എഴുത്തുകുത്ത്

തെ​​​റ്റ് തി​​​രു​​​ത്തു​​​ന്നു

‘ശ്രീ​​​കു​​​മാ​​​ര​​​ൻ​​​ ത​​​മ്പി​​​ക്കു വീ​​​ണ്ടും തെ​​​റ്റി’ എ​​​ന്ന ത​​​ല​​​ക്കെ​​​ട്ടി​​​ൽ ​​ആ​ർ.​​​പി.​​​ ശി​​​വ​​​കു​​​മാ​​​ർ ഫേ​​​സ്‍ബു​​​ക്കി​​​ൽ എഴുതിയ കുറിപ്പിന് മാ​​​ധ്യ​​​മം​​​ ആ​ഴ്​​ച​പ്പ​തി​പ്പി​ന്റെ ‘എ​​​ഴു​​​ത്തു​​​കു​​​ത്തി​​​’ൽ (ലക്കം: 1371) പ്രാ​​​ധാ​​​ന്യം ന​​​ൽ​​​കി​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത് ക​​​ണ്ടു. ‘പോ​​​സ്റ്റുമാനെ കാ​​​ണാ​​​നി​​​ല്ല’ എ​​​ന്ന സി​​​നി​​​മ​​​യി​​​ല​​​ല്ല, കു​​​ഞ്ചാ​​​ക്കോ​​​യു​​​ടെ അ​​​ടു​​​ത്ത സി​​​നി​​​മ​​​യാ​​​യ ‘പൊ​​​ന്നാ​​​പു​​​രം കോ​​​ട്ട’യി​​​ലാ​​​ണ് വി​​​ജ​​​യ​​​ശ്രീ​​​യു​​​ടെ പ്ര​​​സി​​​ദ്ധ​​​മാ​​​യ കു​​​ളി​​​സീ​​​ൻ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്ന​​​ത് എ​​​ന്ന് അ​​​ദ്ദേ​​​ഹം പ​​​റ​​​യു​​​ന്നു. ഭാ​​​ഗ്യ​​​വ​​​ശാ​​​ലോ നി​​​ർ​​​ഭാ​​​ഗ്യ​​​വ​​​ശാ​​​ലോ എ​​​നി​​​ക്ക് ‘പോ​​​സ്റ്റു​​​മാ​​​നെ കാ​​​ണാ​​​നി​​​ല്ല’ എ​​​ന്ന ചി​​​ത്രം കാ​​​ണാ​​​ൻ സാ​​​ധി​​​ച്ചി​​​ട്ടി​​​ല്ല. ഈ ​​​കാ​​​ര്യം ആ ​​​അ​​​ധ്യാ​​​യ​​​ത്തി​​​ൽത​​​ന്നെ പ​​​റ​​​ഞ്ഞി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. ‘പോ​​​സ്റ്റു​​​മാ​​​നെ കാ​​​ണാ​​​നി​​​ല്ല’ എ​​​ന്ന സി​​​നി​​​മ​​​യി​​​ലും വി​​​ജ​​​യ​​​ശ്രീ​​​യു​​​ടെ ശ​​​രീ​​​ര​​​ഭാ​​​ഗ​​​ങ്ങ​​​ൾ കാ​​​ണി​​​ക്കു​​​ന്ന ഒ​​​രു രം​​​ഗ​​​മു​​​ണ്ടെ​​​ന്നു ശി​​​വ​​​കു​​​മാ​​​ർ പ​​​റ​​​യു​​​ന്നു.

ഇ​​​ത് കു​​​ളി​​​സീ​​​നാ​​​ണെ​​​ന്ന് ഞാ​​​ൻ തെ​​​റ്റി​​​ദ്ധ​​​രി​​​ച്ചു. ‘പൊ​​​ന്നാ​​​പു​​​രം​​​കോ​​​ട്ട​​​യെ​​​’ക്കു​​​റി​​​ച്ച് ഞാ​​​ൻ എ​​​ഴു​​​താ​​​നി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തേ​​​യു​​​ള്ളൂ.​​​ ഏ​​​താ​​​യാ​​​ലും അ​​​ന്ന​​​ത്തെ സി​​​നി​​​മാ​​​ പ്ര​​​സി​​​ദ്ധീ​​​ക​​​ര​​​ണ​​​ങ്ങ​​​ൾ വി​​​ജ​​​യ​​​ശ്രീ​​​യു​​​ടെ സെ​​​ക്സ് എ​​​ക്സ് ​േപ്ലായിറ്റേ​​​ഷ​​​നെ കു​​​റി​​​ച്ച് ആ​​​ദ്യ​​​മാ​​​യി വി​​​മ​​​ർ​​​ശി​​​ച്ച​​​ത് ‘പോ​​​സ്റ്റ്മാ​​​നെ കാ​​​ണാ​​​നി​​​ല്ല’ എ​​​ന്ന ചി​​​ത്ര​​​ത്തെ മു​​​ൻ​​​നി​​​ർ​​​ത്തി​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു എ​​​ന്ന വ​​​സ്തു​​​ത ഉ​​​റ​​​പ്പാ​​​ണ്. ‘പൊ​​​ന്നാ​​​പു​​​രം കോ​​​ട്ട’ വ​​​ന്ന​​​പ്പോ​​​ൾ ആ ​​​വി​​​മ​​​ർ​​​ശ​​​ന​​​ത്തി​​​ന്റെ അ​​​ള​​​വ് കൂ​​​ടി​​​യി​​​രി​​​ക്കാം​. എ​​​ന്താ​​​യാ​​​ലും തെ​​​റ്റ് തെ​​​റ്റു ത​​​ന്നെ, പു​​​സ്ത​​​ക​​​മാ​​​കു​​​മ്പോ​​​ൾ ഞാ​​​ൻ ആ ​​​തെ​​​റ്റ് തി​​​രു​​​ത്തു​​​ന്ന​​​താ​​​യി​​​രി​​​ക്കും.

വ​​​ള​​​രെ പ്ര​​​യാ​​​സ​​​ങ്ങ​​​ൾ സ​​​ഹി​​​ച്ചാ​​​ണ് ഇ​​​ങ്ങ​​​നെ​​​യൊ​​​രു പ​​​ര​​​മ്പ​​​ര എ​​​ഴു​​​തു​​​ന്ന​​​ത്.​​​ ഗൂ​​​ഗി​​​ളി​​​നെ ക​​​ണ്ണു​​​മ​​​ട​​​ച്ചു വി​​​ശ്വ​​​സി​​​ക്കാ​​​നാ​​​വി​​​ല്ല, ഞാ​​​ൻത​​​ന്നെ നേ​​​ര​​​ത്തേ ത​​​യാറാ​​​ക്കി​​​യ കു​​​റി​​​പ്പു​​​ക​​​ളും പ​​​ഴ​​​യ​​​ സി​​​നി​​​മ​​​ക​​​ളു​​​ടെ പാ​​​ട്ടു​​​പു​​​സ്ത​​​ക​​​ങ്ങ​​​ളും മ​​​റ്റും പ​​​രി​​​ശോ​​​ധി​​​ച്ച​​​തി​​​നു ശേ​​​ഷ​​​മാ​​​ണ് ഓ​​​രോ അ​​​ധ്യാ​​​യ​​​വും എ​​​ഴു​​​തു​​​ന്ന​​​ത്. പി. ​​​ഭാ​​​സ്ക​​​ര​​​ന്റെ​​​യും വ​​​യ​​​ലാ​​​റി​​​ന്റെ​​​യും ഗാ​​​ന​​​സ​​​മാ​​​ഹാ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ളും പ​​​രി​​​ശോ​​​ധി​​​ക്കും. അ​​​തി​​​ൽ​​​പോ​​​ലും തെ​​​റ്റു​​​ക​​​ളുണ്ട്. എ​​​ല്ലാ മ​​​ല​​​യാ​​​ള​​​ ഗാ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ളും സൂ​​​ക്ഷി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന മ​​​ഹാ​​​മ​​​ന​​​സ്ക​​​നാ​​​യ ബി.​​​ വി​​​ജ​​​യ​​​കു​​​മാ​​​ർ എ​​​ന്ന സു​​​ഹൃ​​​ത്തി​​​നെ ന​​​ന്ദി​​​പൂ​​​ർ​​​വം ഓ​​​ർ​​​മി​​​ക്കു​​​ന്നു. അ​​​ദ്ദേ​​​ഹം ഇ​​​പ്പോ​​​ൾ ഈ ​​​ഭൂ​​​മി​​​യി​​​ലി​​​ല്ല, ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി​​​ൽ എ​​​ന്റെ യ​​​ത്നം കു​​​റെക്കൂ​​​ടി ല​​​ളി​​​ത​​​മാ​​​കു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

(ശ്രീ​​​കു​​​മാ​​​ര​​​ൻ ത​​​മ്പി)

ആ വിവരണം​ വസ്തുതാപരമല്ല

ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ (ലക്കം: 1368) കെ.കെ.എസ്. ദാസിനെ അനുസ്മരിച്ച് ഒ.കെ. സന്തോഷ് എഴുതിയ ‘ജീവിതത്തിലെ സൂര്യന് മരണമില്ല’ എന്ന ലേഖനത്തിലെ പ്രത്യയ ശാസ്ത്ര സമരങ്ങൾ എന്ന ഭാഗമാണ് ഈ കുറിപ്പ് എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

1980കളുടെ പകുതിയോടെ സീഡിയനോടൊപ്പം ബഹുജന സംവാദങ്ങൾക്ക് പ്രയോജനകരമായ ഒട്ടേറെ ചെറുതും വലുതുമായ സംഘടനകളിൽ കെ.കെ.എസ്. ദാസ് പങ്കാളിത്തം വഹിക്കുന്നുണ്ട്. ആദ്യഘട്ടങ്ങളിലെ സാർവദേശീയമായും ദേശീയമായും വർഗസംഘാടനത്തിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ഇന്ത്യൻ സമൂഹത്തിൽ ജാതിവ്യവസ്ഥയുടെ ഘടനാപരമായ പ്രാധാന്യം നക്സൽ സംഘടനകളും ഇതര പുരോഗമന പ്രസ്ഥാനങ്ങളും അംഗീകരിക്കുന്നതിൽ ദലിത് സമുദായങ്ങളിൽനിന്നും ഉയർന്നുവന്ന എഴുത്തുകാർക്കും സാംസ്കാരിക പ്രവർത്തകർക്കും പങ്കുണ്ട് എന്ന് വിലയിരുത്തിക്കൊണ്ട് ഒ.കെ. സന്തോഷ് ആദ്യം പറയുന്നത് വൈക്കത്ത് നടന്ന മനുസ്മൃതി കത്തിക്കൽ സമരത്തെപ്പറ്റിയാണ്.

1989 സെപ്റ്റംബർ ഒന്നിന് വൈക്കത്ത് ‘മനുസ്മൃതി ചുട്ടെരിക്കൽ’ എന്ന സമരം നടത്തിയത് 1988 ആഗസ്റ്റ് 8ന് രൂപവത്കരിച്ച അധഃസ്ഥിത നവോത്ഥാന മുന്നണി എന്ന സംഘടനയാണ്. അധഃസ്ഥിതരെയും സ്ത്രീകളെയും അടിച്ചമർത്തുന്ന സവർണ നീതിശാസ്ത്രം -മനുസ്മൃതി- ചുട്ടെരിക്കുന്നു എന്ന മുദ്രാവാക്യമുയർത്തി ഒരു മാസക്കാലം കാസർകോട് മുതൽ തിരുവനന്തപുരം വരെ പ്രചാരണജാഥ നടത്തിയിട്ടാണ് കെ.എം. സലിംകുമാർ കൺവീനറായിട്ടുള്ള അധഃസ്ഥിത നവോത്ഥാന മുന്നണി വൈക്കത്ത് മനുസ്മൃതി ചുട്ടെരിച്ചത്. പ്രസ്തുത സമരത്തിൽ കെ.കെ.എസ്. ദാസിന് ഒരു പങ്കുമില്ലായിരുന്നു.

ദലിത് മേഖലയിൽ നടന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളെയും സമരങ്ങളെയും വിലയിരുത്തുമ്പോഴും ഓർമിച്ചെടുക്കുമ്പോഴും ഒ.കെ. സന്തോഷിന്റെ വാക്കുകളിൽ പറയുന്നതുപോലെ സമുദായത്തിന്റെ വിമോചനത്തിനും വികാസത്തിനും സമയവും ഊർജവും ചെലവഴിച്ചവർ വഹിച്ച പങ്ക് ഉചിതമായി ഓർക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതുപോലെ വസ്തുതാപരവുമായിരിക്കണം. ഭിന്നതകളും വ്യത്യസ്തകളും മനസ്സിലാക്കിയായിരിക്കണം ദലിത് മേഖലയിലെ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും ഇടപെടലുകളെയും വിലയിരുത്താൻ.

മനുസ്മൃതി കത്തിക്കൽ സമരത്തിൽ ഒരു പ്രസംഗകനായോ കാഴ്ചക്കാരനായോപോലും ക്ഷണിക്കപ്പെടാത്തതും പങ്കെടുക്കാതിരുന്നതുമായ ഒരു വ്യക്തിത്വമാണ് കെ.കെ.എസ്. ദാസ് എന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം. കെ.കെ. കൊച്ചിന്റെ ‘ദലിതൻ’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലെ പല ഭാഗങ്ങളും ഒ.കെ. സന്തോഷ് തന്റെ ലേഖനത്തിൽ ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മനുസ്മൃതി കത്തിക്കൽ സമരത്തിൽ കെ.കെ.എസ്. ദാസിന്റെ പങ്കാളിത്തം ഒരിടത്തും പറയുന്നില്ല. കെ.കെ.എസ്. ദാസിന്റെ ഒരെഴുത്തിലും മനുസ്മൃതി കത്തിക്കൽ സമരത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ബന്ധമുണ്ടെന്ന് പറയുന്നില്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് കെ.കെ.എസ്. ദാസിന്റെ പങ്കാളിത്തം മനുസ്മൃതി കത്തിക്കൽ സമരത്തിൽ ഒ.കെ. സന്തോഷ് കണ്ടെത്തിയത് എന്നറിയില്ല.

സമ്പദ്ഘടനയിലെ അധികാര രൂപവും സാമൂഹിക പദവിയുമാണ് ജാതി. അതിന്റെ വ്യവസ്ഥാപിത നിലനിൽപാണ് ജാതിബദ്ധ സമ്പദ്ഘടനയുടെ നിലനിൽപ്. ജാതി നശീകരണമെന്നാൽ സമ്പദ്ഘടനയുടെ ഉടമാ ബന്ധങ്ങളുടെ ഉന്മൂലനമാണ് എന്ന് കെ.കെ.എസ്. ദാസിന്റെ ‘ദലിത് പ്രത്യയശാസ്ത്രം’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ പറയുന്നതായി ഒ.കെ. സന്തോഷ് ഉദ്ധരിക്കുന്നു.

സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന സാമൂഹിക സംഘടനാ രൂപമാണ് ജാതിവ്യവസ്ഥ. അതിന്റെ മർദനസംവിധാനങ്ങൾക്ക് എതിരായ സമരം അനിവാര്യമാണ് എന്ന വിലയിരുത്തലോടെയാണ് അധഃസ്ഥിത നവോത്ഥാന മുന്നണി രൂപവത്കരണവും പ്രവർത്തനങ്ങളും ആരംഭിച്ചത്. ഈ വ്യത്യസ്തതകൾ ഗവേഷകർ അടയാളപ്പെടുത്തേണ്ടതാണ്. അതിന്റെ തുടർച്ചയായിട്ടാണ് അധഃസ്ഥിതരെയും സ്ത്രീകളെയും അടിച്ചമർത്തുന്ന സവർണ മേധാവിത്വത്തിന്റെ നീതിശാസ്ത്രം മനുസ്മൃതി ചുട്ടെരിക്കൽ സമരം വൈക്കത്ത് പ്രതീകാത്മകമായി നടത്തിയത്. അതിന് കെ.കെ.എസ്. ദാസുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല. മനുസ്മൃതി ചുട്ടെരിക്കുമ്പോൾ അതിനു സമാനമായ ഒരു സമരരൂപമായിട്ടാണ് വൈപ്പിനിൽ ആദിശങ്കരന്റെ കോലം കത്തിക്കാൻ കൊണ്ടുപോയത് എന്നതാണ് വസ്തുത.

(വിജയൻ കാണക്കാരി-അധഃസ്ഥിത നവോത്ഥാന മുന്നണി മുൻ സംസ്ഥാന സമിതിയംഗം)

ജീ​​വി​​തം തു​​ടി​​ക്കു​​ന്ന ക​​ഥ

അ​​നു​​ഭ​​വ​​ങ്ങ​​ളി​​ൽനി​​ന്നും പ​​രി​​സ​​ര​​ങ്ങ​​ളി​​ൽനി​​ന്നും ക​​ണ്ടെ​​ടു​​ക്കു​​മ്പോ​​ഴാ​​ണ് ക​​ഥ ഉ​​ള്ളി​​ൽ തൊ​​ടു​​ന്ന​​ത്. അ​​ങ്ങനെ ഉ​​ള്ളി​​ൽ തൊ​​ട്ട ക​​ഥ​​യാ​​ണ് ജി​​സ ജോ​​സി​​ന്റെ ‘അ​​ർഥ​​ശാ​​സ്ത്രം’ (ല​ക്കം: 1371). ര​​ണ്ടു കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​ക​​ൾ ജീ​​വി​​തസാ​​യാ​​ഹ്ന​​ത്തി​​ൽ യാ​​ത്ര പോ​​കു​​ന്ന​​തും അ​​വ​​രു​​ടെ ജീ​​വി​​തദു​​രി​​ത​​ങ്ങ​​ൾ ന​​മ്മോ​​ടു പ​​റ​​യു​​ന്ന​​തു​​മാ​​ണ് ക​​ഥ. സ​​ത്യ​​ത്തി​​ൽ പ്രാ​​യ​​മാ​​യി വ​​രു​​ന്ന​​വ​​രോ​​ട് പു​​തു ത​​ല​​മു​​റ കാ​​ണി​​ക്കു​​ന്ന ന​​ന്ദി​​കേ​​ടി​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് പ​​റ​​യാ​​തെ പ​​റ​​യു​​ന്നു​​ണ്ട് ക​​ഥ. ഒ​​രു വി​​ര​​ൽസ്പ​​ർ​​ശം, ഒ​​രു പു​​ഞ്ചി​​രി, പു​​റ​​ത്തേ​​ക്ക് കാ​​റ്റും വെ​​ളി​​ച്ച​​വും ആ​​സ്വ​​ദി​​ച്ചു​​ള്ള ഒ​​രു യാ​​ത്ര, ഇ​​ത്ര​​യൊ​​ക്കെയേ അ​​വ​​രും ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്നു​​ള്ളൂ. അ​​ത​​വ​​ർ അ​​ർ​​ഹി​​ക്കു​​ന്ന​​ത​​ല്ലേ? ന​​മ്മു​​ടെ തി​​ര​​ക്കു​​ക​​ൾ​​ക്കി​​ട​​യി​​ൽ ന​​മു​​ക്ക് ന​​ൽ​​കാ​​ൻ ക​​ഴി​​യാ​​ത്ത​​തി​​നെ ഓ​​ടി​​ച്ചി​​ട്ടു പി​​ടി​​ക്കു​​ക​​യാ​​ണ് ശോ​​ശ​​ന്ന ത​​ന്റെ കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​ക്കു വേ​​ണ്ടി.

‘‘അ​​ത് ഇ​​പ്പ​​ഴ​​ത്തെ പ​​രി​​ഷ്കാ​​ര​​മാ​​ടി. പെ​​ണ്ണു​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ, അ​​ല്ല ന​​മ്മ​​ളെ​​പ്പോ​​ലെ വ​​യ​​സ്സാ​​യ പെ​​ണ്ണു​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ടൂ​​റ്! ചെ​​റു​​പ്പ​​ക്കാ​​ര​​ത്തി​​ക​​ള് കു​​ളു മ​​നാ​​ലി​​യോ കാ​​ശ്മീ​​രോ അ​​ങ്ങി​​നെ ഏ​​താ​​ണ്ടൊ​​ക്കെ​​യി​​ട​​ത്ത് പോ​​കും. കാ​​ശൊ​​ള്ളോ​​ര് ജ​​റു​​സ​​ലേ​​മി​​ലും...’’ പി​​ന്നീ​​ടു​​ള്ള ശോ​​ശ​​ന്നയു​​ടെ സം​​സാ​​രം ഈ ​​ത​​ല​​മു​​റ​​യു​​ടെ മ​​നോ​​ഭാ​​വ​​ത്തെ കൃ​​ത്യ​​മാ​​യി അ​​ട​​യാ​​ള​​പ്പെ​​ടു​​ത്തു​​ന്നു​​ണ്ട്.

ഈ​​യ​​ടു​​ത്ത​​കാ​​ല​​ത്ത് ഇ​​തു​​പോ​​ലൊ​​രു യാ​​ത്ര ഞാ​​നും ഭാ​​ര്യ​​യു​​മൊ​​ത്ത് പോ​​യി​​രു​​ന്നു. ഞ​​ങ്ങ​​ളെ കൂ​​ടാ​​തെ ബ​​സിലു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നവ​​രി​​ൽ മു​​ക്കാ​​ൽ പ​​ങ്കും അ​​മ്പ​​തി​​നും എ​​ഴു​​പ​​ത്തി​​യ​​ഞ്ചി​​നും ഇ​​ട​​യി​​ലു​​ള്ള​​വ​​ർ. തി​​ക​​ച്ചും ഗ്രാ​​മീ​​ണ​​രാ​​യ​​വ​​ർ.​​ തൊ​​ട്ട​​ടു​​ത്ത പ​​ട്ട​​ണ​​മാ​​യ കാ​​ഞ്ഞ​​ങ്ങാ​​ടേ​​ക്കു പോ​​കാ​​ൻ പോ​​ലും പേ​​ടി​​യു​​ള്ള​​വ​​ർ. മൂ​​ന്നു ദി​​വ​​സം പ​​ക​​ലും രാ​​ത്രി​​യും അ​​വ​​ർ ശ​​രി​​ക്കും ജീ​​വി​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഡാ​​ൻ​​സ്, പാ​​ട്ട് തു​​ട​​ങ്ങി എ​​ന്തൊ​​രെ​​ന​​ർ​​ജി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു അ​​വ​​രി​​ൽ. ഇ​​നി​​യും ഇ​​ത്ത​​രം യാ​​ത്ര​​ക​​ൾ വേ​​ണ​​മെ​​ന്നു പ​​റ​​ഞ്ഞാ​​ണ്, പെ​​ട്ടെ​​ന്ന് തീ​​ർ​​ന്നുപോ​​യ​​ല്ലോ​​യെ​​ന്ന് സ​​ങ്ക​​ട​​പ്പെ​​ട്ടാ​​ണ് അ​​വ​​ർ പി​​രി​​ഞ്ഞ​​ത്.

ക​​ഥ​​യി​​ലെ ശോ​​ശ​​ന്ന പ്രിയ​​പ്പെ​​ട്ട കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​യെ അ​​വ​​ൾ വീ​​ണുപോ​​യ വ​​ലി​​യ ഗു​​ഹ​​യി​​ൽനി​​ന്നും ക​​ര​​ക​​യ​​റ്റാ​​നു​​ള്ള ശ്ര​​മ​​ത്തി​​ലാ​​ണ് ഈ ​​യാ​​ത്ര​​യി​​ലേ​​ക്ക് എ​​ത്തി​​ക്കു​​ന്ന​​ത്. ജാ​​തി​​ക്കും മ​​ത​​ത്തി​​നു​​മ​​പ്പു​​റം സ്നേ​​ഹ​​മെ​​ന്ന​​ത് മാ​​ത്ര​​മാ​​ണ് സ​​ത്യം. അ​​തി​​നുവേ​​ണ്ടി ശാ​​ന്ത​​മ്മ​​യു​​ടെ ന​​ന്മ വ​​റ്റാ​​ത്ത മ​​ക​​ൾ മാ​​യ​​യും ഒ​​പ്പം നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്നു​​ണ്ട്. മാ​​യ ഉ​​ണ്ണി​​യ​​പ്പം അ​​നു​​ജ​​ന്റെ അ​​രി​​കി​​ൽ വെ​​ച്ച് പ​​റ​​യു​​ന്ന കാ​​ര്യം വാ​​യി​​ച്ച​​പ്പോ​​ൾ ക​​ണ്ണു നി​​റ​​ഞ്ഞുപോ​​യി. ശാ​​ന്ത​​മ്മ​​യെ ക​​ര​​ക​​യ​​റ്റു​​ന്ന ശോ​​ശ​​ന്ന; അ​​വ​​ർ നേ​​രി​​ട്ട, നേ​​രി​​ടു​​ന്ന പ്ര​​ശ്ന​​ങ്ങ​​ളി​​ൽനി​​ന്നും ഒ​​രു​​ കു​​ത​​റിമാ​​റ​​ൽ കൂ​​ടി ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്നു​​ണ്ട്. അ​​ങ്ങനെ ര​​ണ്ടുത​​ര​​ത്തി​​ൽ അ​​വ​​ർ വി​​ജ​​യി​​ക്കു​​ന്നു. ഒ​​ത്തി​​രി സ​​ങ്ക​​ട​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി​​യെ​​ങ്കി​​ലും അ​​വ​​സാ​​നം വാ​​യ​​ന​​ക്കാ​​ര​​ന്റെ ര​​സ​​മു​​കു​​ള​​ങ്ങ​​ൾ ത​​രി​​ച്ചു​​ണ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ണ് ക​​ഥ അ​​വ​​സാ​​നി​​ക്കു​​ന്ന​​ത്.

(നാ​രാ​യ​ണ​ൻ അ​മ്പ​ല​ത്ത​റ)

ഉ​​ണ്ണി​​കൃ​​ഷ്ണ​​ൻ ക​​ളീക്ക​​ലി​​ന്റെ കഥ മഹത്തരം

ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കളീക്കലിന്റെ കഥ ‘കണ്ടൽപച്ചയുടെ പാലം’ (ലക്കം: 1371) മാനുഷിക സാമൂഹിക ബന്ധങ്ങളിലെ വിവിധതലങ്ങളെ ആവിഷ്കരിക്കുന്നു. കണ്ടൽക്കാടുകളുടെ ഗവേഷണത്തിനിടയിൽ അപകടത്തിൽപെട്ട് മരിക്കുന്ന ഇഗ്നേഷ്യസ് കോരയുടെ ഭാര്യക്ക് കായലോരത്തെ പച്ചത്തുരുത്തുകളിൽ താമസിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കരായ മനുഷ്യർ ആശ്വാസമായി മാറുന്നു. അതോടൊപ്പംതന്നെ പ്രവാസജീവിതം നയിക്കുന്ന റീന എന്ന മകളോട് സമരസപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ച് പരാജയം ഏറ്റുവാങ്ങുന്നു. മനുഷ്യബന്ധങ്ങളിലെ ഈ വൈരുധ്യത്തെ കണ്ടൽക്കാടുകൾക്കിടയിലെ പച്ചയായ മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെയും കണ്ടൽ ഗവേഷണത്തിന്റെയും പശ്ചാത്തലത്തിൽ ചിത്രീകരിക്കുന്നു.

എന്നാൽ, ഇഗ്നേഷ്യസിനെപ്പറ്റി പുസ്തകമെഴുതാൻ തീരുമാനിച്ച മറിയ അപകടസ്ഥലം സന്ദർശിക്കുന്നിടത്താണ് കഥയുടെ ക്ലൈമാക്‌സ്. മറിയയുടെ മുൻകൂട്ടി ഉറപ്പിച്ച തീരുമാനങ്ങൾ അപ്രതീക്ഷിതവും അസാധാരണവുമായ ജീവിത കാമനകൾക്കു വഴിമാറുന്നു. ഇവിടെയാണ് ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ കഥ മഹത്തരമാകുന്നത്.

(കൃഷ്ണകുമാർ കാരയ്ക്കാട്, ചെങ്ങന്നൂർ)

വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ക​ന​ലാ​ട്ടം

ക​​വി​​ത​​യെ ആ​​ത്മാ​​ർ​​ഥ​​മാ​​യി സ​​മീ​​പി​​ക്കു​​ന്നൊ​​രാ​​ൾ​​ക്കു മാ​​ത്ര​​മേ ഇ​​ത്ത​​ര​​ത്തി​​ൽ ക​​വി​​ത എ​​ഴു​​താ​​ൻ ക​​ഴി​​യു​​ക​​യു​​ള്ളൂ. സ​​മീ​​പ​​കാ​​ല​​ത്ത് വാ​​യി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട ക​​വി ബാ​​ല​​ഗോ​​പാ​​ല​​ൻ കാ​​ഞ്ഞ​​ങ്ങാ​​ടി​​ന്റെ ക​​വി​​ത​​ക​​ൾ ഏ​​റെ മി​​ക​​ച്ച​​താ​​ണ്. ‘ബേ​​നി​​ച്ചൊങ്ക​​ൻ’ (ല​ക്കം: 1367)​​ ഒന്നോ ര​​ണ്ടോ ത​​വ​​ണ വാ​​യി​​ച്ചു തീ​​ർ​​ക്കേ​​ണ്ട ക​​വി​​ത​​യ​​ല്ല. വാ​​യ​​ന​​യു​​ടെ ആ​​ഴ​​ങ്ങ​​ളി​​ലേ​​ക്ക് ക​​ട​​ന്നു​​ചെ​​ല്ലു​​മ്പോ​​ൾ സ്വ​​യം അ​​നു​​ഭ​​വി​​ക്കു​​ന്ന നീ​​റ്റ​​ൽ പോ​​ലെ വ​​രി​​ക​​ളി​​ൽനി​​ന്ന് പൊ​​ള്ള​​ലേ​​ൽ​​ക്കു​​ന്നു​​ണ്ട്. ബേ​​നി​​ച്ചൊ​​ങ്ക​​ൻ വാ​​ക്കു​​ക​​ളു​​ടെ ഒ​​രു ക​​ന​​ലാ​​ട്ടംത​​ന്നെ തീ​​ർ​​ക്കു​​ന്നു. അ​​ഭി​​ന​​ന്ദ​​ന​​ങ്ങ​​ൾ ക​​വിക്ക്.

(ബാ​ല​കൃ​ഷ്​​ണ​ൻ പെ​രി​യ- ഫേ​സ്​ബു​ക്ക്)