മിന്നും അന്ന

വായിൽ വെള്ളിക്കരണ്ടിയുമായി പിറന്നവളല്ല. കടന്നുവന്ന വഴികളൊന്നും മറക്കുന്നവളുമല്ല. എഴുത്തൊരു വരമായി കിട്ട ിയിട്ടും അതി​​​െൻറ പേരിൽ ഹാരവും ആദരവുമേറെ നേടിയിട്ടും അന്ന തന്നെ മറന്നില്ല. വഴികളിൽ കൂട്ടിരുന്നവരെയൊന്നും കൈവിട്ടില്ല. പുരസ്​കാരലോകത്തെ അഹങ്കാരമായ മാൻ ബുക്കർ ത​​​െൻറ മൂന്നാമത്തെ നോവൽ സ്വന്തമാക്കു​േമ്പാഴും അവാർഡു തുകയിൽനിന്നു കടബാധ്യത തീർക്കാനും ജീവിതം മുന്നോട്ടുനീക്കാനുമുള്ള വഴി കണ്ടെത്താമെന്ന ആശ്വാസത്തിലായിരുന്നു അവർ. അതിനാൽ, കർത്താവി​​​െൻറ കടാക്ഷം മാത്രമല്ല, ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ സ്​നേഹവും സഹകരണവും കൂടി അവർക്കു തണലായിനിന്നു. ആ തണലിൽനിന്നു പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അന്ന പറഞ്ഞു: ഞാനൊന്നും എഴുതുന്നില്ല. അനുഭവങ്ങൾ കഥാ​പാത്രങ്ങളായി, അവരുടെ വർത്തമാനങ്ങളായി എ​​​െൻറ മുന്നിൽ പെയ്​തിറങ്ങു​േമ്പാൾ അത്​ വരച്ചിടുക മാത്രമാണ്​. അതാണ്​ അന്ന ബേൺസ്​. അർധശതകത്തി​​​െൻറ നിറവിലെത്തു​ന്ന മാൻ ബുക്കർ​ ആദ്യമായി നേടുന്ന വടക്കൻ അയർലൻഡുകാരി. അമേരിക്കൻ, ഇംഗ്ലീഷ്​ സാഹിത്യലോകത്തെ കുലപതികളെയും സെലിബ്രിറ്റികളെയുമൊക്കെ കടത്തിവെട്ടിയാണ്​ ‘ആരും കാണാത്ത’ അന്ന അമ്പതിനായിരം പൗണ്ടി​​​െൻറ മാൻ ബുക്കർ അടിച്ചെടുത്തത്​. അവാർഡി​​​െൻറ ചുരുക്കപ്പട്ടിക തയാറായപ്പോഴും എല്ലാവരും അന്നയെ ഉൗഴത്തിൽ വാലറ്റക്കാരിയായേ കണ്ടുള്ളൂ.

എന്നാൽ, മണ്ണും ചാരിയല്ല, മണ്ണോട്​ ഒട്ടിനിന്നവൾ എന്ന വിശേഷണമാണ്​ അന്നക്ക്​ ചേരുക. വംശവെറിയുടെ തീയും പുകയും നിറഞ്ഞ എഴുപതുകളിലെ അയർലൻഡി​ലെ കലുഷിതമായ നാളുകളുടെ കഥപറയുന്ന ‘മിൽക്​ മാൻ’ ആണ്​ അന്നയെ വിശ്വസാഹിത്യത്തി​​​െൻറ നെറുകയിലേക്കെത്തിക്കുന്നത്​. കഥാപാത്രങ്ങളെ പേരുവിളിക്കാത്ത, എഴുത്തിൽ ഖണ്ഡിക തിരിക്കാത്ത തലതിരിഞ്ഞ എഴുത്താണെന്ന്​ വിമർശിക്കുന്ന കണിശനിരീക്ഷകരും അന്നയുടെ ഉള്ളടക്കത്തെ പ്രതി അവരെ പ്രശംസിക്കാതിരിക്കുന്നില്ല. ബുക്​സ്​റ്റാളുകളിൽ വിറ്റുപോകുന്ന സംശയമുന്നയിക്കുന്നവരു​ം ബ്രെക്​സി​​​െൻറ ബ്രിട്ടീഷ്​കാലത്തും ‘മി ടു’ കാമ്പയി​​​െൻറ ആഗോളകാലത്തും ഇൗ നോവൽ അത്യന്തം പ്രസക്​തമാണെന്നു തലകുലുക്കി സമ്മതിക്കും. നോവൽ വായിക്കാൻ മടിയുള്ള ബ്രിട്ടീഷ്​ രാഷ്​ട്രീയക്കാർ നിർബന്ധമായും വായിച്ചിരിക്കേണ്ട കൃതിയെന്ന്​ പ്രമുഖ ഇംഗ്ലീഷ്​ വിമർശക ഷാർലെ ഹിഗിൻസ്​ ‘മിൽക്​ മാനെ’ കുറിച്ചു പറയുന്നത്​ ബുക്കർ സമ്മാനിതമാവുന്നതിനു മുമ്പാണ്​. അങ്ങനെ ഇരകളായി എന്നും മുഖ്യധാരയുടെ അരികും ഒൗദാര്യവും പറ്റി ജീവിക്കേണ്ടിവരുന്ന ഒരു നൂറു ജന്മങ്ങളുടെ അനിശ്ചിതത്വത്തി​​​െൻറയും ആശയക്കുഴപ്പത്തി​​​െൻറയും ആ​വലാതി ബോധിപ്പിക്കുന്ന ‘മിൽക്​മാൻ’ എല്ലാവർക്കുമുള്ള ഷോക്​ ട്രീറ്റ്​മ​​െൻറാണ്​ എന്ന്​ ജൂറിയും ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.

എഴുപതുകളിലെ കാലുഷ്യത്തി​​​െൻറ സമയത്ത്​ വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ പേരില്ലാ ​തെരുവിലെ അന്തേവാസിയായ പതിനെട്ടുകാരിയെയും അവളെ എന്നും പ്രണയത്തി​​​െൻറയോ കാമത്തി​​​െൻറയോ എന്നുറപ്പില്ലാത്ത കണ്ണുഴിഞ്ഞു പോരുന്ന പാൽക്കാര​​​െൻറയും കഥപറയുന്ന നോവൽ വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ ആഭ്യന്തരകലാപത്തി​​​െൻറ അറുതി​ക്കു ശേഷവും കെടുതിയിൽതന്നെ ജീവിക്കേണ്ടിവരുന്നവരുടെ അന്തഃസംഘർഷങ്ങളാണ്​ വിളിച്ചുപറയുന്നത്​. എല്ലാ നാളും മഴയത്തും വെയിലത്തും ബോംബും തോക്കും അലറിവിളിക്കു​​േമ്പാഴും കലാപത്തീയിലും അതണയു​േമ്പാഴും 19ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏതോ കൃതിയും വായിച്ചു അങ്ങാടിയിലൂടെ നടക്കുന്ന പെൺകുട്ടിക്ക്​ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനോടും അതിലെ കൃതികളോടും ചതുർഥിയാണ്​. അവളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക്​ എപ്പോഴും തലനീട്ടുന്ന പാൽക്കാര​ൻ ആരെന്നോ അയാൾ എന്തിനെന്നോ പെൺകുട്ടിക്ക്​ വ്യക്​തമാവുന്നില്ല. തനിക്ക്​ അയാളെ ഇഷ്​ടമല്ല. എന്നാൽ, അയാൾ തന്നെ പ്രണയിക്കാനും സ്വന്തമാക്കാനും കിണഞ്ഞു നടത്തുന്ന നീക്കങ്ങൾ കുടുംബത്തിലെ നടുപ്പെണ്ണായ പതിനെട്ടുകാരിയെ അസ്വസ്​ഥയാക്കുന്നു. ആഭ്യന്തരസംഘർഷങ്ങളിലേക്ക്​ വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ സാമൂഹികശൈഥില്യം ഏതു വിധമെല്ലാം ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടുമെന്നത്​ ഭംഗിയായി വരച്ചിടുന്നതാണ്​ അന്നയുടെ നോവലെന്ന്​ ജൂറി വിലയിരുത്തുന്നു. ക്രൂരതയുടെയും ലൈംഗിക അതിക്രമത്തി​​​െൻറയും ചെറുത്തുനിൽപി​​​െൻറയും കഥയാണ്​ ദാർശനിക ചേരുവകളോടെ അന്ന പറയുന്നതെന്ന്​ ജൂറി.

എല്ലാ വിധിയെഴുത്തുകൾക്കു ശേഷവും അന്നക്ക്​ ഒന്നേ പറയാനുള്ളൂ. താനായിട്ട്​ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. ഒന്നും എഴുതുന്നില്ല. എല്ലാം കഥാപാത്രങ്ങൾ ഇറങ്ങിവന്ന്​ നേർക്കുനേർ അനുഭവങ്ങൾ പറയുകയാണ്​​. വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ ബെൽഫാസ്​റ്റിൽ 1962ൽ ഒരു സാധാരണ കത്തോലിക്ക കുടുംബത്തിലായിര​ുന്നു ജനനം. ഏഴംഗ കുടുംബം താമസിച്ചിരുന്നത്​ ‘കിച്ചൺ ഹൗസ്​’ എന്നു പേരിട്ടിരുന്ന കൊച്ചുകൂരകളിൽ. അവിവാഹിതയായ ആൻറിയുടെ കൂടെയായിരുന്നു അന്നയുടെ ജീവിതം. പുസ്​തകങ്ങളിൽ തലപൂഴ്​ത്തി രാഷ്​ട്രീയ സാഹചര്യത്തിൽനിന്നു സമർഥമായി രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ശ്രമമാണ്​ അന്നൊക്കെ നടത്തിയത്​. ആർക്കും ഒന്നും അറിയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അന്നാട്ടിൽനിന്നു പുറത്തുകടന്ന്​ കോളജ് വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു ശേഷം ലണ്ടനിലേക്ക്​ കളം മാറിച്ചവിട്ടി റഷ്യൻ പഠിക്കുകയായിരുന്നു ഉദ്ദേശ്യം. എന്നാൽ, വ്യക്​തിഗതമായ കാരണങ്ങളാൽ അത്​ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകാനായില്ല. ത​​​െൻറ, ജനതയുടെയൊക്കെ കഥ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത്​ അവിടെവെച്ചാണ്​. ഉത്തര അയർലൻഡി​​​െൻറ ചരിത്രം പഠിച്ചു തുടങ്ങുന്നത്​ അങ്ങനെ.

അറിവിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു വായന. എന്നാൽ, എഴുത്ത്​ ഒരു വെളിപാടുപോലെയായിരുന്നുവെന്ന്​ അന്ന. ഒരു സുഹൃത്തിനൊപ്പമുള്ള​ ഷോപ്പിങ്ങിനിടെ ഒരു ഭംഗിയുള്ള സ്​​കെച്ച്​പാഡ് കണ്ണിൽ പെട്ടു. അതും ഒരു പേനയുമെടുത്തു കിടക്കക്ക്​ അരികെ വെച്ചു. ​ഒരു നാൾ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ അന്നത്തെ സ്വപ്​നം എഴുതിവെച്ചു. പിന്നെ അന്നാളിനെക്കുറിച്ചും. അത്​ പിന്നെ ദിനസരിക്കുറിപ്പുകൾപോലെ ആവർത്തിച്ചു. അങ്ങനെയാണ്​ കഥകൾ പിറന്നത്​. 2001 ൽ ​​‘നോ ബോൺസ്​’, 2007ൽ ‘ലിറ്റിൽ കൺസ്​ട്രക്​ഷൻസ്​’, 2014ൽ ‘മോസ്​റ്റ്​ലി ഹീറോ’-_ എല്ലാം അയർലൻഡിലെ കാലുഷ്യത്തി​​​െൻറ കഥകൾപറയുന്നത്​. 2002ലെ ഒാറഞ്ച്​ പ്രൈസ്​ പട്ടികയിൽ വന്നശേഷം പിന്നെ അന്നയെ അധികമാരും ​േകട്ടിട്ടില്ല. ജീവിത ചുറ്റുപാടുകൾതന്നെയാണ്​ അതിനു കാരണം. സാധാരണക്കാരിയുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീക്കണം. അതിനൊപ്പം ശരീരത്തെ കാർന്നുതിന്ന പുറംവേദനയുടെ ശല്യവും. എല്ലാമായിട്ടും നാലു വർഷം മുമ്പു തുടങ്ങിവെച്ചത്​ ഒരു വിധം പൂർത്തിയാക്കി. കൈയെഴുത്തു പ്രതിയുമായി ചെന്നപ്പോൾ ആളെ കിട്ടില്ലെന്നു പറഞ്ഞു പ്രസാധകർ മടക്കി. എല്ലാം വെല്ലുവിളിയായി ഏറ്റെടുത്തു ദൗത്യം പൂർത്തീകരിച്ചു. അവാർഡിനു കൊടുത്തപ്പോഴും ഒട്ടുമേ നിനച്ചില്ല. ഒടുവിൽ അത്​ കൈയിൽ വന്നണഞ്ഞപ്പോഴും സ്വപ്​നമാണെന്നു കരുതാനേ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. അപ്പോഴും അന്നയുടെ ആശ്വാസം ഒന്നു മാത്രം. ഇത്തരം സ്വപ്​നങ്ങളാണ​്​ ത​​​െൻറ മികച്ച രചനകളായി ലോകം ഏറ്റുവാങ്ങിയത്​. ആ പ്രതീക്ഷയുടെ ബലത്തിൽ മാൻബുക്കറി​​​െൻറ പണം കൊണ്ട്​ ഉള്ള കടമൊക്കെ വീട്ടി ‘മിൽക്​ മാനു’ം മുമ്പു തുടങ്ങിവെച്ച നോവലിലേക്കു കടക്കാനാണ്​ പരിപാടി.