Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

പീ​ര​ങ്കി

poem
cancel
camera_alt

േതാ​ലി​ൽ സു​രേ​ഷ്​

കൂ​ളി​കൂ​ടി​യ ച​ങ്ങാ​തി​മാ​രാ​ണ് ര​ണ്ടാ​ളും. മ​നു​ഷ്യ​ന്മാ​ര്‍ ത​മ്മി​ല്‍, അ​യ​ല്‍ക്കാ​രാ​കു​മ്പോ​ള്‍ പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും സം​ഭ​വി​ക്കാ​നി​ട​യു​ള്ള ഒ​രു​പ്ര​ശ്ന​വും അ​വ​ര്‍ക്കി​ട​യി​ല്‍ ഇ​ന്നേ​വ​രെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​മ്പ​ല​ത്തി​ന്‍റെ പ​ടി​ഞ്ഞാ​റ് കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നി​ന്‍റെ ചെ​രി​വി​ലാ​ണ് ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന്‍റെ ഓ​ടി​ട്ട ത​റ​വാ​ട്. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് പ​ഴ​യ വീ​ട് പൊ​ളി​ച്ച് ര​ണ്ടു​നി​ല കോ​ണ്‍ക്രീ​റ്റ് വീ​ടെ​ടു​ത്ത് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വു​മു​ണ്ട്. ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ വീ​ടി​ങ്ങ​നെ പ്രൗ​ഢ​മാ​കാ​നു​ള്ള പ്ര​ധാ​ന​കാ​ര​ണം മൂ​പ്പ​രെ കു​റേ ആ​ണ്‍മ​ക്ക​ളും പെ​ണ്‍മ​ക്ക​ളു​ടെ ചി​ല പു​യ്യാ​പ്ല​മാ​രും സൗ​ദി​യി​ല്‍നി​ന്ന് മാ​സ​പ്പ​ടി അ​യ​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. പോ​രാ​തെ, ടൗ​ണി​ല്‍ പ​ണ്ടേ കേ​ള്‍വി​കേ​ട്ട ഒ​രു മ​ല​ഞ്ച​ര​ക്കു​മു​ണ്ട്. ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന് ആ​ക​ക്കൂ​ടി ഒ​രു ത​യ്യ​ല്‍ക്ക​ട​യും ചെ​വി​ചു​ട്ടാ പ​റ​ഞ്ഞാ​ല്‍ കേ​ള്‍ക്കാ​ത്ത ഒ​രേ​യൊ​രു സ​ന്താ​ന​വും മാ​ത്രേ​യു​ള്ളൂ. വ​ണ്ടി​പ്പ​ണി​യെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​ന്‍ കാ​ല​ത്തി​റ​ങ്ങും. സ്വ​ന്തം കാ​ര്യം മാ​ത്രം നോ​ക്കി ന​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ക​രി​ഓ​യി​ല്. എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യാ​ല്‍ കൈ​ക്ക് പ​റ്റും.

ഇ​രു​വ​രു​ടെ​യും വീ​ടി​ന്‍റെ അ​തി​ര്‍ത്തി​യി​ല്‍, കൃ​ത്യം പ​റ​ഞ്ഞാ​ല്‍ ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​​​ന്റെ പ​റ​മ്പ​ത്ത് സ്ഥി​തി​ചെ​യ്ത് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ പ​റ​മ്പി​ലേ​ക്ക് കു​ഴ​ലു​നീ​ട്ടി രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ ഗ​ര്‍ഭ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ന് നേ​ര്‍ക്കാ​യി ഉ​ന്നം​വെ​ച്ചു​നി​ല്‍ക്കു​ന്ന ഒ​രു ജാം​ബ​വാ​ന്‍ പീ​ര​ങ്കി​യു​ണ്ട്.

തോ​ള​റ്റം​വ​രെ വ​ള​ര്‍ന്ന കു​മു​റ്റി മു​റി​ച്ച കാ​ടു​ക​ള്‍ക്ക് മേ​ലെ ആ​കാ​ശ​ത്തേ​ക്ക് ഉ​യ​ര്‍ന്ന ആ ​പീ​ര​ങ്കി​ക്കു​ഴ​ലി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ഇ​രു​വീ​ട്ടി​ലെ​യും ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് നി​ന്നാ​ല്‍ നേ​രെ​യൊ​രു ന​ട​പ്പാ​ത കാ​ണാം. സ​ന്ധ്യ​വി​ള​ക്ക് ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ല്‍ ര​ണ്ടു​പേ​രും അ​വി​ടെ ഒ​രു​ദി​വ​സം​പോ​ലും ഒ​ഴി​യാ​തെ വ​ന്നി​രി​ക്കും. കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നി​ലെ പ്ര​ധാ​ന പൈ​ങ്കു​റ്റി​ക്കാ​ര​നാ​യ ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന്‍ പൈ​ങ്കു​റ്റി​യി​ല്ലാ​ത്ത ദി​വ​സം രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ ത്രി​മ​ധു​ര​വു​മെ​ടു​ത്ത് പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ല്ലും. ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ കെ​ട്ട്യോ​ള് മ​റി​യം നി​ർ​മി​ച്ച ബീ​ഫ്റോ​ളോ മ​റ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലു​മാ​യി അ​യാ​ളും. എ​രി​വും മ​ധു​ര​വുംപോ​ലെ അ​വ​ര്‍ പോ​യ​കാ​ലം അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​ഞ്ഞോ​ണ്ടി​രി​ക്കും.

വെ​ള്ള​മു​ണ്ടും ദേ​ഹ​മാ​സ​ക​ലം ഭ​സ്മ​വും തൊ​ട്ട് ല​മ്പ​ശ​രീ​ര​വു​മാ​യി രാ​ജ​ന്‍ അ​ന്നും വ​ന്നു. നാ​ക്കി​ല​യി​ല്‍ പ്ര​സാ​ദം നീ​ര്‍ത്തി പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ ചോ​ട്ടി​ല്‍വെ​ച്ചു. പൊ​ങ്ങി​ച്ച പ​യ​റും ക​ട​ല​യും തേ​ങ്ങ വ​ട്ട​പ്പൂ​ളി​യ​തും അ​വ​ലും മ​ല​രും മു​ള്ള​നൊ​ണ​ക്കും നീ​ക്കി ചെ​ക്കി​പ്പൂ നു​ള്ളി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ഒ​രു​പി​ടി വാ​രി വാ​യി​ലി​ട്ട് വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​തെ എ​ന്തോ ചോ​ദി​ച്ചു. ര​ണ്ടു​വ​ട്ടം ചു​റ്റും നോ​ക്കി മു​ണ്ടി​നി​ട​യി​ല്‍നി​ന്ന് അ​ര​ക്കു​പ്പി ക​ള്ള് രാ​ജ​ന്‍ മ​റു​പ​ടി​യെ​ന്നോ​ണം വ​ലി​ച്ചൂ​രി. പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ താ​ഴെ ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ച്ച ഗ്ലാ​സെ​ടു​ത്ത് തു​ട​ച്ച് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ ക​യ്യി​ല്‍ പി​ടി​പ്പി​ച്ച് ക​ള്ളൊ​ഴി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. പെ​ടെ​പെ​ടാ​ന്ന് മൂ​ന്നൊ​ഴി. മൂ​ന്നു​വ​ലി.

രാ​ജ​ന്‍ പൈ​ങ്കു​റ്റീ​ന്നേ അ​ടി​ച്ചാ വ​ര​വ്. മൂ​ത്ത ക​ള്ളി​ന്‍റെ കു​മി​ള ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ വ​യ​റ്റി​ല്‍ എ​രി​ഞ്ഞു​പൊ​ട്ടി. ലേ​ശം​കൂ​ടി ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ള്‍ വെ​ന്തു​വെ​യ​ര്‍ത്തു. ഷ​ര്‍ട്ടി​ന്‍റെ ര​ണ്ട് ബ​ട്ട​ണ​ഴി​ച്ച് കോ​ള​റ് പി​റ​കോ​ട്ടാ​ക്കി​യ​പ്പോ​ള്‍ രാ​ജ​ന് പ​രി​ച​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത പു​തി​യ അത്ത​റി​ന്‍റെ മ​ണം കി​ട്ടി. പു​യ്യാ​പ്ല വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. പു​റ​കോ​ട്ടി​ട്ട കോ​ള​റി​ല്‍ ആ​ലീ​സ് ടൈ​ലേ​ഴ്സി​ന്‍റെ നെ​യിം​ടാ​ഗ് രാ​ജ​ന്‍ അ​ഭി​മാ​ന​പൂ​ര്‍വം നോ​ക്കി.

പൈ​ങ്കു​റ്റി ഉ​ള്ള ദി​വ​സം ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന് സ​ന്തോ​ഷാ​ണ്. ഇ​ങ്ങ​നെ ക​ള്ള​ടി​ക്കാ​ലോ. ക​ള്ള​ടി​ച്ച് വ​ര്‍ത്താ​ന​ത്തി​ന് വീ​ര്യം കൂ​ടു​മ്പോ​ള്‍ പീ​ര​ങ്കി​ക്കു​ഴ​ലി​ല്‍ ഒ​രു തൊ​ട​ലും ത​ലോ​ട​ലു​മു​ണ്ട്. അ​പ്പോ​ള്‍ പീ​ര​ങ്കി​ക്കു​ഴ​ലി​ല്‍നി​ന്നും ഉ​ണ്ട തെ​റി​ക്കു​മ്പോ​ലെ ഒ​രു ക​രി​മാ​റ​ന്‍കാ​ട എ​ങ്ങോ​ട്ടോ പ​റ​ക്ക​ലു​ണ്ട്. അ​ത​വി​ടെ കൂ​ടു​കൂ​ട്ടി കാ​ണാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ട് കു​റേ ദി​വ​സാ​യി.

വൈ​കു​ന്നേ​രം സ്ഥി​രം ന​ട​ക്കു​ന്ന ഈ ​പ്ര​തി​ഭാ​സ​ത്തി​ല്‍ മ​റി​യ​ത്തി​നോ ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന്‍റെ ഭാ​ര്യ രു​ഗ്മി​ണി​ക്കോ മ​റ്റാ​ര്‍ക്കോ ഇ​ന്നോ​ളം ഒ​രു ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ക​ള്ളു​കു​ടി​ച്ച് പൊ​രീ​പ്പോ​യി വ​ളീ​ട്ട് നാ​റ്റി​ക്കാ​ന്ന​ല്ലാ​തെ ഒ​രു​ദി​വ​സം ‘ചോ​ന്ന ഈ​ന്ത​പ്പ​നാ​ട്ടി’ വ​ല്ല​തും കൊ​ണ്ടു​വാ രാ​ജാ​ന്ന് പ​തി​വു​പോ​ലെ ഇ​ന്നും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ള്‍ പ്ര​സാ​ദ​ത്തി​ല് പ​ങ്കും പ​ന്തി​യും പ​റ​യാ​മ്പാ​ടി​ല്ലെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് രാ​ജ​ന്‍ അ​പ്പൊ​ത്ത​ന്നെ വാ​മൂ​ടി​ക്കും.

പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ മേ​ട്ടി​ലും ചോ​ട്ടി​ലു​മൊ​ക്കെ​യി​രു​ന്ന് ര​ണ്ടു​പേ​രും ക​ട​ല​യും തേ​ങ്ങ​ാപ്പൂ​ളും കൊ​ത്തി​ക്കൊ​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ, അ​വ​ര്‍ ചെ​റു​പ്പം ആ​ലോ​ചി​ക്കും. രാ​വി​ലെ കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടെ കാ​ടു​പെ​റു​ക്കാ​ന്‍ വ​രു​ന്ന ചെ​ത​ല​പ്പ​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒ​ച്ച​പ്പാ​ടി​ല്‍ ‘‘ശാ​രി​ക​പൈ​ത​ലേ ചാ​രു​ശീ​ലേ വ​രി​കാ​രോ​മ​ലേ ക​ഥാ​ശേ​ഷ​വും ചൊ​ല്ലു​ നീ...’’ ‘ചൊ​ല്ലു​വാ​നെ​ങ്കി​ല​നം​ഗാ​രി​ശ​ങ്ക​ര​നി’​ല്‍ ത​ട​ഞ്ഞ് ‘അ​യി​ന​പ്രം എ​ന്താ​ടാ’​ന്ന് പ​ര​സ്പ​രം ചോ​ദി​ച്ച് കു​ണ്ടി​ക്ക് പ​റ്റു​ന്ന ഈ​ച്ച​യെ കു​ലു​ക്കി​യാ​ട്ടി പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന് തൂ​റി​ക്കൂ​ട്ടി​യ ആ ​ചെ​റു​പ്പ​കാ​ലം.

മ​ന​പ്പാ​ഠ​മാ​ക്കി​യി​ട്ടി​ല്ലേ​ല്‍ അ​ടി ഉ​റ​പ്പാ. ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ വാ​യി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ല്‍ ‘ശ’​യു​ടെ അ​യ്യേ​റു​ക​ളി​യാ​ണ്. സ, ​ഷ എ​ന്നീ ര​ണ്ട​ക്ഷ​ര​ത്തി​നുംകൂ​ടി അ​വ​ന് ഒ​റ്റ ശ ​മ​തി. ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണം മാ​ശേ മ​ശി തീ​ര്‍ന്നു എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ... മു​റ്റ​ത്ത് നി​ര്‍ത്തി വേ​ല​പ്പ​ന്‍ മാ​ഷ് പ​ച്ച​യീ​ര്‍ക്ക​ലി കീ​റി​ച്ച് നാ​ക്ക് വ​ടി​പ്പി​ക്കും. എ​ന്നി​ട്ടേ​ന്തോ​കാ​ര്യം! നാ​വു​കീ​റി ചോ​ര പൊ​ടി​യും. അ​ത്ര​ന്നെ.

‘‘അ​തെ​ന്താ​ടാ രാ​യാ അ​ന​ക്കു​മാ​ത്രം ശ ​വ​ര്ന്ന്....?’’

കി​ഷ്‍കി​ന്ധാ​ കാ​ണ്ഡം ക​ട​ക്കാ​നാ​വാ​തെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന് മൂ​ക്കു​പൊ​ത്തി ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘നീ ​ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ പ​ശൂ​നെ തി​ന്നു​ന്നോ​ണ്ടാ?’’

മൂക്കു​പൊ​ത്തി രാ​ജ​ന്‍ മ​റു​പ​ടി​യോ​ടെ മു​ക്കി.

എ​ന്താ​യാ​ലും പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന് അ​പ്പി​യി​ട്ടി​ട്ട് ര​ണ്ടു​പേ​രും സ്കൂ​ള്‍ നാ​റ്റി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ടെ ഒ​രി​ക്ക​ല്‍ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ദി​ന​ത്തി​ന് ക​ണ്ണൂ​ര്‍ കോ​ട്ട കാ​ണാ​ന്‍ സ്കൂ​ളി​ല്‍നി​ന്ന് ടൂ​റു പോ​യി.

കോ​ട്ട ചു​റ്റി​ക്കാ​ണു​ന്ന​തി​നി​ടെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ചൂ​ണ്ടി​യി​ട​ത്തേ​ക്ക് രാ​ജ​ന്‍ നോ​ക്കി.

‘‘ദേ​ണ്ട്രാ... മ്മ്ടെ ​അ​തേ പീ​ര​ങ്കി.’’

ര​ണ്ടു​പേ​രു​ടെ​യും അ​ടി​വ​യ​റൊ​ന്നി​ള​കി.

പു​തു​താ​യി വ​ന്ന സാ​മൂ​ഹ്യ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ഷ് പീ​ര​ങ്കി ത​ലോ​ടി അ​തി​ന്‍റെ ച​രി​ത്ര​വി​വ​ര​ണം ആ​രം​ഭി​ച്ചു.

‘‘പോ​ര്‍ച്ചു​ഗീ​സു​കാ​രാ​ണ് ഈ ​കോ​ട്ട പ​ണി​ത​ത്. അ​വ​രു​ടെ ക​യ്യി​ല്‍നി​ന്ന് ഡ​ച്ചു​കാ​രും അ​റ​ക്ക​ലും ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​കാ​രും ക​യ്യ​ട​ക്കി.’’

പി​ള്ളേ​ര് പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ ദ്വാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് മ​ത്സ​രി​ച്ച് ക​ണ്ണി​ട്ടു​നോ​ക്കി.

‘‘ഉ​ണ്ടീ​ണ്ടാ​ടാ..?’’

മാ​ഷ് തു​ട​ര്‍ന്നു. ‘‘ഒ​രു​കാ​ല​ത്ത് ന​മ്മു​ടെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​സ​മ​ര സേ​നാ​നി​ക​ള്‍ക്കു​നേ​രെ തീ​ തു​പ്പി​യ​താ​ണ് ഈ ​പീ​ര​ങ്കി.’’

പി​ള്ളേ​ര് പെ​ട്ടെ​ന്ന് ക​ണ്ണ് വ​ലി​ച്ചു.

‘‘സാ​യി​പ്പ​ന്മാ​രു​ടെ ക​യ്യി​ല്‍നി​ന്ന് ടി​പ്പു​വും പ​ഴ​ശ്ശി​യും ഈ ​കോ​ട്ട പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. അ​വ​രൊ​ക്കെ​കൂ​ടി നേ​ടി​ത്ത​ന്ന​താ​ണ് ഇ​ന്ത്യ​യു​ടെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം.’’

ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ​യും രാ​ജ​ന്‍റെ​യും അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ലേ​ക്ക് ത​ള്ളി​വ​ന്നി​രു​ന്ന മു​ട്ട​ല്‍ എ​ങ്ങോ​ട്ടോ കേ​റി​പ്പോ​യി. കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്താ​ല്‍ മി​ണ്ടാ​തെ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ ഉ​ട​ന്‍ രാ​വി​ലെ​യി​ട്ട അ​പ്പി മ​ണ്ണി​ട്ടു​മൂ​ടി. ക​ട​ലാ​സി​ല്‍ വ​ര​ച്ച ദേ​ശീ​യ​പ​താ​ക അ​തി​ല്‍ നാ​ട്ടി ആ​കാ​ശ​ത്തേ​ക്ക് മു​ഷ്ടി​ചു​രുട്ടി.

‘‘വ​ന്ദേ​മാ​ത​രം.’’

വ​യ​സ്സാ​യ​പ്പോ​ഴും ടൗ​ണി​ല്‍നി​ന്ന് വ​രു​മ്പോ​ള്‍ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ദി​ന​ത്തി​ന് കു​ട്ടി​ക​ള്‍ സ്കൂ​ളി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് പ​താ​ക ആ​രും കാ​ണാ​തെ മു​ണ്ടി​നി​ട​യി​ല്‍ ചു​രു​ട്ടി അ​വ​ര്‍ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന് ഉ​യ​ര്‍ത്തും.

‘‘എ​ടാ, ഇ​തൊ​ക്കെ ഒ​യ​ര്‍ത്താ​ന്‍ നേ​രൂം കാ​ലൂം ഒ​ക്കീ​ണ്ട് പോ​ലും.’’

വൈ​കീ​ട്ട് അ​ഞ്ചു മ​ണി​യാ​യി​ട്ടും പ​താ​ക താ​ഴ്ത്താ​ത്ത ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രെ സ​സ്പെ​ൻ​ഡ് ചെ​യ്ത പ​ത്ര​വാ​ര്‍ത്ത ഓ​ർ​മി​ച്ച് രാ​ജ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ഓ ​പി​ന്നേ...’’ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പ​താ​ക​യി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി വ​ർ​ധി​ത​വീ​ര്യ​ത്തോ​ടെ മു​ഷ്ടി​ ചു​രു​ട്ടി​യ​ശേ​ഷം പു​ച്ഛ​ത്തോ​ടെ പ​റ​ഞ്ഞു, ‘‘അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി​ക്ക് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം കി​ട്ടി​യ നാ​ടാ​ണ്. ന്ന്ട്ട് ​ന​ട്ട​പ്പാ​തി​രാ​ക്കൊ​ന്ന് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി നോ​ക്ക്. അ​ന്നേ​ര​റി​യാ നെ​ന്‍റെ ചാ​ത​ന്ത്ര്യം.’’

ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന്‍ ത്രി​വ​ർ​ണ​ത്തി​ല്‍ തൊ​ട്ടു​ത​ലോ​ടു​ന്ന​ത് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ള്‍ ര​ണ്ടു പേ​രു​ടെ​യും മ​ന​സ്സി​ല്‍ നി​റ​ഞ്ഞ​ത് അ​തി​ലെ ഓ​രോ വ​ർ​ണ​മാ​ണ്. മ​ക്ക​ളാ​യ സു​മേ​ഷി​ന്‍റെ​യും ജ​ലീ​ലി​ന്‍റെ​യും ഓ​രോ വ​ർ​ണം.

അ​തി​നെ​പ്പ​റ്റി എ​ന്തോ പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പേ രാ​ജ​ന്‍റെ വീ​ട്ടു​മു​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് സു​മേ​ഷി​ന്‍റെ ബൈ​ക്ക് ഇ​ര​മ്പി​നി​ര്‍ത്തു​ക​യും അ​വ​ന്‍റെ സ​മ​യ​മ​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ര​ണ്ടു​പേ​രും അ​ങ്ങോ​ട്ടു​നോ​ക്കി​പ്പോ​വു​ക​യും അ​വ​ന്‍ ധൃ​തി​യി​ല്‍ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് പോ​യി ഷ​ര്‍ട്ടി​നു​ള്ളി​ല്‍ ര​ഹ​സ്യ​മാ​യി എ​ന്തോ തി​രു​കി​ക്ക​യ​റ്റി പു​ലി​മ​റ​ഞ്ഞ​പോ​ലെ മ​റ​യു​ന്ന​തും ക​ണ്ടു.

‘‘അ​വ​നെ​യി​ങ്ങ​നെ കു​ണ്ടി​ക്കി​റു​ക്കി നാ​ട് നെ​ര​ങ്ങാ​ന്‍ വി​ട്ടാ​ല്‍ ന​ന്ന​ല്ല രാ​ജാ...’’

രാ​ജ​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ല​ക്കേ​ടി​നെ​ കു​റി​ച്ച് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന് എ​പ്പോ​ഴും മ​ന​സ്താ​പ​മു​ണ്ട്.

‘‘അ​റാ​മ്പെ​റ​പ്പി​ന്‍റെ അ​വ​സാ​ന​പേ​രാ ഓ​ന്‍റെ. ന​ന്നാ​വൂ​ല്ല.’’ സു​മേ​ഷി​നെ കു​റി​ച്ചു​ള്ള പ്ര​തീ​ക്ഷ​യൊ​ന്നും ബാ​ക്കി​യി​ല്ലാ​തെ, മ​ക്ക​ളെ​പ്പ​റ്റി ന​ല്ല​ത് കേ​ള്‍ക്കാ​ന്‍ ഭാ​ഗ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത രാ​ജ​ന്‍റെ മു​ഖം മ്ലാ​നി​ച്ചു.

‘‘ക​ച്ചി​മേ​മ​ന് സൗ​ദീ​ല് ബി​സി​ന​സ്സാ.’’ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ മൂ​ത്ത പു​യ്യാ​പ്ലേ​ടെ ബാ​പ്പ​യാ​ണ് ക​ച്ചി​മേ​മ​ന്‍. ‘‘ഞാ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞോ​ളാ... നീ​യ​വ​നോ​ട് പാ​സ്പോ​ര്‍ട്ടൊ​ന്ന് എ​ട്ത്തു​വെ​ക്കാ​ന്‍ പ​റ.’’

ആ​ലീ​സ് രാ​ജ​ന്‍റെ ക​ണ്ണ് പൊ​തി​ര്‍ന്നു. കു​റ​ച്ചു​നേ​രം ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ നി​ന്ന് ര​ണ്ടു​പേ​രും വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് മ​ണ്ടി.

‘‘നീ​യാ പൈ​പ്പ് ഇ​ദ്വ​രെ ശെ​രി​യാ​ക്കി​യി​ല്ലേ...’’

മു​റ്റ​ത്തെ പൈ​പ്പ് പൊ​ട്ടി വെ​ള്ള​മു​റ്റു​ന്ന​ത് പ​തി​വു​പോ​ലെ ഇ​ന്നും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു കേ​ട്ടു.

മ​റു​പ​ടി​യൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ രാ​ജ​ന്‍ പൈ​പ്പി​ന്‍റെ ചോ​ട്ടി​ല്‍പോ​യി ഒ​ന്നൂ​ടി മു​റു​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും ദാ​രി​ദ്ര്യം ചോ​ര്‍ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

രാ​വി​ലെ​യാ​യി​ട്ടും തു​റ​ക്കാ​ത്ത സു​മേ​ഷി​ന്‍റെ വാ​തി​ലി​ന് രു​ഗ്മി​ണി​യു​ടെ പ​ട​പ​ടാ അ​ടി കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ കാ​ണി​ക്ക തൊ​വ്വ​ലും ക​ഴി​ഞ്ഞ് രാ​ജ​ന്‍ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​വ​ന്ന​ത്. നാ​ലു​കാ​ലി​ല്‍ വ​ന്നാ​ലും ഏ​ഴ് മ​ണി​യാ​കു​മ്പോ​ള്‍ എ​ണീ​റ്റ് സ്ഥ​ലം വി​ടു​ന്ന ചെ​ക്ക​ന്‍ എ​ണീക്കാ​ത്ത​തു ക​ണ്ടാ​ണ് ഈ ​വാ​തി​ല്‍ത​ല്ലി​പ്പൊ​ളി. സ​ഹി​കെ​ട്ട് അ​വ​ന്‍ വാ​തി​ല്‍ തു​റ​ന്നു. കൈ​ക്കും കാ​ലി​നും ത​ല​ക്കും വെ​ള്ള​ത്തു​ണി​യു​ടെ മു​റു​ക്കി​ക്കെ​ട്ട് ക​ണ്ട് രു​ഗ്മി​ണി നി​ല​വി​ളി തു​ട​ങ്ങി. അ​വ​ന്‍ ത​ത്ത​ന​പി​ത്ത​ന ന​ട​ന്ന് കി​ട​ക്ക​യി​ലേ​ക്ക് വീ​ണ് അ​മ്മ​​ക്കെ​തി​രെ വാ​ളെ​ടു​ത്തു.

‘‘ഒ​ച്ച​യാ​ക്കാ​ണ്ടൊ​ന്ന് പോ​ന്നു​ണ്ടോ.’’

രു​ഗ്മി​ണി​യു​ടെ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ള്ളി​ലൂ​ടെ രാ​ജ​ന്‍ എ​ത്തി​നോ​ക്കി. അ​വ​ന്‍റെ ശ​രീ​ര​ത്തി​ലെ മൊ​ത്തം കെ​ട്ടു​ക​ളെ​ണ്ണി. ആ​റെ​ണ്ണ​മു​ണ്ട്.

‘‘കി​ട്ട​ണം.’’ രാ​ജ​ന്‍റെ പി​റു​പി​റു​ക്ക​ല്‍ കേ​ട്ട് രു​ഗ്മി​ണി അ​യാ​ളെ നോ​ക്കി ദ​ഹി​പ്പി​ച്ചു.

വൈ​കു​ന്നേ​രം പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വും രാ​ജ​നും ഇ​തേ​ച്ചൊ​ല്ലി പൊ​ട്ടി​പ്പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. ‘‘ജ​ലീ​ലി​ന്‍റെ മേ​ത്ത് എ​ട്ട് കെ​ട്ടു​ണ്ട്. മൂ​ട്ട​ത്തൊ​ക്കെ കൂ​ട്ട​ണം ഗു​ണി​ക്ക​ണം... ക​ണ​ക്ക് തീ​ര്‍ക്ക​ല​ല്ല, ക​ണ​ക്ക് പ​ഠി​പ്പി​ക്ക​ലാ​ണ് ഇ​പ്ല​ത്തെ പ​രി​പാ​ടി. ര​ണ്ടി​നീം ഒ​ന്നി​ച്ച് നാ​ടു​ക​ട​ത്ത​ണം. നാ​ട്ടി​ല​ല്ലേ കീ​രീം ​പാ​മ്പും.’’

ക​ഴി​ഞ്ഞ പ​ത്ത​റ​പ​ത്താ​റു​വ​ര്‍ഷം പി​ള്ളേ​രു​ടെ കൈ​ക്കും കാ​ലി​നു​മൊ​ക്കെ കെ​ട്ടി​യ സാ​ധ​നം​പോ​ല​ത്തെ എ​ന്തോ ഒ​ന്നി​നെ​ക്കൊ​ണ്ട് ത​മ്മി​ല്‍ എ​ന്തൊ​രു കെ​ട്ടാ​രു​ന്നെ​ന്ന് ഓ​ര്‍ത്തോ​ത്ത് നി​ര്‍വൃ​തി​കൊ​ണ്ട് രാ​ജ​നും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മുവും ഇ​രി​ക്കെ പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ പി​റ​കി​ല്‍നി​ന്നൊ​രു ചി​ല്‍ ശ​ബ്ദം കേ​ട്ടു.

ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു മെ​ല്ലെ പോ​യി നോ​ക്കി. പാ​മ്പി​നെ ക​ണ്ട​മാ​തി​രി ഹ​യ്യോ​ന്ന് പേ​ടി​ച്ച് പി​ന്നോ​ട്ടോ​ടി. രാ​ജ​ന്‍ ഒ​രു വി​റ​കു​വ​ടി​യെ​ടു​ത്ത് ഓ​ങ്ങി​​ക്കൊ​ണ്ട് നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ള്‍ ചെ​റി​യൊ​രു നാ​യി​ക്കു​ട്ടി വാ​ലാ​ട്ടി നി​ല്‍ക്കു​ന്നു.

രാ​ജ​ന്‍ ചു​റ്റും​നോ​ക്കി. ഒ​റ്റൊ​ന്നേ​യു​ള്ളൂ. വ​ഴി​തെ​റ്റി​യ​തോ അ​തി​ന്‍റെ അ​ച്ചി ക​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​ട്ട​തോ. എ​ന്താ​യാ​ലും കാ​ണാ​ന്‍ മൊ​ഞ്ചു​ണ്ട്. രാ​ജ​ന്‍ അ​തി​നെ കോ​രി​യെ​ടു​ത്ത് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ കാ​ണി​ച്ചു.

‘‘ദൂ​രെ​പ്പി​ടി.’’

ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ ക​ണ്ട് അ​ത് ചെ​റി​യ​വാ​യി​ല്‍ കു​ര​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് രാ​ജ​ന്‍റെ ക​യ്യി​ല്‍നി​ന്ന് ചാ​ടി. ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പേ​ടി​ച്ച് പീര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്ത് കു​ര​ങ്ങി​നെ​പ്പോ​ലെ കേ​റു​ന്ന​തും നാ​യി​ക്കു​ട്ടി അ​യാ​ളു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ കേ​റാ​ന്‍ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തും ക​ണ്ട് രാ​ജ​ന്‍റെ പ​ള്ള​കൂ​ച്ചി.

‘‘ന​മ്മ​ക്കി​തി​നെ പോ​റ്റി​യാ​ലോ ക​മ്മൂ...’’

‘‘നീ ​പോ​റ്റി​ക്കോ. അ​ന​ക്ക് അ​റാ​മാ...’’

ച്തൂ...​ ച്തൂ... ച്തൂ... ​നാ​വ് അ​ണ്ണാ​ക്കി​ല്‍ പ​റ്റി​ച്ച ശ​ബ്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കി രാ​ജ​ന്‍ അ​തി​ന്‍റെ യ​ജ​മാ​ന​നാ​കു​ന്ന​തും വാ​ലാ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് നാ​യി​ക്കു​ട്ടി എ​ളു​പ്പം അ​ടി​മ​യാ​കു​ന്ന​തും പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്ത് അ​ള്ളി​പ്പി​ടി​ച്ച് കി​ട​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ക​ണ്ടു.

അ​ടി​യും​കൊ​ണ്ട് മു​റി​ക്കു​ള്ളി​ല്‍ വി​ശ്ര​മ​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന സു​മേ​ഷ് നാ​യി​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ലൊ​രു പ​ട്ട​യും ച​ര​ടും കെ​ട്ടി അ​തി​നെ തീ​റ്റി​ച്ചും തൂ​റി​ച്ചും കൂ​ട്ടാ​യി. ത​മ്മി​ല​ടി​ച്ച് വി​ശ്ര​മ​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന സു​മേ​ഷി​നും ജ​ലീ​ലി​നും വേ​ണ്ടി അ​പ്ര​ത്തെ​യും ഇ​പ്ര​ത്തെ​യും വീ​ട്ടി​ലു​ണ്ടാ​ക്കി​യ ബി​രി​യാ​ണി​യും മു​ട്ട​ക്ക​ഷാ​യ​വു​മൊ​ക്കെ മ​തി​ലി​ല്‍നി​ന്ന് രു​ഗ്മി​ണി​യും മ​റി​യ​വും കൈ​മാ​റി.

രാ​ത്രി​യി​ല്‍ അ​വ​ന്‍റെ കു​ര​കേ​ട്ടാ​ല്‍ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ ജ​ന​ലും തു​റ​ക്കും.

‘‘ഓ​ന്‍റെ പേ​ര​ന്താ..?’’ പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ ദ്വാ​ര​ത്തി​ല്‍നി​ന്ന് തെ​റി​ച്ച ക​രി​മാ​ട​ൻ കാ​ട​യെ ഇ​ന്നും മ​ര​ച്ചി​ല്ല​ക​ളി​ല്‍ പ​ര​തി​ക്കൊ​ണ്ട് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘ടി​പ്പു.’’

‘‘ടി​പ്പു​വാ!?’’ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ നെ​റ്റി​യി​ല്‍ നാ​ല​ഞ്ച് വ​ര​ക​ള്‍ ചു​ളി​ഞ്ഞു.

‘‘പു​ള്ള​റി​ട്ട പേ​രാ.’’ നെ​ഞ്ചി​ലെ രോ​മ​ങ്ങ​ള്‍ ത​ട​വി​ക്കൊ​ണ്ട് രാ​ജ​ന്‍ പീ​ര​ങ്കി​പ്പു​റ​ത്ത് കേ​റി​യി​രു​ന്നു. ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പോ​കാ​നാ​യി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു​കൊ​ണ്ട് പി​റു​പി​റു​ത്തു.

‘‘ടൈ​ഗ​റ്, കൈ​സ​റ് അ​ങ്ങ​ന്‍ത്തെ പേ​ര​ല്ലേ സാ​ധാ​ര​ണ ഇ​ട​ല് നാ​യി​ക്ക​ള്‍ക്ക്.’’

രാ​ജ​ന്‍ നെ​ഞ്ച് ത​ട​വ​ല് നി​ന്നു. കു​റ​ച്ചു​ദൂ​രം ന​ട​ന്ന് ഉ​ള്ളി​ല്‍ത​ട്ടി ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പ​കു​തി​തി​രി​ഞ്ഞ് രാ​ജ​ന്‍ ഇ​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി.

‘‘ടീ​പ്പൂ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞാ ആ​രാ​ന്ന​റി​യ്യി​ല്ലേ..!’’

രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ ചെ​രി​വി​ന് കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നെ​ന്ന് പേ​ര് വ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ ടി​പ്പു​വി​ന്‍റെ പ​ട​യോ​ട്ട​ത്തി​ല്‍ അ​വി​ടെ താ​ല്‍ക്കാ​ലി​ക കോ​ട്ട​ക​ള്‍ നി​ർ​മി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന് രാ​ജ​നും അ​റി​യാം. സ​ര്‍ക്കാ​റി​ന്‍റെ ക​ണ്ണി​ല്‍പ്പെ​ടാ​തെ, നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ല്‍പ്പെ​ടാ​തെ അ​വ​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ഒ​രേ​യൊ​രു തെ​ളി​വി​ന്‍റെ ത​ട്ടേ​ക്കേ​റി​യി​രു​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് അ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി ന​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് രാ​ജ​ന് വി​ഷ​മം തോ​ന്നി.

പി​റ്റേ​ന്ന് കു​റേ കാ​ത്തി​രു​ന്നി​ട്ടും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു വ​ന്നി​ല്ല. ക്ഷ​മ​കെ​ട്ട് രാ​ജ​ന്‍ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​യി​നോ​ക്കി. എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ വ​ര്‍ത്താ​നം പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ട്ടും ആ​ക​പ്പാ​ടെ ഒ​രു ച​ട​ച്ചി​ല്. ഇ​റ​ങ്ങാ​ന്നേ​രം ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘നാ​യീ​ടെ പേ​ര് മാ​റ്റീ​ന..?’’

‘‘ഒ​ല​ക്ക മാ​റ്റും.’’

കാ​ര്യം പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ള്‍ സു​മേ​ഷ് വാ​തി​ല്‍പ്പ​ടി​യി​ല്‍ നി​ല്‍ക്കു​ന്ന രാ​ജ​നെ ക​ടി​ക്കാ​ന്‍ കേ​റി. ‘‘ടി​പ്പു​വാ​രാ ആ​യാ​ളെ വ​ല്ല്യു​പ്പാ​പ്പ്യാ...’’

വ​ലി​യ ധാ​ര​ണ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​റി​യാ​വു​ന്ന കാ​ര്യം രാ​ജ​ന്‍ വാ​യി​ലേ മൂ​ക്കി​ലേ പ​റ​യാ​ന്‍ ശ്ര​മി​ച്ചു.

‘‘ന​മ്മ​ക്ക് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം നേ​ടി​ത്ത​ന്ന...’’

പൂ​ര്‍ത്തി​യാ​ക്കാ​ന്‍ വി​ടാ​തെ സു​മേ​ഷ് ഇ​ട​യി​ല്‍ ക​യ​റി ത​ട​ഞ്ഞു. ‘‘ഈ ​രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര അ​മ്പ​ലം ത​ക​ര്‍ത്ത​താ​രാ..?’’

‘‘ആ​രാ..?’’

രാ​ജ​ന്‍റെ നെ​ഞ്ചു​ങ്കൂ​ടി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ഒ​രു പീ​ര​ങ്കി​യു​ണ്ട തു​ള​ഞ്ഞു​കേ​റി. ഓ​ർ​മ​വെ​ച്ച​കാ​ലം മു​ത​ല്‍ ത​ന്‍റെ പ​ര​ബ്ര​ഹ്മ​സ്വ​രൂ​പി​യാ​യ പ​ര​മ​ശി​വ​ന്‍ അ​ര​ക്കി​ല്ലം​പോ​ലെ ഉ​ള്ളി​ല്‍ ക​ത്തി.

‘‘ടി​പ്പു​വാ?’’

‘‘പി​ന്ന​ല്ലാ​ണ്ട്.’’

പി​റ്റേ​ന്നും കാ​ത്തി​രു​ന്നി​ട്ട് വ​രാ​തി​രു​ന്ന ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ ടൗ​ണി​ല്‍ പോ​യി വ​രു​ന്ന​തി​നി​ടെ രാ​ജ​ന്‍ വ​ഴി​യി​ല്‍ ത​ട​ഞ്ഞു​നി​ര്‍ത്തി.

‘‘നി​ന്‍റെ​യീ ടി​പ്പു സു​ല്‍ത്താ​ന്‍ അ​ത്ര വ​ലി​യ മ​ഹാ​നൊ​ന്ന​ല്ല... ന​മ്മ​ളെ അ​മ്പ​ലം ക​ത്തി​ച്ച് ആ​ട്ത്തെ നി​ധി മു​ഴു​വ​ന്‍ ക​ട്ടോ​ണ്ടു​പോ​യ ക​ള്ള​ന​ല്ലേ...’’

ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ക​ണ്ണു​മി​ഴി​ച്ച് നി​ന്നു​പോ​യി. ആ​രെ​ങ്കി​ലും കേ​ള്‍ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ​ന്ന് ചു​റ്റും​നോ​ക്കി. ഇ​വ​നി​തെ​ന്തു​പ​റ്റി. വ​ര്‍ത്താ​ന​ത്തി​ല്‍ത​ന്നെ വെ​റ​യ​ല് വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്. ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ വാ​യി​ല്‍നി​ന്ന് മ​റു​പ​ടി​യൊ​ന്നും കാ​ണാ​താ​യ​പ്പോ​ള്‍ രാ​ജ​ന് എ​രു​കൂ​ടി

‘‘ഓ​ന്‍റെ പേ​ര് എ​ന്‍റെ നാ​യി​ക്കി​ട്ടേ​ന്. നി​ങ്ങ​മാ​ര് മ്മ​ളെ തൂ​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലോ..?’’

നി​ങ്ങ​മാ​രെ​ന്നൊ​ക്കെ കേ​ട്ട​പ്പോ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നും ര​ണ്ട് പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന് തോ​ന്നി.

‘‘ക​ത്തി​ച്ചി​നെ​ങ്കി​ലേ... കു​റി​വ​ര​ച്ചോ.’’

അ​യാ​ളെ ത​ള്ളി​മാ​റ്റി ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ന​ട​ന്നു​പോ​യി.

രാ​ത്രി​യി​ല്‍ ജ​ന​ലി​ലൂ​ടെ രാ​ജ​ന്‍ ക​ണ്ടു, കി​ഴ​ക്കോ​ട്ട് ഉ​ന്നം​വെ​ച്ചു​നി​ല്‍ക്കു​ന്ന പീ​ര​ങ്കി രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ അ​വ​ശേ​ഷി​ച്ച ചു​റ്റു​മ​തി​ലേ​ക്ക് ല​ക്ഷ്യം​വെ​ച്ച​ത്. അ​തെ​പ്പോ വേ​ണേ​ലും പൊ​ട്ടാം. ദൂ​രെ കാ​ലാ​ള്‍ സൈ​ന്യ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ര​വം അ​ടു​ത്ത​ടു​ത്തെ​ത്തു​ന്നു. അ​തി​ന്‍റെ മു​ന്നി​ലാ​യി ത​ല​പ്പാ​വും ഉ​ട​വാ​ളു​മ​ണി​ഞ്ഞ ഉ​യ​ര​മു​ള്ള ഒ​രാ​ള്‍ വെ​ള്ള​ക്കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്ത് നി​ന്നും ഇ​റ​ങ്ങി​വ​ന്ന് പീ​ര​ങ്കി​യു​ടെ മൂ​ട്ടി​ല്‍ പ​ന്തം​കൊ​ളു​ത്തു​ന്നു.

രാ​വി​ലെ അ​മ്പ​ല​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ന്ന വ്യാ​ജേ​ന രാ​ജ​ന്‍ പു​റ​പ്പെ​ട്ട​ത് ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങ​ള്‍ക്കൊ​രു തീ​ര്‍പ്പു​ക​ല്‍പ്പി​ക്കാ​നാ​ണ്. അ​തി​ന് പ​റ്റി​യ ഒ​രാ​ളെ ഇ​ന്ന​ലെ രാ​ത്രി​ത​ന്നെ ഉ​റ​ക്ക​മൊ​ഴി​ച്ച് ക​ണ്ടു​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ച​രി​ത്ര​മൊ​ക്കെ കെ​ട്ടു​ക​ഥ​ക​ളാ​ണെ​ന്ന് കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സ​ത്യ​മൊ​ക്കെ കാ​ണു​മെ​ന്നും അ​തി​നെ​കു​റി​ച്ച് പ​റ​ഞ്ഞു​ത​രാ​ന്‍ ക​ഴി​വു​ള്ള ആ​ളാ​ണ് ശേ​ഖ​ര​ന്‍ മാ​ഷെ​ന്നും രാ​ജ​ന് ഉ​റ​പ്പു​ണ്ട്.

‘‘അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ പ​റ​യു​ന്ന​ത് കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്.’’

ശേ​ഖ​ര​ന്‍ മാ​ഷ് വാ​യി​ച്ചോ​ണ്ടി​രു​ന്ന പു​സ്ത​കം മ​ട​ക്കി​വെ​ച്ച് രാ​ജ​നെ നോ​ക്കി ചി​രി​ച്ചു. രാ​ജ​ന് സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി. ക​ണ്ണ് തി​ള​ങ്ങി. അ​പ്പൊ സ​ത്യാ​ണ​ല്ലേ...

മാ​ഷ് തു​ട​ര്‍ന്നു. ‘‘നി​ങ്ങ​ളെ രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര​ന്‍റെ അ​മ്പ​ലം മാ​ത്ര​ല്ല, പെ​രു​വ​നം, സാ​രാ​നാ​ഥ് തു​ട​ങ്ങി എ​ണ്ണാ​യി​ര​ത്തോ​ളം ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളും ഇ​രു​പ​ത്തേ​ഴ് പ​ള്ളി​ക​ളും ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളെ മ​തം മാ​റ്റി മാ​പ്പി​ള​യാ​ക്കി​യ​തും അ​വ​രെ​ക്കൊ​ണ്ട് പ​ശൂ​നെ തീ​റ്റി​ച്ച​തും അ​ങ്ങ​നെ കു​റേ​യു​ണ്ട്. ഇ​വി​ട​ത്തെ നാ​യ​മ്മാ​രെ, കൊ​ട​കി​ലെ കൊ​ട​വാ​സ​മ്മാ​രെ, മ​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്തെ ക​ത്തോ​ലി​ക്ക​ക്കാ​രെ, അ​ങ്ങ​നെ ത​നി​ക്കെ​തി​രെ നി​ല്‍ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യൊ​ക്കെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കി ധ​നാ​പ​ഹ​ര​ണം ന​ട​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട് ഈ ​പ​ഹ​യ​ന്‍.’’

കേ​ട്ടു​നി​ല്‍ക്കേ, രാ​ജ​ന്‍ പ​ല്ലി​റു​മ്മു​ന്ന​തും കൊ​ര​ലു​വ​ള്ളി ര​ക്തം​ക​യ​റി വീ​ര്‍ത്തു​വ​രു​ന്ന​തും ശേ​ഖ​ര​ന്‍ മാ​ഷ് ക​ണ്ടു.

മാ​ഷ് തു​ട​ര്‍ന്നു, ‘‘പ​ക്ഷേ, ഞാ​ന​ത് വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ന​മ്മു​ടെ നാ​ട്ടി​ലെ എ​ത്ര​യോ ആ​രാ​ധ​നാ​ല​യ​ങ്ങ​ള്‍ നി​ർ​മി​ച്ചു​ന​ല്‍കു​ക​യും സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ക​യുംചെ​യ്ത മ​ഹാ​നാ​യ ഒ​രു മ​തേ​ത​ര രാ​ജാ​വാ​ണ് ടി​പ്പു​സു​ല്‍ത്താ​ന്‍. അ​യാ​ളെ മ​ന്ത്രി​മാ​രൊ​ക്കെ ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളാ​യി​രു​ന്നു.’’

തി​ള​ച്ചു​ക​യ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന രാ​ജ​ന്‍ പെ​ട്ടെ​ന്ന് താ​ണു. ‘‘പ​ക്ഷേ എ​ന്‍റെ വീ​ട്ടി​ന്‍റെ ചേ​തി​ക്കു​ള്ള പീ​ര​ങ്കി അ​യാ​ള് അ​മ്പ​ലം ചു​ടാ​ന്‍ കൊ​ണ്ട​ന്ന​ത​ല്ലേ... അ​താ​ണ് എ​ന്‍റെ ചോ​ദ്യം. അ​യാ​ളി​വി​ടെ ത​മ്പ​ടി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലേ... അ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യ​ത്.’’

മാ​ഷ് ക​ണ്ണ​ട​ക്കു​ള്ളി​ലൂ​ടെ ചി​രി​ച്ചു. ‘‘അ​ക്കാ​ല​ത്ത് വാ​ണ്ട​റി​ങ് ബാ​ൻ​ഡ് എ​ന്ന സം​ഘ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ​സം​ഘ​ത്തെ നാ​ട്ടി​ലെ ഇ​ട​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രൊ​ക്കെ സ​ഹാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. കൊ​ള്ള​യ​ടി​യാ​ണ് അ​വ​രു​ടെ മെ​യി​ന്‍ ഉ​ദ്ദേ​ശം. ഇ​പ്ല​ത്തെ ഭ​ണ്ണാ​രം മോ​ഷ്ടി​ക്ക​ലി​ല്ലേ അ​തു​പോ​ലെ. പ​ക്ഷേ, അ​തൊ​ന്നും ടി​പ്പു അ​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടാ​വി​ല്ല.’’

വാ​യി​ച്ചു പാ​തി​വെ​ച്ച​ത് തു​ട​ര​നാ​യി മാ​ഷ് പു​സ്ത​കം തു​റ​ന്നു. തൃ​പ്തി​യാ​കാ​തെ രാ​ജ​ന്‍ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​പ്പോ​ള്‍ മാ​ഷ് ഒ​ന്നൂ​ടി ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു.

‘‘പ​ട്ടി​ക്ക് ടി​പ്പൂ​ന്ന് പേ​രി​ട്ട​തി​ലൊ​ന്നും തെ​റ്റി​ല്ല. ഒ​രു പേ​രി​ലെ​ന്തി​രി​ക്കു​ന്നൂ​വെ​ന്ന​ല്ലേ.’’

രാ​ജ​ന്‍ മ​ട​ങ്ങി.

കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നി​ല്‍നി​ന്ന് കി​ങ്ക​ര​ന്മാ​ര്‍ വെ​ള്ള​ക്കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്ത് വ​ന്ന് ന​കാ​ര കൊ​ട്ടി വീ​ടി​നു​മു​ന്നി​ല്‍ നി​ന്നു​കൊ​ണ്ട് ഉ​റ​ക്കെ ദേ​ശം അ​റി​യി​ക്കു​ന്ന​താ​യി രാ​ജ​ന്‍ സ്വ​പ്നം​ക​ണ്ടു.

‘‘ടി​പ്പു സു​ല്‍ത്താ​ന്‍റെ ക​ൽ​പ​ന: പെ​രി​ഞ്ച​ല്ലൂ​രി​ലെ ക​മ്മ​ളും പി​ള്ള​യും ന​മ്പ്യാ​രും പൊ​ലേ​രു​മ​ട​ക്കം രാ​ജ​രാ​ജേ​ശ്വ​ര പ​രി​സ​ര​വാ​സി​ക​ളാ​യ ഹി​ന്ദു​ക്ക​ള്‍ ര​ണ്ട് ദി​ന​ത്തി​നു​ള്ളി​ല്‍ സു​ല്‍ത്താ​ന്‍റ മു​ന്നി​ല്‍ പൊ​ന്നും പ​ണ്ട​വും ക​പ്പം​വെ​ച്ച് മാ​പ്പി​ള​ക​ളാ​ക​ണ​മെ​ന്നും അ​ല്ലാ​ത്ത​പ​ക്ഷം ക​ടു​ത്ത​ശി​ക്ഷ​ക്ക് വി​ധേ​യ​മാ​കു​മെ​ന്നും ഇ​തി​നാ​ല്‍ അ​റി​യി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു...’’

ന​കാ​ര​യു​ടെ ഉ​ഗ്ര​ശ​ബ്ദ​ത്തി​ല്‍ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ ഉ​റ​ക്കം പോ​യി. ബാ​ക്കി അ​യാ​ള്‍ കി​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ട് സ​ങ്ക​ല്‍പ്പി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കി. ഇ​രു​ട്ടി​ന്‍റെ മ​റ​പ​റ്റി ഭാ​ണ്ഡ​വു​മെ​ടു​ത്ത് പ​ലാ​യ​നംചെ​യ്യു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ല്‍ അ​യാ​ള്‍ അ​യാ​ളെ ക​ണ്ടു​ പേ​ടി​ച്ചു.

പു​ല​ര്‍ച്ചെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ വീ​ടി​നെ നോ​ക്കി രാ​ജ​ന്‍ അ​ല​റി.

‘‘നീ​യും നി​ന്‍റെ ടി​പ്പു​വും കൊ​റേ പൊ​ലേ​മ്മാ​രെ പി​ടി​ച്ച് മാ​പ്പി​ള​മാ​രാ​ക്കീ​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. അ​ന്ത​സ്സു​ള്ള​വ​രു​മു​ണ്ടെ​ടാ ന​മ്മ​ളെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ല്.’’

ഒ​ച്ച​പ്പാ​ട് കേ​ട്ട് ര​ണ്ടു​ വീ​ട്ടി​ലെ​യും പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ള്‍ കൈ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തെ​ന്തോ അ​തു​മെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി പ​ര​സ്പ​രം നോ​ക്കി ഏ​ന്താ​ന്ന് ആം​ഗ്യ​മി​ട്ടു.

‘‘അ​മ്മോ​പ്പാ...’’

മു​റ്റ​ത്ത് ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും കൊ​ഞ്ചാ​ന്‍ കി​ട്ടി​യ ത​ക്ക​ത്തി​ന് ടി​പ്പു വ​ന്ന് രാ​ജ​ന്‍റെ കാ​ലി​ന്മേ​ല്‍ കേ​റി ക​ളി തു​ട​ങ്ങി. അ​യാ​ള്‍ അ​തി​നെ ത​ട്ടി​യെ​റി​ഞ്ഞു.

‘‘പോ​ടാ നാ​യി​ന്‍റെ മോ​നേ... ടി​പ്പൂ...’’

ക​യ്യു​ള്ള വെ​ള്ള ബ​നി​യ​നി​ട്ടോ​ണ്ട് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വും ശ​ബ്ദം കേ​ട്ട് പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു. ഇ​ങ്ങ​ള​ങ്ങോ​ട്ട് പോ​ണ്ടെ​ന്ന് മ​റി​യം വി​ല​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ള്‍ മ​തി​ലി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

‘‘എ​ന്താ​ന്ന് രാ​ജാ സൊ​ബീ​ക്ക​ന്നെ ഒ​ച്ച​പ്പാ​ട്.’’

‘‘നീ ​മാ​പ്പ്ള​യാ​ടാ..? മ​ന്ശ​നാ..?’’

ത​ന്‍റെ സ​മു​ദാ​യ​ത്തെ ചേ​ര്‍ത്തു​പി​ടി​ച്ച് പ​റ​യു​ന്ന ഏ​റ്റ​വും അ​ധഃ​പ​തി​ച്ച പ്ര​യോ​ഗ​മാ​ണ് അ​തെ​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന​റി​യാം. മ​റ്റാ​രെ​ങ്കി​ലു​മാ​ണ​ത് പ​റ​ഞ്ഞ​തെ​ങ്കി​ല് അ​ന്നേ​രം കൊ​ടു​ത്തേ​നെ കൈ​മ​ട​ക്കി.

‘‘ഞാ​ന്‍ മാ​പ്പ്ള​ക്ക്ണ്ടാ​യ മ​ന്ശ​നാ​ടാ... ന്തേ?’’

​ഏ​താ​ണ് എ​ന്തി​നാ​ണെ​ന്നൊ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും സ്വ​ഭാ​വം വ​ഷ​ളാ​കാ​ന്‍ പോ​കു​വാ​ണെ​ന്ന് ക​ണ്ട ര​ണ്ട് പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളും അ​ത​ത് ഭ​ര്‍ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ പി​ന്തി​രി​പ്പി​ക്കാ​ന്‍ ശ​ക്തി​യു​ക്തം ശ്ര​മി​ച്ചു.

ത​ലേ​ന്ന് ടൗ​ണി​ല്‍ വെ​ച്ചു​ണ്ടാ​യ അ​ടി​പി​ടി​യു​ടെ ബാ​ക്കി ത​ന്ത​മാ​ര് ഏ​റ്റെ​ടു​ത്ത​താ​ണെ​ന്ന് തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ച്ച് സു​മേ​ഷും ജ​ലീ​ലും മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി ര​ണ്ടു​പേ​രോ​ടും ക​യ​ര്‍ത്തു.

‘‘ഞ​ങ്ങ​ള് ത​മ്മീ പൊ​റ​ത്ത് പ​ല പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളൂ​ണ്ടാ​വും. അ​ത​വി​ടെ തീ​ര്‍ക്കും. അ​തൊ​ക്കെ വ​ലി​ച്ച് വീ​ട്ടീ​ക്കൊ​ണ്ടി​ട​ണ്ട കേ​ട്ടാ...​ ര​ണ്ടാ​ളും കേ​റി​പ്പോ​യേ...’’

ഊ​രി​പ്പി​ടി​ച്ച വാ​ള്‍ത്ത​ല​പ്പ് പോ​ലെ രാ​ജ​ന്‍റെ​യും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ​യും ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ അ​വ​രോ​ട് വെ​ട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങി. അ​വ​ര്‍ മെ​ല്ലെ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് കേ​റി. വെ​ള്ള​മു​ണ്ട് മാ​ടി​ക്കെ​ട്ടി രാ​ജ​ന്‍ മ​തി​ലേ കേ​റാ​ന്‍ നോ​ക്കി.

‘‘ന​മ്മ​ളെ ചു​റ്റ​മ്പ​ലം ക​ണ്ടി​നാ... നി​ന്‍റെ ടി​പ്പു ത​ക​ര്‍ത്ത​താ അ​ത്. രേ​ഖ​വെ​ച്ചി​ട്ടാ ഞാ​ന്‍ പ​റ​യു​ന്ന​ത്.’’

മ​തി​ലി​ന​പ്പു​റ​ത്ത് നി​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വും മ​റി​യ​ത്തി​ല്‍നി​ന്ന് കു​ത​റി​വ​ന്നു.

‘‘നാ​ണൂ​ല്ലാ​ത്തോ​നേ...​രാ​യ്ക്ക് രാ​മാ​നം പേ​ടി​ച്ചോ​ടി​യ​പ്പം ഇ​വി​ടു​ത്തെ മാ​പ്പി​ള​മാ​ര് ത​ട​ഞ്ഞോ​ണ്ടാ. അ​ത​വി​ടെ ബാ​ക്കി കെ​ട​ക്ക്ന്ന്. കു​ത്തി​ത്തി​രി​പ്പ്ണ്ടാ​ക്കാ​ണ്ട് പോ​യി ഉ​ള്ളി​ക്ക് തൂ​റി​ക്കൊ​ടു​ക്കെ​ടാ.’’

നി​ങ്ങ​ളൊ​ന്ന് മി​ണ്ടാ​ണ്ട്ക്കോ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് ഭാ​ര്യ​മാ​ര്‍ ര​ണ്ടും അ​വ​രെ ക​മ്പ​വ​ലി​ച്ചു. പ​റ​ഞ്ഞു​ മ​തി​യാ​കാ​തെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു വീ​ണ്ടും കു​ര​ച്ചു​കേ​റി.

‘‘നീ​യ​ധി​കം കൊ​ര​ക്ക​ണ്ട... ഇ​വി​ട്ന്ന് കെ​ട്ട്കെ​ട്ടി​ക്കും നി​ന്നെ. മ്മ​ടെ രാ​ജ്യ​ത്ത് ജീ​വി​ച്ചി​ട്ട് ന​ന്ദി​കേ​ട് കാ​ണി​ക്ക്ന്നാ നാ​യീ...’’

‘‘ന​ന്ദീ​ടെ കാ​ര്യം നീ ​മി​ണ്ട​റ്... നി​ന​ക്ക​ത് പ​ണ്ടേ ഇ​ണ്ടാ...? ആ​ലീ​സെ​ന്നൊ​രു പ​റ​വെ​ടി​യെ വെ​ച്ചോ​ണ്ടു നി​ന്ന​പ്പം, അ​ത​റി​ഞ്ഞ് ക​ല്ല്യാ​ണ​പ്പി​റ്റേ​ന്ന് നി​ന്‍റെ​യീ പെ​ണ്ണു​മ്പി​ള്ള ഇ​ട്ടേ​ച്ചു​പോ​കാ​ന്‍ നോ​ക്കി​യ​പ്പം, ഈ ​മാ​പ്പി​ള​യേ ഇ​ണ്ടാ​യി​ട്ടൂ... കൂ​ടെ. ന്തേ...​ന്തേ... നി​ന്‍റെ ഒ​ച്ച പോ​യ?’’

രാ​ജ​ന്‍റെ ഒ​ച്ച ശ​രി​ക്കും പോ​യി. അ​യാ​ളു​ടെ കൈ​ത്ത​ണ്ട​യി​ല്‍നി​ന്ന് രു​ഗ്മി​ണി​യു​ടെ കൈ ​അ​യ​ഞ്ഞു.

കു​റ​ച്ചു​നേ​രം അ​വ​രു​ടെ കി​ത​പ്പു​മാ​ത്രം ഉ​യ​ര്‍ന്നു​കേ​ട്ടു.

ആ​ലീ​സി​നെ അ​റി​യാ​ത്ത​വ​ര്‍ ആ​രു​മി​ല്ല. രാ​ജ​ന്‍റെ പേ​രി​നു​മു​ന്നി​ല്‍ ആ​ലീ​സെ​ന്ന പേ​ര് വ​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ആ​ര്‍ക്കും അ​തി​ശ​യ​വു​മി​ല്ല. നാ​ട്ടി​ല്‍ ന​ല്ല​ത​ല്ലാ​ത്ത നി​ല​യി​ല്‍ അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒ​രു പെ​ണ്ണി​ന്‍റെ പേ​ര് ത​ന്‍റെ ന​ല്ല​പേ​രി​ന് മു​ന്നി​ല്‍ കു​ടു​ങ്ങി​യ​തി​ല്‍ അ​യാ​ള്‍ക്ക് പ​രി​ഭ​വ​വു​മി​ല്ല. അ​വ​ര്‍ ത​മ്മി​ല്‍ വ​ഴി​വി​ട്ട ഒ​രു ബ​ന്ധ​വു​മി​ല്ലെ​ന്ന് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ എ​ല്ലാ​വ​ര്‍ക്കും അ​റി​യാം. നി​വൃ​ത്തി​കേ​ടു​കൊ​ണ്ട് അ​ങ്ങ​നെ ജീ​വി​ക്കു​ന്നൊ​രു പെ​ണ്ണ്. രാ​ജ​ന്‍റെ ത​യ്യ​ല്‍ക്ക​ട​യു​ടെ മു​ന്നി​ല്‍നി​ന്നാ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ ക​ച്ചോ​ട​മൊ​റ​പ്പി​ക്ക​ല്‍. ചോ​ദി​ക്കാ​നും പ​റ​യാ​നും ഒ​രാ​ളു​ണ്ടെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലാ​ണ് അ​വ​ള്‍ക്ക്. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​തു​വ​രെ പ​റ്റി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും പെ​ഴ​ച്ച് ജീ​വി​ച്ചോ​ട്ടേ​ന്ന് രാ​ജ​ന്‍ വി​ചാ​രി​ക്കും. അ​വ​ളു​ടെ കേ​ന്ദ്ര​ത്തെ ആ​ലീ​സ് മു​ക്കെ​ന്നും പ​യ്യ​പ്പ​യ്യെ രാ​ജ​ന്‍റെ ത​യ്യ​ല്‍ക്ക​ട​ക്ക് ആ​ലീ​സ് ടൈ​ലേ​ഴ്സെ​ന്നും നാ​ട്ടു​കാ​ര്‍ നാ​മ​ക​ര​ണം ചെ​യ്ത​തും സ്വാ​ഭാ​വി​കം. അ​ല്ലാ​തെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു പ​റ​യു​മ്പോ​ലെ...

രാ​ജ​ന്‍റെ ക​ല്ല്യാ​ണ​പ്പി​റ്റേ​ന്ന് എ​വി​ടു​ന്നോ ക​ഥ മ​ണ​ത്തു​പി​ടി​ച്ച രു​ഗ്മി​ണി ‘‘ഈ ​മ​ന്‍ഷ്യ​ന്‍റൊ​പ്പ​രം ഞാ​ന്‍ ജീ​വി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന്’’ പ​റ​ഞ്ഞ് ഇ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​കാ​ന്‍ തു​നി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ള്‍ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വാ​ണ് ഓ​ടി​വ​ന്ന് മ​നു​ഷ്യ​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​പാ​ര​ത​പ​റ​ഞ്ഞ് രു​ഗ്മി​ണി​യെ അ​നു​ന​യി​പ്പി​ച്ച​ത്. എ​ന്നി​ട്ടി​പ്പോ...

ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​ന്‍റെ മു​ഖ​ത്തു​നോ​ക്കി രു​ഗ്മി​ണി ര​ണ്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘ച​ളി​യി​ല് കു​ത്തി​യ നാ​ട്ട​പോ​ല്‍ത്തെ വ​ര്‍ത്താ​നം പ​റ​യ​ല്ല സാ​യി​ബേ... ഒ​റ​ച്ച് നി​ക്ക്.’’

രു​ഗ്മി​ണി അ​ക​ത്തേ​ക്ക് പോ​യി. പി​ന്നാ​ലെ രാ​ജ​നും. പ​റ​ഞ്ഞ​ത് തെ​റ്റാ​യി​പ്പോ​യെ​ന്ന് ഉ​ള്ളീ​ന്ന് തോ​ന്നി​യി​ട്ടും പു​റ​മേ കാ​ണി​ക്കാ​തെ ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വും വീ​ടു​കേ​റി.

ച​വി​ട്ടേ​റ്റ് വാ​ല് ഊ​ര​യി​ലൊ​ളി​പ്പി​ച്ച് ടി​പ്പു ഉ​മ്മ​റ​പ്പ​ടി​ക്ക് താ​ഴെ ചു​രു​ണ്ടു​കി​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

േതാ​ലി​ൽ സു​രേ​ഷ്

അ​ടു​ക്ക​ള​പ്പു​റ​ത്ത് കാ​ലു​ര​ക്കാ​നാ​യി ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ച പ​ഴ​ന്തു​ണി​പോ​ലെ ഒ​രു പേ​ര് രു​ഗ്മി​ണി​യു​ടെ രാ​ത്രി​യെ വീ​ണ്ടും മു​ഷി​പ്പി​ച്ചു. അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തെ​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മെ​ന്ന് മ​റി​യം ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നോ​ട് പു​ല​രും​വ​രെ പ​രി​ത​പി​ച്ചു. കോ​ട്ട​ക്കു​ന്നി​ന്‍റെ ഇ​രു​വ​ശ​ത്തു​നി​ന്നും എ​പ്പോ വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും ആ​ര്‍ത്ത​ല​ച്ചു​വ​ന്ന് ഒ​രു​സം​ഘം ആക്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത് സു​മേ​ഷും ജ​ലീ​ലും കാ​തോ​ര്‍ത്തു. ര​ണ്ട് വീ​ടി​നെ​യും നെ​ടു​കെ​പ്പി​ള​ര്‍ന്ന് അ​പ്പോ​ഴും പീ​ര​ങ്കി ഉ​ദ്ധ​രി​ച്ചു​ത​ന്നെ നി​ന്നു.

ആ​രു​ടെ വാ​യി​ല്‍നി​ന്നു ചോ​ര്‍ന്നി​ട്ടാ​ണെ​ന്ന​റി​യി​ല്ല, പീ​രങ്കി​ക്ക് ചു​റ്റും ആ​ള്‍ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ ക​ണ്ടാ​ണ് ഇ​രു​വീ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ​യും നേ​രം പു​ല​ര്‍ന്ന​ത്. ആ​ള്‍ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ല്‍ രാ​ജ​നെ കാ​ണാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വും ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു​വി​നെ കാ​ണാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് രാ​ജ​നും വീ​ടി​ന് മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യി​ല്ല. ഇ​ത്ര​യ​ധി​കം ആ​ളെ ഒ​ന്നി​ച്ചു​ക​ണ്ട ടി​പ്പു തെ​ങ്ങി​ന് മ​റ​ഞ്ഞും​തി​രി​ഞ്ഞും തി​ണ്ണ​മി​ടു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. തു​പ്പാ​നും ഇ​റ​ക്കാ​നും ക​ഴി​യാ​തെ കൊ​ക്കി​ലെ ഇ​ര​യു​മാ​യി ക​രി​മാ​റ​ന്‍കാ​ട അ​ടു​ത്തു​ള്ള കൊ​മ്പ​ത്തി​രു​ന്ന് ത​ല​വെ​ട്ടി​ച്ചു.

ആ​ര്‍ക്കി​യോ​ള​ജി ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ര്‍ പീ​രി​ങ്കി​യു​ടെ ചോ​ട് ചെ​ത്തി​ക്കോ​രി പ​രി​ശോ​ധ​ന​ തു​ട​ങ്ങി. അ​വി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഗ്ലാ​സ്സ് ക​ണ്ടെ​ടു​ത്ത് മ​ണ​പ്പി​ച്ചു നോ​ക്കു​ന്ന​തും വ​ലി​യ വ​ട്ട​ലെ​ന്‍സി​ലൂ​ടെ പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്ന​തും ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ ഇ​രു​വ​രും ത​ല​വ​ലി​ച്ചു.

രു​ഗ്മി​ണി മെ​ല്ല രാ​ജ​നെ തോ​ണ്ടി​വി​ളി​ച്ചു.

‘‘ഇ​ങ്ങ​ളെ പീ​ര​ങ്കി അ​വ​ര് കൊ​ണ്ടോ​വ്വോ..?’’

മ​റി​യ​ത്തി​ന്‍റെ ചോ​ദ്യം​കേ​ട്ട് ഉ​ണ്ണി​ക്ക​മ്മു ഏ​റ്റ​വും നി​രാ​ശ​ഭ​രി​ത​നാ​യി മു​ഖം​കോ​ട്ടി.

പീ​ര​ങ്കി​ക്ക് ചു​റ്റും ക​മ്പു​നാ​ട്ടി നാ​ട​കെ​ട്ടി ‘ഈ ​പു​രാ​വ​സ്തു​വി​ന് കോ​ട്ടം​വ​രു​ത്തു​ന്ന​വ​രെ നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യി ശി​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കു’​മെ​ന്ന ബോ​ര്‍ഡും തൂ​ക്കി ആ​ര്‍ക്കി​യോ​ള​ജി​ക്കാ​ര്‍ സ്ഥ​ലംവി​ട്ടു.

വൈ​കു​ന്നേ​രംവ​രെ പ​ത്ര​ക്കാ​രു​ടെ​യും ചാ​ന​ലു​കാ​രു​ടെ​യും കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ് വ​ന്ന​വ​രു​ടെ ഫോ​ട്ടോ​സെ​ഷ​നും ക​ഴി​ഞ്ഞ വി​ജ​ന​ത​യി​ലേ​ക്ക് ടി​പ്പു​വി​ന്‍റെ വ​ക പ​രി​ശോ​ധ​ന​യും ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​വ​നും മ​ട​ങ്ങി.

അ​പ്പോ​ഴും കൊ​ക്കി​ലി​റു​ക്കി​യ ഇ​ര​യു​മാ​യി ക​രി​മാ​റ​ന്‍കാ​ട ചു​റ്റും​നോ​ക്കി മെ​ല്ലെ​മെ​ല്ലെ പീ​ര​ങ്കി​ക്കു​ഴ​ലി​ലേ​ക്ക് പ​റ​ന്നു. കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ള്‍ക്ക് തീ​റ്റ​കൊ​ടു​ത്ത​ശേ​ഷം പു​റ​ത്തെ മ​ണ്ണി​ല്‍ പു​തു​താ​യി രൂ​പം​കൊ​ണ്ട വേ​ലി​ക്കെ​ട്ടി​ലേ​ക്കും ആ​കാ​ശ​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്‍റെ പ്ര​ഫു​ല്ല​ത​യി​ലേ​ക്കും ക​ണ്ണും​ന​ട്ട് അ​ത് പീ​ര​ങ്കി​ക്കു​ഴ​ലി​ലൂ​ടെ ത​ല പു​റ​ത്തേ​ക്കി​ട്ടി​രു​ന്നു.

Show More expand_more
News Summary - weekly literature story