യുവസംസ്കാരവും പുതിയ കേരളവും

വെള്ളപ്പൊക്ക ദുരിതാശ്വാസ പ്രവര്‍ത്തനം നടത്തിയ യുവത്വത്തെ അനുമോദിക്കാന്‍ മുഖ്യമന്ത്രി പിണറായി വിജയന്‍ നടത ്തിയ പ്രസ്താവന ശ്രദ്ധാർഹമാണ്​. ആരുടേയും ആഹ്വാനം ഇല്ലാ​െത യുവാക്കൾ ദുരിതാശ്വാസ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്​ രംഗത്തുവന്നത് മുഖ്യമന്ത്രി എടുത്തുപറയുന്നു.ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍ ‘യുവത്വം’ എന്നത്​ സവിശേഷ രാഷ്​​ട്രീയ സൂചകമായി കേരളത്തില്‍ മാറുന്നുണ്ട്. ഈ നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ വെള്ളപ്പൊക്കം സൃഷ്‌ടിച്ച കെടുതികള്‍ അത്രമേല്‍ ശക്തിയുള്ള രാഷ്​​ട്രീയ പ്രക്ഷോഭമായും സാമൂഹിക മുന്നേറ്റമായും മാറിയിരിക്കുന്നു. അതിനാല്‍ത്തന്നെ, രാഷ്​​ട്രീയ സംഘടനകളുടെ ഉപവിഭാഗമായി മാത്രം മത്സ്യ​ത്തൊഴിലാളികളെയും യുവതീയുവാക്കളെയും പരിഗണിച്ചിരുന്ന രീതി മാറി. ഈ രണ്ടു വിഭാഗങ്ങളും സവിശേഷ സ്വത്വപ്രശ്നമായി മാറുന്നുവെന്നാണ് പുതിയ മാറ്റങ്ങള്‍ പറയുന്നത്. യുവത്വത്തി​​െൻറ ഇടപെടലുകള്‍ സാധ്യമാക്കിയ അനേകം പ്രതിസംസ്കാരങ്ങളുടെ ഭൂമികയായി കേരളത്തെ വിഭാവന ചെയ്യാന്‍ ഭരണകൂടം തയാറാവുന്നത് ഏറെ അത്ഭുതമുണ്ടാക്കുന്നതാണ്.
രാഷ്​​ട്രീയ സംഘാടനവും യുവത്വവും

വ്യവസ്ഥാപിത രാഷ്​​ട്രീയ കക്ഷികളുടെ സന്നദ്ധ വിഭാഗങ്ങളാണ് വലിയ കോലാഹലങ്ങളോടെ സാമൂഹിക സേവനം നടത്താറുള്ളത്. എന്നാല്‍, പിണറായി വിജയന്‍തന്നെ പറഞ്ഞപോലെ ഈ യുവമുന്നേറ്റം ഉറവിടം വ്യക്തമല്ലാത്ത രാഷ്​​ട്രീയ ആഹ്വാനമായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, ഒരു സോഷ്യല്‍ മീഡിയ ഇടപെടലും ആയിരുന്നു. ഇത് ഓരോ സ്ഥലത്തും ഓരോ രീതിയിലാണ് മുന്നേറിയത്. പ്രാദേശിക സവിശേഷതകള്‍ ഈ സാമൂഹിക ഇടപെടലിനെ ഒരൊറ്റ ചരടില്‍ കോര്‍ക്കാന്‍ കഴിയാത്തവിധം സങ്കീർണമാക്കി. കേരളം ഇന്നേവരെ കാണാത്ത രാഷ്​​ട്രീയ സംഘാടനത്തി​െൻറ അപൂര്‍വതയും ഈ ദുരിതാശ്വാസ പ്രവര്‍ത്തനത്തിലുണ്ട്. സാധാരണ ഭരണകൂടങ്ങളും രാഷ്​​ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളും യുവസംസ്കാരത്തി​െൻറ സ്വയം സംഘാടനത്തി​െൻറ കാര്യത്തില്‍ ഉന്നയിക്കുന്ന പരാതികള്‍തന്നെയാണ് പക്ഷേ, ഈ പുതിയ മുന്നേറ്റത്തി​െൻറ കരുത്ത്.

മുതലാളിത്തവും രാഷ്​​ട്രീയവും
ഏതെങ്കിലും രാഷ്​​ട്രീയ സംഘടനകളുടെ പിന്‍ബലമില്ലാതെ സ്വയം സംഘടിക്കാന്‍ ‘യുവത്വം’ എന്ന ഗണത്തിനു സാധിക്കുന്നുവെന്ന്​ ഇപ്പോള്‍ സങ്കൽപിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട്. അദൃശ്യ രാഷ്​​ട്രീയം ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ഈ ഡിജിറ്റല്‍കാലത്ത് ബദല്‍ യുവസംസ്കാരത്തിന്​ അതിനുള്ള അവകാശമില്ലേ? ഇപ്പോഴത്തെ വെള്ളപ്പൊക്ക ദുരിതാശ്വാസത്തിനെതിരെയും ആരുടേയും ആഹ്വാനമില്ലാത്ത മുന്നേറ്റമെന്നും സുതാര്യതയില്ലായെന്നും ഒക്കെ ആരോപണം അഴിച്ചുവിടാവുന്നതേയുള്ളൂ. ഭരണകൂടം ഇപ്പോള്‍ അത് ചെയ്യാത്തത് രാഷ്​​ട്രീയപരമായ നീക്കമാണ്. അതിനാല്‍തന്നെ, ഭരണകൂട നിർവചനത്തിനു പുറത്തുതന്നെ ഈ യുവസഞ്ചയത്തെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കേണ്ടതുണ്ട്‌.

സോഷ്യല്‍ മീഡിയ ഉപയോഗിക്കുന്ന പുതുയുവത്വം അടിച്ചമര്‍ത്തലിനെയും മുതലാളിത്ത രാഷ്​​ട്രീയത്തെയും ആന്തരികവത്​കരിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരുടെ മായികബോധം അവരെ പ്രതിരോധത്തില്‍നിന്നും രാഷ്​​ട്രീയ സംഘാടനത്തില്‍നിന്നും തടയുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ശാസ്ത്രീയമായി ചിന്തിക്കുന്ന രാഷ്​​ട്രീയ പിതാക്കള്‍ അവരെ നേര്‍വഴിക്കു നയിക്കാന്‍ തയാറാകണം എന്ന ഇടതു/വലതു വിപ്ലവകാരികളുടെ കുത്തകബോധത്തെ തന്നെയല്ലേ ഈ വെള്ളപ്പൊക്ക

ദുരിതാശ്വാസവും ചോദ്യംചെയ്തത്?
യുവത്വം എന്ന സങ്കല്‍പത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആഖ്യാനമാണ് മറ്റൊരു പ്രശ്​നം. ‘യുവത്വ’ത്തെ കൈവശംവെക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനുമുള്ള അധികാരം ആര്‍ക്കാണെന്ന ചര്‍ച്ച ആധുനിക ജനാധിപത്യത്തി​െൻറതന്നെ പ്രത്യേകതയാണ്. രാഷ്​​ട്രീയസംഘടനകളും പ്രാദേശിക കൂട്ടായ്മകളും അടക്കം എല്ലാ സംവിധാനങ്ങളും യുവത്വം എന്ന സങ്കൽപത്തി​െൻറ മേലെ അധിനിവേശം ചെയ്താണ് നിലയുറപ്പിക്കുന്നത്. വ്യത്യസ്ത തരത്തിലുള്ള സ്വത്വവിഭാഗങ്ങളും ‘യുവത്വ’ത്തി​െൻറ മേഖലയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാന്‍തന്നെയാണ് രാഷ്​​ട്രീയസമരങ്ങള്‍ നടത്താറുള്ളത്.

സ്​റ്റൈലും ലുക്കും
‘രാഷ്​​ട്രീയം’ എന്നു പൊതുവെ വ്യവഹരിക്കപ്പെടുന്ന മേഖലക്ക് പുറത്താണ് ഈ ‘യുവത്വം’ പക്ഷേ നില്‍ക്കുന്നത്. യുവത്വത്തി​െൻറ ഇടപെടല്‍ ഫാഷനായും സ്​റ്റൈലായും മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന്​ ഒലിവിയെ മാര്‍ഷി​െൻറ നിരീക്ഷണം ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ ഒർക്കാവുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മാറിയ വ്യാകരണമുള്ള ഈ യുവസംസ്കാരലോകം നിലവിലുള്ള രാഷ്​​ട്രീയ മണ്ഡലത്തില്‍ ഒരു അസ്വസ്ഥത സൃഷ്​ടിക്കുന്നുണ്ട്. ഈ അസ്വസ്ഥത പലതരത്തിലുള്ള പ്രചാരണങ്ങളായും ഗൂഢതയുടെ പ്രശ്​നമായും സ്വാംശീകരണമായും തല്ലും തലോടലുമായും പുറത്തുവരുന്നുവെന്നു കാണാം. മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ സ്തുതിയുടെ ഭാഷ എത്രനാള്‍ തുടരുമെന്ന ആശങ്കയുണ്ട്. കാരണം, പ്രത്യേക രീതിയില്‍ വസ്ത്രം ധരിച്ചാലും മുടി വെട്ടിയാലും മുസ്‌ലിം ചെറുപ്പക്കാരെപ്പോലെ താടി നീട്ടിയാലും സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ പോസ്​റ്റിട്ടാലും ‘ലുക്ക്’ നോക്കി കേസെടുത്ത്​ അറസ്​റ്റ്​ ചെയ്യുന്ന പൊലീസും രാഷ്​​ട്രീയ പാര്‍ട്ടിക്കാരും ഉള്ള നാടാണിത്.

ഇവിടെ ആലോചിക്കേണ്ട മറ്റൊരു പ്രധാന പ്രശ്നം, രാഷ്​​ട്രീയ സമരങ്ങളുടെയും കൂട്ടായ്മകളുടെയും നേതൃത്വം എങ്ങനെ ഉണ്ടാവുന്നു, അതെങ്ങനെ നിലനിൽക്കുന്നു എന്നീ ചോദ്യങ്ങളാണ്. ജനാധിപത്യത്തി​െൻറ കേന്ദ്രീകരണ സ്വഭാവത്തെ എതിർക്കുന്നവര്‍ എന്തിനാണ് എപ്പോഴും നേതൃത്വത്തെപ്പറ്റി ബേജാറാവുന്നത്? നേതാവ് ജനിക്കുന്നതല്ല, ഉണ്ടാവുന്നതാണ് എന്നൊക്കെ പറയുന്നവര്‍തന്നെയാണ് നേതൃത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ആശങ്കകളും ഉന്നയിക്കുന്നത്. മാത്രമല്ല, നേതാവ് എന്നത് എല്ലാ രാഷ്​​ട്രീയ പ്രക്ഷോഭങ്ങളുടെയും സാമൂഹിക മുന്നേറ്റങ്ങളുടെയും ബാധ്യതയല്ല. നേതാക്കളില്ലാതെയും രാഷ്​​ട്രീയമുണ്ടായിക്കൂടേ? ഈ ദുരിതാശ്വാസം നടത്തിയ ആളുകളൊന്നുംതന്നെ നേതൃത്വം എന്ന രീതിയില്‍ സ്വയം അവരോധിതമായില്ല എന്നതിലാണ് പുതുമ. പങ്കാളിത്തം എല്ലാവരും അവകാശപ്പെട്ടെങ്കിലും അതി​െൻറ നേതൃത്വം ആരും ഏറ്റെടുത്തില്ല. ‘രക്ഷകർ’ ചമയാന്‍ ശ്രമിച്ച രാഷ്​​ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് ശരിക്കും കല്ലുകടിയായത്.