കാലത്തിന്‍റെ ഗാനോത്സവം

ഒരു ശരാശരി മലയാളിയുടെ സംഗീതാവബോധത്തി​​​​​​െൻറ അഥവാ സംഗീത സങ്കൽപത്തി​​​​​​െൻറ പേരാണ്​ കെ.​െജ. യേശുദാസ്​. യേ ശുദാസിനെ ഇഷ്​ടപ്പെടാത്ത, ആ നാദം കേട്ടാനന്ദിക്കാത്ത മലയാളികൾ ഉണ്ടാവുമെന്നു കരുതാനാവില്ല. അദ്ദേഹത്തി​​​​​​െൻ റ മുൻഗാമികളായി മലയാള ചലച്ചിത്ര സംഗീത ലോകത്തുണ്ടായിരുന്ന ആരുംതന്നെ അദ്ദേഹ​േത്തക്കാൾ കഴിവു കുറഞ്ഞ ഗായകരായിര ുന്നില്ല. കമുകറയും ഉദയഭാനുവും രാജയും പി.ബി.എസുമൊക്കെ ആലാപന സൗകുമാര്യവും ഭാവദീപ്​തിയും ​െകാണ്ട്​ ജനഹൃദയങ്ങളി ൽ ചിരപ്രതിഷ്​ഠ നേടിയവർ തന്നെയാണ്​.

എന്നാൽ, അവരിൽനിന്നനുഭവിക്കാനാവാത്ത എന്തോ ഒന്ന്​ സാധാരണ സംഗീതാസ്വാദകര ും മഹാമതികളായ സംഗീത സംവിധായകരും യേശുദാസി​​​​​​െൻറ ആലാപനത്തിൽ കണ്ടു. ഒരുപക്ഷേ, മറ്റുള്ളവരിൽനിന്ന്​ തികച്ചും വ ്യത്യസ്​തമായ ആ ശാരീരം-ഒരേ സമയം ആർദ്രവും ഗംഭീരവും ദൃഢവുമായ ആ നാദം- ഈ ആകർഷണത്തിനുള്ള ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു കാരണമായിരി ക്കാം. ജന്മസിദ്ധിയും നിതാന്ത സാധനയും ത​​​​​​െൻറ പ്രവൃത്തിയോടുള്ള പ്രതി​ബദ്ധതയും സമർപ്പണ മനോഭാവവും അദ്ദേഹ ത്തി​​​​​​െൻറ ഉയർച്ച എളുപ്പത്തിലും വേഗത്തിലുമാക്കി. നാദസുഭഗതയോടൊപ്പം ശാസ്​ത്രീയസംഗീതത്തിലുള്ള അവഗാഹവും ദേവരാജൻ മാസ്​റ്ററെയും ദക്ഷിണാമൂർത്തി സ്വാമിയേയും പോലുള്ള മഹത്തുക്കൾക്ക്​ അദ്ദേഹത്തെ പ്രിയപ്പെട്ടവനാക്കി.

1962ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ‘കാൽപ്പാടു’കളിലെ എം.ബി.എസ്​ ഈണമിട്ട ‘ജാതിഭേദം മതദ്വേഷം...’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന ഗുരുവി​​​​​ െൻറ മഹത്​സൂക്​തം പാടിയാണ്​ യേശുദാസ്​ ത​​​​​​െൻറ സിനിമാസംഗീത ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത്​. എന്നാൽ, 1963ൽ ‘നിത്യകന്യക’ എന ്ന ചിത്രത്തിനുവേണ്ടി വയലാർ-ദേവരാജൻ സഖ്യം തീർത്ത ‘കണ്ണുനീർമുത്തുമായ്​ കാണാനെത്തിയ കതിരുകാണാക്കിളി ഞാൻ’ എന്ന ഗാനമാണ്​ അദ്ദേഹത്തെ ശ്രദ്ധേയനാക്കിയത്​. 64ൽ കറുത്തപെണ്ണേ കരിങ്കുഴലീ’, ‘ഇനിയെ​​​​​​െൻറയിണക്കിളിക്കെന്തുവേണം ’, ‘ഇടയ കന്യകേ പോവുക പോവുക...’ തുടങ്ങിയ ഗാനങ്ങൾ ദേവരാജൻ മാസ്​റ്ററുടെ ഈണത്തിൽ അദ്ദേഹം പാടി. ശ്രദ്ധയോടെ നിരീക്ഷിച്ചാൽ കൗതുകകരമായ ഒരു കാര്യം നമുക്കു കാണാൻ സാധിക്കും. 1963 മുതൽ ദേവരാജൻ മാസ്​റ്ററുടെ കരിയറി​​​​​​െൻറ സമാന്തരമായാണ്​ യേശുദാസി​​​​​​െൻറ കരിയറും വളർന്നുവന്നത്​ എന്നതാണാ സംഗതി. തുടർന്ന്​ ‘കാത്തിരുന്ന നിക്കാഹി’ലെ വിസ്​മരിക്കാനാവാത്ത ആ ഗാനം ദേവരാജൻ മാസ്​റ്ററുടെ ഈണത്തിൽ അദ്ദേഹം പാടി. ‘അഗാധ നീലിമയിൽ... അപാര ശൂന്യതയിൽ... യേശുദാസ്​ എന്ന അത്ഭുത സംഗീതത്തി​​​​​​െൻറ ആഴമളന്ന ഒരു ഗാനം തന്നെയാണിത്​ (‘അഗാധ...’ എന്ന ഭാഗത്തെ നാദത്തി​​​​​​െൻറ ഇറക്കവും മുഴക്കവും ശ്രദ്ധിക്കൂ).

‘ശകുന്തള’യിലെ ഗാനങ്ങളും ഇതേ വർഷം ഇതേ കൂട്ടുകെട്ടിൽ പിറന്നു. ‘ശംഖുപുഷ്​പം കണ്ണെഴുതു​േമ്പാൾ...’, ‘സ്വർണത്താമരയിതളിലുറങ്ങും...’ ‘മാലിനി നദിയിൽ’ എല്ലാം ഹിറ്റുകൾ. ആദ്യകാലത്ത്​ മറ്റു ഗായകർക്കൊപ്പം യേശുദാസിനെ പരിഗണിച്ചിരുന്ന മാസ്​റ്റർ ഒരുഘട്ടം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ യേശുദാസിനെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്നത്​ മലയാള ചലച്ചിത്ര സംഗീത ചരിത്രം നിരീക്ഷിക്കുന്നവർക്ക്​ കാണാൻ സാധിക്കും. ഇതിനൊരപവാദം ഇടക്കിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന പി. ജയചന്ദ്ര​​​​​​െൻറ പാട്ടുകൾ മാത്രമാണ്​. ‘സന്യാസിനീ...’, ‘നിത്യകാമുകി ഞാൻ നിൻ മടിയിലെ’, ‘​​േപ്രമഭിക്ഷുകീ’, ‘മംഗളം നേരുന്നു ഞാൻ’ തുടങ്ങിയ വിരഹഗീതങ്ങൾ; ‘പാരിജാതം തിരുമിഴി തുറന്നു’, ‘വെണ്ണതോൽക്കുമുടലോടെ...’ ‘ഇന്ദ്രവല്ലരി പൂചൂടിവരും’, ‘തങ്കത്തളികയിൽ പൊങ്കലുമായ്​ വരും’, ‘പെൺ ചന്ദ്രലേഖ​യൊരപ്​സര സ്​ത്രീ തുടങ്ങിയ ശൃംഗാര ഗീതങ്ങൾ....’ ‘മനുഷ്യൻ മതങ്ങളെ സൃഷ്​ടിച്ചു’, ‘ഈശ്വരൻ ഹിന്ദുവല്ല’, ‘ഈ യുഗം കലിയുഗം...’ ‘എ​​​​​​െൻറ വീണക്കമ്പിയെല്ലാം...’ തുടങ്ങിയ തത്വചിന്താപരമായ കാവ്യശീലുകൾ... അങ്ങനെയങ്ങനെ ദേവരാജൻ മാസ്​റ്ററുടെ ഈണത്തിൽ മലയാളികളുടെ ഗന്ധർവൻ പാടിയ ഗാനങ്ങളുടെ വൈവിധ്യവും വൈശിഷ്​ട്യവും പറഞ്ഞാൽ തീരില്ല. എന്നാൽ, ഇക്കൂട്ടത്തിൽ നിന്നെല്ലാം വിഭിന്നമായൊരു പ്രശാന്ത-സുന്ദരവും സരള മോഹനവുമായ ഒരു ഗാനത്തെ പറയാതെ പോകാനാവുകില്ല. താരതമ്യേന അത്ര പ്രശസ്​തമല്ലാത്ത ഒരു ഗാനം. പി. ഭാസ്​കര​​​​​​െൻറ കവിതക്ക്​ ഗായക​​​​​​െൻറ നാദത്തിന്​ ഏറെ പ്രാധാന്യം നൽകി കൈയൊതുക്കത്തോടെ ദേവരാജൻ മാസ്​റ്റർ ഈണം പകർന്നിരിക്കുന്നു. സാന്ദ്രവു​​ം ശബ്​ദനിയന്ത്രണം ചാരുത പകരുന്നതുമായ കാവ്യം:

‘അനഘ സങ്കൽപ ഗായികേ മാനസ-
മണിവിപഞ്ചികാ വാദിനി നിന്നുടെ
മൃദുകരാംഗുലസ്​പർശനാലിംഗിന’

ദക്ഷിണാമൂർത്തി സ്വാമിയുടെ സംഗീതത്തിൽ അദ്ദേഹം എൽ.ആർ. ഇൗശ്വരിക്കൊപ്പം പാടിയ ‘ഭർത്താവി’ലെ യുഗ്മഗാനം സരളവും സുന്ദരുമാണ്​. ‘കാക്കക്കുയിലേ ​ചൊല്ലൂ... കൈനോക്കാനറിയാമോ?’ അതുപോലെത്തന്നെ ‘കാക്കത്തമ്പുരാട്ടി, കറുത്ത മണവാട്ടി’യും സ്വാമിയുടെ ഈണത്തിലാണ്​. 1965 കെ.ജെ. യേശുദാസി​​​​​​െൻറ കരിയറിലെ സുപ്രധാന വർഷമാണ്​. ‘ശകുന്തള’യിലേതടക്കം നേരത്തേ സൂചിപ്പിച്ച പല ഹിറ്റുകളോടൊപ്പം സ്വാമി സംഗീതം ചെയ്​ത ‘കാവ്യമേള’യിലെ ഗാനങ്ങളും ഇതേ വർഷത്തിലാണു പിറന്നത്​. ‘സ്വരരാഗ രൂപിണീ സരസ്വതീ...’, ‘ജനനീ ജഗജനനീ’, ദേവീ ശ്രീദേവീ...’ തുടങ്ങിയ ഗാനങ്ങളെല്ലാം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. ഈ ചിത്രത്തിലെ സ്വപ്​നം പോൽ ചേതോ
ഹരമായ ഗാനം മറ്റൊന്നാണ്​. പി. ലീലയോടൊത്ത്​ അദ്ദേഹമാലപിച്ച നിത്യമോഹന ഗാനം.

‘സ്വപ്​നങ്ങൾ... സ്വപ്​നങ്ങളേ നിങ്ങൾ
സ്വർഗകുമാരികളല്ലോ...’

ഗായക​​​​​​െൻറയും ഗായികയുടെയും ആലാപനമികവും രാഗത്തിൽനിന്ന്​ രാഗത്തിലേക്കുള്ള ചാരുതയാർന്ന സഞ്ചാരവും. കർണാടക സംഗീതത്തിലെ രാഗങ്ങളെ ആധാരമാക്കി ദക്ഷിണാമൂർത്തി സ്വാമി തീർത്ത നിരവധി ക്ലാസിക്​ ഗാനങ്ങളുണ്ട്​ ഗന്ധർവനാദത്തിൽ. ‘ചിത്രശിലാപാളികൾ...’, ‘ഉത്തരാ സ്വയംവരം...’, ‘ഹൃദയസരസ്സിലെ പ്രണയ പുഷ്​പമേ’, പൊൻവെയിൽ മണിക്കച്ച...’ അങ്ങനെ പോകുന്നു ആ നിര. ‘കാട്ടിലെ പാഴ്​മുളം തണ്ടിൽനിന്നും’ ഈ ജനുസ്സിൽപെട്ട ഒരു രാഗമാലികയാണ്​. 1970ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ‘അഭയ’ത്തിൽ മഹാകവി ജിയുടെ സാഗരഗീതത്തെ സാന്ദ്രസംഗീതമാക്കുന്നുണ്ട്​ സ്വാമി.

‘ശ്രാന്തമംബരം... നിദാഘോഷ്​മള സ്വപ്​നാക്രാന്തം...’ ഉരുക്കിൽ കൊത്തിയ കവിതയെ ത​​​​​​െൻറ മാന്ത്രിക സ്​പർശത്താൽ കരിമ്പിൻ തണ്ടാക്കുന്നു സ്വാമി. യേശുദാസി​​​​​​െൻറ അനിതരമായ ആലാപനം പഞ്ചാര നീരാക്കുന്നു പാട്ടിനെ.
രാഗത്തെ ഗുപ്തമാക്കി രാഗരസത്തെ വാറ്റി മധുവാക്കി സ്വാമിതീർത്ത ചില അപൂർവസുന്ദര മെലഡികളെ യേശുദാസ്​ അനശ്വരമാക്കിയിട്ടുണ്ട്​. ‘വാതിൽ പഴുതിലൂടെ എൻ മുന്നിൽ കുങ്കുമം വാരിവിതറും ത്രിസന്ധ്യപോകെ’ എന്ന ഒ.എൻ.വി. കവിത ഒരുദാഹരണം. ‘ലോട്ടറി ടിക്കറ്റിൽ’ ഖരഹരപ്രിയയുടെ രാഗരസം പകർന്ന്​ സ്വാമി തീർത്ത ഒരു ഗാനത്തി​​​​​​െൻറ ആലാപനം യേശുദാസ്​ എന്ന ഗായക​​​​​​െൻറ അനന്യത ബോധ്യപ്പെടുത്തും.

‘മനോഹരി നിൻ മനോരഥത്തിൽ
മലരോടു മലർതൂവും മണിമഞ്ചത്തേരിൽ
മയങ്ങുന്ന മണിവർണനാരോ’’

പല്ലവിയിൽ ആരാധകനാണോ എന്ന്​ നീട്ടിപ്പാടുന്നതും ചരണത്തി​​​​​​െൻറ അവസാനഭാഗത്ത്​ ‘അധര ദളപുടം നീ വിടർത്തിടു​േമ്പാൾ’ എന്ന്​ പാടുന്നതുമൊക്കെ ഗായക​​​​​​െൻറ സൂക്ഷ്​മതയും ശബ്​ദ​ നിയന്ത്രണവും ഭാവ ചൈതന്യവുമൊക്കെ വെളിവാക്കുന്നു. 1973ൽ ഇറങ്ങിയ ‘ഉദയ’ത്തിലെ ഭാവബന്ധുരമായ ഇൗ ഗാനം സ്വാമി^യേശുദാസ്​ സഖ്യത്തി​​​​​​െൻറ മികച്ച സമ്മാനമാണ്​. ‘എൻ മന്ദഹാസം ചന്ദ്രികയായെങ്കിൽ എന്നും പൗർണമി...’ നേർത്ത വിഷാദം കലരുന്ന സിന്ധുഭൈരവിയുടെ വ്യത്യസ്​തമായൊരു ഭാവഭംഗി പകരും ഗാനം.

1962ൽ ‘ഭാഗ്യജാതക’ത്തിൽ പി. ലീലയോടൊത്തു പാടിയ ‘ആദ്യത്തെ കൺമണി ആണായിരിക്കണം’ എന്ന ഗാനമാണ്​ എം.എസ്​. ബാബുരാജി​​​​​​െൻറ ഇൗണത്തിൽ ആദ്യമായി പാടിയത്​. ‘ഭാർഗവി നിലയ’ത്തിന്​ വേണ്ടി പി. ഭാസ്​കരൻ^എം.എസ്​. ബാബുരാജ്​ സഖ്യത്തി​​​​​​െൻറ ഗാനത്തെ അനശ്വരമാക്കിയത്​ യേശുദാസി​​​​​​െൻറ നാദലാവണ്യമാണ്​. അദ്ദേഹം ഇന്നുവരെ പാടിയ ഗാനങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മികച്ച ഒന്ന്​. പെർഫക്​ഷൻ ആഗ്രഹിച്ച്​ പാട്ട്​ നിരവധി തവണ പാടിച്ചത്​ കഥ.

പാലൊളി ചന്ദ്രികയിലലിഞ്ഞൊഴുകുന്ന പ്രണയമന്ദഹാസഗാനമായ ഗാനം ‘ബീംപിലാസി​’ ​​​​​​െൻറ അനിതരമായ സഞ്ചാരം: താമസമെന്തേ വരുവാൻ, പ്രാണസഖീ എ​​​​​​െൻറ മുന്നിൽ..’ യേശുദാസ്​ എന്ന നാദമായി ബാബുരാജി​​​​​​െൻറ ആത്​മസംഗീതം പകരുന്ന ഒരു രാസയോഗമാണ്​ പിന്നീടുകണ്ടത്​. ‘സുറുമയെഴുതിയ മിഴികളെ (ഖദീജ) ​‘പ്രാണസഖീ’, ‘ഒരു പുഷ്​പം മാത്രം’ (പരീക്ഷ), കണ്ണീരും സ്വപ്​നങ്ങളും (മനസ്വിനി), ‘ഭാരതപ്പുഴയിലെ ഒാളങ്ങളേ’, ഇന്ദുലേഖതൻ പൊൻകളിത്തോണിയിൽ’... അങ്ങനെ പോകുന്നു ആ ശ്രേണി.

‘അനാർക്കലി’യിൽ ബി. വസന്തയുമൊത്ത്​ ‘നദികളിൽ സുന്ദരി യമുന, എസ്​. ജാനകിയുമൊത്തുള്ള ‘അസ്​തമനക്കടലിന്നകലേ..’ ‘അകലെയകലെ നീലാകാശം’ തുടങ്ങിയ യുഗ്​മഗാനങ്ങളും അവിസ്​മരണീയങ്ങളാണ്​. ‘കല്യാണി ബാബു’ എന്നറിയപ്പെട്ട ബാബുക്ക യമുന കല്യാണിയുടെ സൗന്ദര്യസാരം അലിയിച്ചുതീർത്ത ‘ഇന്നലെ മയങ്ങു​േമ്പാൾ...’ എന്ന ഗാനം എത്ര അനായാസ മധുരമായാണ്​ യേശുദാസ്​ പാടി​െവച്ചിരിക്കുന്നത്​!
1970ൽ തുറക്കാത്ത വാതിൽ എന്ന ചിത്രത്തിൽ പി. ഭാസ്​കരനെഴുതി കെ. രാഘവൻ ഇൗണമിട്ട ഒരനുപമഗാനം യേശുദാസ്​ അനശ്വരമാക്കിയിട്ടുണ്ട്​. ‘പാർവണേന്ദുവിൻ ദേഹമടക്കീ പാതിരാവിൻ കല്ലറയിൽ’ ‘ഉമ്മാച്ചു’വിലെ ‘ആറ്റിനക്കരെയക്കരെയാരാണോ...’ ഇന്നും ഒരിളനീരരുവിയായി നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ഒഴുകുന്നു. ഇതേ ചിത്രത്തിലെ മറ്റൊരു ഗാനം രചനയുടെ അപൂർവതയാലും സംഗീതത്തി​​​​​​െൻറ ലാളിത്യത്താലും ശ്രദ്ധേയമാണ്​.

‘കൽപകത്തോപ്പന്യനൊരുവന്​ പതിച്ചു നൽകീ
നി​​​​​​െൻറ ഖൽബിലാറടി മണ്ണിലെ​​​​​​െൻറ ഖബറടക്കീ’

‘നഗരമേ നന്ദി’യിലെ ‘നഗരം നഗരം... മഹാസാഗരം’, ‘യുദ്ധകാണ്ഡ’ത്തിലെ ‘ഒടുവിലീയാത്രയിൽ’... ‘ശ്യാമസുന്ദര പുഷ്​പമേ...’ ‘ഉത്തരായന’ത്തിലെ ശുഭപന്തുവരാളിയുടെ ഗാഢശോകം പടരുന്ന ആ അനശ്വരഗാനം കാലാതീതമാണ്​. ജി. കുമാരപിള്ളയുടെ കവിതക്ക്​ മാഷ്​ പകർന്ന ജീവസംഗീതം, കെ.ജെയുടെ പ്രാണാലാപനം -രണ്ടും അവാച്യം.

‘ഹൃദയത്തിൻ രോമാഞ്ചം സ്വരരാഗഗംഗയായ്​
പകരുന്ന മണിവീണമൂകമായീ...’

യേശുദാസി​​​​​​െൻറ ഒരു ഗാനം ആദ്യമായി ഒരു ടേപ്പിൽ റെക്കോഡ്​ ചെയ്​തതും അതിനീണം പകർന്നതും നാട്ടുകാരനും സുഹൃത്തുമായ എം. കെ. അർജുനനാണ്​. കൗമാരകാലത്ത്, പതിറ്റാണ്ടുകൾക്കുശേഷം ‘കറുത്ത പൗർണമി’യിലെ ‘ഹൃദയമുരുകി നീ കരയില്ലെങ്കിൽ...’ എന്ന അപൂർവ സുന്ദരഗാനം പാടിച്ച്​ സിനിമാരംഗത്തും അവർ ഒന്നിച്ചു. ‘മാനത്തിൻ മുറ്റത്ത്​...’ ‘പൊൻകിനാവിൻ പുഷ്​പരഥത്തിൽ’..., ‘പാടാത്ത വീണയും പാടും...’, ‘ഉഷസാം സ്വർണത്താമര വിടർന്നൂ....’, ‘മനോഹരീ... മനോഹരീ...’, ‘തിരയും തീരവും...’ അങ്ങനെ എത്രയെത്ര ഗാനങ്ങൾ. പിക്​നിക്കിലെ ‘കസ്​തൂരി മണക്കുന്നല്ലോ...’ എക്കാലത്തെയും ഹിറ്റായി.

ജയരാജി​​​​​​െൻറ ‘നായിക’യിൽ അർജുനൻ മാസ്​റ്റർ ആ ഗാനം പ്രിയഗായകനെ കൊണ്ട്​ വീണ്ടും പാടിച്ചു. ‘പിക്​നിക്കി’ലെ ‘ചന്ദ്രക്കലമാനത്ത്’​ എന്ന ഗാനവും നിത്യസുന്ദരമാണ്​. ‘തളിർവലയോ താമരവലയോ...’ എന്ന അർജുനസംഗീതവും നിത്യഹരിതമായി തുടരുന്നു. എന്നാൽ, ഏറെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാതെ പോയ ശ്രീകുമാരൻതമ്പി^ എം.കെ. അർജുനൻ സഖ്യത്തി​​​​​​െൻറ ഒരപൂർവഗാനം, നഠ ഭൈരവിയുടെ ആനന്ദാനുഭൂതിയായി ഇന്നും മനസ്സിൽ നിറയുന്നു.

‘സ്​നേഹഗായികേ... നിൻ സ്വപ്​നവേദിയിൽ
ഗാനോത്സവമെന്നു തുടങ്ങും...’

എം.എസ്​.വിയുടെ ഇൗണത്തിൽ പാടിയ ‘സ്വർഗമെന്ന കാനനത്തിൽ...’, ചിദംബരനാഥി​​​​​​െൻറ ‘കരയുന്നോ പുഴ ചിരി​ക്കുന്നോ’, ആർ.കെ. ശേഖറി​​​​​​െൻറ ‘ചൊട്ടമുതൽ ചുടലവരെ...’, പുകഴേന്തിയുടെ ‘അപാരസുന്ദര നീലാകാശം...’, എം.
ബി.എസി​​​​​​െൻറ ‘ചമ്പകപുഷ്​പസുവാസിതയാമം...’ സലീൽദായുടെ ‘ശ്യാമമേഘമേ...’ ഇനിയും എത്രയോ സംഗീത സംവിധായകർ, ആയിരക്കണക്കിന്​ ഗാനങ്ങൾക്ക്​ ഒരു കാലത്തി​​​​​​െൻറ ഗാ
നോത്സവമായി ആ നിരുപമ നാദം നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ അലയടിക്കുന്നു.