ജനാധിപത്യം -കഥ

മാ​റാ​ടിക്കുന്നി​ന്റെ താ​ഴ്​​വ​ര​യി​ലാ​ണ് പാ​ല​ൻ യ​ജ​മാ​ന​​ന്റെ ആ​ടു​ക​ളെ മേ​യാ​ൻ വി​ടു​ന്ന​ത്. വൈ​കു​ന്നേ​രം ആ​ട്ടി തെ​ളി​ച്ച് കൂ​ട്ടി​ൽ എ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. ഒ​രു​ദി​വ​സം ആ​ടു​ക​ളെ കൂ​ട്ടാ​ൻ ചെ​ന്ന പാ​ല​നെ ഒ​രു ക​ടു​വ ഒ​റ്റ​ക്കു​തി​പ്പി​ന് ത​ടു​ത്തു.

പാ​ല​ൻ ച​കി​ത​നാ​യി.

‘‘നീ ​എ​ന്ത​ക്ര​മ​മാ​ണ്​ ഈ ​കാ​ണി​ച്ച​ത്..?’’

ക​ടു​വ പി​ൻ​വാ​ങ്ങി പ​ഴ​യ​പ​ടി അ​ല​സ​മാ​യി കി​ട​ന്ന്​ ഒ​രു കോ​ട്ടു​വാ​യി​ട്ടു.

‘‘നീ ​കാ​ല​ത്തെ ഇ​വ​റ്റോ​ളെ കൊ​ണ്ടെ​ന്നാ​ക്കി​യി​ട്ട് പോ​യ​ത​ല്ലേ? അ​തീ​പ്പി​ന്നെ ഞാ​നാ​ണ് നോ​ക്കി സം​ര​ക്ഷി​ച്ച​ത്.’’

പേ​ടി​ക്കു​ട​ല​നാ​യി​ട്ട്​ പോ​ലും പാ​ല​ന്​ ചി​രി​പൊ​ട്ടി.

‘‘പി​ന്നേ! ക​ടു​വ​യ​ല്ലേ ആ​ടു​ക​ളെ നോക്കി സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത് ?’’

ക​ടു​വ മു​ൻ​കാ​ലി​ലേ​ക്ക് മു​ഖം ചേ​ർ​ത്ത് കി​ട​പ്പ് കു​റേ​ക്കൂ​ടി സൗ​ക​ര്യ​പ്ര​ദ​മാ​ക്കി മു​ര​ണ്ടു.

‘‘എ​ന്നാ നീ ​എ​ണ്ണി നോക്കി​േ​ക്കാ​ടാ കൂവ്വേ!’’

എ​ണ്ണം കൃ​ത്യ​മാ​ണെ​ന്ന് ക​ണ്ട്​ പാ​ല​ൻ താ​ടി​ക്ക് കൈ ​കൊ​ടു​ത്ത് നി​ൽ​പായി. അ​ന്നേ​രം ക​ടു​വ പ​റ​ഞ്ഞു:

‘‘ഞ​ങ്ങ​ൾ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെയല്ല. വി​ശ​ന്നാ​ൽ മാ​ത്ര​മേ ഇ​ര തേ​ടു​ക​യു​ള്ളൂ.’’

ക​ടു​വ വീ​ണ്ടും കോ​ട്ടു​വാ​യി​ട്ടു തു​ട​ർ​ന്നു.

‘‘ഇ​നി ഏ​താ​യാ​ലും നീ ​ഇ​വ​​റ്റ​യെ ആ​ട്ടി​ത്തെ​ളി​ച്ച്​ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ട​ണ്ട. ഞാ​ൻത​ന്നെ നോ​ക്കി​ക്കോ​ളാം.’’

ആ​ടുക​ളെ വി​ട്ടു​കി​ട്ടാ​ൻ തോ​​െക്ക​ടു​ക്ക​ണോ മു​ദ്രാ​വാ​ക്യം വി​ളി​ച്ചാ​ൽ മ​തി​യോ എ​ന്ന് ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ പാ​ല​ൻ യ​ജ​മാ​ന​​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് കു​തി​ച്ചു​പാ​ഞ്ഞു.