നട്ടും നനച്ചും നടൻ

കൃഷി, പാചകം, സിനിമ കാണൽ, ഭാര്യക്കും മോനുമൊപ്പം ഐപ്പാഡിൽ ലൂഡോ കളിക്കൽ, ഒരു ദിവസം ഒരു ചെറുകഥ വായിക്കുന്നു, ഫ േസ്ബുക്കിലും മറ്റും വരുന്ന ചില നല്ല റൈറ്റപ്പുകൾ വായിക്കുന്നു, പാട്ടുകേൾക്കുന്നു, ഒരു മണിക്കൂർ വ്യായാമം, പിന്ന െ നല്ല നാടൻ ഭക്ഷണവും. പത്രം കൃത്യമായി വായിക്കുന്നു. ആനുകാലികങ്ങളൊന്നും കിട്ടുന്നില്ല. രാത്രി 8 മുതൽ 9.30 വരെ ടി.വിയ ിൽ ന്യൂസ് കാണുന്നു. ഇതാണ്​ കോവിഡ്​ കാലത്തെ ഒരു ദിവസം.

കീഴാറ്റൂരി​​െൻറ നന്മയിൽ
വെള്ളരി, ചീര, വഴുതിന, വെ ണ്ട, ചക്ക, ഇഞ്ചി, മഞ്ഞൾ... ഏതാണ്ടെല്ലാം വീട്ടിൽതന്നെയുണ്ട്​. നല്ല പഴുത്ത നാട്ടുമാങ്ങ എന്നും നാലഞ്ചെണ്ണം കാറ്റിനു വീഴുന്നു. കീഴാറ്റൂർ വയലിൽ വിതച്ചു കൊയ്​ത നെല്ലുണ്ട്. അമ്മയാണ്​ കൃഷിക്കു നേതൃത്വം. ഈയിടെയാണ് പശു പ്രസവിച്ചത്. പാലും മോരും തൈരും ധാരാളം. ഭക്ഷണകാര്യത്തിൽ ലോക്ഡൗൺ ബാധിച്ചിട്ടേയില്ല.
മുമ്പും തുടർച്ചയായി നാടക പരിപാടികൾ ഇ ല്ലാതിരുന്നിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ ഇങ്ങനെ കൃഷിയിലും മറ്റും സഹായിച്ച് വീട്ടിലിരിപ്പുതന്നെയാണല്ലോ. പക്ഷേ, ആ സമയം നമു ക്ക് സിനിമ കാണാൻ പോകാനും കൂട്ടുകാരുമായി സംസാരിക്കാനുമൊക്കെ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന വ്യത്യാസമുണ്ട്​.
ഇടയ്ക്ക് ഒരു ദിവസം കല്യാശ്ശേരി പഞ്ചായത്തിൽ ഹെൽത്ത് സ​െൻററി​​െൻറ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ നടത്തിയ ബോധവത്​കരണ പരിപാടിയിൽ വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. ഒരു കാരണവശാലും പുറത്തിറങ്ങാതെ സർക്കാറി​​െൻറയും ആരോഗ്യ വകുപ്പി​​െൻറയും പൊലീസി​​െൻറയും നിർദേശങ്ങൾ അനുസരിക്കുന്നു. നാട്ടിലെ ചെറുപ്പക്കാർ റേഷനും മറ്റും വീടുകളിലെത്തിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ട്​. മറ്റു സഹായങ്ങൾക്കും അവരുണ്ട്.

കലാകാര​​െൻറ ആധികൾ
നാടു നിശ്ചലമായ ഇൗ കൊറോണക്കാലത്ത് ചില ആധികൾ പങ്കുവെക്കാനുണ്ട്. വിവിധ ജോലികൾ ചെയ്യുന്നവർക്കെല്ലാം അവരുടെ തൊഴിലിടങ്ങൾ അവരെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്​. ഓട്ടോറിക്ഷക്കാര​​െൻറ ഒാ​േട്ടാ, കപ്പലണ്ടിക്കച്ചവടക്കാര​​െൻറ വണ്ടി... പക്ഷേ, സ്‌റ്റേജ് കലാകാരന്മാർക്ക്​ ഇൗ കോവിഡ്​കാലം ഉണ്ടാക്കുന്ന നഷ്​ടം വളരെ വലുതാണ്​. ഒരു സീസണിലെ പ്രോഗ്രാമുകളാണ്​ അവർക്ക്​ നഷ്​ടപ്പെടുന്നത്​.
നിത്യതൊഴിൽ ചെയ്യുന്നവരെ കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കകളാണ്​ എല്ലാവരും പങ്കുവെക്കുന്നത്. കലാകാരന്മാരുടെ അവസ്ഥ ആരും ചിന്തിക്കുന്നില്ല. നൃത്തവും നാടകങ്ങളും മറ്റും പഠിപ്പിക്കുന്നവർ, കോസ്​റ്റ്യൂമുകൾ വാടകക്കു കൊടുക്കുന്നവർ... ഇവർക്കൊക്കെ മാർച്ച്, ഏപ്രിൽ, മേയ് മാസങ്ങൾ പ്രധാനമാണ്​. സ്കൂൾ, ക്ലബ് വാർഷികങ്ങളുടെ സമയമാണിത്​. ഒരു വർഷത്തെ ജീവിതം പലരും കൊണ്ടുപോകുന്നത് ഇൗ മൂന്നു മാസത്തെ തൊഴിലിനെ ആശ്രയിച്ചാണ്​. സിനിമയിലായാലും ചെറിയ വേഷങ്ങളൊക്കെ ചെയ്തു ജീവിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥിതി കഷ്​ടമാണ്. പ്രഫഷനൽ നാടകനടന്മാരൊക്കെ രണ്ടുമൂന്നു വർഷമായി കരകയറാൻ പറ്റാത്തവിധം പ്രതിസന്ധിയിലാണ്​. രണ്ടു പ്രളയം കഴിഞ്ഞ്​ ഇപ്പോൾ കോവിഡ്, ജൂൺ-ജൂലൈ മഴക്കാലം... ഇവർക്ക്​ സംഘടനകളോ ക്ഷേമനിധിയോ ഒന്ന​ുമില്ലല്ലോ. ഇതു കൂടി സർക്കാറി​​െൻറ ശ്രദ്ധയിൽ വരേണ്ടതുണ്ട്​.
സിനിമയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞാൽ, മുടങ്ങിപ്പോയ പല സിനിമകളും ഇനി തുടരുമെന്ന് ഒരു ഉറപ്പുമില്ല. കോടികൾ മാർക്കറ്റിലിട്ടു കാത്തിരിക്കുന്നവരാണ് സിനിമ നിർമാതാക്കൾ. പലരും കടം വാങ്ങിയവർ. പല സ്ഥലത്തും വൻ സെറ്റുകളാക്കെ ഇട്ട് ഷൂട്ട് തുടങ്ങുമ്പഴേ മുടങ്ങി. ഇനി കോവിഡ്​ ഒരുവിധം ഒതുങ്ങുമ്പോഴേക്ക് മഴയായി.

ഒരുമിച്ചു നിന്നാലേ ചെറുക്കാനാവൂ
ചിലർ ഇതൊരു ആഘോഷമാക്കി മാറ്റുന്നത് മനസ്സിലാകുന്നില്ല. അനാവശ്യമായി റോഡിലിറങ്ങാൻ കാണിക്കുന്ന ആവേശം. ബോറടി മാറ്റാനെന്നു പറഞ്ഞ് ഈ സമയത്ത്​ വണ്ടിയെടുത്ത് ഇറങ്ങുന്നതൊക്കെ ജനദ്രോഹമാണ്. ഒരു ബോധവുമില്ലാതെ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ചിലർ ഇപ്പോഴുമുണ്ട്. 'ഞാനൊഴികെ മറ്റെല്ലാവരും ശ്രദ്ധിച്ചാൽ മതി' എന്നാണ് ചിലർ. ഇതു പിൻവലിക്കുന്ന ദിവസമൊക്കെ ചിലർ എന്തൊക്കെയാണ് കാട്ടിക്കൂട്ടുക എന്നു പറയാൻ പറ്റില്ല. തലേന്ന് സന്ധ്യക്ക്​ 'കൊട്ടിക്കലാശം' വരെ പ്രതീക്ഷിക്കാം. വിഷുവാഘോഷിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്നവരൊക്കെ സാഹചര്യത്തി​​െൻറ ഗൗരവം ഉൾക്കൊള്ളണം.

കോവിഡ്​ കാലത്തെ സ്വകാര്യദുഃഖം
പുതിയ നാടക​ത്തെ കുറിച്ചുള്ള ആലോചനകൾ ഇൗ സമയത്ത്​ നടക്കുന്നുണ്ട്​.
പയ്യന്നൂർ സൗഹൃദ വേദി കഴിഞ്ഞയാഴ്ച മസ്കറ്റിൽ നടത്താനിരുന്ന 55 പേർ അഭിനയിക്കുന്ന നാടകം മാറ്റിവെക്കേണ്ടിവന്നത്​ കോവിഡ്​ കാലത്തെ സ്വകാര്യ ദുഃഖമാണ്​. സിനിമയുടെ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ പല തവണ ഇതിനായി യാത്രചെയ്തതാണ്. റിഹേഴ്​സൽ കഴിഞ്ഞ്​ വേദിയും രംഗസജ്ജീകരണങ്ങളുമെല്ലാം ഒരുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാണ്​ മാറ്റിവെക്കേണ്ടി വന്നത്​. സാമൂഹിക അകലം പാലിക്കലി​​െൻറ കാലത്ത്​ എന്തു നാടകം, എന്തു സിനിമ!​ യാഥാർഥ്യം നമ്മൾ അംഗീകരിച്ചേ പറ്റൂ. ലോകം മുഴുവൻ സ്തംഭിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ വേദനകൾക്കെന്തു പ്രസക്തി.