കുൽധരയെന്ന പ്രേതഭൂമി

വിട്ടുപോകാൻ കഴിയാതെ പിന്നെയും പിന്നെയും പിടിച്ചുവെക്കുന്ന എന്തോ ഒരു ആകർഷണീയതയുണ്ട്​ ജൈസാൽമീറിന്​. താർ മരുഭൂമിക്കടുത്ത താമസ സ്​ഥലത്തുനിന്ന്​ രാവിലെ 350 കിലോ മീറ്റർ അക​െലയുള്ള ജോധ്​പൂരിലേക്ക്​ പോകാനാണ്​ ഉദ്ദേശിച്ചത്​. പക്ഷേ, കാന്തം കണക്കെ ജൈസാൽമീർ പിന്നെയ​ും പിടിച്ചുവലിക്കുന്നു. കാണാൻ ബാക്കി കിടക്കുന്ന ജൈസാൽമീറി​ൽ തന്നെ ഇന്നും ചെലവഴിക്കാൻ  തീരുമാനിച്ചത്​ അങ്ങനെയാണ്​. അതുകൊണ്ട്​ വലിയ തിടുക്കമൊന്നുമില്ലാതെയാണ്​ താറിനരികിലെ വെള്ള മേൽക്കൂര വിരിച്ച കൂടാരത്തിൽനിന്ന്​ ഉണർന്നെണീറ്റത്​.

ശാപം കിട്ടിയ പ്രേതഭൂമി കണക്കെ വിജനമായി കിടക്കുന്ന കുൽധരയിലെ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട വീടുകളിലൊന്ന്​

 

തലേന്ന്​ മുറിയെടു​ത്ത കനോയ്​ എന്ന സ്​ഥലത്തുനിന്ന്​ നേരേ വെച്ച്​ പിടിച്ചത്​ ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ ഗ്രാമവാസികൾ എല്ലാവരും വിട്ടിറങ്ങിപ്പോന്ന ‘കുൽധര’ എന്ന പ്രദേശത്തേക്കാതയിരുന്നു. ശാപം കിട്ടിയ മണ്ണു കണക്കെ കുൽധര ഇന്നും വിജനമായി കിടക്കുന്നു. പല പല കഥകളും കുൽധരയ്​ക്കു ചുറ്റും പിണഞ്ഞുകിടക്കു​ന്നു. പ്രേതബാധയുള്ള ഇൗ പ്രദേശത്ത്​ യക്ഷി വന്ന്​ നശിപ്പിച്ചതാണെന്നും ഭൂചലനം ഉണ്ടായതിനെ തുടർന്നാണ്​ ആളുകൾ ഇവിടം വിടുപോയതാണെന്നും.... അങ്ങനെയങ്ങനെ കഥകൾ നീളുന്നു. കെട്ടിടങ്ങളുടെ തകർന്നടിഞ്ഞ കൽക്കഷണങ്ങൾ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കുൽധരയിൽ 200 വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്​ സംഭവിച്ചത് എന്താണെന്ന്​ നിഗൂഢമായി തന്നെ കിടക്ക​ട്ടെ.

കുൽധരയിൽനിന്നും വരുന്ന വഴിയിൽ നിറയെ കൊയ്​തെടുത്തഗോതമ്പ്​ കറ്റകളുമായി പോകുന്ന ട്രാക്​ടർ കണ്ടു

 

കുൽധരയിൽനിന്ന്​ വരുന്ന വഴി ഒരു ട്രാക്​ടറിൽ കൊയ്​തെടുത്ത ഗോതമ്പു കതിരുകൾ കയറ്റികൊണ്ടുപോകുന്നത്​ കണ്ടു. ​ട്രാക്​ടർ പ്രധാന റോഡിൽനിന്നും മാറി ഒരു ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ നീങ്ങി. ഞാനും അതിനു പിന്നാലെ വിട്ടു. ട്രാക്​ടർ നിറുത്തിയ ഇടത്ത്​ ഗോതമ്പ്​ കതിരുകൾ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ട്രാക്​ടറിൽ കൊണ്ടുവന്ന കതിരുകളും ഇറക്കിവെയ്​ക്കുകയാണ്​. ഗോതമ്പ്​ കൂടാതെ ‘ചണ’ എന്നു പറയുന്ന കടല വിളവെടുത്തതും കൂട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട്​. ആദ്യം അതെന്താണെന്ന്​ എനിക്ക്​ മനസ്സിലായില്ല.

ധർമ റാം എന്ന നിഷ്​കളങ്കനായ ഗ്രാമീണ കർഷൻ വീണ്ടും അത്​ കഴിക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു

 

ധർമറാം എന്ന വൃദ്ധനായ കൃഷിക്കാരൻ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നതിൽനിന്നും ഒരെണ്ണത്തി​​​​​​​​​െൻറ പച്ചത്തോട്​ പൊളിച്ച്​ അതിൽനിന്ന്​ എടുത്തുകാണിച്ച​ുതന്നു. അദ്ദേഹം അത്​ പച്ചയോടെ കഴിക്കുകയും എന്നോട്​ കഴിച്ചുകൊള്ളാൻ പറയുകയും ചെയ്​തു. ഒരെണ്ണം ഞാൻ കഴിച്ചു. വേണേൽ ഇനിയും കഴിച്ചോളൂ, ആരോഗ്യത്തിന്​ നല്ലതാണ്​ എന്നായി ധർമറാം. പച്ചയായതിനാൽ ഇത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ്​ കഴിച്ചത്​. പക്ഷേ, നിഷ്​കളങ്കനായ ആ ഗ്രാമീണ കർഷകന്റെ സ്​നേഹം വീണ്ടും കഴിക്കാൻ പ്രലോഭിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.തിരികെ ജൈസാൽമീറിലേക്ക്​ വരു​േമ്പാൾ നല്ല കാറ്റുണ്ടായിരുന്നു.  മണൽത്തരികൾ കാറ്റിൽ പൊടിയായ്​ റോഡിലേക്ക്​ വീശിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ആ കാറ്റി​​​​​​​​​െൻറ ഉന്മാദത്തിൽ റോഡിനപ്പുറത്തെ കാറ്റാടിപ്പാടങ്ങൾ ആർത്തുല്ലസിച്ച്​ കറങ്ങി. ശക്​തമായ കാറ്റിൽ ബൈക്കിലുള്ള നിയ​ന്ത്രണം പലപ്പോഴും പാളി. ഉച്ചയ്​ക്ക്​ ഒന്നരയോടെ ജൈസാൽമീറിലെത്തി. കോട്ടയുടെ താഴെ കഴ​ിഞ്ഞ ദിവസം എടുത്ത മുറിയിൽകയറി  ബാഗെല്ലാാം അവിടെ വെച്​ ‘ഗഡിസാർ തടാകം’ കാണാൻ പുറപ്പെട്ടു. സുന്ദരമായ തടാകം. തനിച്ച്​ വന്നിരിക്കാൻ പറ്റിയ സ്​ഥലം.

ഒാഫ്​ സീസണിൽ തിരക്കില്ലാത്ത ഗഡിസാർ തടാകം

 

ഒാഫ്​ സീസൺ ആയതിനാൽ ബോട്ടുകളെല്ലാം കരയോടടുപ്പിച്ച്​ കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. തടാകത്തി​​​​​​​​​െൻറ കരയി​ലെ കൽപ്പടവിൽ സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്​ തുഴച്ചിലുകാർ. വിദേശീയരടക്കം ഏതാനും സഞ്ചാരികൾ അല്ലാതെ വലിയ തിര​െകാന്നുമില്ല.ഗഡിസാർ തടാകത്തിനു ചുറ്റും ക്ഷേത്രങ്ങൾ കാണാം.കാര്യമായ കച്ചവടമൊന്നും തരപ്പെടാത്ത തടാകത്തിനു ചുറ്റുമുള്ള കച്ചവടക്കാർ വെറുതെയിരിക്കുകയാണെന്ന​ു തോന്നി. തടാകത്തി​​​​​​​​​െൻറ കൽപ്പടവിൽ കുറച്ചുനേരം ഇരുന്നു.ചിത്രങ്ങളുമെടുത്തു.

പിന്നീട്​ ജൈസൽമീറിൽനിന്നും അൽപം മാറി സ്​ഥിതി ചെയ്യുന്ന ‘വാർ മ്യൂസിയം’ കാണാൻ പോയി. ധീര സ്​മരണകൾ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന വാർ മ്യൂസിയത്തിൽ എത്താൻ ജൈസാൽമീറിൽനിന്നും 14 കിലോ മീറ്റർ സഞ്ചരിക്കണം. മ്യൂസിയത്തിനകത്ത്​ ഇന്ത്യയുടെ യുദ്ധകാല ചരിത്രവും പ്രധാന സൈനികരുടെ പേരുകളും ആലേഖനം ചെയ്​തിട്ടുണ്ട്​. കൂടാതെ പാക്കിസ്​ഥാൻ, ചൈന തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിലെ പട്ടാളക്കാരുടെ കൈയിൽനിന്ന്​ പല യുദ്ധങ്ങളിലായി പിടഡിച്ചെടുത്ത ആയുധങ്ങളും പ്രദർശനത്തിന്​ വെച്ചിട്ടുണ്ട്​.

പാക്കിസ്​ഥാൻ, ചൈന തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിലെ പട്ടാളക്കാരുടെ കൈയിൽനിന്ന്​ പിടിച്ചെടുത്ത ആയുധങ്ങളും വാർ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശനത്തിന്​ വെച്ചിട്ടുണ്ട്

 

അൽപനേരം മ്യുസിയത്തിൽ ചെലവഴിച്ച ശേഷം ​ൈജസാൽമീർ ​േകാട്ടയ്​ക്ക്​ സമീപമുള്ള മാർക്കറ്റിൽ ഒന്നു ചുറ്റിയടിച്ചു. രാത്രി ഭക്ഷണത്തിന്​ കഴിക്കാനുള്ളതും വാങ്ങി നേരത്തെ അഞ്ചു മണിയോടെ റൂമിൽ എത്തി. ഹെൽമെറ്റും ബാഗുമൊക്കെ ഇത്രയും ദിവസത്തെ യാത്ര കൊണ്ട്​ പൊടിപിടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അതൊക്കെ വൃത്തിയാക്കാൻ സമയം കിട്ടി.
 
രാത്രി എട്ടു മണിയായപ്പോൾ വീണ്ടും റൂമിൽനിന്ന്​ പുറത്തിറങ്ങി. അലങ്കാര വിളക്കുകളുടെ അകമ്പടിയിൽ കോട്ട പകൽ കണ്ടതിനെക്കാൾ ഭംഗിയിൽ തിളങ്ങിനിന്നു. റാവു ജൈസാൽ രാജാവുണ്ടാക്കിയ ആ കോട്ട നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു ശേഷവും അനേകായിരം ആളുകൾക്ക്​ അഭയവ​ും അന്നവുമായി ഇൗ  രാത്രിയിലും പ്രശോഭിക്കുന്നു.