മോദീ, നിങ്ങളുടെ പരാജയങ്ങൾ മറക്കാൻ ഈ മൂവർണ്ണക്കൊടി ഉപയോഗിക്കരുത്; ഇത് പ്ലാസ്റ്റിക് ദേശീയത

ഇന്ത്യയുടെ ത്രിവർണ്ണ പതാക വീണ്ടും ഒരു രാഷ്ട്രീയ വിഷയം ആയി ഉയർന്നിരിക്കുകയാണ്. സ്വാതന്ത്ര്യ ദിനത്തോടനുബന്ധിച്ച് രാജ്യത്തെ എല്ലാ എല്ലാ വീടുകളിലും ദേശീയ പതാക ഉയർത്തണം എന്ന പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ആഹ്വാനത്തെ തുടർന്നാണ് വിഷയം ചർച്ചയായത്. ഈ ആവശ്യത്തിനായി പ്ലാസ്റ്റിക് പതാകകൾ വിതരണം ചെയ്യും എന്നും മോദി അറിയിച്ചിരുന്നു. ഇതിനെതിരെ ശക്തമായ പ്രതികരണമാണ് കോൺഗ്രസ് അടക്കമുള്ള പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളിൽനിന്നും ഉണ്ടായത്.

'രാജ്യസ്‌നേഹം എന്നത് ഒരു തുണ്ടു തുണിയെ ആരാധിക്കുന്നതിൽ മാത്രമല്ല, ചില സദ്‌ഗുണങ്ങളിലും ചില ജീവിത മൂല്യങ്ങളിലും പൊതു പെരുമാറ്റത്തിന്റെ ചില മാനദണ്ഡങ്ങളിലുമാണ് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്' എന്ന ജയപ്രകാശ് നാരായണന്റെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ മറന്ന് പ്ലാസ്റ്റിക് ദേശീയതയെ 'പുതിയ ഇന്ത്യ' ചങ്ങാത്ത മുതലാളിത്തത്തിന്റെ സേവനത്തിൽ സർക്കാർ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് പ്രമുഖ എഴുത്തുകാരനായ ബദ്രി റൈന 'ദി വയർ' ഓൺലൈൻ പോർട്ടലിൽ എഴുതിയ ലേഖനത്തിൽ പറയുന്നു. ലേഖനത്തിലെ പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങൾ ചുവടെ:

ഇന്ത്യക്കാർ അവരുടെ ത്രിവർണ്ണ പതാകയെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്. മോദിജി, നിങ്ങളുടെ പരാജയങ്ങൾ മറക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കരുത്. സ്വാതന്ത്ര്യ ദിനമായ ആഗസ്റ്റ് 15 വരെ നാമെല്ലാവരും പതാക വീശണം എന്നാണ് മോദി ആഹ്വാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ത്രിവർണപതാകയുടെ അല്ലെങ്കിൽ തിരംഗയുടെ ഈ പ്രകടമായ അനുമാനം തീർച്ചയായും ഒരു ചരിത്രപരമായ വിരോധാഭാസമാണ്. അവരുടെ മുൻനിര സൈദ്ധാന്തികരായ വി.ഡി സവർക്കറും എം.എസ് ഗോൾവാൾക്കറും ഈ പതാകയെ നേരത്തേ തള്ളിക്കളഞ്ഞതാണ്.

ത്രിവർണ പതാക ഒരിക്കലും സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയെ പ്രതിനിധീകരിക്കില്ലെന്നും കാവി പതാക സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ ചിഹ്നമാക്കണമെന്നും ഗോൾവാൾക്കർ ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞിരുന്നു. സവർക്കറുടെയോ ഗോൾവാൾക്കറുടെയോ ത്രിവർണ പതാകയുടെ ഒരു ഫോട്ടോയെങ്കിലും ഹാജരാക്കാൻ ഈ ആഴ്ച ആദ്യം കോൺഗ്രസ് ആർ.എസ്.എസിനെ വെല്ലുവിളിച്ചിരുന്നു. ഇതുവരെ, അത്തരമൊരു ഫോട്ടോ പുറത്തുവന്നിട്ടില്ല.

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് ശേഷം അഞ്ച് പതിറ്റാണ്ടോളം, ഹിന്ദുത്വയുടെ മുൻനിര സ്ഥാപനങ്ങൾ അവരുടെ സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് മുകളിൽ ദേശീയ പതാക ഉയർത്തിയിരുന്നില്ല. 1949ൽ സർദാർ പട്ടേൽ, ആർ.എസ്.എസിന് മേൽ ഏർപ്പെടുത്തിയിരുന്ന നിരോധനം നീക്കാൻ സമ്മതിച്ചപ്പോഴും. ഇനി മുതൽ തിരംഗയോട് കൂറ് പുലർത്തുന്നു. 2002ൽ മാത്രമാണ് ആർ.എസ്.എസ് ആദ്യമായി നാഗ്പൂരിലെ ആസ്ഥാനത്ത് ദേശീയ പതാക ഉയർത്തിയത്.

ഇപ്പോഴത്തെ പ്രചാരണം കവി ഷബീന അദീബ് കാൺപുരിയുടെ ഒരു വാക്യം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു: ''വംശാവലി ധനികർക്ക് സ്വയം മയക്കുന്ന രീതിയുണ്ട്

നിങ്ങളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള സംസാരം നിങ്ങളുടെ സമ്പത്ത് സമീപകാല സംഭവമാണെന്ന് പറയുന്നു''.

ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റുവാണ് ഇന്ത്യയുടെ പതാക ആദ്യമായി ഉയർത്തിയത്. 1929ൽ ലാഹോറിൽ, സ്വരാജ് (സമ്പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം) ഇന്ത്യൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസിന്റെയും സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യമാണെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. സാമുദായിക ഐക്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കാനും കോളനിക്കാരെ പുറത്താക്കാനും വിളി വന്നാൽ അതിനായി മരിക്കാനുമുള്ള ദൃഢനിശ്ചയത്തിന്റെ പ്രതീകമായി പതാക പിടിക്കാൻ നെഹ്‌റു എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരോടും ആഹ്വാനം ചെയ്തു.

ഗവൺമെന്റിന്റെ നിലവിലെ ശ്രമങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന മറ്റൊരു സങ്കടകരമായ വിരോധാഭാസം എന്തെന്നാൽ, ഇതുവരെ ദേശീയ പതാക സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആദർശങ്ങളുമായി ഇഴചേർന്നതായി കാണപ്പെട്ടു, അർപ്പണബോധമുള്ള കൈത്തറി തൊഴിലാളികൾ ഖാദിയിൽ നെയ്തത് അതിന്റെ പ്രതീകമാണ്. ഒരു സംയുക്ത ഗാന്ധിയൻ പ്രവർത്തനമേഖലയിൽനിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. വ്യക്തമായും, അത് പഴയ ഇന്ത്യയായിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ 'പുതിയ ഇന്ത്യയിൽ' അത്തരം വികാരങ്ങൾ ലോകത്തിന്റെ ആധിപത്യത്തിലേക്കുള്ള കാര്യക്ഷമമായ മുന്നേറ്റത്തിലേക്കുള്ള സ്പീഡ് ബ്രേക്കറുകൾ മാത്രമാണ്. അത് സ്വകാര്യവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട വാണിജ്യ സംരംഭത്തിലൂടെ മാത്രമേ സാധ്യമാകൂ.

അങ്ങനെ, ഖാദി പതാകയുടെ മുൻകാല നെയ്ത്തുകാരായ ആളുകൾക്ക്, സ്വാതന്ത്ര്യദിനം വരുമ്പോൾ, അവർക്ക് മുമ്പത്തെ തരത്തിലുള്ള ഓർഡറുകൾ ലഭിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അത് ശരിയാണ്. ചങ്ങാത്ത മുതലാളിത്ത സുഹൃത്തുക്കൾ നിർമ്മിക്കുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക്കിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പതാക കൂടുതൽ ശാശ്വതമായ പ്രായോഗിക ഉദ്ദേശ്യം നൽകുന്നു. കൂടാതെ, പാരിസ്ഥിതിക ആരോഗ്യത്തിന്റെ താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കായി പ്ലാസ്റ്റിക് ഉപയോഗം നിരസിക്കാൻ മറ്റ് സർക്കാർ ഉത്തരവുകൾ ആവശ്യപ്പെടുന്നു എന്നത് ഒരിക്കലും കാര്യമാക്കേണ്ടതില്ല. അങ്ങനെ, പുതിയ ഇന്ത്യ പ്ലാസ്റ്റിക് ദേശീയതയുമായി ഒത്തുപോകുന്നു.

എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും സ്വമേധയാ അവരുടെ ത്രിവർണ്ണ പതാകയെ സ്നേഹിക്കുന്നു. അതിനെ എങ്ങനെ ഉൾക്കൊള്ളണമെന്നും മറ്റും അവർക്ക് അറിയാം. അവരുടെ കുടുംബത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നതിന്റെ ഗുണങ്ങൾ നിങ്ങൾ അവരോട് പ്രസംഗിക്കാത്തതുപോലെ, അതിനെ ബഹുമാനിക്കാൻ അവരോട് ആവശ്യപ്പെടരുത്. സന്തോഷത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യത്തിൽ അവർ ജ്ഞാനികളല്ലെന്ന് കരുതരുത്. പ്രധാനമന്ത്രിയുടേതുൾപ്പെടെ ഒരു പദവിയും ഒരിക്കലും മോഹിക്കുകയോ സ്വീകരിക്കുകയോ ചെയ്യാത്ത ജയപ്രകാശ് നാരായണൻ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയത്തിലെ തീവ്ര വലതുപക്ഷത്തിന് പ്രചോദനത്തിന്റെ ഉറവിടമാണ്.

അങ്ങനെയെങ്കിൽ 1955 ആഗസ്റ്റ് 11ന് നടന്ന ഒരു സംഭവം അവർ എല്ലാവരും ഓർക്കുന്നത് നല്ലതാകും. ആ ദിവസം ബസ് ഗതാഗത പ്രശ്‌നങ്ങളെച്ചൊല്ലി പട്‌ന കോളജിൽ ഒരു വിദ്യാർഥി പ്രതിഷേധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. പ്രതിഷേധത്തോടൊപ്പം ചില അക്രമങ്ങളും ഉണ്ടായി. തുടർന്നുണ്ടായ പൊലീസ് വെടിവെപ്പിൽ ഒരു വിദ്യാർഥി കൊല്ലപ്പെട്ടു. നാല് ദിവസത്തിന് ശേഷം, സ്വാതന്ത്ര്യ ദിനമായ ആഗസ്റ്റ് 15ന് വിദ്യാർഥികൾ അടക്കമുള്ള ചില പ്രതിഷേധക്കാർ ദേശീയ പതാക കത്തിച്ചു.

പതാകയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ സംഭവത്തിൽ അന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു നിരാശ പ്രകടിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ ബീഹാർ മുഴുവൻ വിദ്യാർത്ഥിയുടെ മരണത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നു ചർച്ച. മുൻ വിദേശകാര്യ സെക്രട്ടറി മുച്കുന്ദ് ദുബെ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം എഴുതി, 'ഈ പ്രക്ഷോഭം ഉത്തരേന്ത്യയിൽ കോൺഗ്രസിതര സഖ്യങ്ങളുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സർക്കാരുകൾ രൂപീകരിക്കുന്നതിലേക്കുള്ള കോൺഗ്രസ് നേതൃത്വത്തിലുള്ള സർക്കാരുകളിൽ നിന്നുള്ള മാറ്റത്തിന് തുടക്കമിട്ടുവെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അതിശയോക്തിയാകില്ല'.

1955 സെപ്റ്റംബർ ഒന്നിന്, ബി.ജെ.പിക്ക് ഇപ്പോൾ ഇതിഹാസമായ ജെ.പി താഴെപ്പറയുന്ന പ്രസ്താവന പുറപ്പെടുവിച്ചു:

"ദേശസ്നേഹം ഒരു തുണിക്കഷണം ആരാധിക്കുന്നതിൽ മാത്രമല്ല, ചില സദ്ഗുണങ്ങളിലും ചില ജീവിത മൂല്യങ്ങളിലും പൊതു പെരുമാറ്റത്തിന്റെയും സർക്കാരിന്റെയും ചില മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു". ഇന്ത്യ അഫയേഴ്സ് റെക്കോർഡ്, ഒക്ടോബർ 1955ൽ ഇത് സംബന്ധിച്ച് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്ന് നാം കാണുന്ന അവസ്ഥയെ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്ന വാക്കുകളാണിവ. ലോകചരിത്രത്തിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ തവണയിലധികം രാഷ്ട്രത്തെ ആദരിക്കാനായി പതാക വീശിയവർ തങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രങ്ങളെയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ നശിപ്പിച്ചതെന്നും പലർക്കും അറിയാം.