ്പാ​യി​രു​ന്നു ആ​യ കാ​ല​ത്തെ​ല്ലാം ആ​ള്. ‘‘ഒ​ന്നൂ​ടൊ​ന്ന് ചി​രി​ക്കെ​ടാ ചെ​റു​ക്കാ യ്യ്, ​ഞാ​നൊ​ന്ന് കാ​ണ​ട്ടേ.’’ ആ ​കാ​ല​ത്ത് മേ​ലേ​തി​ലെ ഡോ​ക്ട​റെ കാ​റും ര​ണ്ടു മൂ​ന്ന് ജീ​പ്പു​മേ ആ ​നാ​ട്ടി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഇ​ന്നി​പ്പം അ​താ​ണോ കാ​ര്യം. അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​ന്‍റെ കാ​ല​ത്ത്ള്ള സം​ഗ​തി​ക​ളും പോ​യി, അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​നും പോ​യി. ഓ​ർ​മ​യി​ല്‍നി​ന്നെ​ടു​ത്തു കു​ട​ഞ്ഞ് ഉ​ച്ച​വെ​യി​ലി​ന്‍റെ ഒ​ത്ത ന​ടു​ക്കേ​ക്കെ​ടു​ത്തി​ട്ടു ത​ന്നെ ദി​വാ​ക​ര​ന്‍.

‘‘ഇ​ക്കൊ​ല്ല​ത്തെ പു​ലി​ക​ളി കാ​ണാ​ന്‍ പോ​ണം​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ​ത​ല്ലേ. ഒ​രു​ങ്ങി​യി​രു​ന്നോ​ളൂ​ട്ടോ. അ​ടു​ത്ത മാ​സാ, യ്യ് ​വ​രൂ​ലേ.’’ നാ​ട്ടി​ലു​ള്ള ഒ​രേ​യൊ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​ണ്.

ക​ടു​വ​ക​ള്‍ കാ​ട്ട്ന്ന് നൃ​ത്തം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. മ​നു​ഷ്യ​ര​ല്ലാ​തെ മ​റ്റേ​ത് ജീ​വി​യാ ത്ര ​പി​രി​മു​റു​ക്ക​ത്തോ​ടെ ജീ​വി​ക്ക്വാ. പു​ലി​വേ​ഷം കെ​ട്ടി പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും ചി​ല സ്ത്രീ​ക​ളും കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ചു​വ​ടു​വെ​ച്ച് നീ​ങ്ങു​ന്നു. പുലി​വേ​ട്ട​ക്കി​റ​ങ്ങു​ന്ന വേ​ട്ട​ക്കാ​രി​ല്‍നി​ന്നൊ​ഴി​ഞ്ഞ്, ഒ​ളി​ച്ച് പു​ലി​ക​ള്‍ നീ​ങ്ങു​ന്ന കാ​ഴ്ച. പ​ണ്ട് ശ​രീ​ര​ത്തി​ല്‍ മ​ഞ്ഞ​നി​റം തേ​ച്ച് അ​തി​ല്‍ ക​റു​പ്പ് വ​ര​ക​ള്‍ മാ​ത്രാ​യി​രു​ന്നു ഇ​ടാ​റ്, ഇ​ന്നി​പ്പോ നി​റ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ​മൃ​ദ്ധി​യാ​ണ്. ഇ​ത്ത​വ​ണ പോ​ണം, അ​യാ​ള് മ​ന​സ്സി​ലു​റ​ച്ചു.

വേ​ന​ല്‍, ഷീ​റ്റി​ട്ട ഒ​റ്റ​മു​റി. മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ​തും മോ​ര് കാ​ച്ചി​യ​തി​ന്‍റെ​യും ച​ക്ക വേ​വി​ച്ച​തി​ന്‍റെ​യും മ​ണ​മി​ല്ലാ​യ്മ​ക​ള്‍ അ​യാ​ളു​ടെ മൂ​ക്കി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​പ്പൊ​ത്തി. മ​ധ്യ​വ​യ​സ്സി​നു​ശേ​ഷം മാ​ത്രം മേ​ല​ന​ങ്ങി പ​ണി​യെ​ടു​ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യ ഒ​രാ​ളു​ടെ ആ​കു​ല​ത​ക​ളു​ടെ അം​ഗ​ച​ല​ന​ങ്ങ​ള്‍.

ക്ഷീ​ണി​ച്ചാ​ണു​റ​ങ്ങി​യ​തെ​ങ്കി​ലും പാ​തി​രാ​ത്രി ഭാ​ര്യ​യെ​യും സ്വ​പ്നം ക​ണ്ടു​ണ​ര്‍ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് ദൂ​രെ​നി​ന്നെ​വി​ടെ​യോ ആ​ര്‍പ്പും കൂ​ക്കു​വി​ളി​യും കേ​ട്ട​ത്. ദൂ​രെ​യെ​വി​ടെ​യോ ആ​ണ്.

ആ​ര്‍പ്പു​വി​ളി​ക​ള്‍...

പൂ​ട്ടു​പാ​ട​ത്തി​ന്‍റെ വ​ര​മ്പു​ക​ളി​ലാ​യി​രു​ന്ന​ത്. നി​റ​ഞ്ഞ ആ​ര​വ​ങ്ങ​ള്‍ ആ​ദ്യ​മാ​യി കേ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. കൊ​യ്ത്തു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ര​ണ്ടാം വി​ള​വി​റ​ക്കു​ന്ന​തി​ന് മു​ന്നോ​ടി​യാ​യി ഉ​ഴു​തു​മ​റി​ഞ്ഞ വി​ശാ​ല​മാ​യ വ​യ​ലു​ക​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കാ​ള​പൂ​ട്ടി​ന്‍റെ നി​റ​ഞ്ഞ ആ​ര​വ​ങ്ങ​ള്‍. പൂ​ട്ടു​പാ​ട​ത്തി​ന്‍റെ വ​ര​മ്പു​ക​ളി​ല്‍ തി​ങ്ങി​നി​റ​ഞ്ഞ ആ​ർ​മാ​ദ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ര്‍പ്പു​വി​ളി​ക​ള്‍. കു​ഞ്ഞു​ന്നാ​ളി​ലേ പു​ല​ര്‍ച്ചെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് അ​ച്ഛ​നും അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​നും കാ​ള​ക​ളെ​യും കൊ​ണ്ടി​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത് കാ​ണാം. പ​ത്ത് വ​യ​സ്സാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒ​ഴി​വ് കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ദി​വാ​ക​ര​നും പോ​കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും കാ​ള​പൂ​ട്ട് മ​ത്സ​ര​ങ്ങ​ള്‍ക്ക്. മ​ത്സ​ര​ത്തി​നെ​ത്തി​യ കാ​ള​ക​ളെ ഒ​റ്റ​ക്കും ജോ​ടി​യാ​യും മ​ത്സ​ര​ത്തി​ന് മു​ന്നോ​ടി​യാ​യി പൂ​ട്ടു​പാ​ട​ങ്ങ​ളി​ലി​റ​ക്കി പൂ​ട്ടു​ക​ണ്ടം ചു​റ്റി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ അ​വ​നു​മു​ണ്ടാ​കും കൂ​ടെ. ക​ണ്ടം അ​ള​ന്ന് മ​ന​സ്സൊ​ന്നു​റ​ക്ക​ണം. വാ​ദ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ക​മ്പ​ടി​യോ​ടെ ക​ന്നു​ക​ളെ കൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടി​യൊ​രു​ക്കി വ​യ​ലി​ലി​റ​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ദി​വാ​ക​ര​ന്‍ പ​ക്ഷേ മാ​റി​നി​ൽ​ക്കും. അ​വ​ന​ത് കാ​ണ​ണ്ട. പാ​ട​ത്ത് ആ​ര്‍പ്പും കൂ​ക്കു​വി​ളി​യു​മൊ​ഴി​ഞ്ഞ ഒ​രു കാ​ള​പൂ​ട്ട് മ​ത്സ​ര​ത്തി​ന്‍റ​ന്നാ​ണ് ആ​ദ്യ​മാ​യ​വ​ന്‍ സ്വ​യം മ​റ്റൊ​രാ​ളാ​യി നി​ന്ന്, പ്ര​വേ​ഗ​ത്തി​ന്‍റെ പു​തി​യ ച​രി​ത്രം നെ​യ്യാ​ന്‍ ശ്ര​മി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യ​ത്.

ഇ​വി​ടെ, ത​മി​ഴ്നാ​ട്ടി​ല് ക​ന്നു​ക​ളെ കെ​ട്ടി​യി​ടി​ല്ല. അ​വ​ര് തോ​ന്നും​പോ​ലെ മേ​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കും. ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ല് എ​ല്ലാ കാ​ല​ത്തും ര​ണ്ടോ​മൂ​ന്നോ അ​തി​ല്‍ക്കൂ​ടു​ത​ലോ ക​ന്നു​ക​ളു​ണ്ടാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ല്‍. ന​ല്ല ത​ണ്ടും ത​ടി​യു​മു​ള്ള​വ. മ​നു​ഷ്യ​രേ​ക്കാ​ള്‍ പ്രാ​ധാ​ന്യ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ക്ക്. പ​ക്ഷേ, അ​ച്ഛ​മ്മ കൂ​ട​ക്കൂ​ടെ ആ​ടു​ക​ളെ വ​ള​ര്‍ത്താ​ന്‍ നോ​ക്കി​യി​ട്ട് ഗ​തി​പി​ടി​ച്ചി​ല്ല താ​നും. അ​ര​ക്കൊ​ല്ലോ മു​ക്കാ​ക്കൊ​ല്ലോ ക​ഴി​യു​മ്പോ അ​വ ച​ത്തു വീ​ഴും, ഒ​രെ​ണ്ണം മാ​ത്രാ​ണ് കൊ​ല്ലം തെ​ക​ച്ച​ത്. പ​ക്ഷേ. മാ​സം തെ​ക​ഞ്ഞു​നി​ന്ന ആ ​ആ​ടും അ​ച്ഛ​മ്മ​യെ ത​ല​ത​ല്ലി ക​ര​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രുദി​വ​സം രാ​വി​ലെ ച​ത്തു​കി​ട​ന്നു

‘‘പാ​മ്പ് ക​ടി​ച്ച​താ.’’ മ​റ്റു ക​ന്നു​കാ​ലി​ക​ളെ​ല്ലാം ആ​യു​രാ​രോ​ഗ്യ​ത്തോ​ടെ ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടി​യ​പ്പോ​ഴും ആ ​സ്ഥ​ല​ത്ത് ആ​ടു​ക​ള് വാ​ഴാ​ത്ത​തെ​ന്തെ​ന്ന് ആ​ര്‍ക്കും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. കു​ട്ടി​ക​ളാ​രും കു​റേ ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്ക് ക​ളി​ക്കാ​ന്‍പോ​ലും പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി​യി​ല്ല. അ​ച്ഛ​മ്മ അ​തി​നെ വെ​ച്ച സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്കോ മ​റ്റു ആ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കോ പി​ന്നീ​ട് തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി​യ​തേ​യി​ല്ല, മ​രി​ക്കു​വോ​ളം. ഒ​രു സ്ഥ​ല​ത്തെ പ്ര​കൃ​തി​യാ​ണോ, അ​തോ മ​നു​ഷ്യ​രാ​ണോ അ​വി​ട​ത്തെ ചു​റ്റു​വ​ട്ടം എ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രി​ക്ക​ണം​ന്നും എ​ന്താ​യി​രി​ക്ക​ണം ന്നും​ തീ​രു​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​ത്?

അ​യാ​ള്‍ക്ക് എ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ​യും​പോ​ലെ അ​വ​ളെ ഓ​ർ​മ വ​ന്നു. ഒ​രേ മ​ല​യു​ടെ ര​ണ്ട് താ​ഴ്വ​ര​ക​ളി​ലു​ള്ള​വ​ര്‍. അ​വ​ര്‍ വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും ഉ​ത്സ​വ​ത്തി​നോ പ​ള്ളി​പ്പെ​രു​ന്നാ​ളി​നോ ക​ല്യാ​ണ​വീ​ടു​ക​ളി​ലോ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. നി​ലാ​വു​ദി​ച്ച​തു​പോ​ലു​ള്ള ചി​രി, മാ​ന്യ​മാ​യ പെ​രു​മാ​റ്റം, ഒ​ത്ത പ്ര​കൃ​തം. അ​ത​വ​ളു​ടെ ഉ​റ​ക്കം കെ​ടു​ത്തി. വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നോ ര​ണ്ടോ ത​വ​ണ മാ​ത്രം കി​ട്ടു​മാ​യി​രു​ന്ന ഉ​റ​ങ്ങാ​ത്ത രാ​ത്രി​യാ​ഘോ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​ടി​മി​ന്ന​ലു​ക​ള്‍ക്കാ​യി അ​വ​ര് ര​ണ്ടാ​ളും ത​പ​സ്സ് ചെ​യ്തു വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ളോ​ളം.

പ്രേ​മി​ക​ളു​ടെ ആ​കാ​ശം

ഭൂ​മി

മ​ണം

നി​റം

വി​വാ​ഹി​ത​രു​ടെ ആ​കാ​ശം

ഭൂ​മി

മ​ണം

നി​റം

മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ചി​രി​ക​ളു​ടെ ആ​ഷാ​ഢ​മാ​സ​ത്തി​ല്‍നി​ന്നി​റ​ങ്ങി പു​ഴു​ങ്ങി​യ മു​റി​ക്കു​ള്ളി​ല്‍നി​ന്ന​യാ​ള്‍ ജ​ന​ലി​ലെ ഇ​ത്തി​രി വി​ട​വി​ലൂ​ടെ അ​ങ്ങ​ക​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി. മ​നു​ഷ്യ​രാ​ദ്യ​മാ​യി ചി​രി​ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യ​തെ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും? പൂ​ക്ക​ളെ​പ്പോ​ലെ. എ​ല്ലാ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളു​ടെ ചി​രി​ക​ളും വ​സ​ന്ത​ത്തി​ലെ പൂ​ക്ക​ളാ​ണ്. എ​ന്തു​ചെ​യ്യാം. മ​നു​ഷ്യ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ചു​രു​ങ്ങി​ച്ചു​രു​ങ്ങി വീ​ര്‍ക്കു​ന്ന​താ​ണ​വ​ന്‍റെ വ​ള​ര്‍ച്ച.

‘‘ഓ, ​ന്‍റെ ഏ​ട്ടാ, ചി​റീ​ന്‍റെ​ടേ​ല് തി​രു​കി​ക്കേ​റ്റി​യ സൂ​ര്യ​ന്‍. ന്‍റ​മ്മോ. ഒ​ന്ന് മ​സി​ല് വി​ടി ങ്ങ​ള്.’’

ഭാ​ര്യ ചി​റി കോ​ട്ടി നെ​ഞ്ചോ​ടൊ​ട്ടി​ക്കി​ട​ന്ന് അ​വ​ളു​ടെ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ല്‍ ചു​ണ്ടി​ന്‍മേ​ല​മ​ര്‍ത്തി അ​യാ​ളെ കൊ​ഞ്ചി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത​യാ​ള്‍ക്കോ​ർ​മ വ​ന്നു. അ​വ​ള്‍ക്കി​പ്പോ​ഴും അ​ന്ന​ത്തെ അ​തേ സ്നേ​ഹ​മു​ണ്ടാ​കു​മോ? ക​ഴി​ഞ്ഞ ദി​വ​സ​മാ​ണ് ഗ്യാ​സ് സി​ലി​ണ്ട​ര്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന ഒ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ന്‍ അ​യാ​ളോ​ട് അ​മ്പ​ര​പ്പി​ക്കു​ന്നൊ​രു കാ​ര്യം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. അ​യാ​ള് സി​ലി​ണ്ട​റു​മാ​യി പോ​യ​പ്പോ​ള്‍ ഒ​രു വീ​ട്ടി​ല്‍ ഒ​രു സ്ത്രീ ​ഒ​റ്റ​ക്കാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും, കു​ളി​ച്ച് അ​ര്‍ധ​ന​ഗ്ന​യാ​യി നി​ന്ന അ​വ​ര്‍ അ​യാ​ളെ വാ​രി​പ്പൊ​ത്തി അ​ക​ത്തേ​ക്കും അ​വ​രി​ലേ​ക്കും പ്ര​വേ​ശി​പ്പി​ച്ചെ​ന്നും. ‘‘ക​ണ​വ​നു​ള്ള സ്ത്രീ ​താ​നേ?’’ ദി​വാ​ക​ര​ന്‍ അ​മ്പ​ര​പ്പോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘ക​ണ​വ​ന്‍ മ​നൈ​വി​ക്ക് ഇ​രു​ന്താ പോ​തും. അ​ല്ലാ​ച്ചാ എ​ന്നാ പ​ണ്ണ മു​ടി​യും. പൈ​ഥ്യ​മാ​യി​രി​ക്ക​ല്‍ മു​ടി​യു​മാ.’’

‘‘ശ​രി താ​നേ?’’

‘‘ആ​മാ.’’

ത​മി​ഴ്നാ​ട്ടി​ല്‍ അ​യാ​ള്‍ മു​മ്പ് വ​ന്നി​രു​ന്ന​തെ​ല്ലാം മ​റ്റൊ​രാ​ളാ​യി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു, മ​റ്റൊ​രു വേ​ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ വേ​ദി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യ​ല്ല, ത​മി​ഴ്നാ​ട്ടി​ലെ വേ​ദി​ക​ള്‍. അ​വ​ര്‍ ക​ണ്ട​മാ​നം കാ​ശെ​റി​യും, കാ​ശെ​റി​ഞ്ഞ് കാ​ശ് വാ​രാ​ന്‍ അ​വ​ര്‍ക്ക​റി​യാം. അ​വി​ടെ പ​രി​പാ​ടി​ക്ക് പോ​യി തി​രി​ച്ച് വ​രു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം കൈ​നി​റ​യെ പ​ണ​വും സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ളും കി​ട്ടും. ഒ​റ്റ പ്ര​ശ്ന​മേ​യു​ള്ളൂ, അ​വി​ട​ന്ന് എ​പ്പോ​ഴും വി​ളി വ​രി​ല്ല. എ​ല്ലാം നി​ര്‍ത്തി വേ​റെ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും പ​ണി​ക്ക് പോ​കാ​മെ​ന്നാ​ലോ​ചി​ച്ച​പ്പോ​ള്‍ പി​ന്നെ ഒ​ന്നും നോ​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

തെ​ളി​ഞ്ഞ മാ​ന​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കു​ന്ന പ​റ​വ​യെ​പ്പോ​ലെ അ​യാ​ള്‍ അ​ഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ​യും ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തോ​ടെ​യും മു​ഖ​മു​യ​ര്‍ത്തി. അ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ല്‍ രൂ​ഢ​മൂ​ല​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന സ​ക​ല​തി​നെ​യും പി​ടി​ച്ചു​കെ​ട്ടി ജീ​വി​തം മു​ഴു​വ​നാ​യി​ത്ത​ന്നെ ഒ​രു ജീ​വി​ത​വ്ര​ത​മാ​ക്കി തീ​ര്‍ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണെ​ന്ന ഉ​ത്ത​മ​ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ. ഉ​ള്ളി​ല്‍ കി​നി​ഞ്ഞൂ​റി​യ ക​നി​വി​ന്‍റെ വെ​ട്ടം അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തെ കൂ​ടു​ത​ല്‍ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ക്കി. അ​ന്ന​ത്തെ പ​ണി ക​ഴി​ഞ്ഞ​യാ​ള്‍ മു​ന്നോ​ട്ടു​ന​ട​ന്നു. ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ല്‍ മെ​ല്ലെ ഓ​ര്‍മ​ത്തു​മ്പി​ലൊ​ന്ന് തൊ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു.

‘‘വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ള്‍ക്കു മു​മ്പാ​യി​രു​ന്ന​ത്. ഉ​ത്സ​വ​പ്പ​റ​മ്പി​ലെ ക​ച്ച​വ​ട​ങ്ങ​ള്‍ക്കി​ട​യി​ല്‍. ക​ച്ച​വ​ടം പൊ​ടി​പൊ​ടി​ക്കു​ന്നു. തി​ക്കി​ത്തി​ര​ക്കു​ന്ന പു​രു​ഷാ​രം, അ​ല്ല​റ ചി​ല്ല​റ അ​ടി​പി​ടി​ക​ള്‍, താ​യ​മ്പ​ക കൊ​ട്ടി​ക്ക​യ​റു​ക​യാ​ണ്, ഹ​ല്‍വ​ക​ള്‍, പൊ​രി, മു​റു​ക്ക്, അ​ച്ച​പ്പം, വ​ട​ക​ള്‍, പ​ല വ​ക​ക​ള്‍. മു​ച്ചീ​ട്ടു​ക​ളി, യ​ന്ത്രൂ​ഞ്ഞാ​ല്‍, വ​ത്ത​ക്ക​മ​ണം, ക​രി​മ​രു​ന്ന് ക​ത്തി​യ​തി​ന്‍റെ മ​ണം, ക​തി​ന​വെ​ടീ​ടെ ശ​ബ്ദം. മേ​ളം. കി​ഴ​ക്കു​നി​ന്ന് പ​ടി​ഞ്ഞാ​റോ​ട്ടാ​ണ് ഞാ​ന്‍ നി​ക്കു​ന്നേ.’’

‘‘കു​ഞ്ഞി​ക്കൂ​ന​ന്‍ സി​നി​മ​യി​റ​ങ്ങി​യ സ​മ​യം. അ​ന്ന​ത്തെ എ​ന്‍റെ വേ​ഷം അ​താ​യി​രു​ന്നു, ഒ​റ്റ​ക്കാ​ലി​ല്‍ നി​ക്ക്ന്ന കു​ഞ്ഞി​ക്കൂ​ന​ന്‍. മ​ണി​ക്കൂ​ര്‍ ര​ണ്ടാ​യി നി​ക്കു​ന്നു. മൊ​ഖ​ത്ത് ള്ള ​മീ​ശ, മീ​ശൊ​ക്കെ വെ​പ്പാ​ണേ. കാ​റ്റ് വ​ല്ലാ​തെ വീ​ശി​യ​പ്പം ഒ​രു വ​ശ​ത്തെ മീ​ശ​യെ​ല്ലാം കൂ​ടി മൂ​ക്കി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​പ്പോ​യി. ഒ​ത്തി​രി കു​ട്ടി​ക​ളും പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളും എ​ല്ലാം ചു​റ്റി​ലു​മു​ണ്ട്. കു​ട്ട്യേ​ള് വ​ന്ന് ഇ​ക്കി​ളി​യാ​ക്ക്ന്ന് ണ്ട്. ​അ​പ്പാ​ണ് സം​ഭ​വം. അ​ല്‍പ്പം ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും മീ​ശ കാ​ണാ​നേ​യി​ല്ല. ചി​രി​യോ​ട് ചി​രി. ചി​രി​പ്പ​ട​ക്കം, ചി​രി​പ്പ​ന്തം. പ​ക്ഷേ, ഞാ​ന്‍ എ​ങ്ങ​നെ​യോ പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്നു.

ഉ​ത്സ​വ​പ്പ​റ​മ്പി​ന​ടു​ത്തു​ള്ള ഇ​ടി​ഞ്ഞു​പൊ​ളി​ഞ്ഞൊ​രു വീ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു അ​ന്ന് ഇ​രു​ട്ടി​വെ​ളു​ക്കോ​ളം. പാ​മ്പ്ക​ളു​ള്ള വീ​ടാ​യി​രു​ന്നു അ​തെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​ത് പി​ന്നീ​ടാ സ​ത്യേ. പ​ക്ഷേ, ഒ​ന്നും അ​റി​യാ​തെ പു​ല​ര്‍ച്ച​യാ​യ​പ്പോ പോ​യി ക​ശു​മാ​വി​ന്‍തോ​ട്ട​ത്തി​ല്‍നി​ന്ന് പ്രാ​ത​ലൊ​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു അ​ന്ന്.’’

അ​യാ​ള്‍ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ ഓ​ര്‍ത്തും പ​റ​ഞ്ഞും വി​തു​മ്പി, തേ​ങ്ങി.

ഏ​കാ​കി​ക​ളാ​യ വ​ണ്ടു​ക​ള്‍. അ​വ ഇ​ല​ക​ള്‍ ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി മു​റി​ച്ച് കൂ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കും. അ​ച്ഛാ​ച്ഛ​ന്‍ ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലെ​പ്പോ​ഴോ പ​റ​ഞ്ഞ​ത​യാ​ള്‍ക്കോ​ർ​മ വ​ന്നു. പ്രാ​യ​പൂ​ര്‍ത്തി​യാ​യ വ​ണ്ടു​ക​ള്‍ മു​റി​ച്ച ഇ​ല​ക​ളു​പ​യോ​ഗി​ച്ച് കൂ​ടു​ക​ളു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യും എ​ന്നി​ട്ട​വ​യെ അ​റ​ക​ളാ​യി ത​രം​തി​രി​ച്ച് ഓ​രോ അ​റ​യി​ലും ഓ​രോ മു​ട്ട​വീ​തം സൂ​ക്ഷി​ച്ച് വെ​ക്കേം ചെ​യ്യും. ഇ​ണ ചേ​ര​ലി​ന് തൊ​ട്ടു​പി​ന്നാ​ലെ ആ​ണ്‍വ​ണ്ടു​ക​ള് ച​ത്തു​പോ​കും. പ​ക്ഷേ, പെ​ണ്‍വ​ണ്ടു​ക​ള് പി​ന്നെ​യും ആ​ഴ്ച​ക​ളോ​ളം ജീ​വി​ക്കും.

‘‘കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ ആ​കെ ള്ള ​നീ​രു​റ​വ​യാ, അ​ത് വ​റ്റ​ണേ​ങ്കി​ല് അ​ടു​ത്താ​ള് പാ​കാ​വ​ണം.’’ ര​ണ്ട് ദി​വ​സം പ​ണി​യി​ല്ലാ​ണ്ട് വീ​ട്ടി​ലി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​മ്മ പ​റ​യും. വേ​ഷ​മ​ഴി​ച്ചാ​ലും മ​ണി​ക്കൂ​റു​ക​ള്‍ ഊ​രി​യെ​റി​യാ​നാ​വാ​ത്ത പു​റം​കു​പ്പാ​യ​ങ്ങ​ള്‍, ചാ​യം മാ​റ്റി മു​ഖ​മ​മ​ര്‍ത്തി​യു​ഴി​ഞ്ഞ് ക​ണ്‍ത​ട​ങ്ങ​ളും ക​വി​ളു​ക​ളും പ​ല വി​ധ​ത്തി​ല്‍ ച​ലി​പ്പി​ക്ക​ല്‍ അ​യാ​ളു​ടെ വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള പ​തി​വാ​യി​രുന്നു. ഒന്ന് തി​രി​ച്ചി​റ​ങ്ങ​ണ്ടേ? ഇ​പ്പോ​ഴും ആ ​പ​തി​വ് അ​ങ്ങ​നെ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ട്.

കേ​ര​ള​ത്തി​ലും ത​മി​ഴ്നാ​ട്ടി​ലും മ​റ്റു ചു​രു​ക്കം ചി​ല സം​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലു​മാ​യി ഏ​താ​ണ്ട് മൂ​വാ​യി​ര​ത്തോ​ളം വേ​ദി​ക​ള്‍, എ​ക്സി​ബി​ഷ​നു​ക​ള്‍, മേ​ള​ക​ള്‍, മാ​ളു​ക​ള്‍, ഉ​ത്സ​വ​ങ്ങ​ള്‍, സ്റ്റേ​ജ് ഷോ​ക​ള്‍, കാ​ർ​ണി​വ​ലു​ക​ള്‍, ഒ​റ്റ​ക്കും തെ​റ്റ​ക്കും വേ​റെ​യു​മു​ണ്ട്. എ​ന്താ​യാ​ലും ഏ​താ​ണ്ട് മൂ​വാ​യി​ര​ത്തോ​ളം വേ​ദി​ക​ള്‍, അ​തി​ന്‍റെ നൂ​റി​ര​ട്ടി​യോ​ളം കാ​ണി​ക​ള്‍. എ​ത്ര വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ള​ങ്ങ​നെ നി​റ​ഞ്ഞാ​ടി...

ഗോ​ള്‍ഡ്, ദി ​സ​ര്‍ക്ക​സ്, ദി ​ഗ്രേ​റ്റ് ഡി​ക്ടേ​റ്റ​ര്‍. ന​ർ​മ​വും ന​ർ​മ​മു​ന​കൊ​ണ്ട്  മു​റി​വേ​റ്റ​വ​രും

മു​മ്പൊ​രു ഗോ​വ​ന്‍ ഫി​ലിം ഫെ​സ്റ്റി​വ​ലി​ന് പോ​യ​പ്പോ ചാ​പ്ലി​ന്‍റെ നീ​ണ്ടു​നി​ര​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന സി​നി​മാ ​പോ​സ്റ്റ​റു​ക​ള്‍ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​മാ​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത ഫോ​ട്ടോ​യു​ണ്ട് ക​ല്യാ​ണ ഫോ​ട്ടോ​യോ​ടൊ​പ്പം അ​യാ​ളു​ടെ ആ ​ഒ​റ്റ​മു​റി​യി​ല്‍. ചാ​പ്ലി​ന്‍, മോ​ള് കാ​ര്യാ​യും ത​മാ​ശ​ക്കും പ​ല​വ​ട്ടം വി​ളി​ക്ക്യാ​യി​രു​ന്നു ഒ​രുദി​വ​സം. അ​ത്ര​യേ​റെ കൊ​തി​പ്പി​ച്ച ചാ​പ്ലി​ന്‍ നാ​ടോ​ടി വേ​ഷം, വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ളെ​ടു​ത്ത് ര​ക്ത​ത്തി​ല്‍ അ​ലി​യി​ച്ചു ചേ​ര്‍ത്തി​ട്ടു​ണ്ട് ദി​വാ​ക​ര​ന്‍. കൂ​ടെ മൗ​നം​കൊ​ണ്ടു​പോ​ലും ആ​ര​വ​ങ്ങ​ളു​യ​ര്‍ത്തി​യ സി​നി​മ​ക​ളും. ഒ​രി​റ​ക്ക് വെ​ള്ളം പോ​ലു​മി​ല്ലാ​തെ എ​ത്ര രാ​ത്രി​ക​ള്‍ അ​യാ​ള്‍ ചാ​പ്ലി​ന്‍റെ ച​ടു​ല​ങ്ങ​ളാ​യ ശ​രീ​ര​ച​ല​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും കി​റു​കൃ​ത്യ​മാ​യി നി​യ​ന്ത്രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ചു​ഴി​ക​ളി​ലേ​ക്കും അ​തി​സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യ ഭാ​വ​പ്പ​ക​ര്‍ച്ച​ക​ളി​ലേ​ക്കും നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നോ? മി​ക്ക​വാ​റും വേ​ദി​ക​ളി​ല​യാ​ള്‍ ചാ​പ്ലി​ന്‍റെ വേ​ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ക. യോ​ഗ​യും ധ്യാ​ന​വു​മെ​ല്ലാം വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി പ​രി​ശീ​ലി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, ഓ​രോ രം​ഗ​വും അ​ത് സി​നി​മ​ക​ളി​ലാ​യാ​ലും ജീ​വി​ത​ത്തി​ലാ​യാ​ലും വീ​ണ്ടും​വീ​ണ്ടും ക​ണ്ട് ആ​വ​ര്‍ത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന മ​ടു​പ്പി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ് ദി​വാ​ക​ര​ന്‍ തു​ട​ക്ക​ത്തി​ല്‍, ത​ന്നെ നി​യന്ത്രി​ക്കാ​ന്‍ പ​ഠി​ച്ച​ത്. ഒ​ടു​വി​ല്‍ ആ​ള്‍ക്കൂ​ട്ടം ആ​ര്‍ത്താ​ര്‍ത്തു ചി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തും അ​യാ​ള്‍ മാ​ത്രം നി​ർ​വി​കാ​ര​നാ​യി.

താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​ന​ടു​ത്തു ത​ന്നെ​യു​ള്ള ത​ട്ടു​ക​ട​യി​ല്‍നി​ന്നു ദോ​ശ​ക്കൊ​പ്പം പൊ​തി​ന​ച​ട്ട്ണി​യും സാ​മ്പാ​റും ക​ഴി​ച്ചോ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ന​ല്ല ദേ​ഷ്യം വ​ന്നു. ദോ​ശ​ക്കൊ​പ്പം മ​റ്റെ​വി​ടെ​യു​മി​ല്ലാ​ത്ത കോ​മ്പി​നേ​ഷ​നാ​ണ​യാ​ള്‍ക്കി​ഷ്ടം. പ​ട്ടാ​ണി​ക്ക​ട​ല​യും കി​ഴ​ങ്ങും വേ​വി​ച്ച​തി​ല്‍ തേ​ങ്ങ​യ​ര​ച്ചൊ​ഴി​ച്ച് ന​ല്ലോ​ണം ചെ​റി​യു​ള്ളി മൂ​പ്പി​ച്ച ക​റി. ചി​ല​പ്പോ​ള്‍ ഈ ​ക​റി​ക്ക് കൂ​ട്ടാ​നാ​യി മാ​ത്രം അ​യാ​ള്‍ വാ​ഴ​യി​ല​യി​ല്‍ ഒ​റ​ട്ടി ചു​ടും. വീ​ട്ടി​ലു​ണ്ടെ​ങ്കി​ല്‍ അ​യാ​ളാ​ണ് മു​ഖ്യ വെ​പ്പു​കാ​ര​ന്‍. ഭാ​ര്യ കൂ​ടെ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ടാ​കും. ന​ന്നേ കു​റി​യ​താ​ണ​വ​ള്‍. നാ​ല്-​നാ​ല​ര​യി​ഞ്ച്. അ​ടു​ക്ക​ളേ​ല് നി​ന്ന് എ​ന്തെ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ലും സ്റ്റൂ​ള് വേ​ണം. അ​യാ​ള്‍ക്കെ​ന്തോ അ​ത് ഇ​ഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ള​വ​ളെ എ​പ്പോ​ഴും എ​ടു​ത്ത് പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും.

‘‘ദി​വാ​ക​രാ, അ​ടു​ത്ത​ത് പാ​കാ​യി​ല്ലാ ട്ടോ ​മോ​നേ, പാ​കാ​യി​ല്ലേ പാ​ങ്ങും ണ്ടാ​വൂ​ല. പ​രി​പാ​ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ല് അ​ട്ത്ത പ​ണി നോ​ക്കി​ക്കോ ട്ടോ ​യ്യ്. മ​ക്ക​ള് പി​യ്യം വി​ട്ട്. ഒ​ന്ന് മേ​ലോ​ട്ട് നോ​ക്കി​യാ​ട്ടെ. പ​ട്ടി​കേം കൈ​ക്കോ​ലും ഒ​ക്കെ പോ​യി. പൊ​ര ഒ​ന്ന് മാ​റ്റി​പ്പ​ണി​യാ​നാ​യി​ട്ടാ അ​ന്‍റെ അ​ച്ഛ​ന്‍ ഈ ​മ​ര​ങ്ങ​െ​ളാ​ക്കെ ന​ട്ടേ​ച്ചും വെ​ച്ചേ. ഓ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല് ഈ ​ചാ​യി​പ്പി​ല് ഞാ​നി​പ്പ​ളും ഇ​ങ്ങ​നെ കെ​ട​ക്കൂ​ലാ​യ്ഞ്ഞു. ന്‍റെ വി​ധി, ന​ശി​ച്ച​വ​ന്‍. മ​ഴ​ക്കാ​ലാ​യാ ത​വ​ളേം പ​ഴു​താ​രേം നെ​റ​യും അ​ക​ത്തും കോ​ലാ​യി​ലും. ഓ​ന്‍റൊ​രു ചാ​പ്ലി​ന്‍. പ​ണി​യെ​ടു​ക്കാ​ന്‍ പ​റ്റൂ​ല, അ​ത്ര​ന്നെ. ത്ഫൂ...’’ ​മു​ഖ​ത്തും ക​ണ്ടു​വോ വെ​മ്പി​നി​ല്‍ക്കു​ന്ന തു​പ്പ​ല്‍ക്കു​മി​ള​ക​ള്‍.

തേ​ക്കും വീ​ട്ടി​യും ഒ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, വീ​ട് വെ​ക്കു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കാ​യി അ​ച്ഛ​ന്‍ ന​ട്ടു​വെ​ച്ച മ​ഹാ​ഗ​ണി​യും പ​യ​നും മ​റ്റും വ​ള​ര്‍ന്നു മു​റ്റി​നി​ല്‍ക്കു​ന്നു​ണ്ട് തൊ​ടി​യി​ലാ​കെ.

അ​മ്മ​യ്ക്ക് വീ​ട് പ​ണി തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ള്‍ സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും എ​ന്നോ​ര്‍ത്ത് അ​യാ​ള്‍ക്ക് ചെ​റു​ത​ല്ലാ​ത്ത സ​ന്തോ​ഷം തോ​ന്നി. ഇ​യ്യി​ട​ക്കാ​ണ് അ​യ​ല്‍പ്പ​ക്ക​ക്കാ​രാ​യി താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന കു​റു​വ​ര്‍ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ വി​ചി​ത്ര​മാ​യൊ​രാ​ചാ​രം ക​ണ്ട​ത്. അ​വി​ട​ത്തെ കു​റ​ച്ച് മാ​സ​ങ്ങ​ളാ​യി കി​ട​പ്പി​ലാ​യി​രു​ന്ന പ്രാ​യ​മാ​യ അ​ച്ഛ​നെ ഏ​ക​ദേ​ശം മ​രി​ക്കാ​റാ​യി എ​ന്ന് ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ വീ​ടി​ന് പു​റ​ത്തേ​ക്കെ​ടു​ത്ത് വെ​ച്ചു അ​വ​ര്‍. എ​ത്ര പ്ര​താ​പി​ക​ളാ​ണെ​ങ്കി​ലും മ​ര​ണ​മ​ടു​ത്തു എ​ന്ന് ക​ണ്ടാ​ല്‍ ക​ർ​ണാ​ട​ക​യി​ല്‍ അ​വ​രു​ടെ ജാ​തി​യി​ല്‍ ഇ​ത് പ​തി​വാ​ണെ​ന്ന്. വീ​ട്ടി​ല്‍ കി​ട​ന്ന് മ​രി​ച്ചാ​ല്‍ അ​തി​ല്‍പ്പ​രം ദു​ശ്ശ​കു​നം മ​റ്റൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ന്ന്. അ​യാ​ള്‍ മ​രി​ച്ച​പ്പോ​ള്‍ പാ​ട്ടും​പാ​ടി ശ​വ​ത്തെ​യു​മെ​ടു​ത്ത് ന​ട​ന്ന ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ ദി​വാ​ക​ര​ന് ഭ്രാ​ന്ത് കേ​റി. ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലൊ​രു കു​ഞ്ഞു​വീ​ട്ടി​ല്‍ കി​ട​ന്ന് മ​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന അ​മ്മ​യു​ടെ ആ​ഗ്ര​ഹം അ​യാ​ള്‍ക്കെ​ന്ന​ത്തേ​ക്കാ​ളും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി അ​പ്പോ​ള്‍.

ഈ​യി​ട​ക്കാ​ണ് കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തെ​പ്പോ​ഴും കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന, യൗ​വ​ന​ത്തി​ല്‍ നാ​ട് വി​ട്ടി​രു​ന്ന പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട സു​ഹൃ​ത്തി​നെ ഒ​ട്ടും നി​ന​ച്ചി​രി​ക്കാ​തെ അ​യാ​ള​വി​ടെ വെ​ച്ച് ക​ണ്ട​ത്.

‘‘ആ, ​അ... ദെ​പ്പാ ടാ ​ദി​വാ​ക​ര​ന്‍ ദി​വാ​ക​റാ​യ​ത്?’’

അ​യാ​ള​ത് കേ​ട്ട് നാ​ണ​ത്തോ​ടെ ത​ല താ​ഴ്ത്തി​യി​രു​ന്നു.

‘‘നീ ​ഇ​തെ​ങ്ങ​നെ ഇ​വ്വി​ടെ എ​ത്തി​യെ?’’

‘‘എ​ന്തേ​ത്തും പ​ണി​ക്ക്യാ പോ​ക്വാ ന്നും ​ഓ​ര്‍ത്തി​രു​ന്നു കൊ​റേ മാ​സ​ങ്ങ​ള്‍. എ​ന്നാ​പ്പി​ന്നെ ഇ​തെ​ങ്കി​ല്‍ ഇ​താ​വ​ട്ടേ​ന്ന് ക​രു​തി. നാ​ട്ടി​ല​ല്ല​ല്ലോ, ആ​രും അ​റി​യൂ​ല​ല്ലോ? മ​ഹാ​മാ​രി​ക​ള് വ​റ്റ്ന്നേ ല്ല. ​ഒ​ന്നൊ​ഴി​യു​മ്പോ അ​ട്ത്ത​ത്. പ​ണ്ടൊ​ക്കെ ആ​ഴ്ചേ​ല് നാ​ല​ഞ്ച് വേ​ദി​ക​ള് എ​ന്താ​യാ​ലു​ണ്ടാ​കും. വ​ന്ന് വ​ന്ന് ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ പ​രി​പാ​ടി കി​ട്ടി​യാ​ലെ​ന്നാ​യി. മ​നു​ഷ്യ​മ്മാ​ര് കൂ​ട്ടം കൂ​ടു​ന്നൂ​ല്ല, കൂ​ട്ടം തെ​റ്റു​ന്നൂ​ല്ല. പ​ണ്ട​ത്തേ​തി​ന്‍റെ പാ​തി പൈ​സ​പോ​ലും ത​രാ​നും ആ​ള്‍ക്കാ​ര്‍ക്ക് മ​ടി.’’

‘‘ആ ​പ​രീ​ക്ഷേ​ല് മ്മ​ള് ര​ണ്ടാ​ളും തോ​റ്റു​പോ​യി​രു​ന്ന്. പി​ന്നെ സ​പ്ലി​മെ​ന്‍റ​റി പ​രീ​ക്ഷേ​ലാ ഞാ​ന്‍ ക​യ്ച്ചി​ലാ​യേ. യ്യ് ​പി​ന്നെ പ​രീ​ക്ഷേ എ​ഴു​തീ​ല ല്ലേ.’’ ​മീ​ന്‍പി​ടി​ക്കാ​ന്‍ ആ​റ്റു​വ​ക്ക​ത്തി​രു​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ​ക​ളും ക​ഥ​ പ​റ​ഞ്ഞ കാ​ല​ങ്ങ​ളും ഓ​ര്‍ത്തി​രു​ന്നു അ​വ​ര് കൂ​ട്ടു​കാ​ര് ര​ണ്ടാ​ളും അ​ന്ന് രാ​വെ​ളു​ക്കു​വോ​ളം.

‘‘ങ്ങ​ള് പ്പം ​ചി​റി​ത​ന്നെ നി​ര്‍ത്തി​യോ ന്‍റെ ദി​വാ​ക​രേ​ട്ടാ?’’ ഭാ​ര്യ​യാ​ണ്.

‘‘അ​ല്ല ഞാ​നി​പ്പം അ​മി​ത​മാ​യി ചി​രി​ക്കാ​റ് ണ്ടെ ​ടോ.’’

‘‘ന്നി​ട്ട് ഞാ​ന്‍ കേ​ക്കാ​റി​ല്ല​ല്ലോ. ഇ​നീ​പ്പം ഞാ​ന്‍ വി​ളി​ക്കു​മ്പം മാ​ത്രാ​ണോ ചി​രി​ക്കാ​ത്തെ.’’ വീ​ട്ടി​ലൊ​ന്ന് പോ​യി കു​റ​ച്ച് ദി​വ​സം നി​ക്ക​ണം. ന​ല്ലോ​ണം ചി​രി​ച്ചും ചി​രി​പ്പി​ച്ചും ഒ​ക്കെ വേ​ണം തി​രി​ച്ചു​പോ​രാ​ന്‍. എ​ല്ലാം മ​റ​ക്ക​ണം, ചി​രി​ക്ക​ണം, പ​റ്റു​മെ​ങ്കി​ല് പൂ​ര​വും കാ​ണ​ണം.

ദേ​വീ​ദേ​വ​ന്‍മാ​രെ തി​ട​മ്പേ​റ്റി​യ ആ​ന​ക​ള്‍ വ​യ​ലി​ല്‍ തി​ങ്ങി​നി​റ​ഞ്ഞ് ആ​ര്‍പ്പു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന പു​രു​ഷാ​ര​ത്തി​നി​ട​യി​ല്‍ എ​ഴു​ന്ന​ള്ളി നി​ല്‍ക്കു​ന്നു. പു​ല​ര്‍ച്ച വ​രെ പ​ഞ്ച​വാ​ദ്യ​വും പ​ഞ്ചാ​രി​മേ​ള​വും പാ​ണ്ടി​മേ​ള​വും. മ​ന്ത്രോ​ച്ചാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളും പു​ഷ്പ​വൃ​ഷ്ടി​യും. ദേ​വീ​ദേ​വ​ന്‍മാ​ര്‍ ഒ​ന്നി​ച്ചു​കൂ​ടു​ന്ന​തി​ന്‍റെ ആ​ഘോ​ഷം.

‘‘ചി​രി​ക്കാ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​ന്‍. ആ​ര്‍ക്കും വ​രാം, ആ​ര്‍ക്കും വ​രാം. ല​ക്ഷ​ങ്ങ​ള്‍ നേ​ടാ​നി​താ സു​വ​ർ​ണാ​വ​സ​രം. സം​ഭ​വം വെ​രി വെ​രി സി​മ്പി​ള്‍. ഈ ​നി​ല്‍ക്കു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​നെ ഒ​ന്നു ചി​രി​പ്പി​ക്ക​ണം. അ​ത്ര​മാ​ത്രം. ആ​ര്‍ക്കും, ആ​ര്‍ക്കും. പ്രാ​യ​ഭേ​ദ​മി​ല്ലാ​തെ... ജാ​തി​മ​ത ഭേ​ദ​മി​ല്ലാ​തെ... ഒ​രൊ​റ്റ നി​ബ​ന്ധ​ന മാ​ത്രം. കു​ട്ടി​ക​ള്‍ മാ​ത്ര​മേ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ തൊ​ടാ​ന്‍ പാ​ടു​ള്ളൂ. ബാ​ക്കി​യു​ള്ള​വ​ര്‍ക്ക് വേ​റെ എ​ന്ത് കു​ത​ന്ത്ര​വും പ​യ​റ്റാം.’’

കു​ലു​ക്ക​മു​ണ്ടോ, ഇ​ല്ല

കു​ലു​ക്ക​മു​ണ്ടോ, ഇ​ല്ല

അ​വ​താ​ര​ക​ന്‍ കു​ലു​ങ്ങി​ക്കു​ലു​ങ്ങി​ച്ചി​രി​ച്ചു.

‘‘അ​ഞ്ച് ല​ക്ഷം, അ​ഞ്ച് ല​ക്ഷം, മു​ന്നോ​ട്ടും പി​ന്നോ​ട്ടു​മി​ല്ല. ദാ... ​ചി​രി​ക്കാ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​ന്‍. നി​ങ്ങ​ള്‍ക്കി​താ സു​വ​ർ​ണാ​വ​സ​രം.’’

‘‘പി​ന്നെ പ​ണി പാ​ളി​യാ ങ്ങ​ളെ പ​ണി​ക്ക​ല്ലേ ത​ക​രാ​റ്. അ​പ്പോ അ​തി​ന്‍റെ ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്തോം ങ്ങ​ക്കാ. അ​ത് മ​റ​ക്ക​ണ്ട.’’ മാ​നേ​ജ്മെ​ന്‍റ് ഉ​റ​പ്പി​ച്ച് പ​റ​ഞ്ഞു.

പൂ​ക്ക​ള്‍, തോ​ര​ണ​ങ്ങ​ള്‍, ആ​ഡം​ബ​ര വി​ള​ക്കു​ക​ള്‍ എ​ങ്ങു​മെ​ങ്ങും. മ​ഞ്ഞ​യും മ​ജ​ന്ത​യും പ​ര്‍പ്പി​ളും. അ​ടി​പൊ​ളി ഗാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നീ​ണ്ട നി​ര. വി​സ്തൃ​ത​മാ​യ ജീ​വി​താ​ഹ്ലാ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​ണ്ണി​ല്‍കു​ത്തു​ന്ന മ​ഞ്ഞ​വെ​ളി​ച്ചം എ​വി​ടെ​യും. വാ​ദ്യ​മേ​ള​ങ്ങ​ള്‍ക്കൊ​പ്പം മു​ന്തി​യ ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​രു​ടെ​യും മു​ന്തി​യ ഉ​പ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളു​ടെ​യും ആ​ഹ്ലാ​ദ​വും പ​രി​ഭ്രാ​ന്തി​യും. ഉ​ദ്ഘാ​ട​ന​ത്തി​ന് മ​ന്ത്രി​യും സി​നി​മാ​ന​ടി​യും. ര​ണ്ടോ മൂ​ന്നോ ത​ര​ത്തി​ല്‍ ഏ​ര്‍പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന വെ​ല്‍ക്കം ഡ്രി​ങ്കു​ക​ള്‍ മാ​റി​മാ​റി കു​ടി​ക്കു​ന്ന കു​ട്ടി​ക​ള്‍. മാ​ള് ത​ന്നെ ഇ​ടി​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​മോ എ​ന്ന് തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കും വി​ധം ഉ​ദ്ഘാ​ട​ന നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ള്‍. അ​യാ​ളാ​ക​ട്ടെ, നി​ല്‍ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടി​പ്പോ ആ​റേ​ഴ് മ​ണി​ക്കൂ​റാ​യി​ക്കാ​ണും. ത​ന്നെ ചി​രി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി വ​ട്ടം കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ആ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ കോ​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളി​ല്‍നി​ന്ന് ശ്ര​ദ്ധ തെ​ന്നി​മാ​റി എ​പ്പോ​ഴോ അ​യാ​ള്‍ പ​ല നി​ല​ക​ളി​ലാ​യി അ​ണി​യി​ച്ചൊ​രു​ക്കി നി​ര്‍ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ദേ​ശീ​യ​വും അ​ന്ത​ർ​ദേ​ശീ​യ​വു​മാ​യ ബ്രാ​ന്‍ഡു​ക​ളു​ടെ മാ​നി​ക്വീ​നു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നി​ശ്ച​ലം. നി​രാ​ലം​ബം. ത​ന്നെ​പ്പോ​ലെ.

ഒ​രാ​ള​ല്ല, നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നാ​ളു​ക​ള്‍. നി​ശ്ച​ലം, നി​ശ്ച​ലം. ത​ന്നെ​പ്പോ​ലെ.

രാ​വി​ലെ മു​ത​ല്‍ നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു പോ​ലെ​യ​ല്ല, പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​വ​ര്‍ക്കെ​ന്തോ മാ​റ്റം സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തോ​ന്നി അ​യാ​ള്‍ക്ക്. അ​വ​രി​താ, ഒ​രാ​ള​ല്ല. പ​ല നി​ല​ക​ളി​ലു​ള്ള​വ​ര്‍ എ​ല്ലാ​വ​രും ഒ​ന്നു​ചേ​ര്‍ന്ന് ത​ങ്ങ​ളു​ടെ ച​ല​ന​ശേ​ഷി വീ​ണ്ടെ​ടു​ക്കു​ന്നു. ആ​ര്‍ത്തു​ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

അ​യാ​ളു​ടെ, അ​വ​രു​ടെ ആ​ര്‍ത്തു​ചി​രി. അ​യാ​ളും അ​വ​രും കൂ​ടി ആ​ര്‍ത്താ​ര്‍ത്ത് ചി​രി​ച്ചു.

ഓ​ർ​ത്ത​പ്പോ അ​ള​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത​ത്ര ഭാ​രം തോ​ന്നി അ​യാ​ൾ​ക്ക്. അ​വ​സാ​ന​ത്തെ വേ​ദി​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. ന​ഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം ഇ​പ്പോ​ഴും മു​ഴു​വ​നാ​യി കൊ​ടു​ത്തു​തീ​ര്‍ന്നി​ട്ടി​ല്ല. നാ​ട്ടി​ല് കാ​ല് കു​ത്തി​യ​പ്പോ​ള്‍ ദി​വാ​ക​ര​ന് ആ​ദ്യം ഓ​ർ​മ​വ​ന്ന​ത് അ​താ​ണ്.

ഇ​ന്ന​ലെ അ​വ​ളു​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ള്‍ അ​വ​ളു​ടെ ക​ഴു​ത്ത് ക​ടി​ച്ച് കി​ട​ന്ന​ത് അ​വ​ള​റി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​മോ? പാ​ട് വ​ന്നി​രി​ക്കു​മോ? ഭാ​ര്യ ഗ്രീ​ക്ക് പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലെ​വി​ടെ​യോ വാ​യി​ച്ച പാ​തി പാ​മ്പും പാ​തി മ​നു​ഷ്യ​സ്ത്രീ​യു​മാ​യ ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ത്തെ ക​ണ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, കെ​ട​ക്കു​ന്നേ​ട​ത്തു​നി​ന്ന് അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലു​ള്ള അ​വ​ളെ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ള്‍. പാ​തി​രാ​ത്രി​ വ​ന്നു​കേ​റി​യ​തു​കൊ​ണ്ട് വീ​ടു​പ​ണി​യൊ​ന്നും ന​ല്ലോ​ണം ക​ണ്ടി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നു​മോ​ര്‍ത്ത് അ​യാ​ള്‍ ചാ​യ​യും​കൊ​ണ്ട് മെ​ല്ലെ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി ന​ട​ന്നു.

പ​ഴ​യ കി​ണ​ര്‍ നി​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്കാ​ണ് പെ​ട്ടെ​ന്ന് നോ​ട്ടം പോ​യ​ത്.

‘‘ഏ...’’

​സ്ത​ബ്ധ​നാ​യി​പ്പോ​യെ​ങ്കി​ലും മെ​ല്ലെ മ​ക​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ര്‍മ വ​ന്നു. ‘‘എ​ന്തി​നാ വെ​റു​തേ സ്ഥ​ലം ക​ള​യു​ന്നേ. കു​ഴ​ല്‍ക്കി​ണ​റെ​ടു​ക്കാം. മി​ച്ചം വ​രു​ന്നേ​ട​ത്ത് മ​റ്റ് വ​ല്ല​തും ചെ​യ്യാ​ലോ?’’ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ പൂ​മു​ഖ​ത്ത് അ​വ​ന്‍റെ വി​ല​പി​ടി​ച്ച ബൈ​ക്കു​ണ്ട്. മ​ക​ളെ ക​ണ്ട​തേ​യി​ല്ല​ല്ലോ വ​ന്നി​ട്ട്, അ​വ​ള്‍ രാ​വി​ലെ​ത​ന്നെ ക്ലാ​സി​ല്‍ പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും ല്ലേ. ​പി​ന്നെ​യും ചു​റ്റി​ലും സൂ​ക്ഷി​ച്ച് നോ​ക്കി. താ​നും അ​ച്ഛ​നും കൂ​ടി പ​ണി​ത മ​ണ്‍മ​തി​ല്‍ മാ​റ്റി അ​വ​ന്‍ ക​രി​ങ്ക​ല്‍ഭി​ത്തി പ​ണി​തി​രി​ക്കു​ന്നു. പു​തി​യ വീ​ട് താ​ന്‍ വെ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് ഓ​ര്‍ത്ത​തു​പോ​ലെ​യേ അ​ല്ല​ല്ലോ ഉ​ള്ള​തെ​ന്ന് തോ​ന്നി അ​യാ​ള്‍ക്ക്. ഇ​തെ​ല്ലാം​ത​ന്നെ അ​റി​യി​ച്ചി​രു​ന്നോ?

പെ​ട്ടെ​ന്നോ​ർ​മ വ​രു​ന്നി​ല്ല. അ​യാ​ള്‍ എ​ന്തി​നെ​ന്ന​റി​യാ​തെ മെ​ല്ലെ, വ​ള​രെ മെ​ല്ലെ തി​രി​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു.

ഓ​ർ​മ​ക​ള്‍ക്ക് എ​ന്തോ വ​ശ​പ്പി​ശ​കു​ണ്ടോ, അ​തോ ത​നി​ക്കോ?