Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

ഒ​ച്ച

ഒ​ച്ച
cancel

‘‘ഇ​​നി നി​​ങ്ങ​​ള്‍ സ​​ത്യം പ​​റ​​യാ​​ന്‍ ബാ​​ധ്യ​​സ്ഥ​​യാ​​ണ്.’’ പ്ര​​തി​​ക്കൂ​​ടി​ന്‍റെ മു​​ന്നി​​ല്‍നി​​ന്ന് നാ​​ട​​കീ​​യ​​മാ​​യ ഒ​​രു അം​​ഗ​​വി​​ക്ഷേ​​പ​​ത്തോ​​ടെ വ​​ക്കീ​​ല്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു. അ​​വ​​ള്‍ പ​​ക്ഷേ, അ​​ത് കേ​​ട്ട​​താ​​യി തോ​​ന്നി​​യി​​ല്ല. അ​​വ​​ള്‍ സാ​​കൂ​​തം അ​​യാ​​ളെ നി​​രീ​​ക്ഷി​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​യാ​​ളു​​ടെ ചെ​​റി​​യ ത​​ല​​യും ക​​നം കു​​റ​​ഞ്ഞ് ചെ​​മ്പി​​ച്ച മു​​ടി​​യി​​ഴ​​ക​​ളും ര​​ണ്ട് ചെ​​ന്നി​​ക​​ളി​​ല്‍നി​​ന്നും വ​​ഴി​​തെ​​ളി​​ച്ച് മു​​ന്നേ​​റു​​ന്ന ക​​ഷ​​ണ്ടി​​യും ക​​ണ്ട് അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ല്‍...

Your Subscription Supports Independent Journalism

View Plans

‘‘ഇ​​നി നി​​ങ്ങ​​ള്‍ സ​​ത്യം പ​​റ​​യാ​​ന്‍ ബാ​​ധ്യ​​സ്ഥ​​യാ​​ണ്.’’

പ്ര​​തി​​ക്കൂ​​ടി​ന്‍റെ മു​​ന്നി​​ല്‍നി​​ന്ന് നാ​​ട​​കീ​​യ​​മാ​​യ ഒ​​രു അം​​ഗ​​വി​​ക്ഷേ​​പ​​ത്തോ​​ടെ വ​​ക്കീ​​ല്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു. അ​​വ​​ള്‍ പ​​ക്ഷേ, അ​​ത് കേ​​ട്ട​​താ​​യി തോ​​ന്നി​​യി​​ല്ല. അ​​വ​​ള്‍ സാ​​കൂ​​തം അ​​യാ​​ളെ നി​​രീ​​ക്ഷി​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​യാ​​ളു​​ടെ ചെ​​റി​​യ ത​​ല​​യും ക​​നം കു​​റ​​ഞ്ഞ് ചെ​​മ്പി​​ച്ച മു​​ടി​​യി​​ഴ​​ക​​ളും ര​​ണ്ട് ചെ​​ന്നി​​ക​​ളി​​ല്‍നി​​ന്നും വ​​ഴി​​തെ​​ളി​​ച്ച് മു​​ന്നേ​​റു​​ന്ന ക​​ഷ​​ണ്ടി​​യും ക​​ണ്ട് അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ല്‍ ഒ​​രു കു​​സൃ​​തി​​വെ​​ളി​​ച്ചം മി​​ന്നി. ഇ​​ടു​​ങ്ങി​​യ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളും പ​​ക്ഷി​​ച്ചു​​ണ്ടു​പോ​​ലെ കൂ​​ര്‍ത്ത് അ​​റ്റം വ​​ള​​ഞ്ഞ മൂ​​ക്കും ശു​​ഷ്കി​​ച്ച മു​​ഖ​​വും നോ​​ട്ട​​ത്തി​​ലു​​ട​​ക്കി​​യ​​പ്പോ​​ഴാ​​ക​​ട്ടെ അ​​വ​​ളു​​ടെ ചു​​ണ്ടി​​ല്‍ ഒ​​രു ചി​​രി വ​​ന്നെ​​ത്തി നോ​​ക്കി. ക​​റു​​ത്ത കോ​​ട്ടി​​ല്‍നി​​ന്ന് പൊ​​ന്തി​വ​​ന്ന അ​​സാ​​ധാ​​ര​​ണ​​മാ​​യി നീ​​ണ്ട് മെ​​ലി​​ഞ്ഞ ക​​ഴു​​ത്തു കൂ​​ടി ക​​ണ്ട​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​വ​​ള്‍ പൊ​​ട്ടി​​ച്ചി​​രി​​ക്കു​​ക​ത​​ന്നെ ചെ​​യ്തു.

‘‘നി​​ങ്ങ​​ള്‍ ഇ​​പ്പോ​​ള്‍ പ​​റ​​ന്നി​​റ​​ങ്ങി​​യ ഒ​​രു ക​​ഴു​​ക​​നെ​​പ്പോ​​ലെ​​യു​​ണ്ട്!’’

ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​ന്‍ ശാ​​സി​​ച്ചു.

‘‘നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്ക് കോ​​ട​​തി​​യു​​ടെ ചി​​ട്ട​​വ​​ട്ട​​ങ്ങ​​ളൊ​​ന്നും അ​​റി​​യി​​ല്ലെ​​ന്ന് തോ​​ന്നു​​ന്നു. ഇ​​ത്ത​​രം ആ​​ക്ഷേ​​പ​​ക​​ര​​മാ​​യ പ​​രാ​​മ​​ര്‍ശ​​ങ്ങ​​ള്‍ പാ​​ടി​​ല്ലാ​​ത്ത​​താ​​ണ്.’’

അ​​വ​​ള്‍ ഭ​​വ്യ​​ത​​യോ​​ടെ ത​​ല​കു​​നി​​ച്ച് ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​നെ വ​​ണ​​ങ്ങി.

‘‘ക്ഷ​​മി​​ക്ക​​ണം സ​​ര്‍! ഞാ​​നൊ​​രു ചി​​ത്ര​​കാ​​രി​​യാ​​ണ്. എ​​ന്‍റെ ദൃ​​ഷ്ടി​​യി​​ല്‍ തെ​​ളി​​ഞ്ഞ ഒ​​രു സ​​ത്യം പ​​റ​​ഞ്ഞെ​​ന്നേ​​യു​​ള്ളൂ! സ​​ത്യം പ​​റ​​യാ​​ന്‍ ഞാ​​ന്‍ ബാ​​ധ്യ​​സ്ഥ​​യു​​മാ​​ണ​​ല്ലോ!’’

മു​​ഖ​​ത്തെ ജാ​​ള്യം തൂ​​വാ​​ല​​യി​​ല്‍ ഒ​​പ്പി​​യെ​​ടു​​ത്ത് വ​​ക്കീ​​ല്‍ ചോ​​ദി​​ച്ചു.

‘‘അ​​പ്പോ​​ള്‍ നി​​ങ്ങ​​ള്‍ തൊ​​ഴി​​ല്‍കൊ​​ണ്ട് ഒ​​രു ചി​​ത്ര​​കാ​​രി​​യാ​​ണ്, അ​​ല്ലേ?’’

അ​​ദൃ​​ശ്യ​​മാ​​യ ഒ​​രു ബ്ര​​ഷ് അ​​വ​​ളു​​ടെ നെ​​റ്റി​​യി​​ല്‍ ചി​​ല രേ​​ഖ​​ക​​ള്‍ വ​​ര​​ച്ചു. നെ​​ടു​​താ​​യി ഒ​​ന്ന് നി​​ശ്വ​​സി​​ച്ച് അ​​വ​​ള്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു.

‘‘ചി​​ത്രം​​വ​​ര തൊ​​ഴി​​ലാ​​ണോ​​യെ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്ക​​റി​​ഞ്ഞു കൂ​​ടാ. എ​​ന്നെ സം​​ബ​​ന്ധി​​ച്ചി​​ട​​ത്തോ​​ളം അ​​ത് പ്രാ​​ണ​​ന് തു​​ല്യ​​മാ​​ണ്.’’

വ​​ക്കീ​​ലി​​ന്‍റെ അ​​ടി​​ച്ചു​​ണ്ടി​​ല്‍ വ​​ക്രി​​ച്ച ഒ​​രു ചി​​രി പ്ര​​ത്യ​​ക്ഷ​​പ്പെ​​ട്ടു.

‘‘നി​​ങ്ങ​​ള്‍ കൊ​​ള്ളാ​​വു​​ന്ന ഒ​​രു കു​​ടും​​ബ​​ത്തി​​ലാ​​ണ് പി​​റ​​ന്ന​​ത് എ​​ന്ന് കേ​​ള്‍ക്കു​​ന്നു. അ​​ങ്ങ​​നെ​​യു​​ള്ള​​വ​​ര്‍ക്ക​​ല്ലേ ചി​​ത്ര​​മൊ​​ക്കെ വ​​ര​​ച്ച് മെ​​യ്യ​​ന​​ങ്ങാ​​തെ ജീ​​വി​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റു​​ക​​യു​​ള്ളൂ. നി​​ങ്ങ​​ളി​​രു​​വ​​രും എ​​ങ്ങ​​നെ​​യാ​​ണ് പ​​രി​​ച​​യ​​പ്പെ​​ട്ട​​ത്.’’

ക​​ഴി​​ഞ്ഞ കാ​​ല​​ത്തി​​ലേ​​ക്ക് മു​​ങ്ങാം​​കു​​ഴി​​യി​​ട്ട് മ​​ട​​ങ്ങി വ​​ന്ന​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​വ​​ളു​​ടെ ശ​​ബ്ദം ഈ​​റ​​നാ​​യി.

‘‘അ​​യാ​​ള്‍ ഒ​​രു പ​​ത്ര​​പ്ര​​വ​​ര്‍ത്ത​​ക​​നാ​​യി​​രു​​ന്നു. എ​​ന്‍റെ ചി​​ത്ര​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ഒ​​രു പ്ര​​ദ​​ര്‍ശ​​നം ഡ​​ര്‍ബാ​​ര്‍ഹാ​​ളി​​ല്‍ ന​​ട​​ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ അ​​യാ​​ള്‍ വ​​ന്ന് ക​​ണ്ടു. എ​​ന്നെ അ​​ഭി​​ന​​ന്ദി​​ക്കു​​ക മാ​​ത്ര​​മ​​ല്ല, ചി​​ത്ര​​ങ്ങ​​ളെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ഒ​​രു ലേ​​ഖ​​ന​​മെ​​ഴു​​തു​​ക​​യും ചെ​​യ്തു. ഞാ​​ന്‍ അ​​യാ​​ളോ​​ട് ഏ​​റ്റ​​വും ന​​ന്ദി​​യു​​ള്ള​​വ​​ളാ​​യി​​ത്തീ​​ര്‍ന്നു. അ​​വി​​ടെ​നി​​ന്നാ​​ണ് ഞ​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ പ്ര​​ണ​​യം തു​​ട​​ങ്ങു​​ന്ന​​ത്. ഏ​​ത് പ്ര​​ണ​​യ​​ത്തി​​ന്റെ​യും തു​​ട​​ക്കം വ്യ​​ത്യ​​സ്ത​​മാ​​യി​​രി​​ക്കും. പ​​ക്ഷേ, ഒ​​ടു​​ക്കം എ​​പ്പോ​​ഴും ഒ​​രു​​പോ​​ലെ​​യാ​​വും!’’

വ​​ക്കീ​​ലി​​ന്‍റെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ല്‍ കു​​ടി​​ല​​ത തെ​​ളി​​ഞ്ഞു​വ​​ന്നു.

‘‘എ​​ന്തു​​കൊ​​ണ്ടാ​​ണ് നി​​ങ്ങ​​ള്‍ അ​​യാ​​ളെ കൊ​​ല്ലാ​​ന്‍ തീ​​ര്‍ച്ച​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി​​യ​​ത്?’’

അ​​വ​​ളു​​ടെ മു​​ഖ​​ത്ത് വ​​ക്കീ​​ലി​​ന് ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റാ​​ത്ത ഒ​​രു ഭാ​​വം പ്ര​​ത്യ​​ക്ഷ​​പ്പെ​​ട്ടു.

‘‘അ​​യാ​​ളെ കൊ​​ല്ല​​ണ​​മെ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്ക് പ​​ല​​പ്പോ​​ഴും തോ​​ന്നി​​യി​​ട്ടു​​ണ്ട്. പ​​ക്ഷേ, അ​​യാ​​ളെ​​ങ്ങ​​നെ​​യാ​​ണ് മ​​രി​​ച്ച​​തെ​​ന്ന് സ​​ത്യ​​മാ​​യും എ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ല.’’

വ​​ക്കീ​​ല്‍ ഒ​​രൊ​​ളി​​യ​​മ്പെ​​യ്തു.

‘‘ഒ​​രാ​​ളെ കൊ​​ല്ല​​ണ​​മെ​​ന്ന് വേ​​റൊ​​രാ​​ള്‍ക്ക് ചു​​മ്മാ​​ത​​ങ്ങ​​നെ തോ​​ന്നു​​മോ?’’

അ​​വ​​ള്‍ വ​​ക്കീ​​ലി​​ന്‍റെ നേ​​ര്‍ക്ക് സ​​ഹ​​താ​​പ​​ത്തോ​​ടെ നോ​​ക്കി.

‘‘അ​​ത് പെ​​ട്ടെ​​ന്നൊ​​ന്നും പ​​റ​​ഞ്ഞു​തീ​​ര്‍ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റു​​ക​​യി​​ല്ല. പ​​റ​​ഞ്ഞാ​​ല്‍ത്ത​​ന്നെ​​യും നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്ക​​ത് കൃ​​ത്യ​​മാ​​യി മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​ക​​ണ​​മെ​​ന്നു​​മി​​ല്ല.’’

വ​​ക്കീ​​ല്‍ ക്ഷു​​ഭി​​ത​​നാ​​യി.

‘‘ഞാ​​ന​​ത്ര വി​​വ​​രം കെ​​ട്ട​​വ​​നാ​​ണെ​​ന്ന് നി​​ങ്ങ​​ള്‍ മു​​ന്‍കൂ​​ട്ടി​​യ​​ങ്ങ് തീ​​ര്‍ച്ച​​പ്പെ​​ടു​​ത്ത​​രു​​ത്!’’

അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക്ഷോ​​ഭം അ​​വ​​ളെ സ്പ​​ര്‍ശി​​ക്കാ​​തെ ഒ​​ഴി​​ഞ്ഞു​പോ​​യി.

‘‘നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്കെ​​ന്ന​​ല്ല ആ​​ര്‍ക്കും അ​​ത് മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​വാ​​നി​​ട​​യി​​ല്ല. എ​​നി​​ക്ക​​ത് പ​​റ​​ഞ്ഞ് ഫ​​ലി​​പ്പി​​ക്കാ​​നാ​​വു​​മെ​​ന്നും തോ​​ന്നു​​ന്നി​​ല്ല.’’

അ​​വ​​ളു​​ടെ മു​​ഖം എ​​രി​​ക​​ന​​ലാ​​യി. അ​​തി​​ന്‍റെ ചൂ​​ടേ​​റ്റ് കോ​​ട​​തി മു​​റി​​യി​​ല്‍ പി​​റു​​പി​​റു​​പ്പു​​യ​​ര്‍ന്നു. അ​​ത​​ട​​ങ്ങി​​യ​​പ്പോ​​ള്‍ ഉ​​രു​​കു​​ന്ന മെ​​ഴു​​കു​​തി​​രി​​പോ​​ലെ അ​​വ​​ളി​​ല്‍നി​​ന്ന് വാ​​ക്കു​​ക​​ള്‍ ഇ​​റ്റി​​റ്റ് വീ​​ണു.

‘‘അ​​യാ​​ള്‍ വ​​ലി​​യൊ​​രു ഒ​​ച്ച​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു എ​​ന്ന സ​​ത്യം എ​​നി​​ക്കു മാ​​ത്ര​​മേ അ​​റി​​യൂ. ഉ​​ച്ച ക​​ഴി​​ഞ്ഞാ​​ണ് അ​​യാ​​ള്‍ ഓ​​ഫീ​​സി​​ല്‍ പോ​​വു​​ക. മ​​ട​​ക്കം പാ​​തി​​രാ​​വോ​​ടെ​​യും. പോ​​കു​​ന്ന​​തു വ​രേ​​യും നി​​ര​​ന്ത​​രം ഫോ​​ണി​​ലേ​​യ്ക്ക് വാ​​യ് തു​​റ​​ന്നു​​വ​​ച്ച ഒ​​രു ഉ​​ച്ച​​ഭാ​​ഷി​​ണി​​യാ​​വും. ഒ​​ന്നും വ​​ര​​യ്ക്കാ​​നാ​​വാ​​തെ ര​​ണ്ട് വ​​ട്ടം ഞാ​​ന്‍ ആ​​ത്മ​​ഹ​​ത്യ​​യ്ക്ക് ശ്ര​​മി​​ച്ചി​​ട്ടു​​ണ്ട്. പ​​ക്ഷേ, മ​​ര​​ണം എ​​ന്നെ പ​​രി​​ഹ​​സി​​ച്ച് ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​യി. എ​​ങ്ങോ​​ട്ടെ​​ങ്കി​​ലും ഓ​​ടി ര​​ക്ഷ​​പ്പെ​​ടാ​​മെ​​ന്ന് വ​​ച്ചാ​​ല്‍ എ​​നി​​ക്കൊ​​രു ജോ​​ലി​​യി​​ല്ല. മ​​ട​​ങ്ങി​​പ്പോ​​കാ​​ന്‍ വീ​​ടി​​ല്ല. പി​​ന്തു​​ണ​​യ്ക്കാ​​ന്‍ വീ​​ട്ടു​​കാ​​രു​​മി​​ല്ല. ഭ്രാ​​ന്തി​​ന്‍റെ വ​​ക്ക​​ത്ത് നി​​ല്‍ക്കു​​മ്പോ​​ഴാ​​ണ് ഒ​​രു ചി​​ത്ര​​പ്ര​​ദ​​ര്‍ശ​​നം ന​​ട​​ത്താ​​ന്‍ ചി​​ല ചി​​ത്ര​​കാ​​രി​​ക​​ൾ ചേ​​ര്‍ന്ന് തീ​​ര്‍ച്ച​​പ്പെ​​ടു​​ത്തു​​ന്ന​​ത്. ഓ​​രോ​​രു​​ത്ത​​രു​​ടേ​​യും പ​​ത്ത് ചി​​ത്ര​​ങ്ങ​​ള്‍. എ​​ത്ര ശ്ര​​മി​​ച്ചി​​ട്ടും എ​​നി​​ക്ക് ഒ​​ന്നും വ​​ര​​യ്ക്കാ​​ന്‍ ക​​ഴി​​ഞ്ഞി​​ല്ല. ഒ​​ച്ച​​ക​​ള​​ത്ര​​യും വി​​ടാ​​തെ എ​​ന്‍റെ പി​​ന്നാ​​ലെ പാ​​ഞ്ഞു​​വ​​ന്നു. ഞാ​​ന്‍ മു​​ട്ടു​​കു​​ത്തി യാ​​ചി​​ച്ചു. ഈ ​​ഒ​​ച്ച​​ക​​ളെ തി​​രി​​ച്ച് വി​​ളി​​ക്കൂ! അ​​യാ​​ള്‍ പൊ​​ട്ടി​​ച്ചി​​രി​​ച്ചു. ആ ​​ചി​​രി​​യു​​ടെ മു​​ഴ​​ക്കം എ​​ന്നെ വ​​രി​​ഞ്ഞ് മു​​റു​​ക്കി ശ്വാ​​സം മു​​ട്ടി​​ച്ചു.’’

പൊ​​ടു​​ന്ന​​നെ അ​​വ​​ളു​​ടെ ശ​​ബ്ദം നി​​ല​​ച്ചു. തീ​​വ്ര വേ​​ദ​​ന​​യി​​ല്‍ ക​​ണ്ണു​​ക​​ള്‍ തു​​റി​​ച്ചു​വ​​ന്ന് നി​​ശ്ച​​ല​​മാ​​യി. പി​​ന്നെ ഒ​​ന്ന് ഞെ​​ട്ടി​​പ്പി​​ട​​ഞ്ഞ് അ​​വ​​ള്‍ ശ​​ബ്ദം വീ​​ണ്ടെ​​ടു​​ത്തു.

‘‘പ​​ക​​ലു​​ക​​ളേ​​ക്കാ​​ള്‍ ഭീ​​ക​​ര​​ങ്ങ​​ളാ​​യി​​രു​​ന്നു എ​​ന്‍റെ രാ​​ത്രി​​ക​​ള്‍. കി​​ട​​ന്ന​​പാ​​ടേ അ​​യാ​​ളു​​ടെ വാ​​യ് കി​​ണ​​ര്‍വ​​ട്ട​​ത്തി​​ല്‍ തു​​റ​​ന്ന് വ​​രും. ആ​​ഴ​​ങ്ങ​​ളി​​ല്‍നി​​ന്ന് ഏ​​തോ ഗൂ​​ഢ​​ഭാ​​ഷ​​യി​​ലെ വി​​ചി​​ത്ര ശ​​ബ്ദ​​ങ്ങ​​ള്‍ പു​​റ​​ത്ത് വ​​രും. അ​​പ്പോ​​ഴാ​​ണ് ഭ​​യ​​പ്പെ​​ടു​​ത്തു​​ന്ന എ​​ന്തോ ഒ​​ന്ന് അ​​യാ​​ളെ പി​​ന്തു​​ട​​രു​​ക. ആ​​ര്‍ത്ത് ക​​ര​​ഞ്ഞ് അ​​യാ​​ള്‍ കു​​തി​​ച്ച് പാ​​യും. അ​​യാ​​ള്‍ എ​​ന്തി​​നെ​​യാ​​ണ് ഭ​​യ​​പ്പെ​​ടു​​ന്ന​​തെ​​ന്ന് ഞാ​​ന്‍ ചോ​​ദി​​ച്ചി​​ട്ടു​​ണ്ട്. ആ ​​ര​​ഹ​​സ്യം ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും അ​​യാ​​ള്‍ പ​​ങ്കു​​വ​​ച്ചി​​ട്ടി​​ല്ല. ഒ​​രുപ​​ക്ഷേ, അ​​യാ​​ളു​​ടെ പി​​ന്നാ​​ലെ പാ​​യു​​ന്ന​​ത് മൗ​​ന​​മാ​​യി​​രി​​ക്ക​​ണം. ഒ​​ടു​​വി​​ല്‍ ഞ​​ങ്ങ​​ള്‍ ര​​ണ്ട് മു​​റി​​യി​​ലാ​​യി ഉ​​റ​​ക്കം.’’

വ​​ക്കീ​​ല്‍ അ​​ര​​സി​​ക​​നാ​​യി ഇ​​ട​​യ്ക്ക് ക​​യ​​റി.

‘‘അ​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​തു​​കൊ​​ണ്ടാ​​ണ് നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്ക് കു​​ട്ടി​​ക​​ളി​​ല്ലാ​​ത്ത​​ത്!’’

അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ല്‍ ഭ​​യം വ​​ട്ടം​​ചു​​റ്റി.

‘‘അ​​യാ​​ളു​​ടെ കു​​ട്ടി​​ക​​ള്‍! അ​​വ​​രും വ​​ലി​​യ ഒ​​ച്ച​​ക​​ള്‍ മാ​​ത്ര​​മാ​​യി​​രി​​ക്കും!’’

വ​​ക്കീ​​ല്‍ ഒ​​രുനി​​മി​​ഷം എ​​ന്തോ ആ​​ലോ​​ചി​​ച്ച് നി​​ന്നു. അ​​യാ​​ളു​​ടെ ശ​​ബ്ദം തെ​​ല്ല് മ​​യ​​പ്പെ​​ട്ടു.

 

കെ.​എ​ൻ. അ​നി​ൽ

കെ.​എ​ൻ. അ​നി​ൽ

‘‘നി​​ങ്ങ​​ള്‍ ചി​​ത്ര​​പ്ര​​ദ​​ര്‍ശ​​ന​​ത്തി​​ല്‍ പ​​ങ്കെ​​ടു​​ത്തോ?’’

അ​​വ​​ളു​​ടെ നോ​​ട്ടം വ​​ക്കീ​​ലി​​ന്‍റെ മു​​ഖ​​ത്ത് നി​​ന്ന് തെ​​ന്നി​​യ​​ക​​ന്നു.

‘‘അ​​ന്ന് വൈ​​കു​​ന്നേ​​രം ശൂ​​ന്യ​​മാ​​യ ആ​​കാ​​ശ​​ത്തേ​​യ്ക്ക് നോ​​ക്കി ഞാ​​ന്‍ ഏ​​റെ​നേ​​രം ടെ​​റ​​സ്സി​​ല്‍ നി​​ന്നു. ഒ​​ച്ച​​യു​​ടെ വ​​ലി​​യൊ​​രു കു​​മി​​ള​​യി​​ല്‍ കു​​ടു​​ങ്ങി​​പ്പോ​​യ ഒ​​രു സ്ത്രീ​​രൂ​​പം തെ​​ളി​​ഞ്ഞ് വ​​ന്ന​​പ്പോ​​ള്‍ ഞാ​​ന്‍ ബ്ര​​ഷ് കൈ​​യി​​ലെ​​ടു​​ത്തു. അ​​പ്പോ​​ഴു​​ണ്ട് അ​​യാ​​ള്‍ ഭ​​യ​​ങ്ക​​ര​​മാ​​യ ഒ​​രൊ​​ച്ച​​യാ​​യി കോ​​ണി ക​​യ​​റി വ​​രു​​ന്നു! എ​​നി​​ക്ക​​യാ​​ളെ കൊ​​ല്ലാ​​ന്‍ തോ​​ന്നി. ഞാ​​ന്‍ ചു​​റ്റും പ​​ര​​തി. ഒ​​രു ക​​മ്പി​​യോ മ​​റ​​ന്നു​​​െവ​​ച്ച ഒ​​രു പി​​ച്ചാ​​ത്തി​​യോ ഒ​​ന്നും ക​​ണ്ണി​​ല്‍പെ​​ട്ടി​​ല്ല. ചാ​​യ​​ങ്ങ​​ളും പാ​​ല​​റ്റും ബ്ര​​ഷു​​ക​​ളു​​മ​​ല്ലാ​​തെ ഒ​​ന്നു​​മി​​ല്ല. നി​​സ്സ​​ഹ​ാ​യ​​ത​​യു​​ടെ പാ​​താ​​ള​​ക്കു​​ഴി​​യി​​ല്‍ വീ​​ണ ഞാ​​ന്‍ ക​​ണ്ണു​​ക​​ള​​ട​​ച്ച് പ​​ല്ല് ഞെ​​രി​​ച്ച് മു​​ടി പി​​ച്ചി​​ച്ചീ​​ന്തി ഒ​​രൊ​​റ്റ അ​​ല​​ര്‍ച്ച! ക​​ണ്ണ് തു​​റ​​ന്ന​​പ്പോ​​ള്‍ ഞാ​​ന്‍ കാ​​ണു​​ന്ന​​ത് അ​​യാ​​ള്‍ ക​​മി​​ഴ്ന്ന​​ടി​​ച്ച് വീ​​ണ് കി​​ട​​ക്കു​​ന്ന​​താ​​ണ്!’’

വ​​ക്കീ​​ല്‍ വി​​ജ​​യി​​യു​​ടെ ഭാ​​വ​​ത്തി​​ല്‍ അ​​വ​​ളെ അ​​ടി​​മു​​ടി നോ​​ക്കി.

‘‘ആ ​​അ​​ല​​ര്‍ച്ച ഒ​​രു വാ​​ള് പോ​​ലെ അ​​യാ​​ളി​​ല്‍ ആ​​ഞ്ഞ് പ​​തി​​ച്ചു. അ​​ത് അ​​യാ​​ളു​​ടെ പ്രാ​​ണ​​നെ​​ടു​​ത്തു എ​​ന്ന​​ത് കേ​​വ​​ല​​മാ​​യ ഒ​​രു സ​​ത്യ​​മാ​​ണ്!’’

അ​​വ​​ള്‍ വ​​ക്കീ​​ലി​​നെ പാ​​ടേ അ​​വ​​ഗ​​ണി​​ച്ച് ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​ന്‍റെ നേ​​ര്‍ക്ക് തി​​രി​​ഞ്ഞു.

‘‘സ​​ര്‍, അ​​ങ്ങ് ദു​​ശ്ശാ​​സ​​ന​​വ​​ധം ക​​ഥ​​ക​​ളി ക​​ണ്ടി​​ട്ടു​​ണ്ടോ?’’

ഇ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​രു സ​​ന്ദ​​ര്‍ഭ​​ത്തി​​ലൂ​​ടെ മു​​മ്പൊ​​രി​​ക്ക​​ലും ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​യി​​ട്ടി​​ല്ലാ​​ത്ത ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​ന്‍ ഒ​​രു നി​​മി​​ഷം പ​​ക​​ച്ചു. പ​​ക്ഷേ, അ​​പ്പോ​​ഴേ​​ക്കും അ​​ച്ഛ​​ന്‍റെ ചൂ​​ണ്ടു​​വി​​ര​​ലി​​ല്‍ തൂ​​ങ്ങി ക​​ഥ​​ക​​ളി കാ​​ണാ​​ന്‍ പോ​​യി​​രു​​ന്ന ഉ​​ത്സ​​വ​​കാ​​ലം മു​​ന്നി​​ല്‍ വ​​ന്നു നി​​ന്ന് ചി​​രി​​ച്ചു. ആ ​​ചി​​രി ഏ​​റ്റു​​വാ​​ങ്ങി ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​ന്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു.

‘‘ഉ​​വ്വ്!’’

അ​​ന്നേ​​രം അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ലെ നി​​ഷ്ക​ള​​ങ്ക​​മാ​​യ ജി​​ജ്ഞാ​​സ​​ക്ക് മൂ​​ര്‍ച്ച​​യേ​​റി.

‘‘ഭീ​​മ​​ന്‍റെ അ​​ല​​ര്‍ച്ച കേ​​ട്ട് കാ​​ണി​​ക​​ളാ​​രെ​​ങ്കി​​ലും മ​​രി​​ച്ചു വീ​​ണി​​ട്ടു​​ണ്ടോ സ​​ര്‍?’’

നി​​ല മ​​റ​​ന്ന് ന്യാ​​യാ​​ധി​​പ​​ന്‍ പൊ​​ട്ടി​​ച്ചി​​രി​​ച്ചു.

ഓ​​ർ​​ക്കാ​​പ്പു​​റ​​ത്ത് നാ​​ട​​ക​​ത്തി​​ന് തി​​ര​​ശ്ശീ​​ല വീ​​ഴു​​ന്ന​​ത് ക​​ണ്ട് വ​​ക്കീ​​ൽ സ്വ​​ന്തം ഒ​​ച്ച​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ആ​​ലോ​​ചി​​ക്കാ​​ൻ തു​​ട​​ങ്ങി.

News Summary - weekly literature story