പൂനിലാവിൻ മണിയറകൾ

മ​ല​യാ​ളി ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സൗ​ന്ദ​ര്യ​ച്ഛാ​യ​ക​ൾ മു​ഴു​വ​നും സം​ഗ​മി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു പാ​ട്ടു​ലോ​ക​മാ​ണ് മു​ല്ല​നേ​ഴി​യുടേ​ത്. ഏ​കാ​കി​ത​യോ​ടൊ​പ്പം സാ​മൂ​ഹി​ക​മാ​യ ഒ​രു കാ​ൽ​പ​നി​ക​ബോ​ധ​വും ആ ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ ഇ​ണ​ങ്ങി​നി​ന്നു. ച​ല​ച്ചി​ത്രഗാ​ന​ങ്ങ​ളെ കേ​ര​ളീ​യ പ്ര​കൃ​തി​യു​മാ​യി ബ​ന്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ച​രി​ത്രദൗ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ അ​ർ​ഥ​ത​ല​ങ്ങ​ൾ നാ​മൊ​രു​പാ​ടു ക​ണ്ടു മു​ല്ല​നേ​ഴി​യി​ൽ. നാ​ട്ടു​വ​ഴ​ക്ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ധി​കാ​രി​ക​ത​യെ പാ​ട്ടി​ൽ ആ​ക​ർ​ഷ​ക​മാ​യി സ​മ​ന്വ​യി​പ്പി​ച്ചു അ​ദ്ദേ​ഹം. ന​ഷ്ട​മാ​കു​ന്നു എ​ന്ന് നാം ​ഖേ​ദി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​താ​ന​ന്ദ​യാ​മ​ങ്ങ​ളെ മു​ല്ല​നേ​ഴി ത​ന്റെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ നി​ര​ന്ത​രം കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. മ​ഹ​ത്താ​യ പാ​ട്ടു​പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ ക്ലാ​സി​ക്ക​ൽ ഗാം​ഭീ​ര്യ​വും നാ​ട്ടു​ന​ന്മ​യും കൂ​ടി​ച്ചേ​ർ​ന്ന പ്ര​ബു​ദ്ധ​ത മു​ഴു​വ​ൻ അ​വ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ​കാ​ശ​ത്തുനി​ന്ന് വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ന​ദി പു​റ​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്ന​പോ​ലെ തോ​ന്നും ആ ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ൾ കേ​ട്ടാ​ൽ.

പാ​ട്ടി​ന്റെ മു​ല്ല​പ്പൂ​മ​ണ​വും ചൈ​ത്ര​രാ​വി​ന്റെ ചാ​രു​ത​യു​മെ​ല്ലാം ഈ ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​മ്മ​യും ന​ന്മ​യും പ്ര​കൃ​തി​യും ഭൂ​മി​യും വാ​ന​വും എ​ല്ലാം ചേ​ർ​ന്ന ദ​ർ​ശ​ന​സാ​രം ആ ​പാ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​കി​ട​പ്പു​ണ്ട്. ന​ന്മ​യെ മാ​ന​വി​ക​ത​യു​ടെ കാ​വ്യ​ശീ​ലു​ക​ളാ​ക്കി മാ​റ്റി മു​ല്ല​നേ​ഴി. ആ ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ‘ആ​രാ​രു​മ​റി​യാ​ത്തൊ​രോ​മ​ന കൗ​തു​കം’ പീ​ലി നീ​ർ​ത്തു​ക​യാ​ണ് മ​ന​സ്സി​നു​ള്ളി​ൽ. പ്ര​കൃ​തി സ്വ​യം ചാ​ലി​ച്ചൊ​രു​ക്കു​ന്ന എ​ത്ര​യെ​ത്ര മ​ണി​യ​റ​ക​ളാണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പാ​ട്ടു​ക​ളി​ലു​ള്ള​ത്.

‘പൂ​നി​ലാ​വി​ൻ മ​ണി​യ​റ,

സ​ഖി​ക​ളാ​യി താ​ര​വൃ​ന്ദ​മാ​ക​വേ,

പ​ക​ർ​ന്നു​ത​ന്ന ല​യ​ല​ഹ​രി മ​റ​ക്കു​മോ’?

എ​ന്നാ​ണ് മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ ഒ​രു പാ​ട്ടി​ലെ വ​രി​ക​ൾ. സ​ന്ധ്യ​യും ഉ​ഷ​സ്സും സ​ഖി​ക​ളാ​യ് വ​ന്നു ര​തി​മ​ന്മ​ഥ​ന്മാ​ർ​ക്കാ​യി മ​ണി​യ​റ ര​ചി​ച്ചു’ എ​ന്ന് മ​റ്റൊ​രു പാ​ട്ടി​ൽ ഒ​രു മ​ണി​യ​റ ഒ​രു​ക്കി​വെ​ച്ചു. പ്ര​ണ​യി​നി​യെ വ​ർ​ണി​ക്കു​ന്ന ഏ​റ്റ​വും ചേ​തോ​ഹ​ര​മാ​യ പ്ര​ണ​യി ഭാ​ഷ​യെ പാ​ട്ടി​ലാ​ക്കി​യ ക​വി

‘ന​ക്ഷ​ത്ര​മാ​ല ഞാ​ൻ നി​ന്മാ​റി​ൽ

ചാ​ർ​ത്തു​മ്പോ​ൾ വി​ശ്വം ത​രി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കും’

എ​ന്ന് കു​റി​ച്ചു. തു​ട​ർ​ന്നു​ള്ള വ​രി​ക​ളി​ൽ പ്ര​ണ​യ​ത്തെ വാ​ഴ്ത്തി​പ്പാ​ടി അ​രി​കി​ല​ണ​യു​ന്ന ഒ​രു പ്രേ​യ​സ്സി​യെ നാം ​വ​ര​വേ​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

‘എ​ൻ മ​ണി​യ​റ​യി​ൽ രാ​ഗ​ലോ​ല നീ ​

സ​ർ​ഗ​സം​ഗീ​തം പാ​ടും ​പ്രേ​മ​ല​ത​ക​ൾ

പൂ​നി​ലാ​വി​ൽ പു​ഷ്പ​സ​മ്മാ​ന​മേ​കും.’

‘പൗ​ർ​ണ​മി രാ​വി​ന്ന​റ​യി​ൽ ഞാ​ൻ

നി​ന്റെ സൗ​ര​ഭ്യം തേ​ടി​വ​ന്നു’

എ​ന്ന തീ​വ്ര പ്ര​ണ​യ​കാ​മ​ന​ക​ൾ സ്മൃ​തി​യു​ടെ ല​യ ല​ഹ​രി​ക​ളെ​ന്ന​പോ​ലെ മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ സ​ജീ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ രാ​ത്രി​യാ​കാ​ശ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ണ​യ സാ​ന്നി​ധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പ്ര​ണ​യം ക​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഒ​രു പൗ​ർ​ണ​മി രാ​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എ​പ്പോ​ഴും മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ. ഇ​രു​ണ്ട മാ​ന​ത്ത് പൊ​ട്ടി​വി​രി​യു​ന്ന ചു​വ​ന്ന പൂ​വും ക​റു​ത്ത രാ​വി​ലെ ക​ന്നി​ക്കി​ടാ​വാ​യ വെ​ളു​ത്ത മു​ത്തു​മൊ​ക്കെ മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ ഇ​മേ​ജ​റി​ക​ളി​ൽ പെ​ടു​ന്നു. ന​ക്ഷ​ത്രം കൊ​ണ്ട് തി​ല​കം തൊ​ട്ട് വെ​ണ്ണി​ലാ​പ്പൂ​ക്ക​ൾ ഇ​റു​ത്തെ​ടു​ത്ത് പൊ​ന്നും കി​നാ​വു​ക​ൾ പൂ​ത്തി​റ​ങ്ങും ന​മ്മ​ളി​ൽ ജീ​വി​തം മി​ന്നി​നി​ൽ​ക്കും എ​ന്ന വ​രി​ക​ളി​ൽ നി​റ​യു​ന്ന​തു​മൊ​രാ​കാ​ശ​മാ​ണ്’ കു​ങ്കു​മ​ത്താ​ല​മേ​ന്തി വ​രു​ന്നൊ​രു സ​ന്ധ്യ​യും മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. രാ​പ്പാ​ടി​ക​ൾ ര​തി​ഗീ​തം മൂ​ളു​ന്നൊ​രു നീ​ല​യാ​മി​നി​യും അ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലു​ണ്ട്.

അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഷ​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ കു​ളി​ര​ണി​യു​ന്നൊ​രു ത​ങ്ക​നി​ലാ​വ്. ചി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ണ്ണു​നീ​ർ​പ്പാ​ട​മെ​ന്ന ഒ​രു ഇ​മേ​ജ് മു​ല്ല​നേ​ഴി ഒ​രു പാ​ട്ടി​ൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. അ​തേ​സ​മ​യം, പൂ​നി​ലാ​വി​ന്ന​ല​ക​ളി​ൽ ഒ​ഴു​കി പു​ള​കം ചൂ​ടു​ന്നൊ​രു രാ​ത്രി​യെ കാ​ണാം മ​റ്റൊ​രു പാ​ട്ടി​ൽ. സൗ​ര​യൂ​ഥ​വും പ്ര​കാ​ശ​വ​ർ​ഷ​വും അ​മ്പി​ളി​പ്പൂ​വും അ​മ്പി​ളി​ക്കൊ​മ്പ​ത്തെ പൊ​ന്നൂ​ഞ്ഞാ​ലും പ​വി​ഴ​മ​ല്ലി പൂ​ത്തു​ല​ഞ്ഞ നീ​ല​വാ​ന​വും ആ​കാ​ശ​ഗം​ഗ​യും ആ​കാ​ശ​നീ​ലി​മ​യും അ​ങ്ങ​നെ​യ​ങ്ങ​നെ പാ​ട്ടി​ൽ ആ​കാ​ശം വി​ട​രു​ന്നു. പാ​ട്ടി​ൽ പൊ​ന്നു​രു​ക്കി പൊ​ന്നു​രു​ക്കി പൂ​നി​ലാ​വാ​ക്കു​ന്ന മാ​ന്ത്രി​ക​ത​യാ​ണി​ത്. നി​ലാ​വി​ന്റെ കാ​തി​ൽ ആ​രോ മൂ​ളു​ന്ന മ​ന്ത്രം.

നാ​ട്ടു​ബിം​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ നീ​ണ്ടനി​ര​ക​ൾ കൊ​ണ്ട് സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​ണ് മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടു​ലോ​കം. വേ​ല​പ്പെ​ണ്ണും ക​തി​ര​ണി​പ്പാ​ട​വും ഞാ​റ്റു​പാ​ട്ടും തേ​ക്കു​പാ​ട്ടും പാ​ണ്ട്യാ​ല​ക്ക​ട​വും സ​ർ​പ്പ​ക്കാ​വും.. അ​ങ്ങ​നെ... ഇ​തി​ൽ കാ​ട്ടു​പൂ​വും ക​റു​ത്ത പെ​ണ്ണും കാ​ട്ടു​ഞാ​വ​ൽ​പ്പ​ഴ​വു​മെ​ല്ലാം പാ​ർ​ശ്വ​വ​ത്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ജീ​വി​ത​ങ്ങ​ളെ കു​റി​ച്ചു​ള്ള ക​വി​യു​ടെ സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളാ​കാം.

‘വ​യ​ലൊ​ക്കെ തെ​ളി​യ​ണ്

കു​ടി​ലൊ​ക്കെ പു​ക​യ​ണ്,

കൂ​ര​യി​ല്ല, കൂ​ട്ട​രി​ല്ല,

കൂ​ട്ടി​വെ​ക്കാ​നൊ​ന്നു​മി​ല്ല,

കൂ​രി​രു​ട്ടി​ൻ പാ​ത​യി​ലെ

പാ​ട്ടു​കാ​ർ ഞ​ങ്ങ​ൾ’ എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ നി​സ്വ​രു​ടെ വി​മോ​ച​ന സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ, സ​മ​ത്വ​ബോ​ധ വി​ചാ​ര​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നി​വ​യെ​ല്ലാം ക​വി ത​ന്റെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ ജ്വ​ലി​പ്പി​ച്ചു​നി​ർ​ത്തി. പാ​ട്ടി​ൽ മാ​ന​വി​ക​ത​യു​ടെ ‘വെ​ളി​ച്ച​പ്പൂ​വു​ക​ൾ’ വി​ത​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മു​ല്ല​നേ​ഴി. ‘അ​ക്ഷ​രം തൊ​ട്ടു​തുടങ്ങാ​ം, ന​മു​ക്കൊ​രേ ആ​കാ​ശം വീ​ണ്ടു​കി​ട്ടാ​ൻ’ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ക​വി​യു​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന. ‘ജീ​വി​ത​പ്പൂ​വി​ന്റെ സു​ഗ​ന്ധം സ്നേ​ഹ​മാ​ണെ​ന്നും ആ ​സു​ഗ​ന്ധ​മാ​ണ് നാ​മെ​ല്ലാ​വ​രുമെ​ന്നും അ​ദ്ദേ​ഹം വി​ശ്വ​സി​ച്ചു. ‘സ്നേ​ഹ​മാ​യ് ന​ന്മ​യാ​യ് ഈ ​ലോ​കം സു​ന്ദ​ര​മാ​ക്കു​ക നാം’ ​എ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം പാ​ട്ടി​ലൂ​ടെ ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു.

‘ഔ​ദാ​ര്യ​മ​ല്ലാ​ർ​ക്കും ഭൂ​മി​യി​ലെ ജീ​വി​തം

അ​മ്മ ന​ൽ​കി​യ സ​മ്മാ​നം

അ​മ്മ​യെ ഭൂ​മി​യെ ന​മ്മ​ളെ കാ​ണു​മ്പോ​ൾ

ആ​കാ​ശ​മു​ള്ളി​ൽ തെ​ളി​യും’

എ​ന്ന പാ​ട്ടി​ൽ പ്ര​കൃ​തി​യി​ൽ സ്നേ​ഹ​ത്തെ​യും സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൻ പ്ര​കൃ​തി​യെ​യും ക​ണ്ടെ​ടു​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ‘ഞാ​വ​ൽ​പ്പ​ഴ​ങ്ങ​ൾ’ മു​ത​ൽ ‘ഇ​ന്ത്യ​ൻ റു​പ്പി’ വ​രെ എ​ത്ര​യോ സി​നി​മ​ക​ളി​ലെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ മു​ല്ല​നേ​ഴി ഗ്രാ​മീ​ണ​ത​യു​ടെ വാ​ക്മ​യ​ങ്ങ​ൾ സൂ​ക്ഷ്മ ശ്രു​തി​ക​ളാ​യി ചേ​ർ​ത്തു​വെ​ച്ചു. പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ വ​ലി​യ ആ​കാ​ശ​ങ്ങ​ൾ പാ​ട്ടി​ൽ നി​വ​ർ​ത്തി​വെ​ച്ചു.

‘ഈ ​പു​ഴ​യും സ​ന്ധ്യ​ക​ളും

നീ​ല​മി​ഴി​യി​ത​ളു​ക​ളും

ഓ​ർ​മ​ക​ളി​ൽ പീ​ലി​നീ​ർ​ത്തി

ഓ​ടി​യെ​ത്തു​മ്പോ​ൾ...

നാം ​മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടു​ക​ൾ വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും കേ​ൾ​ക്കു​വാ​നി​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നു. ബ​ഹു​ധാ​ര​ക​ളു​ള്ള സം​സ്കൃ​തി​യെ സം​ബോ​ധ​ന ചെ​യ്യു​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ളാ​യി മാ​റു​ക​യാ​ണ് മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ൾ. അ​വി​ടെ കാ​ല​വും ഓ​ർ​മ​യും ഒ​ന്നാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ സ​ക​ല​തി​നെ​യും അ​ദ്ദേ​ഹം പാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് മാ​റ്റി​യെ​ഴു​തി. കാ​ല​മെ​ന്ന​ത് മു​ല്ല​നേ​ഴി​യു​ടെ പാ​ട്ടി​ലെ പ്ര​ധാ​ന സാ​ന്നി​ധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ‘കാ​ല​പ്ര​വാ​ഹ​ത്തി​നോ​ള​ങ്ങ​ളി​ൽ പെ​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന ജീ​വി​ത​ങ്ങ​ളെ’ കു​റി​ച്ച് ക​വി​യെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.

കാ​ല​മൊ​രു പ്ര​ഹേ​ളി​ക​യാ​യോ സ​മ​സ്യ​യാ​യോ വ​ൻ ചി​റ​കു​ള്ള പെ​രും പ​ക്ഷി​യാ​യോ ര​ക്ഷ​ക​നാ​യോ മ​യൂ​ര​മാ​യോ ഒ​ക്കെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു.

‘കാ​ല​മേ​നിൻ കാ​ല​ടി​ക്കീ​ഴി​ൽ

ക​ണ്ണു​നീ​ർ പു​ഷ്പ​ങ്ങ​ൾ’

എ​ന്ന പാ​ട്ടു​വ​രി​യി​ൽ ക​വി​യു​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ൾ ഒ​ന്നൊ​ന്നാ​യി വ​ന്നു​നി​റ​യു​ന്നു. ഒ​രു പാ​ട്ടി​ൽ കാ​ല​മ​യൂ​രം പൊ​ൻ​പീ​ലി വി​ട​ർ​ത്തി​യാ​ടു​ക​യാ​ണ്. ഉ​ള്ള​വ​രും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും എ​ന്ന ഭേ​ദം ഭൂ​മി​യി​ൽ ഇ​ല്ലാ​തെ​യാ​ക്കു​വാ​ൻ ഋ​തു​പ​രി​ണാ​മ​ര​ഥ​ത്തി​ൽ വ​രു​ന്നൊ​രു കാ​ല​ത്തെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ക​വി. മു​ല്ല​നേ​ഴി എ​ന്ന ക​വി​യു​ണ​ർ​ത്തി​യ സ്മൃ​തി​ല​ഹ​രി​യു​ടെ അ​ന​ർ​ഗ​ള​മാ​യ സൗ​ന്ദ​ര്യാ​വി​ഷ്കാ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ൾ. ക​വി ഇ​ല്ലാ​തെ​യാ​യി​ട്ടും അ​വ​യൊ​ക്കെ കാ​ല​ത്തി​ന​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​വ​യി​ൽ അ​ത്ര​ക്കും സ്മൃ​തി​ക​ളു​ടെ ല​യ​ല​ഹ​രി​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്ര​മാ​ണ്...